Η βαρύτητα του πρόσφατα διευρυμένου αστερισμού BRICS προσελκύει τους οπαδούς των Άραβων, των Μουσουλμάνων και του Παγκόσμιου Νότου στο μήνυμα αυτής της ομάδας με επιρροή για το διεθνές δίκαιο, την Παλαιστίνη και τον τερματισμό των αιώνιων πολέμων.
Ένα συμβάν έκτακτου μεγέθους σημειώθηκε στη Μόσχα στις 23 Μαΐου. Ο βασιλιάς του Μπαχρέιν Hamad bin Isa Al Khalifa ζήτησε προσωπικά από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν βοήθεια για τη διοργάνωση μιας ειρηνευτικής διάσκεψης για την Παλαιστίνη, στην οποία η Ρωσία θα ήταν το πρώτο μη αραβικό έθνος που θα προσκληθεί.
Ο Αλ Χαλίφα και ο Πούτιν είχαν δύο γύρους συνομιλιών, συμπεριλαμβανομένου ενός κεκλεισμένων των θυρών, κατά τον οποίο το επίκεντρο ήταν πάντα η Παλαιστίνη. Ο μονάρχης του Μπαχρέιν σημείωσε ότι, σε μια σπάνια επίδειξη ενότητας, ο αραβικός κόσμος συμφώνησε τελικά να τερματίσει τον πόλεμο στη Γάζα. Υπονοήθηκε ότι η Ρωσία επιλέχθηκε τότε ως ο πιο αξιόπιστος μεσολαβητής για τον τερματισμό αυτής της βίαιης σύγκρουσης.
Το Μπαχρέιν –και ο Αραβικός Σύνδεσμος– αναγνωρίζουν ότι η ρωσική θέση επικεντρώνεται σε αυτό που ο Πούτιν είχε προηγουμένως ορίσει ως «φόρμουλα του ΟΗΕ»: ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Αυτή είναι η θέση των δέκα χωρών των BRICS και σχεδόν ολόκληρης της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας. Αυτή είναι επίσης η κοινή θέση της Κίνας και του αραβικού κόσμου , που επιβεβαιώθηκε στο Πεκίνο μόλις μια εβδομάδα μετά τη συνάντηση Ρωσίας-Μπαχρέιν.
Το πρόβλημα είναι πώς θα εφαρμοστεί η «φόρμουλα» όταν ο Αμερικανός ηγεμόνας, ο άνευ όρων σύμμαχος του Ισραήλ, έχει ουσιαστικά τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών.
Το 2020, ενώ το Τελ Αβίβ ανακοίνωσε ανοιχτά την αναπόφευκτη προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, οι Συμφωνίες του Αβραάμ έσπασαν ένα μεγάλο αραβικό ταμπού για την ανοιχτή υποστήριξη προς το Ισραήλ, μέσω των συμφωνιών ομαλοποίησης που υπέγραψαν στην Ουάσιγκτον από το Μπαχρέιν, τα Εμιράτα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μαρόκο και το Σουδάν. .
Πριν από εννέα μήνες, η Παλαιστίνη ήταν ουσιαστικά απομονωμένη και καταδικασμένη σε εξαφάνιση μέσω διακριτικών ισραηλινών πολιτικών που αποσκοπούσαν στον σταδιακό εξαναγκασμό της απέλασης. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε τη δύναμη της γενοκτονίας που διαπράττεται στο φως της ημέρας, σε βίντεο. Σήμερα, η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας, οι BRICS και η Παγκόσμια Πλειοψηφία έχουν κινητοποιηθεί για να κατοχυρώσουν την Παλαιστίνη ως κυρίαρχο κράτος, σύμφωνα με την πρόσφατη υπερπλειοψηφία της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που δέχτηκε την Παλαιστίνη ως μέλος του ΟΗΕ.
Θα είναι ένα μακρύ, ελικοειδή και ακανθώδες μονοπάτι που θα μπορούσε να χωρίσει τον κόσμο στα δύο.
Ο Λαβρόφ τα αποκαλύπτει όλα αυτά
Το φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, έδωσε τρία κρίσιμα μηνύματα στην Παγκόσμια Πλειοψηφία, με επίκεντρο τους BRICS. Αν η καρδιά των συνεδριάσεων ήταν η γεωοικονομία, ένα ουσιαστικό πλέον μήνυμα υποστήριξης για την Παλαιστίνη γλίστρησε στα παρασκήνια.
Μετά από μια συζήτηση για την προσφορά και τη ζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου , η οποία αφορούσε τον θεμελιώδη ρόλο της Υεμένης στην Ερυθρά Θάλασσα κατά της γενοκτονίας της Γάζας, για την υποστήριξη της Παλαιστίνης, μέσα σε φιλικά (αλλά ανεπίσημα) χαμόγελα, τονίστηκε από όλους από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΠΕΚ Χάιθαμ αλ -Ο Γκάις στον υπουργό Ενέργειας των ΗΑΕ, Σουχάιλ Μοχάμεντ αλ-Μαζρουέι.
Το ίδιο πράγμα για την ομάδα Ρωσίας-Ομάν , με τον υπουργό Εμπορίου Qais bin Mohammed bin Moosa al-Yousef.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η παλαιστινιακή τραγωδία αναφέρθηκε λεπτομερώς – στα σημεία 34 και 35 – στην κοινή δήλωση των υπουργών Εξωτερικών των 10 BRICS, οι οποίοι κάθισαν στο ίδιο τραπέζι για πρώτη φορά στο Νίζνι Νόβγκοροντ, για να προετοιμαστούν για την εξαιρετικά σημαντική ετήσια σύνοδος κορυφής BRICS που θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Οκτώβριο στο Καζάν, υπό τη ρωσική προεδρία. Με την ευκαιρία αυτή τέθηκαν τρία πολύ σημαντικά σημεία:
Πρώτον, οι υπουργοί « επιβεβαίωσαν εκ νέου την απόρριψή τους για οποιαδήποτε απόπειρα εκτόπισης, απέλασης ή μεταφοράς του παλαιστινιακού λαού από τη γη του ». Δεύτερον, « εξέφρασαν συλλογικά τη βαθιά τους ανησυχία για την κραυγαλέα και επίμονη περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των εντολών του Δικαστηρίου ». Και τρίτον, οι δέκα υπουργοί Εξωτερικών:
Επαναβεβαίωσαν την υποστήριξή τους για την πλήρη ένταξη της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Έθνη και επανέλαβαν την ακλόνητη δέσμευσή τους στη λύση των δύο κρατών, βάσει του διεθνούς δικαίου, των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και υπέρ των Αραβικών ειρηνευτική πρωτοβουλία, η οποία περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός κυρίαρχου, ανεξάρτητου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, σύμφωνα με τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα του Ιουνίου 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, που ζει δίπλα-δίπλα με το Ισραήλ με ειρήνη και ασφάλεια ».
Είναι οι BRICS που μιλούν με μία φωνή, συμπεριλαμβανομένων, κυρίως, των εκπροσώπων των μεγάλων κρατών με μουσουλμανική πλειοψηφία: του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αιγύπτου.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, μιλώντας σε μια διευρυμένη σύνοδο BRICS που ορίστηκε ως επέκταση BRICS+/BRICS, προσέφερε πρόσθετο, σημαντικό πλαίσιο.
« Οργανώσαμε μια ενδοπαλαιστινιακή συνάντηση στη Μόσχα. Το έχουμε κάνει αρκετές φορές. Την τελευταία φορά, στα τέλη Φεβρουαρίου και στις αρχές Μαρτίου του τρέχοντος έτους , όλες οι παλαιστινιακές φατρίες, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς και της Φατάχ, ήταν παρούσες. Για πρώτη φορά, μια εκδήλωση αυτού του τύπου έληξε με την υιοθέτηση κοινής δήλωσης στην οποία όλοι, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, εξέφρασαν την επιθυμία τους να ενώσουν τις τάξεις των Παλαιστινίων στη βάση της πλατφόρμας της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Προηγουμένως, δεν ήταν δυνατό να επιτευχθεί αυτό .»
Ο Λαβρόφ εξήγησε γιατί για τη Ρωσία είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η Παλαιστινιακή ενότητα:
« Μόνο μια ενωμένη Παλαιστίνη μπορεί να είναι εταίρος στις διαπραγματεύσεις που στοχεύουν στην επίτευξη των μέγιστων επιθυμητών αποτελεσμάτων. Όσο οι Παλαιστίνιοι είναι διχασμένοι, αυτό είναι απίθανο να λειτουργήσει. Σήμερα, χωρίς Παλαιστίνιους, αρχίζουν να σκέφτονται τι θα κάνουν με τη Λωρίδα της Γάζας: είτε να δημιουργήσουν ένα είδος προτεκτοράτου των αραβικών χωρών, είτε να εισαγάγουν κάποιο είδος ειρηνευτικής δύναμης, είτε να δηλώσουν τεχνητά ότι αυτά θα είναι εδάφη που θα διοικούνται από της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής. Όλες αυτές είναι πρωτοβουλίες που επιβάλλονται από εξωτερικούς παράγοντες ».
Και αυτό μας φέρνει στην καρδιά της ρωσικής θέσης: « Το πιο σημαντικό στοιχείο της μακροπρόθεσμης πολιτικής μας σε αυτόν τον τομέα θα είναι η υποστήριξη του κινήματος για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους σε πλήρη συμμόρφωση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ ».
Πώς να απαντήσετε «συμμετρικά»;
Όλα τα παραπάνω συνοψίζουν την προσεκτικά βαθμονομημένη επίσημη θέση της Ρωσίας. Η Μόσχα μισεί την παράλογη και αδιάκοπη κλιμάκωση του Ισραήλ, ενώ οι προτάσεις για κατάπαυση του πυρός πολλαπλασιάζονται. Ταυτόχρονα, δεν παίρνει μέρος ούτε με τη Χαμάς ούτε με τον Ανσαρουλάχ στην Υεμένη. Είναι μια συναίνεση που εκφράζουν τακτικά οι Ρώσοι διπλωμάτες και αναλυτές: η Ρωσία δεν θα εμπλακεί σε πόλεμο χιλιάδες μίλια μακριά ενώ πολεμά μια υπαρξιακή απειλή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στα δυτικά της σύνορα.
Μετά τις απαντήσεις Q&A του Πούτιν μετά την ομιλία του στην ολομέλεια της Αγίας Πετρούπολης, μαίνεται η συζήτηση για το τι είδους «συμμετρικές» απαντήσεις θα πρόσφερε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας για να αντιμετωπίσει το πράσινο φως του ΝΑΤΟ σε χτυπήματα με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Η Δυτική Ασία, όπως ήταν αναμενόμενο, χαρακτηρίζεται στο ευνοούμενο σενάριο: προηγμένα όπλα κρούσης που αναπτύσσονται στη Συρία, που περιγράφονται ως "συριακά όπλα" για να αντικατοπτρίζουν την υπονόμευση των "ουκρανικών όπλων" της Δύσης. Αυτά τα όπλα θα συμπληρώσουν εκείνα που έχουν ήδη αναπτυχθεί στις ρωσικές βάσεις στο Khmeimim και στο Tartus – που καλύπτουν την ανατολική Μεσόγειο, τον Λίβανο και το Ισραήλ, καθώς και τις αμερικανικές βάσεις στην κατεχόμενη Ιορδανία, Συρία και Ιράκ – και θα χρησιμοποιούνται από ρωσικό προσωπικό, όπως οι ΗΠΑ και Το προσωπικό του ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί «ουκρανικά» όπλα.
Ένα αγκάθι στους BRICS
Τώρα ερχόμαστε στο αγκάθι στη σύνθεση λουλουδιών BRICS: Σαουδική Αραβία.
Ο Λευκός Οίκος και το αμερικανικό βαθύ κράτος, ανήσυχοι, φαίνεται ότι βρήκαν μια φόρμουλα για να απομακρύνουν το Ριάντ από τον νέο του ρόλο ως ισχυρού παίκτη στα BRICS: μια ιστορική αμυντική συνθήκη, που ονομάζεται «Συμφωνία Στρατηγικής Συμμαχίας», ενώ περιμένουν την επισημοποίηση του Ριάντ. τις σχέσεις της με το Τελ Αβίβ.
Η συμφωνία στρατηγικής συμμαχίας αναμένεται να λάβει τα δύο τρίτα των ψήφων στη Γερουσία των ΗΠΑ. Ωστόσο, η επιμονή στην «ομαλοποίηση με το Ισραήλ» μπορεί κάλλιστα να εκτροχιάσει τη συμφωνία, καθώς ο Σαουδάραβας διάδοχος πρίγκιπας Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν (MbS) έχει τώρα επιλογές να εξετάσει προσεκτικά, όχι μόνο σχετικά με την τραγωδία της Γάζας, αλλά και σε σχέση με τις νέες συμμαχίες του με τους BRICS .
Η επίσημη θέση του Ριάντ για την Παλαιστίνη συνδέεται με τους BRICS: τέλος του πολέμου/γενοκτονία στη Γάζα και δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Και κάθε κόκκος άμμου στη χώρα του Ισλάμ γνωρίζει πολύ καλά ότι ένα Τελ Αβίβ που κυβερνάται από έναν εθνοκεντρικό όχλο εξτρεμιστών δεν θα δεχτεί μια λύση δύο κρατών.
Επιπλέον, μια στρατιωτική συμμαχία ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας είναι εντελώς ασυμβίβαστη με το να γίνει το Ριάντ μέλος με επιρροή των BRICS. Αντίθετα, οι κινήσεις της σκακιέρας υποδεικνύουν τη δυνατότητα μιας στρατιωτικής συμμαχίας της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας, αργά ή γρήγορα, να αποτρέψει την κλιμάκωση του πολέμου μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ –υβριδικού και άλλου– στην αυγή ενός πολυπολικού, πολυκομβικού, πολυκεντρικού και, με την ορολογία του Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη, «αρμονικός» κόσμος.
Σε αυτό προστίθεται η λήξη, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, της συμφωνίας Αμερικής-Σαουδικής Αραβίας που υπογράφηκε πριν από 50 χρόνια για την καθιέρωση του πετροδολαρίου, ουσιαστικά με αντάλλαγμα τη στρατιωτική προστασία από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήδη πέρυσι, το Ριάντ κατέστησε σαφές ότι η συμφωνία δεν θα ανανεωθεί όταν κατέληγε σε συμφωνία με την Κίνα με βάση το εμπόριο ενέργειας με χρήση του πετρογιουάν.
Θεωρητικά, λοιπόν, προχωράμε στην πορεία προς την εξαφάνιση του πετροδολαρίου, που σχετίζεται με την επέκταση του ψηφιακού γουάν. Η Κεντρική Τράπεζα της Σαουδικής Αραβίας είναι πλέον « πλήρης συμμετέχων » στο έργο mBridge, το οποίο συγκεντρώνει το BIS Innovation Center, την Κεντρική Τράπεζα της Ταϊλάνδης, την Κεντρική Τράπεζα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και το Χονγκ Κονγκ Νομισματική Αρχή.
Στην ουσία, το mBridge είναι μια πλατφόρμα ψηφιακού νομίσματος πολλαπλών κεντρικών τραπεζών (CBDC) που μοιράζεται μεταξύ κεντρικών τραπεζών και εμπορικών τραπεζών, η οποία επιτρέπει άμεσες διασυνοριακές πληρωμές και διακανονισμούς. Η Ταϊλάνδη, για παράδειγμα, αγοράζει πετρέλαιο από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρησιμοποιώντας το mBridge.
Δεν υπάρχουν λιγότεροι από 26 mBridge παρατηρητές – ένα αρκετά διαφορετικό μείγμα, συμπεριλαμβανομένης της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων Υποδομής υπό την ηγεσία της Κίνας (AIIB), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Καθώς η Σαουδική Αραβία προσχωρεί στο mBridge, η Saudi Aramco – αφού άνοιξε τον εαυτό της σε ξένους επενδυτές με μια τεράστια δημόσια εγγραφή – μόλις πούλησε επιπλέον 0,64% του κεφαλαίου της, με 60% Αμερικανούς αγοραστές. Η Aramco είναι μια τεράστια πηγή μερισμάτων για τους μετόχους: φέτος θα ανέλθουν σε 141 δισεκατομμύρια δολάρια.
Μαντέψτε ποιοι είναι οι κύριοι νέοι επενδυτές; Οι τρεις μεγάλοι – Vanguard, BlackRock και State Street – που τώρα κυλιούνται στο πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας.
Άραβες, CENTCOM και Ισραήλ: στο κρεβάτι μαζί;
Και τώρα για τον τελευταίο παράγοντα που περιπλέκει.
Τη Δευτέρα, στρατιωτικοί από το Μπαχρέιν, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ιορδανία –η οποία περιλαμβάνει τρία μέλη των BRICS και το φιλικό προς τη Ρωσία Μπαχρέιν– συναντήθηκαν με τον Herzi Halevi, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου του IDF, για να συζητήσουν… αμυντική συνεργασία .
Τη συνάντηση διευκόλυνε κανένας άλλος από την CENTCOM των ΗΠΑ. Αν και ελάχιστα δημοσιοποιήθηκε, η συνάντηση διέρρευσε ακόμα, δεδομένης της αντιπαράθεσης της γενοκτονίας της Γάζας και μιας συνάντησης ανώτερων Αράβων ηγετών με τους χειρότερους εχθρούς του αραβικού κόσμου.
Ένας μεταμοντέρνος επίγονος των κυνικών της αρχαίας ελληνικής Αγοράς θα επισήμανε ότι με τέτοιους Άραβες «φίλους» στην CENTCOM – τρεις από τους οποίους είναι μέλη των BRICS – η Παλαιστίνη δεν χρειάζεται εχθρούς.
Στο μεταξύ, η τραγωδία συνεχίζεται σε πολλά επίπεδα. Καθώς οι Κινέζοι μαθητές γυμνασίου σε όλο το πολιτικό κράτος δείχνουν την υποστήριξή τους στην Παλαιστίνη αφού περάσουν τις εισαγωγικές εξετάσεις τους, ο άξονας ΗΠΑ-Ισραήλ ομογενοποιεί την τρομοκρατία, που συνδέεται με την καταστροφή του Ουκρανικού έργου, σε συνδυασμό με την αδιάκοπη σφαγή των Παλαιστινίων.
Τα πάντα ρουφούνται στη μαύρη τρύπα της τρομοκρατίας – με το ΝΑΤΟ να επανεξοπλίζει ανοιχτά το νεοναζιστικό τάγμα Azov και το Κίεβο να στοχεύει πολίτες στο Μπέλγκοροντ με drones και να βάζει νάρκες σε πάρκα όπου παίζουν παιδιά.
Όλα τα στοιχεία της Ξένης Λεγεώνας της Τρομοκρατίας που τροφοδοτείται από ηγεμόνες ενώνονται, ευθυγραμμισμένα με το Ισραήλ, που στην πραγματικότητα είναι το ISIS με πυρηνικά όπλα. Όμως, παρά τα ευγενή ιδανικά τους και την ιερή πίστη τους στον ΟΗΕ, οι BRICS δεν έχουν ακόμη αναπτύξει μια σταθερή και πρακτική στρατηγική για την καταπολέμηση της φρίκης. Ίδρυμα Στρατηγικής Κουλτούρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου