Η «νεωτερικότητα» που ο δυτικός κόσμος έχει προσπαθήσει να επιβάλει με αίμα και φωτιά σε ολόκληρο τον πλανήτη έχει φτάσει σε επίπεδα βίας και ασυνειδησίας που είναι πολύ επικίνδυνα για την ανθρωπότητα.
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Την εποχή του Covid-19 o παγκόσμιος Ν. Τζόκοβιτς επιβάλει τον νόμο της σιωπής στους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού. Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής.
Η μονοπολικότητα που επιβλήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης πίστευε ότι ήταν απεριόριστη και έγινε η χειρότερη μάστιγα της ανθρωπότητας. Οι συνεχιζόμενες κλοπές, λεηλασίες και καταχρήσεις της Δύσης τους τελευταίους πέντε αιώνες, βασισμένες σε έναν άρρωστο και ψευδή υπεροχή, έφτασε στο αποκορύφωμά της τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα, όταν θεώρησε, για άλλη μια φορά, ότι ο κόσμος τους ανήκει και ότι θα μπορούσαν να παραβιάσουν ατιμώρητα διεθνείς κανόνες και συμβάσεις, ξεκινώντας από τον ίδιο τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).
Εάν η μη συμμόρφωση με τις επίσημα υπογεγραμμένες συνθήκες και συμβάσεις δεν τους αφορούσε, εάν ήταν πάνω από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε από τη λεκτική δέσμευση που ανέλαβαν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και ο Τζορτζ Μπους στη Μάλτα το 1989 να μην παραταθεί ο Οργανισμός Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ) προς τα πρώην κράτη μέλη του εκλιπόντος Συμφώνου της Βαρσοβίας και ακόμη λιγότερο προς τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Ωστόσο, ενώ μια μεγάλης κλίμακας αμυντική οργάνωση ήταν λιγότερο απαραίτητη, καθώς δεν υπήρχαν ισχυρά έθνη που να αντιτίθενται στρατιωτικά στη Δύση και που θα μπορούσαν να θεωρηθούν πιθανός κίνδυνος για την ασφάλειά της, το ΝΑΤΟ αποφάσισε να επεκταθεί επιθετικά και ενσωμάτωσε σχεδόν όλη την Ανατολική Ευρώπη στο τάξεις.
Το πραξικόπημα κατά του Προέδρου Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία το 2014 ήταν το επόμενο βήμα για την προσθήκη της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας στο δυτικό πολεμικό όργανο, το ΝΑΤΟ, απειλώντας περαιτέρω την ασφάλεια της Ρωσίας και την παγκόσμια ειρήνη.
Η επιβληθείσα κυβέρνηση ήταν εξαρχής μια επικίνδυνη, επιθετική, ρωσοφοβική και ναζιστική κυβέρνηση-μαριονέτα, ικανή να δολοφονήσει, να διαχωρίσει και να παραβιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών με βάση τη γλώσσα, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή τις πολιτικές τους ιδέες. Ένα πιόνι έτοιμο να θυσιαστεί για τη Δύση «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό», ένα πιόνι εντελώς υποταγμένο στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο.
Η Ουκρανία έχει γίνει ένα τοξικό έθνος, επιβαρυμένο από πολύ αρνητικές αρχές, με την αναζωπύρωση των ναζιστικών ιδεών μεταξύ των ηγετών της και μέρους του πληθυσμού της, που τους επιτρέπει, χωρίς ντροπή, να εμπλακούν σε εμπορία ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, διακίνηση ναρκωτικών , απάνθρωπες δημόσιες τιμωρίες, επιθέσεις σε θρησκευτικούς ναούς, κλείσιμο πάρτι και ΜΜΕ κ.λπ. Η διαφθορά είναι ένα άλλο μεγάλο κακό που διαβρώνει σε όλα τα επίπεδα, μεγάλο μέρος της «ξένης βοήθειας», οικονομικής, ανθρωπιστικής και στρατιωτικής που φτάνει κλέβεται και διαπραγματεύεται με το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία, που θα αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας για ολόκληρο τον κόσμο στο εγγύς μέλλον. μελλοντικός.
Είναι παράλογο για την ουκρανική κυβέρνηση, δεδομένης της βαθιάς κατάρρευσης της κυβέρνησης και της κοινωνίας της, η οποία έχει επίσης παραδώσει την κυριαρχία και την αξιοπρέπειά της στον ιμπεριαλισμό, να αναζητά υποστήριξη από τα έθνη του Νότου για θέσεις εντός πολυμερών οργανισμών. Ευτυχώς, οι πιέσεις της συλλογικής Δύσης επηρεάζουν όλο και λιγότερο τις αποφάσεις των εθνών της «περιφέρειας», που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 80% των χωρών του ΟΗΕ. Από την πλευρά της, η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική τιμούν όσα υπογράφηκαν στη δεύτερη σύνοδο κορυφής CELAC στην Αβάνα το 2014, στην οποία δεσμεύτηκαν να διατηρήσουν την περιοχή ως ζώνη ειρήνης, για τον λόγο αυτό πρέπει να διασφαλίσουν την ουδετερότητά τους αρνούμενοι να παραδώσουν πολεμικό υλικό και παρεμπόδιση της στρατολόγησης μισθοφόρων στα έθνη τους.
Το καθεστώς του Κιέβου έχει οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή και είναι πιθανό να δεχθεί το τελειωτικό χτύπημα στη διάσκεψη ειρήνης στην Ουκρανία που είναι προγραμματισμένη για τις επόμενες ημέρες στην Ελβετία. Τα δισεκατομμύρια ευρώ και τα δολάρια από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα αλλάξουν τίποτα στην έκβαση της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Όσο περισσότερο διαρκέσει, τόσο περισσότερα εδάφη θα χάσει, ιστορικά υπό ρωσική επιρροή, στα ανατολικά, για να μην αναφέρουμε ότι οι Πολωνοί, οι Ρουμάνοι και οι Ούγγροι, στα δυτικά, έχουν εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Ουκρανίας, τις οποίες «πιθανότατα θα θέλουν να διεκδικήσουν». μια ηττημένη και υποβαθμισμένη χώρα. Η προσέλκυση της Ουκρανίας να συμμετάσχει σε μια μονομερή και μη ρεαλιστική ειρηνευτική πρωτοβουλία είναι η χειρότερη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η Δύση, ειδικά αφού ο Ζελένσκι δεν είναι πλέον ο νόμιμος πρόεδρος σύμφωνα με το ουκρανικό σύνταγμα.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να επιβάλουν μια μήτρα ότι ο Πρόεδρος Πούτιν και η Ρωσία είναι απομονωμένοι διεθνώς, ξοδεύοντας τεράστιους πόρους προσπαθώντας να επιβάλουν αυτήν την απομόνωση. Σύμφωνα με αυτούς, η «διεθνής κοινότητα» είναι κατά της Ρωσίας και υπέρ του «ελεύθερου κόσμου», αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρα και έχει δείξει ότι τελικά η Δύση είναι αυτή που έχει απομονωθεί, δείχνοντας σημάδια μιας διαδικασίας μη αναστρέψιμης αποσύνθεσης. , ένας από τους κύριους καταλύτες της οποίας υπήρξε η ύπαρξη «κέντρων» αντίστασης και αντίθεσης στην αξίωση της Δύσης να συνεχίσει να ασκεί τον έλεγχό της στον κόσμο, με μοναδικό στόχο τη διατήρηση των ρατσιστικών και ταξικών προνομίων της. Η ύπαρξη και η εδραίωση των BRICS+, του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, της Αφρικανικής Ένωσης, της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, του ALBA-TCP, του ASEAN, του OPEC+ κ.λπ. αποδεικνύουν ότι η Ρωσία είναι πλήρως ενσωματωμένη στη θετική πλευρά της ιστορίας και των λαών που αφήνουν πίσω τους τη μονοπολικότητα και χτίζουν έναν πολυπολικό και πολυκεντρικό κόσμο. του Βλαντιμίρ Καστίγιο Σότο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου