Για όσους δεν υποψιάστηκαν αυτόν τον πολιτικό ελιγμό του ενοικιαστή του Ηλυσίου, είναι μια πραγματική έκπληξη. Ο Attal, με το παντελόνι του ακόμα στους αστραγάλους του, έμαθε αυτήν την Κυριακή το απόγευμα ότι το συμβόλαιό του ορισμένου χρόνου έληγε τις επόμενες εβδομάδες.
Ο μικρός αρχάγγελος που έφυγε πολύ νωρίς, αναμφίβολα δεν θα μας έχει χαρίσει τις καλύτερες στιγμές του και πιθανότατα θα λείψει από την EPHAD του Montcuq, αλλά η εκτελεστική εξουσία ήταν, αυτή την Κυριακή το απόγευμα, τυπική: οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα γίνουν λοιπόν στις 30 Ιουνίου (πρώτος γύρος) και 7 Ιουλίου (για τον δεύτερο).
Ωστόσο…
Θα περιμένουμε τη φωτισμένη γνώμη έμπειρων συνταγματιστών, αλλά φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι θα υπάρξει ένα μικρό πρόβλημα: ο Μακρόν, έξυπνος, επέλεξε με σύνεση να χαλάσει τη νίκη του RN στις ευρωεκλογές με αυτή τη διάλυση, αλλά ο επικεφαλής του το Δημόσιο, με τη δήλωσή του αυτή την Κυριακή, γνώριζε ότι δεν είχε πραγματικά επιλογή στην ημερομηνία.
Πράγματι, το σύνταγμα απαιτεί η ψηφοφορία να διεξαχθεί σε ένα παράθυρο 20 έως 40 ημερών μετά την ανακοίνωση αυτής της διάλυσης, η οποία μας φέρνει μεταξύ 30 Ιουνίου και 19 Ιουλίου. Ωστόσο, κάποιοι θα έχουν σημειώσει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες – που ήδη γνωρίζουμε ότι θα διεξαχθούν με την πιο νηφάλια γαλήνη – ανοίγουν ακριβώς στις 19 Ιουλίου, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποια υλικοτεχνικά προβλήματα. Από εκεί και πέρα, καταλαβαίνουμε ότι ο δεύτερος γύρος πρέπει να διεξαχθεί εκ των προτέρων, με την 14η Ιουλίου να αποτελεί την τελευταία Κυριακή.
Ωστόσο, το προσβλητικό μικρό άρθρο L157 του εκλογικού κώδικα απαιτεί να υποβάλλονται μελλοντικές λίστες, το αργότερο την τέταρτη Παρασκευή πριν τις εκλογές, κάτι που μας επαναφέρει, κοροϊδευτικά, στην Παρασκευή 7 Ιουνίου.
Τα διάφορα πολιτικά κόμματα θα πρέπει λοιπόν να βιαστούν να υποβάλουν τις υποψηφιότητές τους στο παρελθόν. Ελπίζουμε ότι το ηλεκτρικό Delorean με 0 εκπομπές θα είναι έτοιμο γρήγορα.
Ας καθησυχάσουμε τους εαυτούς μας: η ευελιξία του ενδοσκοπίου των δικηγόρων μας και των πολιτικών μας εγγυάται ότι αυτό το μικρό πρόβλημα ημερομηνίας θα επιλυθεί γρήγορα (χαμηλώνω, σβήνω, αλλάζω) και ότι το σχέδιο του Μακρόν θα μπορέσει να ξεδιπλωθεί όπως είχε προγραμματιστεί, «δηλ. να λέμε όλο και πιο άσχημα.
Και τι μακιαβελικό σχέδιο! Για λίγους που δεν το έχουν καταλάβει, φαίνεται ξεκάθαρο ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χρησιμοποιεί αυτή την πιθανώς υπολογισμένη εκλογική καταστροφή –ευχαριστώ Mélusine Hayer– για να ωθήσει το RN στην εξουσία.
Και είναι πιθανώς αυτή η προοπτική που πυροδοτεί μια πραγματική αποπληξία μεταξύ των περισσότερων πολιτικών (διαβολικός συγχρονισμός ενώ η Γαλλία αντιμετωπίζει επί του παρόντος πρόβλημα με την προμήθεια βεντολίνης ): νιώθουμε ήδη την επιθυμία της τάξης των μέσων ενημέρωσης να μας επιβάλει χωρίς φινέτσα την επίκληση οι Ολυμπιακοί Αγώνες που διεξάγονται ενώ η Γαλλία βυθίζεται στη γόνιμη μήτρα των πιο σκοτεινών ωρών της, και υποψιαζόμαστε ότι το ίδιο θα συμβεί και για ολόκληρη την πολιτική τάξη όταν βγει από τον μεταπολεμικό -εκλογικό λήθαργο.
Αλλά για τον πρόεδρο, όλα αυτά είναι καλά: αφενός, οι Ken & Barbie Marine & Jordan το ονειρεύονται μόνο αυτό. Το αγγούρι στα καλύτερά του την Κυριακή, κοφτερό σαν καυτό βούτυρο, έπεσε στην παγίδα με μια λιχουδιά που μόνο ο Ζεράρ Λαρσέ, μπροστά στις τηγανιτές πατάτες στο καντοσέ της Γερουσίας, θα μπορούσε να ξεπεράσει. Από την άλλη πλευρά, η γενική κατάσταση της χώρας είναι αρκετά καταστροφική ώστε όσοι θα την κληρονομήσουν να υποστούν την πραγματική καταιγίδα που σίγουρα θα ξεσπάσει το συντομότερο δυνατό, καταστρέφοντας οριστικά κάθε ελπίδα για τα δύο εθνικιστικά περιστέρια μας να αποκτήσουν τότε πρόσβαση στην Προεδρία.
Καταλαβαίνουμε: υπάρχει τώρα μια πραγματική πιθανότητα η χώρα να βρεθεί με πλειοψηφία RN στη συνέλευση, κάτι που θα αναγκάσει αυτό το κόμμα να βρει υπουργούς. Η πρόκληση είναι τρομακτική, αλλά στοιχηματίζουμε ότι η πρόκληση της εύρεσης ακόμη χειρότερων αντικαταστατών για τον Le Maire, τον Darmanin ή τον Séjourné θα αντιμετωπιστεί με υπερηφάνεια από το εθνικιστικό κόμμα. Στην πορεία, θα αφεθεί στον αναγνώστη ως άσκηση να βρει κάποια πιθανά ονόματα, με την απουσία ορατών κεφαλιών να είναι ιδιαίτερα συμπτωματική για αυτό το κόμμα των πολιτικών παραρτημάτων που έχουν σχεδιαστεί για να απασχολούν τα μέσα ενημέρωσης περισσότερο από την εξουσία.
Ωστόσο, οι παράλληλοι κόσμοι δεν μπορούν να αποκλειστούν εντελώς: ας τρελαθούμε και ας φανταστούμε για μια στιγμή ότι οι Γάλλοι, κατανοώντας την παγίδα που στήνεται, αποφασίζουν τελικά να μην δώσουν περισσότερες ψήφους στην Εθνική Συσπείρωση. Σε αυτή τη διασκεδαστική υπόθεση, οι βουλευτικές εκλογές θα οδηγούσαν σε ένα αποτέλεσμα γευστικά διαφορετικό από αυτό που πιθανώς επιθυμούσε ο αρχηγός του κράτους, ο οποίος θα έπρεπε να ανασυνθέσει μια κυβέρνηση σε μια βάση ουσιαστικά ισοδύναμη με αυτή που υπάρχει σήμερα.
Σε αυτή την υπόθεση, το σαμποτάζ της χώρας θα συνεχιζόταν στα χέρια του Μακρόν.
Και όσο φανταζόμαστε παράλληλους κόσμους, δεν μπορεί να αποκλειστεί αυτός στον οποίο το προεδρικό κόμμα θα έκανε συμφωνίες με το σημερινό Σοσιαλιστικό Κόμμα: ο πρόεδρος θα ανακτούσε ενδεχομένως την πλειοψηφία, κάτι που θα του έδινε ελεύθερα τα χέρια για να ολοκληρώσει την καταστροφή της χώρας. ένα όργιο από νόμους, τρυπήματα, πρότυπα, ισότητα και φιλιά.
Σε κάθε περίπτωση και όπως λέει και αυτός ο διάσημος εκλογικός φιλόσοφος , « δεν κάνεις ποτέ λάθος όταν δίνεις φωνή στους Γάλλους ». Από εκεί και πέρα, φαίνεται ξεκάθαρα ότι, όποια κι αν είναι η έκβαση αυτών των επικείμενων εκλογών, αυτή η χώρα έχει τσακιστεί.
πηγή: Hashtable
του Olivier Demeulenaere
Αναγνωρίζουμε το χέρι του Ζακ Αταλί, που εργάζεται ήδη υπό τον Μιτεράν και τον Σιράκ, πίσω από αυτή τη σκηνοθεσία της συμβίωσης του Μακρόν με την ψευδοακραία δεξιά . Αν κερδίσουν τις βουλευτικές εκλογές όπως αναμενόταν, ο Bardella και το RN θα έχουν τη μεγαλύτερη δυσκολία να σχηματίσουν συμμαχίες, να βρουν πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και να κυβερνήσουν ήρεμα μπροστά στην αντιφασιστική κινητοποίηση που θα εξαπολυθεί με ευχαρίστηση.
Όλα είναι ραμμένα με λευκή κλωστή. Αυτή η στρατηγική έντασης, που αυξήθηκε με την έλευση των Ολυμπιακών Αγώνων και τη μεγάλη τρομοκρατική ή πανδημία , ακόμη και οικονομικό γεγονός για το οποίο το σύστημα έχει ήδη θέσει τις βάσεις, μας υπόσχεται ένα πολύ, πολύ ζεστό καλοκαίρι... για το οποίο θα αντέχουν τα άκρα. το φταίξιμο.
Μην ξεχνάτε: όλοι αυτοί οι πολιτικοί είναι ηθοποιοί του μεγάλου δημοκρατικού θεάματος ! OD
Η κανάτα Valérie έκανε καλή δουλειά. Η ιστορική καταστροφή του
προεδρικού κόμματος παρέχει το τέλειο άλλοθι για τη διάλυση της Βουλής
πηγή: Olivier Demeulenaere
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου