Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Είναι καιρός να εξοστρακίσουμε το Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη

 

Εάν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανέστειλε τα δικαιώματα και τα προνόμια του Ισραήλ, θα ασκούσε πολύ μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνησή του από την πλήρη ένταξη της Παλαιστίνης.

Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress Συντακτική ομάδα του Mytilenepress.  Οι τρεις παγκόσμιες καινοτομίες μου-Project Manager. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.

Όταν, στις 10 Μαΐου, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (UNGA) ψήφισε με  συντριπτική πλειοψηφία  το ψήφισμα ES-10/23 σχετικά με την αίτηση της Παλαιστίνης για ένταξη, ορισμένα μέσα ενημέρωσης το περιέγραψαν ως « υποστήριξη για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους .

Αυτή η φαινομενική σύγχυση ακολουθεί τη ρητορική της κυβέρνησης των ΗΠΑ που συγχέει το κράτος με την ένταξη και ισχυρίζεται ότι θα έβλαπτε τις « ειρηνευτικές προσπάθειες ». Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει: το ψήφισμα αφορά την «ένταξη» της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ και όχι το «κρατικό καθεστώς» της Παλαιστίνης.

Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών διευθέτησε το ζήτημα της κρατικής υπόστασης της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ το 2012, παραχωρώντας της το καθεστώς του κράτους-παρατηρητή - το ίδιο καθεστώς που απολάμβανε η Ελβετία πριν γίνει μέλος το 2002 ή που απολάμβανε η Αγία Έδρα από το 1964.

Η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να μην αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης ή να  ασκήσουν βέτο  στην αίτησή τους για ένταξη στα Ηνωμένα Έθνη στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δεν θέτει υπό αμφισβήτηση το νομικό και πολιτικό καθεστώς της Παλαιστίνης – ενός κράτους, αν και υπό ξένη κατοχή , αναγνωρίζεται από τα τρία τέταρτα των 193 κρατών μελών του ΟΗΕ και συνεχίζεται.

Πρόσφατα, η Τζαμάικα, τα Μπαρμπάντος και το Τρινιντάντ και Τομπάγκο αναγνώρισαν επίσης επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης.

Και μετά την έγκριση του ψηφίσματος ES-10/23 με 143 ψήφους υπέρ και 9 κατά, η Δημοκρατία της Ιρλανδίας δήλωσε επίσημα ότι θα αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης τις επόμενες εβδομάδες.

Το Βέλγιο, η Ισπανία, η Μάλτα και η Σλοβενία ​​έχουν επίσης προβεί σε πρόσφατες δηλώσεις για το σκοπό αυτό.

Το ζήτημα της πλήρους ένταξης της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ, το οποίο παραμένει εξαρτημένο από το  βέτο  των Ηνωμένων Πολιτειών στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στην πραγματικότητα παίζει τον ρόλο ενός προπέτασμα καπνού που κρύβει ένα πολύ πιο σημαντικό και σοβαρό ερώτημα: το καθεστώς του Ισραήλ στο τα Ηνωμένα Έθνη.

Όταν η διεθνής πίεση αυξήθηκε στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, στον ΟΗΕ, υπό την επίδραση της αύξησης της πολιτικής ισχύος του Νότου και της Αφρικής ειδικότερα, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αντέδρασε.

Δημιούργησε ένα κέντρο κατά του απαρτχάιντ και ξεκίνησε διεθνείς εκστρατείες για να μποϊκοτάρει το καθεστώς του απαρτχάιντ στον αθλητικό, πολιτιστικό, οικονομικό και πολιτικό τομέα, γεγονός που κατέστησε δυνατή την άσκηση πίεσης όχι μόνο στο ρατσιστικό καθεστώς στην Αφρική του Νότου, αλλά και στους συμμάχους του , συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ.

Το 1974, ο πρόεδρος της UNGA Abdelaziz Bouteflika, τότε υπουργός Εξωτερικών της Αλγερίας, πήρε μια ιστορική απόφαση: ανέστειλε τη συμμετοχή της Νότιας Αφρικής στον ΟΗΕ, στερώντας της τα δικαιώματα και τα προνόμιά της ως κράτος μέλος.

Δεν μπορούσε πλέον να καθίσει, να μιλήσει ή να ψηφίσει στη Γενική Συνέλευση και σε άλλα όργανα του ΟΗΕ.

Αυτό που έγινε γνωστό ως «απόφαση Μπουτεφλίκα» δεν είχε προηγούμενο στα χρονικά του ΟΗΕ. Ακολούθησε το βέτο των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας σε μια πρωτοβουλία αφρικανικών χωρών να εκδιώξουν τη Νότια Αφρική από τον οργανισμό, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο αναφέρει τα εξής: « Μέλος του Τα Ηνωμένα Έθνη που έχουν παραβιάσει επίμονα τις αρχές που περιέχονται στον παρόντα Χάρτη μπορούν να αποβληθούν από τον Οργανισμό από τη Γενική Συνέλευση μετά από σύσταση του Συμβουλίου Ασφαλείας .»

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, με την υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων χωρών, αμφισβήτησαν την απόφαση Μπουτεφλίκα στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών – και επικυρώθηκε με 91 ψήφους κατά και 22, με τα Ηνωμένα Έθνη να έχουν 133 κράτη μέλη εκείνη την εποχή.

Η απόφαση αφορούσε τις διαπιστεύσεις της αντιπροσωπείας της Νότιας Αφρικής τις οποίες ανέστειλε. δεν ανέστειλε ούτε απέλασε τη Νότια Αφρική ως κράτος μέλος, κάτι που απαιτεί άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Δεδομένου ότι το Ισραήλ, από κάθε άποψη, παραβιάζει με συνέπεια όχι μόνο τις γενικές αρχές που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και αμέτρητα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και δεσμευτικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, θα μπορούσε να εξεταστεί η ανάληψη δράσης βάσει του άρθρου 6.

Αλλά  η realpolitik  προτείνει ότι αυτό θα ήταν αδιέξοδο, τουλάχιστον έως ότου οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφασίσουν να αφαιρέσουν τον «διπλωματικό σιδερένιο θόλο» προστατεύοντας τον σύμμαχό τους.

Η απόφαση Μπουτεφλίκα προσφέρει έναν άλλο δρόμο.

Τώρα που το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης ( ΔΔΔ ) αποφάσισε ότι οι θηριωδίες που διαπράχθηκαν κατά του λαού της Γάζας ισοδυναμούσαν με  γενοκτονία  και εξέδωσε ορισμένες προσωρινές διαταγές στις οποίες ανταποκρίνεται η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, χλευάζεται ο Γενικός ΟΗΕ Η Συνέλευση θα πρέπει να αναρωτηθεί σοβαρά εάν δεν έχει ήδη καθυστερήσει πάρα πολύ να αναστείλει τη συμμετοχή της ισραηλινής αντιπροσωπείας.

Η ισραηλινή αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ έχει ήδη επιδείξει την κατάφωρη ασέβειά της προς τον οργανισμό σε πολλές περιπτώσεις. Μετά την ψηφοφορία της 10ης Μαΐου, για παράδειγμα, ο πρεσβευτής του έριξε θεατρικά και γκροτέσκα ένα αντίγραφο του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών από το βήμα της UNGA, φωνάζοντας « ντροπή σας » στις παρούσες αντιπροσωπείες.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής άλλαξε πορεία επειδή έγινε ένα καθεστώς παρίας, που απορρίφθηκε από όλους. Η απόφαση Μπουτεφλίκα έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.

Ομοίως, η στέρηση του Ισραήλ από τα δικαιώματα και τα προνόμια που του παρέχονται από τον ΟΗΕ θα αύξανε σημαντικά την πίεση στο καθεστώς του Τελ Αβίβ να αλλάξει πορεία.

Ο εξοστρακισμός του Ισραήλ είναι πολύ πιο πιθανό να βελτιώσει τις προοπτικές για ειρήνη από τη συμβολική ένταξη στο κράτος της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ.

πηγή: Al Jazeera 

Ο εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Karim Ahmed Khan, έκανε, στις 20 Μαΐου 2024, δήλωση για «κατάθεση αιτημάτων για έκδοση εντάλματος σύλληψης σχετικά με την κατάσταση στο κράτος της Παλαιστίνης». Ζητά διεθνές ένταλμα σύλληψης, για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τόσο κατά του Μπενιαμίν Νετανιάχου και του υπουργού Άμυνας του, και τριών ηγετών της Χαμάς.

Ως εκ τούτου, θα έχει «κόψει το αχλάδι στα δύο», στέλνοντας τη Χαμάς και το Ισραήλ πίσω με πλάτη. Αυτό δεν ισχύει καν εξ ολοκλήρου, καθώς δεν έχουν αναφερθεί όλοι οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι του ισραηλινού στρατού, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του επιτελείου, που είναι άμεσα υπεύθυνος για μαζικά εγκλήματα. Δεν είχε το θάρρος ή το θράσος ο Καρίμ Χαν να πει, όπως έκανε το Διεθνές Δικαστήριο, ότι υπάρχει κίνδυνος γενοκτονίας στη Γάζα και να θεωρήσει τους ανθρώπους πλήρως υπεύθυνους για αυτό;

Και όμως, παρ' όλα αυτά, τι νίκη για την παλαιστινιακή υπόθεση! Ακόμα κι αν η Χαμάς διαμαρτυρηθεί, και καλά έκανε που το έκανε, ενάντια στο γεγονός ότι έτσι τίθεται ο επιτιθέμενος και ο επιτιθέμενος στην ίδια θέση. Αυτό είναι ένα σημείο καμπής γιατί είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ καταδικάζεται από τη διεθνή δικαιοσύνη. Μέχρι τώρα ήταν σίγουρος για την πλήρη ατιμωρησία ό,τι κι αν έκανε.

Γνωρίζουμε την ιστορία της κρίσης του Σολομώντα. Δύο μητέρες μάλωναν για τη μητρότητα ενός παιδιού. Ζήτησαν από τον Σολομώντα να κρίνει αυτή την ερώτηση. Ο Σολομών αποφάσισε να χωρίσει το ζωντανό παιδί σε δύο μισά, ένα για καθεμία από τις δύο μητέρες. Η πραγματική μητέρα τότε παρακάλεσε να γλιτώσει το παιδί και δήλωσε, γι' αυτό το λόγο, ότι το απαρνιόταν, με κυριότερο ότι ζούσε. Παράλληλα, απέδειξε ότι ήταν η πραγματική μητέρα του παιδιού. Το ίδιο και η απόφαση του εισαγγελέα του ΔΠΔ. Όπως και στην κρίση του Solomon, αυτή η απόφαση είναι προφανώς άδικη: τοποθετεί τους πρωταγωνιστές πλάτη με πλάτη, την πραγματική μητέρα της Παλαιστίνης και την ψεύτικη μητέρα της. 

Αλλά απλώς και μόνο η εξέταση του Ισραήλ και μιας παλαιστινιακής οργάνωσης στο ίδιο επίπεδο είναι από μόνη της μια μεγάλη αλλαγή. Γι' αυτό, τελικά, είναι οι Παλαιστίνιοι, και μαζί τους η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, που είναι ευχαριστημένοι με την απόφαση, γιατί πάνω από όλα θέλουν να ζήσει η Παλαιστίνη και για την απόφαση του εισαγγελέα να καταγγείλει τα εγκλήματα του Ισραήλ εναντίον την ανθρωπότητα, που απειλούν την ύπαρξη της Γάζας. Θα έχουμε επίσης σημειώσει ότι ο εισαγγελέας του ΔΠΔ κάνει λόγο για « την κατάσταση στο κράτος της Παλαιστίνης ».

 Μου φαίνεται ότι δεν έχουμε παρατηρήσει επαρκώς τη μεγάλη σημασία αυτής της έκφρασης. Λέει όμως έτσι, νομικά, ότι όλα όσα έγιναν στις 7 Οκτωβρίου, όπως οι σφαγές στη Γάζα, έγιναν στο έδαφος της Παλαιστίνης. Παραδόξως που δεν παρατηρήσαμε αυτή τη σημαντική διευκρίνιση.

Από το ένα ένταλμα σύλληψης στο άλλο. Το κουτί της Πανδώρας

Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες καταλαβαίνουν πού πραγματικά οδηγεί η απόφαση του εισαγγελέα του ΔΠΔ και γι' αυτό την καταγγέλλουν έντονα.

Την ίδια στιγμή, οι ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών κατάλαβαν ότι αυτό το αίτημα για εντάλματα σύλληψης εναντίον Ισραηλινών ηγετών αφορούσε και αυτούς. Πράγματι, μετά την επίταξη για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που απευθύνθηκαν στους Ισραηλινούς ηγέτες, θα μπορούσε να ακολουθήσει, απόλυτα λογικά, η κατηγορία τους για συνέργεια σε αυτά τα εγκλήματα. 

Επιπλέον, αυτό θα μπορούσε να χιονοστιβάδα: Βλέπουν, επομένως, με ανησυχία το άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας όλων των αμερικανικών εγκλημάτων, με τώρα τη δυνατότητα διαδοχικών κατηγοριών για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, σχετικά με εγκλήματα πρόσφατα, αυτά των τελευταίων δεκαετιών, στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη , Αφγανιστάν κλπ..

Οι ηγέτες στη Δύση δεν ανησυχούσαν για τη διεθνή δικαιοσύνη όσο ήταν και δικαστές και κόμματα. Και τώρα τους ξεφεύγει. Αυτό δείχνει ότι κάθε βήμα προς τη συγκρότηση ενός διεθνούς δικαίου, ακόμα κι αν αρχικά ήταν μολυσμένο από υπολογισμούς, είναι τελικά, λόγω της ίδιας της δυναμικής του, επικίνδυνο και αφόρητο για τις χώρες που πίστευαν ότι μπορούσαν να το εκμεταλλευτούν.

Ο Καρίμ Χαν, ο εισαγγελέας του ΔΠΔ, είχε εκδώσει διεθνές ένταλμα σύλληψης κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν βασισμένο σε πολύ ασαφείς και πρωτοφανείς κατηγορίες για απαγωγή παιδιών. Ποιος θα έλεγε ότι ο διορισμός του Χαν ως Εισαγγελέα του ΔΠΔ θα στρεφόταν εναντίον εκείνων που τότε επικρότησαν ολόψυχα αυτή την απόφαση και που κατακρεουργούν εναντίον του, τώρα που η απόφασή του αφορά το Ισραήλ. 

Φαίνεται ότι ακόμη και το Ισραήλ ήταν εκείνο που υποστήριξε τον διορισμό του Καρίμ Χαν στη σημερινή του θέση. Στη Δύση προσπαθούμε τώρα να την απαξιώσουμε. 

Τα μέσα προπαγάνδας σκάβουν πυρετωδώς το παρελθόν του για να ανακαλύψουν ελαττώματα, λεκέδες στη φήμη του. Φαίνεται, αναφωνούν με φρίκη, ότι θα ήταν ο δικηγόρος του Γκεντάφι στην εποχή του. Ο Καρίμ Χαν υπέστη έντονες πιέσεις και απειλές από το αμερικανικό κατεστημένο. Ρεπουμπλικανοί Αμερικανοί γερουσιαστές έφτασε στο σημείο να τον απειλήσει γραπτώς, μεσημέρι, με κυρώσεις κατά της οικογένειάς του. Γκάνγκστερ μέθοδοι. Δεν φοβήθηκαν να φορέσουν αυτό το θέαμα του Αμερικανικού Κογκρέσου. Αυτό λέει πολλά για την κατάσταση της δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι τρομερά ανησυχητικό να βλέπουμε ποιος κυβερνά έτσι τον δυτικό κόσμο.

Σήμερα, ακούμε Αμερικανούς αξιωματούχους να δηλώνουν ότι το ΔΠΔ, με την απόφαση του εισαγγελέα του, έχει βλάψει την αξιοπιστία του. Αυτή η κατηγορία διατυπώνεται, ακριβώς τη στιγμή που το ΔΠΔ θέλησε, αντίθετα, να την ανακαλύψει εκ νέου εγκαταλείποντας τη δυτική κουλτούρα των «διπλών σταθμών». 

Μπορούμε μάλιστα να εκτιμήσουμε ότι ο Καρίμ Χαν, και μαζί του η διεθνής δικαιοσύνη, θα προκύψει από αυτό το επεισόδιο, αν φυσικά η αποφασιστικότητά του παραμείνει άθικτη. Αλλά αυτό φαίνεται ήδη να ισχύει. Στις 21 Μαΐου, ο Karim Ahmed Khan αποκάλυψε, σε συνέντευξή του στο αμερικανικό κανάλι CNN , ότι ένας ανώτερος Αμερικανός ηγέτης του τηλεφώνησε και του είπε « ότι το ΔΠΔ είναι φτιαγμένο για την Αφρική και για τραμπούκους όπως ο Πούτιν » .και όχι για τη Δύση. 

Ως εκ τούτου, οι απειλές απλώς ενισχύουν την αποφασιστικότητά του. Σε αυτό το ηθικό θάρρος, ο εισαγγελέας του ΔΠΔ προσθέτει προφανές σωματικό θάρρος, δεδομένης της επικινδυνότητας αυτών των εχθρών, που τώρα δηλώνονται.

Ένας Εβραίος διανοούμενος είπε, κυνικά, στην αρχή των βομβαρδισμών στη Γάζα, ότι το Ισραήλ έχει συνηθίσει στην απομόνωση, « ότι δεν του κάνει εντύπωση και ότι το κυριότερο είναι ότι έχει στο πλευρό του τη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών».

 Φαίνεται ότι αυτό δεν είναι πλέον αρκετό. Ο υπουργός Εξωτερικών Blinken, χωρίς επιχειρήματα, πίστευε ότι θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι «η εξαιρετικά κακή απόφαση που ελήφθη χθες από τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου - η επαίσχυντη ισοδυναμία μεταξύ της Χαμάς και των ηγετών του Ισραήλ-, απλώς περιπλέκει τις προοπτικές σύναψηςσυμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στο Παλαιστίνη. Πρέπει να τολμήσεις… 

Επιπλέον, η ακρόασή του ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας διακόπηκε σε πολλές περιπτώσεις από διαδηλωτές κατά του πολέμου στη Γάζα, οι οποίοι φώναζαν: «Οχασάπης» ή «Ο Μπλίνκεν είναι εγκληματίας πολέμου».

Μπορούν να σκοτώσουν γιατί… είναι δημοκράτες

Στη Δύση, οι θεματοφύλακες των «δυτικών αξιών», πολιτικοί, κόμματα και ΜΜΕ, δηλώνουν τώρα, φωναχτά, σχετικά με τις επιταγές του ΔΠΔ κατά του Ισραήλ, ότι δεν μπορούμε «να βάλουμε μια οργάνωση στο ίδιο επίπεδο τρομοκρατική και δημοκρατικό κράτος . 

Δεν μας λένε, με αυτόν τον τρόπο, ότι μόνο τα λεγόμενα δημοκρατικά κράτη έχουν το δικαίωμα να κάνουν σφαγές πληθυσμών, να διαπράττουν εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, σε γενοκτονίες; Και ως λόγους αυτού του δικαιώματος που δίνουν στους εαυτούς τους, μας λένε « ότι εξελέγησαν οι ηγέτες των δημοκρατικών κρατών ». Αντιλαμβάνονται το τεράστιο μέγεθος αυτών που λένε; Και τι ομολογία! Τι καταδίκη, από μόνα τους, μιας τέτοιας δημοκρατίας. Ο δυτικισμός, με το να κάνει λάθη, να αναζητά τη λογική, να κυνηγάει τα χαμένα σημάδια του, παγιδεύεται όλο και περισσότερο σε μια αποστομωτική ασυναρτησία.

Όπως βλέπουμε, αυτή η απόφαση του εισαγγελέα του ΔΠΔ αποτελεί έκρηξη στις διεθνείς σχέσεις. Όσο κι αν η απόφαση που είχε λάβει κατά του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας έπεσε σταδιακά, αφού φαινόταν να επιβεβαιώνει την υποταγή του ΔΠΔ στα δυτικά συμφέροντα, αυτό φαίνεται να είναι ένα σημείο καμπής και προκαλεί ενδιαφέρον και πάθη. Αυτό είναι πρωτοφανές. Αυτό αποκαλύπτει, με απροσδόκητο τρόπο, μια σημαντική αλλαγή στις διεθνείς σχέσεις. 

Αυτή η αλλαγή δεν έγινε με στρατιωτική πράξη, στρατιωτική ήττα ή νίκη, αλλά με πράξη Νόμου. Ο μάρτυρας της Γάζας βρέθηκε, στην τρέχουσα ιστορική συμβολή, στην καρδιά του προβλήματος ενός πολυπολικού κόσμου. Μέσα από τις πεισματικές θυσίες τους, οι Παλαιστίνιοι πήγαν στην καρδιά του παλαιστινιακού ζητήματος, ως αίτημα για ισότητα μεταξύ των εθνών, για ισοδυναμία δικαιωμάτων και ανθρώπινων ζωών. 

Ανάγκασαν όλο τον κόσμο να κοιτάξει χωρίς να γυρίσει το κεφάλι, μαζί με το μάρτυρά τους, αυτά τα ερωτήματα και να τα λύσει. Είναι αυτή η τεράστια πίεση, που ασκήθηκε και ενίσχυσε η παγκόσμια κοινή γνώμη, που ασκήθηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και της οποίας ήταν αδύνατο να αποφύγει. Ένα μικρό βήμα για το ΔΠΔ αλλά ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα.

Η Νορβηγία αναγνωρίζει την Παλαιστίνη ως κράτος

από τον Léo Kersauzie

« Η νορβηγική κυβέρνηση αποφάσισε ότι η Νορβηγία θα αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως κράτος. Στη μέση ενός πολέμου, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή τη μόνη εναλλακτική λύση που προσφέρει πολιτική λύση τόσο στους Ισραηλινούς όσο και στους Παλαιστίνιους: δύο κράτη, που ζουν δίπλα-δίπλα, στην ειρήνη και την ασφάλεια », είπε ο Νορβηγός. Πρωθυπουργός Jonas Gahr Store.

Η Νορβηγία υποστήριξε και επιδίωξε να προωθήσει τη λύση των δύο κρατών. Η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους υπογραμμίζει τη μακροχρόνια θέση της Νορβηγίας ότι μια διαρκής λύση στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας λύσης δύο κρατών.

Λύση δύο κρατών

« Ο παλαιστινιακός λαός έχει ένα θεμελιώδες και ανεξάρτητο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να ζουν ειρηνικά στα ανεξάρτητα κράτη τους. Δεν θα υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή χωρίς λύση δύο κρατών. Δεν μπορεί να υπάρξει λύση δύο κρατών χωρίς παλαιστινιακό κράτος. Με άλλα λόγια, ένα παλαιστινιακό κράτος είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη ειρήνης στη Μέση Ανατολή », δήλωσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός Støre.

Σύμφωνα με τον Νορβηγό Πρωθυπουργό, η εδαφική οριοθέτηση μεταξύ του Κράτους της Παλαιστίνης και του Κράτους του Ισραήλ θα πρέπει να βασίζεται στα σύνορα πριν από το 1967, με την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα και των δύο κρατών, και με την επιφύλαξη της οριστικής διευθέτησης των συνόρων. τη χρήση ανταλλαγών γης.

« Η αναγνώριση της Παλαιστίνης είναι ένας τρόπος υποστήριξης μετριοπαθών δυνάμεων που χάνουν έδαφος σε αυτή την παρατεταμένη και βάναυση σύγκρουση. Στέλνει επίσης ένα ισχυρό μήνυμα σε άλλες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Νορβηγίας και ορισμένων άλλων ευρωπαϊκών χωρών και να αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης. Αυτό θα μπορούσε τελικά να καταστήσει δυνατή την επανέναρξη της διαδικασίας που οδηγεί σε λύση δύο κρατών και να της δώσει νέα ώθηση », πρόσθεσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός.

Αναγνώριση ως κινητήρια δύναμη για την ειρήνη

Από τις Συμφωνίες του Όσλο πριν από περίπου 30 χρόνια, η Νορβηγία και πολλές άλλες χώρες έχουν ακολουθήσει μια στρατηγική σύμφωνα με την οποία η αναγνώριση θα ακολουθούσε μια ειρηνευτική συμφωνία. Αυτό δεν προέκυψε.

Ελλείψει ειρηνευτικής διαδικασίας και πολιτικής λύσης στη σύγκρουση, οι εξελίξεις έχουν πάει σε λάθος κατεύθυνση. Ούτε οι Παλαιστίνιοι ούτε οι Ισραηλινοί μπορούν να ζήσουν με ασφάλεια. Γι' αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε διαφορετικά και να ενεργούμε ανάλογα. Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε μέχρι να επιλυθεί η σύγκρουση πριν αναγνωρίσουμε το κράτος της Παλαιστίνης », είπε ο κ. Støre.

« Η Παλαιστίνη έχει παγιδευτεί σε μια καθοδική πορεία οικονομικής αστάθειας και εξάρτησης από τη βοήθεια, καθώς και σε έλλειψη βασικών δικαιωμάτων. (…) Ένα γενικό αίσθημα απόγνωσης έχει ενισχυθεί μεταξύ των Παλαιστινίων με τα χρόνια », σχολίασε ο Νορβηγός υπουργός Εξωτερικών Έσπεν Μπαρθ Άιντε.

Αρκετοί λόγοι για να αναγνωρίσουμε το παλαιστινιακό κράτος τώρα

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους τώρα είναι η ώρα να αναγνωρίσουμε την Παλαιστίνη ως κράτος, λέει η Νορβηγία.

« Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Γάζα έδειξε ξεκάθαρα ότι η επίτευξη ειρήνης και σταθερότητας πρέπει να περιλαμβάνει την επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή δεν ήταν τόσο σοβαρή εδώ και πολλά χρόνια », είπε ο Støre.

« Η Νορβηγία συνεχίζει να υποστηρίζει το παλαιστινιακό σχέδιο οικοδόμησης κράτους. Πρέπει να ενισχύσουμε την Παλαιστινιακή Αρχή υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού Muhammed Mustafa, και πρέπει να εργαστούμε για να κυβερνήσει η Παλαιστινιακή Αρχή στη Γάζα μετά από κατάπαυση του πυρός και για να υπάρξει μια ενιαία παλαιστινιακή κυβέρνηση. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί ένα παλαιστινιακό κράτος που να είναι πολιτικά συνεκτικό και να προέρχεται από την Παλαιστινιακή Αρχή », είπε ο κ. Eide.

Η επίσημη αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους από τη Νορβηγία θα τεθεί σε ισχύ την Τρίτη, 28 Μαΐου 2024. Μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ομοϊδεάτες θα αναγνωρίσουν επίσης την Παλαιστίνη την ίδια ημερομηνία. Αυτές οι χώρες θα κάνουν τις δικές τους ανακοινώσεις.

« Η αναγνώριση από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες δεν αρκεί από μόνη της για να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα ενός παλαιστινιακού κράτους. Με την αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους, υποστηρίζουμε το αραβικό ειρηνευτικό σχέδιο που αναπτύχθηκε από βασικούς παράγοντες στην περιοχή μετά τις 7 Οκτωβρίου. Η Νορβηγία διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινητοποίηση της ευρωπαϊκής υποστήριξης για το σχέδιο. Τα κύρια στοιχεία του είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, η ενίσχυση της Παλαιστινιακής Αρχής, αξιόπιστες εγγυήσεις ασφάλειας για το Ισραήλ, η αποστράτευση της Χαμάς και άλλων ένοπλων ομάδων και η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και αραβικών χωρών. Αν και κανένα από αυτά τα μέτρα από μόνο του δεν μπορεί να επιλύσει την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, ο συνδυασμός τους μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη πρόοδο », είπε ο κ. Eide.

30 χρόνια μετά τις Συμφωνίες του Όσλο

Η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους από τη Νορβηγία έρχεται μόλις 30 χρόνια μετά την υπογραφή της πρώτης Συμφωνίας του Όσλο το 1993. Έκτοτε, οι Παλαιστίνιοι έχουν κάνει σημαντικά βήματα προς μια λύση δύο κρατών. Το 2011, η Παγκόσμια Τράπεζα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Παλαιστίνη πληρούσε βασικά κριτήρια που απαιτούνται για να λειτουργήσει ως κράτος. Δημιουργήθηκαν εθνικά ιδρύματα για να παρέχουν στον πληθυσμό βασικές υπηρεσίες. Όμως ο πόλεμος στη Γάζα και η συνεχιζόμενη επέκταση των παράνομων οικισμών στη Δυτική Όχθη έχουν κάνει την κατάσταση στην Παλαιστίνη πιο δύσκολη από ό,τι ήταν εδώ και δεκαετίες.

« Τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Παλαιστίνιοι χρειάζονται ασφάλεια και ελπίδα για το μέλλον. Το πιο επείγον τώρα είναι να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός, να διασφαλιστεί ότι επαρκής ανθρωπιστική βοήθεια θα φτάσει στον λαό της Γάζας και να εξασφαλιστεί η απελευθέρωση των ομήρων. Μακροπρόθεσμα, ελπίζουμε ότι η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους θα ενθαρρύνει τα μέρη να ξαναρχίσουν τις ειρηνευτικές συνομιλίες με στόχο την εξεύρεση λύσεων σε εκκρεμή ζητήματα του τελικού καθεστώτος. Ένα παλαιστινιακό κράτος θα ενισχύσει επίσης την ασφάλεια των Ισραηλινών », είπε ο κ. Eide.

143 χώρες αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης ως κυρίαρχο κράτος

Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Josep Borrell δήλωσε στα τέλη Απριλίου ότι αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος πριν από τα τέλη Μαΐου. Το κράτος της Παλαιστίνης αναγνωρίζεται επί του παρόντος ως κυρίαρχο κράτος από 143 από τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Όσον αφορά τις χώρες της ΕΕ, η Βουλγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Κύπρος, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σουηδία έχουν ήδη αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος.

πηγή: Media-Press-Info

Το Mytilenepress.είναι ένα εναλλακτικό ΜΜΕ και περιοδικό ειδικού σκοπού όπως αναφέρουν εδώ και χρόνια οι αναγνώστες του. Ενισχύστε την  ελεύθερη  ενημέρωση -συνέχεια  του  Mytilenepress.το οποίο έχει πολλές παγκόσμιες-πανελλήνιες πρωτιές στην Γεωστρατηγική-ιστορία και τον κλάδο του υβριδικού πολέμου (Εμπρησμοί-Καταστροφές και "ατυχήματα"). Γίνεται συνδρομητές-υποτστηρικτές μεέ να συμβολικό πόσο  2.99 Ευρώ τον μήνα €. Tο Mytilenepress δεν έχει σκοπό το κέρδος αλλά την επιβίωση του έθνους και της κοινωνίας καθώς ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στην κορύφωση του.  

Εάν σας ενδιαφέρουν όλο τα προαναφερόμενα υποστηρίξτε το Mytilenepress με μια μικρή δωρεά. ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601).  

"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του. 

Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση. 

Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία. Το Mytilenepress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία. Εκτός από τα άρθρα Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Θεολογίας, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του Mytileneprss είναι από μεταφράσεις που κάνει από τα κορυφαία ιστολόγια της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Αμερικής ο αρχισυντάκτης του Μpress Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος. 

Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού. Μεταξύ άλλων μην ξεχνάτε ότι προέβλεψε την καταστροφή στην Ρόδο τον Ιούλιο του 2023 με βάση τα σχετικά δημοσιεύματα από το 2009 και την καταστροφή στα Τέμπη με το πολύνεκρο ατύχημα. Η πρόβλεψη είχε γίνει στο Mytilenepress στις 18/2/2023. 

Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-2030 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός. 

Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας. 

Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα  παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές. 

Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.

Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η  εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.  

Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια. 

Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου. 

Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους. 

Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.

Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και  ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά  στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός. 

https://mytilenepress.blogspot.com/2023/12/mytilenepress-mytilenepress_16.html 

Οι απόψεις των αρθρογράφων και των  αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepres

πηγή: InfoBRICS