Σήμερα γύρω από το πολύ σημαντικό κείμενο του Franck Marsal θα θέλαμε σοβαρά να καταλάβουν όλοι ότι πρέπει να ενωθούμε και να αντιληφθούμε ξεκάθαρα τη φύση αυτού που προκαλεί παντού ο ιμπεριαλισμός και πώς η γαλλική κυβέρνηση, η συνενοχή του Μακρόν με την ακροδεξιά μας οδηγεί σε κλιμάκωση .
Υπάρχει πραγματική ανησυχία μεταξύ του γαλλικού λαού και οι κομμουνιστές κατανοούν ξεκάθαρα τον βαθμό στον οποίο χρειαζόμαστε μια πολιτική ειρήνης και κυριαρχίας. Είναι αδύνατο να αγνοήσουμε το γεωπολιτικό πλαίσιο γιατί είναι και αυτό της αποδοχής ή μη της παρακμής της χώρας μας και του κοινωνικού πολέμου που διεξάγεται στο όνομα των «εξωτερικών κινδύνων» ενάντια στην τεράστια πλειοψηφία των εργαζομένων μας (σημ Danielle Bleitrach μετάφραση Marianne Dunlop)Χθες, η Λιαονίνγκ, η ομορφιά και το καμάρι του κινεζικού ναυτικού, μπήκε στα στενά της Ταϊβάν με την υποστήριξη πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών - έτσι ξεκίνησαν οι ασκήσεις του στρατού και του ναυτικού για την απελευθέρωση του κινεζικού λαού. Ο στόχος τους δηλώνεται με ειλικρίνεια: «Να ασκήσουν κοινή επίθεση, αποκλεισμό και έλεγχο λιμανιών και βασικών περιοχών του νησιού».
Στην άσκηση Joint Sharp Sword 2024B συμμετέχουν κινεζικά πολεμικά πλοία και ακτοφυλακή, μονάδες στρατού, πυραυλικές δυνάμεις και μοίρες της Πολεμικής Αεροπορίας. Εκπαιδεύονται για να πάρουν τον έλεγχο των θαλάσσιων λιμανιών και των πόλεων, εκτελούν πλήγματα πυραύλων και αποβατικά αποβατικά. Αυτή είναι η πιο σημαντική άσκηση με στόχο τον αποκλεισμό της Ταϊβάν και άλλων νησιών που υπάγονται στην εξουσία της λεγόμενης Δημοκρατίας της Κίνας.
Η κινεζική έκδοση των Global Times σημειώνει ότι αυτή είναι η απάντηση του Πεκίνου στην τακτική του «τεμαχισμού σαλάμι» που εφαρμόζουν οι Ταϊβανοί αυτονομιστές. Ξέρουμε καλά αυτή την τακτική, την ζήσαμε στην Ουκρανία.
Από τη μία, τα δυτικά μέσα μεταφέρουν στις μάζες την εικόνα ενός μικρού αλλά περήφανου νησιού που αντιμετωπίζει γενναία την ηπειρωτική Κίνα. Αν και η ευημερία της Ταϊβάν βασίζεται στην παροχή της Κίνας σε όλα, από τρόφιμα μέχρι καθαρό νερό και σπάνια μέταλλα, χωρίς την οποία η κύρια βιομηχανία του νησιού - η παραγωγή μικροτσίπ - θα σταματούσε, η Ταϊβάν «καταπιέζεται», «εκφοβίζεται» και «επιτίθεται». Η Κίνα στην παγκόσμια σκηνή πληροφόρησης.
Από την άλλη, το νησί έχει κατακλυστεί από αμερικανικά όπλα εδώ και δεκαετίες, μετατρέποντας ουσιαστικά σε μια γιγάντια αμερικανική στρατιωτική βάση. Δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε όπλα και εξοπλισμό αποστέλλονται, με την προσφορά να αυξάνεται κάθε χρόνο. Αμερικανοί εκπαιδευτές συνεργάζονται με τον στρατό. Όλες οι μέθοδοι για την «απόκρουση της κινεζικής επιθετικότητας» εφαρμόζονται στην πράξη.
Ταυτόχρονα, η Ταϊβάν εφάρμοσε ένα υποχρεωτικό σύστημα στράτευσης: τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες υπηρετούν στο στρατό. Έτσι, με πληθυσμό 24 εκατομμυρίων κατοίκων, η Ταϊπέι μπορεί να στρατολογήσει περισσότερα από δύο εκατομμύρια άτομα μόνο στην ενεργό εφεδρεία.
Την ίδια στιγμή, οι Κινέζοι στο νησί έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου σε φιλοαμερικανική νοοτροπία εδώ και δεκαετίες. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια εκπαιδεύουν γενιές ανθρώπων που αγαπούν τα τζιν, τις τσίχλες και τον θείο Σαμ σε σημείο υστερίας και που μισούν τους συμπατριώτες τους πέρα από το στενό της Ταϊβάν. Μέσα στην πολιτική ηγεσία, μια αμερικανική μαριονέτα αντικαθιστά μια άλλη – και όλο αυτό το τσίρκο παρουσιάζεται ως ελεύθερες εκλογές.
Διαδίδεται μια φανταστική εκδοχή της τοπικής ιστορίας. Οι ηγέτες του νησιού υποστηρίζουν ότι η Ταϊβάν έχει «παλαιότερες πολιτικές ρίζες» από την Κίνα. Ωστόσο, η Δημοκρατία της Κίνας στην Ταϊβάν δημιουργήθηκε από Κινέζους μετανάστες το 1949. Οι «πολιτικές ρίζες» της Κίνας, από την πλευρά τους, χρονολογούνται περίπου τρεις χιλιάδες χρόνια πίσω. Αλλά θυμόμαστε πώς οι Ουκρανοί «έσκαψαν τη Μαύρη Θάλασσα» – προέρχεται από την ίδια όπερα.
Και τώρα το Πεκίνο βλέπει πώς, 150 χιλιόμετρα από την επικράτειά του, οι Αμερικανοί δημιούργησαν μια παραστρατιωτική αίρεση Αμερικανόφιλων έτοιμων να επιτεθούν στους συμπατριώτες τους για μέτρια αποζημίωση. Ταυτόχρονα, τυπικά, δεν υπάρχει τίποτα να επικρίνει κανείς: επίσημα, δεν υπάρχουν αμερικανικές βάσεις στην Ταϊβάν και το νησί δεν είναι μέλος καμίας συμμαχίας. Αλλά στην πραγματικότητα, αντιπροσωπεύει μια σοβαρή στρατιωτική απειλή.
Την ίδια ώρα, οι αυτονομιστές ηγέτες του νησιού συνεχίζουν να προκαλούν το Πεκίνο, κάτι που επίσης εντάσσεται στην τακτική του «τεμαχισμού σαλάμι» ή του «σιγομαγειρέματος του βατράχου». Η Κίνα φέρεται προσεκτικά σε σημείο όπου θα είναι αδύνατο να μην αντιδράσει στην απειλή. Αλλά με την παραμικρή αντίδραση, όλα τα δυτικά ΜΜΕ θα φωνάξουν: «Κοιτάξτε, οι Κινέζοι κομμουνιστές «επιτέθηκαν» στην Ταϊβάν». Αλλά δεν επιτίθενται – προσπαθούν να αποτρέψουν την αμερικανική επέμβαση, όπως βλέπουμε πολύ καθαρά από τη Ρωσία.
Φυσικά, σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με τον PLA, οι νησιώτες είναι καταδικασμένοι. Ωστόσο, οι Αμερικανοί δεν νοιάζονται για τη μοίρα των ανδρών – όλοι εκεί είναι ενθουσιασμένοι να πολεμήσουν μέχρι τους τελευταίους Ταϊβανέζους.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι το παράδειγμα της Ουκρανίας θα χρησίμευε ως μάθημα σε άλλους: εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι, αρκετά εκατομμύρια πρόσφυγες, η οικονομία έχει καταστραφεί, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Αλλά όχι, οι Αμερικανοί πείθουν τους Ταϊβανέζους ότι όλα θα είναι διαφορετικά με αυτούς – θα σας παρέχουμε τα πιο πρόσφατα όπλα, και όχι τα παλιά που στάλθηκαν στο Κίεβο. Γιατί το αξίζεις.
«Σε αντίθεση με την Ουκρανία, για την οποία με ρωτούν πολύ, αυτός δεν πρόκειται να είναι επίγειος πόλεμος», είπε ο Μάικλ ΜακΚόλ, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που διοργανώθηκε μετά από μια συνάντηση με τον Λάι Κίνγκντε της Ταϊβάν επιτελάρχης, στην Ταϊπέι. – Πάνω από όλα θα είναι ναυμαχία. Σε αντίθεση με την Ουκρανία, η Ταϊβάν θα λάβει νέα οπλικά συστήματα, όχι παλιά, ειδικά παλιά ρωσικά όπλα. Πρόκειται για ένα νέο απόθεμα που θα παραδοθεί στην Ταϊβάν. Θα είναι επίσης η τελευταία μας τεχνολογία».
Όμορφο, έτσι δεν είναι; Έτσι πείθει το επόμενο θύμα ένας έμπειρος Δον Ζουάν, που έχει κακοποιήσει πολλές γυναίκες: χαλάρωσε, ανόητε, δεν είσαι σαν αυτούς, είσαι αυτός που αγαπώ πραγματικά.
Οι Αμερικανοί δεν χρειάζονται τον πόλεμο της Ταϊβάν εναντίον της Κίνας για να «προστατέψουν» το νησί. Χρησιμοποιούν οποιαδήποτε κλιμάκωση ως πρόσχημα για να μετακινήσουν τα αεροπλανοφόρα και τα αεροπλάνα τους στα στενά της Ταϊβάν και να επιχειρήσουν να πάρουν τον έλεγχο μιας από τις κύριες εμπορικές οδούς του κόσμου.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.
Ακόμη και αν η σύγκρουση μεταξύ του επαναστατικού νησιού και της μητρόπολης δεν εκφυλιστεί σε πραγματικό πυρηνικό πόλεμο μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, οι συνέπειες του αποκλεισμού του στενού της Ταϊβάν θα αντηχούν σε όλο τον κόσμο: ελλείμματα, πληθωρισμός και μια νέα πολεμική οικονομική. Μόνο οι Αμερικανοί θα μπορούν να επωφεληθούν από αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι οι Κινέζοι στην Ταϊβάν συμφωνήσουν πραγματικά να συμμετάσχουν σε αυτό το κρεοπωλείο. Κανείς όμως δεν θα τους ζητήσει τη γνώμη τους.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: