Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Γεωπολιτικός πόλεμος

«Όποιος θέλει να πνίξει τον σκύλο του τον κατηγορεί για λύσσα», λέει η παλιά παροιμία.

Με τη στρατηγική τους να σαμποτάρουν την κινεζική οικονομία, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προχωρήσει περαιτέρω το τέχνασμα: το να κατηγορούν την Κίνα ότι έχει λύσσα δεν αρκεί, η ασθένεια πρέπει ακόμα να μεταδοθεί σε αυτήν.

Μετά την κήρυξη του εμπορικού πολέμου κατά της Κίνας από την κυβέρνηση Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνέχισαν να εντείνουν την πολιτική τους αποσύνδεσης από την κινεζική οικονομία, μέσω της υιοθέτησης οικονομικών κυρώσεων, δασμολογικών και μη δασμολογικών φραγμών. και την απαγόρευση εξαγωγής ορισμένων «ευαίσθητων» προϊόντων στην Κίνα.

Παράλληλα με αυτόν τον εξοστρακισμό ορισμένων τομέων της κινεζικής οικονομίας, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά ότι η κινεζική οικονομία βρίσκεται σε κακή κατάσταση, ακόμη και στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Σύμφωνα με αυτά τα πουλιά του κακού οιωνού, η χρυσή εποχή της κινεζικής οικονομικής ανάπτυξης είναι μια περασμένη εποχή.

Ο πραγματικός στόχος του δυτικού μπλοκ είναι να περιορίσει την οικονομική και εμπορική ανταγωνιστικότητα της Κίνας

Η δημιουργία αυτοεκπληρούμενων προφητειών

Η Ουάσιγκτον και οι φίλοι της παρουσιάζουν τους οικονομικούς δείκτες της Κίνας ως μια σειρά από καταστροφές που είναι αποτέλεσμα των λανθασμένων οικονομικών πολιτικών της κινεζικής κυβέρνησης.

Σύμφωνα με αυτήν την αφήγηση, η ανάπτυξη της Κίνας βρίσκεται στο μισό λόγω της κακής κατανομής των πόρων από τις κινεζικές αρχές. Αυτά τα λάθη κρίσης θα είχαν ως αποτέλεσμα ένα γενικευμένο φαινόμενο ντόμινο: το χρέος των επαρχιών γίνεται μη βιώσιμο, ο τομέας των ακινήτων καταρρέει, οι επιχειρήσεις αποκομίζουν λιγότερα κέρδη, η ανεργία των νέων εκρήγνυται, οι τιμές καταναλωτή μειώνονται, οι μισθοί και η εμπιστοσύνη. Η αστάθεια των κινεζικών χρηματιστηριακών αγορών επικαλείται επίσης για να παράσχει άλεσμα για το μύλο της δυτικής αφήγησης. – Και αν προσθέσουμε σε αυτό τη γήρανση του πληθυσμού, τότε σίγουρα υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η κινεζική οικονομία βρίσκεται σε τελική φάση.

Φυσικά, πίσω από αυτό το κατακλυσμικό πορτρέτο κρύβεται ο στόχος της υπονόμευσης της εμπιστοσύνης: της εγχώριας ζήτησης, των επενδυτών και των εταίρων του Πεκίνου. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το πορτρέτο ισχυρίζεται ότι αγνοεί τη χιονοστιβάδα των εμπορικών περιορισμών που επιβλήθηκαν στην Κίνα από την Ουάσιγκτον και τις χώρες-δορυφόρους της, οι οποίες είναι αποφασισμένες να μειώσουν και σε ορισμένες περιπτώσεις να απαγορεύσουν το εμπόριο με το Πεκίνο. Αυτοί οι ελιγμοί αποκαλύπτουν ότι ο πραγματικός στόχος του δυτικού μπλοκ είναι να περιορίσει την οικονομική και εμπορική ανταγωνιστικότητα της Κίνας – και κατ' επέκταση, την ανάπτυξη των νότιων εταίρων της.

Σε μια εποχή που η ενεργειακή μετάβαση είναι το νέο χόμπι του δυτικού μπλοκ, το οποίο τη βλέπει ως μέσο διαιώνισης της ηγεμονίας του επιβάλλοντας νέους κανόνες ανταλλαγής, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η θεαματική πρόοδος της Κίνας σε αυτόν τον τομέα υφίσταται την οργή της Ουάσιγκτον. . Η επιβολή ιδιαίτερα υψηλών τελωνειακών δασμών στα κινεζικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα – 100% από τις Ηνωμένες Πολιτείες και έως και 45% από την ΕΕ – δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις της Ουάσιγκτον: να υπονομεύσει την δεσπόζουσα θέση των κινεζικών αυτοκινητοβιομηχανιών, κατηγορώντας τες για αθέμιτο ανταγωνισμό μέσω επιδοτήσεων και πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας. Σαφείς ως προς το λανθασμένο πρόσχημα στο οποίο βασίζεται αυτός ο καλυμμένος προστατευτισμός, η Κίνα αποφάσισε να φέρει το θέμα ενώπιον του ΠΟΕ, του οποίου οι κανόνες περί ελεύθερου ανταγωνισμού σαφώς παραβιάζονται.

Η κατηγορία κατά της Κίνας για χρήση καταναγκαστικής εργασίας των Ουιγούρων πληθυσμών της επαρχίας Xinjiang ανταποκρίνεται στον ίδιο στόχο: να αποκλειστούν ολόκληροι τομείς της κινεζικής βιομηχανίας από το εμπόριο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρκεί να συμβουλευτείτε τη λίστα των κινεζικών προϊόντων που είναι ενσωματωμένα στο UFLPA για να συνειδητοποιήσετε τη γεωπολιτική και γεωοικονομική διάσταση αυτών των νόμων που εγκρίθηκαν από την Ουάσιγκτον. Στοχεύοντας στρατηγικά προϊόντα, όπως το βαμβάκι, το αλουμίνιο PVC, τα προϊόντα με βάση το πυρίτιο, τις ντομάτες ή τα θαλασσινά, ο προφανής στόχος είναι η εξάλειψη ενός ανταγωνιστή του οποίου η δεσπόζουσα θέση υποβαθμίζει την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της.

Αυτός ο αμερικανικός νόμος για την καταναγκαστική εργασία - προστατευτισμός που μεταμφιέζεται ως υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - επιτρέπει επίσης στην Ουάσιγκτον να καλλιεργήσει την εικόνα μιας δικτατορικής Κίνας, που δεν σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κακομεταχειρίζεται τον μουσουλμανικό πληθυσμό της. Είναι αυτονόητο ότι οι μεγάλοι πόροι που επένδυσε το Πεκίνο στην υπηρεσία της οικονομικής ανάπτυξης της Xinjiang , η οποία έχει αποδειχθεί το καλύτερο αντίδοτο ενάντια στα τρομοκρατικά και αυτονομιστικά κινήματα που καθοδηγούνται από έξω, στερούν την Ουάσιγκτον από ένα τρομερό όργανο εκβιασμού κατά του Πεκίνου. Είναι αυτονόητο επίσης ότι, στο πλαίσιο της καθημερινής σφαγής εκείνης της αιματηρής Γάζας και του Λίβανου –μακελειό που διενεργείται από το Ισραήλ, αλλά χρηματοδοτείται και προωθείται από την Ουάσιγκτον και τους ευρωπαίους συμμάχους της– αυτές οι κατηγορίες κατά της Κίνας δεν έχουν ούτε μια ουγγιά αξιοπιστίας.

Η δυτική διάγνωση της κατάστασης της υγείας της Κίνας αγνοεί επίσης σκόπιμα τους οικονομικούς αναπροσανατολισμούς που έχουν ξεκινήσει από το Πεκίνο. Όπως οι μεγάλες κινεζικές οικονομικές πολιτικές των τελευταίων τριάντα ετών, αυτοί οι επαναπροσανατολισμοί είναι μακρές, βαθιές διαδικασίες μετασχηματισμού, που αναπροσαρμόζονται συνεχώς ανάλογα με τις εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες. Έτσι πρέπει να κατανοήσουμε την έννοια της διπλής κυκλοφορίας , την προτεραιότητα που δίνεται στην ψηφιακή οικονομία ή την κινεζική πορεία προς την τεχνολογική κυριαρχία – χωρίς να ξεχνάμε, φυσικά, την παγκόσμια γεωπολιτική αρχιτεκτονική του BRI. Στην «Απόφαση» της 3ης Ολομέλειας της 20ής ΚΕ του ΚΚΕ καθορίζονται αναλυτικά οι τομείς προτεραιότητας στους οποίους πρέπει να βασίζονται οι οικονομικές πολιτικές της χώρας.

Εθνική ασφάλεια εναντίον κυριαρχίας

Οι οικονομικοί περιορισμοί που επιβλήθηκαν στην Κίνα λέγεται ότι οδηγούνται κυρίως από ανησυχίες «εθνικής ασφάλειας». Αυτές οι ανησυχίες θα ήταν αρκετά ανησυχητικές για να δικαιολογήσουν, στα μάτια των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ, τον αποκλεισμό ορισμένων κινεζικών προϊόντων ή ακόμη και τομέων από το εμπόριο με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, υπογράμμισαν συνεχώς τον κίνδυνο που συνδέεται με τεχνολογίες διπλής χρήσης, όπως το 5G ή οι ημιαγωγοί υψηλής τεχνολογίας, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για πολιτικούς όσο και για στρατιωτικούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, υπό την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών, αρκετές χώρες της ΕΕ έπρεπε να εγκαταλείψουν το κινεζικό 5G. Ομοίως, με αμερικανική εντολή, οι παραγωγοί ημιαγωγών υψηλής τεχνολογίας αναγκάστηκαν να απαγορεύσουν την εξαγωγή των προϊόντων τους στην Κίνα.

Αυτές οι αμερικανικές ανησυχίες που συνδέονται με την «εθνική ασφάλεια» επηρεάζουν και την περιοχή των θαλάσσιων λιμένων, σε τέσσερις ηπείρους. Η κατασκευή ή/και η διαχείριση από το Πεκίνο στρατηγικών εμπορικών λιμένων , όπως το λιμάνι Hambantota στη Σρι Λάνκα, αυτό του Bata στην Ισημερινή Γουινέα ή αυτό του Chancay στο Περού, θεωρείται από την Ουάσιγκτον ως πιθανή απειλή, καθώς αυτά τα λιμάνια μπορούν για να εξυπηρετήσει τελικά στρατιωτικούς σκοπούς.

Πολύ πρόσφατα, η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις σε έξι νέες κινεζικές εταιρείες, κατηγορώντας τις ότι βοήθησαν το Ιράν «να αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής», αλλά και ότι συνέβαλαν στον εκσυγχρονισμό του κινεζικού στρατού. – Μη όντας χωρίς προσβολή, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν, ταυτόχρονα, να διακυβεύουν την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κίνας, αφού μόλις έχουν συνάψει μια νέα σύμβαση όπλων αξίας δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Ταϊβάν – παραβιάζοντας, για πολλοστή φορά , το πνεύμα των τριών κοινών ανακοινώσεων που υπογράφηκαν με το Πεκίνο .

Αυτά τα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα αποκαλύπτουν ότι η οικονομική άνοδος της Κίνας, απόρροια της οποίας είναι η στρατιωτική άνοδος, γίνεται αντιληπτή από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως απειλή για την ηγεμονία τους. Η υιοθέτηση οικονομικών και εμπορικών φραγμών κατά του Πεκίνου έχει στόχο να εμποδίσει την τεχνολογική κυριαρχία της Κίνας και να διατηρήσει το Πεκίνο εξαρτημένο από το δυτικό μπλοκ, υπό την αμερικανική κυριαρχία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα καταναγκαστικά μέτρα στοχεύουν επίσης να εγγυηθούν στην Ουάσιγκτον το δικαίωμα επίβλεψης των σχέσεων Κίνας-ΕΕ και να αποτρέψουν την υπερβολική ανεξαρτησία της ΕΕ από την Ουάσιγκτον.

Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το μόνο έγκυρο ερώτημα: ποια νομιμότητα μπορεί να έχει η έννοια της «εθνικής ασφάλειας», που προτάθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, εάν αρνείται στους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές τους το δικαίωμα να προστατεύουν τα σύνορά τους και τα εδάφη τους ; Αυτό το ερώτημα ξεπερνά την Κίνα: προκύπτει επίσης για τη Ρωσία, το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα, τη Βενεζουέλα, τη Ζιμπάμπουε και πολλά άλλα κράτη των οποίων η «εθνική ασφάλεια» καταπατείται ανελέητα από μια χούφτα μεγάλες δυνάμεις.

Σε τελική ανάλυση, πρέπει να λέτε τα πράγματα με το όνομά τους: ο εμπορικός πόλεμος κατά της Κίνας είναι ένας πόλεμος ενάντια στην κινεζική κυριαρχία.