Ο πόλεμος ήταν κυρίως βαρετός, με ελάχιστη κίνηση. Πόλεμος χαρακωμάτων όπως στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το μεγάλο λάθος έγινε νωρίς όταν η Ρωσία προσπάθησε να καταλάβει μια χώρα 40 εκατομμυρίων κατοίκων με λίγους στρατιώτες.
Ο επικεφαλής των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών, κ. Naryshkin, παραδέχτηκε πρόσφατα ότι η Ρωσία δεν είχε αξιόπιστες πληροφορίες για την Ουκρανία. Για πολλά χρόνια, από το 1991, οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν είχαν παρακολουθήσει την εξέλιξη της κατάστασης στην Ουκρανία. Έτσι η Ρωσία μπήκε στον πόλεμο, ελπίζοντας ότι οι Ουκρανοί θα χαιρετούσαν τους στρατιώτες τους με λουλούδια. Τελείωσε με μεγάλη υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων. Ο Πούτιν πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει μια συμφωνία με το Κίεβο, αλλά αποδεικνύεται ότι η Ουκρανία υπογράφει συμφωνίες τη μια μέρα και τις αρνείται την επόμενη. Έτσι τα πράγματα συνεχίστηκαν έτσι, ώσπου, έξι μήνες αργότερα, ο ρωσικός στρατός άρχισε να κινητοποιεί τις εφεδρείες του.
Δεν ήταν όλα άσχημα: η Ρωσία είχε καλές και κακές στιγμές στον αγώνα της ενάντια στην Ουκρανία. Η κατάληψη της Μαριούπολης, στην ακτή της Αζοφικής Θάλασσας, ήταν μια καλή στιγμή. Μια κακή στιγμή, από την άλλη, ήταν η υποχώρηση από το Χάρκοβο. Η συμφωνία για τα σιτηρά και η αποχώρηση από το Serpents' Island ήταν στιγμές βλακείας. Οι στιγμές σοβαρών προβλημάτων ήταν η έκρηξη των αγωγών φυσικού αερίου που πραγματοποίησαν το αμερικανικό και το βρετανικό ναυτικό και η δολοφονία της Ντάρια Ντιγκουίν. Ζούμε μια στιγμή αλήθειας, με την κριτική των στρατιωτικών ηγετών, που περιλαμβάνει εκκλήσεις για αυτοκτονία του υπουργού Άμυνας. Οι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι με τον τρόπο που ενεργεί ο ρωσικός στρατός. Η έκρηξη στη γέφυρα της Κριμαίας έχει επιδεινώσει αυτό το συναίσθημα.
Και τότε ήταν που ο Πούτιν κάλεσε τον στρατηγό Σουροβικιάν να αναλάβει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο Σουροβίκιν είναι ένας δημοφιλής στρατηγός που διοικούσε τη συριακή επιχείρηση και είχε το παρατσούκλι «Στρατηγός Αρμαγεδδών» για προφανείς λόγους. Και ο στρατηγός Αρμαγεδδών έκανε αυτό που ήθελε ο λαός: εκτόξευσε δεκάδες πυραύλους κρουζ σε πόλεις της Ουκρανίας. Το Κίεβο δέχθηκε επίθεση για πρώτη φορά. Η ηλεκτρική ενέργεια κόπηκε σε πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένου του Χάρκοβο. Μέχρι τώρα, ο Πούτιν φρόντιζε τις υποδομές της Ουκρανίας σαν να ήταν δικές του. Σήμερα, αυτό έχει αλλάξει. Ένα πράγμα παραμένει: οι Ρώσοι προσπαθούν να συντηρήσουν τους αμάχους, σε αντίθεση με τους Ουκρανούς στρατιώτες που δεν διστάζουν να τους σφαγιάσουν.
Ο πόλεμος ξεκίνησε επειδή από το πραξικόπημα του 2014, οι Ουκρανοί βομβάρδιζαν τακτικά το Ντονμπάς, μια περιοχή ρωσικής πλειοψηφίας στα νοτιοανατολικά της χώρας. Ο Πούτιν προσπάθησε να επιλύσει τη σύγκρουση μέσω της Συμφωνίας του Μινσκ, η οποία υποσχόταν ένα αυτόνομο Ντονμπάς εντός της ομοσπονδιακής Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί υπέγραψαν τη συμφωνία του Μινσκ αλλά δεν είχαν σκοπό να σεβαστούν τα άρθρα της. Σκότωσαν χιλιάδες κατοίκους του Ντονμπάς, κυρίως βομβαρδίζοντας τα καταστήματά τους, τα σχολεία τους, ακόμη και τους δρόμους τους. Οι εθνικιστές του τάγματος Azov ήταν ιδιαίτερα σκληροί απέναντι στους κατοίκους του Donbass. Όταν τα ρωσικά στρατεύματα ήρθαν να βοηθήσουν το Ντονμπάς τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, οι μαχητές του Αζόφ υποχώρησαν στις τεράστιες υπόγειες στοές του χαλυβουργείου της Μαριούπολης.
Ωστόσο, παραδόθηκαν αρκετά γρήγορα: το να κλειστούν σε σπηλιές δεν είναι πολύ ευχάριστο, ακόμα κι αν είχαν φαγητό και νερό. Περίπου δύο χιλιάδες μαχητές αιχμαλωτίστηκαν. Οι κάτοικοι του Ντονμπάς ήθελαν να τους στείλουν στα δικαστήρια μαζί με ξένους μισθοφόρους. Αλλά η Μόσχα τους απέρριψε και αντάλλαξαν με Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου και, αρκετά ενοχλητικό, με έναν πολιτικό της αντιπολίτευσης. Μερικοί αιχμάλωτοι από το Αζόφ σκοτώθηκαν από τον βομβαρδισμό του Κίεβου στο στρατόπεδο αιχμαλώτων: προφανώς είχαν αρχίσει να αποκαλύπτουν άβολες αλήθειες για τις πράξεις τους. Οι ανταλλαγμένοι μαχητές του Αζόφ μεταφέρθηκαν από έναν ολιγάρχη, τον Ρώσο Εβραίο Ρομάν Αμπράμοβιτς, με το ιδιωτικό του τζετ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αυτό επίσης αναστάτωσε τον πληθυσμό,
Οι πατριώτες Ρώσοι ήταν αρκετά δυσαρεστημένοι με τον τρόπο που διεξαγόταν ο πόλεμος. Ένιωθαν ότι οι Ρώσοι διοικητές ήταν πολύ ήπιοι με την Ουκρανία καθώς οι Ουκρανοί συνέχιζαν να βομβαρδίζουν το Ντονμπάς. Ρώσοι συγγραφείς και καλλιτέχνες έχουν υποστηρίξει συχνά την Ουκρανία. Στη Μόσχα μαζέψαμε χρήματα για την Ουκρανία, όχι για τον ρωσικό στρατό. Σήμερα, ο στρατηγός Armageddon blitz έχει αλλάξει αυτό το συναίσθημα, αλλά η Ουκρανία έχει ακόμα πολλούς υποστηρικτές στη Ρωσία σε φιλοδυτικούς κύκλους. Αυτό είναι απίθανο να αλλάξει σύντομα: 30 χρόνια φιλοδυτικής πολιτικής δεν μπορούν να αναιρεθούν σε μια στιγμή. Η απογοήτευση είναι μεγάλη, γιατί το Ντονμπάς εξακολουθούσε να βομβαρδίζει ενώ το Κίεβο παρέμενε άθικτο.
Φαίνεται ότι ο Πούτιν χαλαρώνει την εκστρατεία του: εξακολουθεί να ελπίζει σε θετικές αλλαγές μετά τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ και να κρατήσει τον Τρίτο Κόσμο στο πλευρό του. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η ελπίδα είναι λογική. Τα μεγάλα δυτικά μέσα ενημέρωσης χτυπούν το τύμπανο για την Ουκρανία. Οι Ρώσοι που σκοτώθηκαν παρουσιάζονται ως θύματα της ρωσικής εθνοκάθαρσης, όπως στην Μπούχα και στο Ιζιούμ. Η συμφωνία για τα σιτηρά έγινε μόνο επειδή τα μέσα ενημέρωσης φώναζαν για τον λιμό στην Αφρική. Ήταν μια αποτυχία: μόνο το 2% του σιταριού πήγε σε φτωχές χώρες, το υπόλοιπο στην ΕΕ. Οι Ρώσοι παραχώρησαν επίσης το νησί των Serpents, το οποίο θα ήταν η τέλεια βάση για να ξεκινήσει μια επιχείρηση απόβασης στην Οδησσό.
Η ουκρανική ελίτ λαμβάνει πολλά χρήματα, καθώς και υψηλού επιπέδου επαφές και ενθάρρυνση. Η κυρία Zelensky προσκλήθηκε να πιει και να φάει από την HRH The Princess of Wales. Σε αυτούς τους ανθρώπους δεν θα αρέσει η ειρήνη και θα βλέπουν τον εαυτό τους να υποβιβάζεται στην αφάνεια. Οι επιθυμίες του Πούτιν δεν έχουν πλέον καμία σχέση με την τρέχουσα κατάσταση, γιατί ο μεγάλος πελάτης της Ουκρανίας είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο και ο πόλεμος τους ωφελεί. Ο πόλεμος πληρώνεται από την Ευρώπη και είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που επωφελούνται από αυτόν. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πωλούν υγροποιημένο αέριο τέσσερις φορές πιο ακριβά από τη ρωσική τιμή και οι Ευρωπαίοι είναι αυτοί που πληρώνουν.
Φυσικά, ο ουκρανικός λαός πληρώνει το τίμημα. υποφέρουν κάτω από ρωσικούς πυραύλους. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν νοιάζονται. Για αυτούς είναι κερδοφόρο. Οι γερμανικές βιομηχανίες πιθανότατα θα εξαφανιστούν: είναι ακόμα καλύτερο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ελπίζουν ότι θα μετεγκατασταθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ρωσικοί αγωγοί φυσικού αερίου κόπηκαν από αμερικανο-βρετανική δολιοφθορά . Ρωσικές πηγές υποδεικνύουν μάλιστα τον υπεύθυνο (υπολοχαγό Κρις Μπιάνκι). Τώρα μαθαίνουμε ότι το ΝΑΤΟ προσπάθησε να βομβαρδίσει αγωγούς φυσικού αερίου το 2015πρώτη φορά, αλλά είχαν συλληφθεί. Μόνο τώρα είναι γνωστό αυτό. Δυστυχώς, η Σουηδία δεν θέλει να επιτρέψει στη Ρωσία πρόσβαση στον τόπο της έκρηξης. ούτε θέλει να μοιραστεί τα αποτελέσματα της έρευνάς της. Οι τρομοκράτες χάλασαν τη δουλειά: άφησαν έναν αγωγό άθικτο, ώστε οι Ρώσοι και οι Γερμανοί να αρχίσουν να αντλούν ξανά φυσικό αέριο αμέσως, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει η πολιτική βούληση. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι οι Γερμανοί έχουν άλλη πολιτική βούληση από το να συμμορφωθούν με τις επιθυμίες των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το πολεμικό κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πολύ ισχυρό και οι Ρώσοι δεν έχουν καμία πιθανότητα να το νικήσουν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ένας πυρηνικός πόλεμος είναι αναπόφευκτος. Ούτε ο Αμερικανός πρόεδρος ούτε αυτός της Ρωσικής Ομοσπονδίας το θέλουν. Ο συμβατικός πόλεμος είναι πιθανό να συνεχιστεί χωρίς να περάσει το πυρηνικό όριο. Η ειρηνευτική συμφωνία είναι απίθανο να ανταποκριθεί στις προσδοκίες καμίας πλευράς, αλλά οι Ρώσοι είναι απρόθυμοι να κλείσουν μια άλλη συμφωνία του Μινσκ μόνο και μόνο για να κυληθεί στο αλεύρι από το Κίεβο.
Ρωσία και κυρώσεις
Τα κύρια όπλα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας είναι οι κυρώσεις και το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ενώ οι κυρώσεις έχουν μόνο ελαφρά βλάψει τον ιστό της ρωσικής κοινωνίας, το Σιδηρούν Παραπέτασμα δεν έχει. Είναι επώδυνο και βαρύ. Τα τελευταία 30 χρόνια, οι Ρώσοι έχουν συνηθίσει να ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Τώρα πρέπει να αλλάξουν τις συνήθειές τους. Ναι, οι Ρώσοι μπορούν να πάνε στην Τουρκία και το Ισραήλ, την Ινδία και τη Λατινική Αμερική, αλλά η Ευρώπη ήταν πολύ κοντά και φιλική. Σήμερα είναι δύσκολο να φτάσετε εκεί: συνήθως μπορούν να το κάνουν παίρνοντας μια πτήση για την Κωνσταντινούπολη, αλλά με πολύ υψηλότερη τιμή. Είναι ιδιαίτερα οδυνηρό για τους ευκατάστατους Ρώσους: συνήθιζαν να περνούν τα Σαββατοκύριακα τους στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Ολα τελείωσαν…
Οι κυρώσεις είναι πιθανώς άβολες για τους επιχειρηματίες, αλλά οι απλοί άνθρωποι υποφέρουν λιγότερο στη Ρωσία από ό,τι στην Ευρώπη. Το κρέας είναι καλό και άφθονο. Το αέριο είναι φθηνό? το θέατρο είναι καλό και φθηνό. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το Ring of the Nibelungs (τέσσερις πολύ μεγάλες όπερες) για εκατό δολάρια.
Ο πληθωρισμός υπάρχει στη Ρωσία, όπως παντού αλλού. Όμως δεν υπάρχει πράσινη τρέλα, ούτε παραλήρημα του είδους. Δεν υπάρχει διδασκαλία ή πατριωτικά τραγούδια. Η Ρωσία είναι αρκετά προοδευτική, αλλά όχι πολύ προοδευτική. Οι εκκλησίες είναι ανοιχτές και γεμάτες πιστούς. Στην πραγματικότητα, η ζωή είναι φυσιολογική. Ίσως πολύ φυσιολογικό για μια χώρα της οποίας η πρώτη γραμμή μόλις κατέρρευσε λόγω έλλειψης στρατιωτών.
Η κινητοποίηση ήρθε για να διορθώσει αυτή την έλλειψη. Για πρώτη φορά μετά από 80 χρόνια, οι Ρώσοι κινητοποιούνται και δεν έχει πάει καλά. Απορρίπτονται εθελοντές, ενώ στρατεύονται ασθενείς και ηλικιωμένοι. Πολλοί σχετικά νέοι φιλοδυτικοί κατέφυγαν στη Γεωργία και το Ισραήλ, όπου δεν απαιτείται βίζα. Όμως παρ' όλα αυτά επιστρατεύτηκε ο απαραίτητος αριθμός ατόμων. Σε δύο μήνες, ο ρωσικός στρατός θα έχει αρκετούς στρατιώτες για να κρατήσει την πρώτη γραμμή.
Στο μεταξύ, πρέπει να αντιμετωπίσει την τρομοκρατία. Ερευνήθηκε η έκρηξη στη Γέφυρα της Κριμαίας. Αποδείχθηκε ότι τα εκρηκτικά στάλθηκαν εκτός Ουκρανίας με σκάφος φαινομενικά φορτωμένο με σιτάρι, σύμφωνα με τη συμφωνία για το σιτάρι. Το φονικό φορτίο πέρασε από τη Βουλγαρία και τη Γεωργία καθ' οδόν προς τη Ρωσία. Οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας μόλις συνέλαβαν τους Ουκρανούς που εισήγαγαν λαθραία δύο αντιαεροπορικούς πυραύλους Igla με τους εκτοξευτές τους μέσω της Εσθονίας. Σχεδίαζαν να καταρρίψουν πολιτικά αεροσκάφη στη Ρωσία. Η Εσθονία ενεπλάκη στη δολοφονία της Ντάρια, της νεαρής Ρωσίδας κόρης του φιλόσοφου Αλεξάντερ Ντούγκιν, κοντά στη Μόσχα. Ο Εσθονός υπουργός συνεχάρη την Ουκρανία για την τρομοκρατική επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας. Η Λιθουανία προσπάθησε να εμποδίσει την πρόσβαση της Ρωσίας στον θύλακα της στην Ανατολική Πρωσία. Εν ολίγοις, η Ουκρανία δεν είναι μόνη, και η Ρωσία έχει πολλούς ουδέτερους συμπαθούντες, αλλά λίγους συμμάχους.
Ο πόλεμος πάντως συνεχίζεται...
πηγή: Μεταξύ της πένας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου