Ο αθλητισμός έχει την δύναμη να αλλάξει τον κόσμο, να τον εμπνεύσει, να τον ενώσει με έναν τρόπο που ελάχιστα άλλα πράγματα μπορούν, να δημιουργήσει ελπίδα.
Αυτά είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ο Νέλσον Μαντέλα.Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους προαναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
Η Ελλάδα μέσα από τον Αριστόκλειο πολιτισμό είναι η κορυφαία πολιτισμική αυτοκρατορία της ανθρωπότητας. Εν τούτοις την σύγχρονη εποχή με βάση τις συνθήκες και τα δεδομένα, σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμη πιο ισχυρός από τον Αριστόκλειο πολιτισμό και τον Χριστιανισμό είναι ο αθλητισμός !!! Την ακατανίκητη δύναμη του αθλητισμού χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας για να οδηγήσουν στον Διονυσιακό πολιτισμό την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Ο αθλητισμός από Γεωπολιτική-Γεωστρατηγική άποψη μας επιτρέπει να εξετάσουμε την οργάνωση και την δύναμη των εθνών και των κοινωνιών. Η βαθύτερη επιστημονική γνώση του αθλητισμού από την αρχαιότητα εώς την σύγχρονη εποχή μας δίνει την δυνατότητα να μελετήσουμε το παγκόσμιο πολιτιστικό φαινόμενο του αθλητισμού σε όλες τις εκφάνσεις ζωής. Δισεκατομμύρια ανθρώπων συμμετέχουν στα αθλητικά δρώμενα ως αθλητές, φίλαθλοι, παράγοντες, διαιτητές, υποστηρικτές και δημοσιογράφοι. Η παγκόσμια δυναμική του αθλητισμού είναι ανυπολόγιστη.
Δυστυχώς γιατί στην εποχή μας κυριαρχεί παγκοσμίως η Διονυσιακή κουλτούρα, η δυναμική του Διονυσιακού-αθλητισμού ξεπερνά κατά πολύ την Ορθόδοξή πίστη και τον Αριστόκλειο-Ελληνικό πολιτισμό !!! Οι υποστηρικτές των Διονυσιακών αξιωμάτων γνωρίζουν άριστα την ισχύ του αθλητισμού και τον αξιοποίησαν στο έπακρο υπέρ της Διονυσιακού πολιτισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι βλέπουμε αθλητές παγκοσμίως σε όλα τα αθλήματα με δερματοστιξία και σκουλαρίκια.
Τι αναφέρουν η θεολόγος Α. Κρητίδου και η Λία Βαλάτα σχετικά με την δερματοστιξία ; Διαβάστε στις παραπομπές στο τέλος τι αναφέρεται σχετικά από τις καθηγήτριες. Στην Διονυσιακή Ελλάδα που κυριαρχεί η βία, η διαφθορά και τα Διονυσιακά αξιώματα. Ευρωπαϊκά και όχι μόνο τρόπαια σε ομαδικά αθλήματα κατακτήθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες.
Δυστυχώς οι ομάδες αυτές στην Ελλάδα αποτελούν πρότυπο και αντικείμενο λατρείας και άρρωστου φανατισμού για εκατομμύρια φιλάθλους-οπαδούς. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και πολιτικών-κοινωνικών τάξεων έχουν ως παράδειγμα για την προσωπική τους ζωή αυτές τις ομάδες, τους προέδρους-ιδιοκτήτες, τους παράγοντες και τους αθλητές, που κατέκτησαν με παρασκηνιακούς τρόπους Ευρωπαϊκά κύπελλα- εγχώρια πρωταθλήματα και λοιπούς τίτλους.
Εκατομμύρια φίλαθλοι έχοντας θεοποιήσει τις αθλητικές ομάδες και τα Διονυσιακά δόγματα που προωθούν-εκπροσωπούν, επιχειρούν να εξελιχθούν, να προαχθούν και να ευημερούν σε προσωπικό επίπεδο μέσα από τα ψέματα, τους εκβιασμούς, τις απάτες, τις συκοφαντίες, την βία και την δωροδοκία. Καταστρέφεται συστηματικά το έθνος και η κοινωνία εξαιτίας αυτών των βρώμικων-σάπιων ομάδων. Στις ημέρες μας η Ελλάδα εξουσιάζεται από δειλούς-ριψάσπιδες, σαπισμένους πολιτικούς και παράγοντες αθλητικών ομάδων. Κυριαρχούν τα Διονυσιακά έθιμα και οι νόμοι του Savaziou. Οι νόμοι αυτοί και τα έθιμα καθιερώθηκαν να κυριαρχούν οι πρόστυχες, οι κίναιδοι και οι σαπισμένοι μέσα από τις συκοφαντίες, τις διαμαρτυρίες, τις προδοσίες και την Διονυσιακή ερωτική ελευθεριότητα.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΙΚΑΝΟΙ.
Είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία μιας εθνικιστικής ομάδας με βάση το δόγμα του Χρήστου Σαρτζετάκη περί Εθνικισμού η οποία θα προωθεί τις αξίες του Αριστόκλειου πολιτισμού.
Όπως αναφέρω σε κάθε σχετική εργασία μου από το 2012 για την Ρεάλ Μαδρίτης οι επιτυχίες της Ισπανικής ομάδας σε πανευρωπαϊκό-παγκόσμιο επίπεδο, δεν έγιναν ποτέ εις βάρος της επιβίωσης, της ευημερίας, της αξιοπρέπειας, της ηθικής και σωματικής ακεραιότητας, άλλων ενθών, ομάδων και ανθρώπων. Μια αγωνιστική-αθλητική, μια πολιτική, κοινωνική, επιστημονική επιτυχία, για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της ευημερίας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της υγείας των άλλων ανθρώπων. Οι μεγάλοι αθλητές των Μαδριλένων δεν συμμετείχαν ποτέ σε κάτι το επιλήψιμο σε όλους τους τομείς.
Για αυτό στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου όπως δημιούργησαν ορδές εκατομμυρίων μετόχων του Διονυσιακού πολιτισμού αξιοποιώντας τον αθλητισμό, επιβάλλεται να κάνουμε και εμείς το αντίστοιχο για να υπάρχουν άνθρωποι που εμπράκτως θα στηρίζουν τον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία.
ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ.
Γεωστρατηγική αξιοποίηση του αθλητισμού, της Euroleague και της Ρεάλ Μαδρίτης. Η Βασίλισσα της Ευρώπης Ρεάλ αποτελεί ένα παγκόσμιο γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό και αθλητικό φαινόμενο. Μέσα από την αιώνια διαμάχη με την Βαρκελώνη-Καταλονία η ποδοσφαιρική και η Καλαθοσφαιρική Ρεάλ εξελίχθηκαν σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Οι διαφορές των δύο ομάδων είναι εθνικές-εθνοτικές κατά πρώτο λόγο και στην συνέχεια αθλητικές αγωνιστικές. Η Ρεάλ Μαδρίτης εκπροσωπεί το Ισπανικό στέμμα και η αριστερής ιδεολογίας Μπαρτσελόνα την Καταλονία που επιθυμεί να αυτονομηθεί και να κάνει δικό της κράτος.
Η διαμάχη ξεκίνησε με την ίδρυση των δύο ομάδων. Οι αιτίες ήταν πολιτικές-εθνικιστικές. Την πρωτεύουσα Μαδρίτη και τους Ισπανούς Βασιλείς αντιπροσωπεύει η Ρεάλ, ενώ η Βαρκελώνη είναι η πρωτεύουσα των αντιβασιλικών Καταλανών. Οι Καταλανοί αυτοπροσδιορίζονται ως αυτόνομοι και επιθυμούν να αποσχιστούν από το το Ισπανικό κράτος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η αντιπαλότητα των δύο ομάδων να βρίσκεται στα ύψη. Οι Καταλανοί αντιμετωπίζουν τους αγώνες με την Ρεάλ σε ποδόσφαιρο-καλαθοσφαίριση ως μάχη-πόλεμο ενάντια στην Ισπανική μοναρχία.
Η Μαδρίτη είναι η πόλη της βασιλικής οικογένειας και η Ρεάλ αντιπροσώπευε τον εθνικισμό της παραδοσιακής Ισπανίας. Οι αγώνες καλαθοσφαίρισης-ποδοσφαίρου αποτελούν την συνέχεια της πολιτικής-εθνικής διαμάχης ανάμεσα στις δύο πλευρές. Το πρώτο έναυσμα για να ξεκινήσει η αντιπαλότητα των δύο ομάδων ήταν το διάταγμα που εξέδωσε ο βασιλιάς της Ισπανίας Αλφόνσο ΙΓ΄ το 1920, με το οποίο έδινε το όνομα Ρεάλ στην ομάδα της Μαδρίτης. Το μεγάλο μίσος των δύο πλευρών έχει μετατρέψει τους αγώνες ανάμεσα στις ΄δυο ομάδες σε όπλο υβριδικού πολέμου με πολλές πτυχές και προεκτάσεις.
Οι οπαδοί της Ρεάλ την περίοδο του Ισπανικού εμφυλίου ήταν εθνικιστές και υποστηρικτές του στρατηγού Φράνκο. Αντιθέτως, οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα ήθελαν να παραμείνει το καθεστώς που υπήρχε πριν τον εμφύλιο, το οποίο είχε παραχωρήσει προνόμια αυτονομίας στην Καταλονία. Οι αγώνες ανάμεσα σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα είναι καθαρά πολιτικοί-εθνικιστικοί ο αθλητισμός περνά σε δεύτερη μοίρα.
Ενδεικτικό του μίσους μεταξύ εθνικιστών της Ρεάλ Μαδρίτης και των αριστερών της Μπαρτσελόνα ήταν ότι στις αρχές του εμφυλίου, τα στρατεύματα του Φράνκο εκτέλεσαν τον πρόεδρο της Μπαρτσελόνα Γιόσεπ Σουνιόλ, ο οποίος ήταν μέλος του αυτόνομου Καταλανικού συμβουλίου. Ο επόμενος αγώνας της Μπαρτσελόνα ήταν μία μεγάλη διαδήλωση κατά του Φράνκο και η αποδοκιμασία των οπαδών των «μπλαουγκράνα» κατά την διάρκεια ανάκρουσης του εθνικού ύμνου είχε ως αποτέλεσμα την εξάμηνη τιμωρία της ομάδας.
Σε περιόδους υβριδικού πολέμου ένα έθνος-κράτος δείχνει την δύναμη του και μέσα από τον αθλητισμό και την κατάκτηση των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων στο ποδόσφαιρο-καλαθοσφαίριση και σε σε διάφορα άλλα αθλήματα. Το βασικότερο όλων είναι ότι η Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε όλους αυτούς τους Ευρωπαϊκούς τίτλους με την αξίας της μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Κοινώς αποδεκτό είναι ότι οι Μαδριλένοι είναι απολύτως αγνοί όπως είναι και οι λευκές εμφανίσεις με τις οποίες αγωνίζονται. Μέσα από τις διακρίσεις τους οι Μερέγκες αποτελούν το πιο υγειές πρότυπο για τους Ισπανούς πολίτες, ώστε να εξελιχθούν-διακριθούν σε προσωπικό επίπεδο. Η Ρεάλ μέσα από την κατάκτηση Ευρωπαϊκών τροπαίων δημιουργεί υγιείς ηθικά-πνευματικά-κοινωνικά Ισπανούς πολίτες.
Στον αντίποδα με τον Ισπανικό κολοσσό υπάρχουν ομάδες από άλλες χώρες οι οποίες κατακτούν Ευρωπαϊκούς τίτλους στον αθλητισμό με αδιαφανείς διαδικασίες. Ειδικά η τριτοκοσμική Ελλάδα που πρωταγωνιστεί στις πρώτες θέσεις των αρμόδιων φορέων στην διαφθορά σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει κατακτήσει μια σειρά από Ευρωπαϊκές διακρίσεις στον αθλητισμό με παρασκηνιακές διαδικασίες. Δυστυχώς πέντε από τα Ευρωπαϊκά κύπελλα σε ομαδικά αθλήματα κατακτήθηκαν με βρώμικους τρόπους.
Οι ομάδες αυτές στην Ελλάδα αποτελούν πρότυπο και αντικείμενο λατρείας για εκατομμύρια φιλάθλους. Άνθρωποι όλων των ηλικιών έχουν ως παράδειγμα για την προσωπική τους ζωή αυτές τις ομάδες και τους προέδρους-ιδιοκτήτες, που κατέκτησαν με παρασκηνιακούς τρόπους Ευρωπαϊκά κύπελλα- εγχώρια πρωταθλήματα και λοιπούς τίτλους.
Το αποτέλεσμα είναι τραγικό-καταστροφικό για την Ελληνική κοινωνία καθώς όλοι αυτοί οι φίλαθλοι επιχειρούν να εξελιχθούν, να προαχθούν και να ευημερούν σε προσωπικό επίπεδο μέσα από το ψέμα, τον εκβιασμό, την απάτη, την κλοπή, την συκοφαντία, την βία και την δωροδοκία. Καταστρέφεται συστηματικά το έθνος και η κοινωνία εξαιτίας αυτών των βρώμικων-σάπιων ομάδων. Είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία μιας εθνικιστικής ομάδας που θα προωθεί τις αξίες του Αριστόκλειου πολιτισμού.
https://mytilenepress.
ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΣΑΡΖΕΤΑΚΗΣ. https://mytilenepress.
ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ ΩΣ ΕΘΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ; ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ ΜΕ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΡΕΑΛ. Το μέλλον του έθνους είναι τα παιδιά. Όμως οι νέες γενιές δηλητηριάζονται συστηματικά και μισούν τον Αριστόκλειο πολιτισμό και κάθε τι Ελληνικό. Τα παιδιά βρίσκονται σε ασφυκτικό κλοιό και γίνονται μέτοχοι της Διονυσιακής κουλτούρας από τις μικρές ηλικίες.
Η παιδεία και η κοινωνία είναι Διονυσιακές καθώς ελέγχονται απόλυτα από τους πιστούς των Διονυσιακών αξιωμάτων. Μέσα σε ένα τόσο άρρωστο και μολυσμένο κοινωνικό περιβάλλον είναι αδύνατον να συγκρατήσουμε τα παιδιά από τον όλεθρο και τον αφανισμό. Οι όποιες προσπάθειες είναι καταδικασμένες σε αποτυχία όπως ήδη έχουμε διαπιστώσει. Ο άκρατος ενθουσιασμός των νέων για την Διονυσιακή ελευθεριότητα-πορνεία είναι εκτός ελέγχου όπως έχει αποδειχτεί. Επάνω στην Διονυσιακή πορνεία στηρίζεται όλο το οικοδόμημα των παραγόντων της νέας τάξης πραγμάτων, με συνέπεια να μας αφανίζουν αργά-σταθερά και βασανιστικά.
Κατά γενική ομολογία με βάση τις συνθήκες που επικρατούν αυτό είναι εντελώς αδύνατον. Ακόμη και υπεράνθρωπες προσπάθειες να γίνουν δεν θα έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Ευτυχώς όμως που έχουμε μια σειρά δυνατοτήτων για να αντιδράσουμε. Οι παγκόσμιες- πανελλήνιες καινοτομίες μου θα αλλάξουν δραματικά τα δεδομένα υπέρ του Ελληνισμού. Για αυτό είχαμε και αυτές τις ακραίες αντιδράσεις εναντίον μου επί τόσα χρόνια από τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού.
Για αυτό επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι πρέπει να ιδρυθούν αθλητικά-πολιτιστικά σωματεία με συγκεκριμένα πλαίσια. Αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα μας το προσφέρει η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στα ομαδικά αθλήματα η Ευρωλίγκα. Παράλληλα θα πρέπει να υπάρχει μια ομάδα επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης στην Ελλάδα σε ποδόσφαιρο και καλαθοσφαίριση με τα ίδια ακριβώς αξιώματα που έχει η Ισπανική ομάδα.
Δεν είναι τυχαία η ενασχόληση των Τουρκικών αεροπορικών γραμμών και των Αράβων με την Ευρωλίγκα. Είναι το κορυφαίο αθλητικό-κοινωνικό γεγονός στην Ευρώπη. Από το 2008 έκανα αναφορές ότι η Ευρωλίγκα έχει υψηλό επίπεδο και ότι δουλεύουν πολύ μεθοδικά οι ομάδες, αθλητές και οι προπονητές. Δεν είναι τυχαίο ότι η Euroleague έφτασε στο επίπεδο του NBA. Tα τελευταία χρόνια πολλοί αθλητές από την Ευρώπη-Ευρωλίγκα αγωνίζονται στο κορυφαίο Αμερικανικό πρωτάθλημα.
Οι καλαθοσφαιριστές αυτοί συνδυάζουν υψηλή τεχνική, ευφυΐα και προσωπικότητα. Επίσης αρκετοί προπονητές του NBA και τα επιτελεία τους παρακολουθούν συστηματικά την Euroleague και εφαρμόζουν τις προπονητικές μεθόδους των Ευρωπαίων προπονητών. Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης βασίζεται επάνω στην υψηλή αντίληψη-στρατηγική και στην υψηλότατη τεχνική κατάρτιση. Στους τομείς αυτούς η Ευρωλίγκα είναι ανώτερη από το Αμερικανικό πρωτάθλημα.
Για αυτό οι Αμερικανικές ομάδες αναζητούν Ευρωπαίους προπονητές για τα τεχνικά τους επιτελεία. Η νίκη της Γερμανίας και η κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος και η τεράστια αποτυχία της Αμερικής επιβεβαιώνουν ότι η Ευρωλίγκα είναι ισάξια του NBA. Οι Αμερικάνοι βασίζονται στην δύναμη, την ταχύτητα και στο σκοράρισμα.
Όταν όμως πρέπει να παίξουν με υψηλή τεχνική, στρατηγική-τακτική και να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις οδηγούνται στα κατάρρευση. Δημιουργοί της Ευρωλίγκας σε σημαντικό βαθμό είναι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς με τον Ζ. Ομρπάντοβιτς. Μέσα από τα υψηλού επιπέδου προπονητικά προγράμματα ισχυροποιούνται και ολοκληρώνονται προσωπικότητες εντός και εκτός αθλητισμού και να αντέχουν σε κάθε δυσκολία και να ανταπεξέρχονται σε δύσκολες συνθήκες και στόχους. Δημιουργούνται ευρηματικά-δημιουργικά και χρήσιμα άτομα στην κοινωνία.
Η Ευρωλίγκα σε συνδυασμό με τον Αριστόκλειο πολιτισμό θα είναι τα μεγάλα όπλα για την μαζική επιστροφή των νέων στον Ελληνικό πολιτισμό και στα ήθη-έθιμα. Μέσα από τις διδασκαλίες προπονητών όπως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και Ζ. Ομπράντοβιτς η επιτυχία είναι εγγυημένη, Διότι ήμουν στέλεχος στην μεγάλη ΑΕΚ των τίτλων του Ντούσαν Ίβκοβιτς μου δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσω αυτές τις παγκόσμιες-πανελλήνιες καινοτομίες μου.
Για δύο χρόνια εφάρμοσα και πειραματικά στο αθλητικό σκέλος σε νέα άτομα και τα αποτελέσματα ήταν κάτι περισσότερο από θετικά. Εν τούτοις στους αθλητικούς-πολιτιστικούς συλλόγους ειδικού σκοπού τα προπονητικά προγράμματα της Ευρωλίγκας των Ίβκοβιτς-Ομπράντοβιτς θα συνδυάζονται με μουσική εκμάθηση οργάνων είτε συμμετοχή σε χορωδίες, ιστορική γνώση και ειδική προετοιμασία μέσα από τις προσωπικές μου εργασίες γεωστρατηγικής-ιστορίας όπως εσείς αναφέρετε για να επιβιώσουμε ως έθνος από την υβριδική απειλή.
Ενδεικτικό για το επίπεδο της Euroleague και της τεράστιας-ανεκτίμητης αξίας που έχει είναι ότι η Turcish Airlines-Τουρκία στα πλαίσια των γεωστρατηγικών-γεωπολιτικών τους επιδιώξεων χρησιμοποιούν την κορυφαία αθλητική διοργάνωση στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο. https://twitter.com/EuroLeague
Κατά την κορύφωση του υβριδικού πολέμου η επέκταση του Ισλάμ σε πολιτιστικό και αθλητικό επίπεδο στην Ευρώπη συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Έχουμε παράλληλη εισβολή σε πολλούς τομείς. Οι Μωαμεθανοί κατακλύζουν την Ευρώπη πολιτισμικά-θρησκευτικά και αθλητικά. Ήδη το Λονδίνο έχει δήμαρχο Μουσουλμάνο. Εν τούτοις η θρησκευτική παράμετρος είναι η βασικότερη σχετικά με τους νέους αποίκους της Ευρώπης.
Οι Ισλαμιστές με όπλο τον Ευρωπαϊκό αθλητισμό και ειδικά την καλαθοσφαίριση-ποδόσφαιρο καταβάλουν προσπάθειες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να ενταχθούν σε ισότιμο νομικό καθεστώς με τις άλλες αναγνωρισμένες θρησκείες. Από ένα τμήμα κατοίκων της Ευρώπης επικρατεί προβληματισμός σχετικά με ενδεχόμενη εξάπλωση του ευρωπαϊκού Ισλάμ μέσα από το κορυφαίο κοινωνικό και αθλητικό γεγονός την Ευρωλίγκα.
Με βάση όλα αυτά που εκπροσωπεί εδώ και αιώνες το Ισλάμ κάποιοι φοβούνται την κατάκτηση ακόμη και τον αφανισμό των Ευρωπαϊκών εθνών μέσα από την υβριδική απειλή.
Οι Μωαμεθανοί σε Ευρώπη-Ελλάδα και Τουρκία, προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς στην κατάκτηση της Ελλάδας-Ευρώπης και της Γηραιάς Αλιβιώνας. Η Ευρωλίγκα έχει γίνει το επίκεντρο των γεωστρατηγικών εξελίξεων για το Ισλάμμ με εμπνευστή τον νικητή του μικρότερης κλίμακας παγκοσμίου πολέμου στην Συρία, τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν.
Επίσης η Αγγλία έχει γίνει Ισλαμικός παράδεισος και σημαντικό γεωπολιτικό-γεωστρατηγικό όπλο για Σαουδάραβες, Καταριανούς οικονομικούς μεγιστάνες οι οποίοι έγιναν ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών σωματείων. Η Μάντσεστερ Σίτι από μια μέτρια ομάδα άλλαξε επίπεδο όταν την αγόρασε ο πολυεκατομμυριούχος Άραβας σεΐχης Μανσούρ μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναχιάν!
Μεταξύ άλλων είχαμε την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της Νιούκαστλ από τον πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Σύντομα αυτή η Αγγλική ομάδα η οποία αναμένεται να μεταμορφωθεί σε μια ποδοσφαιρική δύναμη! Οι Άραβες επενδύουν μέσω χορηγιών αεροπορικών βιομηχανιών σε ποδοσφαιρικούς Αγγλικούς συλλόγους, όπως έγινε εδώ και χρόνια με την Emirates Airlines και την Άρσεναλ.
Όμως αυτή η επιχειρηματική-βιομηχανική εισβολή των Μωαμεθανικού κόσμου, έχει μετατρέψει Αγγλία-Ευρώπη και Ελλάδα σε ατομικές βόμβες. Παρόμοια αθλητική-Μουσουλμανική εισβολή επιχειρούν οι Τούρκοι υποστηρικτές του Ερντογάν στην Ελλάδα. Δεν έχουν όρια οι φιλοδοξίες του Τούρκου προέδρου. Δυστυχώς αυτό είναι κάτι πολύ επικίνδυνο σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Το 2024 την σκυτάλη πήρε το Ντουμπάι με την συμφωνία να συμμετέχει την κορυφαία αθλητική διοργάνωση της Ευρώπης. Στα βήματα του Ντουμπάι και το Άμπου Ντάμπι όπου θα γίνει το Final Four της Ευρωλίγκας για το έτος 2025 !!!
Η γεωστρατηγική-Γεωπολιτική δύναμη-επιρροή των Μουσουλμάνων μέσα από την Ευρωλίγκα θα είναι τεράστια και θα αποτελέσει ένα τεράστιο όπλο πολιτικό-πολιτιστικό για την αποδοχή του Ισλαμισμού από τους Ευρωπαίους.
Η άθληση στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα αγωγής των αρχαίων μαζί με την μουσική και την γεωμετρία. Οι πρόγονοι μας γνώριζαν ότι η υγεία του σώματος και του πνεύματος είναι απαραίτητο να καλλιεργούνται παράλληλα. Είμαστε το μοναδικό έθνος στον κόσμο που επινόησε την άθληση και τους αγώνες.
Ο αθλητισμός αποτελούσε βασικό κλάδο του Αριστόκλειου πολιτισμού. Οι Μεγάλοι Σοφοί της αρχαίας Ελλάδας δίδαξαν τις υψηλότατες αξίες της αθλητικής αγωγής-παιδείας. Ο αθλητισμός μας διδάσκει μεγάλες αξίες όπως η τιμιότητα, η δικαιοσύνη, η λογική, η αγνότητα, το Μέτρον Άριστον-Μηδέν Άγαν, η δημιουργικότητα και η ενάρετη ζωή. Εν τούτοις η μεγαλύτερη ηθική αξία που μας προσφέρει ο αθλητισμός είναι η μαχητικότητα. Να μην εγκαταλείπουμε στις πιο δύσκολες στιγμές.
Αυτό που λογικεύει τους ανθρώπους είναι ο μόχθος. Οι ευγενείς άνθρωποι μέσα από την αθλητική προσπάθεια γίνονται άτομα με αρετές και υγιείς ψυχικά και σωματικά. Ο Αριστόκλειος πολιτισμός-Ελληνισμός ως παγκόσμια πολιτισμική αυτοκρατορία δίδαξε την αρμονία ψυχής και σώματος. Τα κίνητρα στον αθλητισμό χωρίζονται σε προσωπικά, κοινωνικά και εθνικά.
Πολλά είναι τα σύγχρονα παραδείγματα ανθρώπων που πάλεψαν με τις αντιξοότητες της ζωής και νίκησαν κάθε εμπόδιο στο δρόμο τους. Για αυτό έγιναν γνωστοί για την δύναμη της θέλησής, της καταξίωσης και της επιβίωσης μέσω του αθλητισμού. Μέσω του αθλητισμού ανέδειξαν και ολοκλήρωσαν την προσωπικότητα και ανακάλυψαν τα ψυχικά και σωματικά τους αποθέματα.
ΤΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ;
Οι βασικές πτυχές του χαρακτήρα όπως είναι το ήθος, η κοινωνική συμπεριφορά, η αντίληψη, η ικανότητα, τα συναισθήματα, η αυτοπεποίθεση, η καλοσύνη και άλλα αναπτύσσονται μέσα από την συμμετοχή στα αθλητικά δρώμενα.
Μέσα από τον υψηλό αθλητισμό, και την αθλητική δημιουργικότητα, οι εμπλεκόμενοι θα είναι σε θέση να έρθουν αντιμέτωποι με όλες τις δυσκολίες της ζωής. Ο αθλητισμός προσφέρει τα πάντα σε έναν άνθρωπο. Αυτό διότι εξευγενίζει, ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο. Μέσα από την αθλητική ενασχόληση είσαι γεμάτος δημιουργικότητα και θετική ενέργεια.
Είναι απαραίτητη η άθληση σε υψηλό-σοβαρό επίπεδο διότι είναι το μόνο αντίδοτο κατά της ηθικής-πνευματικής και της οικονομικής κρίσης. Μέσα από τις τεχνικές ασκήσεις, οι συμμετέχοντες οδηγούνται μονίμως σε υψηλές ακαδημαϊκές επιτυχίες (Πανελλήνιες εξετάσεις, πτυχία ξένων γλωσσών κλπ). Αυτό διότι οι τεχνικές ασκήσεις διεγείρουν τις περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με το διάβασμα και την συναισθηματική ανάπτυξη. Η εφαρμογή των πρότυπων προπονητικών μεθόδων, αποδεδειγμένα έχει οδηγήσει πολλoύς αθλητές σε μεγάλες ακαδημαϊκές, και όχι μόνον επιτυχίες.
Αποτελεί θέσφατο πλέον η ευεργετικότατη επίδραση της αθλητικής παιδείας, στην μάθηση και τις σχολικές επιτυχίες. Η σωστή και πρότυπη προπονητική, σε υψηλό επίπεδο αναπτύσει το ήθος, το ταλέντο, την διανοητική ικανότητα, ολοκληρώνει και ισχυροποιεί την προσωπικότητα, στον μέγιστο βαθμό. Έχουμε ισχυρούς χαρακτήρες, που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν με επιτυχία, κάθε δυσκολία εντός και εκτός αθλητισμού. Οι μέθοδοι διδασκαλίας, καλύπτουν κάθε δυνατό τρόπο μετάδοσης της αθλητικής γνώσεως. Ο υψηλός αθλητισμός συνδράμει σημαντικά στην συνέχιση του Ελληνικού πολιτισμού, μέσα από την εξειδικευμένη αθλητική εκπαίδευση.
Μέσα από τον υψηλό αθλητισμό μηδενίζεται, είτε μετριάζεται η παραβατικότητα, ανάλογα με το επίπεδο των προπονητών, το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον του κάθε παιδιού. Ποιες είναι οι συνέπειες για τα παιδιά που δεν κάνουν καθόλου αθλητισμό ; Δυστυχώς είναι καταστροφικές. Υπάρχουν τρομερές συνέπειες όχι μόνον για τα ίδια τα παιδιά, αλλά και για την κοινωνία. Αυτό διότι δημιουργούνται άτομα, τα οποία δεν είναι σε θέση να προσφέρουν και να δημιουργήσουν. Τα παιδιά αυτά αρκετές φορές, κάνουν πάρα πολύ κακές πράξεις, ενώ διακατέχονται από αισθήματα κατωτερότητας-κακοήθειας και εκδηλώνουν παραβατικές συμπεριφορές.
Καθοριστικό εμπόδιο για την εξέλιξη και την πνευματική δημιουργία όλων των παιδιών, είναι οι κακοί είτε αδιάφοροι δάσκαλοι και προπονητές. Σε προσωπικό επίπεδο είμαι από τους λίγους τυχερούς που γνώρισαν τον Ντούσαν ϊβκοβιτς την αγωνιστική σεζόν 2000-2002. Κυριολεκτικά ήταν απίστευτα τυχεροί οι λίγοι που τον γνώρισαν στις αθλητικές ομάδες ως προπονητή. Άλλαξαν οι ζωές τους και ωφελήθηκαν στον μέγιστο βαθμό, όπως ορθά επισήμανε ο καλοθοσφαιριστής Θεόδωρος Παπαλουκάς. Όσοι θήτευσαν δίπλα στον σοφό της καλαθοσφαίρισης, έγιναν τρομερά δημιουργικοί-εξελίξιμοι και ξεχωριστοί άνθρωποι.
Ανέπτυξε τις ικανότητες του κάθε αθλητή και συνεργάτη-στελέχους στον μέγιστο βαθμό με μοναδικές προπονητικές μεθόδους και φιλοσοφία. Ήταν ένα πανεπιστήμιο της ζωής όπως δήλωσε και ο Δημήτρης Ιτούδης. Ο αθλητισμός αποτελεί διαχρονικά την πιο σημαντική- δημιουργική ασχολία μικρών και μεγάλων. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα η σημασία του είναι μεγάλη, καθώς στοχεύει στην σωματική και την ηθική-πνευματική και την ψυχική εξέλιξη των νέων παιδιών.
Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση των νέων καθώς επικρατεί ένα κλίμα ομαδικότητας, συνεργασίας και ευγενούς άμιλλας. Αυτό σημαίνει ότι τα οφέλη που προκύπτουν από την άθληση είναι πολύπλευρα. Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στη σωματική και στην ψυχική ευεξία. Ο άνθρωπος που αθλείται αποκτά υγεία, ζωντάνια και ενεργητικότητα.
Τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, αποκτά θετική εικόνα και υιοθετεί μια αισιόδοξη στάση ζωής. Για αυτό είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και να αντιμετωπίσει με ψυχικό σθένος τις δυσκολίες που προκύπτουν. Παράλληλα με την ψυχική αυτή ανάταση συντελείται και η αναζωογόνηση του πνεύματος. Ικανότητες όπως η αντίληψη, η προσοχή, η αυτοσυγκέντρωση και η μνήμη καλλιεργούνται με τον αθλητισμό. Για την επίτευξη του στόχου σε ένα άθλημα είναι απαραίτητη η εγρήγορση του σώματος και του πνεύματος. Ο αθλητισμός μας προσφέρει τον έλεγχο και την πειθαρχία. Ο νέος που αγωνίζεται ατομικά ή ομαδικά μαθαίνει να είναι συνεπής, εργατικός, επίμονος και υπομονετικός. Αυτά αναφέρουν μεταξύ πολλών άλλων οι ειδήμονες.
Η πειθαρχία στους κανόνες και ο σεβασμός των συναθλητών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Με την απόκτηση αυτών των αρετών μετριάζεται ο εγωισμός και ο ατομισμός και ο νέος αντιλαμβάνεται την αξία της αλληλεγγύης και της κοινωνικότητας. Σε μια ομάδα οι αθλητές μαθαίνουν να συνεργάζονται, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να ανταμείβονται για αυτό και να είναι υπομονετικοί. Όταν υπάρχει ανάγκη, θυσιάζονται και κάνουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα τους.
Μαθαίνουν όσοι ασχολούνται με τα ομαδικά αγωνίσματα να αντιμετωπίζουν την απογοήτευση ενός τραυματισμού και μιας ήττας, καθώς και τις διάφορες μεταξύ προσπάθειας και ικανότητας. Αναπτύσσεται η αυτοπειθαρχία και η ανάγκη για καλή προετοιμασία, καθώς βλέπουν την διαφορά στην απόδοσή τους. Μαθαίνουν από τα λάθη τους και δέχονται πιο εύκολα την εποικοδομητική κριτική ως εργαλείο προόδου. Για όλους αυτούς τους λόγους ο αθλητισμός αποτελεί μια διαχρονική αξία.
Σε κάθε υγιή έκφανσή του προβάλλει τις αξίες τις ζωής, διαπαιδαγωγεί, ολοκληρώνει και προάγει τον άνθρωπο και τις κοινωνίες. Είναι απαραίτητο οι νέοι να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η σαγηνευτική εικόνα της τηλεόρασης, ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου και τα εθιστικά παιχνίδια δεν είναι η πραγματική ζωή. Η πραγματική ζωή, η ουσιαστική επικοινωνία, οι φίλοι, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα είναι μέσα στις αθλητικές κοινωνίες. Ο αθλητισμός αποτελεί μια σημαντική πτυχή στην ζωή πολλών ανθρώπων. Όταν αθλείσαι ξεχνιέσαι από τα προβλήματα της καθημερινότητας, το άγχος και την πίεση που προκαλείται συστηματικά. Γενικότερα ο αθλητισμός είναι μέσο απόδρασης από επιβαρυντικές καταστάσεις και πολλά αρνητικά πράγματα. Μέσα από τον αθλητισμό καλλιεργείς σώμα -πνεύμα και ψυχή.
Οι θέσεις του Αριστοκλή, για τη φυσική αγωγή και τον ρόλο της που διαδραμάτισε στην αρχαία Αθήνα, είναι πολύ αξιόλογες, και διαχρονικές. Για αυτό ακόμη και σήμερα μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, ώστε να αντιληφθούμε την σχέση μεταξύ του σώματος και του πνεύματος.
Ο Πλάτωνας-Αριστοκλής, όπως και οι Πυθαγόρειοι δίδασκαν ότι η ψυχή του ανθρώπου ανήκει στον θεϊκό και αιώνιο κόσμο, από όπου και προήλθε, σε αντίθεση με το φυσικό σώμα, που ανήκει στην φθαρτή γη. Ο ύπατος των Φιλοσόφων κάνει τον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ πνεύματος και φθαρτής ύλης, χωρίς όμως να απαξιώνει το σώμα στο οποίο δίνει μεγάλη σημασία και πιστεύει ότι από μικρή ηλικία θα πρέπει να καλλιεργείται και να συμβαδίζει με την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να συμβαδίζει η πνευματική με την σωματική καλλιέργεια και μέσα από τη σωστή διαπαιδαγώγηση και των δύο επιπέδων να φτάνει ο πολίτης στην κατάκτηση του καλού και αγαθού. Ο ανώτατος όμως σκοπός της παιδείας είναι να καταστήσει τον άνθρωπο έτοιμο να συμμετέχει στα κοινά και να μπορεί να εξουσιάζει τον εαυτό του και τους άλλους, πάντοτε με άξονα την δικαιοσύνη.
Δύο είναι οι τρόποι για την επίτευξη της γενικότερης αγωγής. Η καλλιέργεια του σώματος μέσω της γυμναστικής και η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της μουσικής. Με τον όρο μουσική ο Πλάτωνας δεν εννοεί απλά την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου αλλά και την Γεωμετρία, την Φιλοσοφία και την μουσική. Ως γυμναστική μας διδάσκει την αρμονική ανάπτυξη του σώματος, καθώς και της κινητικής πείρας, οι οποίες είναι απαραίτητες, για να μπορεί ο πολίτης να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της ζωής.
Στην μουσική-γεωμετρία δίνει προτεραιότητα εφόσον ως επιστήμες ασχολούνται με τα ανώτερα ηθικά-πνευματικά ψυχικά ανθρώπινα στοιχεία. Η φυσική αγωγή είναι απαραίτητη για την βελτίωση της υγείας και την επίτευξη της ψυχικής-πνευματικής αρμονίας. Η καλλιέργεια και η υγεία του πνεύματος είναι ο κύριος στόχος κάθε Έλληνα χωρίς να παραμελεί το σώμα. Δεν γίνεται ένα υγιές πνεύμα να κατοικεί σε ένα αδύνατο-άρρωστο σώμα. Απαραίτητη ήταν η άσκηση και εκγύμναση του σώματος, ώστε να επιτευχθεί το Μηδέν Άγαν-Μέτρον Άριστον.
O αθλητισμός, τα ιδεώδη και οι αξίες του δημιουργήθηκαν και εξελίχθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες Σοφούς. Η δυναμική του είναι τεράστια και τα οφέλη του ανυπολόγιστα. Διαχρονικά στο πέρασμα των αιώνων ο αθλητισμός αποτελεί μια από τις βασικότατες πτυχές της Ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα που βρισκόμαστε στην κορύφωση του υβριδικού πολέμου είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την Ελληνική κοινωνία η δημιουργία ομάδας με πρότυπο την Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ελληνική ομάδα θα εκπροσωπεί εμπράκτως τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Μην παραμένετε θεατές των εθνικών-κοινωνικών συμφορών. Μην βάζετε τις ζωές στην διαδικασία της κλήρωσης όπως στα τυχερά παιχνίδια νομίζοντας ότι θύματα βίας, αδικίας, εμπρησμών, σοβαρών και θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων θα πέσουν οι άλλοι συνάνθρωποι μας και όχι εσείς. Εξαιτίας αυτής της κουτοπόνηρη νεοελληνικής-Διονυσιακής νοοτροπίας έχουμε εδώ και δεκαετίες εκατομμύρια νεκρούς-θύματα από εμπρησμούς, τροχαία ατυχήματα, βία, αδικίες και όχι μόνον.
ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕ ΤΙΣ ΗΘΙΚΕΣ-ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ Η ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ Η ΑΕΚ ΤΟ 1968 ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΤΡΟΠΑΙΟ, Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΛΗ. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ. ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΆ ΓΗΠΕΔΑ ; ΘΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΟΘΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΗΨΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΩΝ-ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΟΜΆΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ;
ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
Μια από τις μεγαλύτερες αδικίες στην σύγχρονη η εποχή είναι η καταστροφή του Ελληνικού έθνους, με την ενασχόληση εκατομμυρίων ανθρώπων με τις Διονυσιακές-αθλητικές ομάδες. Αυτές έχουν συμβάλει τα μέγιστα στο σημερινό κατάντημα της κοινωνίας μας. Άξιος τιμής σε μία πόλη, είναι όποιος δεν αδικεί. Όμως όλα τα αξιώματα και τις τιμές μιας πόλεως, της αξίζουν όσοι εμποδίζουν τις αδικίες που γίνονται (Αριστοκλής-Νόμοι).
Είναι προτιμότερο να αδικηθείς, παρά να αδικήσεις και να κάνεις κάτι κακό μας δίδαξε μεταξύ πολλών άλλων ο Ύπατος των Φιλοσόφων. Εάν δεν υπάρχει πραγματική δικαιοσύνη θα καταρρεύσει το κράτος των Ελλήνων (Άγιος-αυτοκράτορας Νικηφόρος). Για αυτό αναφερόταν στους νόμους του Imperium Romanum. Oi Έλληνες-Ρωμαίοι υπήκοοι εκτός από ελεύθεροι, πρέπει να αντιμετωπίζονται από ένα κράτος δικαίου, να μην ταπεινώνονται και να μην ατιμάζονται. Οι Έλληνες που αγωνίζονται για τα δίκαια και τις αξίες του έθνους, πρέπει να έχουν την καλύτερη αντιμετώπιση από τους αξιωματικούς, καθώς και από τους πολιτικούς (δημοσίους) υπαλλήλους. Ενδεικτικά ο Άγιος-Βασιλιάς Νικηφόρος τονίζει την διαχρονική επικινδυνότητα των εφοριακών και των δικαστών. (Άγιος Pallida Mors Saracenorum). Οι εφοριακοί-δικαστές και γενικότερα οι υπάλληλοι του Ιmperium Romanun σύμφωνα με τον Νικηφόρο Β Φωκά, στην πλειοψηφία τους είναι ανθρωπάκια που δεν ωφελούν σε τίποτα το Ελληνικό έθνος-κράτος, διότι δεν ενεργούν για το κοινό καλό γιατί κατατρέχουν τους φτωχούς και τους αδικημένους. Αυτοί οι κρατικοί αξιωματούχοι με αρχές την αδικία και την αιματηρή φορολόγηση των φτωχών συγκεντρώνουν τον προσωπικό τους πλούτο. Εδώ ο αυτοκράτορας αναφέρεται στις δωροδοκίες όλων των κρατικών υπαλλήλων και τον παράνομο πλουτισμό. Άγιος Νικηφόρος Φωκάς-Περί Παραδρομής πολέμου). ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΡΩΝ ;
ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
Η Ελλάδα από το 2023 βρίσκεται στην κορύφωση του υβριδικού πολέμου. Για αυτό το ίδιο έτος οι παράγοντες της Διονυσιακής θρησκείας πραγματοποίησαν τρία προμελετημένα εγκλήματα που προκάλεσαν τρόμο και άφησαν άναυδους τους νεοέλληνες.
Κατά την εκδήλωση υβριδικών απειλών έχουμε πολλές μορφές πολέμου. Πνευματικό-πολιτιστικό, ηθικό, κοινωνικό, αθλητικό, οικονομικό, διαδικτυακό, μεταναστευτικό, εγκληματικό, υγειονομικό-βιολογικό,μεταφορικό (Μέσα Μαζικής Μεταφοράς-οχήματα), ψυχολογικό, περιβαλλοντικό και Διονυσιακό. Ο υβριδικός πόλεμος είναι ένα είδος πολέμου που εξελίσσεται διαρκώς και η αντιμετώπιση του απαιτεί πολλές γνώσεις και ειδικές ικανότητες.
Η χρήση όπλων σε ιστορικό επίπεδο ξεκινά από την αρχαιότητα και προηγείται της εμφάνισης των εθνών-κρατών και των δύο παγκόσμιων πολιτισμών (Αριστόκλειος-Διονυσιακός). Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει με βάση τις αξίες του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού πολιτισμού και τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους. Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες. με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά.
Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα. Εν τούτοις η νομιμότητα τους ουδέποτε αμφισβητήθηκε. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους."
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα.
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Οι υβριδικές απειλές-δραστηριότητες είναι πολυποίκιλες και δαιδαλώδεις. Ποτέ δεν είναι μονόπλευρες και βασίζονται στις καινοτομίες και τους αιφνιδιασμούς-τρομοκρατία.. Κατά την διάρκεια των υβριδικών πολέμων γίνεται χρήση όλων των ειδών του εις βάρος του αντιπάλου έθνους. Υψηλή Τεχνολογία-ΜΜΕ, ψυχολογία, μπούλινγκ, απειλές, τρομοκρατία-βία, οικολογικές καταστροφές, κοινωνικός ρατσισμός, πολιτιστική εκμηδένιση, Διονυσιακές-αθλητικές δραστηριότητες και δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα.
Παράμετροι του υβριδικού πολέμου αποτελούν οι ασύμμετρες απειλές, η τρομοκρατία, η λαθρομετανάστευση, το οργανωμένο έγκλημα, η ενεργειακή-οικονομική υποτέλεια, η πολιτική επιρροή, ο έλεγχος των μειονοτήτων, οι παραστρατιωτικές- εγκληματικές οργανώσεις και οι αθλητικές-Διονυσιακές δραστηριότητες εντός της επικράτειας ενός έθνους. Οι τακτικές περιλαμβάνουν συμβατικές και ενέργειες όπως γεωστρατηγικούς-Γεωπολιτικούς σχεδιασμούς, πνευματική-οικονομική εξαθλίωση τρομοκρατικές ενέργειες, τυφλή βία και φοβερή εγκληματική δραστηριότητα. Η παράλληλη χρήση αυτών των μεθόδων σε όλο το εύρος παραλύει σταδιακά το αντίπαλο κράτός το οποίο ανίσχυρο υποτάσσεται στα κελεύσματα των επιβούλων.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και μεταναστευτικό. Επίσης οι υβριδικές απειλές-δραστηριότητες επεκτείνονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς-οχήματα (θανατηφόρα-σοβαρά τροχαία ατυχήματα), στον αθλητικό, υγειονομικό-βιολογικό και Διονυσιακό τομέα. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή.
Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η έλλειψη παιδείας, η εγκληματικότητα-βία, η ερωτική ελευθεριότητα, η μετανάστευση, οι εμπρησμοί, ο Διονυσιακός αθλητισμός και τα τροχαία ατυχήματα. Χωρίς Διονυσιακό αθλητισμό βία-εγκλήματα, διαφθορά, ερωτική ανηθικότητα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση επικρατεί στους πολίτες του επιτιθέμενου κράτους. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και τα Διονυσιακά Αξιώματα, επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα τύπου Μ. Κατσουρή, τα υποτιθέμενα ατυχήματα τύπου Τεμπών σε συνδυασμό με την ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα, τα βίαια τροχαία ατυχήματα και τον ψυχολογικό πόλεμο. Βαλλόμενοι πανταχόθεν σαστισμένοι οι Έλληνες δεν έχουν δυνάμεις να αντισταθούν, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτουν στην βούληση του αντιπάλου.
Η περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο μελέτης. Όλες οι στρατιωτικές σχολές υβριδικού πολέμου παρακολουθούν με μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον την εξέλιξη των υβριδικών απειλών στην Ελληνική επικράτεια και τις τακτικές που εφαρμόζονται στην χώρα μας από τις μεγάλες δυνάμεις,
Δυστυχώς η πολιτιστική κατάπτωση-παρακμή και η άγνοια αποτελούν καταλυτικούς παράγοντες στην απώλεια αθώων συνανθρώπων μας. Η συντριπτική πλειοψηφία έχει πλήρη άγνοια περί υβριδικής απειλής και πολέμου. Η έννοια του αμυντικού-επεκτατικού και του υβριδικού πολέμου στο διεθνές δίκαιο αναφέρεται στην ένοπλη σύρραξη μεταξύ των εθνών.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια, τα θανατηφόρα-σοβαρά τροχαία ατυχήματα και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών, ταραχή και διχασμός.
Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τις πανδημίες, τα μνημόνια, τα θανατηφόρα-σοβαρά τροχαία δυστυχήματα, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, στην Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ.
Στα πλαίσια των σκοπών-υβριδικού πολέμου διέπραξαν το 2023 τρία τρομερά εγκλήματα για να προκαλέσουν τρόμο-υποταγή, σύγχυση-παράλυση και αδυναμία.
Οι εσκεμμένες δολοφονίες στα Τέμπη-Θεσσαλία (πλημμύρες) και ο θάνατος του Μ. Κατσουρή έγιναν στα πλαίσια αυτών των άνομων σκοπών. Ενδεικτικό του εμπαιγμού ήταν ότι οι μετεωρολόγοι των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών ισχυρίστηκαν ότι μέσα σε 72 ώρες στην Θεσσαλία είχαμε το νερό 195-198 ημερών που έχουμε σε ετήσια βάση στον νομό Αττικής. Οι πλημμύρες αυτές έγιναν λόγω της καταστροφής των Δασών στην περιοχή και με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας. Είναι αδύνατον να έχουμε βροχοπτώσεις 6,5 μηνών μέσα σε τρεις ημέρες !!!
Οι μέτοχοι του Διονυσιακού πολιτισμού μας θεωρούν "ανόητους-εξαθλιωμένους και απαίδευτους". Δυστυχώς μεταξύ άλλων φοβερών δεινών έφεραν τους Κροάτες νεοναζί για να περάσουν το μήνυμα ότι εάν δεν συμμορφωθούμε και δεν αποδεχτούμε τα εμβόλια και την κάρτα του πολίτη, θα έχουμε την ίδια ακριβώς μοίρα με τον άτυχο φίλαθλο. Γνώριζαν από τις Κροατικές αρχές ότι έρχονται οι νεοναζί δολοφόνοι στην Ελλάδα. Εν τούτοις δεν τους σταμάτησαν στα σύνορα και τους συνόδευσαν με περιπολικά μέχρι την Αθήνα για να φτάσουν στον προορισμό τους. Φοβόταν ότι μέχρι να φτάσουν στην Ν. Φιλαδέλφεια να σκοτώσουν ότι θα έκαναν επιθέσεις και σε άλλες περιοχές.
Ο εμπαιγμός και η συμπαιγνία δεν έχουν όρια με κίνητρο τον αφανισμό των νεοελλήνων. Οι Τοπικοί νεοναζί έχουν άριστες σχέσεις με τους ναζιζστές της Ουκρανίας-Γερμανίας και όλης της Ευρώπης. Για αυτό οργάνωσαν την δολοφονία Κατσουρή για εκφοβισμό των νεοελλήνων. Στην Ελλάδα διώκονται οι τοπικοί νεοναζί και υποστηρίζονται οι νεοναζί της Ουκρανίας !!! Παράλληλα με τις διώξεις των νεοναζί στην Ελλάδα οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού συνεργάστηκαν με τους Κροάτες νεοναζί να δολοφονήσουν τον Μιχάλη Κατσουρή Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου τους χρησιμοποίησαν ενάντια στο αδύναμο Ελληνικό έθνος.
Σε άρθρο του το ιστολόγιο Οίμος-Αθήνα αναρωτιέται "Πόσο ναρκωμένοι είμαστε και καθόμαστε και κοιτάμε μια φονική εξουσία, χωρίς να ξεσηκωνόμαστε για να την διώξουμε; Περιμένουμε να μας ξεκάνουν όλους ; Τώρα ξαφνικά το πανελλήνιο ξέχασε όλα τα δεινά, όλες τις φωτιές, τους νεκρούς ήρωες πιλότους, τον Χρήστο και τον Περικλή, για αυτούς κανένας κυβερνητικός δεν κουνήθηκε από την θεσάρα του !!!"
https://oimos-athina.blogspot.com/2023/08/blog-post_9.html
Παράπλευρη απώλεια αυτής της διαμάχης και του υβριδικού πολέμου εναντίον του Ελληνικού έθνους, ήταν ο άτυχος φίλαθλος της ΑΕΚ Μιχάλης Κατσουρής και οι πιθανότητες τιμωρίας του δολοφόνου είναι μηδαμινές. Δυστυχώς προαποφασισμένες απώλειες στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου ήταν τα θύματα των Τεμπών και της Θεσσαλίας.
Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός. Βασικό σκέλος του υβριδικού πολέμου είναι και ο αθλητισμός. Τα ισχυρά κράτη δείχνουν την ισχύ τους μέσα από τον αθλητισμό και τις παγκόσμιες-πανευρωπαϊκές επιτυχίες και επιχειρούν να κυριαρχήσουν-υποτάξουν τα αντίπαλα έθνη σε συνδυασμό με την εφαρμογή των υπολοίπων κλάδων υβριδικής απειλής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΚΙΔΑ ΑΘΛΗΤΡΙΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ :
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις για ένα χώρο που έχω αγαπήσει πολύ, τον χώρο του αθλητισμού. Αν και κάποιες φορές ο χώρος αυτός με έχει απογοητεύσει, όχι από άποψη προσωπικών επιδόσεων ή αποτελεσμάτων, αλλά από συμπεριφορές που δεν συνάδουν στο πνεύμα των αξιών που χαρακτηρίζουν τον Ολυμπισμό, συνεχίζω πάντα να βρίσκω καταφύγιο σε αυτόν, όχι μόνο όταν τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά αλλά σε όλες τις στιγμές της ζωής μου!
Σκέψεις που πολλές φορές έχω μοιραστεί τόσο δημόσια όσο και σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες με ανθρώπους που αγαπάνε τον αθλητισμό αλλά και με άλλους από διαφορετικούς χώρους που έχουμε ως κοινό γνώρισμα την αγάπη μας για κάτι που μας γεμίζει και τελικά αυτό που ουσιαστικά μας προσφέρει. Και τί είναι αυτό που μας προσφέρει ο αθλητισμός; Δύναμη!
Δύναμη και θέληση να συνεχίζουμε ακόμα και όταν τα βλέπουμε όλα «μαύρα». Δύναμη και κουράγιο ακόμα και όταν κάποιοι δεν πιστεύουν σε εμάς. Γιατί πολύ απλά ο αθλητισμός μας δείχνει τον δρόμο, μας κτυπάει εκείνο το μικρό «καμπανάκι» που έχουμε όλοι μέσα μας και ενεργοποιείται όταν πρέπει να πάρουμε κάποια σημαντική απόφαση, άλλωστε και πρακτικά αυτό κάνει ο αθλητισμός, αναπτύσσει τις ψυχικές μας ικανότητες, αφού μας βάζει στην διαδικασία να θέτουμε στόχους και να προσπαθούμε με υπομονή και επιμονή να τους πραγματοποιήσουμε. Και τελικά αυτό θεωρώ ότι στη ζωή μας είναι και το σημαντικότερο, να θέτουμε στόχους, να μην εγκαταλείπουμε ποτέ την προσπάθεια και να δουλεύουμε μεθοδικά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Άλλωστε όταν γνωρίζουμε ότι σε κάτι έχουμε δώσει το 100% των δυνατοτήτων μας, τότε ακόμα και αν δεν έχουμε πετύχει τον τελικό στόχο μας, πρέπει να νοιώθουμε απόλυτα ικανοποιημένοι.
Αυτό που έχει πάντα σημασία είναι το ταξίδι, ο τελικός προορισμός σίγουρα θα μας γεμίσει χαρά, αλλά η διαδρομή είναι αυτή που θα μας γεμίσει με συναισθήματα και τότε είναι σίγουρο ότι ο χρόνος που θα έχουμε αφιερώσει από τη ζωή μας σε αυτήν θα κάνουν το ταξίδι μας να είναι τόσο σημαντικό και θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη σημασία γιατί θα είναι δικό μας έργο, αναθρεμμένο με τις δικές μας εμπειρίες.
https://www.ethnos.gr/opinions/article/183317/hdynamhtoyathlhtismoy
Με την πάροδο του χρόνου ο αθλητισμός «μπαίνει» όλο και περισσότερο στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Ο αθλητισμός είναι εξαιρετικά σημαντικός στην «κοινωνία του σήμερα». Κρατώντας μια πολύ συγκεκριμένη και ξεχωριστή θέση στην ζωή μας, είτε είμαστε από την πλευρά του αθλητή είτε από την πλευρά του θεατή είτε σε πολλές περιπτώσεις αμφότερα και από τις δύο πλευρές, ο αθλητισμός μας συνοδεύει καθημερινά και μας υπενθυμίζει τα οφέλη του.
Μέσω του αθλητισμού ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά με τον εαυτό του, ψυχαγωγείται και αφήνει πίσω κάθε έννοια προβληματισμού που τον διακατέχει. Αυτό και μόνο είναι αρκετά ικανοποιητικό για να καταλάβουμε την αξία του αθλητισμού, τόσο στα σωματικά όσο και στα ψυχικά οφέλη που μας προσφέρει. Με την διαρκώς αυξανόμενη σημασία του στην ζωή μας, ο αθλητισμός έχει αρχίσει να γίνεται ένας σύγχρονος και πολύ σημαντικός φορέας κοινωνικοποίησης. Ο αθλητισμός με τις διαστάσεις που παίρνει δημιουργεί στις μέρες μας πολιτιστικές, πολιτικές ακόμα και κοινωνικές ταυτότητες σε εθνική αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα.
Κομμάτια του χαρακτήρα μας φανερώνονται μέσω της ενασχόλησης μας με τον αθλητισμό. Άλλωστε ο αθλητισμός και η συμπεριφορά μας μέσω του αθλητισμού είναι ο καθρέπτης της προσωπικότητάς μας. Ο αθλητισμός ανέκαθεν δημιουργούσε και δημιουργεί ήρωες. Συμμετέχει με κάθε τρόπο στην καθημερινή μας ζωή μέσω του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, του ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου αλλά και μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Σε όλη τη Γη, σε κάθε χώρα, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωρίο ένα ή περισσότερα αθλήματα κυριαρχούν και επηρεάζουν τον λαό, άλλωστε δεν είναι τυχαία η φράση «πολιτική του αθλητισμού ή πολιτική μέσω του αθλητισμού;»
Η όλο και αυξανόμενη συμμετοχή της άθλησης και του αθλητισμού γενικότερα σε κάθε μορφή στην κοινωνία, έχει κάνει τον αθλητισμό να είναι ένας πολύ σημαντικός φορέας διαμόρφωσης της παιδείας. Ο αθλητισμός υπάρχει στα σχολεία όλων των βαθμίδων όλου του κόσμου και είναι διαμορφωμένος ανάλογα με την κουλτούρα και τα πιστεύω της κάθε χώρας. Είναι ένα από τα «μέσα» κοινωνικοποίησης των μαθητών αλλά και αυτό που δημιουργεί το αίσθημα του ανήκω, και της ευγενούς άμιλλας.
Πολλά επίσης είναι και τα ευεργετήματα που μπορούν να αποκομίσουν οι νέοι μέσω του αθλητισμού, όπως η αυτοπεποίθηση, η κατανόηση, η εκτίμηση, η ομαδικότητα, ο σεβασμός, η συνεργασία κ.ά..
Ο αθλητισμός μας «πλάθει», μας βοηθά να γίνουμε πιο σωστοί και ευσυνείδητοι πολίτες, να σεβόμαστε και να βοηθάμε τον αδύναμο, λέξεις που στην εποχή μας δυστυχώς σπανίζουν.
Για την επίτευξη όλων αυτών αλλά πόσο μάλλον για την ευαισθητοποίηση των πολιτών στα πλαίσια του αθλητισμού χρειάζεται η στήριξη όλων, τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και της ίδιας της πολιτείας αξιοποιώντας κατάλληλα όλους τους νέους επιστήμονες που έχουν τις ειδικές γνώσεις στις επιστήμες του αθλητισμού.
Γεωργαντζάς Γιάννης,
Ο αθλητισμός στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης γνώρισε μια διαδικασία μετάβασης από μια συνθήκη πατερναλιστικού ελέγχου των αθλητικών θεσμών και πρακτικών που είχε επιβάλει η δικτατορία των συνταγματαρχών σε ένα νέο πλαίσιο εκδημοκρατισμού τους. Οι εκλογικές διαδικασίες επανήλθαν στις μέχρι τότε χειραγωγημένες αθλητικές ομοσπονδίες, χωρίς ωστόσο να αποκόπτονται πλήρως οι δεσμοί με το πατερναλιστικό κομματικό κράτος. Στις πρώτες δεκαετίες μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας ιδρύονται οι πρώτοι Σύνδεσμοι Αμειβομένων Αθλητών, επαναλειτουργούν οι Σύνδεσμοι Οπαδών που φέρνουν νέα πρότυπα συλλογικής έκφρασης στις κερκίδες των σταδίων (πανό, σημαίες, τραγούδια, συνθήματα, χορογραφίες κ.ά.) και τα σωματεία της Α΄ Εθνικής ποδοσφαίρου μετατρέπονται σε ανώνυμες εταιρείες (1979) που προσελκύουν το ενδιαφέρον ισχυρών οικονομικών παραγόντων και επενδυτικών κεφαλαίων, μερικές φορές αμφιβόλου προέλευσης (το σκάνδαλο Κοσκωτά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα).
Στη μακρά περίοδο της Μεταπολίτευσης ο αθλητισμός άλλαξε ριζικά: Οι αθλητικές υποδομές βελτιώθηκαν, οι αθλητικοί θεσμοί φιλελευθεροποιήθηκαν, η ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι αποκαταστάθηκε και οι αγωνιστικές επιδόσεις Ελλήνων αθλητών-τριων σε ατομικά και ομαδικά αθλήματα γνώρισαν σημαντική πρόοδο. Καθώς ο επαγγελματικός αθλητισμός ενσωματώνεται στο πλαίσιο λειτουργίας των ευρωπαϊκών αθλητικών διοργανώσεων, ιδρύονται συνεταιρισμοί αθλητικών εταιρειών και θεσμοποιούνται πρωταθλήματα (π.χ. Μπάσκετ Λιγκ, Σούπερ Λιγκ) με τις χορηγίες μεγάλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στο πεδίο του αθλητισμού. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναπτύσσονται νέες προσοδοφόρες αθλητικές διοργανώσεις σε δημοφιλή αθλήματα, επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση αθλητών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ενισχύεται η εισροή επενδυτικών κεφαλαίων σε συλλόγους από χώρες του εξωτερικού αλλάζοντας ριζικά τις συνθήκες των αθλητικών ανταγωνισμών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Δυναμική στον επαγγελματικό αθλητισμό
Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 και εντεύθεν παρατηρείται μια αναπτυξιακή δυναμική στον αθλητισμό που είναι συνδεδεμένη με τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε αθλητικές υποδομές, τις εισροές κεφαλαίων από στοιχηματικές εταιρείες και συνδρομητικά κανάλια, την ανάπτυξη της αθλητικής τεχνογνωσίας, της αθλιατρικής, του μάνατζμεντ και του σκαόυτινγκ. Εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης στην Ελλάδα επενδύουν σε δημοφιλή σωματεία αξιοποιώντας τη δημόσια προβολή, τη λαϊκή αποδοχή και το συμβολικό κεφάλαιο αγωνιστικών επιτυχιών ώστε να αποκομίζουν οικονομικό κεφάλαιο σε άλλους τομείς. Δημοφιλή σωματεία με υποδομές, οικονομική δύναμη και ισχυρή αθλητική παράδοση σε ορισμένα σπορ κατορθώνουν να πρωταγωνιστούν όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο με περιοδικές κατακτήσεις ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό στο μπάσκετ (και παλαιότερα τους Άρη και ΠΑΟΚ) και τον Ολυμπιακό στο πόλο ανδρών και γυναικών.
Σε ατομικά αθλήματα οι συμμετοχές και τα αγωνιστικά επιτεύγματα ελλήνων αθλητών και αθλητριών σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα, καθώς επίσης και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρουσίασαν αξιοσημείωτη αυξητική τάση, ιδιαίτερα σε κλασσικά ολυμπιακά αθλήματα που έχουν συνδεθεί με τις αθλητικές παραδόσεις της χώρας (στίβος, πάλη, άρση βαρών, γυμναστική, σκοποβολή, ιστιοπλοΐα). Δείγμα αυτής της προόδου είναι η κατάκτηση 21 χρυσών μεταλλίων σε Ολυμπιακούς Αγώνες στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, έναντι μόλις 13 μεταλλίων σε όλες τις προηγούμενες Ολυμπιάδες (εκ των οποίων τα 10 στις ειδικές συνθήκες της πρώτης Ολυμπιάδας του 1896 στην Αθήνα).
Σκεπτικισμός και πολιτικοποίηση μερίδας των οπαδών
Το 2004 ήταν χρονιά σταθμός σε αυτήν την πορεία. Η χώρα φιλοξένησε με επιτυχία τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, σε κυρίως νέες αθλητικές εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν σε αστικά κέντρα της χώρας, και η Εθνική Ομάδα ποδοσφαίρου κατάκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Πορτογαλία, ενώ είχε προηγηθεί η κατάκτηση του Γιουρομπάσκετ από την Εθνική Ελλάδος στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το 1987. Οι επιτυχίες αυτές συνοδεύτηκαν από ένα κλίμα ευφορίας για το ελληνικό «αθλητικό θαύμα». Ωστόσο, η δημιουργία των νέων αθλητικών υποδομών δεν εντάχθηκε σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό συντήρησης και αξιοποίησης των εγκαταστάσεων και περαιτέρω ενίσχυσης των αθλητικών υποδομών σε ευρύτερες γεωγραφικές επικράτειες με όρους χωρικής δικαιοσύνης. Παρομοίως, η πρόσκαιρη επιτυχία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος δεν συνοδεύτηκε από πολιτικές ουσιαστικής αναβάθμισης του επιπέδου και των υποδομών του ποδοσφαίρου. Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης το κλίμα αθλητικής ευφορίας και εθνικού ναρκισσισμού διαδέχτηκε ο σκεπτικισμός. Για πρώτη φορά πυρήνες οργανωμένων οπαδών συμμετείχαν στους κύκλους διαμαρτυρίας ενάντια στα μέτρα λιτότητας θέτοντας κοινωνικά αιτήματα που ξεπερνούσαν τον οπαδικό χώρο. Αυτή η διαδικασία πολιτικοποίησης μερίδας του οπαδικού χώρου κυοφόρησε στη συνέχεια το κίνημα των αυτοοργανωμένων αθλητικών ομάδων και τις μαζικές διαμαρτυρίες με πανό για την τραγωδία των Τεμπών.
Παρά την αναμφίβολη πρόοδο, το μοντέλο του ελληνικού αθλητισμού αναπαρήγαγε και ενίσχυσε σχέσεις εξουσίας και στρεβλώσεις του αναπτυξιακού μοντέλου της ελληνικής κοινωνίας, εμφανείς στον έλεγχο ισχυρών ΜΜΕ από ισχυρούς παράγοντες του αθλητισμού, στις εκλεκτικές σχέσεις των τελευταίων με το πολιτικό σύστημα και στη διαρκή διαπάλη οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων για την ηγεμονία στους αθλητικούς θεσμούς.
Στο γυναικείο αθλητισμό τα κρούσματα κακοποιητικών συμπεριφορών σε βάρος αθλητριών μας υπενθυμίζουν τις έμφυλες διακρίσεις και την ισχύ των πατριαρχικών δομών. Όψεις της κοινωνικής βίας που συνδέεται με ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα και ματαιωμένες προσδοκίες των νέων που βρίσκουν διέξοδο στη μισαλλοδοξία οπαδικών αντιπαραθέσεων, φαινόμενο που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί αποτελεσματικά η ελληνική πολιτεία με τις διάφορες κυβερνήσεις να περιορίζονται σε ατελέσφορα μέτρα κατασταλτικού χαρακτήρα. Χρόνιες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας (π.χ. πελατειακές σχέσεις, ευνοιοκρατία, διαφθορά) αναπαράγονται, εντείνονται και εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους στους μικρόκοσμους του αθλητισμού (π.χ. χειραγωγημένα παιχνίδια, σκάνδαλα ντόπινγκ, εκβιασμοί διαιτητών).
Όρια και αμφισημίες
Ο εμπορευματοποιημένος επαγγελματικός αθλητισμός λειτουργεί ως μηχανισμός που διδάσκει τις αξίες του ανταγωνισμού και την καταναλωτική κουλτούρα, αποικίζει την αθλητική εμπειρία και συμβάλλει στην αναδιανομή μέρους του παραγόμενου πλούτου μέσω της φοροδιαφυγής και της διακίνησης «μαύρου» κεφαλαίου υπό την κρατική ανοχή, καθώς και της διοχέτευσης πόρων του δημόσιου τομέα σε έργα βιτρίνας και αθλητικές χορηγίες, συχνά με αδιαφανή κριτήρια. Την ίδια ώρα ο ερασιτεχνικός αθλητισμός παραμένει υποβαθμισμένος και οι αθλητικές υποδομές σε αρκετές γεωγραφικές περιοχές, ιδίως στον αγροτικό χώρο, είναι υποτυπώδεις.
Η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και η ενσωμάτωσή του στις ροές της κοινωνίας του θεάματος και του κεφαλαίου κυοφόρησε νέα ζητήματα. Από την οπτική των κοινωνικών κινημάτων διαμορφώθηκαν συλλογικές κινητοποιήσεις και ένας λόγος που προβληματοποιεί τον αθλητισμό των υψηλών επιδόσεων και τις σχέσεις κυριαρχίας που τον χαρακτηρίζουν. Το κίνημα των αυτοοργανωμένων ομάδων ενάντια στο (εμπορευματοποιημένο) μοντέρνο ποδόσφαιρο, το κίνημα #MeToo στον ελληνικό αθλητισμό ενάντια στην έμφυλη βία, τον σεξισμό και την ομοφοβία, και η ανάπτυξη οικολογικών ευαισθησιών μέσα από τις αθλητικές πρακτικές (δρομικό κίνημα κ.ά.) είναι μερικά παραδείγματα των νέων μορφών διεκδικήσεων που αναδύονται στις ιεραρχημένες και έμφυλες κοινωνίες του αθλητισμού στην περίοδο της Μεταπολίτευσης και μας θυμίζουν τα όρια και τις αμφισημίες του αναπτυξιακού μοντέλου του ελληνικού αθλητισμού.
https://epohi.gr/articles/h-anaptyxh-toy-athlhtismoy-kai-oi-amfishmies-ths/
Της Ελίνας Συρρή,
Πριν από λίγο καιρό, η φωτογραφία της Ανίτα Αλβάρες να χάνει τις αισθήσεις της μέσα στο νερό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης και της προπονήτριας της, Αντρέα Φουέντες, να πέφτει στην πισίνα για να την σώσει, έκανε τον γύρο του κόσμου· για σωστούς και λανθασμένους λόγους. Μια ηρωική, αλλά, ταυτόχρονα, καθόλα ανθρώπινη κίνηση από την πλευρά της προπονήτριας έρχεται για να μας υπενθυμίσει όλα αυτά που καθημερινά ξεχνάμε. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά τη φωτογραφία, διάφορα ερωτήματα εγείρονται. Γιατί δεν έδρασαν πρώτοι οι ναυαγοσώστες; Τι ώθησε την Άντρια Φουέντες να βουτήξει στην πισίνα; Πόσο σημαντική είναι η γνώση των πρώτων βοηθειών; Πώς επιδρά σε όλα τα παραπάνω ο αθλητισμός;
Η ανθρώπινη ζωή είναι συνυφασμένη με δραστηριότητες που τη διαμορφώνουν, τη σμιλεύουν, τη βελτιώνουν και την ομορφαίνουν. Αδιαμφισβήτητα, λοιπόν, ο αθλητισμός ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, καθώς συνδέεται άμεσα με την υγεία –ψυχική και σωματική–, την πνευματική και ηθική καλλιέργεια και την καλαισθησία. Από πολύ νωρίς στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι αξίες που χαρακτήριζαν τον αθλητισμό έγιναν ευρέως γνωστές –πράγμα που εκδηλώθηκε και έμπρακτα– καθώς ο αθλητισμός έγινε μέρος της αγωγής του ανθρώπου.
Δικαίως, επομένως, ο αθλητισμός διεκδίκησε και κατέκτησε αυτή τη θέση στη ζωή του ανθρώπου. Πέρα από τη μυϊκή δύναμη που αναπτύσσεται και τη σωματική και ψυχική υγεία που αποκτά κανείς, καλλιεργούνται, κατά τη διάρκεια της άθλησης, αξίες που δύσκολα κάποιος θα αποκτούσε τόσο συσσωρευμένα από κάποια άλλη δραστηριότητα. Πειθαρχία, αυταπάρνηση, ομαδικότητα, αποφασιστικότητα κι ευθύνη είναι λίγα από τα στοιχεία που συχνά χαρακτηρίζουν έναν αθλητή. Τα στοιχεία αυτά θα λέγαμε πως έδρασαν αστραπιαία στο μυαλό της προπονήτριας Φουέντες και την ώθησαν να πράξει αναλόγως.
Σε μια κρίσιμη κατάσταση, τα παραπάνω χαρακτηριστικά εκδηλώνονται, ωστόσο αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη αξία, όταν συνδυάζονται με κάποιες πιο πρακτικές γνώσεις. Μείζονος σημασίας για κάθε άνθρωπο είναι η γνώση παροχής πρώτων βοηθειών. Ανά πάσα στιγμή κάποιος δίπλα μας μπορεί να κινδυνεύσει και η γνώση αυτών ασφαλώς μπορεί να αποφανθεί σωτήρια. Η σημασία των πρώτων βοηθειών σχετίζεται όχι μόνο με την πρακτική βοήθεια. Η διαδικασία αυτή μαθαίνει στο άτομο να διαχειρίζεται καλύτερα μια κρίσιμη κατάσταση, να διατηρεί την ψυχραιμία του και ακόμα κι αν το πρόβλημα ξεπερνάει τις ικανότητες που μπορεί να παρέχει –σχετικά με τις πρώτες βοήθειες–, θέτει το άτομο σε θέση να κρίνει την επόμενή του κίνηση, δηλαδή να καλέσει το ασθενοφόρο.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πόσο μεγάλης σημασίας είναι η δουλειά και το έργο των ναυαγοσωστών, τόσο σε μεγάλες αθλητικές εκδηλώσεις όσο και στις παραλίες και πισίνες, καθώς ανά πάσα στιγμή μπορεί να χρειαστεί η ενεργή συμμετοχή τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται να μην έδρασαν, όπως άρμοζε. Ωστόσο, ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο είναι ευθύνη όλων μας να μπορούμε να προσφέρουμε και να συμβάλουμε με κάποιον τρόπο, όταν ένα άτομο δίπλα μας κινδυνεύει.
Ας μετατρέψουμε, επομένως, το νόημα της παραπάνω viral φωτογραφίας σε ένα μήνυμα, που μας υπενθυμίζει όλα αυτά που πρεσβεύει ο αθλητισμός. Πέρα από θέαμα και στατιστικά, η σωματική και ψυχική αυτή άσκηση είναι εμπειρία, γνώση και σοφία, αρκεί να επιτρέψουμε και να τη θέσουμε μέρος της ζωής μας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
ΚΡΗΤΙΔΟΥ ΚΑΙ ΒΑΛΑΤΑ-ΤΣΙΑΜΑ ΠΕΡΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣΤΙΞΙΑΣ.
Α. ΚΡΗΤΙΔΟΥ : Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά με την δερμαστοστιξία-τατουάζ η θεολόγος Αλεξια Κρητίδου :
ΚΡΗΤΙΔΟΥ ΚΑΙ ΒΑΛΑΤΑ-ΤΣΙΑΜΑ ΠΕΡΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣΤΙΞΙΑΣ.
Α. ΚΡΗΤΙΔΟΥ : Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά με την δερμαστοστιξία-τατουάζ η θεολόγος Αλεξια Κρητίδου :
"Ο σημερινός τρόπος ζωής των ανθρώπων, στα πλαίσια του “ηθικού” και του “πολιτισμένου”, έχει δώσει χώρο και τόπο για να ανθούν φαινόμενα και τάσεις όπως αυτός της δερματοστιξίας. Μία συνήθεια που, όπως δείχνει η εξέλιξή της δεν είναι και τόσο περαστική ή τόσο “αθώα”, έχει σαν σκοπό να παγιωθεί και να εδραιωθεί σε όλες τις τάξεις των ανθρώπων και σε όλες τις ηλικίες. Δερματοστιξία, ή tatto στα αγγλικά και tatouage στα γαλλικά, ξεκίνησε από τη νεολιθική και λίθινη εποχή, αλλά η ονομασία του προέρχεται από τις Πολυνησιακές διαλέκτους. Στη γλώσσα της Ταϊτή και της Σαμόα, το “τατουάζ” σημαίνει συνήθεια. Υπήρχε στην παράδοση τους και μάλιστα στις τελετές μύησης.
Στο Λευιτικό συναντάμε: “και εντομίδας ου ποιήσετε επί ψυχή εν τω σώματι υμών και γράμματα στικτά ου ποιήσετε εν υμίν, εγώ είμι Κύριος ο Θεός υμών” (Λευ. 19,28). Δεν θα κάμετε εντομάς στο σώμα σας, ούτε θα χαράξετε γράμματα στο δέρμα σας. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας.1
Σχολιάζει ο π.Ι.Φούντας, “Στους στίχους αυτούς γίνεται λόγος για τα πένθιμα έθιμα των Χαναναίων, στα οποία συμπεριελαμβάνετο το κόψιμο των μαλλιών και του πώγωνος, οι εντομές στο σώμα και η δερματοστιξία (τατουάζ). Τα έθιμα αυτά απηγορεύοντο, διότι εθεωρούντο μολυσμένα από τον παγανισμό”.1 Ο π.Ι. Γιαννακάπουλος ερμηνεύει «“και εντομίδας ου ποιήσετε” ώσπερ κωλύει καλλωπίζεσθαι ούτω και επί νεκρώ κόπτεσθαι» (Αδηλος). Συνήθεια διαδεδομένη παρά τοις αρχαίοις, η οποία υπάρχει ακόμη παρά Πέρσαις και Αβυσσηνοίς. “Γράμματα και στικτά”, διάστιξις σώματος λίαν αγαπητή εις τους ανατολικούς λαούς συνοδευομένη πολλάκις υπό ειδωλολατρίας.2
Παγανισμός και ειδωλολατρία λοιπόν η ρίζα και η πηγή αυτής της “σύγχρονης” συνήθειας που ονομάζεται “τατουάζ”. Παγανισμός και ειδωλολατρία ένας βάθος αθεΐας, ένας θολερός χείμαρρος, ένα σκότος απάτης και όπως λέει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, “απάτη και ομίχλη”.3 Σ’ αυτήν την εποχή της απάτης και της ομίχλης ο νέος κάνοντας την επανάστασή του και αντιδρώντας θα χαράξει εύκολα το τατουάζ, ενώ για το λίγο μεγαλύτερο σε ηλικία, θα είναι μία καλλιτεχνική, αισθητική και διορθωτική παρέμβαση στο σώματα του.
Οποιαδήποτε παρέμβαση ή αλλαγή η οποία αλλοιώνει την εικόνα που έχει δώσει ο πανάγαθος Θεός στον άνθρωπο, με τόση σοφία και αγάπη, “πάντα εν σοφία εποίησε” (Ψαλμός ΡΓ’, 24), θεωρείται προσβολή. Είναι σαν να διορθώνει το δημιούργημα το Δημιουργό του. Και όπως λέει ο αββάς Δωρόθεος, «Τον άνθρωπο τον έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια και τον καταστόλισε. Δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο “κατ’ εικόνα”, Θεού, τον δημιούργησε και φύσηξε πάνω στο πρόσωπο του πνοή ζωής. Ας μην προσβάλουμε την εικόνα του Θεού, σύμφωνα με την οποία πλάστηκε» και συμπληρώνει «ας τιμήσουμε το Αρχέτυπο». 4
Αφήνοντας το θέμα της σωματικής υγείας οι πατέρες της Εκκλησίας δίνουν βάση και βάρος στις επιπτώσεις που έχει το θέμα στη ψυχή του ανθρώπου. Ένα “τατουάζ” χαράζει και τρυπάει εσωτερικά και εξωτερικά του δέρματος. Η χάραξη του δέρματος αλλάζει κάτι που θεωρείται άσχημο, σκεπάζει κάτι άλλο, διορθώνει κάτι που δεν είναι επιθυμητό. Η αλλοίωση στη μορφή του, αλλά και η αλλαγή στην εξωτερική του εικόνα επικρίνει το Θεό και να Τον διορθώσει σε κάτι που δεν πρόσεξε, σε κάτι που δεν είδε δημιουργώντας αυτόν τον άνθρωπο. Ωστόσο ο Θεός, “είναι ο μόνος που γνωρίζει αληθώς τι είναι χρήσιμο για τον καθένα μας”.5
Σε μία ευρεία έννοια το “τατουάζ” είναι ίσως ένα “στολίδι” του σώματος το οποίο προσθέτει συνειδητά ο άνθρωπος για να καλλωπιστεί και να ξεχωρίσει λίγο περισσότερο. Οι πατέρες της Εκκλησίας μέσα στους αιώνες έκαναν αγώνα για τον άμετρο καλλωπισμό και τα υπερβολικά στολίδια. Ένα στολίδι κούφιο, χωρίς νόημα, μία πράξη χωρίς περιεχόμενο και μία ενέργεια με την οποία περισσότερο ενισχύει την κενοδοξία και τη φιλαυτία.
Σύμφωνα με τον γέροντα Ιωσήφ “δεν είναι η συμμόρφωσις του Θεανθρώπου Χριστού προς το πνεύμα εκάστης εποχής, αλλά συμμόρφωσις και προσαρμογή εποχιακών ρευμάτων προς το πνεύμα της αιωνιότητός του Θεανθρώπου Λόγου και Σωτήρος της ανθρωπότητας”.6
Αν υπάρχει κυματοθραύστης ο οποίος θα είναι ικανός για να σταματήσει τα πελώρια κύματα της ραγδαίας εκκοσμικεύσεως,3 αλλά και των εποχιακών ρευμάτων αυτός είναι η γνώση, η πίστη και η προσευχή. Ας γίνει μία αρχή, γνωρίζοντας τη ζωή του Χριστού, για να μπορέσει με το φως Της να γίνει φάρος στην ανθρώπινη πορεία. Ας γίνει γνωστός ο Λόγος Του για να μπορέσει να γεμίσει τα κενά της ύπαρξης του καθένα και ας μπει μέσα στις καρδιές μας η φλόγα της αγάπης Του για να μπορέσει να “κάψει” κάθε ξένη συνήθεια, για να μπορέσει να “λιώσει” κάθε λείψανο κενό και κούφιο." (1) Ενδιαφέροντα είναι αυτά που αναφέρει σχετικά με το θέμα και η Λϊα Βαλάτα-Τσιάμα :
Η δερματοστιξία κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν σημάδι αποτυχίας, δειλίας και ήττας. Ένα από τα παλαιότερα χρονολογημένα αποδεικτικά στοιχεία για αυτό, προέρχεται από μια μικρή ταφική επιγραφή αφιερωμένη σε έναν κατά τα άλλα άγνωστο άνδρα ονόματι Πόλλις των Μεγάρων, περίπου το 480 π.Χ. (στο Μουσείο Γκετύ). Η επιγραφή, που βρίσκεται στην κορυφή μιας δυναμικής ανάγλυφης εικόνας ενός Έλληνα οπλίτη, οπλισμένου με την εμβληματική στρογγυλή ασπίδα του και κρατώντας τον άξονα του δόρατός του, μας λέει οτι ο Πόλλις, αγαπημένος γιος του Ασώπιχου, δεν πέθανε δειλός, αλλά έχασε τη ζωή του στα χέρια των εχθρών, χωρίς να του κάνουν δερματοστιξία.
Η επιγραφή αυτή προβάλλει ένα ξεκάθαρο ανδρικό ιδανικό, αυτό που συνδέει τη στρατιωτική θητεία, τον θάνατο στον πόλεμο και την έμφυτη γενναιότητα, με την αντίσταση στη δερματοστιξία· μόνον ένας δειλός θα υπέκυπτε στο να του δοθεί το σκλαβικό σημάδι ενός τατουάζ· ένας «πραγματικός» Έλληνας θα προτιμούσε να πεθάνει. Για τους Έλληνες, ένα τατουάζ ήταν σημάδι ντροπής και υποδούλωσης.
Υπάρχουν στοιχεία ότι οι Πέρσες έκαναν δερματοστιξίες σε ορισμένους αιχμαλώτους πολέμου. Μετά την αποτυχημένη ελληνική στάση στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ., και τον θάνατο του Σπαρτιάτη βασιλέα Λεωνίδα Α’, οι λίγοι -κατά κύριο λόγο Θηβαίοι- επιζώντες παραδόθηκαν και οδηγήθηκαν στον Μέγα Βασιλιά Ξέρξη Α. Ως τιμωρία για την αντίστασή τους, ο Ξέρξης πολλούς από αυτούς τους εκτέλεσε. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, όσοι έμειναν ζωντανοί έπρεπε να κάνουν τατουάζ με τα βασιλικά σημάδια (7.233.2).
Ενώ οι Έλληνες αποστρέφονταν αυτά τα τατουάζ και την απειλή τους, αυτό δεν τους εμπόδισε να τα χρησιμοποιούν με παρόμοιο τρόπο. Κατά τη διάρκεια της υποταγής της Σάμου από τους Αθηναίους το 440-439 π.Χ., και οι δύο πλευρές φέρεται να έκαναν τατουάζ στους κρατουμένους τους στο μέτωπο με τα δικά τους διακριτικά σημάδια. Οι Σάμιοι χρησιμοποιούσαν τον συγκεκριμένο τύπο πλοίου τους που ονομαζόταν σάμαινα, ενώ οι Αθηναίοι χρησιμοποιούσαν το σημάδι της κουκουβάγιας (Πλούταρχος, Περικλής 24-8· Αιλιανός VH 2.9). Το στυλ αυτών των τατουάζ και ο αριθμός των περιπτώσεων που έχουν χρησιμοποιηθεί, υποδηλώνει συγκεκριμένο σχέδιο όπως μια σφραγίδα ή μια επωνυμία. Βλέπουμε μια παρόμοια πρακτική, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, με τους Αθηναίους αιχμαλώτους στις Συρακούσες μετά την αποτυχημένη εκστρατεία της Σικελίας του 415-412 π.Χ. (Νικίας 29.1).
Οι κρατούμενοι είχαν τατουάζ με άλογα, το σύμβολο των Συρακουσών. Η θέση των τατουάζ είναι αποκαλυπτική καθώς το μέτωπο είναι ένα δύσκολο μέρος για να καλύψει και να κρυφτεί, ενώ η επιλογή των εικόνων μιμήθηκε τη σφραγίδα του αντίστοιχου νομίσματος της κάθε πόλης. Όπως υποστηρίζει ο Geoffrey Bakewell, η πράξη χαρακτηρίζει ταυτόχρονα τους άνδρες ως ιδιοκτησία του κράτους και επίσης τους μετατρέπει σε νόμισμα για την αγορά. Η αγορά, φυσικά, εδώ αναφέρεται στο σκλαβοπάζαρο· και αν υπάρχει μια συνεχής ιδεολογία που αποδίδεται στο τατουάζ στην ελληνική κουλτούρα, αυτή είναι αυτή της υποδούλωσης.
Δεν έγιναν τατουάζ σε όλους τους σκλάβους. Ένα τατουάζ σημάδευε κάποιον ως διαφορετικό και αυτή η διαφορά ήταν σπάνια θετικό πράγμα. Οι αιχμάλωτοι πολέμου επισημάνθηκαν, υπογραμμίζοντας τη φαινομενική δειλία τους στη μάχη και την αποτυχία τους να αποφύγουν τη σύλληψη και άλλοι σκλάβοι έλαβαν τατουάζ για να τραπούν σε φυγή. Στους Έλληνες, η ίδια η πράξη, του να κάνεις τατουάζ σε άλλο άτομο, επιβεβαίωνε τον έλεγχό σου πάνω του. Στην ουσία, ένα τατουάζ σήμαινε την έλλειψη προσωπικής σου αυτονομίας και συνεπώς της ελευθερίας σου. Πουθενά αυτό δεν είναι πιο ξεκάθαρο όσο στην αφήγηση του Ηρόδοτου για το ξέσπασμα της Ιωνικής Επανάστασης το 499 π.Χ.
Ο Έλληνας ηγεμόνας Ιστιαίος σκόπευε να υποκινήσει τον ανιψιό του Αρισταγόρα να εξεγερθεί ενάντια στην περσική κυριαρχία. Για να στείλει ένα μήνυμα που θα αποφύγει τη σύλληψη των Περσών, ο Ιστιαίος έκανε τατουάζ το γράμμα του στο κεφάλι ενός σκλαβωμένου άνδρα και περίμενε να μακρύνουν τα μαλλιά του προτού τον στείλουν. Με το τατουάζ πλήρως καλυμμένο, ο άνδρας έφτασε στον Αρισταγόρα χωρίς να κινεί υποψίες, ο οποίος ξύρισε αμέσως το κεφάλι του και διάβασε το μήνυμα. Αυτό το επεισόδιο αναφέρεται συχνά στα βιβλία της Ιστορίας ως ένα έξυπνο τέχνασμα από τους Έλληνες.
Σε μια κοινωνία στην οποία δεν επέλεγαν να κάνουν τατουάζ, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι θα πρέπει να υπήρχε μέθοδος και για την αφαίρεση τατουάζ. Μια επιγραφή στη θεραπευτική λατρεία του Ασκληπιού στην Επίδαυρο περιγράφει την επίσκεψη ενός Θεσσαλού με το όνομα Πάνταρος ( IG IV2 I 121, 48–54).
Ο Πάνταρος ήρθε στην τοποθεσία για να αφαιρέσει ένα τατουάζ από το κεφάλι του. Ενώ ήταν εκεί, είδε ένα όραμα από τον Ασκληπιό, όπου ο θεραπευτής τύλιξε το κεφάλι του Πάνταρου με έναν επίδεσμο και τον διέταξε να το αφαιρέσει μόλις φύγει από το ιερό.
Ακολουθώντας αυτές τις οδηγίες, όταν ο Πάνταρος αφαίρεσε τον επίδεσμο, τα γράμματα είχαν μεταφερθεί από το δέρμα του πάνω στο ύφασμα. Η επιγραφή συνεχίζει να περιγράφει έναν απατεώνα ονόματι Εχέδωρο, στον οποίο ο Πάνταρος είχε δώσει χρήματα για να τα αφιερώσει στο ιερό για λογαριασμό του, αλλά τα κράτησε για τον εαυτό του. Ο Ασκληπιός τον επισκέφτηκε σε όραμα και του τύλιξε τον επίδεσμο γύρω από το κεφάλι του. Όταν ο Εχέδωρος αφαίρεσε τον επίδεσμο, διαπίστωσε ότι το τατουάζ του Πάνταρου είχε πλέον μεταφερθεί στο δικό του μέτωπο.
Αγνοώντας για μια στιγμή τη «θαυματουργή» φύση αυτής της ιστορίας, η παρουσία του επιδέσμου είναι ενδιαφέρουσα, γιατί προσφέρει ομοιότητες με μια πολύ μεταγενέστερη ελληνική θεραπεία για την αφαίρεση τατουάζ. Ο ιατρός συγγραφέας Αέτιος, τον πέμπτο-έκτο αιώνα μ.Χ. περιγράφει δύο πιθανές συνταγές που θα βοηθούσαν στην αφαίρεση των τατουάζ: χρησιμοποιώντας είτε λάιμ ή γύψο με ανθρακικό νάτριο είτε ένα μείγμα πιπεριού με σκόνη και μέλι. Ένα από αυτά θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε ένα καθαρισμένο τατουάζ, το οποίο θα έπρεπε να έχει ήδη δεθεί για 5 ημέρες. Πριν από την εφαρμογή, το τατουάζ θα τρυπιόταν με μια βελόνα, θα καθαριζόταν ξανά και θα τριβόταν με αλάτι. Μόλις θα εφαρμοζόταν η συνταγή, το τατουάζ θα δενόταν για άλλες 5 ημέρες. Την 6η ημέρα, το τατουάζ θα τριβόταν για άλλη μια φορά με τη συνταγή. Για την πλήρη αφαίρεση του τατουάζ, ο Αέτιος λέει ότι όλη αυτή η διαδικασία θα διαρκούσε περίπου 20 ημέρες και θα μπορούσε να γίνει χωρίς μεγάλα έλκη ή ουλές.
Δεν ήταν όλοι πρόθυμοι ή ικανοί να υποβληθούν σε αυτό το είδος θεραπείας. Έτσι, μια πιο πρακτική λύση, όπου ήταν δυνατόν, ήταν απλώς να μεγαλώνουν τα μαλλιά τους έτσι, ώστε το τατουάζ να μην φαίνεται πλέον ή απλώς να φοράνε έναν επίδεσμο και να ελπίζουν ότι κανείς δεν θα ρωτήσει.
Ήταν λοιπόν ξεκάθαρο τι σκέφτονταν οι Έλληνες για τα τατουάζ. Το να σημαδέψεις το σώμα ενός άλλου ατόμου ήταν σαφές σημάδι υποβάθμισης και δουλοπρέπειας. Η ξεκάθαρη επιθυμία να αποφευχθεί η λήψη τατουάζ και η μέθοδος αφαίρεσης τατουάζ αναδεικνύει το μίσος και την περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζονταν τα τατουάζ στην ελληνική κοινωνία. Ένα τατουάζ ήταν ένα στίγμα, τόσο με την αρχαία όσο και με τη σύγχρονη έννοια της λέξης.
(1) Η Βιβλιογραφία από το άρθρο της Αλεξίας Κρητίδου : 1. Λευϊτικόν Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης υπό του Ιερεμίου Φούντα, Αρχιμανδρίτου. Εκδόσεις: Αποστολική Διακονία – 2005
2. Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης υπό του Ιωήλ Γιαννακόπουλου Αρχιμανδρίτου 3. Ορθόδοξος πίστης και ζωή υπό του Δοσιθέου Αρχιμανδρίτου. Εκδόσεις Ιερά Μονή Παναγίας Τατάρνης – Ευρυτανίας 4. Έργα Ασκητικά – Αββάς Δωρόθεος Εκδόσεις Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου – Καρέας 1993. 5. Αγίου Μαξίμου Γραϊκού, Λόγοι, τόμος Α΄. Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου – Άγιος Όρος – 2011. 6. Εκ του Θανάτου εις την ζωήν – Γέροντος Ιωσήφ. Ιερά Βασιλική και Πατριαρχική Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου Αγίου Όρους – 1994
https://amarysia.gr/arthra-sxolia-main/%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BE%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%B6-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%BA
ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΘΡΩΠΩΝ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΚΡΙΝΩ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΌΤΑΝ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. Η ΑΞΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ. ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ.
Η ΠΑΓΚΟΜΣΙΑ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ-ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ. ΟΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΡΔΕΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ.
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ !!! ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: