Το Σαββατοκύριακο το Sputnik ανέφερε ότι η Ρωσία ενέκρινε μια συμφωνία για κοινές στρατιωτικές αναπτύξεις (JMD) με την Ινδία, η οποία είναι ουσιαστικά η συμφωνία "Αμοιβαία Ανταλλαγή Logistics" (RELOS) που διαπραγματεύτηκε τα τελευταία χρόνια.
Αυτό το σύμφωνο θα επιτρέψει σε καθεμία από τις δύο ένοπλες δυνάμεις να χρησιμοποιεί ευκολότερα τις εγκαταστάσεις της άλλης, ανοίγοντας έτσι τη δυνατότητα πιο τακτικών επισκέψεων από τα αντίστοιχα ναυτικά τους και δίνοντας μια συμβολική στρατιωτική διάσταση στον ανατολικό θαλάσσιο διάδρομο μεταξύ Chabahar και Vladivostok.
Το χρονοδιάγραμμα δεν είναι επίσης τυχαίο, καθώς ακολουθεί αμέσως το αμοιβαίο αμυντικό σύμφωνο μεταξύ Ρωσίας και ΛΔΚ και την επαναβεβαίωση από τη Ρωσία και το Βιετνάμ της ισχύος της στρατηγικής τους εταιρικής σχέσης, με τη δέσμευση να μην συνάψουν καμία συμφωνία με κανέναν που θα μπορούσε να δημιουργήσει απειλή για τα συμφέροντα του άλλου. Αυτές οι δύο συμμαχίες, η πρώτη επίσημη και η δεύτερη ανεπίσημη, ακολουθούνται πλέον από το σύμφωνο JMD της Ρωσίας με την Ινδία, ολοκληρώνοντας έτσι την περαιτέρω αναβαθμονόμηση της ασιατικής στρατηγικής της.
Μέχρι τώρα, οι εχθροί και οι φίλοι της χώρας υπέθεταν ότι η Ρωσία «στρεφόταν» προς την Κίνα, υπονοώντας ότι θα ευνοούσε τα συμφέροντα του Πεκίνου έναντι άλλων. Αν συνέβαινε αυτό, θα μπορούσε να υπήρχε κοινή πίεση στη ΛΔΚ να την τιμωρήσει για τις δοκιμές πυραύλων της, τις κοινές ναυτικές ασκήσεις στο τμήμα της Ανατολικής και Νότιας Θάλασσας της Κίνας που διεκδικεί η Κίνα και μια μείωση των δυνάμεων με την Ινδία για να δώσει στην Κίνα ένα πλεονέκτημα στις συγκρούσεις των Ιμαλαΐων.
Αντίθετα, η Ρωσία σχημάτισε επίσημη στρατιωτική συμμαχία με τη ΛΔΚ, επιβεβαίωσε ότι δεν θα έκανε ποτέ κάτι που θα απειλούσε τα συμφέροντα του Βιετνάμ (που σημαίνει ότι δεν θα διεκδικούσε ποτέ το αμφισβητούμενο τμήμα θαλάσσιου εδάφους από την Κίνα) και συνήψε την ΚΥΑ με την Ινδία. Η υπέρ του IRB φατρία της ρωσικής κοινότητας εμπειρογνωμόνων και πολιτικής πιθανότατα δεν είναι ικανοποιημένη με αυτά τα αποτελέσματα, καθώς ενισχύουν το χέρι των ισορροπημένων και πραγματιστικών «φίλων αντιπάλων» τους.
Για να το εξηγήσουν αυτό, οι πρώτοι πιστεύουν ότι η επιστροφή στον σινο-αμερικανικό διπολισμό είναι αναπόφευκτη και ότι η Ρωσία θα πρέπει επομένως να επιταχύνει την τροχιά της κινεζικής υπερδύναμης για να εκδικηθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες για όλα όσα έχουν κάνει από το 2022. Το δεύτερο, από την άλλη από πλευράς, επιθυμεί να διατηρήσει τον εξισορροπητικό ρόλο της Ρωσίας προκειμένου να αποφευχθεί η δυσανάλογη εξάρτηση από τη Λαϊκή Δημοκρατία, πιστεύοντας ότι είναι ακόμα δυνατό να συμβάλει σε μια περίπλοκη πολυπολικότητα κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης αντί της επιστροφής στον διπολισμό.
Όσον αφορά τις τρεις τελευταίες στρατηγικές-στρατιωτικές εξελίξεις, το σωρευτικό τους αποτέλεσμα είναι να σηματοδοτήσει ότι η Ρωσία δεν θα γίνει ποτέ ο «κατώτερος εταίρος» της Κίνας, όπως υπονοεί ότι πρέπει να κάνει η φατρία υπέρ του IRB «για το κοινό καλό», και χρησιμεύουν επίσης για να περιπλέξουν περιφερειακά γεωπολιτικά ζητήματα για τη Λαϊκή Δημοκρατία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να ενισχύσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στη Βορειοανατολική Ασία μετά το σύμφωνο της ΛΔΚ με τη Ρωσία, ενώ το Βιετνάμ και η Ινδία θα συνεχίσουν να διεκδικούν με σιγουριά τις αντίστοιχες εδαφικές διεκδικήσεις τους κατά της Κίνας.
Ενώ η πρώτη συνέπεια θα μπορούσε να ωθήσει την Κίνα σε μια σπείρα ανταγωνισμού με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την οποία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα για να αποκτήσουν μεγαλύτερη υποστήριξη ενάντια στον κοινό εχθρό, η δεύτερη ενισχύει τη δυνητική θέση της Μόσχας ως μεσολαβητή μεταξύ των δύο χωρών και το Πεκίνο. Η πρώτη είναι λοιπόν μια παραλλαγή του σινοαμερικανικού διπολισμού, αν και με μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία για τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα, ενώ η δεύτερη διατηρεί τις σύνθετες τάσεις της πολυπολικότητας.
Συνολικά, αυτά τα μέτρα μπορούν να ερμηνευθούν ως «παιχνίδι εξουσίας» από την ισορροπημένη/ρεαλιστική φατρία της Ρωσίας ενάντια στους «φιλικούς» αντιπάλους της που είναι υπέρ του IRB, οι οποίοι έχουν δει μια ανάκαμψη το περασμένο έτος, αλλά τώρα έχουν επιστρέψει στην καθοδική κλίση πριν. Η στρατηγική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας παραμένει άθικτη και συνεχίζει να έχει θετικό αντίκτυπο στον κόσμο, αλλά η Ρωσία είναι πλέον πολύ λιγότερο πιθανό να γίνει ο «κατώτερος εταίρος» της Κίνας από πριν και να την ευνοήσει έναντι της Βόρειας Κορέας, του Βιετνάμ και της Ινδίας.
πηγή: Geopolitika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου