Σάββατο 27 Απριλίου 2024

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Πώς ο Μόντι άλλαξε την εξωτερική πολιτική της Ινδίας ;

 

Σε έναν γεωπολιτικά κατακερματισμένο κόσμο, ο πρωθυπουργός της Ινδίας κατάφερε να συγκεντρώσει εξαιρετική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ φλερτάρει δημόσια τους μεγαλύτερους εχθρούς του.


Έρευνα-Επιμέλεια  και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress Συντακτική ομάδα του Mytilenepress.  Οι τρεις παγκόσμιες καινοτομίες μου-Project Manager. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.

Καθώς ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi επιδιώκει μια τρίτη θητεία στις κοινοβουλευτικές εκλογές που ξεκινούν τον επόμενο μήνα, η εκστρατεία του θα βασιστεί στους πολλούς τρόπους με τους οποίους μεταμόρφωσε την Ινδία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας στην εξουσία.

Η εξωτερική πολιτική δεν αποτελεί σχεδόν ποτέ μέρος του ινδικού προεκλογικού λόγου, αλλά ο Μόντι έκανε μια εξαίρεση. Πριν από την προεκλογική εκστρατεία, το κόμμα του, το Κόμμα Bharatiya Janata (BJP), τόνισε το σύνθημα του Μόντι να τοποθετεί την Ινδία ως «vishwaguru» ή παγκόσμιο ηγέτη. Ο όρος εμφανίστηκε στη διεθνή σκηνή όταν η Ινδία φιλοξένησε το G-20 πέρυσι. Εντυπωσιακά πανό που αντιπροσώπευαν τον Μόντι και τις διάφορες συνεδριάσεις της G-20 είχαν στη συνέχεια στηθεί σε όλη τη χώρα.

Η σθεναρή αποκάλυψη της εξωτερικής πολιτικής από τον Μόντι στον δημόσιο λόγο της Ινδίας αντιπροσωπεύει μια αξιοσημείωτη αλλαγή από το παρελθόν, όταν τα γεγονότα της εξωτερικής πολιτικής ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστα έξω από τους διαδρόμους και τις καγκελαρία του Νέου Δελχί. Αυτή η ευρύτερη συμμετοχή του κοινού θα ήταν ευπρόσδεκτη εάν διεγείρει την τεκμηριωμένη συζήτηση, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία για τα αποτελέσματα της εξωτερικής πολιτικής. Όμως, εν μέσω της κοινοτικής πόλωσης και της μείωσης της ελευθερίας του Τύπου, ο δημόσιος λόγος περιέπλεξε μόνο τις σχέσεις της Ινδίας με πολλές χώρες, ιδιαίτερα με τους γείτονές της.

Πάρτε, για παράδειγμα, την τρέχουσα διαμάχη μεταξύ Ινδίας και Μαλδίβων. Νωρίτερα φέτος, οι Μαλδίβες ζήτησαν από το Νέο Δελχί να αποσύρει τα ινδικά στρατεύματα από τα στρατηγικά σημαντικά νησιά του. Η κορύφωση ήρθε αφότου Ινδοί πολιτικοί ηγέτες, διασημότητες και δημοσιογράφοι αντέδρασαν με οργή στα υποτιμητικά σχόλια τριών υπουργών των Μαλδίβων για τον Μόντι. Η κυβέρνηση των Μαλδίβων ανέστειλε τους εν λόγω υπουργούς, γεγονός που δεν απέτρεψε τις εκκλήσεις για οικονομικό μποϊκοτάζ στην Ινδία. Ως αποτέλεσμα, οι αφίξεις Ινδών τουριστών στις Μαλδίβες έχουν μειωθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες.

Σύμφωνα με αυτήν την αποκάλυψη εξωτερικής πολιτικής, ο Μόντι έχει επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα της Ινδίας στην παγκόσμια σκηνή, μεταβαίνοντας από μια κοσμική δημοκρατία σε έναν ινδουιστικό κράτος-πολιτισμό.

Για δεκαετίες, η Ινδία διατηρήθηκε ως το μοντέλο της φιλελεύθερης δημοκρατίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Κάτω από προηγούμενα καθεστώτα, το Νέο Δελχί είχε επισημάνει τη συγκριτική, πολυθρησκευτική κουλτούρα της Ινδίας και τη μοναδική της ικανότητα να προωθεί και να αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα, ενώ οι γείτονές της έπεσαν σε εμφύλιους πολέμους και κοινοτικό χάος.

Αλλά ο Μόντι χρησιμοποίησε την εξωτερική πολιτική για να υποστηρίξει σχεδόν αποκλειστικά ινδουιστικούς εθνικιστικούς σκοπούς: την εξαγωγή του αρχαίου ινδουιστικού πολιτισμού, τη διαγραφή της ισλαμικής τέχνης και ιστορίας και τα εγκαίνια ινδουιστικών ναών στο εξωτερικό.

Άλλαξε επίσης τη φύση της ινδικής διασποράς, με εκτεταμένες επιπτώσεις. Οι Ινδοί και οι άνθρωποι ινδικής καταγωγής στο εξωτερικό αποτελούν τη μεγαλύτερη διασπορά από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο και έχουν εδώ και καιρό βοηθήσει στην υποστήριξη των πολιτικών υπέρ του Νέου Δελχί. Ειδικότερα, τη δεκαετία του 2000, αφού η Ινδία αντιμετώπισε κυρώσεις για τις πυρηνικές της δοκιμές, ομάδες της διασποράς πίεσαν να δώσουν παγκόσμια νομιμότητα στην Ινδία ως πυρηνική δύναμη. Αυτό οδήγησε στην ιστορική πυρηνική συμφωνία μεταξύ Ινδίας και Ηνωμένων Πολιτειών και ώθησε χώρες όπως η Αυστραλία να επανεξετάσουν τις απαγορεύσεις εξαγωγής πυρηνικών.

Αλλά η συνοχή της διασποράς ως λόμπι για τα συμφέροντα του Νέου Δελχί τίθεται σήμερα υπό αμφισβήτηση. Σύμφωνα με έρευνα του 2020 σε Ινδοαμερικανούς από το Carnegie Endowment for International Peace, το 69% των Ινδουιστών των ΗΠΑ εγκρίνει την απόδοση του Μόντι ως πρωθυπουργού, σε σύγκριση με μόλις 20% μουσουλμάνους και 34% χριστιανούς.

Αυτή η κοινοτική πόλωση οδήγησε επίσης σε επεισόδια κοινοτικής βίας μεταξύ των Νοτιοασιατών στη Δύση, συμπεριλαμβανομένων ταραχών στους δρόμους, πολιτικών συγκεντρώσεων και επιθέσεων σε ναούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το Νέο Δελχί ασπάστηκε ακόμη και αυτή την πόλωση αντί να προσπαθήσει να τη μειώσει. Μετά την ινδουο-μουσουλμανική βία στην αγγλική πόλη Λέστερ το 2022, για παράδειγμα, η ινδική Ύπατη Αρμοστεία στο Λονδίνο εξέδωσε μια αποφασιστικά μονόπλευρη δήλωση που αναφερόταν μόνο στον « βανδαλισμό ινδουιστικών εγκαταστάσεων και συμβόλων της ινδουιστικής θρησκείας » και δεν το έκανε αναφέρω τα θύματα των μουσουλμάνων.

Ωστόσο, παρά αυτές τις μετασχηματιστικές αλλαγές στη μεγάλη στρατηγική και τη γεωπολιτική, ο Μόντι δεν αντιπροσώπευε μια μεγάλη αλλαγή. Όπως και οι προκάτοχοί του, ο Μόντι οραματίζεται την Ινδία ως ανεξάρτητο πόλο σε έναν πολυπολικό κόσμο. Για την επιδίωξη αυτού του στόχου, ο Μόντι διατήρησε επίσης την πολιτική ουδετερότητας, μη ευθυγράμμισης και απομόνωσης της Ινδίας.

Σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων –από τον πόλεμο στην Ουκρανία μέχρι τον πόλεμο στη Γάζα, από το Ιράν μέχρι την Ταϊβάν– η Ινδία δεν έχει ακόμη καταφέρει να διατυπώσει μια συνεκτική πολιτική θέση. Κάθε φορά που το Νέο Δελχί μίλησε ανοιχτά, το έκανε για να υπερασπιστεί το δικαίωμά του στη σιωπή και την ουδετερότητα.

Ως επακόλουθο, ο Μόντι συνέχισε και επέκτεινε τις προσπάθειες των προηγούμενων κυβερνήσεων επιδιώκοντας μια σειρά συμμαχιών με χώρες που είναι ορκωτοί εχθροί μεταξύ τους. Η Ινδία αισθάνθηκε έτσι πολύ άνετα στο Quad (με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους) και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (με την Κίνα, τη Ρωσία και τους συμμάχους τους). Μπόρεσε επίσης να αποκτήσει προηγμένα όπλα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ παράλληλα αναζητούσε ευκαιρίες για κοινή αμυντική ανάπτυξη με τη Ρωσία.

Ειδικά σε αυτό το μέτωπο, ο Μόντι έχει ίσως καταγράψει τη μεγαλύτερη και πιο αξιοσημείωτη επιτυχία του. Σε έναν γεωπολιτικά κατακερματισμένο κόσμο, λίγες μεγάλες δυνάμεις έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να προσκρούσουν δημόσια στους μεγαλύτερους εχθρούς τους. Η Ινδία είναι μια εντυπωσιακή εξαίρεση. Εκμεταλλευόμενος επιδέξια τους φόβους της Ουάσιγκτον για την Κίνα, ο Μόντι κατάφερε να κερδίσει εξαιρετική υποστήριξη από τον Λευκό Οίκο, ενώ αρνήθηκε ενεργά να δώσει οτιδήποτε σε αντάλλαγμα.

Η Ινδία αρνείται, για παράδειγμα, να δεσμευτεί να υποστηρίξει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε οποιονδήποτε από τους κύριους γεωπολιτικούς της στόχους, είτε στην Ευρώπη είτε στη Μέση Ανατολή. Συνεχίζει επίσης να απορρίπτει αιτήματα για πρόσβαση σε βάσεις στον Ινδο-Ειρηνικό, σε αντίθεση με τις Φιλιππίνες. Τέλος, δεν θα δεσμευτεί να πολεμήσει στο πλευρό των αμερικανικών δυνάμεων σε περίπτωση σύγκρουσης με την Κίνα, σε αντίθεση με άλλους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ασία.

Αλλά το ερώτημα για τον Μόντι – εάν επιστρέψει στην εξουσία φέτος – θα είναι πόσο καιρό μπορεί να διατηρηθεί αυτή η μονόπλευρη συμφωνία με την Ουάσιγκτον.

Αν και ο Μόντι έχει κάνει ελάχιστη αλλαγή στη μακροχρόνια στρατηγική της Ινδίας για ουδετερότητα και ανεξαρτησία, η κυβέρνησή του αντιμετωπίζει ένα διαφορετικό σύνολο κινήτρων και συμφερόντων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. 

Όπως εξήγησα στο βιβλίο μου " Flying Blind: India's Quest for Global Leadership ", που δημοσιεύτηκε το 2021, οι εσωτερικές πολιτικές και το μοντέλο ανάπτυξης μιας φιλελεύθερης, κοσμικής και δημοκρατικής Ινδίας έχουν δώσει στο Νέο Δελχί πολλά κοινά σημεία με δυτικούς κανόνες και αξίες. Όμως τα τελευταία χρόνια, η εσωτερική πολιτική της Ινδίας έχει δώσει στον Μόντι όλο και περισσότερο κοινό έδαφος με χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία, σε θέματα όπως η ρύθμιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των εμπορικών δικαιωμάτων, η επέκταση του κρατικού ελέγχου σε διάφορους τομείς πολιτικής και ο περιορισμός των δυτικών αξιών. στην παγκόσμια διακυβέρνηση.

Η εξαιρετικά επιτυχημένη διαχείριση από τον Μόντι αυτών των εντάσεων που είναι εγγενείς στη σχέση του με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμά του στην εξωτερική πολιτική.

Το Mytilenepress.είναι ένα εναλλακτικό ΜΜΕ και περιοδικό ειδικού σκοπού όπως αναφέρουν εδώ και χρόνια οι αναγνώστες του. Ενισχύστε την  ελεύθερη  ενημέρωση -συνέχεια  του  Mytilenepress.το οποίο έχει πολλές παγκόσμιες-πανελλήνιες πρωτιές στην Γεωστρατηγική-ιστορία και τον κλάδο του υβριδικού πολέμου (Εμπρησμοί-Καταστροφές και "ατυχήματα"). Γίνεται συνδρομητές-υποτστηρικτές μεέ να συμβολικό πόσο  2.99 Ευρώ τον μήνα €. Tο Mytilenepress δεν έχει σκοπό το κέρδος αλλά την επιβίωση του έθνους και της κοινωνίας καθώς ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στην κορύφωση του.  

Εάν σας ενδιαφέρουν όλο τα προαναφερόμενα υποστηρίξτε το Mytilenepress με μια μικρή δωρεά. ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601).  

"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του. 

Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση. 

Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό MytilenepressΗ δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία. Το Mytilenepress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία. Εκτός από τα άρθρα Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Θεολογίας, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του Mytileneprss είναι από μεταφράσεις που κάνει από τα κορυφαία ιστολόγια της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Αμερικής . 

Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού. Μεταξύ άλλων μην ξεχνάτε ότι προέβλεψε την καταστροφή στην Ρόδο τον Ιούλιο του 2023 με βάση τα σχετικά δημοσιεύματα από το 2009 και την καταστροφή στα Τέμπη με το πολύνεκρο ατύχημα. Η πρόβλεψη είχε γίνει στο Mytilenepress στις 18/2/2023. 

Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-2030 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός. 

Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας. 

Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα  παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές. 

Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.

Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η  εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.  

Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια. 

Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου. 

Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους. 

Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.

Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και  ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά  στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός. 

https://mytilenepress.blogspot.com/2023/12/mytilenepress-mytilenepress_16.html 

Οι απόψεις των αρθρογράφων και των αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepres

πηγή: Geopolitika 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου