«Υπάρχει ένας ανατολικός άνεμος που έρχεται παρόλα αυτά. Ένας άνεμος που δεν φυσούσε ποτέ… Θα είναι κρύος και πικρός… και πολλοί από εμάς κινδυνεύουμε να μαραθούν πριν την ανάσα του
.Ωστόσο, είναι ο άνεμος του Θεού, και μια πιο καθαρή, καλύτερη και ισχυρότερη γη θα βρεθεί στον ήλιο όταν φύγει η καταιγίδα. (“His Last Bow”, Sir Arthur Conan-Doyle, Οκτώβριος 1917).
Το Αφγανιστάν, μια φτωχή και ορεινή χώρα, βρίσκεται στο κέντρο της καρδιάς της Ευρασίας. Γύρω του, δεξιόστροφα, βρίσκονται η Ρωσία και η Ρωσική Κεντρική Ασία, η Κίνα, η Ινδική υποήπειρος και το Ιράν. Λόγω της γεωγραφικής του θέσης και παρά το αφιλόξενο έδαφος και τους φτωχούς φυσικούς πόρους του, το Αφγανιστάν βρίσκεται στο επίκεντρο των πολέμων από τότε που απέτυχε ο πρώτος από τους τρεις Βρετανικούς Αφγανικούς Πολέμους το 1839. Οι 16.500 εισβολείς του βικτωριανού στρατού σφαγιάστηκαν στη συνέχεια από τους Αφγανούς, αφήνοντας λιγότερους από δέκα επιζώντες. Από τότε, η τοποθεσία είναι γνωστή ως «το νεκροταφείο των αυτοκρατοριών».
Ήταν εδώ που η Βρετανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε τον 19ο αιώνα, η Σοβιετική Αυτοκρατορία ηττήθηκε τον 20ο αιώνα και η Αμερικανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε τον 21ο αιώνα, από τον οποίο μια νέα φάση ήττας εμφανίστηκε τόσο θεαματικά στην Καμπούλ τον Αύγουστο 2021.
Αυτές οι τρεις αυτοκρατορίες έχασαν επειδή προσπάθησαν να επιβάλουν μια de facto αθεϊστική ιδεολογία σε μια αυστηρά παραδοσιακή κοινωνία, η οποία τηρεί ειλικρινά τις μουσουλμανικές πεποιθήσεις της, όσο ξένες κι αν φαίνονται στους Βρετανούς, Σοβιετικούς ή Αμερικανούς άθεους εισβολείς. Όταν ένας λαός τηρεί ένθερμα τις δικές του παραδόσεις και τις πολιτισμικές του αξίες, δεν μπορεί να νικηθεί από κανέναν. Γι' αυτό λέγεται ότι το Αφγανιστάν είναι εύκολο να μπεις, αλλά πολύ δύσκολο να βγεις. Έτσι οι Αμερικανοί τράπηκαν σε φυγή, όπως και οι Βρετανοί πριν από αυτούς.
Μας θυμίζει την παλιά ρωσική παροιμία: «Μην αγγίζεις και δεν μυρίζει». Με άλλα λόγια, αφήστε τους Αφγανούς, με την τεράστια ποικιλομορφία τους, να κυβερνήσουν τον εαυτό τους. Στην πραγματικότητα, ο καθένας πρέπει να αφεθεί μόνος του στην τεράστια ποικιλομορφία του. Αλλά αυτό είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουν οι κάθε είδους ιμπεριαλιστές. Για αυτούς, εξ ορισμού: «Το μέγεθός μας ταιριάζει σε όλους».
Η Ουκρανία είναι τελείως διαφορετική από το Αφγανιστάν. Καταρχήν δεν είναι στο κέντρο της Ευρασίας. Το ανατολικό μισό ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ρωσίας μέχρι που, το 1922, ο Λένιν αποφάσισε, για λόγους πολιτικής χειραγώγησης, να το δώσει στο δυτικό μισό για να ελέγξει το τελευταίο. Όσο για το δυτικό μισό, χωρίζεται από μόνο του σε διαφορετικά μέρη, αλλά μεγάλο μέρος του δυτικού μισού του δυτικού μισού, που ανακτήθηκε από την Πολωνία το 1939, είναι σαφώς κοντά στα σύνορα ενός διαφορετικού πολιτισμού – του δυτικού πολιτισμού. Πράγματι, αυτή η δυτική συνοικία, που μπορεί να ονομαστεί αόριστα "Ανατολική Γαλικία",
Στους Ουκρανούς αρέσει να συναντιούνται, να αστειεύονται, να τραγουδούν και να χορεύουν. Τους αρέσει επίσης η υπαίθρια παράσταση και η διακόσμηση. Μερικές φορές κατηγορούνται για επιπολαιότητα, υλισμό και αυτό το ψεύτικο αίσθημα ότι βρίσκονται στα δικαιώματά τους στο οποίο οι επαρχιώτες μπαίνουν στον πειρασμό να υποχωρήσουν. Ο πειρασμός τους είναι να πουν: Η Αμερική είναι μαζί μας. Δόξα στην Ουκρανία! Οι καλύτεροι μετασοβιετικοί Ρώσοι λένε: Ο Θεός είναι μαζί μας. Δόξα τω θεώ ! Υπάρχει μια διαφορά. Αν όλοι οι Ρώσοι πουν το ίδιο πράγμα, θα κερδίσουν, όπως κέρδισαν οι Αφγανοί εναντίον των άθεων. Όταν ένας λαός τηρεί ένθερμα τις δικές του παραδόσεις και τις πολιτισμικές του αξίες, διατηρώντας τη δική του ταυτότητα, δεν μπορεί να νικηθεί από κανέναν. Το Βιετνάμ το απέδειξε.
Έχουμε, λοιπόν, δύο πολύ διαφορετικές και ασύγκριτες χώρες: το Αφγανιστάν στο κέντρο του κέντρου και την Ουκρανία στο δυτικό περιθώριο – αυτό σημαίνει το ίδιο το όνομά του. Οι Αφγανοί ζουν σε απρόσιτα βουνά, οι Ουκρανοί σε ανοιχτές στέπες. Οι Αφγανοί έχουν μια πολύ ισχυρή ταυτότητα, αν και όπως και άλλοι ορεινοί άνθρωποι, όπως στα υψίπεδα της Σκωτίας ή στις Ελβετικές Άλπεις, χωρίζονται σε πολύ διαφορετικές φυλές και πολεμικές φυλές και διαφορετικές γλώσσες ανάλογα με την κοιλάδα όπου ζουν. Ωστόσο, οι Ουκρανοί στην ανοιχτή γη τους πετιούνται από άκρη σε άκρη, σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την καλύτερη προσφορά, τον τρόπο που φυσάει ο άνεμος και την παλίρροια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν συνεχώς να χαράξουν, να καταλάβουν και να ελέγξουν περιθωριακά κομμάτια της Ευρασίας, νησιά όπως η Ισλανδία, τα βρετανικά νησιά και η Ιρλανδία, η Ιαπωνία, οι Φιλιππίνες και η Ταϊβάν, χερσονήσους όπως η Νότια Κορέα, το Νότιο Βιετνάμ και η Δυτική Ευρώπη. Το 1975, ταπεινώθηκαν και εκδιώχθηκαν από τη Νοτιοανατολική Ασία, όταν τελικά απελευθερώθηκε η Σαϊγκόν. Άλλες περιοχές που καταλαμβάνουν, όπως η Ταϊβάν και η Κορέα, απειλούνται. Το 2021, έχοντας τολμήσει να καταλάβουν όχι μια περιθωριακή περιοχή, αλλά το ίδιο το κέντρο της καρδιάς της Ευρασίας στο Αφγανιστάν, ταπεινώθηκαν και εκδιώχθηκαν. Ήταν ένα κλασικό παράδειγμα ύβρεως. «Είμαστε Αμερικανοί, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα». Στην πραγματικότητα, δεν είναι.
Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να προσκολληθούν στη Δυτική Ευρώπη ενισχύοντας τα κυριολεκτικά σύνορά τους, την Ουκρανία. Αυτή είναι μια από τις τελευταίες αμερικανικές προσπάθειες να διατηρήσουν την εξουσία στην Ευρασία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβούνται την Ευρασία, γιατί η Ευρασία είναι πολύ ισχυρότερη από αυτές και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απομονωμένες στο μεγάλο νησί τους, τοποθετημένες, όπως και για καραντίνα, ανάμεσα στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό. Κάποτε θα αναγκαστούν απρόθυμα να παραδεχτούν ότι η Ευρασία είναι γεωγραφικά αδιαίρετη, όσο κι αν προσπαθούν να τη διχάσουν πολιτικά και να την καταλάβουν στρατιωτικά. Στη συνέχεια θα αποσυρθούν στην απομόνωση του μεγάλου νησιού τους, που απορρίφθηκε από την Αφρο-Ευρασία, την Ωκεανία και τη Λατινική Αμερική, και θα αρχίσουν να κάνουν μια πολύ σοβαρή εξέταση της συνείδησης της ιστορίας τους. Λέγεται μετάνοια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτείνονται ανατολικά πέρα από τον Ατλαντικό για περισσότερες από τρεις γενιές τώρα. Ελέγχουν το Ηνωμένο Βασίλειο από το 1942, από όπου εισέβαλαν στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη το 1944 και εισέβαλαν στην Κεντρική Ευρώπη από το 1989, χρησιμοποιώντας μαριονέτες ελίτ, διαπράττοντας δολοφονίες και νοθεύοντας εκλογές. Η Πορτογαλία υπό τον Σαλαζάρ, η Ισπανία υπό τον Φράνκο, η Ιταλία υπό κάθε πιθανή απάτη, η Ελλάδα υπό τους Συνταγματάρχες, η Γαλλία μετά την καθαίρεση του τελευταίου Γάλλου, Ντε Γκωλ, το Ηνωμένο Βασίλειο υπό τους Συντηρητικούς, είναι μόνο παραδείγματα των χειρισμών τους. Ο κατάλογος των αμερικανικών δολοφονιών είναι ατελείωτος: Dag Hammarskjold, Aldo Moro, Olof Palme.
Ακριβώς μια γενιά μετά τον έλεγχο της Κεντρικής Ευρώπης το 1989, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν από το 2014 να επεκταθούν στην Ανατολική Ευρώπη. Τώρα βρισκόμαστε σε ένα μη αναστρέψιμο σημείο. Τα βιβλία ιστορίας θα γραφτούν ως γεγονότα «πριν από το 2022 και μετά το 2022».
Σήμερα, η Ουκρανία αποστρατικοποιείται και αποναζοποιείται. Όπως και η Κριμαία, οι δύο επαρχίες του Ντονμπάς έχουν σχεδόν απελευθερωθεί, καθώς και οι δύο επαρχίες Χερσώνα και Ζαπορίτζια. Το πόσο μακριά θα φτάσει η Ρωσική Ομοσπονδία είναι ασαφές, αλλά η υπαρξιακή απειλή για αυτήν από μια Ουκρανία που κυβερνάται από τις ΗΠΑ συντρίβεται. Προς το παρόν, το καθεστώς ανδρείκελου στο Κίεβο, δηλαδή οι Ηνωμένες Πολιτείες, «δεν είναι έτοιμο να μιλήσει με τη Ρωσία». Κι όμως, η διπλωματία, που θα οδηγήσει σε δίκαιη διαίρεση της Ουκρανίας, είναι η μόνη διέξοδος. Ένας πρώην Ρουμάνος υπουργόςΤο Υπουργείο Εξωτερικών μόλις το είπε πολύ καλά, μιλώντας για τα «αφύσικα σύνορα» της σημερινής Ουκρανίας, τα οποία είναι η ρίζα όλων των προβλημάτων και παρέχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δικαιολογία τους για αυτόν τον τρομερό πόλεμο.
Αν δεν υπάρξουν ειρηνευτικές συνομιλίες, η Δυτική Ευρώπη θα χρεοκοπήσει, θα παγώσει, θα λιμοκτονήσει - και μετά θα επαναστατήσει ενάντια στους Αμερικανούς φεουδάρχες της που τυραννούν τα ευρωπαϊκά υποτελή κράτη τους από τα οχυρωμένα στρατόπεδά τους : Ansbach, Stuttgart, Wiesbaden, Vicenza, Bondsteel, Ramstein, Aviano, Lakenheath, Mildenhall, Rota, Souda Bay κ.λπ.
Γιατί το πραγματικό επίκεντρο των πραγμάτων σήμερα δεν είναι ο πόλεμος αντιπροσώπων μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών που διεξάγεται στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας και αλλού, από τη Συρία μέχρι την Αρμενία, είναι η Δυτική Ευρώπη. Αυτή η χερσόνησος δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να έχει αποικιακό πνεύμα. Πρέπει να γίνει αρκετά πολιτισμένο για να συνειδητοποιήσει ότι είναι μόνο ένα μέρος της Ευρασίας. Χωρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες με περισσότερα από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Είναι ένας κόσμος χωρισμένος. Μόνο όταν η Δυτική Ευρώπη το καταλάβει αυτό θα επιβιώσει. Το σχέδιό του για επιβίωση και το πεπρωμένο του είναι να γίνει μέρος, σημαντικό μέρος, αλλά και πάλι μόνο μέρος, της Ευρασίας. Πρέπει να σταματήσει να κοιτάζει προς τα δυτικά, προς την άδεια θάλασσα και να στραφεί προς τα ανατολικά, προς την κατοικημένη γη.
Μετά από πολλά χρόνια μάλλον ηλίθιας πολιτικής αναταραχής, η Λευκορωσία έχει αναγνωρίσει ότι το πεπρωμένο της βρίσκεται στην Ευρασία. Το Καζακστάν εξακολουθεί να διστάζει, αλλά αναγνωρίζει την πραγματικότητα. Θα το αναγνωρίσει και η νέα Ουκρανία. Η Ουγγαρία βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα να το κάνει. Μεγάλο μέρος της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, των Βαλκανίων, σχεδόν σίγουρα θα το αναγνωρίσει με τον καιρό. Στη συνέχεια θα αφεθεί σε χώρες όπως τα κράτη της Βαλτικής, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία, η Κροατία, η Σλοβενία, οι σκανδιναβικές χώρες και όλη η Δυτική Ευρώπη που βρίσκεται δυτικά της γραμμής του παλαιού Συμφώνου της Βαρσοβίας. , στις Βρετανικές Νήσους, την Ιρλανδία και ακόμη Ισλανδία για να δουλέψει το μυαλό της και να συνεχίσει.
Όπως είπαμε, έχουμε δύο εντελώς διαφορετικές και ασύγκριτες χώρες: το Αφγανιστάν στο κέντρο του κέντρου και την Ουκρανία στις πορείες – που σημαίνει το ίδιο το όνομά του. Οι Αφγανοί είναι άγρια παραδοσιακοί μουσουλμάνοι, οι Ουκρανοί είναι περισσότερο λάτρεις των χαρούμενων απολαύσεων. Ωστόσο, έχουν ένα κοινό: και οι δύο είναι νεκροταφεία αυτοκρατοριών. Το Αφγανιστάν είναι το νεκροταφείο τριών αυτοκρατοριών. Η Ουκρανία, πιο συγκεκριμένα, είναι το νεκροταφείο δύο αυτοκρατοριών, της Ναζιστικής Αυτοκρατορίας και της Νεοναζιστικής Αυτοκρατορίας.
πηγή: The Saker
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση πλην των τεσσάρων πρώτων παραγράφων με ενεργό λίνκ από το The Times of Lesvos.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου