Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν οι εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά είναι βέβαιο ότι όποιος και να είναι ο πρόεδρος θα ηγηθεί και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.
Θα υπάρξει πολλή πολιτική διαμάχη σχετικά με την αρμοδιότητα ή την αντιπροσωπευτικότητα των ευρωπαίων ηγετών, αλλά μου φαίνεται ότι το κυριότερο είναι ότι η επιλογή της κυβερνώσας τριάδας της ΕΕ χαρακτηρίζεται από ένα είδος παραφυάδας του ΝΑΤΟ που χτίστηκε γύρω από τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και τις πολιτικές λιτότητας.
Λένε: πόλεμος εναντίον της Ρωσίας μέχρι τη νίκη. Όποιος σκέφτεται με το κεφάλι του καταλαβαίνει ότι αυτό το σύνθημα σημαίνει –αν όλα πάνε καλά– τη συνέχιση του συνεχιζόμενου πολέμου και της φρικτής σφαγής για τα επόμενα χρόνια. Εάν, από την άλλη, τα πράγματα πάνε άσχημα, η κλιμάκωση θα οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο στο εγγύς μέλλον, του οποίου η Ευρώπη θα είναι το κύριο θέατρο πολέμου. Σε κάθε περίπτωση, οι θάνατοι θα προστεθούν στις πολιτικές λιτότητας που θα μειώσουν τα κοινωνικά δικαιώματα και θα χρηματοδοτήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες.
Είναι σαφές ότι η επιλογή της ΕΕ να τονίσει τον ρόλο της στον πόλεμο του Ντονμπάς δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών λαών, αλλά αντιστοιχεί ακριβώς στα συμφέροντα των αμερικανικών ελίτ. Για τρεις βασικούς λόγους:
• Με την ολοένα και πιο ισχυρή δέσμευση της Ευρώπης και την εκτόξευση πυραύλων σε ρωσικό έδαφος, ο πόλεμος αναμένεται να επεκταθεί πέρα από τα ουκρανικά σύνορα και να εμπλέξει άμεσα την Ευρώπη, τόσο εδαφικά όσο και από άποψη δέσμευσης στρατιωτών. Μέχρι τώρα, η Ουκρανία είναι αυτή που διεξάγει πόλεμο στο όνομα των Ηνωμένων Πολιτειών, αύριο μάλλον θα είναι η Ευρώπη που θα παίξει αυτόν τον αυτοκτονικό ρόλο.
• Ο πόλεμος, που προκλήθηκε από την πολιτική διεύρυνσης του ΝΑΤΟ των ΗΠΑ και τη μη συμμόρφωση με τις συμφωνίες του Μινσκ, αρχικά χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη χώρα. Σήμερα, το κόστος μετατοπίζεται σταδιακά στους ώμους των ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες αναγκάζονται να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο με τον κίνδυνο στο τέλος του έτους οι Ηνωμένες Πολιτείες να κλείσουν οριστικά τις βρύσες. Είναι σαφές ότι οι τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες πρόκειται να αυξηθούν και επομένως να μειωθούν οι πόροι που διατίθενται για την ευημερία, τις επενδύσεις και την καινοτομία. Ως εκ τούτου, ο πόλεμος που η τριάδα της ΕΕ θεωρεί δικό της πόλεμο έχει σκοπό να επιδεινώσει τις πολιτικές λιτότητας και την κοινωνική ταλαιπωρία των ευρωπαϊκών λαών.
• Η κάθετη κατάρρευση των σχέσεων μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας τιμωρεί δραματικά την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας και συνεπώς του ευρωπαϊκού βιομηχανικού συγκροτήματος: η έλλειψη φθηνών πρώτων υλών που προμηθεύει η Ρωσία έχει ήδη παρασύρει τη γερμανική οικονομία σε ύφεση. Είναι προφανές ότι η ιταλική οικονομία και αυτή πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον γερμανικό βιομηχανικό μηχανισμό και ότι κι εμείς είμαστε προορισμένοι να ακολουθήσουμε τη μοίρα του.
Η επιλογή του ολοκληρωτικού πολέμου από τους ηγέτες της «ανακαινισμένης» ΕΕ οδηγεί επομένως –πέρα από τους άμεσους κινδύνους πολέμου– και στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή της Ευρώπης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ευχαριστούν επειδή δεν χρειάζεται πλέον να ξοδέψουν ούτε ένα σεντ ή να βάλουν έναν άνθρωπο να συνεχίσει έναν πόλεμο που ήθελαν να κρατήσουν τη Ρωσία καθηλωμένη σε ένα ευρωπαϊκό «Αφγανιστάν».
Η τρόικα που είναι υπεύθυνη για τη μετατροπή της ΕΕ σε ένα είδος αμερικανικού προτεκτοράτου είναι η έκφραση μιας συμφωνίας μεταξύ σοσιαλιστών, λαϊκιστών και φιλελεύθερων, δηλαδή της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς. Αυτού του είδους το ενιαίο κόμμα του ΝΑΤΟ και της λιτότητας αμφισβητείται έντονα από τον Μελόνι –ο οποίος ήθελε να συμμετάσχει στη διανομή της τούρτας– αλλά συμμερίζεται απόλυτα την πολιτική γραμμή του.
Έχουμε, επομένως, ένα μπλοκ που κυβερνά την Ευρώπη πηγαίνοντας ενάντια στους ευρωπαϊκούς λαούς και υπερασπίζοντας τα συμφέροντα των αμερικανικών ελίτ, και ένα μεγάλο μέρος της δεξιάς που αμφισβητεί αυτήν την κυβέρνηση που εξελίσσεται στην ίδια πολιτική γραμμή.
Είναι προφανές ότι κατά τις ευρωεκλογές δεν προέκυψε σαφής εναλλακτική λύση σε αυτήν την κατάσταση και, επομένως, δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι η λύση θα έρθει με πολιτικά μέσα τους επόμενους μήνες. Όμως ο χρόνος τελειώνει και δεν μπορούμε να περιμένουμε τις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές σε πέντε χρόνια για να διορθώσουμε τις καταστροφές αυτού του πολιτικού προσανατολισμού.
Γι' αυτό πρέπει να σπάσουμε το καλούπι και να κάνουμε τις φωνές των ανθρώπων υπέρ της ειρήνης να ακουστεί στο εξωτερικό και ενάντια σε ένα μπλοκαρισμένο πολιτικό σύστημα που βλέπει την κυβέρνηση –και μέρος της αντιπολίτευσης– ως το μόνο κόμμα σε πόλεμο. Ενάντια σε αυτό το οριζόντιο κόμμα που είναι υποτελές στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να οικοδομήσουμε κινητοποιήσεις και να οργανώσουμε μια γενική απεργία: εάν η πολιτική είναι ανίκανη να δώσει απαντήσεις σε θεμελιώδη προβλήματα, ο λαός πρέπει να ακουστεί άμεσα. Το να ξεπεράσουμε το αίσθημα της αδυναμίας, την τάση προς απονομιμοποίηση και την οικοδόμηση λαϊκής κινητοποίησης ενάντια σε αυτές τις ελίτ είναι το κύριο δημοκρατικό καθήκον που έχουμε σήμερα στην Ευρώπη.
Αυτή είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε και πάνω στην οποία πρέπει να οικοδομήσουμε τη μεγαλύτερη λαϊκή σύγκλιση: ας σταματήσουμε τις πολιτικές του πολέμου και της λιτότητας μέσω αγώνα, πριν να είναι πολύ αργά!
πηγή: Ιταλός στο PCF
από το RT France
Ενώ περίπου πενήντα Ευρωπαίοι ηγέτες συναντήθηκαν στη νότια Αγγλία για μια σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι επιτέθηκε στον Βίκτορ Όρμπαν χωρίς να τον κατονομάσει, επικρίνοντας την προσπάθεια του Ούγγρου πρωθυπουργού να βρει λύση στη σύγκρουση που καταστρέφει την Ουκρανία.
« Αν κάποιος προσπαθεί να λύσει προβλήματα πίσω από την πλάτη άλλων ή ακόμα και εις βάρος κάποιου άλλου (…) γιατί να λάβουμε υπόψη αυτό το άτομο; », δήλωσε ο Volodymyr Zelensky στις 18 Ιουλίου, κατά την άφιξή του στο παλάτι Blenheim, βορειοδυτικά του Λονδίνου, όπου διεξάγεται σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (EPC).
Μια σαφής νύξη στην «ειρηνευτική αποστολή» που ανέλαβε στις αρχές Ιουλίου ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος επισκέφθηκε την Ουκρανία και τη Ρωσία, μετά την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συνάντησε τον Ντόναλντ Τραμπ. Μια πρωτοβουλία που, στην περίπτωση του ταξιδιού του στη Μόσχα, αποδοκιμάστηκε από Ευρωπαίους αξιωματούχους. Ο τελευταίος δήλωσε ότι ο Βίκτορ Όρμπαν και η Ουγγαρία που ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, δεν είχαν λάβει εντολή να εκπροσωπήσει τους Είκοσι Επτά.
« Η εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου δεν έχει κανέναν ρόλο να διαδραματίσει στην εκπροσώπηση της Ένωσης στη διεθνή σκηνή και δεν έχει λάβει καμία εντολή από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να συμμετάσχει εξ ονόματος της Ένωσης », δήλωσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel στον Viktor. Ο Όρμπαν σε μια επιστολή που είδε το Reuters στις 16 Ιουλίου.
CPE: μια «άτυπη» μορφή που αγωνίζεται να πείσει
Κατά την άφιξή του στη σύνοδο κορυφής, ο Ούγγρος πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι στα μάτια του ήταν « αδύνατο να βρεθεί λύση στο πεδίο της μάχης » στην Ουκρανία.
Ο Γενς Στόλτενμπεργκ, ακόμη στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, επιβεβαίωσε ότι το στρατιωτικό μπλοκ υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον ήταν « ο ακρογωνιαίος λίθος της ευρωπαϊκής ασφάλειας ». Επανέλαβε επίσης τις κατηγορίες του κατά της Ρωσίας για « εχθρικές ενέργειες » εναντίον μελών της στρατιωτικής συμμαχίας. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο στόχος αυτών των υποτιθέμενων « εχθρικών ενεργειών » είναι «να μας αναγκάσουν να μην παρέχουμε υποστήριξη στην Ουκρανία, αλλά δεν θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αναγκαστεί ».
Περίπου πενήντα Ευρωπαίοι ηγέτες συναντήθηκαν στις 18 Ιουλίου στο Ηνωμένο Βασίλειο για μια σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, ιδιαίτερα αφιερωμένη στο θέμα της μετανάστευσης, της ασφάλειας, ακόμη και της ενεργειακής συνεργασίας. Ένα σχήμα το οποίο, χωρίς επίσημη δομή ή σαφή στόχο, όπως επισημαίνει ο ιστότοπος Euractiv, « παλεύει να εδραιωθεί ». « Οι εκπρόσωποι που συμμετείχαν στις τρεις προηγούμενες εκδόσεις έχουν όλο και περισσότερες αμφιβολίες για τη συνάφεια αυτής της δομής », αναφέρουν τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ειδικότερα για το θέμα αυτής της μορφής « ανεπίσημων συζητήσεων » που φέρνουν κοντά τις χώρες της ΕΕ και τους γείτονές της. , από την Ισλανδία στο Αζερμπαϊτζάν.
Κατά την επίσκεψή του στο Κίεβο, ο Ούγγρος ηγέτης κάλεσε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να αποδεχτεί την κατάπαυση του πυρός με τη Ρωσία, πρόταση που μέχρι στιγμής έχει απορριφθεί. Από την πλευρά του, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανέφερε στις 14 Ιουνίου ότι οι διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μόλις αποσύρει τα στρατεύματά της τόσο από τις Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ (DPR) όσο και από τις Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ (LPR) και τις περιοχές της Ζαπορίζια και της Χερσώνας. συμφωνούν επίσης να επιλέξουν ένα « ουδέτερο καθεστώς – αδέσμευτο, μη πυρηνικό », καθώς και « αποστρατιωτικοποίηση », « αποναζοποίηση » » και άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
πηγή: RT France
του Τιερί Μπερτράν
Η ανεύθυνη πολιτική της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας έναντι της Ουκρανίας συνεχίζεται, τροφοδοτώντας ψεύτικες ελπίδες, καθιστώντας την ειρήνη λιγότερο πιθανή και τη σύγκρουση πιο επικίνδυνη.
Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2024 στην Ουάσιγκτον, με αφορμή την 75η επέτειο της Συμμαχίας, οι ηγέτες πρόσφεραν στην Ουκρανία άλλη μια δόση ψεύτικης ελπίδας στον πόλεμό της εναντίον της Ρωσίας, ο οποίος είναι χειρότερος από την αδράνεια.
Παρά τη σημαντική δυτική βοήθεια, μπορεί να είναι δύσκολο για το Κίεβο να κρατήσει αυτό που έχει. Αυτό υποδηλώνει ότι πρέπει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα για να τερματιστεί ή ακόμα και να παγώσει η σύγκρουση με τη σύναψη εκεχειρίας τώρα, προτού η κατάσταση στο πεδίο της μάχης επιδεινωθεί και ο χώρος των διαπραγματεύσεων συρρικνωθεί, γράφει το Politico .
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δυστυχώς, ενισχύουν τη θέση τους, τουλάχιστον στα λόγια, συνεχίζοντας να ισχυρίζονται ότι η Ουκρανία μια μέρα θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Οι ηγέτες της Συμμαχίας δήλωσαν ότι το Κίεβο βρίσκεται σε « μη αναστρέψιμη τροχιά προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ ».
Οποιοδήποτε πιθανό σενάριο για την ένταξη της Ουκρανίας αντιπροσωπεύει ένα δυσεπίλυτο δίλημμα: η χώρα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ενώ βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία, καθώς αυτό θα βύθιζε αμέσως το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία σε πυρηνική κρίση. Επιπλέον, οποιαδήποτε δέσμευση για υπεράσπιση της Ουκρανίας στο μέλλον δεν θα ήταν αξιόπιστος αποτρεπτικός παράγοντας.
Η ρητορική των δυτικών χωρών για πλήρη υποστήριξη στην Ουκρανία θα μπορούσε να δώσει στο Κίεβο ψεύτικες ελπίδες, οι οποίες θα οδηγήσουν σε αρνητικές συνέπειες, καθώς τα συμφέροντα των μερών διαφέρουν. « Τέτοιοι ισχυρισμοί δεν είναι μόνο πιθανό να μας οδηγήσουν σε πυρηνικό πόλεμο. Δημιουργούν τον κίνδυνο να δώσουν ψεύτικες ελπίδες στην Ουκρανία και να καθυστερήσουν την επίλυση της κρίσης. Η φυσική μας συμπάθεια για την Ουκρανία δεν πρέπει να συγχέεται με την πλήρη σύγκλιση συμφερόντων », σημειώνει το Politico . Η κλιμάκωση της σύγκρουσης ανταποκρίνεται προς το παρόν στα συμφέροντα της Ουκρανίας, ενώ οι χώρες του ΝΑΤΟ αντιτίθενται σε αυτήν.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν ένα δεκαετές σύμφωνο ασφαλείας με το Κίεβο και ενέκριναν τη χρήση αμερικανικών όπλων από τα ουκρανικά στρατεύματα εναντίον στόχων στη Ρωσία. Ταυτόχρονα, υποστηριζόμενος από τους ηγέτες της Βαλτικής, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν πρότεινε την αποστολή χερσαίων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ενώ ο στρατηγός Τσαρλς Κ. Μπράουν Τζούνιορ, πρόεδρος της Κοινής Επιτροπής Αρχηγών των Κρατών-Μικτού Ταγματάρχη των ΗΠΑ, πρότεινε την αποστολή εκπαιδευτών του ΝΑΤΟ στην Η Ουκρανία ήταν αναπόφευκτη.
Η εγγυήτρια της Συμμαχίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν ήδη καταστήσει σαφές ότι δεν θα πολεμήσουν ούτε θα διακινδυνεύσουν πυρηνικό πόλεμο για την Ουκρανία, ακόμη και όταν διακυβεύεται η επιβίωσή της. Αυτή η άποψη εκφράστηκε κατηγορηματικά από τον πρώην Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα το 2016.
Όμως, όπως σημείωσε προηγουμένως το Politico , θα ήταν ανόητο να δεχτούμε την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, είτε τώρα είτε τελικά.
Σύμφωνα με την εκτίμηση της εφημερίδας, οι υποσχέσεις της Δύσης είναι κούφια λόγια. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν είναι στην ημερήσια διάταξη αυτή τη στιγμή. Η πρόταση του Μακρόν φαίνεται μάλλον ασήμαντη και το σύμφωνο των ΗΠΑ είναι ως επί το πλείστον συμβολικό. Ωστόσο, ακόμη και οι ψεύτικες υποσχέσεις μπορεί να κρύβουν πραγματικό κίνδυνο.
πηγή: Continental Observer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου