Ο Ιρακινός πρωθυπουργός διοργάνωσε μια εξαιρετική διάσκεψη στη Βαγδάτη κατά τη διάρκεια της πορείας Arbaïn, η οποία συγκέντρωσε 21 εκατομμύρια ανθρώπους. Συνέδεσε τη δολοφονία του Ιμάμη Χουσεΐν στην Καρμπάλα τον 7ο αιώνα με τη σημερινή γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ.
ΒΑΓΔΑΤΗ και ΚΑΡΜΠΑΛΑ – Η άφιξη στη Βαγδάτη σήμερα είναι ηλεκτροσόκ για κάθε επισκέπτη που θυμάται την πρόσφατη σκοτεινή ιστορία του Ιράκ.
Δεν υπάρχουν ουσιαστικά σημεία ελέγχου, εκτός από ευαίσθητες κυβερνητικές περιοχές. Δεν υπάρχουν πια αυτές οι άσχημες τσιμεντόλιθοι που χρονολογούνται από την εποχή της αμερικανικής κατοχής, που απαιτούν ένα αργό σλάλομ κάθε λίγα λεπτά. Καμία αίσθηση απρόβλεπτου κινδύνου που θα μπορούσε να χτυπήσει ανά πάσα στιγμή. Το πράσινο είναι πανταχού παρόν στην πρωτεύουσα. Η οδός Χάιφα ξαναχτίστηκε πρακτικά από την αρχή. Το εμπόριο ανθεί, είτε πρόκειται για τη συνεχή δράση του Karrada είτε για ένα συγκρότημα εστιατορίων στις όχθες του Τίγρη που ονομάζεται (πολύ σωστά) Χίλιες και Μία Νύχτες.
Μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες ανείπωτης φρίκης που επιβλήθηκε στο λίκνο του πολιτισμού, η Βαγδάτη αισθάνεται μια αίσθηση κανονικότητας για πρώτη φορά. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη νέα διοίκηση, υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Μοχάμεντ Τσία αλ Σουντάνι, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία για κάτι περισσότερο από δύο χρόνια.
Την περασμένη εβδομάδα, το Γραφείο του Πρωθυπουργού χρηματοδότησε ένα μοναδικό συνέδριο με τίτλο The Road to the Al-Aqsa Flood , προσκαλώντας δημοφιλείς bloggers και influencers από όλο τον αραβικό κόσμο – Παλαιστίνη, Κουβέιτ, Ιορδανία, Σουδάν και Λίβανο, μεταξύ άλλων – και μόνο λίγους Δυτικούς . Οι bloggers ήταν όλοι νέοι. οι περισσότεροι από αυτούς δεν είχαν πάει ποτέ στο Ιράκ και επομένως δεν είχαν καμία ανάμνηση από την Επιχείρηση Σοκ και Δέος και την κατοχή – στην καλύτερη περίπτωση, θυμόντουσαν αόριστα τα χρόνια του ISIS. Έμειναν όλοι έκπληκτοι από τη φιλοξενία, τον δυναμισμό και, κυρίως, την ελπίδα που είναι πλέον γερά αγκυροβολημένη στη ζωή στη Βαγδάτη.
Η ιρακινή κυβέρνηση έχει πράγματι καταλήξει σε μια ελκυστική ιδέα, συνδέοντας μια σοβαρή συζήτηση για όλες τις πτυχές της τρέχουσας παλαιστινιακής τραγωδίας όχι μόνο με τη Βαγδάτη, αλλά και με το Arbain στην Καρμπάλα.
Το Arbain σηματοδοτεί την 40ή ημέρα μετά την Ashura, τη σιιτική ιεροτελεστία που τιμά το μαρτύριο του Hussein Ibn Ali, εγγονού του προφήτη Muhammad, ο οποίος δολοφονήθηκε βάναυσα μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του από τον χαλίφη Umayyad Yazid Ibn Muawiya. Για τους σιίτες μουσουλμάνους, αυτή η άτιμη σφαγή αντιπροσωπεύει την απόλυτη ενσάρκωση της αδικίας και της προδοσίας, που θεωρούνται θεμελιώδη κακά από τη θρησκευτική αίρεση.
Όλα είναι θέμα αντίστασης – χωρίς να αναφέρεται ρητά ο Άξονας της Αντίστασης. Το μαρτύριο του Ιμάμη Χουσεΐν στη Μάχη της Καρμπάλα – στη Βαγδάτη σήμερα – συνδέθηκε άμεσα με τη συνεχιζόμενη ισραηλινή γενοκτονία δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων, σε μια «Καρμπάλα του 21ου αιώνα».
Είκοσι ένα εκατομμύρια προσκυνητές πεζοί
Η πτήση λίγο πριν τη δύση του ηλίου με ένα σοβιετικό ελικόπτερο από μια στρατιωτική βάση στις όχθες του ποταμού Τίγρη στη Βαγδάτη σε μια μίνι βάση στην Καρμπάλα, περίπου δέκα χιλιόμετρα από το υπέροχο ιερό του Χαζράτ Αμπάς, είναι μια εκπληκτική εμπειρία.
Ο ακαταμάχητος διοικητής Tahsin, στην Καρμπάλα, είχε διατάξει τον πιλότο να ακολουθήσει τη διαδρομή προσκυνήματος Arbaïn, μια από τις πολλαπλές διαδρομές που διασχίζουν το Ιράκ και οδηγούν στο ιερό.
Αισθάνεται σαν μια μακρά κινηματογραφική λήψη. Σειρές και σειρές προσκυνητών, κυρίως ντυμένοι στα μαύρα, με τα σακίδια τους, κρατώντας πανό, περπατούσαν με σταθερό ρυθμό, περνούσαν μέσα από μια συλλογή πάγκων, χώρων ανάπαυσης και μίνι εστιατορίων, συναναστρέφονταν με εθελοντές που προσφέρουν δωρεάν εμφιαλωμένο νερό και ποτά για να ξεδιψάσουν κατά τη διάρκεια αυτού του πνευματικού, αλλά επίπονου, ταξιδιού κατά τη διάρκεια ενός καυτού καλοκαιριού στο Ιράκ.
Όσο πλησιάζουμε στην Καρμπάλα, τα πλήθη γίνονται πιο πυκνά. Είναι ένα είδος κινητής γιορτής του κοινοτικού πνεύματος. Προκύπτουν αυθόρμητα τραγούδια, με στίγματα από έναν μεταδοτικό ρυθμό, και πάνω απ' όλα, υπάρχει αυτή η αδυσώπητη επιθυμία να συνεχίσουμε να περπατάμε, να προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ιερό.
Μας λένε ότι το να πάμε κοντά στο ιερό είναι απολύτως αποκλείεται – ο δρόμος είναι γεμάτος, τα σώματα συνωστίζονται. Έτσι, η καλύτερη επιλογή είναι κάπου πέντε χιλιόμετρα μακριά: ένα είδος παλαιστινιακού μίνι συγκροτήματος που περιλαμβάνει μια έκθεση με τα στρατιωτικά κατορθώματα της Γάζας, χώρο για συνέδρια, ένα μίνι τζαμί, ένα μικρό αντίγραφο του Al-Aqsa και ακόμη και μια πινακίδα: «Al- Τζαμί Άκσα, 833 χλμ.
Δεν θα μπορούσαμε να το πούμε καλύτερα: η σύνδεση Karbala-Al-Aqsa, στην καρδιά του Arbaïn. Είναι σαν το πνεύμα του Ιμάμ Χουσεΐν να αιωρείται πάνω από κάθε ψυχή σε αυτά τα 833 χιλιόμετρα.
Αυτό το περίβολο ήταν ένα από τα κεντρικά σημεία του φετινού εορτασμού. Η ροή των προσκυνητών από όλο τον μουσουλμανικό κόσμο είναι αδιάκοπη – και πολλοί σταματούν για να προσευχηθούν. Σε κοντινή απόσταση, ο διοικητής Tahsin μας συστήνει έναν μαχητή κατά του ISIS από την επαρχία Anbar, ο οποίος τώρα επιβλέπει ένα ιρακινό κεμπάπ, ετοιμάζοντας νόστιμα πιάτα δωρεάν, «στο πνεύμα του ιμάμ Χουσεΐν».
Επιστρέφοντας στη Βαγδάτη το βράδυ, ο πιλότος περιστρέφεται γύρω από τα εκθαμβωτικά φώτα του Ιερού Χαζράτ Αμπάς – ένα θέαμα που αξίζει ένα remix του The Thousand and One Nights . Αργότερα, η διεύθυνση του ιερού θα επιβεβαίωσε ότι ένα εκπληκτικό 21,4 εκατομμύρια προσκυνητές ταξίδεψαν στην Καρμπάλα για το Arbain.
Συνάντηση με τον αλ Σουντάνι
Ο πρωθυπουργός Σουντάνι δέχεται ξένους καλεσμένους για μια ειδική συνάντηση σε ένα από τα παροιμιώδη μνημειώδη μαρμάρινα παλάτια της εποχής του Σαντάμ μέσα στην προστατευόμενη πράσινη ζώνη της Βαγδάτης.
Ψυχρός, ήρεμος, ψυχραιμικός, μιλά με αυθεντία όχι μόνο για τα δεινά των Παλαιστινίων, αλλά και για το όραμά του για μια σταθερή χώρα, περιγράφοντας λεπτομερώς την πολιτική του «πρώτα το Ιράκ». Πρόκειται για τη βιώσιμη ανάπτυξη, τις επενδύσεις στην εκπαίδευση και τις νέες τεχνολογίες, τη διεκδίκηση της κυριαρχίας και, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, μια εξαιρετικά προσεκτική πράξη εξισορρόπησης, που ταχυδακτυλουργεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία, την Κίνα και τους Άραβες/Μουσουλμάνους εταίρους.
Προτείνεται το Ιράκ να κάνει το επόμενο βήμα και να εξετάσει το ενδεχόμενο να υποβάλει αίτηση για ένταξη στις BRICS. Ο πρωθυπουργός Σουντάνη σημειώνει.
Το μήνυμα είναι σαφές: το Ιράκ βρίσκεται επιτέλους στον δρόμο της σταθερότητας και της ομαλότητας. Νωρίτερα, ένας κυβερνητικός αξιωματούχος σημείωσε ότι « το Daesh [ISIS] μας έκανε πολλά χρόνια πίσω. Διαφορετικά, θα είχαμε κάνει ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο ».
Σύμφωνα με τον Δρ Χουσεΐν Αλάουι, έναν από τους κορυφαίους συμβούλους του πρωθυπουργού, το ISIS έχει περιοριστεί, στην καλύτερη περίπτωση, σε μερικές εκατοντάδες μαχητές στις παρυφές της συρροϊρακινής ερήμου, που προστατεύονται από τοπικές φυλές. Η απειλή φαίνεται τελικά να περιορίζεται, παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ να την υπερβάλουν.
Αλλά αυτό για το οποίο είναι πραγματικά ενθουσιασμένος ο Allawi είναι οι συνέπειες της πολιτικής «Πρώτα το Ιράκ» και οι πολλές επενδυτικές ευκαιρίες που έχει στη διάθεσή του. Στον ενεργειακό τομέα, για παράδειγμα, η Κίνα αγοράζει σχεδόν το ήμισυ της παραγωγής πετρελαίου του Ιράκ. Είναι ένας από τους κύριους φορείς εκμετάλλευσης πολλών κοιτασμάτων πετρελαίου και μάλιστα διαφοροποιείται σε έργα όπως το «πετρέλαιο για σχολεία», που βοηθούν τη Βαγδάτη στον τομέα της εκπαίδευσης.
Το Ιράκ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της φιλόδοξης, πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) της Κίνας στη Μέση Ανατολή Ασία. Το επίκεντρο είναι η Στρατηγική Διαδρομή Ανάπτυξης 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων: ένας μεταφορικός διάδρομος που συνδέει τη Βασόρα με τη Δυτική Ευρώπη, που θα ολοκληρωθεί έως το 2028 και θα συνδεθεί τελικά με το BRI – μια διαδρομή που τελικά θα αποδειχθεί πολύ φθηνότερη και ταχύτερη από την τρέχουσα διαδρομή του Σουέζ.
Μια επίσκεψη στο τέμενος Αμπού Χανίφα σφραγίζει την έλευση της νέας Βαγδάτης. Ήταν εδώ που ξεκίνησε η πρώτη μαζική πορεία σουνιτών και σιιτών κατά της κατοχής το 2003, μόλις εννέα ημέρες μετά την πτώση του αγάλματος του Σαντάμ Χουσεΐν στην πλατεία Ταχρίρ, που προκάλεσε οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ο βομβαρδισμένος μιναρές ξαναχτίστηκε, το τζαμί είναι τώρα σε άψογη κατάσταση και ένα παράρτημα με πολύτιμα αντικείμενα των Σούφι χρηματοδοτήθηκε από τουρκικό πολιτιστικό ίδρυμα.
Το λίκνο του πολιτισμού αργά αλλά σταθερά ξαναγεννιέται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου