Προφανώς, ένας ολοκληρωτικός περιφερειακός πόλεμος θα έχει ως αποτέλεσμα τον αφανισμό της σιωνιστικής οντότητας.
Αν και η συμμαχία ΗΠΑ-Ισραήλ κατάφερε να πραγματοποιήσει δύο θεαματικές δολοφονίες σε διάστημα λίγων ωρών και έδωσε την εντύπωση ότι ήταν έτοιμη για ολοκληρωτικό πόλεμο, είναι σαφές ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνο μια περιφερειακή πυρκαγιά που θα οδηγήσει γρήγορα σε αδιέξοδος. Ωστόσο, αν αυτή η κλιμάκωση πάρει άσχημη τροπή, μένουν μόνο με δύο επιλογές, και οι δύο είναι τρομερές.
Η σιωνιστική οντότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια επιλογή, αφού απέτυχε να πετύχει τη νίκη στη Γάζα: είτε να τερματίσει τον πόλεμο είτε να τον εντείνει. Η ομιλία του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου στο Κογκρέσο των ΗΠΑ κατέστησε σαφές ότι ο επικεφαλής της οντότητας είναι αποφασισμένος να καταφύγει στην κλιμάκωση και θα έχει δικομματική υποστήριξη στις Ηνωμένες Πολιτείες για να πραγματοποιήσει ενέργειες που έχουν σχεδιαστεί για την επίτευξη του επιθυμητού στόχου.
Βρίσκοντας τη δικαίωσή τους για τη σφαγή 12 παιδιών από τη Συρία-Δρούζους στα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν, κατηγορώντας αμέσως τη Χεζμπολάχ, ο ισραηλινός στρατός εξαπέλυσε την επίθεσή του εναντίον ενός πολυώροφου κτιρίου στη νότια Βηρυτό. Ενώ οι Σιωνιστές προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τα δεινά των ιθαγενών του Γκολάν, που ζούσαν στο Majdal Shams, για λόγους προπαγάνδας, ο λαός αρνήθηκε να τους αφήσει και κατηγόρησε τους Σιωνιστές για τη σφαγή του χωριού τους, τη Χεζμπολάχ εμπλοκή σε αυτή τη σφαγή.
Η σφαγή έγινε σε κατάλληλη στιγμή για το Σιωνιστικό καθεστώς, καθώς ο Ισραηλινός πρωθυπουργός τελείωνε το ταξίδι του στις ΗΠΑ. Λίγο αργότερα, οι Ισραηλινοί δολοφόνησαν 7 Λιβανέζους και τραυμάτισαν περίπου 80 κατά την επίθεσή τους στα νότια προάστια της Βηρυτού. Ο κύριος στόχος ήταν ο στρατιωτικός ηγέτης της Χεζμπολάχ Φουάντ Σουκρ, ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με τρία παιδιά και δύο γυναίκες την περασμένη Τρίτη. Ώρες αργότερα, ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανιγιέ δολοφονήθηκε στην πρωτεύουσα του Ιράν, Τεχεράνη.
Τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο και το να υποδηλώνει κανείς ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εμπλέκονται είναι απλώς γελοίο.
Ποια είναι η Ισραηλινο-Αμερικανική στρατηγική;
Είναι σαφές ότι ένας ολοκληρωτικός περιφερειακός πόλεμος θα έχει ως αποτέλεσμα τον αφανισμό της σιωνιστικής οντότητας και ότι, ακόμη και με άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, δεν μπορεί να κερδηθεί. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα, η δύναμη πυρός της αντίστασης είναι τέτοια που οι Ισραηλινοί θα υποφέρουν ταυτόχρονα από το μέγεθος της δύναμης πυρός που κατευθύνεται εναντίον τους.
Γνωρίζοντας ότι η νίκη είναι αδύνατη, φαίνεται προφανές ότι εφαρμόζονται στρατηγικές για να αποτρέψουν έναν πόλεμο από το να φτάσει στο αναπόφευκτο τέλος του. Οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί είναι απογοητευμένοι από τις καταστροφικές τους αποτυχίες μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, είτε από την αδυναμία του σιωνιστικού στρατού να πετύχει μια νίκη κατά της Παλαιστινιακής αντίστασης στη Γάζα είτε από την ντροπιαστική ήττα της Αμερικής από τον Ανσαράλα στην Υεμένη. Τα πλήγματα που δέχονται στη Σιωνιστική οντότητα, στον τομέα της ασφάλειας, στρατιωτικού, πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού, είναι τόσο σοβαρά που είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πώς θα μπορέσει ποτέ να ανακάμψει από αυτά.
Αντιμέτωπη με μια τέτοια κατάσταση, η συμμαχία ΗΠΑ-Ισραήλ είχε δύο επιλογές: είτε να αποδεχτεί τη στρατηγική ήττα και να αναζητήσει μια διπλωματική λύση στο χάος που προκάλεσε τους τελευταίους δέκα μήνες ή να καταφύγει σε κλιμάκωση. Οι δολοφονίες στη Βηρυτό και την Τεχεράνη έδειξαν ξεκάθαρα ότι επέλεξαν την κλιμάκωση.
Οι ίδιοι οι Ισραηλινοί έχουν δώσει δύο μεγάλα πολεμικά παιχνίδια τα τελευταία χρόνια, δοκιμάζοντας τις ικανότητες του σιωνιστικού στρατού να διεξάγει πόλεμο σε πολλαπλά μέτωπα, και έχασαν κάθε φορά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι στρατιωτικές ασκήσεις πραγματοποιήθηκαν με την προσδοκία ότι ο ισραηλινός στρατός θα ήταν σε πλήρη ισχύ. Επί του παρόντος, ο Σιωνιστικός στρατός είναι εξαντλημένος, υποεκπαιδευμένος, καταπονημένος και υποφέρει από έλλειψη κινήτρων και πειθαρχίας. Επιπλέον, έχασε μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού, με χιλιάδες από αυτά να έχουν υποστεί ζημιές και να καταστραφούν στη Γάζα.
Ως εκ τούτου, το Ισραήλ δεν έχει την ικανότητα να διεξάγει τον πόλεμο που επιδιώκει, και αυτός είναι ο λόγος που οι δολοφονίες συγκλόνισαν πολλούς. Ωστόσο, όπως έγραψα προηγουμένως εδώ για το Al-Mayadeen , οι Ισραηλινοί είχαν μια τελευταία επιλογή να παρατείνουν τον πόλεμο και η στρατηγική είναι η εξής:
« Ξεκινήστε έναν πόλεμο με τον Λίβανο, αλλά προσπαθήστε να τον περιορίσετε σε λίγες ανταλλαγές και να τερματίσετε τη σύγκρουση σε αδιέξοδο. Ένας πόλεμος με τη Χεζμπολάχ θα προκαλέσει τεράστια σφαγή στις ισραηλινές υποδομές και δεκάδες ισραηλινούς θανάτους, αποσπώντας έτσι την προσοχή του πληθυσμού από τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας. Ένα τέτοιο πλαίσιο θα επέτρεπε στον Ισραηλινό πρωθυπουργό να συνάψει συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Από εκεί, το Σιωνιστικό καθεστώς θα μπορούσε στη συνέχεια να στραφεί στη Δυτική Όχθη, να προσαρτήσει περίπου το 60% του εδάφους του και να ξεκινήσει μια στρατιωτική επιχείρηση – παρόμοια με την Επιχείρηση Αμυντική Ασπίδα» το 2002 – για να δολοφονήσει την πλειοψηφία των σιωνιστών μαχητών αντίστασης .
Σε ένα τέτοιο σενάριο, ο Benjamin Netanyahu θα χρησιμοποιήσει τις δολοφονίες ηγετών της αντίστασης ως τρόπαια για να καυχηθεί για μια υποτιθέμενη νίκη, ενώ θα παρουσιάσει το επιχείρημα ότι το καθεστώς του αντιμετώπισε μια υπαρξιακή απειλή από πολλούς εχθρούς και επέζησε. Στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσει την αρπαγή γης στη Δυτική Όχθη ως απόδειξη της κατάκτησής του και τη δολοφονία αντιστασιακών στη Δυτική Όχθη ως επιτυχία « ασφάλειας ». Για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ισραηλινούς συμμάχους τους, αυτό το σενάριο είναι « το πιο ευνοϊκό ».
Ωστόσο, η κατάσταση θα μπορούσε γρήγορα να ξεφύγει από τον έλεγχο και η ζημιά που προκλήθηκε στη Σιωνιστική οντότητα θα μπορούσε να αποδειχθεί τόσο μεγάλη που δεν θα της έμενε τίποτα περισσότερο από ένα άδειο κέλυφος – αν καταφέρει να επιβιώσει καθόλου. Αυτή είναι τουλάχιστον μια επικίνδυνη στρατηγική, και ενώ μπορεί να τη βλέπουν ως μια τολμηρή προσπάθεια αποκατάστασης της ηγεμονίας Ισραήλ-ΗΠΑ στη Δυτική Ασία, δείχνει επίσης την αδυναμία τους και την έλλειψη προοπτικής. Ένας τέτοιος κίνδυνος, που θα μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος της σιωνιστικής οντότητας, μπορεί να αναληφθεί μόνο εάν η οντότητα έχει την πλάτη της στον τοίχο.
Εάν τα πράγματα πάνε άσχημα για τους Σιωνιστές, πιθανότατα θα μείνουν μόνο με δύο εναλλακτικές λύσεις. Η πρώτη θα είναι η περίφημη επιλογή Samson, η οποία συνίσταται στη χρήση πυρηνικών όπλων. Το δεύτερο θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ανάπτυξη περιφερειακών δυνάμεων στην κατεχόμενη Παλαιστίνη για να αποτραπεί η πτώση της σιωνιστικής οντότητας.
Η πρώτη επιλογή δεν χρειάζεται να είναι λεπτομερής, είναι καθαρός τρόμος. Το δεύτερο δεν έχει συζητηθεί δημόσια μέχρι στιγμής, αλλά θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί εάν φανεί ότι το ισραηλινό καθεστώς πρόκειται να καταρρεύσει επί τόπου και το παλαιστινιακό έδαφος απελευθερωθεί. Εάν συμβεί ένα τέτοιο γεγονός, είναι εύλογο ότι ο ιορδανικός και ο αιγυπτιακός στρατός θα αναπτυχθούν στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, προκειμένου να αποτραπεί η κατάληψη του εδάφους από μαχητές της αντίστασης που απρόθυμοι να εμπλακούν με περιφερειακούς στρατούς, και ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κινητοποιούνται επίσης . Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία, θα μπορούσε να θεωρηθεί ο μόνος τρόπος για να εκτονωθεί η κατάσταση εάν η σιωνιστική οντότητα βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι Σιωνιστές έκαναν ένα στοίχημα και μόνο ο χρόνος θα δείξει τι θα βγει από αυτό.
πηγή: Al-Mayadeen
Από την Έλενα Φριτς
Ο ανώτατος πνευματικός ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και ο στρατός του βρίσκονται σε στρατηγική παύση πριν από μια πιθανή επίθεση στο Ισραήλ.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή κράτησαν για άλλη μια φορά τον κόσμο σε αγωνία. Το Ιράν βρίσκεται σε στρατηγική παύση πριν από μια πιθανή επίθεση στο Ισραήλ. Αυτή η φάση περιορισμού αφήνει τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις καθώς και τους δυτικούς συμμάχους τους σε μια τεταμένη αναμονή.
Όσο περισσότερο το Ιράν διατηρεί αυτή την παύση, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες επιτυχίας του. Καθώς το Τελ Αβίβ βρίσκεται σε μια γρήγορη απάντηση για να αξιοποιήσει στο έπακρο την υποστήριξη των ΗΠΑ, πολλά σημάδια δείχνουν ότι η επόμενη επίθεση του Ιράν θα μπορούσε να είναι πολύ πιο σοβαρή από προηγούμενες ενέργειες. Η πρόσφατη «γκάφα» του Ισραήλ, δηλαδή η δολοφονία ενός διακεκριμένου καλεσμένου στην Τεχεράνη και η επίθεση με ρουκέτα σε διπλωματική εγκατάσταση σε τρίτη χώρα, έχει επιδεινώσει σημαντικά τις εντάσεις.
Ακόμη και αν η αναμενόμενη απάντηση του Ιράν δεν καταλήξει σε άμεση σύγκρουση, η πιθανότητα πολέμου μεταξύ αυτών των δύο ανταγωνιστικών δυνάμεων παραμένει εξαιρετικά υψηλή. Το Ιράν και το Ισραήλ είναι αντίπαλοι που δύσκολα μπορούν να συνυπάρξουν στο σημερινό γεωπολιτικό κλίμα της Μέσης Ανατολής. Επομένως, η σύγκρουση φαίνεται αναπόφευκτη, αν όχι τώρα, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον.
Μακροπρόθεσμα, το Ισραήλ είναι απίθανο να πετύχει σε έναν πόλεμο φθοράς. Ως εκ τούτου, το Τελ Αβίβ θα μπορούσε να προσπαθήσει να εμπλέξει τις Ηνωμένες Πολιτείες στη σύγκρουση ή να παίξει το πυρηνικό χαρτί. Η πιθανότητα χρήσης πυρηνικής ενέργειας στη Μέση Ανατολή θεωρείται υψηλότερη από ό,τι σε άλλες τρέχουσες συγκρούσεις, όπως αυτή στην Ουκρανία.
Το Ιράν, ως αναδυόμενη χώρα στον τομέα των πυρηνικών όπλων, θα ενσωματώσει την πυρηνική υπεροχή του Ισραήλ στη στρατηγική του σκέψη και ίσως επιφυλάξει εκπλήξεις στον αντίπαλό του. Μια ιρανική πυρηνική βόμβα θα άλλαζε θεμελιωδώς την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και θα μπορούσε να επιταχύνει τη διάδοση των πυρηνικών όπλων σε χώρες όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία.
Σύναψη
Η σημερινή γεωπολιτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι πολύπλοκη και πολύ ασταθής. Οι στρατηγικές επιλογές του Ιράν και οι αντιδράσεις του Ισραήλ και των συμμάχων του θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον αυτής της περιοχής. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και τι ρόλο θα παίξουν οι διεθνείς παράγοντες.
πηγή: PINews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου