Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Οι Μηδίσαντες των Περσικών πολέμων και οι σύγχρονοι εγκληματίες πολέμου. Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής.

 

Από τα αρχαία χρόνια μέχρι την σύγχρονη εποχή όλοι όσοι αντιστέκονται στον Διονυσιακό πολιτισμό είναι προδότες και εγκληματίες πολέμου. Στην σημερινή μου εργασία θα δούμε μερικά παραδείγματα περί αυτού. 

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail-6945294197. Οι τρεις παγκόσμιες καινοτομίες μου-Project Manager.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. 

Τα αρχαία χρόνια ένα τμήμα από τους Φοίνικες-Σημίτες,  εγκατέλειψαν τον αληθινό Θεό της Παλαιάς Διαθήκης και έγιναν πιστοί των ειδώλων. Από τότε άλλαξε οριστικά η παγκόσμια ιστορία. 

Κανένα άλλο έθνος δεν επέδειξε τόσο μεγάλη πίστη, ζήλο και αφοσίωση στους Διονυσιακούς θεούς πλην του Φοινικικού-Ιουδαϊκού έθνους. Οι Ιουδαίοι μυήθηκαν στην Διονυσιακή πίστη-κουλτούρα από τους Αιγύπτιους και εν συνεχεία από τους Βαβυλώνιους. Με βάση τα Διονυσιακά αξιώματα οι Φοίνικες Ιουδαίοι εισέβαλαν στην αρχαία Ελλάδα. Με γενοκτονίες και ανελέητες σφαγές επιβάλουν τον Διονυσιακό πολιτισμό-θρησκεία στους Έλληνες.  Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους  πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα, 

Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). 

Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1) O Φρυγικός Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο "θεό" των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.

ΤΟ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ SAVAZIO-ΔΙΟΝΥΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.

Αναφέρει ενδεικτικά ο Σκουρτέλης για τον Αρχιδαίμονα Απόλλων :   

 "Το όνομα προέρχεται από το ρήμα  «απόλλυμι» «απολλύειν» και«απόλλειν»,  δηλ. «σκοτώνω», «καταστρέφω»! (Λεξικό Δημητράκου – Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη λήμμα «Απόλλων»: «οι αρχαίοι πολλαχώς ετυμολόγουν τούτο,» (το όνομα Απόλλων) «επικρατεστέρα όμως ήτο η από του απολλύειν ετυμολογία»). Ο«Απολλύων» της Αποκάλυψης.  «…ως και ο Απόλλων δοκεί τισίν εκ του απόλλειν δια το φοβερώτερον ονομάζεσθαι.» ( Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Ομηρικά σχόλια, Ραψ, Α., σελ.  13).  Λίγοι το παραδέχονται σήμερα, γιατί χαλάει την ιδεώδη εικόνα ενός θεού που στην πραγματικότητα είναι εξολοθρευτής  και προξενεί απώλειες… Στην αρχαιότητα, όμως, λίγοι το ερμήνευαν αλλιώς, και αυτοί από σεβασμό προς τον Φοίβο, όχι στην Αλήθεια.

Πολλοί Έλληνες φοβόταν ακόμα και να προφέρουν το φριχτό όνομα του  «αντιπροσωπευτικού» μας θεού.  Λέει ο Πλάτωνας: «το ίδιο συμβαίνει, όπως είπα και με τον Απόλλωνα, πολλοί  φοβούνται το όνομα του θεού, σα να προμηνά κάτι κακό» «ως σημαίνον φθορά τινά». (Πλάτων, «Κρατύλος» 404 e). «Ταυτόν δε και περί τον Απόλλω όπερ λέγω,  πολλοί πεφόβηνται περί το όνομα του θεού, ως τι δεινόν μηνύοντος»). Προτείνει άλλες εξηγήσεις, αρνούμενος την «χαλεπήν».(καταστροφέας). 

Ο Πλατωνικός διάλογος για τα ονόματα των θεώντελειώνει με τη φράση του Σωκράτη: «δέδοικα περί αυτών διαλέγεσθαι»  (Πλάτων, «Κρατύλος» , 407, d). Φοβάμαι να μιλάω γι’ αυτούς. Οι αρχαίοι σοφοί προσπάθησαν να εξανθρωπίσουν την αρχαία θρησκεία, δυστυχώς σε βάρος της Αλήθειαςκαι της Επιστήμης που ήθελαν να υπηρετήσουν. Ο Απολλων γδέρνει τον αυλητή Μαρσύα γιατί τόλμησε να τον συναγωνιστεί. Θεός του Φωτός, είπαμε… Ο Μαρσύας γδαρμένος από τον Απόλλωνα.  α) Ο θανατηφόρος χαρακτήρας του θεού ως ερμηνεία του ονόματος. Μόλις γεννήθηκε μωρό ακόμη ο Απόλλων σκότωσε τον Πύθωνα και τον Τιτυό με τα βέλη του.  Επίσης είναι ο θεός των επιδημιών που εξαπολύει, πχ., στο Ελληνικό στρατόπεδο στην Τροία.

Ο θανατηφόρος χαρακτήρας του θεού ως ερμηνεία του ονόματος. Μόλις γεννήθηκε ο Απόλλων σκότωσε τον Πύθωνα και τον Τιτυό με τα βέλη του. Επίσης είναι ο θεός των επιδημιών. Ενδεικτικό ήταν ότι εξαπέλυσε ασθένειες στο Ελληνικό στρατόπεδο στην Τροία !!! Το ίδιο πίστεψαν οι Αθηναίοι κατά την διάρκεια του Λοιμού στον Πελοποννησιακό πόλεμο. (Θουκυδίδης, Ιστοριών Β΄, 54)

Φυσικά ο Απόλλων ήταν παράλληλα θεραπευτής, καθώς του απευθύνονταν ικεσίες για απαλλαγή από τις ασθένειες που ο ίδιος έστελνε !!! Ένα επίθετο του θεού ήταν «Ούλιος»: «Ο Απόλλων ήταν γιατρός, (Ο Στράβων, 14, σελ. 49, δίνει μόνο την θετική ερμηνεία,«υγιαστικόν».) σημαίνει δε και ολέθριος» ( Σούδα, λήμμα «Ούλιος» Επίσης, δες Ευστάθιου Θεσσαλονίκης, Ομηρικά σχόλια, Ραψ, Λ, σελ. 9). 

Υπάρχει άγαλμά του που απεικονίζει αυτή την διπλή φύση του. Στο ένα χέρι κρατά βέλος –την αρώστεια- (όχι το συνηθισμένο τόξο) και στο άλλο ένα δοχείο με φάρμακο. Άλλωστε, η λέξη «ιός» αρχικά σήμαινε «βέλος». (Λεξικό Δημητράκου, αντίστοιχο λήμμα. Σημαίνει επίσης «Δηλητήριο», πράγμα φυσικό γιατί τα περισσότερα βέλη ήταν δηλητηριασμένα).

Συνδέεται δηλαδή άμεσα με τον θεό. Οι Μύθοι όπου ρίχνει αρρώστιες στους αμαρτωλούς ή άπιστους, είναι πολλοί. Σκοτώνει αθέατος σαν τα μικρόβια και τους ιούς με τόξο που είναι το έμβλημά του «Εκηβόλος». Είναι ο καταστροφικός ήλιος που ξεραίνει τα πάντα. Η δράση του μπορεί να παραλληλιστεί με την φονική επίδραση των μικροοργανισμών, που δεν διαλέγουν τα θύματά τους.  Ο Απόλλων είναι ηλιακή θεότητα (ωρος).

Μπορεί να είναι και νοσογόνος ; Ναι με βάση την Αιγυπτιακή του καταγωγή. Εκεί, ο Ήλιος θεωρούνταν πως: «είναι  καυτός και θανάσιμος. Για αυτό απέδιδαν τις λοιμώδεις  ασθένειες στον ήλιο». (Κλήμης Αλεξανδρείας «Στρωματείς» VII, σελ. 129«πυρώδης γαρ και αναιρετικός. αυτίκα τας λοιμικάς νόσους ηλίω ανατιθέασιν»)

Ο θεός είναι υπεύθυνος άμεσα ή έμμεσα για το θάνατο πολλών αθώων πλασμάτων στη Μυθολογία, του Υάκινθου, της Δάφνης, του Μαρσύα, των μικρών παιδιών της Νιόβης, της Κορωνίδας, της Βολίνης, της Κασταλίας, της Χιόνης, της Θρύας, του Λευκάτα, του Κυπάρισσου, του Κινύρα, του Λεύκιππου,  του Λίνου, κλπ. Μερικούς τους καθάρισε γιατί έλεγαν πως ήταν καλύτεροι… μουσικοί, αν και οι Δελφοί προστάτευαν τους ποιητές και τους μουσικούς, γιατί θεωρούταν υπηρέτες και όργανα των Μουσών. Σκότωσε και τον τοξότη Εύρυτο, γιατί τόλμησε να τον προκαλέσει σε.. αγώνα τοξοβολίας! (είναι το πνεύμα των… Ολυμπιακών αγώνων) 

Η αγαπημένη του προφήτισσα, η Σίβυλλα (ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΨΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ), σκοτώθηκε από τον θεό, όπως είχε η ίδια προβλέψει.(Πλούταρχος, περί των εκλελειπότων  χρηστηρίων, υποσημ. αρ. 17). 

Όπως οι αρρώστιες που στέλνει είναι ανεξέλεγκτος. Δεν θέλει  ή δεν μπορεί να επιλέξει τα θύματά του, που συχνά πεθαίνουν εξ αιτίας του, όπως η Δάφνη και ο Υάκινθος. Λίγοι τον συνάντησαν στην Μυθολογία και διέφυγαν αλώβητοι, όπως λίγοι ξεφεύγουν από μια επιδημία. Κατά αντιμετάθεση είναι ο πατέρας του θεραπευτή Ασκληπιού. (ούτε αυτός επιβίωσε, φυσικά). Ο Απόλλων-ΩΡΟΣ και η Άρτεμη είναι και θεοί του αιφνίδιου θανάτου. («Μην πήρε τη ζωή σου η σαϊτεύτρα Άρτεμη;»Οδύσσεια, λ, 175, επί αιφνίδιου θανάτου γυναίκας.. «Η σαϊτεύτρα η Άρτεμη χτύπησε τη γυναίκα» Οδύσσεια, ο 479. Ντεσάρμ, Μυθολογία τομ Α΄σελ. 164. 

Αυτή η ιδιότητα των δίδυμων θεών είναι γενικά αποδεκτή, αν κα άγνωστη.) (ανακοπής, καρδιακού ή εγκεφαλικού επεισοδίου)  Γι’ αυτό έχουν σαν όπλο το τόξο. Η ερμηνεία του ονόματος ως «καταστροφέας» ανταποκρίνεται και σε αυτό το γνώρισμα του θεού. «Μα σαν γεράσουν των θνητών οι φάρες, τότε ο Φοίβος θάρθει ο αργυροδόξαρος κι η Άρτεμη μαζί του και με πυκνές σαΐτες τους, θα τους γλυκοθανατώσουν», (Οδύσσεια, ο, 408) λέει η «Οδύσσεια». 

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Ο Αρχιδαίμονας των καταστροφών και των ασθενειών  Απόλλων !!! https://mytilenepress.blogspot.com/2023/02/mytilenepress_24.html

Οι Δελφοί ήταν το μεγαλύτερο μαντείο της αρχαιότητας. Εκεί όλοι οι λαοί της Ανατολικής Μεσογείου όπως οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Φρύγες, οι Λυδοι και οι Πέρσες, αναζητούσαν την πρόβλεψη των Φοινικικών ιερατείων για πάσης φύσεως ζητήματα. 

Όλοι οι αξιωματούχοι και οι θεσμικοί παράγοντες της Ανατολής κατέφευγαν στην θεϊκή ετυμηγορία. Μέσα από τους αιματηρούς εμφύλιους πολέμους και την Δελφική Αμφικτυονία, το Φοινικικό μαντείο υπήρξε παγκόσμιο πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό κέντρο κατά τους αρχαίους αιώνες. Εκείνη την εποχή το μαντείο υπήρξε η ανώτατη πολιτική-στρατιωτική και οικονομική εξουσία των εθνών της Ανατολικής Μεσογείου. Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας καθόριζαν τις τύχες των κρατών της ανατολής. 

Εκείνοι αποφάσιζαν για την οικονομία, την πολιτική, τους πολέμους και τις κοινωνικές εξελίξεις. Δεν είναι σχήμα λόγου είτε υπερβολή καθώς το μαντείο αποτελούσε το διεθνές νομισματικό ταμείο του αρχαίου κόσμου !!! Πολλές Ελληνικές πόλεις κράτη καθώς και ξένα, διατηρούσαν στους Δελφούς θησαυροφυλάκια για την φύλαξη των προσφορών και των πολύτιμων αντικειμένων τους. Κανένας πόλεμος, καμία πολιτική-οικονομική, κοινωνική και πνευματική δραστηριότητα δεν γινόταν χωρίς την έγκριση του μαντείου. Οι Δελφοί απέκτησαν τεράστια δύναμη μέσα από τους πολέμους που υποκίνησαν και την ομοσπονδιακή ένωση δώδεκα φυλών Στερεάς και Θεσσαλίας (Δελφική Αμφικτυονία). Όλοι οι  "ιεροί" πόλεμοι προκλήθηκαν από τους ιερείς-θεουργούς του Φοίβου και του Savaziou. 

Η πολιτική σημασία των Δελφών ήταν τεράστια καθώς υποκινούσαν όλους τους πολέμους που έλαβαν χώρα κατά την αρχαιότητα. Ενδεικτικό ήταν ότι ο δεύτερος Ιερός πόλεμος, έγινε για τον έλεγχο του μαντείου-χρυσωρυχείου πάντα. Οι Αθηναίοι με παρότρυνση του Δελφικού ιερατείου βοήθησαν τους Φωκείς να εντάξουν το ιερό στην ομοσπονδία τους, προκαλώντας την οργή των Σπαρτιατών, οι οποίοι επανέφεραν προσωρινά τους Δελφούς στην πρότερη κατάστασή τους, αλλά οι Αθηναίοι αντεπιτέθηκαν και η πόλη αποδόθηκε τελικά στους Φωκείς. 

Μέχρι τον τρίτο Ιερό Πόλεμο όλα αυτά, όταν με παρέμβαση του Φιλίππου οι Δελφοί επέστρεψαν στη Δελφική Αμφικτυονία, η οποία ελεγχόταν ωστόσο πια από τους πανίσχυρους Μακεδόνες. Ένας Δ’ Ιερός Πόλεμος θα ξεσπούσε λίγο αργότερα, καθώς το μαντείο παραήταν πλούσιο και σημαντικό για να μένει ανεξάρτητο. 

Οι Φοίνικες ίδρυσαν το μαντείο των Δελφών. Από την Θήβα και τους Δελφούς προερχόταν όλα τα δεινά του Ελληνικού έθνους. Στην μυθολογία-ιστορία, αναφέρονται πολλοί χρησμοί του Φοινικικού μαντείου, για χιλιάδες-φοβερές θυσίες, στους «θεούς»-δαίμονες, της αρχαίας θρησκείας. Αμέτρητα ήταν τα αθώα θύματα, κυρίως αγνοί νέοι. Τα άτυχα παιδιά, θυσιάστηκαν από τους αιμοσταγείς-αλλοδαπούς ιερείς του παγανισμού, με εντολή του Δελφικού ιερού. Ο σκοτεινός παγανισμός ήταν η θανατηφόρα μάστιγα του Ελληνισμού. 

Η αρχαία θρησκεία κατέστρεψε τον Ελληνισμό και παράλληλα  κατέρρευσε κάτω από το βάρος των γενοκτονιών και των αισχρών εγκλημάτων της. Το απόγειον της κακουργίας και του ανθελληνισμού των σκοτεινών παραγόντων της αρχαίας Θρησκείας, ήταν οι τρομερές διώξεις των σοφών επιστημόνων στην Αθήνα, με δίκες-καταδίκες "περί αθεΐας" και την θανάτωση πολλών φιλοσόφων, επιστημόνων, πολιτικών, ποιητών, σοφιστών, ρητόρων κλπ.  

Οι Φοινικικές ορδές κατέκτησαν τους Έλληνες με άγριες σφαγές και οργανωμένες γενοκτονίες. Απέσπασαν τις περιουσίες των αρχαίων Ελλήνων και τους έκαναν είλωτες όπως στην Σπάρτη. Τους επέβαλαν την θρησκεία τους, το δωδεκάθεο και χρησιμοποίησαν ακόμη και τα ιερά για την νέα θρησκεία. Εμφύλιοι πόλεμοι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.  

Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα. Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).

Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του  Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδομούσαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο. Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : " Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, "Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας", σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες. Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των "άθεων" φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα. 

Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους  είλωτες.  Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους. 

Το απόγειον του ανθελληνισμού και του εωσφορισμού, ήταν η αποστολή 300 αιχμαλώτων αγοριών, στις Σάρδεις για να ευνουχιστούν προς τιμήν της Κυβέλης !!! Ο Σπαρτιάτης Κλεομένης το 505 π.Χ. σε μια από τις εκστρατείες του εναντίον των Αργείων, ανάγκασε τον άμαχο πληθυσμό, να καταφύγει στο "ιερό" άλσος. Στην συνέχεια έβαλε φωτιά και έκαψε πέντε χιλιάδες άμαχους. Απανθρακώθηκε-αφανίστηκε το άνθος των νέων του Άργους. Η ιδιότητά τους ως ικέτες των κοινών «θεών», δεν έπαιξε κανέναν απολύτως ρόλο. 

Μια ακόμη γενοκτονία προκάλεσαν οι τέσσερις φοβεροί ιεροί πόλεμοι, (595-332 π. Χ.), οι οποίοι για τριακόσια περίπου χρόνια αποδεκάτισαν την Ελλάδα. Ονομάστηκαν ιεροί, διότι έγιναν με υποδείξεις του μαντείου των Δελφών (Θουκιδίδης, Ιστορία Α΄3). Οι πόλεμοι έγιναν για να έχει την πολιτική-στρατιωτική και την οικονομική ηγεμονία όλων των Ελλήνων. Υπεύθυνοι για μια ακόμη φορά τα αδίστακτα Δελφικά Ιερατεία.  Ενδεικτικό της τρομερής γενοκτονίας, ήταν ότι το 219 π. Χ., ο επικεφαλής της Αιτωλικής Συμπολιτείας, ο στρατηγός Σκόπας κυριεύει το Δίον, την ιερή πόλη των Μακεδόνων και καταστρέφει τα πάντα. Γκρεμίζει όλα τα κτίσματα, και στην συνέχεια, πυρπολεί ακόμη και τους χώρους λατρείας. 

Οι ίδιες βαρβαρότητες έγιναν, και στο ιερό της Δωδώνης, από τον στρατηγό των Αιτωλών Δωρίμαχο. Στην συνέχεια, ο Φίλιππος με τους Μακεδόνες, πέρασαν σε αντίποινα, «πυρπόλησαν και κατεδάφισαν τα ιερά και ανέτρεψαν η κατέστρεψαν 2.000 ανδριάντες». Όμως δεν περιορίστηκαν στην Αιτωλία, αλλά εισέβαλαν και στην Αττική, το 200 π. Χ., όπως εξιστορεί ο Λίβιος, όπου ισοπέδωσαν, και τα μνημεία και ανέσκαψαν τους τάφους, διασκορπίζοντας τα οστά των νεκρών !!!

Από κάθε πόλεμο οι αλλοδαπό ιερείς των Δελφών απαιτούσαν ως θέληση του Ιουδαίου Απόλλωνα και του Φρυγικού Διόνυσου-Savaziou την δεκάτη από τα αιματοβαμμένα λάφυρα. Χαρακτηριστικό ήταν ότι είχαν την αναίδεια και την ανεντιμότητα να ζητούν από τις πόλεις ποσοστά ακόμη και από τους Περσικούς πολέμους, κατά τους οποίους το Δελφικό ιερό, ήταν με την πλευρά των ηττημένων και ομόθρησκων Περσών, καθώς έδινε αποτρεπτικούς χρησμούς, για να μην πολεμήσουν οι Έλληνες. Επίσης οι Φοίνικες ιερείς έδιναν χρησμούς παγίδες και υποδαύλιζαν τα μίση μεταξύ των αρχαίων πόλεων.   

Οι Έλληνες που επισκεπτόταν το Φοινικικό μαντείο, έβλεπαν κάθε φορά τα αιματοβαμμένα λάφυρα των εμφυλίων πολέμων. Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό-οδυνηρό και δυσβάσταχτο, καθώς ενθυμούμενοι τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, οδηγήθηκαν σε νέους εμφύλιες διαμάχες. Αρκετούς χρησμούς για τους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους τους είχε δώσει ο Φρυγικός "θεός" Savazios μαζί με τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων. 

 Την εποχή των Περσικών πολέμων το μαντείο των Δελφών ήταν μονίμως με το μέρος των Περσών, και καλούσαν τους Έλληνες, μέσω ψευδοχρησμών να μην πολεμήσουν. Η Ελλάδα ήταν το κέντρο του πολιτισμού, εντούτοις όλοι οι σημαντικοί αρχαίοι Φιλόσοφοι διώχθηκαν, φονεύθηκαν και δημεύτηκαν οι περιουσίες τους. Σε κάθε πόλεμο που γινόταν με τους Πέρσες, οι Φοίνικες ιερείς έδιναν αποτρεπτικούς χρησμούς στους Έλληνες να μην πολεμήσουν, διότι οι Μηδοι ήταν ομόθρησκοι τους. Ενδεικτικός είναι ο χρησμός της Αριστονίκης η οποία προδοτικά είπε στους Έλληνες : “Τι κάθεσθε ταλαίπωροι, φύγετε στα πέρατα της γης, εγκαταλείψτε τις οικίες σας και την ακρόπολη σας. Ο ερχόμενος από την Ασία Άρης θα καταστρέψει τα πάντα, και όχι μόνον τα δικά σας τείχη, αλλά και τα τείχη των άλλων πόλεων θα απολεσθούν. Φύγετε λοιπόν από το οχυρό σας, έστω και αν αυτό γεμίζει θλίψη τις ψυχές σας. ” (Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορια Γ΄, σελίδα 94 και Ηρόδοτος-VII,140). Τους ίδιους χρησμούς έδωσε η Αριστονίκη και σε άλλες πόλεις όπως στους Αργείους και στους Κρήτες. Σε όλες αυτές τις πόλεις η Αριστονίκη είπε να τηρήσουν ουδετερότητα απέναντι στον πόλεμο Περσών–Ελλήνων και να υποταχθούν στους σατανιστές, βάρβαρους Ασιάτες εισβολείς (Ηρόδοτος .VII,148-169). Όταν οι Έλληνες αρχηγοί δεν δεχόταν αυτούς τους χρησμούς, γιατί ήθελαν να πολεμήσουν, τότε έδιναν νέους χρησμούς παγίδες.

Στις Πλαταιές οι θρησκευτικοί παράγοντες των Δελφών απαγόρευαν μέσω των χρησμών στους Έλληνες να πολεμήσουν. Ούτε να αμυνθούν δεν τους επέτρεπαν για να μην προσβληθεί ο δαίμονας Απόλλων. Είχαν περάσει πλέον αρκετές ημέρες όπου οι Έλληνες παρέμειναν παθητικοί-θεατές στον ίδιο τους τον θάνατο. 

Οι Έλληνες στρατιώτες τραυματιζόταν από τους Πέρσες χωρίς να έχουν το δικαίωμα να αμυνθούν, ενώ ταυτόχρονα εξαιτίας της παρατεταμένης απραξίας τελείωναν τα τρόφιμα και το νερό. Εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή έρχεται το τελειωτικό χτύπημα στους Έλληνες με έναν ακόμη “χρησμό” από την σφηκοφωλιά των Δελφών. Ο νέος κίβδηλος χρησμός έλεγε ότι εάν θέλουν οι Αθηναίοι να νικήσουν τους Πέρσες, θα πρέπει να εγκαταλείψουν της Πλαταιές και να πολεμήσουν στην Αττική, διότι εκεί υπάρχει ναός της Ίσιδας-Δήμητρας της εωσφορικής θεάς από την Αίγυπτο. 

Ο Έλληνας στρατηγός Παυσανίας με το επιτελείο του είδε τον θανάσιμο κίνδυνο και την ολοκληρωτική καταστροφή. Για αυτό σκέφτηκε όπως ο Παυσανίας και σε συνεννόηση με το επιτελείο του, έβαλαν τους Πλαταιείς να παραχωρήσουν τα εδάφη τους, στους Αθηναίους, ώστε να πολεμήσουν σε δικό τους έδαφος, με βάση τον ψευδοχρησμό. Το άριστο αυτό Ελληνικό σχέδιο ευνοούσε και το γεγονός ότι υπήρχε στις Πλαταιές, δαιμονικός ναός της Αιγύπτιας Ίσιδας-Δήμητρας, για αυτό θα ήταν σε θέση να κάμψουν αντιρρήσεις των Αθηναίων. Μετά από αυτό το πολύ ευφυέστατο τρόπο δεν χρειάστηκε να φύγουν καθόλου οι Αθηναίοι, διότι ήταν πλέον Αθηναϊκό έδαφος οι Πλαταιές, υπό την Αθηναϊκή εξουσία. 

Όμως για να είναι απολύτως σίγουρος ο Μέγας Παυσανίας και το επιτελείο του, έβαλαν τον στρατηγό Αρίμνηστο να πει στους Αθηναίους ότι είχε δεί “όνειρο”. Στο “όνειρο” εκείνο τον διέταζε ο αρχηγός των των θεών ο Δίας, να “μεταφέρει” στους Αθηναίους την εντολή του, να πολεμήσουν στις Πλαταιές, μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι αφελείς Αθηναίοι μετά από όλα όσα τους είπε, ο στρατηγός Αρίμνηστος, ήταν πλέον πεποισμένοι ότι έπρεπε να πολεμήσουν στις Πλαταιές, διότι αυτή ήταν η “εντολή” του Δια. Για αυτό οι Αθηναίοι έκαναν αμέσως ολόκληρο το Αιγυπτιακό τελετουργικό προς τιμήν της Δήμητρας. 

Με αυτόν τον τρόπο απέφυγαν οι πολυμήχανοι Έλληνες την θανάσιμη Φοινικική παγίδα από τους Δελφούς. Με αυτόν τον τρόπο έμειναν οι Αθηναίοι στις Πλαταιές, και όλοι μαζί οι Έλληνες πολέμησαν ενάντια στους Πέρσες με αποτέλεσμα μια ακόμη νίκη, η οποία τους εξασφάλιζε πλέον την πολυπόθητη ελευθερία. Μετά το τέλος της μάχης των Πλαταιών, ο στρατηγός Παυσανίας, κατευθύνθηκε στην Φοινικική Θήβα. Ο Έλληνας στρατηγός Παυσανίας απαίτησε να του παραδώσουν τους προδότες, οι οποίοι ήταν αρχηγοί των Φοινίκων της Θήβας και πολέμησαν με τους ομόθρησκους τους Πέρσες, ενάντια στους Έλληνες. Οι αρχηγοί των Φοινίκων ήταν ο Τιμηγενίδης και ο Ατταγίνης. 

Όμως οι υπόλοιποι Φοίνικες της Θήβας αρνήθηκαν στον Παυσανία, την παράδοση των ομοεθνών τους. Μάλιστα οι δολοπλόκοι Φοίνικες χρησιμοποίησαν και την προσφιλή τους διαχρονική τακτική, σε μια απέλπιδα προσπάθεια τους να αποφύγουν την παράδοση των αρχηγών τους. Για αυτό πρότειναν στον Σπαρτιάτη Παυσανία, ένα πολύ υψηλό χρηματικό ποσό, με σκοπό να τον εξαγοράσουν, ώστε να μην εκτελέσει τους προδότες. 

Όπως ήταν φυσικό ο στρατηγός Παυσανίας διότι ήταν γνήσιος Έλληνας αρνήθηκε την πρόταση των Φοινίκων- δωδεκαθειστών για δωροδοκία. Τότε αναγκάστηκαν να παραδώσουν στον Ήρωα Σπαρτιάτη Στρατηγό, τους Σημίτες αρχηγούς. Ένας εκ των αρχηγών ο Ατταγίνης ο οποίος πολέμησε μαζί με τους Πέρσες ενάντια στους Έλληνες, επέτυχε να διαφύγει κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Παυσανία με τους Φοίνικες-παγανιστές της Θήβας. Ο Έλληνας Παυσανίας οδήγησε τους προδότες Φοίνικες παγανιστές-σιωνιστές στην Κόρινθο, όπου τους εκτέλεσε για εσχάτη Προδοσία. 

Αυτός ήταν ένας ακόμη πολύ σοβαρός λόγος για τον οποίο τον είχαν κατηγορήσει άνανδρα-προδοτικά και θανατώθηκε ως κοινός εγκληματίας από το Φοινικικό ιερατείο. Εάν ο Ήρωας-Σπαρτιάτης-Στρατηγός Παυσανίας ήταν προδότης-Ιουδαίος και χρηματιζόταν, τότε θα αποδεχόταν την πρόταση να πάρει το υψηλό χρηματικό ποσό που του πρότειναν οι Σημίτες της Θήβας ώστε να μην εκτελέσει τους προδότες αρχηγούς τους. 

Ο μεγάλος Παυσανίας σε σχέση με τους άλλους δύο Έλληνες αρχηγούς των Περσικών πολέμων, είχε κάνει ένα ακόμη μεγάλο επίτευγμα. Αυτό ήταν η θανάτωση των αρχηγών της Θήβας οι οποίοι πολέμησαν μαζί με τους υπόλοιπους Φοίνικες της Θήβας ενάντια στους Έλληνες κατά την μάχη των Πλαταιών. Επίσης εάν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες και o Παυσανίας ήταν "Ιουδαίοι" θα πολεμούσαν στο πλευρό των Περσών και των Σημιτών της Θήβας στην μάχη των Πλαταιών. 

Ακόμη ο Εθνικός Ήρωας Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες δεν θα έπεφταν στις Θερμοπύλες και οι Δωριείς Σπαρτιάτες-Λάκωνες δεν θα είχαν εκδιωχθεί από την Πελοπόννησο, δεν θα συμμετείχαν στην κάθοδο των Δωριέων, και δεν θα έπαιρναν στον Τρωικό πόλεμο εάν ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής. Συνεπώς οι αρχαίοι Σπαρτιάτες δεν ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής όπως ψευδώς αναφέρεται σε διάφορα ιστορικά άρθρα και εργασίες. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ενδεικτικά  την άδικη και απάνθρωπη δολοφονία του Αισώπου, η οποία ήταν ένα από τα χιλιάδες εγκλήματα των Δελφών. Ακριβώς την ίδια τακτική ακολουθούν οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού την σύγχρονη εποχή. Όποιος είναι ενάντια στην Διονυσιακή Κουλτούρα είναι "εγκληματίας πολέμου. Βλαντιμίρ Πούτιν, Μπασάρ Αλ Ασάντ και Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από τα πιο ενδεικτικά παραδείγματα.  

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ. 

Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου ξένοι αναλυτές και καθηγητές έχουν μια αρνητική στάση προς την Ρωσική Ομοσπονδία. Ως παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας τους ενοχλούν οι άρρηκτοι δεσμοί της Eκκλησίας και του Ρωσικού κράτους. Όμως αυτό που τους τρομοκρατεί περισσότερο από όλα είναι ότι η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε κοσμοκρατορία-σύγχρονη αυτοκρατορία με θεμέλιο λίθο τον Αριστόκλειο πολιτισμό. 

Έντρομοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι προσπαθούν να διαλύσουν την σύγχρονη Ρωσική αυτοκρατορία. 

Σύμφωνα με τους πιστούς των Διονυσιακών αξιωμάτων οι δύο θεσμοί κράτος-εκκλησία διέπονται από μια εθνικιστική ιδεολογία που ονομάζεται Русский мир- ο παγκόσμιος Ρωσικός κόσμος. Με βάση αυτό το αξίωμα ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία. Η Ιδεολογία αυτή αποτελεί μια μορφή θρησκευτικού Χριστιανικού φονταμενταλισμού με επίκληση στην βία-αιματοχυσία, την κατάκτηση ξένων εθνών, την πίστη στην Ορθοδοξία-έθνος και την κοινή γλώσσα.

Ο Πούτιν ως "νεοναζί" δικτάτορας στοχοποιεί όσους αντιστέκονται. Ταυτόχρονα κατόπιν φοβερής προπαγάνδας του Κρεμλίνου, οι Ρώσοι είναι πεποισμένοι ότι η Δύση αποτελεί τον μεγάλο δαίμονα-εχθρό του Ρωσικού έθνους. Η ιδεολογία του νέου Ρωσικού κόσμου αποτελεί την πιο ακραία μορφή "ναζισμού" στην σύγχρονη εποχή !!!

Στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 συναντάμε την δημιουργία του παγκόσμιου Ρωσικού κόσμου. Εν τούτοις η ιδεολογία αυτή ενισχύθηκε με την ανάληψη της εξουσίας από τον Πούτιν.  Στην διαμόρφωσή αυτής της "ναζιστικής" θεωρίας έχουν συμβάλλει καθοριστικά ένα σύνολο προσώπων, μεταξύ των οποίων και ο Πατριάρχης της Μόσχας Κύριλλος ο Αλεξάντερ Ντούγκιν και ο πρόεδρος Πούτιν !!!

Βασικός γεωστρατηγικός στόχος η κυριαρχία ενός υπερεθνικού Ρωσικού κόσμου, μιας Ρωσικής Χριστιανικής πολιτισμικής επιρροής στην οποία περιλαμβάνονται η Ρωσία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Μολδαβία και το Καζακστάν !!! Το "ναζιστικό" ιδεολόγημα αφορά και τους απόδημους Ρώσους.  

Ο Ρωσικός κόσμος έχει ένα κοινό πολιτικό-θρησκευτικό κέντρο την Μόσχα, μια κοινή γλώσσα την Ρωσική, ένα κοινό πνευματικό κέντρο το Κίεβο, μια κοινή εκκλησία με έναν κοινό για όλους πατριάρχη τον Κύριλλο και το Ρωσικό Πατριαρχείο. Ο Ρώσος πατριάρχης βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τον τσάρο-πρόεδρο Πούτιν. Οι προαναφερόμενοι μοιράζονται κοινές ηθικές αξίες Ορθοδοξία-πολιτισμός. Βασικός στόχος κράτους-εκκλησίας είναι να υπάρξει ένα εναλλακτικό Ορθόδοξο οικονομικό σύστημα που θα αντανακλά την πνευματική ενότητα της Αγίας Ρωσίας.

Συνεπώς δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος αρνείται στην Ουκρανία το δικαίωμα στην ύπαρξη. Για την θεμελίωση της Ρωσικής-"ναζιστικής" προπαγάνδας οι Ρώσοι "Γκαιμπελιστές" με επικεφαλής των Αλεξάντερ Ντούγκιν χρησιμοποιούν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τον Χριστιανισμό. 

Οι διάφορες εθνότητες του νέου Ρωσικού κόσμου αποτελούν κατά τον Πατριάρχη Κύριλλο, «ένα ενιαίο και ελέω Θεού πνευματικό-πολιτιστικό μόρφωμα, εντός του οποίου οι γνώσεις του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Χριστού. Ο Ρωσικός κόσμος στέκεται στον αντίποδα της διεφθαρμένης Δύσης η οποία έχει απωλέσει αξίες-ηθική και έχει καταστεί ανδράποδο των Αμερικανών. 

Σύμφωνα με τους ξένους "ειδήμονες" τα Ρωσικά-"ναζιστικά" αξιώματα αποτελούν την πιο ακραία μορφή του Χριστιανικού-φονταμενταλισμού !!! Επίσης αυτό που ενοχλεί τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού είναι η ενσωμάτωση της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία. Η Κριμαία είναι περιοχή μεγίστης ιστορικής-ηθικής αξίας για το Ρωσικό έθνος. Στην περιοχή αυτή ο πρίγκιπας Βλαδίμηρος έλαβε το βάπτισμα του Χριστιανού με εντολή του κορυφαίου της παγκόσμιας ιστορίας Βουλγαροκτόνος). 

Η αποδοχή του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Χριστιανισμού άλλαξε για πάντα τις τύχες του Ρωσικού έθνους. Οι Ρώσοι αποδεχόμενοι τον Χριστό και τον Μέγα Αριστοκλή, έγιναν δημιουργοί ενός μεγάλου και ισχυρού βασιλείου και μιας σύγχρονης παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Η δύναμη της Ορθοδοξιας και του Αριστόκλειου πολιτισμού είναι αδιαμφισβήτητες.  

Δεν ανησυχούν αδίκως οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων. Γνωρίζουν την δύναμη του Ελληνικού πολιτισμού και της θρησκείας και ανησυχούν σε υπερθετικό βαθμό. Δίκαια είναι τρομοκρατημένοι με βάση τα επιτεύγματα των Ελλήνων του μεσαίωνα.  

Οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Θεού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Ελληνικό πολιτισμό-Ορθοδοξία στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Όταν αρνήθηκαν οι Ισραηλίτες τον  Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. 

Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη.  Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). 

Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. 

Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. 

Για αυτό έντρομοι μέσα από τις ενέργειες των ηγετικών στελεχών της Ρωσίας παρακολουθούν τις εξελίξεις. Ενδεικτική μεταξύ άλλων ήταν η ομιλία του Πατριάρχη Κυρίλλου στην  συνέλευση τους Ιδρύματος Ρωσικός Κόσμος. ο Ρωσικός κόσμος σύμφωνα με τους δυτικούς είναι ένα "ναζιστικό" μόρφωμα που προωθεί την Ρωσική γλώσσα και τον πολιτισμό.

 Στην ομιλία που εκφώνησε ο Πατριάρχης Κυρίλλος το 2009 στην Τρίτη Συνέλευση τους Ιδρύματος «Ρωσικός Κόσμος», ενός οργανισμού που ίδρυσε το Κρεμλίνο για να προωθήσει τη Ρωσική γλώσσα και τον πολιτισμό. Την ομιλία του Ρώσου Πατριάρχη την συγκρίνουν  με τον Ιταλικό φασισμό-ναζισμό γιατί οι Ρώσοι κάνουν αναφορές στην Μεγάλης- Αγία Ρωσία. η οποία εκτείνεται εκτός των σημερινών συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι αναφορές στο κοινό αίμα, γλώσσα, πίστη αποτελούν   την ναζιστική ιδεολογία της εποχής μας !!! Εν τούτοις εσκεμμένα ξεχνούν οι μέτοχοι της Διονυσιακής θρησκείας ότι οι Ρώσοι ασπάστηκαν στον Αριστόκλειο πολιτισμό-Ορθοδοξία. Για αυτό  ακολουθούν τις διδαχές των ηρώων του 1821 και του πατέρα της παγκόσμιας ιστορίας. 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ηγείται μιας νέας τάξης πραγμάτων και από το έτος 2008 ξεκίνησε να εφαρμόζει το δικό του δόγμα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση. Το Κρεμλίνο έγινε ρυθμιστής των παγκόσμιων εξελίξεων. Όπως έγραφα από το 2014 το μέλλον της ανθρωπότητας κρίνεται στην μαρτυρική Συρία. Ο Πούτιν επέτυχε να κερδίσει τον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο και να αναλάβει την παγκόσμια εξουσία. Οι κυρίαρχοι ομάδα που μέχρι πρόσφατα εξουσίαζε τον πλανήτη αποτελείται από διεθνείς τράπεζες, μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια. επενδύσεις, πολυεθνικές, εταιρίες πετρελαίου κλπ.

Η Ρωσία επανήλθε πιο δυναμικά από οποιοδήποτε άλλο κράτος στον τεχνολογικό τομέα και ειδικά στον κλάδο των εξοπλιστικών. Οι Ρώσοι δημιούργησαν τα καλύτερα αμυντικά συστήματα στον κόσμο με τους  (S-400 και Pantsir). Τα κορυφαίου επιπέδου για ηλεκτρονικές παρεμβολές Murmansk-BN. καθώς και μια σειρά από ασταμάτητους υπερηχητικούς επιθετικούς πυραύλους, Kinjals και Zircons. Επίσης το Κρεμλίνο διαθέτει τα καλύτερα αεροπλάνα και βομβαρδιστικά της σειράς Sukhoi.

Παράλληλα τα πυρηνικά της Ρωσίας (Sarmat, Avangard και Poseidon) εκθέτουν την Γεωστρατηγική-Γεωπολιτική και Θρησκευτική συμμαχία 666 σε τεράστιους κινδύνους καθώς δεν είναι σε θέση να αντιτάξουν οτιδήποτε το αξιόλογο απέναντι στην Ρωσική πολεμική μηχανή.  Όπως έχω αποδείξει σε παλαιότερες εργασίες γεωστρατηγικής δεν είναι υπερβολή οι εκτιμήσεις μου ότι η Ρωσία προηγείται τεχνολογικά σχεδόν έναν αιώνα η και περισσότερο από τους ανταγωνιστές της. 

Οι Δυτικοί τις επόμενες δεκαετίες δεν έχουν καμία τύχη σε ενδεχόμενο πόλεμο με την Ρωσική υπερδύναμη. Εν τούτοις ένα τεράστιο ερώτημα είναι τι θα συμβεί όταν στην εξουσία δεν θα είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Θα υπάρξει άξιος συνεχιστής του σύγχρονου Τσάρου ; Θα τεθεί υπό την προστασία του Δράκου και της Γεωστρατηγικής-Γεωπολιτικής Συμμαχίας 888 ; Η θα έχουμε μια νέα κατάρρευση του Ρωσικού έθνους όπως την δεκαετία του 1990 ; Οι δύο πρώτες περιπτώσεις είναι οι επικρατέστερες ενώ η τρίτη δεν έχει ελάχιστες πιθανότητες. 

Η ισχυροποίηση στο έπακρο του Ρωσικού στρατού, η  παραγωγή όπλων από το κράτος για να αντιμετωπιστεί το απαγορευτικό κόστος που συνεπάγεται ο ιδιωτικός τομέας, η δημιουργία της Wagner, δημιούργησε μια ανίκητη  στρατιωτική μηχανή η οποία άλλαξε τα παγκόσμια δεδομένα. Με βάση το νέο καθεστώς οι διεθνείς τράπεζες επιχείρησαν να νικήσουν τον Πούτιν δημιουργώντας την Αραβική Άνοιξη. Το 2011 σε 9 κράτη υψίστης Γεωστρατηγικής σημασίας με κορωνίδα την Μαρτυτρική Συρία. η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδια για το Μεγάλο Ισραήλ με βασικό στόχο τον έλεγχο του πετρελαίου στην Αραβική Χερσόνησο. 

Το 2011 η Ρωσία ήταν δυστακτική να επέμβει στρατιωτικά στην Συρία. Η Ρωσία και το 2014 παρακολούθησε την Αμερικανική-CIA να οδηγεί σε επανάσταση και την Ουκρανία. Εκεί έλαβαν χώρα  νέες φρικαλεότητες, συμπεριλαμβανομένης της σφαγής στην Οδησσό, του βομβαρδισμού του λαού του Ντονμπάς !!!  Αμέσως τότε ο Πούτιν κατάλαβε ότι έπρεπε πάση θυσία να αποτρέψει την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ στην Συρία και στις 29  Σεπτεμβρίου 2015 ημέρα ορόσημο για το Ρωσικό έθνος και την παγκόσμια ιστορία, επιτίθεται στους παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας. 

Η δυναμική στρατιωτική συνδρομή προς την νόμιμη κυβέρνηση της Δαμασκού ήταν το πρώτο συντριπτικό-καθοριστικό χτύπημα από τον Ρώσο ηγεμόνα ενάντια στην Διονυσιακή τυραννία. Εμποδίζοντας τους παγκοσμιοποιητές να κατακτήσουν την Συρία άλλαξε άρδην τους παγκόσμιους συσχετισμούς. Ο Πούτιν τους εμπόδισε από τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου. Με την απώλεια μέρους του πετρελαίου και του πλούτου στην μέση ανατολή  η Δύση  μέσα από τον covid-19 oδηγήσε στην καταστροφή τις οικονομίες των Ευρωπαϊκών κρατών και παράλληλα κατέλυσε όλες τις ψευδεπίγραφες δημοκρατίες επιβάλλοντας ναζιστικά καθεστώτα με στόχο την γενική επίθεση προς την Ρωσία. 

Στα πλαίσια των ίδιων σκοπών έχουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη με την σκόπιμη καταστροφή της φύσης από τους πιστούς του Διονύσου. Οι Δυτικοί απώλεσαν τον παγκόσμιο έλεγχο του μαύρου χρυσού και σε συνδυασμό με τα εναλλακτικά μέσα μαζικής ενημερώσεως χάνουν την ολοκληρωτική εξουσία επάνω στους λαούς-εθνότητες του Γεωστρατηγικού-Γεωπολιτικού άξονα 666. Έντρομοι για να αποφύγουν την διάλυση και τις ποινικές συνέπειες επιχειρούν να επιβάλουν τις νέες-ψηφιακές ταυτότητες για να αποκτήσουν εκ νέου τον απόλυτο έλεγχο. επάνω στα έθνη. Βασικό πειραματόζωο και αυτή την φορά η κατοχική Ελλάδα. Κάποιοι εκτιμούν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα είναι ο νέος Βλάντ Τέπες. Είναι τυχαία η συμμαχία του με τον αρχαίο Δράκο 888 που αναφέρεται και στην Αγία Γραφή ;    

Η Δύση είναι απομονωμένη και ο στρατός αδύναμος να αντιδράσει ουσιαστικά. Οι πύραυλοί των δυτικών είναι ξεπερασμένης τεχνολογίας. η οικονομία σε άσχημη κατάσταση και οι πληθυσμοί ασφυκτιούν κάτω από την ναζιστική εξουσία. Είναι γεγονός ότι οι Ρώσοι πριν ανακάμψουν τεχνολογικά οι δυτικοί (ΝΑΤΟ) θα ξεκινήσουν τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο  Με την ισχυρή συμμαχία του αρχαίου δράκου-όφι 888 (Κίνα) που προφητεύουν και τα ιερά κείμενα της Ορθοδοξίας. Εν τούτοις επί Βλαντιμίρ Πούτιν οι πιθανότητες ενός παγκοσμίου πολέμου φαίνονται να είναι σχεδόν μηδενικές.  

Η Ρωσία ως έθνος με την αποδοχή του Αριστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας έγινε Τσαρική-αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την διάλυση της Σοβιετικής ένωσης με θεμέλια τον Χριστιανισμό και την Αριστόκλεια παιδεία μέσα σε 27 χρόνια η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε η πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη. Στον αντίποδα ο Γεωστρατηγικός-Διονυσιακός άξονας 666 (Ισραήλ-Αμερική-Ευρώπη) είναι υπό κατάρρευση. 

Στα πλαίσια της πανάρχαιας διαμάχης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών (Αριστόκλειος-Διονυσιακός), με στόχο την οικουμενική κυριαρχία, οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού έγιναν ιδρυτές τεσσάρων αυτοκρατοριών. Στην σύγχρονη εποχή δημιούργησαν την Αμερικανική αυτοκρατορία. 

Οι Αμερικάνοι είναι ομόθρησκοι των ιδρυτών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Παγανισμός-Διονυσιακός πολιτισμός) και η Νέα Υόρκη είναι η σύγχρονη-παγκόσμια πρωτεύουσα του Διονυσιακού πολιτισμού. Ρωμαίοι και Αμερικάνοι έχουν τις ίδιες θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και στρατιωτικές πεποιθήσεις. Στα πλαίσια αυτά οι κρατούντες στην Ουάσιγκτον έδωσαν στα θεσμικά τους όργανα τις ίδιες ακριβώς ονομασίες με το αρχαίο Ρωμαϊκό κράτος!!! Καπιτώλιο, Γερουσία κλπ. Εν τούτοις οι αρχαίοι Ρωμαίοι έχασαν την διοίκηση της  παγκόσμιας αυτοκρατορίας, όπως έχασαν οι Αμερικάνοι την παγκόσμια κυριαρχία από την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και την Κίνα. 

Ο Διονυσιακός πολιτισμός-παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο συμπαρέσυρε στην καταστροφή την Ρωμαϊκή και την Αμερικανική αυτοκρατορία. Τα δεδομένα πλέον είναι εντελώς διαφορετικά για την Ουάσιγκτον. Να υπενθυμίσω ότι έχουμε την παραδοχή του προέδρου Τζο Μπάιντεν στην Γενεύη, και σταδιακά οι άνθρωποι της νέας τάξης πραγμάτων προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Η Βορειοατλαντική συμμαχία με την Ευρωπαϊκή ένωση είναι κατ ουσίαν παθητικοί θεατές στην Ρωσική-Κινεζική επέλαση, μετά την ήττα στην Συρία.  

Η Αμερική είναι θλιβερός και παθητικός θεατής σε όλα τα παγκόσμια γεγονότα, και κατάντησε να κρύβεται πίσω από την Τουρκία του εντελώς ανεξέλεγκτου πλέον Χαριζίτι Ερντογάν, για να προωθήσει τα συμφέροντα της στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνον. Η Αμερική έχει απωλέσει τον ρόλο της παγκόσμιας υπερδύναμης. Οι Αμερικάνοι έχουν γίνει εσωστρεφείς με καταστροφικές πολιτικές τακτικές Τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι η οικονομική, κοινωνική, πολιτική, στρατιωτική, γεωστρατηγική-γεωπολιτική κατάρρευση της Διονυσιακής αυτοκρατορίας αυξάνεται με ραγδαίους  ρυθμούς.  Η Αμερικανική αυτοκρατορία αποτελεί οριστικά και αμετάκλητα παρελθόν. 

Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι είναι έξυπνοι και δημιουργικοί- εξελίξιμοι με αποτέλεσμα να μην αποδέχονται την κυριαρχία του γεωστρατηγικού-γεωπολιτικού άξονα 666.  Tο πάλαι ποτέ Imperium Americanum είναι οικονομικά εξαρτημένο από την Κίνα 888. Το Αμερικανικό κράτος βρίσκεται σε βαθιά σήψη-κρίση και αποσύνθεση. Σταδιακά χάνει έδαφος στα παγκόσμια δρώμενα και διαρκώς υποχωρεί σε όλα τα επίπεδα. Σε αυτήν την παρακμή συνέβαλαν αποφασιστικά ο Διονυσιακός πολιτισμός, οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η κατάρρευση της αποικιοκρατίας. Στην διάρκεια αυτού του αιματηρού για την ανθρωπότητα αιώνα, ο Λευκός Οίκος με ισχυρό στρατό και οικονομία, είχε καταλυτικό ρόλο σε ολόκληρη την οικουμένη. 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΣΑΡ ΑΛ ΑΣΑΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ; 

Η μεγάλη πατριωτική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ απέρριψε το νεοταξικό σχέδιο “Αραβική Άνοιξη” το οποίο είχε ως στόχο την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιθυμεί να επεκτείνει την απόλυτη κυριαρχία του στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ευλογία και την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής. Για αυτό συμμετέχουν οι Ισραηλινοί στον πόλεμο της Συρίας, ενάντια στον φιλέλληνα Ασσάντ. Επίσης φοβούνται πολύ την συμμαχία Ελλάδας-Συρίας και κατ επέκτασιν την συμμαχία Ρωσία, Ελλάδα, Συρία, Ιράν. 

Η επιτυχία αυτού του επικίνδυνου-Διονυσιακού σχεδίου προϋποθέτει τον διαμελισμό και την διαίρεση των κρατών της περιοχής στην Μέση Ανατολή. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν γενοκτονίες, εκτοπισμός-εξαθλίωση και η εκμετάλλευση προκειμένου να επιβάλουν την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, επί του πλούτου αυτών των εθνών. Οι Ισραηλινοί δεν συγχώρησαν, στην αδούλωτη Συρία του Ασσάντ, την υποστήριξή προς τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. 

Επίσης οι Αμερικανοί και το Ισραήλ έχουν μεγάλο μίσος κατά της Συρίας λόγω της υποστήριξης προς την εθνική αντίσταση του Λιβάνου, η οποία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα κατά της Ισραηλινής επεκτατικότητας. Με την απελευθέρωση εδαφών του Λιβάνου από την Ισραηλινή κατοχή, οι Σύριοι επέτυχαν μια σημαντική νίκη εις βάρος των Ισραηλινών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ, στον Λίβανο το 2006. Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα. 

Οι Σύριοι του Ασσάντ, οι Ρώσοι και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν και κατακτήσει οριστικά ο Ερντογάν την Βόρεια Συρία και οι Αμερική με το Ισραήλ το μεγαλύτερο μέρος των Συριακών εδαφών, τότε η ανθρωπότητα και ειδικά η Ελλάδα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα υποτελείς της νέας τάξης πραγμάτων και της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα. Εάν όμως κερδίσουν οι Ρώσοι-Σύριοι  και οι Ιρανοί τότε η νέα τάξη και ο Ερντογάν θα έχουν δεχτεί το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους. 

Η Συρία στηρίζει την Παλαιστίνη και αυτό αποτελεί μια ακόμη αιτία για την ανατροπή της νόμιμης Συριακής κυβέρνησης. Βασική επιδίωξη των νεοταξιτών παραμένει ο διαμελισμός της Συρίας, η αρπαγή του ορυκτού πλούτου, η αλλαγή των συνόρων, ο εμφύλιος μεταξύ Χριστιανών-Μουσουλμάνων και πιθανόν η δημιουργία ενός φιλοισραηλινού Κουρδικού κράτους ως προπύργιο στον Τουρκικό επεκτατισμό. Οι ναζιστικές κυβερνήσεις του Ισραήλ χωρίς να δέχονται επίθεση από την Συρία, συνεχίζουν τους τακτικούς βομβαρδισμούς σε Συριακά εδάφη. Δεν σταμάτησαν ούτε κατά την διάρκεια των φονικών σεισμών !!!   

Οι βομβαρδισμοί λαμβάνουν χώρα με την προκλητική αδιαφορία του ΟΗΕ και των δυτικών διεθνών οργανισμών-κρατών που μονίμως καταδιώκουν την κυβέρνηση της Δαμασκού. Το πρόβλημα των δυτικών είναι ότι ο "κακός δικτάτορας" Assad αντιστάθηκε στους στους γεωπολιτικούς-γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς του Ισραήλ και υποστηρίζει Λίβανο-Παλαιστίνη και Ιράν. Η γεωστρατηγική-γεωπολιτική συμμαχία 666 (ΗΠΑ-Ισραήλ και Ευρώπη), βρίσκεται υπό κατάρρευση μετά την ήττα στην Συρία το 2018. 

Τα έθνη άρχισαν να αφυπνίζονται και να επιζητούν την συμμαχία-συνεργασία του γεωπολιτικού-γεωστρατηγικού άξονα 888 (Ρωσία-Κίνα). Ρωσία-Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και πρόσφατα η Νότια Αφρική συνασπίζονται και απορρίπτουν-υπονομεύουν την παγκόσμια ηγεμονία του Ισραήλ-Αμερικής. Οι παράγοντες της νέας τάξης πραγμάτων δέχονται συνεχόμενα χτυπήματα καθώς ξεκίνησε και η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων της Συρίας με τον υπόλοιπο Αραβικό κόσμο. Ο Μωαμεθανικός κόσμος ενώνεται και τα σχέδια των Ισραηλινών ανατρέπονται. Οι Αραβικές πρεσβείες ανοίγουν ξανά στην Δαμασκό !!! 

Ο τρόμος και η αγωνία του Ισραήλ επανήλθε. Όλα αυτά τα καλά νέα για την Συρία είναι καταστρεπτικά για το Ισραήλ και τους Ευρωπαίους δουλοπάροικους που συνεχίζουν τις κυρώσεις ενάντια στον Συριακό λαό. Δυστυχώς όμως και ο νέος πλανητάρχης Βλαντιμίρ δεν εμποδίζει το Ισραήλ από τις δολοφονικές επιθέσεις εις βάρος της Συρίας. Η μαχητικότητα του Συριακού έθνους η πίστη σε αξίες και ιδανικά που απορρίπτουν οι δυτικές κοινωνίες δίνουν το μεγάλο πλεονέκτημα στους Σύριους.   

Το σχεδιασμένο ναζιστικό έγκλημα στην Συρία επιβεβαιώθηκε και από τα αρχεία Wikileaks, με την επικοινωνία των στελεχών της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Συρία και του Υπουργείου Εξωτερικών της Αμερικής. Η συνομωσία Ισραήλ-ΗΠΑ επικυρώθηκε δημόσια με δηλώσεις του Μπάιντεν στο Τελ Αβίβ το 2022.  Αυτή η πλεκτάνη επιβεβαιώθηκε ξεκάθαρα μεταξύ άλλων και από τους πιο γνωστούς γεωπολιτικούς-γεωστρατηγικούς Mearsheimer και Walt όταν έγραψαν το άρθρο "Τhe pro-Israel lobby and American Foreign Policy".  Αυτή η συμπαιγνία είναι εμφανής και ότι κορυφαία στελέχη των ΗΠΑ παρουσιάζονται στην παγκόσμια λίστα με τους κορυφαίους Ισραηλινούς της Jerusalem Post (Blinken, Sherman, Janet Yellen, Zelensky) 

Δυστυχώς η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς  την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια. 

Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. Δυστυχώς μετά από την ενσωμάτωση της Βόρειας Συρίας έρχεται σταδιακά και η ενσωμάτωση της Ελληνικής επικράτειας.  

Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης ενός αθέμιτου- ανελέητου ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους. Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία είτε αν θα επεκταθεί με άμεση συμμετοχή του Ιράν και του Ισραήλ. Κανείς δεν γνωρίζει πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή και τον συσχετισμό των δυνάμεων στην Μέση Ανατολή. 

Η δυναμική στρατιωτική συνδρομή προς την νόμιμη κυβέρνηση της Δαμασκού ήταν το πρώτο συντριπτικό-καθοριστικό χτύπημα από τον Ρώσο ηγεμόνα ενάντια στην Διονυσιακή τυραννία. Εμποδίζοντας τους παγκοσμιοποιητές να κατακτήσουν την Συρία άλλαξε άρδην τους παγκόσμιους συσχετισμούς. Ο Πούτιν τους εμπόδισε από τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου. Με την απώλεια μέρους του πετρελαίου και του πλούτου στην μέση ανατολή  η Δύση  μέσα από τον covid-19 oδηγήσε στην καταστροφή τις οικονομίες των Ευρωπαϊκών κρατών και παράλληλα κατέλυσε όλες τις ψευδεπίγραφες δημοκρατίες επιβάλλοντας ναζιστικά καθεστώτα με στόχο την γενική επίθεση προς την Ρωσία. 

Στα πλαίσια των ίδιων σκοπών έχουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη με την σκόπιμη καταστροφή της φύσης από τους πιστούς του Διονύσου. Οι Δυτικοί απώλεσαν τον παγκόσμιο έλεγχο του μαύρου χρυσού και σε συνδυασμό με τα εναλλακτικά μέσα μαζικής ενημερώσεως χάνουν την ολοκληρωτική εξουσία επάνω στους λαούς-εθνότητες του Γεωστρατηγικού-Γεωπολιτικού άξονα 666. Έντρομοι για να αποφύγουν την διάλυση και τις ποινικές συνέπειες επιχειρούν να επιβάλουν τις νέες-ψηφιακές ταυτότητες για να αποκτήσουν εκ νέου τον απόλυτο έλεγχο. επάνω στα έθνη. Βασικό πειραματόζωο και αυτή την φορά η κατοχική Ελλάδα. Κάποιοι εκτιμούν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα είναι ο νέος Βλάντ Τέπες. Είναι τυχαία η συμμαχία του με τον αρχαίο Δράκο 888 που αναφέρεται και στην Αγία Γραφή ;    

Η Δύση είναι απομονωμένη και ο στρατός αδύναμος να αντιδράσει ουσιαστικά. Οι πύραυλοί των δυτικών είναι ξεπερασμένης τεχνολογίας. η οικονομία σε άσχημη κατάσταση και οι πληθυσμοί ασφυκτιούν κάτω από την ναζιστική εξουσία. Είναι γεγονός ότι οι Ρώσοι πριν ανακάμψουν τεχνολογικά οι δυτικοί (ΝΑΤΟ) θα ξεκινήσουν τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο  Με την ισχυρή συμμαχία του αρχαίου δράκου-όφι 888 (Κίνα) που προφητεύουν και τα ιερά κείμενα της Ορθοδοξίας. Εν τούτοις επί Βλαντιμίρ Πούτιν οι πιθανότητες ενός παγκοσμίου πολέμου φαίνονται να είναι σχεδόν μηδενικές.  

Ο πόλεμος στην Συρία ενδέχεται να προκαλέσει εδαφικές αλλαγές στα σύνορα των κρατών της περιοχής. Η γεωστρατηγική θέση της Συρίας έδωσε κίνητρο στις ξένες δυνάμεις να επέμβουν καθώς αποτελεί το κέντρο τριών ηπείρων και μπορεί να χρησιμοποιηθεί  ως βάση του Αραβικού κόσμου και δικτυακό κέντρο μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Την σύγχρονη εποχή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την περίπτωση Μιλόσεβιτς και τον Γιουγκοσλαβικό εμφύλιο πόλεμο που προκάλεσαν οι μέτοχοι του Διονυσιακού πολιτισμού. Να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά η Βικιπαίδεια : 

"Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς (σερβικά: Слободан Милошевић, προφέρεται [sloˈbodan miˈloʃevitɕ], 20 Αυγούστου 1941 – 11 Μαρτίου 2006) ήταν Σέρβος πολιτικός και Πρόεδρος της Σερβίας (αρχικά της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Σερβίας, συστατικής δημοκρατίας εντός της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας) από το 1989 ως το 1997 και Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από το 1997 ως το 2000. Επίσης ήταν αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Σερβίας από την ίδρυσή του το 1990. Ανέλαβε την εξουσία ως Πρόεδρος της Σερβίας όταν αυτός και οι υποστηρικτές του υποστήριξαν την ανάγκη μεταρρύθμισης του Συντάγματος της Γιουγκοσλαβίας του 1974 λόγω τόσο της περιθωριοποίησης της Σερβίας όσο και της πολιτικής αδυναμίας του να αποτρέψει τις αλβανικές αυτονομιστικές ταραχές στη Σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου.

Η προεδρία του Μιλόσεβιτς στη Σερβία και στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από αρκετές σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο σύνταγμα της Σερβίας τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, που περιόρισαν τις εξουσίες των αυτόνομων επαρχιών της Σερβίας. Το 1990 η Σερβία πέρασε από ένα τιτοϊκό, μονοκομματικό σύστημα σε ένα πολυκομματικό και επιχείρησε να μεταρρυθμίσει το Σύνταγμα της Γιουγκοσλαβίας του 1974. Οι συστατικές δημοκρατίες της χώρας χωρίστηκαν εν μέσω πολέμων και από τις πρώην δημοκρατίες της Σερβίας και του Μαυροβουνίου της ΣΟΔΓ ιδρύθηκε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Ο Μιλόσεβιτς διαπραγματεύθηκε εκ μέρους των Σέρβων της Βοσνίας τη Συμφωνία του Ντέητον, που τερμάτισε τον Πόλεμο της Βοσνίας το 1995.

Ενώ για πολιτικούς λόγους είχε προηγουμένως χαρακτηριστεί από διπλωμάτες. «κύριος παράγοντας σταθερότητας στα Βαλκάνια» και συνυπέγραψε τη Συμφωνία Ειρήνης του Ντέητον το 1995, εν μέσω των Νατοϊκών βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας το 1999 ο Μιλόσεβιτς κατηγορήθηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) για εγκλήματα πολέμου σε σχέση με τους πολέμους στη Βοσνία, την Κροατία και το Κοσσυφοπέδιο. Ο Μιλόσεβιτς παραιτήθηκε από τη Γιουγκοσλαβική προεδρία εν μέσω διαδηλώσεων, μετά τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου 2000. Συνελήφθη στις 31 Μαρτίου 2001 από τις ομοσπονδιακές αρχές της Γιουγκοσλαβίας ως ύποπτος διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας και υπεξαίρεσης. 

Η αρχική έρευνα για το Μιλόσεβιτς δεν τελεσφόρησε από έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, κάνοντας τον πρωθυπουργό της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς να τον εκδώσει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) για να δικαστεί, αντί των προηγουμένων, για κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου. Στην αρχή της δίκης ο Μιλόσεβιτς κατήγγειλε το Δικαστήριο ως παράνομο διότι δεν είχε συσταθεί με τη συναίνεση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, επομένως αρνήθηκε να ορίσει δικηγόρο για την υπεράσπισή του. 

Ο Μιλόσεβιτς υπερασπίστηκε ο ίδιος τον εαυτό του στην πενταετή δίκη, που έληξε χωρίς ετυμηγορία όταν πέθανε στο κελί του της φυλακής στη Χάγη στις 11 Μαρτίου 2006. Ο Μιλόσεβιτς, που υπέφερε από καρδιακές παθήσεις και υπέρταση, πέθανε από καρδιακή προσβολή. Το δικαστήριο αρνήθηκε κάθε ευθύνη για το θάνατο του Μιλόσεβιτς και δήλωσε ότι είχε αρνηθεί να πάρει τα συνταγογραφούμενα φάρμακα και αντί αυτών έπαιρνε άλλα μόνος του.

Μετά το θάνατο του Μιλόσεβιτς το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατέληξε ότι ιδιαίτερα για την Υπόθεση της Γενοκτονίας της Βοσνίας δεν υπάρχουν στοιχεία που να τον συνδέουν με τη γενοκτονία που διέπραξαν οι Σερβοβοσνιακές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Βοσνίας. Ωστόσο το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο Μιλόσεβιτς και άλλοι στη Σερβία είχαν διαπράξει παραβίαση της Σύμβασης για τη Γενοκτονία, παραλείποντας να αποτρέψουν τη γενοκτονία και μη συνεργαζόμενοι με το ICTY για την τιμωρία των δραστών της, ιδίως του Στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς, και παραβίαση της υποχρέωσής του να συμμορφωθεί με τα προσωρινά μέτρα που διέταξε το Δικαστήριο. Η κυβέρνηση του Μιλόσεβιτς έχει περιγραφεί από παρατηρητές ως απολυταρχική ή αυταρχική. " 

Όλοι οι λαοί, όλα τα έθνη του κόσμου που αντιστέκονται είναι προδότες και εγκληματίες πολέμου εκτός από τους Ισραηλινούς. Το έθνος του Ισραήλ έχει την εντολή από τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης να κάνει γενοκτονίες σε κάθε εποχή !!!

Η συμπεριφορά του Ισραήλ στον πόλεμο της Γάζας είναι εγκληματική με βάση τα ηθικά αξιώματα του Αριστόκλειου πολιτισμού. Εν τούτοις Ευρωπαίοι και Αμερικανοί που ανήκουν στον Διονυσιακό-γεωστρατηγικό άξονα 666, σκοπίμως σιωπούν. 

Όσοι γνωρίζουν καλά την Βίβλο αμέσως αντιλαμβάνονται την επίδραση των προφητών και του αρχαίου Ισραήλ στο στρατεύματα και στην ηγεσία. Στόχος ο ολοκληρωτικός αφανισμός των Παλαιστινίων όπως γινόταν την αρχαία εποχή που πολεμούσαν οι Ιουδαίοι με τα εχθρικά ένθη. Ο θρησκευτικός συγκρητισμός του περιούσιου λαού είναι προφανής. 

Η Εβραϊκή Βίβλος είναι γεμάτη από ανατριχιαστικά αποσπάσματα που επικαλούνται και περιγράφουν της γενοκτονίες και την εξόντωση άλλων εθνών στο όνομα του Θεού. Από τα αντίπαλα έθνη ο αιμοσταγής θεός απαιτούσε να εξοντωθούν άπαντες.  Άνδρες, γυναίκες, παιδιά και ζώα σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των γενοκτονιών-αφανισμού ολόκληρων εθνών-φυλών και περιοχών. Παράλληλα με τα εγκλήματα λάμβαναν χώρα και πολιτιστικές καταστροφές.  

Η Βίβλος αναφέρει ενδεικτικά ότι οι Ισραηλίτες βρίσκονται σε μια έρημο κοντά στην Γάζα, αντιμετωπίζοντας τους Αμαληκίτες. Η φυλή αυτή αποτελούσε το σύμβολο του κακού και έπρεπε να εξοντωθεί.  Οι Αμαληκίτες έπρεπε να εξαφανιστούν- εξαλειφθούν, διότι ήταν ένας αυτόχθονος λαός. Για αυτό έπρεπε με θεϊκή απόφαση-ετυμηγορία να γίνει η σφαγή.  

Οι Αμαληκίτες χαρακτηρίζονται ως αιώνιος εχθρός των Ισραηλιτών. Για αυτό αναφέρονται σε κεφάλαια της Αγίας Γραφής:  Στο 17ο κεφάλαιο της Εξόδου (στίχοι 8-16) ο Αμαλήκ πολεμά κατά των Εβραίων στην έρημο. Ο Μωυσής διατάζει τον Ιησού του Ναυή να ηγηθεί των Ισραηλιτών στην μάχη του Ρεφιδίμ. Ο Μωυσής παρακολουθεί από έναν λόφο την μάχη όπως έκαναν οι Πέρσες βασιλείς. 

Στο 25ο κεφάλαιο του Δευτερονόμιου (στίχοι 17-19) οι Ισραηλίτες διατάζονται να εξαλείψουν την ανάμνηση των Αμαληκιτών από την υφήλιο μόλις καταλάβουν τη Γη της Επαγγελίας, ως εκδίκηση για όσα τους είχαν κάνει κατά την περιπλάνησή τους («ἐξαλείψεις τὸ ὄνομα Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ οὐ μὴ ἐπιλάθῃ»). 

Επίσης στο κεφάλαιο 7, στίχος 1-16, οι Εβραίοι διατάσσονται να σκοτώσουν όλους τους κατοίκους και τα ζώα των πόλεων που είναι αλλόθρησκοι. Η παράδοση αναφέρει ότι ο βασιλιάς Σαούλ έχασε την εύνοια του Θεού των Εβραίων επειδή δεν κατόρθωσε να σκοτώσει τον βασιλιά Αγάγ και όλα τα ζώα των Αμαληκιτών (Α΄ Βασιλειών, κεφάλαιο ιε΄). 

Στο 15ο κεφάλαιο του Α΄ Βασιλειών (στ. 1-9), ο Σαμουήλ ονοματίζει τους Αμαληκίτες ως τον εχθρό των Ισραηλιτών: «τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ· νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ Ἰσραήλ, ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου». Για αυτό αμέσως μετά ο Θεός διατάζει τον Σαούλ να καταστρέψει τους Αμαληκίτες. Στον στίχο 33 ο Σαμουήλ χαρακτηρίζει τον βασιλέα των Αμαληκιτών Αγάγ ως εχθρό και δολοφόνο, σκοτώνοντάς τον.

 Κατά το 30ό κεφάλαιο  στίχος. 1-2, οι Αμαληκίτες εισέβαλαν στην έρημο και στην Σεκελὰκ (ή Ζικλάγκ, την συνοριακή περιοχή Ιουδαίων-Φιλισταίων) προς το τέλος της βασιλείας του Σαούλ. Οι Αμαληκίτες πυρπόλησαν την Σεκελάκ και πήραν τους κατοίκους της αιχμαλώτους. Ο μετέπειτα βασιλιάς Δαβίδ ήταν επικεφαλής μιας επιτυχημένης εκστρατείας κατά των Αμαληκιτών ώστε να ανακτήσει «όλους όσους είχαν πάρει μαζί τους οι Αμαληκίτες». 

Στο πρώτο κεφάλαιο του Β΄ Βασιλειών (στίχοι 5-10) ένας Αμαληκίτης αβαφέρει στον Δαβίδ ότι βρήκε τον Σαούλ να στηρίζεται πάνω στο δόρυ του μετά τη Μάχη του όρους Γελβουέ. Ο Αμαληκίτης ισχυρίζεται ότι ο Σαούλ τού είπε να τον σκοτώσει. Ο Δαβίδ τότε διέταξε τους άνδρες του να σκοτώσουν τον Αμαληκίτη επειδή είχε σκοτώσει κεχρισμένο βασιλέα του Ισραήλ («χριστὸν Κυρίου»).

Αυτή η έχθρα είναι η βάση της εντολής του Θεού προς τον Σαούλ: « Αυτό λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Εξέτασα τι έκανε ο Αμαλήκ στον Ισραήλ. Χτυπήστε τον Αμαλήκ και καταστρέψτε όλα όσα του ανήκουν και μην έχετε συμπόνια, μην δείξετε έλεος, αλλά σκοτώστε άνδρες και γυναίκες, παιδιά και βρέφη, βόδια και πρόβατα, καμήλες και γαϊδούρια !!!

Ο δισταγμός του Σαούλ να υπακούσει σε αυτή τη διαταγή του κοστίζει την βασιλεία του Ισραήλ και την εύνοια του Παντοδύναμου. Η μεταγενέστερη εβραϊκή παράδοση σχολιάζει αυτό το γεγονός ως εξής: « Κατέφυγε στην εξόντωση γυναικών και παιδιών και σκέφτηκε ότι δεν θα ενεργούσε ως προς αυτό με βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο: επειδή οι Αμαληκίτες ήταν εχθροί και είχε λάβει εντολή από τον Θεό, την οποία ήταν επικίνδυνο να αγνοήσει » (Ιωσήφος, Αρχαιότητες των Εβραίων, βιβλίο VI, κεφάλαιο 7).

Σε μια μελέτη που έγινε υπολογίζεται ότι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν θύματα γενοκτονίας και υπέστησαν τρομερές φρικαλεότητες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Marcion, ένας θεολόγος γεννημένος το 85 μ.Χ. εγκατέλειψε την Χριστιανική κοινότητα της Ρώμης. Μετά την αποχώρηση του ίδρυσε δική του Εκκλησία. Το βασικό δόγμα της εκκλησίας του  ήταν ότι απέρριπτε τον σκληρό και αιμοσταγή Θεό της Παλαιάς Διαθήκης υπέρ του γλυκού και φιλάνθρωπου Ιησού Χριστού.  

Αναφέρει ενδεικτικά ο Marcion ότι έχω ρωτήσει ιερείς, επισκόπους και θεολόγους που γνώριζα για αυτή την κραυγαλέα αντίφαση μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, χωρίς να λάβω καμία πειστική εξήγηση. Για αυτό ο Marcion κήρυξε ότι ο Θεός είχε στείλει τον Ιησού Χριστό, ο οποίος ήταν διαφορετικός από τον εκδικητικό Θεό Γιαχβε Ο Marcion Θεωρούσε τον εαυτό του οπαδό του Αποστόλου Παύλου. Το δόγμα του ονομάζεται Μαρκιονισμός.

Ο Marcion δημοσίευσε την παλαιότερη καταγραφή ενός κανόνα βιβλίων της Καινής Διαθήκης.  Οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας όπως ο Ιουστίνος Μάρτυρας , ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός κατήγγειλαν τον Μαρκίωνα ως αιρετικό ή αντίχριστο και αφορίστηκε από την εκκλησία της Ρώμης. Ο εκδιωγμένος δημοσίευσε τον δικό του κανόνα χριστιανικών ιερών γραφών,  που περιείχε δέκα επιστολές του Παύλου. Το Ευαγγέλιο του Μαρκίωνα υποστηρίζεται ότι είναι μια επεξεργασμένη έκδοση του Ευαγγελίου του Λουκά. 

Μερικοί σύγχρονοι μελετητές έχουν διατυπώσει την θεωρία ότι το Ευαγγέλιο του Μαρκίωνα ήταν το παλαιότερο, αν και αυτό έχει αμφισβητηθεί.  Στην πραγματικότητα η βία της Βίβλου επικρατούσε συνεχώς έναντι του Ευαγγελίου στους αιώνες που ακολούθησαν, αποτελώντας ένα πρότυπο δίωξης, υποδούλωσης και εξόντωσης στο οποίο στηρίχθηκαν όλα τα εκχριστιανισμένα έθνη Γερμανοί, Βούλγαροι, Σλάβοι κλπ. 

Από την Παλαιά Διαθήκη ξεκίνησαν και οι Διονυσιακές  σταυροφορίες και όλοι οι θρησκευτικοί πόλεμοι. Οι γενοκτονίες των Ινδιάνων της Αμερικής και άλλα εγκλήματα είναι βασισμένα στην Βίβλο.  Αποσπάσματα από το Δευτερονόμιο και άλλα βιβλία χρησιμοποιήθηκαν για να υποκινήσουν τους στρατιώτες σε σφαγές και μαζικές σφαγές.

Το μήνυμα του Ευαγγελίου έχει αγνοηθεί και περιφρονηθεί πρωτίστως από την ίδια την Εκκλησία. Το Καθολικό Βατικανό υπήρξε σύμβολο διαφθοράς και βίας σε όλη τη σύγχρονη εποχή, ενώ οι Προτεστάντες πάστορες έχουν ευλογήσει όλες τις ευρωπαϊκές φρικαλεότητες στον Νέο Κόσμο. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τον 21ο αιώνα για να βρούμε έναν Πάπα που καταδίκαζε τον πόλεμο ως τέτοιο, χωρίς αν ή αλλά, σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του Ευαγγελίου.

Είναι αλήθεια ότι η δυτική παράδοση του πολέμου ποικίλλει, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων κατάκτησης, της διατήρησης του status quo και των αυτοκρατορικών πολέμων. Πηγή κάθε γενοκτονίας-αιματοχυσίας αποτελεί η Παλαιά Διαθήκη. Ξένοι αναλυτές εκτιμούν ότι ο εφιάλτης ενός παγκόσμιου πολέμου με πρότυπο την Παλαιά Διαθήκη, επιβάλει την απόλυτη απαγόρευση της Βίβλου. 

Με βάση τα προαναφερόμενα δεν αποκλείεται να γνώριζε ο Marcion ότι ένα μέρος των Ισραηλιτών εγκατέλειψε τον Θεό των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και ασπάστηκε την Διονυσιακή λατρεία όπως μας πληροφορεί ο Αρχιερέας των Δελφών, βιογράφος-ιστορικός και φιλόσοφος του Διονυσιακού πολιτισμού, ο Πλούταρχος.   

Η Διονυσιακή ελίτ επιβιώνει και κυριαρχεί εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, μέσα από μια συγκεκριμένη μέθοδο. Η Διονυσιακή αριστοκρατία από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι και σήμερα δημιουργεί παγκόσμιες αυτοκρατορίες τις οποίες στην συνέχεια καταστρέφει είτε εγκαταλείπει όταν δεν τις χρειάζεται. Οι αυτοκρατορίες που δημιούργησαν προκάλεσαν τρομερές γενοκτονίες. Η νέα-τρίτη Ρώμη με πρωτεύουσα την Μόσχα βασίζεται στον νόμο, στην λογική ως μια παγκόσμια ανθρώπινη ικανότητα. 

Στον αντίποδα η Ιερουσαλήμ εκπροσωπεί τον Διονυσιακό πολιτισμό και την οικουμενικότητα του Βάκχου-Savaziou Τα πολιτιστικά-γεωστρατηγικά-γεωπολιτικά δικαιώματα της Ρώμης αποτελούν εμπόδιο στο θείο δικαίωμα του Ισραήλ 

Σύμφωνα με ξένους αναλυτές το θείο δικαίωμα είναι μια μυθοπλασία, είναι ένα ψέμα και είναι μια εβραϊκή καινοτομία, όπως έδειξε ξεκάθαρα ο Jan Assmann στο The Price of Monotheism.  Ο θεϊκός νόμος των Ισραηλινών είναι ασύμβατος με το ρωμαϊκό δίκαιο του Κρεμλίνου. Ο θεϊκός νόμος εξ ορισμού τοποθετείται πάνω από τον νόμο που ανέπτυξαν οι άνθρωποι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κράτος του Ισραήλ περιφρονεί το διεθνές δίκαιο. Το Ισραήλ θεωρεί ότι έχει  ένα θεϊκό αποκλειστικό δικαίωμα που του επιτρέπει να γενοκτονεί τα άλλα έθνη.

Η προοπτική ενός κόσμου χωρίς διεθνές δίκαιο στην σύγχρονη πυρηνική εποχή είναι ένα συνταρακτικό και επικίνδυνο γεγονός. Η γενοκτονία στη Γάζα από το Ισραήλ υπό την προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών επιταχύνει αυτήν την παγκόσμια συνειδητοποίηση. Το διεθνές δίκαιο, ο σεβασμός των συνθηκών και των δεσμεύσεων, η δικαιοσύνη στην επίλυση συγκρούσεων, η διπλωματία που βασίζεται στην καλή πίστη, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη, είναι πράγματα που το Ισραήλ περιφρονεί και απορρίπτει. Το Διεθνές Δίκαιο είναι η αναζήτηση της δικαιοσύνης και της αλήθειας. Το Ισραήλ είναι η δύναμη του ψέματος, της εξαπάτησης, της διαφθοράς και του εκβιασμού.

Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου. Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου.  Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν  από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας σε πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.  

Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια  άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν  ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους  στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).

Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.

Ο ινδουισμός καταδικάζει απερίφραστα όλες εκείνες τις πράξεις που μπορεί να προκαλέσουν την απώλεια της ζωής κάθε ζώντος πλάσματος, παράλληλα όμως υπάρχει το πολεμικό έπος Μαχαμπαράτα, που μιλά για επικά επιτεύγματα επιφανών ανδρών στα πεδία των μαχών. Ο πολεμοχαρής Κρίσνα οδηγεί τον πολεμιστή Αρτζούνα στην μάχη (Kurukshetra). Ο Αρτζούνα βλέποντας στην πλευρά των αντιπάλων του φίλους, συγγενείς και δασκάλους διστάζει να πολεμήσει και σκέφτεται να καταθέσει τα όπλα για να μην τους βλάψει. Ο Κρίσνα του εξηγεί ότι πρέπει να είναι πιστός στο ρόλο του ως ευγενής- πολεμιστής και τον διατάζει να κάνει το καθήκον του προς το έθνος και τους θεούς. Στην Ιουδαϊκή θρησκεία οι πόλεμοι έχουν σημαντική θέση και στην Παλαιά διαθήκη αναφέρονται πολεμικές συγκρούσεις.   

Ακόμη και η απόλυτη θρησκεία αγάπης ο χριστιανισμός απέκτησε έναν αμυντικό στρατιωτικό χαρακτήρα μετά την ανάληψη διοικήσεως του Imperium Romanum από τους Έλληνες. Κατά την μεσαιωνική εποχή οι θρησκευτικές πολεμικές αντιπαραθέσεις εναντίον των εκάστοτε απίστων λαών, αποτελούσε το βασικότερο κίνητρο για επίθεση και πόλεμο από έθνη. Όμως πολέμους είχαμε και ενάντια στους ομόδοξους  Το σχίσμα στην Χριστιανική εκκλησία μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρώμης, ήταν ο πυρήνας των πολεμικών επιχειρήσεων. 

Για αυτό οι σταυροφόροι στο δρόμο κατέκτησαν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία. Σλάβοι Χριστιανοί-Ορθόδοξοι, Βόσνιοι Μωαμεθανοί και Κροάτες Καθολικοί επιδόθηκαν σε ανελέητες πολεμικές αντιπαραθέσεις επί χρόνια με βάση τις αρχές των δύο παγκόσμιων πολιτισμών. 

Οι σύγχρονες υπερδυνάμεις της εποχής μας θα πολεμήσουν για θρησκευτικές, πολιτιστικές-κοινωνικές, οικονομικές και εδαφικές αιτίες. Γεωστρατηγικά έχουμε ένα εκτενέστατο θρησκευτικό, πολιτικό-στρατιωτικό, πολιτιστικό πλέγμα συμφερόντων και κυριαρχίας ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες-υπερδυνάμεις Ρωσία-Κίνα και Αμερική-ΝΑΤΟ. 

Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη είναι οι θρησκευτικές οργανώσεις οι οποίες διέπονται από ένα ανελέητο και τυφλό θρησκευτικό φανατισμό. Με αυτές τις μεθόδους επιδιώκουν την δημιουργία μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού. Ένα από τα βασικά θέματα που διακατέχουν την Βίβλο (Παλαιά Διαθήκη) είναι η κριτική-έλεγχος των βασιλιάδων, των πλούσιων και  των διεφθαρμένων δικαστών που παραβίαζαν τις Δέκα Εντολές που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή.  

Οι άνθρωποι του Θεού (Προφήτες) είχαν ως στόχο να δημιουργηθεί μια δίκαιη και ισότιμη κοινωνία προστατεύοντας τους φτωχούς από την οικονομική καταπίεση-εξαπάτηση της δουλείας του χρέους και την απώλεια της γης.  Αν οι προφήτες ζούσαν στην εποχή μας θα καταδικάζονταν από τον Bibi για παραβίαση των πιο θεμελιωδών νόμων του βιβλικού Ιουδαϊσμού, με βάση την δική του Βιβλική ερμηνεία. Εκείνους τους αιώνες οι προφήτες του Θεού περιέγραψαν πολλές φορές ότι ο Κύριος ήταν εξαιρετικά δυσαρεστημένος επειδή το Ισραήλ παρέκκλινε από τις εντολές του με συνέπεια  να αποσύρει την προστασία του και να καταδικάσει τον λαό του Ισραήλ. 

Για αυτό κατακτήθηκε το Ιουδαϊκό έθνος. Οι βιβλικοί προφήτες απέδωσαν την ήττα του Ισραήλ το 722 π.Χ. στην τιμωρία του Κυρίου για την παραβίαση της διαθήκης που προσέφερε. Η τιμωρία του Ισραήλ ταίριαζε με το έγκλημα. Ακριβώς όπως η πλούσια πιστώτρια ελίτ είχε αφαιρέσει τους  την γη και οι δέκα φυλές του Ισραήλ απελάθηκαν στην Μεσοποταμία και την Μηδία. Το γεωγραφικό μέγεθος της Ιουδαίας μειώθηκ σε μια περιοχή γύρω από την Ιερουσαλήμ.

Ο Ιεζεκιήλ, ο προφήτης των εξόριστων Ιουδαίων οδηγήθηκε στην Βαβυλωνία το 597 π.Χ. ως όμηρος. Κατά την περίοδο της αιχμαλωσίας έγινε ήταν η βασική επιρροή του Έσδρα και της ιερατικής σχολής που επεξεργάστηκε τις πρώιμες πηγές της Τορά. Η Τορά οριστικοποιήθηκε όταν οι Εβραίοι επέστρεψαν από την Βαβυλώνα. Οι Ιουδαίοι επεξεργάστηκαν τις βαβυλωνιακές έννοιες της οικονομικής δικαιοσύνης στον Ιερό Μωσαϊκό Νόμο. 

Για αυτό ο προφήτης Ιεζεκιήλ αναφέρει : «Ο λόγος του Κυρίου ήρθε σε μένα:  Το τέλος είναι τώρα επάνω σας και θα εξαπολύσω την οργή μου εναντίον σας. Θα σε κρίνω σύμφωνα με την συμπεριφορά σου και θα σου ανταποδώσω για όλες τις απεχθείς πρακτικές σου», αναφέροντας την πόλωση του πλούτου από τους πλουσιότερους Εβραίους, τη διαφθορά των δικαστηρίων και την παραβίαση της αρχικής διαθήκης με τον Κύριο. Οι προφήτες δεν συμπαθούσαν τους άδικους  Εβραίους. 

Για αυτό αν βρισκόταν σήμερα στο Ισραήλ θα αντιδρούσαν.  Ήταν αντισιωνιστές  και θα κατέκριναν τους δεξιούς πολιτικούς που τώρα καταργούν τα δικαστήρια της χώρας, ενθαρρύνουν τις μαζικές δολοφονίες αμάχων και καταστρέφουν τις υποδομές μιας ολόκληρης κοινωνίας; Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κανένας θρησκευτικός παράγοντας δεν επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Νετανιάχου ότι ενεργεί βάσει βιβλικής δέσμευσης ως δικαιολογία για την διάπραξη γενοκτονίας με την κατάληψη της παλαιστινιακής γης και την καταστροφή του υπάρχοντος πληθυσμού. 

Κυριολεκτικά ο Bibi ομοιάζει με μάγο που προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από αυτό που πραγματικά συμβαίνει.  Ο Νετανιάχου ισχυρίζεται ότι ενεργεί με βάση τις Βιβλικές εντολές ως δικαιολογία για την γενοκτονία των Παλαιστινίων. Αλλά αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι ένα σύμφωνο από την παράδοση του Μωυσή είναι ορθό ; Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι είναι η μοχθηρή απαίτηση από τον δικαστή και τον εξέχοντα Σαμουήλ που λέει στον Σαούλ, τον στρατηγό που ήθελε να κάνει βασιλιά: « Τώρα πήγαινε και χτυπήστε τον Αμαλήκ [έναν εχθρό του Ισραήλ] και καταστρέψτε εντελώς όλα όσα τους ανήκουν. Μην τους λυπηθείτε, σκοτώστε άνδρες και γυναίκες, παιδιά και βρέφη, βοοειδή και πρόβατα, καμήλες και γαϊδούρια » (Α' Σαμουήλ 15:3).

Αυτά τα λόγια δεν ήταν λόγια του Κυρίου και ο Σαμουήλ δεν ήταν ο Μωυσής. Και δεν υπήρχε γενική υπόσχεση για υποστήριξη των Εβραίων ανεξάρτητα από το πώς συμπεριφέρονται. Ακολουθώντας το αίτημα του Σαμουήλ για κατάκτηση ως μέσο για να γίνει ο Σαούλ αρκετά δημοφιλής ώστε να γίνει βασιλιάς είχε ήδη παραβιάσει τις εντολές του Κυρίου . Δεν υπάρχει καμία απόδειξη για αυτό στον εορτασμό του Νετανιάχου για την συμφωνία του Σαμουήλ και του Σαούλ να γίνει δημοφιλής μέσω στρατιωτικής κατάκτησης. 

Παρά τις παροτρύνσεις ο Σαμουήλ επέπληξε για κακή συμπεριφορά τον Σαούλ λέγοντάς του ότι ο Κύριος είχε αποφασίσει να βρεθεί άλλος άνθρωπος για να είναι βασιλιάς του Ισραήλ. Δεν ήταν ο Κύριος που έδωσε εντολή να καταστραφεί ο Αμαλέκ, αλλά ένας προφήτης που επιθυμούσε να τοποθετήσει έναν βασιλιά στο θρόνο. Η επίκληση μιας τέτοιας εντολής είναι εκ πρώτης όψεως απόδειξη της πρόθεσης διάπραξης γενοκτονίας. Αλλά αυτό φαίνεται λιγότερο σημαντικό για τον Νετανιάχου από το να ικανοποιήσει την επιθυμία των Ισραηλινών για εκδίκηση. 

Ο Bibi δεν αναφέρει το γεγονός ότι ο Σαούλ δεν υπάκουσε τις εντολές του Κυρίου και ότι ο Κύριος τον απέρριψε ως βασιλιά. Eπίσης δεν αναγνωρίζει το πλαίσιο, μερικά κεφάλαια νωρίτερα, στο Α' Σαμουήλ 12:15, το οποίο περιγράφει τη διαφθορά των δικαστών και την προειδοποίηση του Σαμουήλ ότι: « Αν δεν υπακούτε στον Κύριο, αν επαναστατείτε ενάντια στις εντολές του,  o Θεός θα είναι εναντίον σου ». Η προειδοποίηση του Κυρίου ότι « αν επιμείνεις να κάνεις το κακό, εσύ και ο βασιλιάς σου θα σαρωθείς » θα έπρεπε να είχε προβληματίσει τον σημερινό πρωθυπουργό του Ισραήλ. .

Η Αγία Γραφή είναι αξιοσημείωτη για την κριτική στους βασιλιάδες που κυβέρνησαν την Ιουδαία-Ισραήλ. Είναι στην πραγματικότητα μια μακρά ιστορία κοινωνικής επανάστασης στην οποία οι οί ηγέτες προσπάθησαν συχνά με επιτυχία να νικήσουν μια εγωιστική-επιθετική ολιγαρχία, που καταγγέλθηκε επανειλημμένα για την απληστία της να εξαθλιώνει οικονομικά τους λαούς, να αρπάζει τα εδάφη τους και να τους υποβιβάζει σε δούλους. 

Η διαφθορά της Ισραηλινής ελίτ οδήγησε στην εγκατάλειψη από τον Θεό. Ποια ήταν η διαθήκη που έγινε στο Χωρήβ κοντά στο όρος Σινά; Ο Κύριος έδωσε στον Μωυσή τις Δέκα Εντολές που είχαν ηθικό σκοπό την κοινωνική δικαιοσύνη και τον καταμερισμό του πλούτου. Έκανε μια συμφωνία που δεσμεύει όλους τους μελλοντικούς Εβραίους να υπακούουν σε αυτές τις εντολές (Έξοδος 19-23 και Δευτερονόμιο 5:2 και 28:43).

Από την αρχή ο Θεός απείλησε να τιμωρήσει τους Εβραίους εάν παραβίαζαν την Παλαιά Διαθήκη. Τα λόγια των προφητών αναφέρουν τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι επόμενες γενιές παραβίασαν την διαθήκη. Η ισονομία και η προστασία των φτωχών ήταν ο ρόλος των αρχαίων προφητών.  Είχαν εντολή από τον Θεό να  αφυπνίσουν τον Ισραηλινό λαό και να τον προστατέψουν από τα τυραννικά καθεστώτα. Για αυτό οι Ιουδαίοι έχασαν τις μάχες εναντίον των ξένων εθνών, τους οποίους οι προφήτες περιέγραψαν ως όργανα του Κυρίου για να τους τιμωρήσουν για την ανυπακοή τους.  

Τα εδάφια Δευτερονόμιο 28:21-25 προειδοποιούν τους Ιουδαίους ότι αν δεν υπακούσουν στις εντολές του Κυρίου. Ο Κύριος θα τους χτυπήσει με ασθένειες μέχρις ότου σας εξολοθρεύσει από την γη που έχουν στην κατοχή τους και ότι « θα γίνετε νικημένοι μπροστά στους εχθρούς σας. Το Δευτερονόμιο (29, 24-25) υπενθυμίζει στους Ιουδαίους ότι αν ο Κύριος τους κάνει να υποφέρουν αυτό που έκανε στα Σόδομα και τα Γόμορρα, τον Αδμάθ και τον Ζεβοΐμ, « είναι επειδή αυτός ο λαός έχει εγκαταλείψει τη διαθήκη του Κυρίου, του Θεού των πατέρων τους και την διαθήκη που έκανε μαζί τους όταν τους έβγαλε από την Αίγυπτο ».

Οι προφήτες περιέγραψαν τι σήμαινε η υπακοή στη διαθήκη. Τα εδάφια Ησαΐας 5:3 και 8 ανέφεραν την οικονομική ανισότητα ως το μεγαλύτερο πλήγμα της Ιουδαϊκής κοινωνίας, κατηγορώντας τους ηγέτες και τα ιερατεία για την απληστία και την ασυδωσεία.  Αλίμονο σε εσάς που προσθέτετε το ένα σπίτι στο άλλο, που προσθέτετε το ένα χωράφι στο άλλο, μέχρι να μην υπάρχει πια ελεύθερος χώρος στην γη ». Αυτή ακριβώς είναι η μοίρα που επιφυλάσσει στους Παλαιστίνιους που εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους από το σημερινό Ισραήλ που ενεργεί ως κράτος εποίκων.

Τα εδάφια Ησαΐας 10:1-3 αναφωνούν: « Αλίμονο σε εκείνους που φτιάχνουν άδικους νόμους, σε εκείνους που εκδίδουν καταπιεστικά διατάγματα με σκοπό να στερήσουν τα δικαιώματά από τους φτωχούς και να ληστέψουν τον καταπιεσμένο λαό, λεηλατώντας τις χήρες και τα ορφανά. Τι θα κάνετε την ημέρα της κρίσης όταν η κακοτυχία έρχεται από μακριά; » Και στο 29:13-15: « Ο Κύριος είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται σε μένα με το στόμα τους και με τιμούν με τα χείλη τους, αλλά η καρδιά τους είναι μακριά από εμένα. Η λατρεία που μου αποδίδουν αποτελείται μόνο από κανόνες που διδάσκονται από άνδρες. Αλλοίμονο σε εκείνους που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρύψουν τα σχέδιά τους από τον Κύριο .”

Ο επόμενος προφήτης, ο Ιερεμίας  κατηγορεί το Ισραήλ ότι εγκατέλειψε τον Κύριο και παραβίασε την διαθήκη, φέρνοντας καταστροφή μέσω της κακίας και της πλάνης » Αποκαλώντας το Ισραήλ άπιστο (3:8 και 20-21), Mέσα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου κατά την σημερινή εποχή είδαμε μεταξύ άλλων ότι  αρκετοί Δυτικοί αμερόληπτοι αναλυτές γνωρίζουν καλύτερα τις γραφές από τον Bibi. Τ

Ο Σιωνισμός σήμερα βρίσκεται σε αντίθεση με την Βίβλο. Αυτό είναι κατανοητό δεδομένου ότι η ιδεολογία του προέρχεται από μια πολύ κοσμική-Διονυσιακή ομάδα παρά την πρόσφατη εξαγορά της από Εβραίους που αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι. 

Η ρητορική που χρησιμοποιεί ο Bibi είναι αδόκιμη με βάση την Αγία Γραφή. Η Βίβλος διδάσκει ότι ο πλούτος και η περιουσία πρέπει να διανέμονται δίκαια και να μην συγκεντρώνονται στα χέρια μιας ολιγαρχίας. Οι στίχοι 1 και 9 της Εξόδου 23 παρέχουν μια εικόνα για το πώς έπρεπε να αντιμετωπίζονται οι ξένοι της εποχής–: «Μην ακολουθείτε το πλήθος κάνοντας το κακό, αλλά καθιερώστε το νόμο της δικαιοσύνης και του ελέους: Μην καταπιέζετε τον ξένο ; Εσείς οι ίδιοι ξέρετε τι είναι να είσαι ξένος επειδή ήσασταν ξένος στην Αίγυπτο .»

Είναι δικαιοσύνη και έλεος να κόβουν το νερό, τα τρόφιμα, τα  φάρμακα και τα καύσιμα σε έναν ολόκληρο πληθυσμό ; Είναι βιβλική δικαιοσύνη όταν βομβαρδίζουν νοσοκομεία ; Καθώς δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν τις σφαγές των στην Γάζα-Δυτική Όχθη, αναλυτές επισημαίνουν ότι η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Υπενθυμίζω ότι Μαλαχίας ομιλεί για την επιμονή του Κυρίου σχετικά με την διαθήκη του Ισραήλ ως προϋπόθεση της υποστήριξής του. «Θυμήσου τον νόμο του δούλου μου Μωυσή, τα διατάγματα που του έδωσα στο Χωρήβ για όλο το Ισραήλ». Εάν συνεχίσουμε να μην υπακούουμε ξανά σε αυτούς τους νόμους, ο Κύριος απείλησε: «Θα έρθω και θα καταραστώ τη γη».

Οι Αμερικανοί έχουν γίνει οι προστάτες του σύγχρονου Ισραήλ ακολουθώντας τις ίδιες τάσεις που κατήγγειλαν οι μεγάλοι προφήτες. Οι Αμερικανοί ευαγγελιστές όπως και η ισραηλινή κυβέρνηση, έχουν αγνοήσει επιδεικτικά τις διδαχές των βιβλικών προφητών και τα θαύματα, την Ανάσταση και τις ευεργεσίες του Ιησού Χριστού.

Ανάμεσα στο Ισραήλ και το διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει πλέον κανένας συμβιβασμός. Ένας από τους δύο πρέπει να επικρατήσει. Η νίκη του Ισραήλ θα σήμαινε τον θάνατο του διεθνούς δικαίου. Οι παγκόσμιοι ηγέτες συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή αργά ή γρήγορα, τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα συνταχθούν με τον Savazio-Διόνυσο και την Διονυσιακή κουλτούρα 666 η τον Βλαντιμίρ Πούτιν-Ρωσική Ομοσπονδία και τον Αριστόκλειο πολιτισμό στην νέα του έκφανση με βάση τα δόγματα του γεωστρατηγικού άξονα 888. 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την έγκριση του του Mytilenepress και της στήλης. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση του 50% των εργασιών Απαραίτητη προυπόθεση για την αναδημοσίευση είναι η προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο Mytilenepress.

Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.  Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν. Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους να πιστεύουν όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.

Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.

(1) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΑ. 

Θαυμ άσας ο ὖν τὸ ἐ π ὶ π ᾶσι ῥηθὲν ὁ Σύμμαχος ‘ ἆρ'’ ἔφη ‘σ ὺ τὸν πατρι ώτην θε όν, ὦ Λαμπρ ία, ‘ε ὔιον ὀρσιγ ύναικα μαινομ έναις ἀνθέοντα τιμα ῖσι Δι όνυσον’ (Lyr. adesp. 131) ἐγγρ άφεις κα ὶ ὑποποιε ῖς το ῖς ῾Εβρα ίων ἀπορρ ήτοις; ἢ τ ῷ ὄντι λ όγος ἔστι τις ὁ το ῦτον ἐκε ίν ῳ τὸν α ὐ τὸν ἀποφα ίνων;’ ὁ δ ὲ Μοιραγ ένης ὑπολαβ ών ‘ἔα το ῦτον’ ε ἶπεν· ‘ἐ γ ὼ γ ὰρ ᾿Αθηνα ῖος ὢν ἀποκρ ίνομα ί σοι κα ὶ λ έγω μηδ έν' ἄλλον ε ἶναι· κα ὶ τὰ μ ὲ ν πολλ ὰ τ ῶν ε ἰς το ῦτο τεκμηρ ίων μ όνοις ἐστὶ ῥητὰ κα ὶ διδακτ ὰ το ῖς μυουμ ένοις παρ' ἡμ ῖν ε ἰς τὴν τριετηρικ ὴν παντέλειαν· ἃ δ ὲ λ ό γ ῳ διελθε ῖν ο ὐ κεκ ώλυται πρ ὸς φ ίλους ἄνδρας, ἄλλως τε κα ὶ παρ' ο ἶνον ἐ π ὶ το ῖς το ῦ θεο ῦ δ ώροις, ἂν ο ὗτοι κελε ύωσι, λ έγειν ἕτοιμος.’ Πάντων ο ὖν κελευ όντων κα ὶ δεομ ένων ‘πρ ῶτον μ έν’ ἔφη ‘τῆς μεγ ίστης κα ὶ τελειοτάτης ἑορτῆς παρ' α ὐτο ῖς ὁ καιρ ός ἐστιν κα ὶ ὁ τρ όπος Διον ύ σ ῳ προσ ήκων. τὴν γ ὰρ λεγομ ένην νηστε ίαν < ἄγοντες> ἀκμ άζοντι τρυγητ ῷ τρα - πέζας τε προτίθενται παντοδαπ ῆς ὀ π ώρας ὑ π ὸ σκηνα ῖς κα ὶ καλι άσιν ἐκ κλημ άτων μ άλιστα κα ὶ κιττο ῦ διαπεπλεγ - μ έναις· κα ὶ τὴν προτέραν τῆς ἑορτῆς σκην ὴν ὀνομ άζουσιν. ὀλ ίγαις δ' ὕστερον ἡμ έραις ἄλλην ἑορτήν, ο ὐκ † ἂν δι' α ἰνιγμ άτων ἀλλ' ἄντικρυς Β άκχου καλουμ ένην, τελο ῦ - σιν. ἔστι δ ὲ κα ὶ κραδηφορ ία τις ἑορτὴ κα ὶ θυρσοφορ ία παρ' α ὐτο ῖς, ἐν ᾗ θ ύρσους ἔχοντες ε ἰς τὸ ἱερ ὸν ε ἰ σίασιν· ε ἰσελ - θ όντες δ' ὅ τι δρ ῶσιν, ο ὐκ ἴσμεν, ε ἰκ ὸς δ ὲ βακχε ίαν ε ἶναι τὰ ποιο ύμενα· κα ὶ γ ὰρ σ άλπιγξι μικρα ῖς, ὥσπερ ᾿Αργε ῖοι το ῖς Διονυσίοις, ἀνακαλο ύμενοι τὸν θε ὸν χρ ῶνται, κα ὶ κιθαρ ίζοντες ἕτεροι προ ΐασιν, ο ὓς α ὐτο ὶ Λευ ίτας προσονομάζουσιν, εἴτε παρὰ τὸν Λύσιον εἴτε μᾶλλον παρὰ τὸν Εὔιον τῆς ἐπικλήσεως γεγενημένης. οἶμαι δὲ καὶ τὴν τῶν σαββ άτων ἑορτὴν μ ὴ παντάπασιν ἀπροσδι όνυσον ε ἶναι· Σάβους γ ὰρ κα ὶ ν ῦν ἔτι πολλο ὶ το ὺς Β άκχους καλο ῦσιν κα ὶ τα ύτην ἀφι ᾶσι τὴν φων ὴν ὅταν ὀργι άζωσι τ ῷ θε ῷ, <ο ὗ π ίστω>σιν ἔστι δ ήπου κα ὶ παρ ὰ Δημοσθ ένους (18, 260) λαβε ῖν κα ὶ παρ ὰ Μεν άνδρου (fr. 1060), κα ὶ ο ὐκ ἀ π ὸ <τρ ό>που τις ἂν φα ίη το ὔνομα πεποι ῆ σθαι πρ ός τινα σ όβησιν, ἣ κατέχει το ὺς βακχε ύοντας· | α ὐτο ὶ δ ὲ τ ῷ λ ό γ ῳ μαρτυρο ῦσιν, ὅταν σ άββατα τελ ῶσι, μ άλιστα μ ὲν π ίνειν κα ὶ ο ἰνο ῦσθαι παρακαλο ῦντες ἀλλ ήλους, ὅταν δ ὲ κωλύῃ τι με ῖζον, ἀπογε ύεσθα ί γε π άντως ἀκρ άτου νομ ίζοντες. κα ὶ τα ῦτα μ ὲν ε ἰκ ότα φ α ίη τις ἂν ε ἶναι· κατὰ κρ άτος <δ ὲ 2 τοὺς> ἐναντίους πρῶτον μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ἐλέγχει, μιτρηφόρος τε προϊὼν ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ νεβρίδα χρυσόπαστον ἐνημμένος, χιτῶνα δὲ ποδήρη φορῶν καὶ κοθόρνους, κώδωνες δὲ πολλοὶ κατακρέμανται τῆς ἐσθῆτος, ὑποκομποῦντες ἐν τῷ βαδίζειν, ὡς καὶ παρ' ἡμῖν· ψόφοις δὲ χρῶνται περὶ τὰ νυκτέλια, καὶ χαλκοκρότους τὰς τοῦ θεοῦ τιθήνας προσαγορεύουσιν· καὶ ὁ δεικνύμενος ἐν τοῖς † ἐναντίοις τοῦ νεὼ θύρσος ἐντετυπωμένος καὶ τύμπανα· ταῦτα γὰρ οὐδενὶ δήπουθεν ἄλλῳ θεῶν ἢ Διονύσῳ προσῆκεν. ἔτι τοίνυν μέλι μὲν οὐ προσφέρουσι ταῖς ἱερουργίαις, ὅτι δοκεῖ φθείρειν τὸν οἶνον κεραννύμενον καὶ τοῦτ' ἦν σπονδὴ καὶ μέθυ, πρὶν ἄμπελον φανῆναι· καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἱ μὴ ποιοῦντες οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσσοντες τὴν γλυκύτητα οἰνώδεσι ῥίζαις καὶ αὐστηραῖς, ῞Ελληνές τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα θύουσιν, ὡς ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος πρὸς τὸν οἶνον ἔχοντος. ὅτι δὲ τοῦτο νομίζουσι, κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἐστι, τὸ πολλῶν τιμωριῶν οὐσῶν παρ' αὐτοῖς μίαν εἶναι μάλιστα διαβεβλημένην, τὴν οἴνου τοὺς κολαζομένους ἀπείργουσαν, ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὁ κύριος τῆς κολάσεως· τοὺς δ' οὕτω κολα... 

ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε. Πότερον οἱ Ἰουδαῖοι σεβόμενοι τὴν ὗν ἢ δυσχεραίνοντες ἀπέχονται τῶν κρεῶν.

Ἐπεὶ δὲ ταῦτ´ ἐρρήθη, βουλομένων τινῶν ἀντικατατείνειν τὸν ἕτερον λόγον ἐκκρούων ὁ Καλλίστρατος ἔφη « πῶς ὑμῖν δοκεῖ λελέχθαι τὸ πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι τὸ δικαιότατον κρέας οὐκ ἐσθίουσιν; » « ὑπερφυῶς » ἔφη ὁ Πολυκράτης, « ἐγὼ δὲ καὶ προσδιαπορῶ, πότερον οἱ ἄνδρες τιμῇ τινι τῶν ὑῶν ἢ μυσαττόμενοι τὸ ζῷον ἀπέχονται τῆς βρώσεως αὐτοῦ· τὰ γὰρ παρ´ ἐκείνοις λεγόμενα μύθοις ἔοικεν, εἰ μή τινας ἄρα λόγους σπουδαίους ἔχοντες οὐκ ἐκφέρουσιν. » «Ἐγὼ μὲν τοίνυν« » εἶπεν ὁ Καλλίστρατος « οἶμαί τινα τιμὴν τὸ ζῷον ἔχειν παρὰ τοῖς ἀνδράσιν· εἰ δὲ δύσμορφον ἡ ὗς καὶ θολερόν, ἀλλ´ οὐ κανθάρου καὶ γρυ... Καὶ κροκοδείλου καὶ αἰλούρου τὴν ὄψιν ἀτοπώτερον ἢ τὴν φύσιν ἀμουσότερον· οἷς ὡς ἁγιωτάτοις ἱερεῖς Αἰγυπτίων ἄλλοις ἄλλοι προσφέρονται. Τὴν δ´ ὗν ἀπὸ χρηστῆς αἰτίας τιμᾶσθαι λέγουσι· πρώτη γὰρ σχίσασα τῷ προύχοντι τοῦ ῥύγχους, ὥς φασι, τὴν γῆν ἴχνος ἀρόσεως ἔθηκεν καὶ τὸ τῆς ὕνεως ὑφηγήσατ´ ἔργον· ὅθεν καὶ τοὔνομα γενέσθαι τῷ ἐργαλείῳ λέγουσιν ἀπὸ τῆς ὑός. Οἱ δὲ τὰ μαλθακὰ καὶ κοῖλα τῆς χώρας Αἰγύπτιοι γεωργοῦντες οὐδ´ ἀρότου δέονται τὸ παράπαν· ἀλλ´ ὅταν ὁ Νεῖλος ἀπορρέῃ καταβρέξας τὰς ἀρούρας, ἐπακολουθοῦντες τὰς ὗς κατέβαλον, αἱ δὲ χρησάμεναι πάτῳ καὶ ὀρυχῇ ταχὺ τὴν γῆν ἔτρεψαν ἐκ βάθους καὶ τὸν σπόρον ἀπέκρυψαν.

Οὐ δεῖ δὲ θαυμάζειν, εἰ διὰ τοῦτό τινες ὗς οὐκ ἐσθίουσιν, ἑτέρων ζῴων μείζονας ἐπ´ αἰτίαις γλίσχραις, ἐνίων δὲ καὶ πάνυ γελοίαις, τιμὰς ἐχόντων παρὰ τοῖς βαρβάροις. Τὴν μὲν γὰρ μυγαλῆν ἐκτεθειάσθαι λέγουσιν ὑπ´ Αἰγυπτίων τυφλὴν οὖσαν, ὅτι τὸ σκότος τοῦ φωτὸς ἡγοῦντο πρεσβύτερον· τίκτεσθαι δ´ αὐτὴν ἐκ μυῶν πέμπτῃ γενεᾷ νουμηνίας οὔσης· ἔτι δὲ μειοῦσθαι τὸ ἧπαρ ἐν τοῖς ἀφανισμοῖς τῆς σελήνης. Τὸν δὲ λέοντα τῷ ἡλίῳ συνοικειοῦσιν, ὅτι τῶν γαμψωνύχων τετραπόδων βλέποντα τίκτει μόνος, κοιμᾶται δ´ ἀκαρὲς χρόνου καὶ ὑπολάμπει τὰ ὄμματα καθεύδοντος· κρῆναι δὲ {καὶ} κατὰ χασμάτων λεοντείων ἐξιᾶσι κρουνούς, ὅτι Νεῖλος ἐπάγει νέον ὕδωρ ταῖς Αἰγυπτίων ἀρούραις ἡλίου τὸν λέοντα παροδεύοντος. Τὴν δ´ ἶβίν φασιν ἐκκολαφθεῖσαν εὐθὺς ἕλκειν δύο δραχμάς, ὅσον ἄρτι παιδίου γεγονότος καρδίαν· ποιεῖν δὲ τῇ τῶν ποδῶν ἀποστάσει πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς τὸ ῥύγχος ἰσόπλευρον τρίγωνον. Καὶ τί ἄν τις Αἰγυπτίους αἰτιῷτο τῆς τοσαύτης ἀλογίας, ὅπου καὶ τοὺς Πυθαγορικοὺς ἱστοροῦσιν καὶ ἀλεκτρυόνα λευκὸν σέβεσθαι καὶ τῶν θαλαττίων μάλιστα τρίγλης καὶ ἀκαλήφης ἀπέχεσθαι, τοὺς δ´ ἀπὸ Ζωροάστρου μάγους τιμᾶν μὲν ἐν τοῖς μάλιστα τὸν χερσαῖον ἐχῖνον, ἐχθαίρειν δὲ τοὺς ἐνύδρους μῦς καὶ τὸν ἀποκτείνοντα πλείστους θεοφιλῆ καὶ μακάριον νομίζειν; οἶμαι δὲ καὶ τοὺς Ἰουδαίους, εἴπερ ἐβδελύττοντο τὴν ὗν, ἀποκτείνειν ἄν, ὥσπερ οἱ μάγοι τοὺς μῦς ἀποκτείνουσι· νῦν δ´ ὁμοίως τῷ φαγεῖν τὸ ἀνελεῖν ἀπόρρητόν ἐστιν αὐτοῖς. Καὶ ἴσως ἔχει λόγον, ὡς τὸν ὄνον {δὲ} ἀναφήναντα πηγὴν αὐτοῖς ὕδατος τιμῶσιν, οὕτως καὶ τὴν ὗν σέβεσθαι σπόρου καὶ ἀρότου διδάσκαλον γενομένην· εἰ μή, νὴ Δία, καὶ τοῦ λαγωοῦ φήσει τις ἀπέχεσθαι τοὺς ἄνδρας ὡς μυσερὸν καὶ ἀκάθαρτον δυσχεραίνοντας τὸ ζῷον. »

« Οὐ δῆτ´ » εἶπεν ὁ Λαμπρίας ὑπολαβών « ἀλλὰ τοῦ μὲν λαγωοῦ φείδονται διὰ τὴν πρὸς τὸν μένον ὑπ´ αὐτῶν μυ...στα θηρίον ἐμφερέστατον . Ὁ γὰρ λαγὼς μεγέθους ἔοικε καὶ πάχους ἐνδεὴς ὄνος εἶναι· καὶ γὰρ ἡ χρόα καὶ τὰ ὦτα καὶ τῶν ὀμμάτων ἡ λιπαρότης καὶ τὸ λαμυρὸν ἔοικε θαυμασίως· ὥστε μηδὲν οὕτω μηδὲ μικρὸν μεγάλῳ τὴν μορφὴν ὅμοιον γεγονέναι. Εἰ μὴ νὴ Δία καὶ πρὸς τὰς ποιότητας αἰγυπτιάζοντες τὴν ὠκύτητα τοῦ ζῴου θεῖον ἡγοῦνται καὶ τὴν ἀκρίβειαν τῶν αἰσθητηρίων· ὅ τε γὰρ ὀφθαλμὸς ἄτρυτός ἐστιν αὐτῶν, ὥστε καὶ καθεύδειν ἀναπεπταμένοις τοῖς ὄμμασιν, ὀξυηκοΐᾳ τε δοκεῖ διαφέρειν, ἣν Αἰγύπτιοι θαυμάσαντες ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ἀκοὴν σημαίνουσιν οὖς λαγωοῦ γράφοντες.

Τὸ δ´ ὕειον κρέας οἱ ἄνδρες ἀφοσιοῦσθαι δοκοῦσιν, ὅτι μάλιστα ... Οἱ βάρβαροι τὰς ἐπὶ χρωτὸς λεύκας καὶ λέπρας δυσχεραίνουσι καὶ τῇ προσβολῇ τὰ τοιαῦτα καταβόσκεσθαι πάθη τοὺς ἀνθρώπους οἴονται, πᾶσαν δ´ ὗν ὑπὸ τὴν γαστέρα λέπρας ἀνάπλεων καὶ ψωρικῶν ἐξανθημάτων ὁρῶμεν, ἃ δή, καχεξίας τινὸς ἐγγενομένης τῷ σώματι καὶ φθορᾶς, ἐπιτρέχειν δοκεῖ τοῖς σώμασιν. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ θολερὸν περὶ τὴν δίαιταν τοῦ θρέμματος ἔχει τινὰ πονηρίαν· οὐδὲν γὰρ ἄλλο βορβόρῳ χαῖρον οὕτω καὶ τόποις ῥυπαροῖς καὶ ἀκαθάρτοις ὁρῶμεν, ἔξω λόγου τιθέμενοι τὰ τὴν γένεσιν καὶ τὴν φύσιν ἐν αὐτοῖς ἔχοντα τούτοις. Λέγουσι δὲ καὶ τὰ ὄμματα τῶν ὑῶν οὕτως ἐγκεκλάσθαι καὶ κατεσπάσθαι ταῖς ὄψεσιν, ὥστε μηδενὸς ἀντιλαμβάνεσθαι μηδέποτε τῶν ἄνω μηδὲ προσορᾶν τὸν οὐρανόν, ἂν μὴ φερομένων ὑπτίων ἀναστροφήν τινα παρὰ φύσιν αἱ κόραι λάβωσιν· διὸ καὶ μάλιστα κραυγῇ χρώμενον τὸ ζῷον ἡσυχάζειν, ὅταν οὕτω φέρηται, καὶ σιωπᾶν κατατεθαμβημένον ἀηθείᾳ τὰ οὐράνια καὶ κρείττονι φόβῳ τοῦ βοᾶν συνεχόμενον. Εἰ δὲ δεῖ καὶ τὰ μυθικὰ προσλαβεῖν, λέγεται μὲν ὁ Ἄδωνις ὑπὸ τοῦ συὸς διαφθαρῆναι, τὸν δ´ Ἄδωνιν οὐχ ἕτερον ἀλλὰ Διόνυσον εἶναι νομίζουσιν, καὶ πολλὰ τῶν τελουμένων ἑκατέρῳ περὶ τὰς ἑορτὰς βεβαιοῖ τὸν λόγον· οἱ δὲ παιδικὰ τοῦ Διονύσου γεγονέναι· καὶ Φανοκλῆς, ἐρωτικὸς ἀνήρ, ου- - - δήπου πεποίηκεν.

Ἔτι τοίνυν μέλι μὲν οὐ προσφέρουσι ταῖς ἱερουργίαις, ὅτι δοκεῖ φθείρειν τὸν οἶνον κεραννύμενον καὶ τοῦτ´ ἦν σπονδὴ καὶ μέθυ, πρὶν ἄμπελον φανῆναι· καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἱ μὴ ποιοῦντες οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσσοντες τὴν γλυκύτητα οἰνώδεσι ῥίζαις καὶ αὐστηραῖς, Ἕλληνές τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα θύουσιν, ὡς ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος πρὸς τὸν οἶνον ἔχοντος. Ὅτι δὲ τοῦτο νομίζουσι, κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἐστι, τὸ πολλῶν τιμωριῶν οὐσῶν παρ´ αὐτοῖς μίαν εἶναι μάλιστα διαβεβλημένην, τὴν οἴνου τοὺς κολαζομένους ἀπείργουσαν, ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὁ κύριος τῆς κολάσεως· τοὺς δ´ οὕτω κολα...

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC_%CE%94%CE%84

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Α. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Β. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Γ. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Δ. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Ε. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ ΣΤ. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Ζ. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Τροία μια Σημιτική-Φοινικική αποικία. ΜΕΡΟΣ Η. Μια ιστορική έρευνα του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το Ε το εν Δελφοίς και ο Ιεχωβάς. Του Δημήτρη Σκουρτέλη.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Ο Δημήτρης Σκουρτέλης αποκαλύπτει την πραγματική καταγωγή του θεού Απόλλων.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Η συγκλονιστική έρευνα του Αγιογράφου Δημήτρη Σκουρτέλη για τον θεό Απόλλων !!!

httofis66.blogspot.com/2017/05/bogpost_9.html

www.greek-language.gr › digitalResources › ancient_greek › library

Ιστορίαι (Ηροδότου) – Βικιθήκη

https://el.wikisource.org › wiki › Ιστορίαι_(Ηροδότου)

ΠΛΑΤΩΝ: Μενέξενος – Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα

www.greek-language.gr › ancient_greek › library › browse

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Ἑλένης ἐγκώμιον (10) – Η Πύλη για την ελληνική …

www.greek-language.gr › ancient_greek › library › browse 

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Πανηγυρικός (4) – Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα

https://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=57819:oi-proellines&catid=50:mathaino-tin-ellada&Itemid=336

* Ο ΕΥΡΥΣΘΕΑΣ ΗΤΑΝ ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΑ.  

Εκαταίος μεν ουν ο Μιλήσιος περί της Πελοποννήσου φησίν, διότι προ των Ελλήνων ώοκησαν αυτήν βάρβαροι. Σχεδόν δε τι και η σύμπασα Ελλάς κατοικία βαρβάρων υπήρξε το παλαιόν, απ’ αυτών λογιζομένοις των μνημονευομένων. Πέλοπος μεν της Φρυγίας επαγαγομένου λαόν εις την απ’ αυτού κληθείσαν Πελοπόννησον, Δαναού δε εξ Αιγύπτου, Δρυόπων τε και Καυκώνων και Πελασγών και Λελέγων και άλλων τοιούτων κατανειμαμένων τα εντός Ισθμού και τα εκτός δε. Την μεν γαρ Αττικήν οι μετά Ευμόλπου Θραίκες έσχον, της δε Φωκίδος την Δαυλίδα Τηρεύς, την δε Καδμεία οι μετά Κάδμου Φοίνικες, αυτήν δε την Βοιωτίαν Άονες και Τέμμικες και Ύαντες· ως δε Πίνδαρος φησίν, Ην ότε σύας Βοιώτιον έθνος ένεπον. Και από των ονομάτων δε ενίων το βάρβαρον εμφαίνεται· Κέκροψ και Κόδρος και Άικλος και Κόθος και Δρύμας και Κρίνακος. Οι δε Θραικες και Ιλλυριοί και Ηπειρώται και μέχρι νυν εν πλευραίς εισίν· έτι μέντοι μάλλον πρότερον η νυν, όπου γε και της εν τωι παρόντι Ελλάδος αναντιλέκτως ούσης την πολλήν οι βάρβαροι έχουσι, Μακεδονίαν μεν Θραικες και τινά μέρη της Θετταλίας, Ακαρνανίας δε και Αιτωλίας άνω Θεσπρωτοί και Κασσωπαίοι και Αμφιλόχιοι και Μολοττοί και Αθάμανες, Ηπειρωτικά έθνη («Γεωγραφικά», βιβλίο Ζ΄, 1). Τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μέν, ἐπείτε ἐγένετο, αἰεί κοτε τῇ αὐτῇ διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ καταφαίνεται εἶναι· ἀποσχισθὲν μέντοι ἀπὸ τοῦ Πελασγικοῦ ἐὸν ἀσθενές, ἀπὸ σμικροῦ τεο τὴν ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα προσκεχωρηκότων αὐτῷ καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρὸς δὴ ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδέ τὸ Πελασγικὸν ἔθνος, ἐὸν βάρβαρον, οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ. 

[67] Όσα έχω παραλείψει είναι πολύ περισσότερα από αυτά που έχω πει. Εκτός από τις τέχνες, τις φιλοσοφικές σπουδές και όλες τις άλλες ωφέλειες που θα μπορούσε κανείς να αποδώσει σ᾽ εκείνη και στον Τρωικό πόλεμο, θα μπορούσαμε επίσης δίκαια να θεωρήσουμε ότι η Ελένη ήταν η αιτία που δεν γίναμε δούλοι των βαρβάρων. Θα διαπιστώσουμε ότι χάρη σ᾽ αυτήν είναι μονοιασμένοι οι Έλληνες και έκαναν από κοινού εκστρατεία εναντίον των βαρβάρων, και τότε για πρώτη φορά έστησε η Ευρώπη τρόπαιο νίκης επί της Ασίας. [68] Εξαιτίας αυτών πετύχαμε πολύ μεγάλη αλλαγή των πραγμάτων. Έτσι, ενώ πιο μπροστά οι βάρβαροι που ζούσαν δυστυχισμένοι στα μέρη τους είχαν την αξίωση να εξουσιάζουν τις ελληνικές πόλεις —για παράδειγμα, ο Δαναός έφυγε από την Αίγυπτο και κατέλαβε το Άργος, ο Κάδμος από τη Σιδώνα έγινε βασιλιάς της Θήβας, οι Κάρες είχαν εγκατασταθεί στα νησιά, και ο Πέλοπας, ο γιος του Ταντάλου, έγινε κύριος όλης της Πελοποννήσου— μετά τον πόλεμο εκείνο όμως η φυλή μας έλαβε τόσο μεγάλη πρόοδο, ώστε να αφαιρέσει από τους βαρβάρους και πόλεις μεγάλες και πολλά εδάφη. [69] Εάν λοιπόν θελήσουν κάποιοι ρήτορες να επεξεργαστούν αυτά και να τα αναπτύξουν, δεν θα τους λείψουν οι αφορμές από όπου ξεκινώντας θα μπορέσουν να εγκωμιάσουν την Ελένη, πέραν των όσων έχουν λεχθεί· αντίθετα, θα βρουν πολλά νέα επιχειρήματα να αναφέρουν γι᾽ αυτήν. Η ελευθερία πίστεως είναι Θεόδοτη. Συνεπώς έχει το δικαίωμα ο κάθε άνθρωπος να πιστεύει όπου επιθυμεί, σε όποια θρησκεία τον εκφράζει. Εν τούτοις κανείς δεν έχει το δικαίωμα, να πλαστογραφεί και να παραποιεί την ιστορία, στα πλαίσια ενός ιδιότυπου θρησκευτικού φανατισμού. 

«Την παλιά εποχή ξέσπασε λοιμώδης ασθένεια στην Αίγυπτο και οι ντόπιοι την απέδωσαν στους ασεβείς αλλόφυλους. Προ αυτού μερικοί από αυτούς συσπειρώθηκαν και ήρθαν στην Ελλάδα. Αρχηγοί τους ήσαν ο Κάδμος και ο Δαναός. Οι υπόλοιποι πήγαν στην Ιουδαία, που τότε ήταν ακατοίκητη, και των οποίων επικεφαλής ήταν ο επονομαζόμενος Μωυσής, ένας άνδρας με φρόνηση και ανδρεία».  (Διόδωρος Σικελιώτης, βίβλος Μ, Απόσπασμα 3) «Λένε επίσης οι Αιγύπτιοι πως και οι άποικοι που έφυγαν μαζί με το Δαναό από την Αίγυπτο εγκαταστάθηκαν  στην αρχαιότερη σχεδόν ελληνική πόλη, στο Άργος και πως οι λαοί των Κόλχων στον Πόντο και την Ιουδαίων μεταξύ Αραβίας και Συρίας ιδρύθηκαν ως αποικίες από ανθρώπους που έφυγαν από εκεί….. ο Κάδμος ήταν από τις Θήβες της Αιγύπτου  και μαζί με τα άλλα παιδιά γέννησε και τη Σεμέλη. Στα κατοπινά χρόνια, ο Ορφέας, που απόκτησε μεγάλη φήμη ανάμεσα στους Έλληνες για τη μουσική, τις τελετές και τα θεολογικά ζητήματα, φιλοξενήθηκε από τους απογόνους του Κάδμου και δέχτηκε εξαιρετικές τιμές στις Θήβες». (Διόδωρος Σικελιώτης, βίβλος 1, 23-24 και 28-29)

(2) Τόσο λοιπόν ηρωική κι ελευθερόψυχη και τόσο γερή στο φρόνημα και ρωμαλέα στην ψυχή είναι η πολιτεία μας και τόσο στην ουσία της [245d] μισοβάρβαρη, γιατ᾽ είμαστε πραγματικά και ειλικρινά γνήσιοι Έλληνες και δεν έρρευσε ποτέ στις φλέβες μας βαρβαρικό αίμα. Κι όλα αυτά γιατί στ᾽ αληθινά δε συγκατοικούνε και δε ζούνε μαζί μ᾽ εμάς στη χώρα μας ούτε Πέλοπες ούτε Κάδμοι ούτε Αίγυπτοι ούτε Δαναοί κι ούτε άλλοι πολλοί λογής λογής βάρβαροι στη φύση κι Έλληνες μονάχα με το νόμο, αλλά γνήσιοι Έλληνες κι όχι βαρβαρόσποροι, κατοικούμε αιώνες απάνω στη γη αυτή κι έχουμε γι᾽ αυτό το λόγο φυσικά έμφυτο κι αιώνιο βαθιά μέσα μας ριζωμένο το μίσος εναντίον των βαρβάρων. Αλλά και πάλι εβρεθήκαμε και σε τούτη την περίσταση πολιτικά απομονωμένοι, [245e] γιατί δεν εστέρξαμε να διαπράξουμε αισχρό και ανόσιο έργο παραδίνοντας Έλληνες στους βαρβάρους. Έτσι όμως εφτάσαμε σε μια πολιτική κατάσταση όμοια σαν κι εκείνη που υπήρξε η αίτια να νικηθούμε άλλοτε, αλλά με τη βοήθεια των θεών κατορθώσαμε τούτη τη φορά να τελειώσουμε τον πόλεμο με καλύτερους όρους παρά την εποχή εκείνη, γιατί εγλιτώσαμε από τον πόλεμο έχοντας στο τέλος και το στόλο μας και τα τείχη μας και τις αποικίες μας· το ίδιο άλλωστε και οι εχθροί μας με χαρά και προθυμία εδέχτηκαν να πάψει ο πόλεμος αναμεταξύ μας. Ωστόσο εχάσαμε και στον πόλεμο αυτό γενναίους και ηρωικούς άντρες, κι εκείνους που εβρήκανε το θάνατο στη μάχη της Κορίνθου από τις φυσικές αναποδιές και κακοτοπιές της γης όπου έγινε η μάχη και τους άλλους που έπεσαν στο Λέχαιο [246a] θύματα προδοσίας· ηρωικά επίσης επολέμησαν κι όσοι ελευτερώσανε το βασιλιά της Περσίας και ξεκαθαρίσανε όλες τις θάλασσες από τους Λακεδαιμονίους. Τους άντρες τούτους ξαναφέρνω εγώ τώρα στη μνήμη σας και χρέος έχετε να εγκωμιάζετε μαζί μ᾽ έμενα και να τιμάτε τέτοιους ήρωες. 

ΟΙ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΙΟΥΔΑΙΟΙ-ΦΟΙΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.

Διαβάζοντας τους αρχαίους συγγραφείς Εκαταίο Μιλήσιο (Στράβων 7, 321), Θουκυδίδη (Α, 3 – 9), Ηρόδοτο (Ιστορία Α 54 - 58), Ισοκράτη (Παναθηναϊκός, Ελένης εγκώμιον 68 – 69, Πανηγυρικός κ.α.), Διόδωρο (1, 23-24 και 28-29,  Μ, Απόσπασμα 3),και τον Μέγα Αριστοκλή, τον Ύπατο των φιλοσόφων (Μενέξενος, 245c-d),  διαπιστώνουμε ότι πριν από τους Τρωικούς πολέμους και συγκεκριμένα το 1500 π.Χ.  ξεσπούν στην Αίγυπτο λοιμώδης ασθένειες (οι 7 πληγές, σύμφωνα με την Αγία Γραφή) και οι ντόπιοι τις αποδίδουν στους ασεβείς αλλόφυλους.  Για να αποφύγουν την οργή των ντόπιων  οι  μετανάστες που ζούσαν στην Αίγυπτο συσπειρώνονται και φεύγουν σε άλλα μέρη. Ένα μέρος των Ισραηλιτών με αρχηγό τον Μωυσή κατευθύνονται δια ξηράς στην Ιουδαία. 

Οι Δαναοί με πλοία και με αρχηγό το Δαναό μέσω Ρόδου πάνε στο Άργος της Πελοποννήσου. Όταν έφτασαν εκεί ήρθαν σε σύγκρουση με τους κατοίκους του Άργους, που ήσαν Αχαιοί στην γενιά. Ωστόσο επειδή ο βασιλιάς των Αργείων που ονομάζονταν Γελάνωρ δεν είχε γιο για διάδοχο και από την άλλη δεν είχε στρατιωτικές ικανότητες για να νικήσει , οι Αργείοι κάλεσαν τον Δαναό για συνθηκολόγηση και αφετέρου να γίνει κοινός βασιλιάς. Αυτός είναι και ο λόγος που μετά τα Τρωικά οι Αργείοι ονομάζονταν και Αχαιοί-Δαναοί και Αργείοι και από αυτούς κατ’ επέκτασιν και όλοι οι Έλληνες.  Με αρχηγό τον Κάδμο οι Φοίνικες πέρασαν σε πολλά Ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, καθώς και στην Βοιωτία της Ελλάδας όπου έκτισαν την Καδμεία ή Θήβα της Ελλάδας. Η πόλη αυτή ονομάστηκε Καδμεία από το όνομα του Κάδμου και Θήβα λόγω της πατρίδας του Κάδμου,  τις Θήβες της Αιγύπτου.

Σύμφωνα με το Πάριο χρονικό κάτι που διαβεβαιώνουν οι μεγάλοι σοφοί Αριστοκλής-Πλάτωνας, Ηρόδοτος, Ισοκράτης, Θουκυδίδης και άλλοι, οι Δαναοί έφτασαν στην Πελοπόννησο το έτος 1511 π.Χ. και ο Κάδμος στην Βοιωτία το έτος 1519 π.Χ. Οι Δαναοί έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο  (έγινε το έτος 1218 - 1209 π.Χ). Αντίθετα οι Καδμείοι ή Θηβαίοι δεν έλαβαν  μέρος στον Τρωικό πόλεμο και κατά τα Περσικά μήδισαν, επειδή ήσαν Φοινικικής-βαρβαρικής καταγωγής  (Ηρόδοτος). (1)

Oι Αιγύπτιοι και οι άποικοι που έφυγαν μαζί με το Δαναό από την Αίγυπτο εγκαταστάθηκαν στην αρχαιότερη σχεδόν ελληνική πόλη, στο Άργος και πως οι λαοί των Κόλχων στον Πόντο και την Ιουδαίων μεταξύ Αραβίας και Συρίας ιδρύθηκαν ως αποικίες από ανθρώπους που έφυγαν από εκεί. Η οικογένεια των Περσειδών από το Άργος θεωρούσε γενάρχη της τον Δαναό, που ήλθε από την Ανατολή,  και οἱ Θηβαίοι τιμούσαν ως γενάρχη τους τον Κάδμο γιο του βασιλιά της Φοινίκης Αγήνορα, που ήλθε στην Ελλάδα από την Παλαιστίνη, εγκαταστάθηκε στη Θήβα και συνέβαλε στη γένεση των λεγόμενων Σπαρτών από τα δόντια του δράκοντα. Σύμφωνα και με τον Ευριπίδη (Φοίνισσες 247), «κοινόν αίμα» ενώνει τους Θηβαίους με τους Φοίνικες.

Ο Κάδμος ήταν από τις Θήβες της Αιγύπτου  και μαζί με τα άλλα παιδιά γέννησε και τη Σεμέλη. Στα κατοπινά χρόνια, ο Ορφέας, που απόκτησε μεγάλη φήμη ανάμεσα στους Έλληνες για την μουσική, τις τελετές και τα θεολογικά ζητήματα, φιλοξενήθηκε από τους απογόνους του Κάδμου και δέχτηκε εξαιρετικές τιμές στις Θήβες». (Διόδωρος Σικελιώτης, βίβλος 1, 23-24 και 28-29) «Ο Εκαταίος ο Μιλήσιος αναφέρει ότι η Πελοπόννησος πριν από τους Έλληνες την κατοίκησαν βάρβαροι. Εξάλλου, ολόκληρη σχεδόν η Ελλάδα κατοικία βαρβάρων υπήρξε, στους παλιούς καιρούς, έτσι λογάριαζαν όσοι μνημονεύουν αυτά τα πράγματα, γιατί ο Πέλοπας έφερε ένα λαό από τη Φρυγία στη χώρα που απ' αυτόν ονομάστηκε Πελοπόννησος, και ο Δαναός από την Αίγυπτο, κι οι Δρύοπες, οι Καύκωνες κι οι Πελασγοί κι οι Λέλεγες και άλλοι τέτοιοι λαοί μοίρασαν τους τόπους πάνω και κάτω από τον ισθμό. 

Tην Αττική κατέλαβαν Θράκες προκαλώντας φοβερή γενοκτονία με τον θεουργό Εύμολπο, την Δαυλίδα της Φωκίδας ο Τηρεύς, την Καδμεία οι Φοίνικες που ήρθαν με τον Κάδμο, και την ίδια τη Βοιωτία κατέκτησαν οι Aονες, οι Τέμμικες και οι Ύαντες, ως και Πίνδαρος φησίν. Ην ότε υας Βοιωτιον ένεπον.  Και από των ονομάτων δε ενίων το βάρβαρον εμφαίνεται, Κέκροψ, και Κόδρος, και Αίκλος, και Κόθος, και Δρύμας, και Κρίνακος. 

Οι δε Θράκες, και Ιλλυριοί, και Ηπειρώται, και μέχρι νυν εν πλευραίς εισίν. ΄Τοισι μέντοι μάλλον πρότερον, ή νυν, όπου γε και της εν τω παρόντι Ελλάδος αναντιλέκτως ούσης..» (Στράβων 7, 321). Οι Φοίνικες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Α -2)  κατάγονταν από την Ερυθρά θάλασσα, πήγαν με αρχηγό τον Αγήνορα στην Φοινίκη της Ασίας, την χώρα απέναντι από την Κύπρο και όπου οι πόλεις Τύρος, Σιδών, εξ ου και η ονομασία Φοίνικες. Χαναάν σημαίνει «χώρα της πορφύρας, το όνομα δηλαδή προέρχεται από το ερυθρό χρώμα που εξάγεται από την επεξεργασία της πορφύρας.

https://www.agniyogahellas.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD/

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Ηρόδοτος-Ισοκράτης και Πλούταρχος καταρρίπτουν τις νεοταξικές θεωρίες περί Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής και αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες ήταν αυτόχθονες

ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ : 

"Θέτοντας αυτό το ερώτημα πέφτετε στην καλά στημένη παγίδα των επιβούλων, οι οποίοι θέλουν να αποπνίξουν τα φιλοπάτρια αισθήματα του ελληνικού λαού. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι εθνικισμός; Ο εθνικισμός προέρχεται από τη λέξη έθνος. Ο εθνικισμός είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο, είναι κάτι το κατεξοχήν δημοκρατικό, θεωρείται κάτι το ιερό. Είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο γιατί ανταποκρίνεται σε μια φυσική πραγματικότητα την οποία έχει διαπιστώσει η επιστήμη της γενετικής. Σήμερα, με αυστηρές επιστημονικές μεθόδους είναι δυνατόν να διαπιστωθεί για τον καθένα μας σε ποια φυλετική ομάδα ανήκει. 

Έχουν γίνει έρευνες σε πανεπιστήμια οι οποίες καταδεικνύουν ακριβώς ότι οι Ελληνες, εμείς οι κάτοικοι της σημερινής Ελλάδας, δεν έχουμε γενετική σχέση με τους γείτονές μας, ότι αποτελούμε δηλαδή έναν ιδιόμορφο τύπο. Αφού, λοιπόν, δεν έχουμε σχέση από τους γείτονες, δεν σημαίνει ότι πέσαμε από τους ουρανούς, αλλά ότι έχουμε άμεση σχέση με τους προγόνους μας. Δεν συμφωνώ καθόλου με την θεωρία ότι ο πολιτισμός καθορίζει το έθνος. Αυτή είναι μια σταλινική-λενινιστική θεωρία που υπηρετεί πολιτικούς σκοπούς". Αυτή η θεωρία γίνεται κατά διαστροφή ενός χωρίου του Πανηγυρικού του Ισοκράτους. 

Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ανώτατος δικαστικός ομιλεί περί Έθνους και Μακεδονικού ζητήματος. Είναι ο μοναδικός που πρότεινε τον καλύτερο τρόπο επιλύσεως αυτού του εθνικού προβλήματος. O Xρήστος Σαρτζετάκης ήταν ανακριτής στην υπόθεση δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και παρά τις πιέσεις έκανε στο ακέραιο το καθήκον του. Επίσης επί κυβερνήσεως των συνταγματαρχών του αφαιρέθηκε το αξίωμα του δικαστικού, συνελήφθη και βασανίστηκε. Ανέκαθεν ήταν δημοκρατικών αρχών. Δείτε τι αναφέρει περί Έθνους-Παιδείας και για το Μακεδονικό πρόβλημα : 

https://mytilenepress.blogspot.com/2023/04/mytilenepress_5.html

Ο ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΠΕΡΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ.  https://youtu.be/QxAzmYLXoc0

O TEΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞΗΓΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΕΡΙ ΕΠΙΛΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ. ttps://youtu.be/v5PcdlYsIX4

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : O Πρόεδρος Χρήστος Σαρζτετάκης απαντά στους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού περί έθνους και Μακεδονίας. ΜΕΡΟΣ Α.

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : O Πρόεδρος Χρήστος Σαρζτετάκης απαντά στους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού περί έθνους και Μακεδονίας. ΜΕΡΟΣ Β

XΡΗΣΤΟΣ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ME ΤΟΝ ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΉ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ Ζ ΕΔΩ 

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC_%CE%94%CE%8

https://www.agniyogahellas.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD/

https://poimin.gr/category/kirigmata/kiriaki-pro-tis-ipsoseos/