Έχουν περάσει τουλάχιστον δύο χρόνια (και περισσότερο αν λάβουμε υπόψη τις συμφωνίες του Μινσκ και το πραξικόπημα του Μαϊντάν) που επικρατεί απόλυτη σιωπή γύρω από την ατλαντική προπαγάνδα: μας παρουσίασαν έναν τρελό Πούτιν, στα όρια της αγωνίας, μια Ρωσία στο ένα γειτονικό κράτος... Μας προσκάλεσαν να είμαστε όλοι ενωμένοι πίσω από τις παραδόσεις όπλων, το αέτωμα των δημαρχείων μας στολισμένο με τη σημαία της Ουκρανίας, ενωμένοι όπως η «διεθνής κοινότητα» σύντομα θα μειωθεί στο G 7 και ξανά.. Ωστόσο, ο ρωσικός τύπος απαγορεύτηκε, καθώς όλοι όσοι δεν φώναξαν ζήτω ζελένσια, ζήτω η Ουκρανία που υπερασπίζεται τις ελευθερίες μας, ακόμα κι αν οι ήρωές μας ήταν παράξενοι στη διαδικασία της παρέλασης πίσω από άτομα που έκαναν το ναζιστικό χαιρετισμό και έκαναν τατουάζ από την κορυφή μέχρι τα νύχια. με σβάστικες..
Δεν ήταν μόνο οι δυνάμεις του κεφαλαίου, οι έμποροι όπλων και αυτοί που αγόραζαν τη χώρα με όλες τους τις δυνάμεις, που μας κάλεσαν να εγκρίνουμε τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας μας, αλλά βρέθηκαν συνεργοί σε όλη την αριστερά, συμπεριλαμβανομένης της Το PCF, το CGT και είδαμε Εβραίους να υποστηρίζουν τον εθνικισμό του Μπαντέρα, αυτόν των λάκκων στους οποίους ήταν ακόμα ζωντανοί ριγμένοι οι ιουδαιομπολσεβίκοι... Όλα αυτά καθιστούν δυνατό να υποστηρίξουμε έναν ασταθή Μπάιντεν αλλά να παραδίδουν όπλα στη Γάζα για να προσπαθήσουμε ξανά να καλύψουν όλους τους φασισμούς με τις ριγέ πιτζάμες όσων πέθαναν στο Άουσβιτς, των οποίων οι εορτασμοί απελευθέρωσης τόλμησαν να απαγορευθούν για τα παιδιά εκείνων που είχαν δώσει 26 εκατομμύρια θανάτους. Και γιατί όλα αυτά; για αυτό το φιάσκο... Ποιος θα κάνει αυτοκριτική; (σημείωση της danielle Bleitrach για το histoireetsociete)
Η Kyiv Post (ουκρανική) αναφέρει ότι η πρόσφατη ρωσική επίθεση στην περιοχή Donbass της ανατολικής Ουκρανίας, που ξεκίνησε στις αρχές Ιουνίου, κατέλαβε νέα εδάφη από τις δυνάμεις του Κιέβου μέσω αεροπορικών επιδρομών μεγάλης κλίμακας, βομβαρδισμών πυροβολικού και αδιάκοπων χερσαίων επιθέσεων.
Επιπλέον, τα ουκρανικά στρατεύματα αποσύρθηκαν πρόσφατα από το Chasiv Yar, μια στρατηγικής σημασίας πόλη της οποίας η θέση στην κορυφή του λόφου θα μπορούσε να βοηθήσει τους Ρώσους να αποκτήσουν το προβάδισμα έναντι των μεγάλων πόλεων που ελέγχονται από την Ουκρανία από το Ντόνετσκ, σύμφωνα με τον Luke Harding, ανταποκριτή της The Guardian.
Η Ουκρανία απέσυρε επίσης τα στρατεύματά της από πολλά χωριά στη συνοριακή περιοχή του Χάρκοβο, που θεωρείται η δεύτερη πόλη της Ουκρανίας μετά το Κίεβο, μετά από συνεχείς πιέσεις από τις ρωσικές δυνάμεις, ανέφερε το BBC.
Ωστόσο, εκτός από τις εδαφικές απώλειες, οι ειδικοί έχουν επισημάνει άλλους λόγους για τους οποίους η Ουκρανία θα μπορούσε να χάσει τον πόλεμο: από την έλλειψη πόρων έως το χαμηλό ηθικό.
Μάλιστα, ο πρώην διοικητής της Ομάδας των Βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Sir Richard Barrons, δήλωσε στο BBC ότι υπάρχει «σοβαρός κίνδυνος» η Ουκρανία να χάσει τον πόλεμο φέτος.
Η Ουκρανία έχει σοβαρή έλλειψη όπλων, στρατευμάτων και αεράμυνας, παρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες ενέκριναν ένα ταμείο 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Μάιο.
Άλλος ένας φάκελος 225 εκατομμυρίων δολαρίων βρίσκεται στη διαδικασία παράδοσης. Περιλαμβάνει αναχαιτιστές αεράμυνας, συστήματα πυροβολικού και πυρομαχικά, τεθωρακισμένα οχήματα, αντιαρματικά όπλα και άλλες δυνατότητες και εγκρίθηκε στις 7 Ιουνίου, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της αμερικανικής κυβέρνησης.
Θα είναι όμως αυτό αρκετό για να μπορέσει η Ουκρανία να ανατρέψει την κατάσταση; Όχι σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές που αναφέρουν επίσης την έλλειψη πατριωτισμού των Ουκρανών ως έναν από τους λόγους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τη χώρα στην ήττα.
Ο Τζέιμι Ντέτμερ, ένας ερευνητής ρεπόρτερ στο Politico, σημείωσε ότι το κύμα πατριωτικής ζέσης που προκάλεσε τον κατακλυσμό των κέντρων στρατολόγησης με εθελοντές στην αρχή του πολέμου έχει πλέον εξατμιστεί.
Στην πραγματικότητα, το BBC ανέφερε πρόσφατα ότι περίπου 650.000 άνδρες σε ηλικία μάχης έχουν εγκαταλείψει την Ουκρανία τα τελευταία δύο χρόνια, οι περισσότεροι από τους οποίους διασχίζουν λαθραία τα σύνορα με την Πολωνία και τη Σλοβακία, λέει ο πρώην Βρετανός διοικητής, η απογοήτευση των ουκρανικών στρατευμάτων με τις ρωσικές προόδους μπορεί να οδηγήσει να πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν. «Και όταν πρόκειται για αυτό, γιατί οι άνθρωποι θέλουν να πολεμήσουν και να πεθάνουν άλλο, μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν το ανυπεράσπιστο;» είπε στο BBC.
Οι αναλυτές σημείωσαν επίσης ότι παρά τις δυτικές κυρώσεις, η ρωσική οικονομία παρέμεινε ανθεκτική. Μάλιστα, τον περασμένο μήνα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αύξησε την πρόβλεψή του για την οικονομική ανάπτυξη της Ρωσίας στο 3,2% το 2024. Η πρόβλεψη του ΔΝΤ για την ανάπτυξη της Ρωσίας (3,2%) ευθυγραμμίζει τη χώρα με τον παγκόσμιο μέσο όρο και υπερβαίνει τους προβλεπόμενους ρυθμούς ανάπτυξης για τις Ηνωμένες Πολιτείες (2,7%), το Ηνωμένο Βασίλειο (0,5%), τη Γερμανία (0,2%) και τη Γαλλία (0,7%).
Σύμφωνα με τον αναλυτή Alexander Kolyandr, η ευελιξία της Μόσχας στην αναδιάρθρωση των εμπορικών της σχέσεων και της εγχώριας παραγωγής της επέτρεψε να ξεπεράσει την καταιγίδα.» Από το 2022, η Κίνα αντικατέστησε σταδιακά την ΕΕ ως ο κύριος εμπορικός εταίρος και προμηθευτής τεχνολογίας της Ρωσίας. Εσωτερικά, οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες έχουν ενισχύσει σημαντικά την οικονομία στο σύνολό της», γράφει ο Kolyandr για το The Spectator.
Ο Πούτιν έχει την πολυτέλεια να περιμένει τη νίκη. Και ακόμη κι αν η Ρωσία δεν μπορεί να ολοκληρώσει την κατοχή της Ουκρανίας, μια μερική νίκη θα είχε σοβαρές συνέπειες για τον κόσμο, επισημαίνουν αναλυτές του Politico. Ιστορία και κοινωνία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου