Ακολουθεί ένα άρθρο από τους Asia Times , μια δημοσίευση που απευθύνεται κυρίως σε Ασιάτες «επενδυτές» με μια βασική προειδοποίηση: Τα όνειρα για επέκταση είναι κυρίως καπνός.
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.
Εάν οι ασιατικές χώρες έχουν κοινή λογική, δεν θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Αλλά εν παρόδω το μαθαίνουμε. Εάν ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κάνει παραχωρήσεις προς την αριστερά, θα είναι οδυνηρό. Η αριστερά θέλει 90% «φόρο περιουσίας» και πολύ υψηλότερες κοινωνικές δαπάνες. (Ο «Πλούτος» φεύγει ήδη από τη Γαλλία.) Η Γαλλία δεν μπορεί να το κάνει αυτό και εξακολουθεί να βάζει δισεκατομμύρια στην Ουκρανία. Τα τρέχοντα οπλοστάσια έχουν εξαντληθεί σημαντικά, επομένως η πραγματική χρηματοδότηση για το μέλλον θα πρέπει να προέρχεται από τους τρέχοντες λειτουργικούς προϋπολογισμούς. Οι συνέπειες είναι μια οικονομική σπείρα θανάτου για τη Γαλλία. Αυτό επαληθεύεται αυτό που σταματάμε να σας επαναλαμβάνουμε σχεδόν μόνοι μας στο History and Society , αυτό που ρίχνει φως στη στάση του Macron, συμπεριλαμβανομένης της επιστολής του, είναι ότι στάλθηκε από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ με επιλογή πολέμου και όπλων.
Danielle Bleitrach
*
από τους Stephen Bryen και Shoshana Bryen
Το ΝΑΤΟ είναι ο Οργανισμός Βορειοατλαντικής Συνθήκης. Το όνομα έπρεπε να είχε αλλάξει εδώ και πολύ καιρό, όταν το ΝΑΤΟ μετατόπισε την εστίαση και τις επιχειρήσεις του προς τα νότια και τα ανατολικά. Το ΝΑΤΟ αλλάζει για άλλη μια φορά, ειδικά επεκτείνοντας τα μέλη του χωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό για το πώς θα εξασφαλίσει τα νέα του πλευρά.
Ο απερχόμενος αρχηγός του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι η Κίνα θα πρέπει να αντιμετωπίσει συνέπειες για την υποστήριξή της στη Ρωσία. Δεν ήταν συγκεκριμένος. « Είναι πολύ νωρίς για μένα να πω ακριβώς », είπε. « Το μήνυμά μου είναι ότι…δεν είναι ούτε βιώσιμο ούτε βιώσιμο για την Κίνα να συνεχίσει να τροφοδοτεί τις μεγαλύτερες απειλές για την ασφάλεια… για τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα στην Ευρώπη ».
Η προσθήκη της Κίνας, έστω και ονομαστικά, στις ανησυχίες της Ατλαντικής Συμμαχίας είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα και διευρύνει τον κατάλογο των χωρών που αναζητούν προστασία από το ΝΑΤΟ.
Τα περιορισμένα καλά νέα στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ είναι ότι η συμμαχία αναγνωρίζει στην πραγματικότητα την αδυναμία της. Το σχέδιο είναι να αυξηθούν οι προϋπολογισμοί και να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των στρατευμάτων που μπορούν να δεσμευτούν εάν το ΝΑΤΟ πάει σε πόλεμο.
Σύμφωνα με το εσωτερικό σχέδιο, το ΝΑΤΟ πρέπει να αυξήσει τον αριθμό των αναπτυσσόμενων ή αναπτυσσόμενων στρατευμάτων του από 35 σε 50 ταξιαρχίες. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ θα πρέπει να πείσουν τα μέλη τους να επεκτείνουν τους στρατούς τους, να τους εξοπλίσουν και να έχουν την ικανότητα μεταφοράς και ανεφοδιασμού για να τους υποστηρίξουν στο έδαφος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης περίπου 100.000 στρατιώτες στην Ευρώπη, περίπου 20.000 από τους οποίους βοηθούν στην ενίσχυση των ομάδων μάχης του ΝΑΤΟ. Η επέκταση των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων είναι επιπλέον της παρουσίας των αμερικανικών στρατευμάτων.
Μια ταξιαρχία του ΝΑΤΟ έχει 3-5.000 στρατιώτες, που σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να έχει μικρό αριθμό 250.000 στρατιωτών συνολικά. Η συγκέντρωση και η εκπαίδευση μεγάλου αριθμού στρατευμάτων στις χώρες του ΝΑΤΟ είναι ένα δύσκολο έργο. μπορεί επίσης να είναι αδύνατο.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών , η στρατιωτική στρατολόγηση είναι πολύ κάτω από αυτή που θα έπρεπε. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μόνο το Σώμα Πεζοναυτών και η Διαστημική Διοίκηση πέτυχαν τους στόχους στρατολόγησης τους – ο Στρατός, το Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία όχι. Οι Βρετανοί και οι Γερμανοί έχασαν τους στόχους τους με μεγάλη διαφορά.
Η Γερμανία, η οποία θα μπορούσε και πάλι να γίνει στόχος πρώτης γραμμής σε περίπτωση πολέμου στην Ευρώπη, έχει στρατό 184.000 στρατιωτών και 80.000 πολιτών που αποτελείται από επαγγελματίες στρατιώτες (57.365), συμβασιούχους στρατιώτες (114.243) και εθελοντές στρατιώτες (9.748). δεν υπάρχει στράτευση. Πολύ πρόσφατα, ο προτεινόμενος αμυντικός προϋπολογισμός της Γερμανίας περικόπηκε κατά 5 δισ. ευρώ . Για να συμμορφωθεί η Γερμανία με το σχέδιο του ΝΑΤΟ, θα έπρεπε να τετραπλασιάσει τον αμυντικό της προϋπολογισμό και να επιβάλει στρατολογία.
Μικρή ευκαιρία.
Επί του παρόντος, το ΝΑΤΟ δεν έχει ταξιαρχίες – έχει ομάδες μάχης, καθεμία από περίπου 1.000 στρατιώτες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν οκτώ ομάδες μάχης και το ΝΑΤΟ προσπαθεί να προσθέσει άλλες τέσσερις. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τη δημιουργία 35 έως 50 νέων ταξιαρχιών, αναμένεται επίσης να επεκτείνει τις οκτώ ομάδες μάχης σε ταξιαρχίες. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, δεν υπάρχει συμφωνία για το πώς να γίνει αυτό.
Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, αναλήφθηκαν νέες δεσμεύσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας προσφέροντας τέσσερις νέες μπαταρίες αεράμυνας Patriot και επιπλέον F-16 (έξι από αυτά) από τη Νορβηγία.
Μερικά μέλη του ΝΑΤΟ μιλούν τώρα για αποστολή «διμοιρών» F-16 στην Ουκρανία, αλλά αυτό μπορεί να είναι προπαγάνδα. (Υπάρχει μια καλή πιθανότητα οι ΗΠΑ να καταλήξουν να πληρώσουν για τους Patriots.) Ο λόγος είναι απλός: το ΝΑΤΟ γνωρίζει ότι τα μεγαλεπήβολα σχέδια διεύρυνσης του δεν θα πραγματοποιηθούν, επομένως χρειάζεται την Ουκρανία ως ρυθμιστή ενάντια στη Ρωσία. Όσο η Ρωσία είναι δεμένη, το ΝΑΤΟ μπορεί να αποφύγει να αποκαλύψει τις αδυναμίες του.
Στον Ειρηνικό
Καθώς το ΝΑΤΟ ξεκινά σχέδια για επέκταση των μελών και των δυνατοτήτων του και προειδοποιεί την Κίνα για τη συμπεριφορά του Πεκίνου, οι δημοκρατικοί φίλοι στον Ειρηνικό αναζητούν μια ομπρέλα του ΝΑΤΟ.
Η Αυστραλία συμμετέχει στη σύνοδο κορυφής, επιθυμώντας να επωφεληθεί από τη στρατιωτική τεχνογνωσία του ΝΑΤΟ. Η Νέα Ζηλανδία –η οποία θέλει να ενθαρρύνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως το κύριο μέλος του ΝΑΤΟ, να τις προστατεύσουν από την Κίνα– έστειλε τον πρωθυπουργό της στη συνάντηση.
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας είναι εκεί, προφανώς τηρώντας την άποψη του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να αντιμετωπίσει τόσο τη Ρωσία όσο και την Κίνα.
Η Ιαπωνία έχει μακροχρόνια άλυτα ζητήματα σχετικά με τα Βόρεια Εδάφη (τα νησιά Κουρίλ), τα οποία κατέλαβε η ΕΣΣΔ στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η Κίνα, για την οποία η Ιαπωνία φοβάται ότι θα πάρει σύντομα τον έλεγχο της αλυσίδας των νησιών του Ειρηνικού μετά την «λύση» του ζητήματος της Ταϊβάν. Η Ταϊβάν βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της αλυσίδας. Η Κίνα έχει εδαφικές διεκδικήσεις σε νησιά που διοικούνται από την Ιαπωνία, κυρίως τα νησιά Σενκάκου – τα οποία η Κίνα αποκαλεί νησιά Ντιαογιού. Η Κίνα διεκδικεί επίσης την Οκινάουα, η οποία είναι στρατιωτικά σημαντική για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ιαπωνία και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κορέα έχουν αμυντικές συνθήκες (η Συνθήκη Ιαπωνίας-ΗΠΑ του 1960 ενημερώθηκε πρόσφατα ). Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν σημαντική παρουσία και στις δύο χώρες.
Στην Ιαπωνία, υπάρχουν 54.000 στρατιωτικοί των ΗΠΑ και 8.000 άλλοι εργολάβοι (συν άλλους 25.000 Ιάπωνες εργάτες). Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν πυρηνικό αεροπλανοφόρο στην Ιαπωνία και διατηρούν σημαντική αεροπορική και ναυτική παρουσία.
Στην Κορέα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν 28.500 στρατιώτες, κυρίως Στρατού, που σταθμεύουν κυρίως στο Camp Humphreys. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν επίσης στρατηγική αντιπυραυλική άμυνα στην Κορέα.
Η Νότια Κορέα έχει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για όλους τους άνδρες από την ηλικία των 18 ετών, παράγοντας έναν μεγάλο στρατό με 500.000 ενεργούς στρατιώτες και 3.100.000 έφεδρους. Ο κύριος αντίπαλός της, η ΛΔΚ, έχει έναν ακόμη μεγαλύτερο ενεργό στρατό, που τώρα αριθμεί 1.320.000 ενεργούς στρατιώτες και εφεδρεία 560.000 στρατιωτών. Σε αντίθεση με τη ΛΔΚ, η οποία διαθέτει πυρηνικά όπλα, η Νότια Κορέα βασίζεται στην αμερικανική «πυρηνική ομπρέλα» για να προστατευθεί από τον βόρειο γείτονά της.
Η Ιαπωνία, ωστόσο, δεν έχει στράτευση και έχασε τον στόχο στρατολόγησης της Δύναμης Αυτοάμυνας κατά περισσότερο από 50%. Οι νέοι Ιάπωνες σήμερα μπορούν να βρουν καλές, καλά αμειβόμενες δουλειές. Η Δύναμη Αυτοάμυνας πληρώνει ελάχιστα και δεν είναι μια ελκυστική επιλογή καριέρας.
Ποιοι ωφελούνται;
Τι θα κέρδιζε η Ιαπωνία ή η Νότια Κορέα από μια σχέση με το ΝΑΤΟ; Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να βοηθήσει πραγματικά κανέναν από τους δύο και θα μπορούσε να περιπλέξει τις σχέσεις ΗΠΑ-Ιαπωνίας και ΗΠΑ-Νότιας Κορέας προσθέτοντας ένα άλλο σύμπλεγμα διοίκησης μεταξύ αυτών και του Αμερικανού νονού τους.
Ομοίως, αξίζει να ρωτήσουμε τι θα κέρδιζε το ΝΑΤΟ από τη δημιουργία σχέσεων με βασικούς πελάτες των ΗΠΑ στην Ασία. Το ΝΑΤΟ δεν έχει ικανότητα προβολής ισχύος σε σχέση με την Ασία. Δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να φέρει το ΝΑΤΟ στο τραπέζι του πραγματικού ενδιαφέροντος στην Ιαπωνία ή την Κορέα, εκτός από την πολιτική.
Στην πραγματικότητα, μπορεί να υποστηριχθεί ότι πολλά ευρωπαϊκά έργα « κύρος » έχουν σπαταλήσει εύλογες προσπάθειες για την ενίσχυση των συμβατικών χερσαίων, αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων.
Πολιτικοί αντίθετοι άνεμοι
Το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει επίσης σημαντικά πολιτικά αντίθετα.
Το ένα είναι από τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Ως πρόεδρος, ο Τραμπ ζήτησε φωναχτά από τους εταίρους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες . Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δαπάνησαν 3,57% το 2018, μόνο οκτώ από τους 29 συμμάχους εκείνη την εποχή ξόδευαν τον στόχο του 2% του ΝΑΤΟ. Κάποιοι σύμμαχοι προχώρησαν μπροστά, άλλοι όχι.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι πρώην βοηθοί του Τραμπ έχουν προτείνει ότι η Ουκρανία είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα , όχι ένα αμερικανικό. Κυκλοφορούν ιστορίες ότι το ΝΑΤΟ θέλει να «προστατευτεί από τον Τραμπ» , καθώς οι Ευρωπαίοι πολιτικοί φοβούνται ότι ο Τραμπ δεν είναι υπέρ της συνέχισης του πολέμου με τη Ρωσία.
Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι το ένστικτο του Τραμπ είναι να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία – κάτι που η Ευρώπη, με εξαίρεση την Ουγγαρία, απορρίπτει κατηγορηματικά.
Υπάρχουν επίσης σοβαρά και αναπόφευκτα οικονομικά προβλήματα. Αν ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κάνει παραχωρήσεις προς την αριστερά , θα είναι οδυνηρό. Η αριστερά θέλει 90% «φόρο περιουσίας» και πολύ υψηλότερες κοινωνικές δαπάνες. (Ο «Πλούτος» φεύγει ήδη από τη Γαλλία.) Η Γαλλία δεν μπορεί να το κάνει αυτό και εξακολουθεί να βάζει δισεκατομμύρια στην Ουκρανία. Τα τρέχοντα οπλοστάσια έχουν εξαντληθεί σημαντικά, επομένως η πραγματική χρηματοδότηση για το μέλλον θα πρέπει να προέρχεται από τους τρέχοντες λειτουργικούς προϋπολογισμούς. Οι συνέπειες είναι μια οικονομική σπείρα θανάτου για τη Γαλλία. μια εμπειρία που θα μπορούσε να επαναληφθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο με τη νέα κυβέρνηση των Εργατικών.
Τα αυτοκρατορικά σχέδια του ΝΑΤΟ είναι ως επί το πλείστον καπνός και καθρέφτες, και αν οι ασιατικές χώρες έχουν λογική, δεν θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
πηγή: Ιστορία και Κοινωνία
Από το RT France
Η κινεζική διπλωματία αντέδρασε έντονα στην κοινή δήλωση των χωρών του ΝΑΤΟ, που δημοσιεύτηκε στη σύνοδο κορυφής της Ουάσιγκτον. Ο τελευταίος κατηγόρησε το Πεκίνο ότι «διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο» στην ουκρανική σύγκρουση, ότι βρισκόταν στην πηγή «κακόβουλων υβριδικών» δραστηριοτήτων ή ακόμη και ότι προσπαθεί να «αποσταθεροποιήσει τη διεθνή τάξη» στο πλευρό της Μόσχας.
Η ένταση μεταξύ ΝΑΤΟ και Κίνας έχει αυξηθεί μετά τη σύνοδο κορυφής της Συμμαχίας στην Ουάσιγκτον. « Η Κίνα καταδικάζει σθεναρά τις εξαιρετικά ανεύθυνες και προκλητικές δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ κατά της ΛΔΚ », δήλωσε στις 12 Ιουλίου κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, Lin Jian.
Στις 11 Ιουλίου, σε ένα δελτίο τύπου από τον εκπρόσωπο της κινεζικής αποστολής στην ΕΕ, το Πεκίνο εξέφρασε την « έντονη δυσαρέσκειά του » μετά τη δημοσίευση αυτού του εγγράφου, κατηγορώντας μια δήλωση « εμποτισμένη με μια νοοτροπία αντάξια της ψυχρής και πολεμικής ρητορικής του πολέμου . « Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σταματήσει να διαφημίζει μια λεγόμενη κινεζική απειλή, να σταματήσει να υποκινεί την αντιπαράθεση και τον ανταγωνισμό και να συμβάλει περισσότερο στην παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα », ανέφερε η κινεζική δήλωση, καταγγέλλοντας σχόλια « γεμάτα » με « συκοφαντία ».
« Η Διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον διογκώνει τις εντάσεις στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, είναι εμποτισμένη με ψυχροπολεμική νοοτροπία και πολεμική ρητορική, περιέχει προκαταλήψεις και δυσφημιστικά και προκλητικά σχόλια κατά της Κίνας », δήλωσε ο Λιν Τζιαν την ίδια μέρα, σύμφωνα με σχόλια. αναφέρθηκε από το Κέντρο Πληροφοριών Διαδικτύου της Κίνας.
Το ΝΑΤΟ χρειάζεται να «εγκαταστήσει φανταστικούς εχθρούς» για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, λέει ο Lin Jian
« Η λεγόμενη ασφάλεια του ΝΑΤΟ έρχεται σε βάρος της ασφάλειας των άλλων και μεγάλο μέρος του άγχους για την ασφάλεια που διακινεί το ΝΑΤΟ είναι δικό του δημιούργημα », πρόσθεσε ο Κινέζος διπλωμάτης, σύμφωνα με την ίδια πηγή. « Η λεγόμενη επιτυχία και δύναμη για την οποία υπερηφανεύεται το ΝΑΤΟ αποτελεί σημαντική απειλή για τον κόσμο », επέμεινε, κατηγορώντας το δυτικό στρατιωτικό μπλοκ ότι « εγκαθιστά φανταστικούς εχθρούς για να διατηρήσει την ύπαρξή του και να επεκτείνει τη δύναμή του ».
Το βράδυ της 10ης Ιουλίου, η Συμμαχία εξέδωσε κοινή δήλωση από τους ηγέτες των χωρών μελών της. Αν και δεν το αναφέρουν (13 φορές) όσο η Ρωσία (32 φορές), η Κίνα καταλαμβάνει μια συγκεκριμένη θέση σε αυτό το έγγραφο. Τον κατηγορούν ότι επιδεικνύει « φιλοδοξίες » και ότι ακολουθεί « πολιτικές καταναγκασμού (…) αντίθετες προς τα συμφέροντά μας, την ασφάλειά μας και τις αξίες μας ». Σύμφωνα με αυτούς, το Πεκίνο « συνεχίζει να θέτει συστημικές προκλήσεις για την ευρωατλαντική ασφάλεια », να είναι «η πηγή αδιάκοπων κακόβουλων διαδικτυακών και υβριδικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων παραπληροφόρησης ».
Ο Jens Stoltenberg περήφανος για τη δήλωση του οργανισμού του
Την κατηγορούν επίσης ότι « παίζει καθοριστικό ρόλο στον πόλεμο που διεξήγαγε η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας μέσω της λεγόμενης «απεριόριστης» εταιρικής της σχέσης και της ευρείας υποστήριξης που παρέχει στη ρωσική αμυντική βιομηχανική βάση, γεγονός που αυξάνει την απειλή που θέτει η Ρωσία στους γείτονές της και στην ευρωατλαντική ασφάλεια ». Υποστήριξη που πάντα υπερασπιζόταν το Πεκίνο.
Επιπλέον, οι δυτικές χώρες εξέφρασαν επίσης τις « βαθιές ανησυχίες » τους για αυτή την προσέγγιση μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών Ρωσίας και Κίνας, « καθώς και τις προσπάθειές τους, σε συνδυασμό μεταξύ τους, που στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της βασισμένης σε κανόνες διεθνή τάξη και την αναμόρφωση το . Οι Σύμμαχοι δήλωσαν επίσης ότι « ανησυχούν » από « τις εξελίξεις που σχετίζονται με τις διαστημικές δυνατότητες και δραστηριότητες της Κίνας».
Ο Γενικός Γραμματέας της Συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ, χαιρέτισε στις 10 Ιουλίου ότι αυτή ήταν η ισχυρότερη δήλωση σχετικά με την Κίνα που « υιοθέτησε ποτέ » το ΝΑΤΟ.
πηγή: RT France
Από τον Amar Djerrad
Όλες οι συγκρούσεις στον κόσμο προκύπτουν από την βλαβερή φύση του αντιπαραγωγικού και ληστρικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού σε κρίση. Οι πλούσιοι φανατικοί προσπαθούν να διατηρήσουν αυτό το σύστημα μέσω αδιάκοπων προσπαθειών να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στην υπόλοιπη γη μέσω της παγκοσμιοποίησης της ατζέντας τους και των ατελείωτων στρατιωτικών σχεδίων. Η αχόρταγη και άπληστη όρασή τους ξεπερνά τα όρια της πείνας τους!
Οι σοβαρές συγκρούσεις στις οποίες έχουν εμπλακεί σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρασύροντας την Ευρώπη, λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Το θέμα μας αυτή τη φορά αφορά την Ουκρανία.
Πολλοί Ευρωπαίοι εκφράζουν δυσαρέσκεια για τον τρόπο με τον οποίο οι ηγέτες τους χειρίζονται τη σύγκρουση στην Ουκρανία, επικαλούμενοι προβλήματα εφοδιασμού και αύξηση του κόστους ζωής. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στις κυβερνήσεις τους έχει ενταθεί λόγω των επιπτώσεων της κρίσης στην Ουκρανία και της αδιαφορίας για τον αποφασιστικό ρόλο της Ρωσίας. Βασιζόμενοι σε αμερικανικές οδηγίες που υπαγορεύουν το πρόγραμμα που πρέπει να ακολουθήσει, ακόμα κι αν αυτό είναι αντίθετο με τα συμφέροντά τους, βρίσκουν τον εαυτό τους αποδυναμωμένο και χωρίς προοπτική. Μόνο ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban και, σε μικρότερο βαθμό, η Ιταλίδα Giorgia Meloni, φαίνεται να αντιστέκονται όσο το δυνατόν περισσότερο στην αμερικανική επιταγή. Μια ΕΕ διχασμένη, σε αντίθεση, με εσωτερική πολιτική αναταραχή και κυριαρχούμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του οργάνου της, το ΝΑΤΟ, είναι απίθανο να επιμείνει.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ έχουν αποφασίσει για περισσότερες από 12.000 μονομερείς κυρώσεις κατά της Ρωσίας για να αποτρέψουν τη δράση της στην Ουκρανία. μάταια. Η στρατιωτική επιχείρηση προχωρά με επιτυχία και η οικονομία εξισορροπήθηκε γρήγορα, επεκτείνοντας ακόμη και τις μη δυτικές χώρες, ιδιαίτερα εκείνες στον Παγκόσμιο Νότο. Ταυτόχρονα, οι δυτικές οικονομίες φέρουν το κύριο βάρος των επιβλαβών συνεπειών των δικών τους κυρώσεων, όπως η αύξηση των τιμών, ο πληθωρισμός και η απώλεια μεριδίου αγοράς. Η Παγκόσμια Τράπεζα αναγνώρισε μια αύξηση στο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εθνικό εισόδημα της Ρωσίας στα 14.250 δολάρια το 2023, σημειώνοντας αύξηση 11% από το 2022. Επιπλέον, 256 δισεκατομμύρια δολάρια σε αγαθά που προορίζονταν αρχικά για τη Δύση επαναδρομολογήθηκαν σε μη εχθρικές χώρες, δημιουργώντας κέρδος που εκτιμάται σε 31 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ΑΕΠ της Ρωσίας το 2023 αυξήθηκε κατά 3,6% (πραγματικό) και 10,9% (ονομαστικό). Το πραγματικό εισόδημα και οι ονομαστικοί μισθοί αυξήθηκαν κατά 4,5% και 13% αντίστοιχα. Κάτι που αποδεικνύει την αναποτελεσματικότητα των κυρώσεων και την ανθεκτικότητα των Ρώσων. Αυτές οι βελτιώσεις έχουν αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στις καλές βιομηχανικές επιδόσεις, ιδιαίτερα στον τομέα της μεταποίησης. Η στρατιωτική βιομηχανία αυξήθηκε κατά 25-30%. Οι δυτικοί εισαγωγείς έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες λόγω των περιοριστικών μέτρων εφοδιασμού με τη Ρωσία, ιδίως σε ρωσικά ορυκτά (107 δισεκατομμύρια δολάρια), κοσμήματα (38 δισεκατομμύρια δολάρια) και μέταλλα (21 δισεκατομμύρια δολάρια), σύμφωνα με ρωσικές εκθέσεις.
Στο Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι από 136 χώρες, ο Β. Πούτιν ανακοίνωσε ότι οι εμπορικές σχέσεις της χώρας του αυξήθηκαν μεταξύ 2020 και 2023: Με την Ασία κατά 60%· με την Αφρική 69%· με τη Λατινική Αμερική 42%· με τη Μέση Ανατολή έχουν διπλασιαστεί.
Η απόφαση να περιοριστεί η πρόσβαση της Ευρώπης σε φθηνότερη ρωσική ενέργεια οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να τους πουλήσουν το LNG τους σε πολύ υψηλότερη τιμή (3 έως 4 φορές ακριβότερη), γεγονός που οδήγησε σε αυξημένο κόστος παραγωγής, χαμηλότερες επιδόσεις, κλείσιμο εργοστασίων και πληθωρισμός. Παρά τους περιορισμούς, η ΕΕ δεν μπορεί εντελώς χωρίς τη ρωσική ενέργεια και έχει βρει τρόπους να εφοδιάζεται, έστω και εν μέρει, με κίνδυνο ασφυξίας. Οι ποσότητες από τη Ρωσία ξεπέρασαν αυτές από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι παραδόσεις αγωγών αντιπροσώπευαν το 15% των συνολικών προμηθειών της ΕΕ, όπως αναφέρουν οι Independent Commodity Intelligence Services μέσω του Sputnik .
Σε στρατιωτικό επίπεδο, η κατάσταση των ουκρανικών δυνάμεων είναι θλιβερή. Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η Ουκρανία έχει χάσει από την αρχή 627 ουκρανικά στρατιωτικά αεροσκάφη, 277 ελικόπτερα, 27.496 μη επανδρωμένα αεροσκάφη, 545 πυραυλικά συστήματα αεράμυνας, 16.539 άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 1.373 οχήματα μάχης MLRS, 11.623 ειδικά τεμάχια και πυροβολικό15. οχήματα. Τους λείπουν όπλα και προσωπικό. Υπολογίζεται μεταξύ 1 και 1,3 εκατομμυρίων στρατιωτών που αδυνατούν να πολεμήσουν αν λάβουμε υπόψη τον αριθμό των θανάτων που ανακοινώθηκαν από διάφορες πηγές μεταξύ 350/450 χιλιάδων θανάτων. Ο υπόλοιπος στρατιωτικός εξοπλισμός τους δεν είναι πλέον σε θέση να αντιμετωπίσει τη ρωσική αρμάδα και την ασυναγώνιστη δύναμη πυρός της.
Η συνεχής ικεσία για όπλα από τη Δύση, τα οποία καταστρέφονται γρήγορα από τον ρωσικό στρατό, καθώς και η αναγκαστική επιστράτευση ατόμων από τους δρόμους λόγω έλλειψης στρατιωτών (συμπεριλαμβανομένης της στρατολόγησης γυναικών και ανδρών) αποδεικνύουν τη φθορά της εξουσίας του Κιέβου, του στρατού του, της διοίκησής του και αυτών που τους «συμβουλεύουν», τους υποστηρίζουν και τους οπλίζουν. Εκτός από το να διώχνει το μισό του κυρίως ενεργού πληθυσμού της Ουκρανίας, να την κάνει να χάνει τα πιο χρήσιμα και ζωτικά μέρη της επικράτειάς της με τον ρωσόφωνο πληθυσμό της, αναγκάζοντάς την να χρεώνει 152 δισεκατομμύρια δολάρια, το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να δώσει καλύτερα». συμβουλή» να οδηγήσει αυτή τη χώρα στην καταστροφή χωρίς δυνατότητα ανάκαμψης. Αυτή τη στιγμή εργάζεται για να επισπεύσει τη μοίρα της « μέχρι την εξαφάνιση του τελευταίου Ουκρανού», δηλαδή προς τον αφανισμό.
Ένας λαός μαρτυρικός, αγανακτισμένος, ταπεινωμένος από το λάθος μιας άπληστης, αρπακτικής και δαιμονικής Δύσης σε συνεννόηση με μια φατρία «ναζοποιημένων» Ουκρανών, κακοποιών, ποταπών και δολοφόνων! Αν οι Ρώσοι το είχαν κάνει αυτό, η ειδική τους επιχείρηση θα είχε ολοκληρωθεί αστραπιαία και το ΝΑΤΟ θα ήταν ανίσχυρο. Ήταν οι νόμιμοι και νόμιμοι λόγοι της παρέμβασής τους που απαιτούσαν λογική συμπεριφορά και ορθολογική προσέγγιση.
Οι ρωσικές προϋποθέσεις για το τέλος των μαχών είναι αδιαμφισβήτητες, νόμιμες και νόμιμες. Η ρωσική εμπλοκή σε αυτή τη σύγκρουση είχε προηγηθεί πολλαπλές προειδοποιήσεις, από το 2014, σχετικά με την ασφάλεια των συνόρων της και τους διωκόμενους ρωσόφωνους πληθυσμούς, για τους οποίους συνεχίζει να τους τονίζει ως ζωτικής σημασίας, ακόμη και υπαρξιακούς. Συνάντησε μόνο την απόλυτη περιφρόνηση από μια αλαζονική Δύση που επιμένει να προκαλεί, πεπεισμένη ότι έχει να κάνει με μια ευάλωτη και «αποικιοποιήσιμη» χώρα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να «αγαπούν» την Ουκρανία, γι' αυτό την επέλεξαν, ως γείτονα της Ρωσίας, για να την αντικαταστήσουν, δια της βίας, με την κυβέρνηση που εκλέγεται από αυτόν που αγαπά τις Ηνωμένες Πολιτείες για να τη βοηθήσει να γίνει χώρα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας» και ενίοτε, οπλίστε την για να προκαλέσει τη Ρωσία με στόχο να την αποδυναμώσει, να την υποτάξει και να τη διχάσει για να μονοπωλήσει τον τεράστιο πλούτο της.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εμπλέξει την Ευρώπη σε αυτή τη σύγκρουση σίγουρα από «στοργή» και από την οποία επωφελούνται οικονομικά και στρατιωτικά σε σημείο να την κάνουν ευάλωτη και εξαρτημένη από την ενέργειά της, τα όπλα της, τα δολάρια της, την αφήγηση και τη θέλησή της. «Ποιος αγαπά και τις καλές συνομιλίες»;
Το αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητο. Είναι εντυπωσιακό, ορατό μέσα από την εικόνα, ξυπνά λογική και συνείδηση. Η Ρωσία απάντησε με τον πιο απτό και εντυπωσιακό τρόπο! Πώς θα αντιδράσει η Ευρώπη στην επικείμενη ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, την καταστροφή αυτής της χώρας και τις μεγάλες συνέπειες που θα έχει στην πολιτική, γεωπολιτική και οικονομική επιρροή της;
Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι καφκική: η επιλογή να αποδεχτείς την ήττα ή να επιμείνεις θα είχε ανυπέρβλητες συνέπειες. Η αναγνώριση της ήττας θα κατέστρεφε το ΝΑΤΟ. Η συνέχιση της υποστήριξης της Ουκρανίας περιορίζεται από την αυξανόμενη ρωσική στρατιωτική ισχύ και την ανικανότητα των Ουκρανών. Ακόμα και η ιδέα του «να πάμε μέχρι τέλους» έχει φτάσει στα όριά της. Θα ήταν ανόητο ακόμη και να σκεφτεί κανείς την ιδέα της αντιμετώπισης της Ρωσίας με παράνομα και αντισυμβατικά όπλα για έναν ήδη χαμένο σκοπό. Όσοι προτείνουν αυτή την επιλογή θα πρέπει είτε να συνταξιοδοτηθούν είτε να εγκαταλείψουν την πολιτική ή να συμβουλευτούν έναν ψυχίατρο.
Η καλύτερη απόφαση είναι αυτή που υποστηρίζει τη λογική, ακόμα κι αν αυτή θεωρείται «κακή»: η απώλεια!
Από τη δημιουργία του το 1949, το ΝΑΤΟ, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες για την «άμυνα και την ασφάλεια των μελών του», έχει καταφέρει μόνο να προκαλέσει πολέμους σε όλο τον κόσμο χωρίς να εγγυάται την ειρήνη στην Ευρώπη. Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι από 60 εμπειρογνώμονες της εξωτερικής πολιτικής που ζήτησαν να μην αποδεχτεί την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ υπό τον φόβο μιας πιθανής κλιμάκωσης του πολέμου σύμφωνα με το Άρθρο 5, θα πρέπει να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της διάλυσης αυτού του οργανισμού λόγω αναποτελεσματικότητας για την Ευρώπη.
Η καλή ηθική συμπεριφορά συνίσταται στην απελευθέρωση του εαυτού του από την παγίδα του ΝΑΤΟ, στη στήριξη των δικών του μέσων, στη διατήρηση της κυριαρχίας του, στο διαλογισμό των συμβουλών του Κίσινγκερ για την επιλογή «φίλου και εχθρού» και κυρίως στο να μην γαργαλιέται στο μέλλον. μια ήσυχη αρκούδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου