Τρίτη 23 Ιουλίου 2024

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Η πραγματικότητα του πολέμου με επικεφαλής τον Μπάιντεν

 
Αναρωτιέμαι ολοένα και περισσότερο για το τι με κάνει να ξεφεύγω διαρκώς με το όραμα των Γάλλων όλων των πλευρών στην κίνηση του κόσμου, είναι πολύ περίεργο που δεν βλέπουν καθόλου αυτό που βλέπω.

Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail-6945294197

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.


Αυτή τη στιγμή, όσοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη γεωπολιτική βρίσκονται ακριβώς εκεί που ήμουν το 2004, όπου χάρη σε μια ανάλυση του Φιντέλ Κάστρο το 1983, του αδέσμευτου και του σημείου παρατήρησης που ήταν η Κούβα, αντιλήφθηκα τον ρόλο των νέων σχέσεων Νότου-Νότου και αυτή της Κίνας. Αποδείχτηκε ότι ενώ με αντιμετώπιζαν στην καλύτερη περίπτωση ως «ρομαντικό» επειδή συμμετείχα με τους Κουβανούς, αντιθέτως ανακάλυπτα τι διαύγεια και πραγματισμό χρειάζονταν για να προσποιούμαι ότι αντιστέκομαι όπως έκαναν οι Κουβανοί. Η παραμικρή ψευδαίσθηση, όλες οι περιπλανήσεις των κομμάτων του ευρωκομμουνισμού, ο ιδεαλισμός των λόγων, οι συμβιβασμοί που επιβεβαίωναν τις ήττες ήταν δικό τους έργο και όχι των ανθρώπων που είχαν επιλέξει να αντισταθούν στην αυτοκρατορία προφανώς χωρίς ανταγωνιστή... Αυτό το μάθημα, που συνίσταται στο να μην ενδώσει κανείς στην κυρίαρχη ιδεολογία και να εξαφανιστεί, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ στη Γαλλία, ένας πολιτικός ανίκανος να απαντήσει στην οργή του γαλλικού λαού... Αλλά υποθέτει ότι μετράμε την πραγματική κατάσταση της ισορροπίας δύναμης και βοηθά στην επιστροφή στα μαθήματα του παρελθόντος. Αυτό είναι επίσης το μάθημα της Κούβας και το έλαβα απευθείας από τους ηθοποιούς στην υπόθεση των κουβανικών πυραύλων που συζητήθηκε εδώ. Πρόκειται για την Κούβα, αλλά η υπόθεση βρίσκει τον παραλληλισμό της στην κρίση των Ευρωπύραυλων στην ίδια την Ευρώπη.

Η  κρίση των ευρωπύραυλων  ήταν μια περίοδος τεταμένων  σχέσεων Ανατολής – Δύσης  στα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ που  προέκυψε από τις πρώτες αναπτύξεις σοβιετικών  πυραύλων SS-20  το 1977 και έληξε με την υπογραφή της  Συνθήκης  για τα πυρηνικά όπλα μεσαίου βεληνεκούς 1987. Αυτή η κρίση είναι μέρος του πιο παγκόσμιου πλαισίου μιας περιόδου επιστροφής στον  Ψυχρό Πόλεμο  από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980 που έβαλε τέλος σε μια περίοδο  ύφεσης Ανατολής-Δύσης , ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Το 1991, και τώρα γνωρίζουμε τον ρόλο που έπαιξε η μπλόφα του Ρήγκαν στον Πόλεμο των Άστρων με τη συνενοχή του Γκορμπατσόφ στη σχεδιαζόμενη καταστροφή της ΕΣΣΔ που εγκαινιάστηκε με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας ενώ το ΝΑΤΟ δεν το έκανε, δεν διαλύθηκε ποτέ, αντίθετα... συνοδεύεται από συστηματική αμφισβήτηση των συνθηκών και προέλαση στα νέα σύνορα της Ρωσίας του λεγόμενου ΝΑΤΟ... Κούβα, συνέχιση και επιδείνωση του αποκλεισμού, νόμος Helms -Burton Όλα αυτά προχωρούν μαζί και ο τρόπος στην οποία η Κούβα αγωνίζεται σε αυτήν την κατάρρευση και την άνοδο της εξουσίας της αυτοκρατορίας δεδομένης της ικανότητάς της να προκαλεί κακό, όλα αυτά αγνοούνται από την αριστερά και από ένα εντελώς ατλαντικοποιημένο PCF. Αυτό κορυφώθηκε πρόσφατα με την ισότητα μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ με την καταγγελία των συνθηκών με μια ψευδή εμφάνιση αντικειμενικότητας. Ένα κόμμα και κίνημα ειρήνης που είναι μόνο μια σκιά του εαυτού του...

Ναι, η κουβανική αντίσταση κάθε άλλο παρά ιδεαλιστική είναι ακόμα κι αν οι Κουβανοί, σε αντίθεση με τους Γάλλους, διατηρούν τη φλόγα της επανάστασής τους.

Πώς ο Φιντέλ κατάφερε να προσκαλέσει στην Κούβα στη μέση της «ειδικής περιόδου» τους ηθοποιούς της ρωσικής και αμερικανικής εποχής, για να αναπαραστήσουν το γεγονός και να κατανοήσουν την αποφασιστικότητα των Κουβανών που ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν πυρηνικά πυρά αλλά δεν ήθελαν την απόσυρση των ρουκετών που αποσύρθηκαν τελικά από τον Χρουστσόφ αλλά μέσω της εγγύησης της μη επέμβασης των ΗΠΑ κατά της Κούβας. Όταν πριν από λίγες εβδομάδες ένας ρωσικός στόλος εισήλθε στον κόλπο της Αβάνας, υποδεχόμενος πυρά κανονιού, πήρα αυτή τη ρωσοκουβανική δήλωση πολύ σοβαρά, ειδικά σε σύγκριση με τις ειδήσεις για προκλήσεις των ΗΠΑ από τον «δημοκράτη» Μπάιντεν. Χθες ποιος έδωσε σημασία σε αυτά τα αμερικανικά αεροπλάνα που σταμάτησαν στην Αρκτική στο ρωσικό διάστημα από ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη; Ωστόσο, αυτό που είναι προφανές είναι ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς τους αναζητούν επαφή παντού και όλα αυτά έχουν νόημα μόνο σε σχέση με μια βούληση των ΗΠΑ που διεκδικούν συνεχώς, ιδιαίτερα υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, να επαναλάβουν τις υποθέσεις του Ψυχρού Πόλεμος όπου βρίσκονταν την εποχή της υπόθεσης των πυραύλων της Κούβας, πριν επέμβει το modus vivendi αυτού που ορίστηκε ως ισορροπία τρόμου ή ειρηνικής συνύπαρξης. Πριν από την προσποίηση του τέλους της ιστορίας γύρω από την αιωνιότητα του ιμπεριαλισμού. Ήταν κακομαθημένος ο Πρόεδρος Μπάιντεν είναι η εμφάνιση του προβλήματος στην πραγματικότητα μια από τις τελευταίες του ομιλίες μαρτυρούσε αυτόν τον προσανατολισμό προς την πυρηνική πυρκαγιά της αυτοκρατορίας σε πλήρη παρακμή και η οποία δυστυχώς φαίνεται να είναι η μόνη στρατηγική στην οποία η Γαλλία φαίνεται ανεπανόρθωτα τραβηγμένη χωρίς να υπάρχει ενιαία πολιτική δύναμη που εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο για να έχει την παραμικρή επίγνωση... Χειρότερα από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία είναι σήμερα εντελώς τυφλή και διασκεδάζει με γελοιότητες... (σημείωση της Danielle Bleitrach για την ιστορία και την κοινωνία)

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια ομιλίας στη σύνοδο κορυφής «Vote To Live» στο Λας Βέγκας, Νεβάδα, 16 Ιουλίου 2024. | Κεντ Νισιμούρα / Γαλλικό Πρακτορείο

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια ομιλίας στη σύνοδο κορυφής «Vote To Live» στο Λας Βέγκας, Νεβάδα, 16 Ιουλίου 2024. | Κεντ Νισιμούρα / AFP© 

Πιθανότατα έχετε ήδη ακούσει για  την κρίση του Eurossile . Από το 1977, η ανάπτυξη σοβιετικών πυρηνικών κεφαλών μεσαίου βεληνεκούς  SS-20  προκάλεσε την εκτίναξη των εντάσεων Ανατολής-Δύσης. Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη σειρά τους εγκατέστησαν πυρηνικούς πυραύλους (κυρίως Pershing  -II ) σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες το 1983, γεγονός που προκάλεσε ένα κύμα διαμαρτυρίας από τους Ευρωπαίους ειρηνιστές - μερικές φορές με ώθηση από την KGB.

Η κρίση ευτυχώς έληξε ειρηνικά με την υπογραφή της  Συνθήκης για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς  (INF) το 1987. Αναπαράγεται αυτό το σενάριο στην Ευρώπη; Ναι, σύμφωνα με αρκετούς ειδικούς  που πήραν συνέντευξη από το αμερικανικό διαδικτυακό μέσο Business Insider .

"Έχουμε ξαναδημιουργήσει ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα από εδώ",  προειδοποίησε ο Jon B. Wolfsthal, ειδικός στον έλεγχο και την επιτήρηση, στο X (πρώην Twitter).  πυρηνικά όπλα , πρώην επικεφαλής υποθέσεων εθνικής ασφάλειας στην κυβέρνηση Ομπάμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου