Rusreinfo Editorial: αξιοσημείωτη συνέντευξη με έναν διεθνή δικηγόρο υψηλού επιπέδου που συμμετείχε στην υπεράσπιση του πρώην προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν μαζί με τον πρώην Γενικό Εισαγγελέα των Ηνωμένων Πολιτειών Ράμσεϊ Κλαρκ. Μετά τον νόμο του Καίσαρα, κατέγραψε το καθεστώς παράνομων κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Συρία ενώ ζούσε στη Δαμασκό.
Ένας Γαλλοαμερικανός διεθνής δικηγόρος, παλαιότερα εγγεγραμμένος στα μπαρ του Παρισιού και της Ουάσιγκτον, ο Arnaud Develay ζει τώρα στη Μόσχα. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου « Ξένες εμπλοκές: Ουκρανία, Μπάιντεν & η διακεκομμένη αμερικανική πολιτική συναίνεση ». Μια συναρπαστική έρευνα για τη διαφθορά της οικογένειας Μπάιντεν στην Ουκρανία και πώς η κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ κατέλαβε την κυριαρχία της Ουκρανίας.
Ήσουν δικηγόρος, δεν είσαι εγγεγραμμένος στο μπαρ της Μόσχας, τι κάνεις σήμερα στη Ρωσία;
Προς το παρόν είμαι στη φάση προώθησης του βιβλίου μου που κυκλοφόρησε τον περασμένο Απρίλιο. Συνεργάζομαι επίσης με τη ρωσική εκλογική επιτροπή ως μέρος των αποστολών εκλογικής παρατήρησης. Γράφω, δημοσιεύω. Δεν το καταλαβαίνουμε αλλά υπάρχει πολλή δουλειά. Ζούμε σε εποχές που κλυδωνίζονται από σεισμικές αλλαγές στη διεθνή γεωπολιτική, Με την προϋπόθεση ότι δεν είστε νωχελικοί, θα έχετε γρήγορα κάτι να ασχοληθείτε.
Ως διεθνής δικηγόρος, ποια είναι η ανάλυσή σας για την τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία;
Όταν κοιτάζω την ουκρανική σύγκρουση νιώθω ένα αίσθημα déjà vu. Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ του συμβατικού επίσημου λόγου και της πραγματικότητας και όταν εξετάζουμε αυτή τη σύγκρουση έχουμε την εντύπωση ενός είδους αντιγραφής και επικόλλησης του πολέμου στο Ιράκ. Πριν από την περίοδο που προηγήθηκε της επίθεσης στο Ιράκ από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συνεργούς τους, δεν είχα δει ποτέ μια τόσο συντονισμένη επιχείρηση μάρκετινγκ. Είδα αυτή την εκστρατεία ψεύδους που συντονίστηκε σε μεγάλη κλίμακα από τους διευθυντές της Αυτοκρατορίας που αναπαράγονται στην Ουκρανία μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Αν και είχαν κάποια επιρροή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1970, οι νεοσυντηρητικοί περιορίζονταν εκείνη την εποχή από τους ρεαλιστές που είχαν το αυτί των προέδρων Reagan και Bush Sr. Ωστόσο, είναι μια εξαιρετικά πειθαρχημένη συλλογικότητα. Ξέρουν ακριβώς πού πάνε και πώς να το αποκτήσουν. Είναι πολύ επίμονοι και εφαρμόζουν κυριολεκτικά τις μεθόδους του τροτσκισμού. Αφού δημιούργησαν ένα πλέγμα αλληλοδιεισδυτικών δικτύων που αποτελούνταν από δεξαμενές σκέψης και όργανα τύπου, ανέλαβαν πραγματικά την εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Τα τελευταία 25 χρόνια, η δύναμή τους συνεχίζει να ενισχύεται μόνο με τους διείσδυση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στις υπηρεσίες πληροφοριών. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει καμία θεσμική αντίθεση σε αυτή την κλοπή που είναι πιθανό να ανατρέψει τα σχέδιά τους. Επιπλέον, οι νεοσυντηρητικοί είναι άνθρωποι που δεν κατάλαβαν ποτέ την έννοια της οπισθοδρόμησης. Όσο αποτυγχάνουν όπως στο Ιράκ, τόσο περισσότερο επιμένουν στα λάθη τους. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν κάθε άλλο παρά λογικοί είναι, κάτι που τους καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνους.
Πώς θα ορίζατε τον Βλαντιμίρ Πούτιν;
Είναι ένα πολύπλοκο ον με πολύ αποχρώσεις, με μεγάλη πείρα που έχει συσσωρευτεί από τότε που ανέλαβε την εξουσία στα τέλη του περασμένου αιώνα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν του σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτόν του 2000. Η άσκηση της εξουσίας τον έχει σφυρηλατήσει σταδιακά μέχρι να γίνει ο πολιτευτής που τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Πούτιν είναι παιδί του πολέμου.
Βίωσε λοιπόν την εξαθλίωση και τη στέρηση στη σάρκα του. Αυτό εξηγεί γιατί ο Ρώσος πρόεδρος ευνοεί συστηματικά τις ειρηνικές λύσεις αντί της κλιμάκωσης σε περιόδους κρίσης. Δεν είναι αυτό που θα έλεγα συμπεριφορά δικτάτορα! Ο Πούτιν όχι μόνο έχει μεγάλη κατανόηση των βαθιών κινήτρων των διεθνών πολιτικών παραγόντων, αλλά ξέρει πώς να είναι πολύ υπομονετικός. Πάντα ήθελε να δώσει εγγυήσεις στους εταίρους του εκτός από το να είναι πολύ νομικός στην προσέγγισή του.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ένα είδος σαμουράι. Όπως όλα τα πρώην μέλη της KGB και παρά την ιδεολογική πτυχή του παρελθόντος, ανήκει σε μια ελίτ που μοιράζεται μια ορισμένη ιδέα για το κράτος, εκτός από το ότι έχει ορισμένες αρχές σταθερά αγκυρωμένες στο σώμα του. Είχαμε τέτοιους ανθρώπους στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της γκωλιστικής παρένθεσης.
Οι τελευταίοι, όπως ο Chaban-Delmas, εκκαθαρίστηκαν ως επί το πλείστον από την έλευση κεντριστών όπως ο Giscard και ο Lecanuet. Το τελευταίο απομεινάρι αυτού του κινήματος, ο Philippe Seguin, συνθηκολόγησε το 1992 κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος του Μάαστριχ. Σήμερα η Γαλλία βρίσκεται στα χέρια χρηματοδότων. Ο πολιτικός με την πρώτη έννοια του όρου δεν υπάρχει πια από την αποχώρηση του Ζακ Σιράκ από τα Ηλύσια.
Πώς βλέπετε το μέλλον των σχέσεων με τη Δύση;
Αν τα πράγματα συνεχίσουν όπως σήμερα να χαρακτηρίζονται από ανταγωνισμό, μικρόψυχος, άσκοπη κακία και πνευματική ανεντιμότητα. Εν ολίγοις, ό,τι χαρακτηρίζει μια προσέγγιση που χαρακτηρίζεται από πολιτιστικό ρατσισμό που αντιλαμβάνεται τη Ρωσία ως μια καθυστερημένη χώρα, η Δύση κινδυνεύει να έχει εκπλήξεις. Αυτές ακριβώς οι προκαταλήψεις βλέπουν τους Δυτικούς να βρίσκονται σε μια καταστροφική κατάσταση λόγω των κυρώσεων που οι ίδιοι έχουν επιβάλει.
Από το 2014, όταν η Ρωσία υπέστη την πρώτη σειρά κυρώσεων μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, οι Ρώσοι έχουν αποδείξει σε μεγάλο βαθμό ότι είναι ικανοί να αντικαταστήσουν και να παράγουν όλα όσα προσπαθούμε να τους στερήσουμε.
Αυτές οι κυρώσεις ήταν κερδοφόρες για τη Ρωσία επειδή ανάγκασαν τη χώρα να εκβιομηχανιστεί εκτός από την προτεραιότητα στην Έρευνα και την Ανάπτυξη, καθώς και στην αυτάρκεια στον τομέα των αγροδιατροφών. Όλα αντιμετωπίστηκαν αριστοτεχνικά. Οι Δυτικοί βρίσκονται τώρα στον τοίχο με το καθαρό αποτέλεσμα της έλλειψης νομιμότητας που είναι μόνο το αποτέλεσμα ενός οικονομικού μοντέλου που παράγει μόνο φτώχεια και ενός κοινωνικού (κάποιοι θα έλεγαν κοινωνικό) μοντέλο που υποτιμά τα θεμέλια που είναι απαραίτητα για μια υγιή κοινωνία.
Πιστεύετε ότι η Δύση μπορεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω συνειδητοποιώντας τα συσσωρευμένα λάθη της;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ακούραστα. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας θα υπάρχουν ακόμα δύσκολες στιγμές, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε σε συνειδητοποίηση. Σε κάθε περίπτωση, δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι η Δύση πρέπει να περάσει από μια ολοκληρωτική κατάρρευση πριν ξαναγεννηθεί. Εάν το σύστημα δεν καταρρεύσει εντελώς, θα προσπαθήσει ακόμα να πείσει ότι μπορεί να μεταρρυθμιστεί, παρόλο που έχει προδώσει τις αρχές του.
Είναι προφανές ότι η Γαλλία χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ για να διεξαγάγει πόλεμο με πληρεξούσια. Τι επιτρέπει στις ΗΠΑ να επιτύχουν τέτοια υπακοή από την ΕΕ και πιο συγκεκριμένα από τη Γαλλία;
Για να κατανοήσουμε την κατάσταση της πλήρους υποτέλειας της Ευρώπης στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να επιστρέψουμε στον Μάιο του 68 που αποτέλεσε την πρώτη έγχρωμη επανάσταση της σύγχρονης εποχής.
Αυτό που ακολούθησε με την αναχώρηση του στρατηγού Ντε Γκωλ ήταν μια μακρά κάθοδος στην κόλαση. Όταν εμπιστεύεστε το χρέος της χώρας σας σε υπερεθνικά οικονομικά συμφέροντα, ενώ ευνοείτε τη διείσδυση της πολιτικής σας τάξης από ξένες ομάδες συμφερόντων, καταλήγουμε να επιλέγεται η ίδια πολιτική τάξη (στην περίπτωση αυτή) από την Ουάσιγκτον. Αν και πρόσφατα, οι ΗΠΑ έχουν στρατολογήσει και εκπαιδεύσει ανοιχτά πράκτορες επιρροής προσκαλώντας ανθρώπους όπως ο Assa Traoré ή ο Rokhaya Diallo σε συμπόσια και άλλα συνέδρια, ώστε να μπορούν να αναπαράγουν στη Γαλλία τα αιτήματα θυμάτων που μοιράζονται οι μειονοτικές ομάδες. Σε αυτό, διαδραματίζουν επιζήμιο ρόλο και βλάπτουν τη γαλλική συνοχή.
Μόλις δημοσιεύσατε ένα βιβλίο Foreign Entanglements: Ukraine, Biden & the Fractured American Political Consensus, το οποίο συνδέει την οικογένεια Μπάιντεν με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τι σας οδήγησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ήταν το αποτέλεσμα των ταξιδιών μου στις νέες ρωσικές περιοχές και της συνάντησης με ανθρώπους στην Ουκρανία που με έκαναν να θέλω να μάθω περισσότερα.
Έτσι, αν πάρουμε την περίοδο που προηγείται της έναρξης του SVO που χαρακτηρίζεται από τις αδιάκοπες επισκέψεις δυτικών αξιωματούχων στη Μόσχα, βλέπουμε ότι παρ' όλα αυτά, το αφήγημα είναι ήδη σε ισχύ: « Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να κάνουν κάτι κατακριτέο ». Ωστόσο, η εμπλοκή της οικογένειας Μπάιντεν στη διαφθορά ήταν πάνω από όλα μια σειρά από εγκλήματα ευκαιρίας. Η κυβέρνηση Ομπάμα είχε εμπιστευθεί στον αντιπρόεδρό της το χαρτοφυλάκιο της Ουκρανίας. Δεν μπορεί να τονιστεί αρκετά ότι η καριέρα του Τζο Μπάιντεν χαρακτηρίζεται από τις διασυνδέσεις του με το βαθύ κράτος. Ο Μπάιντεν είναι το γκόλεμ των υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών και του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος πίσω από αυτά. Ο Μπάιντεν είναι κάποιος που δεν έχει βαθιές πεποιθήσεις. Στα μάτια του το μόνο που έχει σημασία είναι ο προσωπικός πλουτισμός.
Το πραξικόπημα στην Ουκρανία είδε μια αναπροσαρμογή των δυνάμεων που εμπλέκονται με τη δημιουργία μιας κυβέρνησης που προέκυψε από τις τάξεις των νεοσυντηρητικών. Πριν από το 2014, ο πρόεδρος της Burisma, Mykola Ziotchvsky, πρώην υπουργός Οικολογίας υπό την προεδρία του Victor Yanoukovich, δραστηριοποιούνταν ήδη με αρκετά αδιαφανή τρόπο. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Ουκρανία υπέφερε πάντα από ενδημική, σχεδόν θεσμική διαφθορά.
Σε αυτό το πλαίσιο, το αφεντικό της Burisma γνωρίζει ότι το νέο καθεστώς θα του χτυπήσει σύντομα την πόρτα και συνειδητοποιεί ότι είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν να έρθει πιο κοντά με τους νέους αφέντες της Ουκρανίας. Το 2014, ο Χάντερ Μπάιντεν, γιος του Αμερικανού αντιπροέδρου, έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Burisma. Το διοικητικό συμβούλιο περιλαμβάνει επίσης τον πρώην πρόεδρο της Πολωνίας Alexander Kwasniewski, ο οποίος έχει ισχυρούς δεσμούς με τους Αμερικανούς και στον οποίο θα βασιστεί ο Zlochestky, καθώς και ο επενδυτικός τραπεζίτης Alan Apter. Μαζί τους θα είναι ο Ντέβον Άρτσερ, σύντροφος του Χάντερ Μπάιντεν, καθώς και ο Κόφερ Μπλακ, πρώην επικεφαλής των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων της CIA.
Είναι επομένως ένα τέλειο κάλυμμα για τη χρηματοδότηση μυστικών επιχειρήσεων αποσταθεροποίησης και τρομοκρατίας μέσω του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και της διαφθοράς. Η επίθεση στις 22 Μαρτίου στο Δημαρχείο Crocus χρηματοδοτήθηκε εν μέρει χάρη στα κεφάλαια που κατασχέθηκαν (6 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά) από τον Andriy Kicha, δικηγόρο της Burisma. Τα χρήματα επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για την περάτωση των ερευνών που αφορούσαν ακριβώς την επιρροή στις πωλήσεις που πραγματοποιούσε η Burisma.
Η οικογένεια Μπάιντεν δεν είχε κανένα συμφέρον να πάει η Ουκρανία σε πόλεμο. Δεν νομίζεις ότι σκότωναν τη χήνα που γέννησε τα χρυσά αυγά;
Ο Mike Benz έδωσε συνέντευξη στον Tucker Carlson κατά την οποία εξηγεί ότι μέσω της εξαγοράς της Ουκρανίας, στόχος είναι να αποσυνδεθεί η πρόσβαση της Ρωσίας στις δυτικές αγορές στο πλαίσιο της προμήθειας φυσικού αερίου. Οι ΗΠΑ θέλουν να κατακτήσουν ολόκληρη την αγορά της ΕΕ. Η Burisma επιλέχθηκε μεταξύ άλλων για να χρησιμεύσει ως κάλυμμα για την επιδίωξη αυτού του στόχου.
Η όλη διαδικασία διαφθοράς που έλαβε χώρα στην Ουκρανία είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής των ΗΠΑ που ασκούνταν στο υψηλότερο επίπεδο μέχρι το 2016 όταν ο Ντόναλντ Τραμπ έφτασε στον Λευκό Οίκο παρά τις προσδοκίες και ενώ η Χίλαρι Κλίντον ήταν η υποψήφια του συστήματος. Αυτές οι εκλογές αναμόρφωσαν τα χαρτιά στο βαθμό που ο Τραμπ ήταν κάποιος που δεν είχαν καμία επιρροή. Προκειμένου να βραχυκυκλωθεί η δράση του Τραμπ, αποφασίστηκε λοιπόν να γίνει μια χειραγώγηση για να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν «Ρώσος πράκτορας».
Εκ των υστέρων, θα μπορούσε κανείς να μπει στον πειρασμό να σκεφτεί ότι το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία θα εκτροχιάσει όλα τα σχέδιά τους. Αυτό αγνοεί τον βαθμό αυτομέθης των δυτικών ελίτ, που είχαν πείσει τους εαυτούς τους ότι μετά από οκτώ χρόνια εκπαίδευσης ενός ουκρανικού στρατού περίπου 800.000 ανδρών, ότι ο τελευταίος θα ήταν σε θέση να νικήσει τον ουκρανικό στρατό.
Πάντα επιστρέφουμε στις δυτικές προκαταλήψεις σχετικά με την αντίληψή τους για τη Ρωσία ως καθυστερημένο κράτος.
Η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες αγνόησαν ξεκάθαρα τη ρωσική ανδρεία στη Συρία και κατάλαβαν ότι η Μόσχα δεν θα είχε τα μέσα να αντιμετωπίσει έναν καλά εξοπλισμένο στρατό που ενεργούσε σε έναν πόλεμο υψηλής έντασης. Ειδικά αφού βασικά η ιδέα δεν είναι τόσο να νικήσουμε τη Ρωσία αλλά να την αποδυναμώσουμε.
Οι Αμερικανοί σχεδίαζαν από καιρό να ανοίξουν πολλά μέτωπα στα περίχωρα της Ρωσίας προκειμένου να εξαντλήσουν τους πόρους και τους άντρες της. Ο απώτερος στόχος ήταν να δημιουργηθούν συνθήκες που να ευνοούν την αμφισβήτηση της εξουσίας από τον πληθυσμό και συνεπώς την αλλαγή του καθεστώτος. Το οποίο παρεξήγησαν εντελώς.
Αλλά υπάρχει επίσης μια ιδεολογική πτυχή που αρνείται στους Ρώσους οποιαδήποτε μορφή ικανότητας να ματαιώσουν τα σχέδια της Συλλογικής Δύσης. Οι νεοσυντηρητικοί λειτουργούν ως ηχώ που δεν υποφέρει από αποκλίνουσες απόψεις τόσο στον τρόπο προβολής του μηνύματος στο κοινό όσο και στο πλαίσιο των εσωτερικών τους ανταλλαγών. Ας μην ξεχνάμε ποτέ τις δηλώσεις του αείμνηστου γερουσιαστή John McCain ότι η Ρωσία δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο από « ένα βενζινάδικο με πυρηνικά όπλα ».
Ο στόχος των νεοσυντηρητικών ήταν να διατηρήσουν έναν πόλεμο φθοράς με αβέβαιο αποτέλεσμα. Αυτός ο πόλεμος εξάντλησης θα αιμορραγούσε τη Ρωσία και θα εμπλούτιζε το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, ενώ θα δημιουργούσε στο κοινό το φάσμα μιας πανταχού παρούσας απειλής για να συνεχίσει να κινητοποιεί τα μυαλά.
Όλα αυτά είναι απολύτως συνεκτικά και αν με την μεγαλύτερη ευκαιρία καταφέρουν να εξαλείψουν τον Πούτιν, θα μπορούσαν στη συνέχεια να εφαρμόσουν τον διαμελισμό της Ρωσίας. Υπάρχουν οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από το NED (National Endowment for Democracy) που προωθούν την έννοια της «ρωσικής αποικιοκρατίας» υποστηρίζοντας ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκαλύπτει το βαθμό στον οποίο υπάρχει ο ρωσικός ιμπεριαλισμός και η αποικιοκρατία. Θα ήταν λοιπόν ζήτημα απελευθέρωσης των λαών που ζουν κάτω από τον ρωσικό ζυγό! Ωστόσο, οι καθημερινοί Ρώσοι έχουν σήμερα ενσωματώσει τέλεια τους δυτικούς στόχους που τους αφορούν. Αυτό είναι που αναμφίβολα εξηγεί εν μέρει τη μαζική συγκέντρωση του πληθυσμού γύρω από την υποψηφιότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τις τελευταίες εκλογές.
Τι πιστεύετε ότι θα γίνει με τη Δύση όταν η Ρωσία κερδίσει τον πόλεμο της;
Από τη σκοπιά των Ρώσων, κατάλαβαν επιτέλους ότι 25 χρόνια ανεκπλήρωτων δεσμεύσεων επιβεβαιώνουν τη συνείδηση ότι δεν υπάρχει τίποτα να περιμένει κανείς από τη Δύση. Επομένως, η Μόσχα θα περιμένει την εμφάνιση μιας νέας γενιάς ηγετών, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα να μάθει από αυτή την τρέχουσα τάξη. Από εκεί, η Μόσχα πιθανότατα θα επιδιώξει να δημιουργήσει ένα είδος κορδονίου και να αφήσει τα πράγματα να διευθετηθούν. Είναι σαφές ότι από την πλευρά της η Δύση οδεύει προς πολύ δύσκολες στιγμές.
Θα έχουμε μια γεύση από αυτό με τις ευρωεκλογές στις 9 Ιουνίου. Όλα τα κυβερνητικά κόμματα ετοιμάζονται να υποστούν μια συντριπτική ήττα. Θα είναι αυτό αρκετό για να οδηγήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προς τον ρεαλισμό; Μάλλον όχι, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε ότι αυτή η ανασύνθεση θα βάλει φρένο στην τρέχουσα πολεμοχαρή.
Προφανώς, η πραγματικότητα έχει αρχίσει να υπερισχύει της προπαγάνδας. Πρέπει λοιπόν να περιμένουμε αυξημένη καταστολή από τη δυτική άρχουσα τάξη. Οποιαδήποτε προβλήματα θα χρεωθούν φυσικά στη ρωσική επιρροή. Για παράδειγμα, είναι πολύ πιθανό το γερμανικό AFD να κηρυχθεί παράνομο επειδή είναι «επικίνδυνο για τη δημοκρατία». Στη Γαλλία, είδαμε να εμφανίζονται ψευδείς επιτροπές στην Εθνοσυνέλευση και τη Γερουσία προκειμένου να «προσδιορίσουν» τη ρωσική επιρροή στη γαλλική πολιτική. Θα είναι λοιπόν ένα ολοκληρωτικό κυνήγι για «Ρώσους πράκτορες»!!!
Όσο για το αν αυτό το νέο κυνήγι μαγισσών θα χαρακτηριστεί από φυλάκιση, τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Όσο βαθύτερη είναι η κατάρρευση της οικονομίας, τόσο περισσότερο το σύστημα θα χάσει τη βάση του. Η καταστολή θα είναι όλο και πιο βίαιη. Ήδη βλέπουμε αυτό το φαινόμενο σε δράση στην Ουκρανία: όλοι όσοι επισημαίνουν τις εσωτερικές αντιφάσεις του καθεστώτος κατηγορούνται αυτόματα για εσχάτη προδοσία. Όλο το σύστημα έχει σπάσει. Κάνουμε την ουσία και συγκεντρωνόμαστε γύρω από τους συνεργάτες. Εξουδετερώνουμε όλα τα ανυπότακτα στοιχεία ενώ εφαρμόζουμε πολεμική λογοκρισία. Τυπώνουμε χρήματα για να χρηματοδοτήσουμε μια τελευταία μεγάλη επιδρομή και να στείλουμε όλους τους «άχρηστους» ανθρώπους στην Ανατολή.
Ήμασταν στην ομιλία «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό», πιστεύετε ότι μπορούν να πάνε παρακάτω;
Το « μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό » χρησιμεύει ουσιαστικά για να προετοιμάσει τα μυαλά πριν από την αναπόφευκτη ουσιαστική είσοδο του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση. Πριν πάει στον πόλεμο, ο Μακρόν και οι συνεργοί του πρέπει να δουλέψουν προσεκτικά και σταδιακά τον πληθυσμό.
Οι ομιλίες που έγιναν τους τελευταίους μήνες μοιάζουν πολύ με το προοίμιο μιας κλιμάκωσης. Πρέπει να στρατιωτικοποιήσουν έναν νέο, πολλοί από τους οποίους είναι ή θα είναι άνεργοι στην περιοχή της ΕΕ. Την επιστροφή της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας ανακοίνωσε και η Μεγάλη Βρετανία. Για να αποκρούσει το φάσμα της μαζικής ανεργίας, το χρεοκοπημένο σύστημα τους δελεάζει με περιπέτειες, ξεχνώντας να τους πει ότι ο πόλεμος κάθε άλλο παρά βιντεοπαιχνίδι είναι.
Επίσημα, η Γαλλία έχει αυτή τη στιγμή 3.500 στρατιώτες που έχουν αναπτυχθεί στη Ρουμανία, οι οποίοι συμμετέχουν στην κατασκευή της μεγαλύτερης βάσης του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Η επιλογή αυτής της γεωγραφικής θέσης (κοντά στην Οδησσό) κάθε άλλο παρά σύμπτωση είναι. Τα συμφέροντα πίσω από το ΝΑΤΟ δεν μπορούν να ανεχτούν το Κίεβο να στερείται κάθε πρόσβασης στη Μαύρη Θάλασσα.
Πιστεύετε ότι είναι δυνατή αυτή τη στιγμή μια ειρηνευτική διαπραγμάτευση;
Μεγάλα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια έχουν αγοράσει περίπου τα δύο τρίτα της καλλιεργήσιμης γης της Ουκρανίας. Ορισμένα από αυτά τα εδάφη τέθηκαν υπό ρωσικό έλεγχο. Αυτά τα οικονομικά μεγαθήρια έχουν πληρώσει προκαταβολικά και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ρωσία θα τους στερήσει το επιδόρπιο. Πιστεύω λοιπόν ότι θα φτάσουν στο σημείο να μολύνουν την περιοχή βομβαρδίζοντας τον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhia. Αν δεν μπορούν να βάλουν τα χέρια τους σε αυτή τη γη, κανείς άλλος δεν μπορεί. Θα προτιμήσουν να καταστήσουν ολόκληρες περιοχές μη κατοικήσιμες παρά να παραχωρήσουν αυτό που θεωρούν ότι είναι ιδιωτικό τους κτήμα. Έχουμε να κάνουμε με τρελούς.
Όταν ακούμε τον Εμανουέλ Μακρόν να λέει σήμερα ότι η Γαλλία δεν έχει ιστορία, δεν έχει πολιτισμό, είναι αυτός ο ίδιος νεοσυντηρητικός λόγος;
Έχουμε να κάνουμε κυρίως με χαρακτήρες από πηλό όπως ο Γκόλεμς. Όλοι επαναλαμβάνουν την αφήγηση που τους έχει ενσταλάξει και δεν βγαίνουν έξω από το κουτί. Ωστόσο, η υπερηφάνεια προηγείται της πτώσης και αυτοί οι άνθρωποι κατατρώγονται από ύβρεο.
Αυτό είναι που χαρακτηρίζει όλη αυτή την ατμοσφαιρική πολεμική τρέλα. Η ύβρις στην καρδιά του ληστρικού νεοφιλελεύθερου συστήματος, που δεν μπορεί να επενδύσει σε νέες αγορές στο πλαίσιο των οικονομικών πολιτικών που ακολουθούνται εδώ και 30 χρόνια, καταλήγει να κανιβαλίζει τις κινητήριες δυνάμεις στις ζώνες επιρροής του. Λογικά, το ανθρώπινο σώμα έχει γίνει ο νέος αξεπέραστος ορίζοντας που ποθούν οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και αντικείμενο ολοένα και πιο επεμβατικών πειραμάτων όσον αφορά την επιτήρηση και τον εντοπισμό.
Πάνω από όλα, αυτή είναι η Μεγάλη Επαναφορά. Οι πληθυσμοί έχουν γίνει προϊόντα. Στόχος δεν είναι ούτε λίγο ούτε πολύ η μονοπώληση των έμβιων όντων. Στην επαρχία της Γαλλίας, υπάρχει πάντα ένας εκπρόσωπος της BlackRock παρών στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Σε αυτό, ο Μακρόν είναι μόνο ένας κνησμός από τον οποίο πολλοί Γάλλοι θα ήθελαν να απαλλαγούν, όπως ο Ζελένσκι που τώρα έχει μόνο τη νομιμότητα που του δίνουν οι αφέντες του. Το τέλος της σύγκρουσης θα σημάνει τη θανατική ποινή του Ζελένσκι, έστω και μόνο επειδή ξέρει πάρα πολλά και τα αφεντικά του δεν θα διατρέχουν τον κίνδυνο να τον δουν να εκφράζει στους Ρώσους.
πηγή: RusReinfo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου