Η παρέμβαση του Μακρόν που ανακοινώθηκε για τις 8 μ.μ. (Παρίσι) σήμερα το βράδυ δεν έχει σχεδόν καμία σημασία, οι ενέργειες αυτού του ασθενούς μιλούν από μόνες τους.
 |
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Χωρίς καμία έκπληξη για κανέναν που γνωρίζει καλά τους Γάλλους, το Κοινοβούλιο υποστήριξε ως εκ τούτου συντριπτικά το «σχέδιο βοήθειας για την Ουκρανία» που υπέβαλε ο Μακρόν. Καμία αντιπολίτευση εκτός από (και είναι αστείο!) εκείνους που είναι πιο αποφασισμένοι να καταστρέψουν τη Γαλλία, οι ψευδο «επαναστάτες» στο κεφάλι.
Το ψεύτικο «δεξιό» που είναι οι «Ρεπουμπλικάνοι» και η Εθνική Συσπείρωση έδωσαν λευκή κάρτα στον Μακρόν. Ο πρώτος ψηφίζοντας χωρίς ενδοιασμούς υπέρ του Μακρόν, ο δεύτερος καταφεύγοντας αξιολύπητα στην αποχή για να μην δυσαρεστήσει κανέναν.
Ως εκ τούτου, ο Μακρόν έχει λευκή κάρτα για να εμπλέξει τη Γαλλία στον πόλεμο και δεν έχασε χρόνο λαμβάνοντας ένα συμβολικό αλλά μυστικό μέτρο: Ενώ ανέφερε πριν από μερικές εβδομάδες τη δυνατότητα αποστολής δυνάμεων στην Οδησσό, ο Μακρόν έδωσε τελικά εντολή στις μονάδες της 2ο Σύνταγμα Ξένων Πεζικού (Λεγεώνα Ξένων) που βρίσκεται επί του παρόντος στη Μολδαβία για να προετοιμαστεί να κινηθεί… προς την Οδησσό.
Είναι πιθανό αυτό να ανακοινωθεί σήμερα το βράδυ, το οποίο θα έχει το πλεονέκτημα να επισημοποιήσει την είσοδο της Γαλλίας στον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Μας έφτασαν τα παρθενικά τσιρίσματα από τον Μακρόν που εδώ και 2 χρόνια διεκδικεί να παραδίδει όπλα αλλά να μην είναι σε πόλεμο!
Το να κάθεσαι ανάμεσα σε δύο καρέκλες είναι μια σπεσιαλιτέ αυτού του παλτοκέ και το πιο εκπληκτικό για όποιον δεν ξέρει ακόμα τα γαλλικά είναι ότι έχει την υποστήριξη ολόκληρης της πολιτικής τάξης. Θα ήταν πράγματι πολύ εύκολο για το Κοινοβούλιο να ρίξει την κυβέρνηση εάν τα κόμματα της λεγόμενης «αντιπολίτευσης» αποφάσιζαν να το κάνουν. Αλλά οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι δεν είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τα προνόμιά τους, ειδικά από τη στιγμή που και οι Γάλλοι πολίτες αποδέχονται χωρίς κανένα πρόβλημα όλα όσα τους βάζει ο Μακρόν. Επομένως, με αυτή τη νομιμότητα ο Μακρόν παίρνει τις αποφάσεις του.
Αλλά επειδή είμαστε ανάμεσα σε 2 καρέκλες, σπάμε τα πρόσωπά μας. Και όπως είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, όσοι δεν τραβούν πλέον «κόκκινη γραμμή» δεν πρέπει να περιμένουν από τη Ρωσία να τραβήξει μια εναντίον τους.
Επεμβαίνοντας ανοιχτά και επίσημα, ο Μακρόν τοποθετεί τον εαυτό του ως νόμιμο στόχο και κανείς δεν πρέπει να εκπλαγεί από το αποτέλεσμα που είναι βέβαιο ότι θα συμβεί. Όχι μόνο δεν θα σώσει τη χώρα του από τη συνεχιζόμενη οικονομική κατάρρευση πηγαίνοντας στον πόλεμο, αλλά θα επιταχύνει την πτώση της και θα καταλήξει στο σκουπιδότοπο της Ιστορίας με δύο σφαίρες στο κεφάλι. Οι Γάλλοι δεν έχουν παρά να μετανιώσουν για τη δειλία τους. Λίγο αργά.
Οι πρόσφατες δηλώσεις « των οποίων κάθε λέξη ζυγίζεται, μετριέται και αναλαμβάνεται » από τον Γάλλο αρχηγό του κράτους και στη συνέχεια από τους υπουργούς του, που παραπέμπουν σε στρατιωτική ανάπτυξη χερσαίων στρατευμάτων στην Ουκρανία, έχουν προκαλέσει πολλά σχόλια.
Χωρίς να είμαι ψυχίατρος ή πολιτικός αρχηγός και να απέχω από οποιαδήποτε θέση αντίθετη προς τα συμφέροντα της Γαλλίας, φαίνεται χρήσιμο να προσφέρουμε κάποιους προβληματισμούς επί του θέματος, πριν από τις διευκρινίσεις και τους προσανατολισμούς που θα γίνουν ενώπιον των αρχηγών των κομμάτων και των Γάλλων. Κοινοβούλιο. Ένας υπέροχος μικρός πόλεμος1
Ενώ οι υποστηρικτές του γαλλικού καθεστώτος επαίνεσαν τη «στρατηγική ασάφεια» που θα προέκυπτε από αυτή την πρόταση, ορισμένοι (κυρίως εγχώριοι αντίπαλοι) περιέγραψαν τα προεδρικά σχόλια ως «σφάλμα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Πούτιν». οι διεθνείς ομολόγοι του αρχηγού του κράτους δημοσιοποιούν λιγότερο ξεκάθαρα σχόλια, αλλά διαψεύδουν την υπόθεση, και το Κρεμλίνο σημειώνει υπενθυμίζοντας τις συνέπειες της επίσημης συμμαχίας. Στην ανάλυση, η διατύπωση αυτών των παρατηρήσεων φαίνεται ότι μπορεί να εξηγηθεί με διαφορετικούς λόγους, πιθανώς συνδυασμένους:
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε εντελώς ψυχαναλυτικές εξηγήσεις (αντισταθμιστικός ναρκισσισμός, αποδεδειγμένη τάση για πρόκληση και αναζήτηση «βουητού», αίσθημα προσωπικής αντιπαλότητας εναντίον ο Ρώσος πρόεδρος), ούτε ένας τακτικός σχεδιασμός κατά τη διάρκεια των ευρωπαϊκών εκλογών (μέσω μιας στρατηγικής φόβου συγκρίσιμη με αυτή που ακολουθήθηκε σε σχέση με τον COVID το 2020), σε μια στρατηγική επιθυμία προώθησης του ευρωπαϊσμού (προβάλλοντας την ΕΕ ως τη μόνη δικλείδα ασφαλείας έναντι του ψευδο ρωσική απειλή). Όλα αυτά τα κίνητρα είναι συμβατά, σε μια πιθανή αναζήτηση ευρωπαϊκής ηγεσίας με το χρίσμα της Ουάσιγκτον.
Φαίνεται πιθανό ότι αυτή η απειλή δεν ήταν λάθος, αλλά στην πραγματικότητα υπολογίστηκε προσεκτικά και ενσωματώθηκε στη συνολική δυτική στρατηγική που καθορίστηκε πέρα από τον Ατλαντικό. Πράγματι, η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει ουσιαστικά εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ: με τη μόνιμη διάσπαση του ευρασιατικού μπλοκ (αναδημιουργία ενός σιδηρούν παραπετάσματος, αντιστροφή του παγετώνα που επιβλήθηκε στις λαϊκές δημοκρατίες από την ΕΣΣΔ μετά το 1945), υπονομεύοντας την ευρωπαϊκή οικονομία και εξουδετερώνοντας τον οικονομικό ανταγωνισμό της Γερμανίας, επιβάλλοντας τη στρατηγική και πολιτική ηγεμονία των ΗΠΑ μέσω του διευρυμένου ΝΑΤΟ, με την αναβίωση του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος Yankee .
Ο δηλωμένος στόχος ήταν να επιτευχθεί αυτή η αποσύνδεση σε βάρος της Μόσχας, να απαξιωθεί η διεθνής πολιτική εχθρική προς τον ηγεμόνα (η οποία φαίνεται λιγότερο επιτυχημένη), να υπονομευτεί οικονομικά η Ρωσική Ομοσπονδία στο τέλος των οικονομικών κυρώσεων και μιας πολεμικής βιομηχανικής φθοράς (η οποία επίσης φαίνεται αμφίβολο ως έχει). Η φαινομενική αποδέσμευση των ΗΠΑ δεν θέτει υπό αμφισβήτηση την ηγεσία τους, αλλά χρησιμεύει στην περαιτέρω εξάντληση των κρατών της ΕΕ, που έχουν γίνει προμηθευτές κεφαλαίων και υλικών και που φαίνεται να ανταγωνίζονται για να γίνουν ο προνομιακός υποτελής της Ουάσιγκτον.
Σε αυτό το πλαίσιο, η διατήρηση της σύγκρουσης φαίνεται απαραίτητη. Επί του παρόντος, η Ρωσία έχει επιδείξει την ικανότητα να στραφεί σε μια πολεμική οικονομία και να διεξάγει βιομηχανικό πόλεμο υψηλής έντασης χωρίς να θέτει υπό αμφισβήτηση τους εσωτερικούς αναπτυξιακούς της στόχους ή τη διεθνή της πολιτική. Η συλλογική Δύση έχει δείξει ανυποψίαστες αδυναμίες σε αυτό το θέμα και χρειάζεται χρόνο για να επανεκκινήσει την πολεμική μηχανή (για τις ΗΠΑ) και να ξαναχτίσει αποτελεσματικά στρατιωτικά όργανα (για τα κράτη της ΕΕ).
Διερευνήθηκαν διάφορες επιλογές για να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα: Έγχυση του στρατού του Κιέβου με πόρους, δόγμα, διοίκηση και νοημοσύνη. Η εργασία, παρά τις απώλειες, δυστυχώς παραμένει ο μεγαλύτερος πλούτος που μπορεί να προσφέρει η Ουκρανία. αρκεί ακόμη να συνεχιστούν οι μάχες, ακόμη και με τίμημα τις εδαφικές αποσύρσεις και την κινητοποίηση ενεργών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών. Αυτή είναι η επιλογή που φαίνεται να ακολουθεί το νέο CEM Oleksander Sirsky2 , καταστροφικά ευνοϊκό για να κρατηθεί χωρίς εκ των υστέρων στο Artyemovsk/Bakhmut, δυστυχισμένος στο Lysitchansk, αλλά στέφθηκε με επιτυχία γύρω από το Kharkov το 2022.
Το παρατσούκλι του «χασάπης» παραπέμπει αρκετά καλά στην τάση του να δέχεται απώλειες και να κατέχει θέσεις. Ωστόσο, μια αμυντική στρατηγική καταναλώνει λιγότερους πόρους, εκτελείται ευκολότερα από στρατεύματα φθίνουσας ποιότητας, είναι σχετικά εύκολη στην εφαρμογή με την υποστήριξη συμμάχων στη Δύση και βασιζόμενη σε αστικούς τυφλοπόντικες (Βόρεια, Ανατολή και Κέντρο). Από την άλλη πλευρά, δεν είναι πολύ «πωλητής». Δεν είναι πολύ ενοχλητικό εσωτερικά αφού το καθεστώς του Κιέβου διαθέτει τα απαραίτητα εργαλεία καταναγκασμού (οι εκλογές αναβάλλονται ακόμη και sine die) αλλά περισσότερο όσον αφορά τους συμμάχους των οποίων οι πληθυσμοί κουράζονται.
Τότε θα είχε νόημα η άμεση παρέμβαση του τελευταίου. Έχοντας αυτό υπόψη, θα σημειώσουμε ότι τα σχόλια του Γάλλου προέδρου απηχούν εκείνα, τον τελευταίο ενάμιση μήνα, Βρετανών, Γερμανών, Πολωνών, Δανών, Σουηδών, Φινλανδών αξιωματούχων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Πενταγώνου και του ΝΑΤΟ, όλοι τους μίλησε σε διάφορες χρονικές περιόδους για την ανάγκη προετοιμασίας για πόλεμο με τη Ρωσία. Οι σημερινές αρνήσεις δεν σημαίνουν πολλά, παρά τις διάφορες «κόκκινες γραμμές» που έχουν παραβιαστεί διαδοχικά, για την προμήθεια μη φονικού εξοπλισμού, μετά αμυντικά όπλα, μετά πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς, μετά άρματα μάχης και μετά μαχητικά αεροσκάφη.
Η διατύπωση της συνθήκης που υπογράφηκε από το Κίεβο και το Παρίσι (και το Βερολίνο) φαίνεται ένα σημαντικό βήμα προς τη συμμαχία και τη δέσμευση (για δέκα χρόνια) να βοηθήσουν το Κίεβο στον πόλεμο του εναντίον της Μόσχας. Λίγο μετά τις γαλλικές διακηρύξεις, το Λονδίνο ανέφερε επίσης την πιθανή αποστολή δύο βρετανικών μονάδων (άγνωστος όγκος) στην Ουκρανία και τον Καναδά για να εμπλακούν «μη μαχητικά» στρατεύματα. Σε αυτό το διάγραμμα, οι παρατηρήσεις του Εμανουέλ Μακρόν μπορεί επίσης να είναι «εξέταση» απόψεων, καθώς και να προκύπτουν από την προπαρασκευαστική προετοιμασία του ή και τα δύο.
Το ανοιχτό μυστικό Στην πραγματικότητα, η παρουσία Δυτικών στην Ουκρανία είναι αποδεδειγμένη. ήταν γνωστή αν δεν την αναγνώριζαν. Εξηγεί ιδιαίτερα τα επιτυχημένα χτυπήματα στα πλοία επιφανείας του στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Οι υπάλληλοι εξελιγμένου εξοπλισμού όπως συγκροτήματα αντιαεροπορικών πυραύλων, χειριστές ISR, μυριάδες τεχνικοί εδάφους που είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση της κατάστασης και τη μετατροπή τεχνικών μέσων στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, ακόμη και χειριστές ειδικευμένοι σε διείσδυση, δολιοφθορά και δολοφονίες, εντοπίζονται και μερικές φορές εντοπίζονται3 . Η ιδιότητά τους ποικίλλει, από εθελοντές (μισθοφόροι για τη Μόσχα), μέχρι τεχνικούς βοηθούς, συνταξιούχους ή βάσει διαθεσιμότητας, συμβατικούς και για κάποιους μυστικούς επιχειρησιακούς4 .
Καρικατούρα σε στάσεις λεωφορείων μπροστά από τη γαλλική πρεσβεία στη Μόσχα: «Αγόρι, γρήγορα! Οι λεοπαρδάλεις έχουν ήδη καεί!». Αυτό το πολυδιαφημισμένο «μυστικό», ωστόσο, έχει το ενδιαφέρον του. Αποφεύγει την ανοιχτή και άμεση αντιπαράθεση. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις ανταλλαγές μεταξύ στρατηγών της Bundeswehr που δημοσιοποιήθηκαν, σχετικά με τη γερμανική δέσμευση να καταστρέψουν τη γέφυρα της Κριμαίας και να οργανώσουν την αποστολή των πυραύλων Taurus. Μπορούμε να αναρωτηθούμε αν αυτή η «διαρροή» είναι αποτέλεσμα εξαιρετικής ρωσικής κατασκοπείας ή αν η Γερμανία την οργάνωσε η ίδια, για να αποτρέψει μια κλιμάκωση και να καθαρίσει τα τελωνεία για παράδειγμα.5 .
Πράγματι, εάν τα στρατεύματα προβάλλονται ήδη ως μέρος της περιφερειακής στρατηγικής, προς τον Βορρά (κλείσιμο της λίμνης του ΝΑΤΟ που έγινε η Βαλτική Θάλασσα, τρέχοντες ελιγμοί του ΝΑΤΟ στη Σκανδιναβία και την Πολωνία6 ), στη νότια πλευρά (τοποθέτηση γαλλικών μηχανοποιημένων στοιχείων στη Ρουμανία7 , πτήσεις αεροσκαφών στη Μαύρη Θάλασσα) και στη Νοτιοανατολική πλευρά (συνεργασία με την Αρμενία, η οποία καταγγέλλει τις συμφωνίες OTSC με τη Μόσχα, πολιτικοοικονομικές προοπτικές στο Καζακστάν), αυτό παραμένει στον τομέα της στάσης και δεν αμφισβητείται θεμελιωδών συμφερόντων της Ρωσίας8 . Από την άλλη πλευρά, μια ανάπτυξη στην Ουκρανία (η πολιτική «μπότας στο έδαφος») θα άλλαζε πολύ επικίνδυνα αυτή την κατάσταση. Μέχρι τώρα, η στρατηγική του ΝΑΤΟ ήταν να παρέχει αυξημένους πόρους ως μέρος μιας ελεγχόμενης κλιμάκωσης, χωρίς να έχουν τροποποιηθεί ως αντάλλαγμα οι στόχοι του SVO.
Μετά από μια στατική φάση που φαινόταν να ευνοεί μια λεγόμενη λύση "κορεατικού τύπου" παγώνοντας τις αντίστοιχες θέσεις, η επίθεση του Κιέβου υποτίθεται ότι θα επέτρεπε την επιστροφή στα σύνορα του 1994.
Η αποτυχία αυτής της επίθεσης και η άνοδος της εξουσίας των ρωσικών δυνάμεων οδηγούν σε μια αντισταθμιστική στρατηγική, ενισχύοντας τρομοκρατικές ενέργειες στο έδαφος της ίδιας της Ομοσπονδίας. Η προμήθεια πυραύλων αύξησε την ακτίνα όχλησης, γεγονός που εξηγεί τη γερμανική απροθυμία να προμηθεύσει τον Taurus επιπλέον του γαλλικού SCALP/British Storm Shadow. Η δημιουργία ενός νέου εναέριου στόλου F-16 θα καταστήσει δυνατή την ύπαρξη φορέων πυραύλων κρουζ που ολοκληρώνουν αυτή τη φούσκα αποτελεσματικότητας, αρκετά ανάντη του μετώπου. Αυτή η στρατηγική συμπληρώνει τη δράση αποσταθεροποίησης και ριζοσπαστικοποίησης της διασποράς και της εσωτερικής αντιπολίτευσης στη Ρωσία (με μια προσπάθεια να αξιοποιηθεί ο θάνατος του Ναβάλνι αποκρυσταλλώνοντας τους Liberalnyi που παραμένουν στη Ρωσία) στο περιθώριο των προεδρικών εκλογών, για να ενεργοποιηθούν εκ νέου οι θρησκευτικές ρωγμές. εθνοτικές και κοινωνικές.
Ταυτόχρονα, πρόσφατες ενέργειες δίνουν την εντύπωση της επιθυμίας να «αδειάσει ο ουρανός» για τα F-16, με την εκκαθάριση του μειωμένου στόλου των ρωσικών K-50U AWACS (8 σε υπηρεσία για 50 ευθυγραμμισμένα από το ΝΑΤΟ). Αυτό θα είχε επίσης ως αποτέλεσμα τη μείωση της αποτελεσματικότητας του VKS, το οποίο με την ικανότητα βολής των κατευθυνόμενων βομβών FAB κατέστησε δυνατή τη συντριβή της οχυρωματικής γραμμής του Κιέβου στο Avdievka και στο Robotino.
Οι ενέργειες στη Μαύρη Θάλασσα προφανώς στοχεύουν στην εξουδετέρωση του ρωσικού στόλου, κάτι που σχεδόν έχει επιτευχθεί, και στη διευκόλυνση της καταστροφής της γέφυρας του Κερτς, μείζονος συμβολικό στόχο. Αλλά αν προσθέσουμε αυτές τις παρατηρήσεις στην αναφορά για αποστολή βρετανικών πλοίων στην Οδησσό, αναδύεται η προοπτική ενός σχεδίου μεγάλης κλίμακας, με στόχο να εμποδίσει την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων στην ακτή και τον θαλάσσιο πνεύμονα του Κιέβου, ενώ θα αποδυναμώσει την Υπερδνειστερία. και εδραίωση της γραμμής στάσης στη δυτική όχθη του Δνείπερου (αποτυχημένη επιχείρηση από τη Βέρμαχτ το 1944).
Για αυτό, δύο αξιώματα δεν πληρούνται επί του παρόντος. Πρώτον, το άνοιγμα των στενών από την Άγκυρα9 και δεύτερον η αποδοχή μιας ευθείας αντιπαράθεσης στη θάλασσα.Γιατί είναι δύσκολο να γίνει πιο κρυφά. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ παρέχουν ήδη εκπαίδευση, συντήρηση, ακόμη και εξειδικευμένη επέμβαση και άμεσες συμβουλές.10 .
Οι δευτερεύουσες αποστολές που αναφέρονται δημόσια (εκπαίδευση, επιτήρηση συνόρων, αντιαεροπορική άμυνα των βάσεων που αναφέρει ο Γάλλος πρωθυπουργός) έχουν ήδη ανατεθεί σε εδαφικό ή αστυνομικό προσωπικό από το Κιέβο. Παρίσι, πόσα τμήματα; Είναι η Γαλλία, ή ακόμα και τα κράτη μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σε θέση να αναπτύξουν κάτι περισσότερο από ένα αποτρεπτικό παραπέτασμα που δοκιμάζει τη ρωσική βούληση;
Ως έχει, η ικανότητα παράδοσης όπλων από αποθέματα, πλεονάζοντα και αγορασμένα στο εξωτερικό, φαίνεται να έχει εξαντληθεί. η ανοικοδόμηση ενός στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος εκτός των ΗΠΑ, ικανού να προμηθεύει στρατιωτική παραγωγή, θα είναι χρονοβόρα και πολύ δαπανηρή για ήδη κατεστραμμένες οικονομίες και κράτη σε οικονομικό ανταγωνισμό11 .
Ο επανεξοπλισμός τόσο των δυνάμεων του Κιέβου όσο και των διαφόρων εθνικών στρατών θα είναι επίσης πολύ περίπλοκος. Η υποτιθέμενη δυτική τεχνολογική υπεροχή δεν φαίνεται ικανή να αντισταθμίσει την ποσοτική αδυναμία, ειδικά από τη στιγμή που η ποιοτική κυριαρχία έχει γίνει αμφισβητήσιμη μπροστά στις ρωσικές εξελίξεις.
Οι δυνατότητες ανάπτυξης εκτός των ΗΠΑ επωφελούνται από αποτελεσματικούς Σκανδιναβικούς στρατούς, ικανούς να υπερασπιστούν το έδαφός τους και να εμποδίσουν τις ακτές και τη Βαλτική Θάλασσα. Η τουρκική θέση διατηρεί μια ασάφεια που καθιστά αβέβαιη την ανάπτυξή της στη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ. Στα Βαλκάνια, η Ελλάδα δεν εμπιστεύεται την Άγκυρα, η Βουλγαρία έχει εχθρική άποψη και μειωμένο στρατό, η Αλβανία είναι ξεπερασμένη στα πρότυπα, η Ρουμανία επίσης. Τα πρώην Γιουγκοσλαβικά κράτη κοιτάζουν το ένα το άλλο σαν πέτρινα σκυλιά και κινητοποιούν μειωμένους στρατούς.
Αυτές οι χώρες προσφέρουν ιδιαίτερα την παροχή σημαντικών βάσεων. Η Πολωνία θέλει να είναι η νέα στρατιωτική μηχανή της Ευρώπης, αλλά ο επανεξοπλισμός της δεν έχει επιτευχθεί και οι οικονομικές προοπτικές θα μπορούσαν να την θέσουν σε κίνδυνο. Η χώρα προσφέρει μια εξαιρετική βάση ενάντια στη Λευκορωσία και τη Ρωσία και διαθέτει σημαντικά στρατεύματα. Τα κράτη της Βαλτικής έχουν μια ορισμένη ικανότητα να προκαλούν ζημιά, αλλά δεν μπορούν αριθμητικά να κατέχουν στρατηγική θέση ακόμη και για να πνίξουν το Καλίνινγκραντ.
Το Ηνωμένο Βασίλειο δυσκολεύεται να ανακάμψει από τις δεσμεύσεις του στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και ο ποιοτικός στρατός του στερείται πόρων και ικανότητας στρατολόγησης. ακόμη και το εμβληματικό Βασιλικό Ναυτικό αντιμετωπίζει σημαντικές δυσκολίες. Παρά την υπονόμευση της οικονομικής της ισχύος από το 2022, η Γερμανία έχει μια υποβαθμισμένη Bundeswehr με αδυναμίες υλικοτεχνικής υποστήριξης και στρατολόγησης. Η Ισπανία και ειδικά η Ιταλία έχουν πειστικές χερσαίες δυνάμεις, αλλά δεν δείχνουν πολύ πρόθυμες να τις αναπτύξουν. Η Δανία και η Ολλανδία μπορούν να προμηθεύουν πόρους αιχμής, αλλά δεν έχουν κρίσιμη μάζα, όπως συμβαίνει επίσης με το Βέλγιο και την Τσεχική Δημοκρατία. Η Σλοβακία και η Ουγγαρία έχουν ξεκάθαρες αντιπολεμικές θέσεις.
Έχει επομένως η Γαλλία τα μέσα για να επιτύχει τις φιλοδοξίες της; Σύμφωνα με την τυπολογία ταξινόμησης, θεωρείται ο δεύτερος στρατός στην Ευρώπη (μετά τον ρωσικό στρατό), μερικές φορές ο τέταρτος (εκτός των πυρηνικών). Ωστόσο, μπορούμε να λυπούμαστε το γεγονός ότι ο γαλλικός στρατός που ορίστηκε για το 2030 αντιστοιχεί στις ανάγκες του 2015. Η ικανότητα προβολής του, αν και επιτρέπει την ταχεία ανάπτυξη, υποφέρει από περιορισμένους πόρους. Εάν ο νόμος στρατιωτικού προγραμματισμού 2024-2030 επιχειρήσει να ανταποκριθεί στις νέες επιταγές που επισημάνθηκαν στην Ουκρανία, η επίδραση της αδράνειας καθιστά απίθανη μια πραγματική αύξηση των δυνατοτήτων.
Σχεδιασμένος παράλληλα με την πυρηνική δύναμη κρούσης ως δείγμα στρατού («πλήρες μοντέλο στρατού»), προσαρμοσμένο στην ολοκληρωμένη μορφή τάγματος του ΝΑΤΟ, ο γαλλικός στρατός έχει διαπρέψει στον ασύμμετρο πόλεμο (χωρίς νίκη, περισσότερο από πολιτικούς περιορισμούς παρά τεχνικούς). Ωστόσο, χωρίς μάζα ή μέσα διάρκειας, διαθέτει ποιοτικές ελαφριές μονάδες πεζικού αλλά πολύ μικρό αριθμό. Εκτοξεύτηκε προς το Cyber, Intelligence, ανακαλύπτοντας το drone σε μεγάλη κλίμακα, πάσχει από έλλειμμα σε συμβατικά μέσα, άρματα μάχης, πυροβολικό, μέσα υποστήριξης. Οι επιλογές για οχήματα νέας γενιάς δεν φαίνονται καλά προσαρμοσμένες στην υψηλή ένταση ή στο ουκρανικό έδαφος και τα εξελιγμένα μέσα (τανκς μάχης, ελικόπτερα ALAT) παρουσιάζουν μάλλον χαμηλό ποσοστό διαθεσιμότητας. Επί του παρόντος λείπει η βιομηχανική ικανότητα που είναι απαραίτητη για την υποστήριξη των δυνάμεων.
Ο τομέας της αεροπορίας διαθέτει πιλότους και πολύ αποτελεσματικά αεροσκάφη, ανώτερα από τα σοβιετικά αεροσκάφη του Κιέβου και τα F-16, και ίσως ακόμη και από αυτά του ρωσικού VKS. Αλλά η αεροπορία, εάν επιτρέπει να οραματιστεί κανείς δράση στις αντίπαλες δυνάμεις και τις βάσεις της, δεν προσφέρει έλεγχο του εδάφους και γνωρίζει την τρωτότητα των βάσεων της, εάν η φαντασία της μη ευθυγράμμισης δεν προστατεύει πλέον αυτούς - αυτό προς τη Δύση. Λεπτομερή δεδομένα είναι διαθέσιμα σε ανοιχτό κώδικα για όσους το επιθυμούν, αλλά μπορούμε να συνοψίσουμε τη γαλλική στρατιωτική ικανότητα ως εξής: 200 ανακαινισμένες δεξαμενές Leclerc (αυτός είναι ένας στόχος· ο διαθέσιμος αριθμός δεν δημοσιοποιείται), Ένας στόχος νέων οχημάτων από το πρόγραμμα Scorpion (900 VBMR Griffon και 150 EBRC Jaguar, 450 ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα πολλαπλών ρόλων VBMR-L) που παραδίδονται επί του παρόντος,
Στόχος 110 κανονιών Caesar των 155 χλστ. (σίγουρα ακριβής και μυστικοπαθής αλλά με φθορά ακατάλληλη για πόλεμο υψηλής έντασης σύμφωνα με το Kiev RETEX), 80 ελικόπτερα μάχης EC665 Tiger, 130 ελικόπτερα ελιγμών EC725 Caracal (σχετικά κακή επιχειρησιακή διαθεσιμότητα). 217 Rafale και Mirage 2000-D, Mirage 2000 C και -5 μαχητικά αεροσκάφη, 4 αερομεταφερόμενα συστήματα ανίχνευσης και διοίκησης (AWACS), 14 αεροσκάφη τάνκερ (MRTT), 50 αεροσκάφη μεταφοράς (CASA CN-235, C-130 Hercules και Airbus A400M Ατλας). 4 SSBN κλάσης Le Triomphant, 3 SNA κλάσης Rubis, 2 SNA κλάσης Suffren, ένα Carrier Strike Group, 2 φρεγάτες αεράμυνας κλάσης Horizon και 8 φρεγάτες πολλαπλών αποστολών κλάσης Aquitaine (αντιστροφικό αντιτορπιλικό ΝΑΤΟ, ισοδύναμο ελαφρύ Stealth ), - 5 φρεγάτες κλάσης La Fayette (φρεγάτες ισοδύναμες του ΝΑΤΟ ), 6 φρεγάτες επιτήρησης κλάσης Floréal, ενισχυμένες με περιπολικά, αντίμετρα ναρκών, υλικοτεχνική υποστήριξη και διοικητική υποστήριξη και αμφίβια σκάφη.
Ένα καλό ναυτικό αλλά διαλυμένο σε όλο τον κόσμο και με λίγες στρατιωτικές ναυτικές βάσεις στην ηπειρωτική Γαλλία (Μπρεστ, Σερβούργο και Τουλόν). Αυτή η δύναμη είναι πλήρης, αλλά διασφαλίζει αποστολές που σχετίζονται με τον σημαντικό γαλλικό θαλάσσιο τομέα και τις διεθνείς προβολές. Όλοι οι πόροι που έχουν ήδη περικοπεί από αυτές τις αποστολές προφανώς δεν θα μπορούσαν να μεταφερθούν στην Ουκρανία.
Αποφεύγοντας τις υπερβολικά αβέβαιες υποθέσεις, φαίνεται ότι τα θαλάσσια περιουσιακά στοιχεία της επιφάνειας θα εκτεθούν σε μια μοίρα συγκρίσιμη με αυτή του ρωσικού στόλου, στη Μαύρη Θάλασσα αλλά ίσως ακόμη και στη Μεσόγειο Θάλασσα. Η Αεροπορική και Διαστημική Δύναμη πιθανότατα θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει εν μέρει την αεροπορική υπεροχή και να προσφέρει σημαντικά πλήγματα ως μέρος υποστήριξης εδάφους ή επιδρομών μεγάλης εμβέλειας, αλλά θα εξαρτάται από βάσεις και θα αντιμετωπίζει περιττές φυσαλίδες αεράμυνας σε κλίμακα που δεν έχει γνωρίσει ποτέ. Τα στρατεύματα του στρατού πιθανότατα θα έδειχναν το συνηθισμένο θάρρος και τον επαγγελματισμό, αλλά δεν θα είχαν εντελώς τη μάζα και τις δυνατότητες υποστήριξης για να αντιμετωπίσουν ένα «σύγχρονο Βερντέν».12 .
Συνοψίζοντας, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε χωρίς να διακινδυνεύσουμε πολύ ότι ο γαλλικός στρατός που αναπτύχθηκε για να είναι κάτι περισσότερο από μια μορφή «μπλε κράνη» θα μπορούσε να χτυπήσει δυνατά, αλλά όχι για πολύ (ειδικά επειδή δεν υπάρχει εφεδρεία για επιχείρηση). Προφανώς, οι τρόποι ανάπτυξης, οι συνεργασίες και η υλικοτεχνική υποστήριξη (υπάρχει αυτή τη στιγμή λιγότερο από μια εβδομάδα ικανότητας πυρός) είναι άγνωστοι παράγοντες που θα επηρέαζαν έντονα την απόδοση της εμπλεκόμενης δύναμης. Σε ένα θέατρο που συγκεντρώνει 33 ισοδύναμες ουκρανικές μεραρχίες και 50 ισοδύναμες ρωσικές μεραρχίες, αυτή η ανάπτυξη του γαλλικού στρατού φαίνεται ελάχιστα αξιόπιστη, αλλά επικίνδυνη.
Παράδοση άνευ όρων Η στρατιωτική στρατηγική καθορίζεται από μια πολιτική βούληση για την επίτευξη της ήττας της Ρωσίας, η οποία έχει επιβεβαιωθεί και επαναληφθεί από τον Γάλλο πρόεδρο, τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ και αξιωματούχους της ΕΕ. Θυμίζει τη θέση των Συμμάχων (συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΣΔ) έναντι των δυνάμεων του Άξονα το 1945. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα αφού φαίνεται να αποκλείει κάθε διαπραγματευτική οδό13 και κυρίως επειδή αυτός ο πολεμικός στόχος θέτει σαφώς υπό αμφισβήτηση τα θεμελιώδη συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ακριβώς όπως η γαλλική αποτροπή, το ρωσικό δόγμα επιτρέπει πράγματι την εμπλοκή πυρηνικής δύναμης στην τελευταία περίπτωση. Το όριο για τη ρωσική εμπλοκή (η περίφημη στρατηγική ασάφεια) κηρύχθηκε από το Πεντάγωνο ως «χαμηλότερο» από ό,τι αρχικά είχε προβλέψει το ΝΑΤΟ14 . Όταν ο Ρώσος πρόεδρος αναφέρει το γεγονός, θεωρείται από τον γαλλικό Τύπο ως απειλή, ενώ είναι περισσότερο μια προειδοποίηση σχετικά με τις μεθόδους αντίδρασης.
Ο υπολογισμός που φαίνεται να κάνει ο Γάλλος πρόεδρος (και πιστεύουμε ότι είναι μέρος ενός γενικού προβληματισμού, πιθανώς σε επίπεδο Ουάσιγκτον) είναι ότι η επίσημη παρουσία των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, κατά μείζονα λόγο Γάλλων, θα αποτρέψει αναγκαστικά μια ρωσική επίθεση. μέσω του κινδύνου ενεργοποίησης του άρθρου 5 του Χάρτη ή/και μιας γαλλικής πυρηνικής απάντησης. Αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή; Αυτό το σκεπτικό φαίνεται να έχει ελαττώματα. Πρώτον, η αποτροπή πρέπει να είναι αξιόπιστη. Μπορούμε πραγματικά να θεωρήσουμε ότι η καταστροφή ενός εκστρατευτικού σώματος στο εξωτερικό ανταποκρίνεται στα κριτήρια για την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων της Γαλλίας, δικαιολογώντας μια πυρηνική πυρκαγιά που με τη σειρά της θα προκαλέσει μεγαλύτερη ανταπόκριση;
Το Mytilenepress.είναι ένα εναλλακτικό ΜΜΕ και περιοδικό ειδικού σκοπού όπως αναφέρουν εδώ και χρόνια οι αναγνώστες του. Ενισχύστε την ελεύθερη ενημέρωση -συνέχεια του Mytilenepress.το οποίο έχει πολλές παγκόσμιες-πανελλήνιες πρωτιές στην Γεωστρατηγική-ιστορία και τον κλάδο του υβριδικού πολέμου (Εμπρησμοί-Καταστροφές και "ατυχήματα"). Γίνεται συνδρομητές-υποτστηρικτές μεέ να συμβολικό πόσο 2.99 Ευρώ τον μήνα €. Tο Mytilenepress δεν έχει σκοπό το κέρδος αλλά την επιβίωση του έθνους και της κοινωνίας καθώς ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στην κορύφωση του.
Εάν σας ενδιαφέρουν όλο τα προαναφερόμενα υποστηρίξτε το Mytilenepress με μια μικρή δωρεά. ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601).
"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του.
Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση.
Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία. Το Mytilenepress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία. Εκτός από τα άρθρα Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Θεολογίας, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του Mytileneprss είναι από μεταφράσεις που κάνει από τα κορυφαία ιστολόγια της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Αμερικής ο αρχισυντάκτης του Μpress Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.
Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού. Μεταξύ άλλων μην ξεχνάτε ότι προέβλεψε την καταστροφή στην Ρόδο τον Ιούλιο του 2023 με βάση τα σχετικά δημοσιεύματα από το 2009 και την καταστροφή στα Τέμπη με το πολύνεκρο ατύχημα. Η πρόβλεψη είχε γίνει στο Mytilenepress στις 18/2/2023.
Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-230 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός.
Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας.
Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές.
Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός.
https://mytilenepress.blogspot.com/2023/12/mytilenepress-mytilenepress_16.html
Οι απόψεις των αρθρογράφων και των αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepress.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου