Κάτω από τις εντολές των ολιγαρχών τους, των πολιτικών τους και των κατασκοπευτών τους, τα δυτικά ΜΜΕ είτε δυσφήμησαν τους BRICS είτε απλώς δεν έκαναν ρεπορτάζ για αυτούς.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Προτιμούν να μιλούν για έναν Ισπανό προπονητή ποδοσφαίρου που φίλησε μια Ισπανίδα αθλήτρια ή έναν στραβό Ρώσο επιχειρηματία που δολοφονήθηκε από Ουκρανούς τρομοκράτες που στη συνέχεια προσπάθησαν να κατηγορήσουν τον Πρόεδρο Πούτιν. Και όμως, η σύνοδος κορυφής των BRICS ήταν ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια ιστορία, μια ιστορική στιγμή που ποτέ δεν πίστευα ότι θα ζούσα να δω, μέρος της συνεχιζόμενης γέννησης της αληθινής Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Το μεγάλο παιχνίδι των Δυτικών που ξεκίνησε από την Ευρώπη και τελείωσε στην Ουάσιγκτον τελείωσε.
Είναι μια κομβική στιγμή. Ο αμερικανικός Τιτανικός χτύπησε το ρωσικό παγόβουνο που δημιούργησε ο ίδιος στην Ουκρανία με το δόλο του. Και τώρα ο Τιτανικός βυθίζεται, έχοντας συγκρουστεί με την έννοια της διεθνούς δικαιοσύνης και ευημερίας που προτείνει η Ρωσική Ομοσπονδία. Ανεξάρτητα από το πόσο πανικόβλητοι αναδιατάσσουν τις ξαπλώστρες και ό,τι φανταχτερό τραγούδι παίζει η συμμορία των πολιτικών και των ρεπόρτερ στο κατάστρωμα, ο Τιτανικός θα βυθιστεί. Είναι ποιητική δικαιοσύνη. Πίστευε πραγματικά η Δύση ότι θα μπορούσε να ξεφύγει από την εκμετάλλευση του Remnant για άλλους πέντε αιώνες; Δεν ήταν αρκετοί πέντε αιώνες αδικίας;
Η συμμαχία BRICS
Το BRICS είναι συντομογραφία της Λατινικής Αμερικής-Ανατολικής Ευρώπης-Ασίας-Αφρικής, που σημαίνει ολόκληρος ο κόσμος εκτός από τη Δύση. Από την 1η Ιανουαρίου 2024, υπό την προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία έχει τη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη, η παγκόσμια BRICS ή BRICS 11, που ήδη ονομάζεται Συμμαχία BRICS, θα αποτελείται από έντεκα χώρες: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική και Αργεντινή, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Αίγυπτος. Ο πληθυσμός της θα αυξηθεί από πάνω από 40% του παγκόσμιου πληθυσμού σε πάνω από 46%. Στη λαμπρή ομιλία του για τους BRICS, ο Πρόεδρος Πούτιν, ο κύριος ιδεολόγος της Συμμαχίας, δήλωσε ότι οι δυτικές χώρες δεν θα μπορέσουν να ενταχθούν σε αυτήν, εφόσον είναι εχθρικές προς αυτήν και επιβάλλουν παράνομες κυρώσεις σε πολλά από τα μέλη της.
Τον Οκτώβριο του 2024, η δέκατη έκτη σύνοδος κορυφής της Συμμαχίας BRICS θα πραγματοποιηθεί στο Καζάν της ανατολικής Ρωσίας, υπό την προεδρία του Προέδρου Πούτιν, ο οποίος θα κλείσει τα 72 του χρόνια στις 7 Οκτωβρίου 2024. Το γεγονός ότι η σύνοδος είναι προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο υποδηλώνει ότι η Ρωσική Η κυβέρνηση αναμένει ότι η λειτουργία της στην Ουκρανία θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι εκείνη την ημερομηνία. Το γεγονός ότι αυτή η σύνοδος κορυφής διεξάγεται στο Καζάν, με τον μεικτό χριστιανικό και μουσουλμανικό πληθυσμό, είναι επίσης σημαντικό: η Ρωσία κοιτάζει Ανατολή, όχι Δύση. Ο Πρόεδρος Πούτιν γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, μια πόλη που βλέπει δυτικά. Του είχαν βαρεθεί οι δυτικές προδοσίες. Τώρα κοιτάζει ανατολικά.
Επέκταση στο Καζάν
Πολλοί αναμένουν ότι η συμμαχία BRICS θα ανακοινώσει περαιτέρω επέκταση στο Καζάν. Πολλοί αναμένουν ότι τα υπόλοιπα 14 μέλη, τα κράτη παρατηρητές και οι εταίροι διαλόγου του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) θα ενταχθούν στη συμμαχία. Πρόκειται για το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Πακιστάν, το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Αφγανιστάν, τη Λευκορωσία, τη Μογγολία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Καμπότζη, το Νεπάλ, τη Σρι Λάνκα και την Τουρκία. Οι BRICS 25. Ωστόσο, πολλές άλλες χώρες είναι πιθανό να προσχωρήσουν επίσης, στο εγγύς ή ακόμη πιο μακρινό μέλλον.
Τουλάχιστον, αυτές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν: Αλγερία, Βενεζουέλα, Βολιβία, Ταϊλάνδη και Ινδονησία. Οι BRICS 30. Εάν συμβαίνει αυτό, το G7, που έχει ήδη ξεπεράσει οι BRICS 5, για να μην αναφέρουμε το BRICS 11, θα καταστεί άχρηστο, όπως είναι ήδη το διαιρεμένο G20. Οι 30 BRICS, που αντιπροσωπεύουν πάνω από τον μισό πλανήτη, θα ελέγχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ενέργειας, των πρώτων υλών, των πόρων, της κατασκευής και της τεχνολογίας. Άλλοι θα θελήσουν να ενωθούν μαζί τους, από το Βιετνάμ στη ΛΔΚ, μέσω Σερβίας και Ουγγαρίας. Οι BRICS 100 θα μπορούσαν σύντομα να δουν το φως της δημοσιότητας: Λατινική Αμερική-Ανατολική Ευρώπη-Ασία-Αφρική.
Το μέλλον του βορειοαμερικανικού κόσμου
Είναι σαφές ότι εάν όλα αυτά συμβούν τα επόμενα χρόνια, ίσως ακόμη και τον επόμενο Οκτώβριο, ολόκληρη η συμφωνία μετά το 1945, που επεξεργάστηκε οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα είναι πλέον απαραίτητη. Μαζί του θα περιέλθουν τα Ηνωμένα Έθνη (με τη σημερινή τους μορφή στη Νέα Υόρκη, που ελέγχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες), η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, το ΔΠΔ (το λεγόμενο «Διεθνές» Ποινικό Δικαστήριο) και οι άλλοι οργανισμοί που διοικούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες Κράτη που ασκούν φεουδαρχικό έλεγχο στους υποτελείς των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη (ΝΑΤΟ και ΕΕ), για να μην αναφέρουμε την καναδική αποικία και τις νησιωτικές, χερσονήσους και παράκτιες αποικίες της: Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νησιά του Ειρηνικού, Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Ισραήλ. Όλες αυτές οι χώρες θα πρέπει να βρουν ένα νέο μέλλον.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, αν μπορέσουν να επιβιώσουν άθικτες, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τον ενωσιακό τους, με το εγκληματικό και χρεωμένο χάλι τους, και να προχωρήσουν προς τον Συνομοσπονδιακό, συμφιλιωνόμενοι με την τρίτη χώρα της Βόρειας Αμερικής - το Μεξικό. Πρέπει να ακολουθήσει αγγλο-ισπανική συμφιλίωση. Για την Ωκεανία, την υπερχρεωμένη Ιαπωνία και την ακόμα διχασμένη Κορεατική Χερσόνησο, η λύση είναι απλή και τοπική, όχι στις μακρινές αποικιακές Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά στην Κίνα. Η τελευταία αναλαμβάνει ήδη τον Δυτικό Ειρηνικό και η πλούσια σε ορυκτά Αυστραλία εξαρτάται ήδη από την Κίνα. Όσο για το τεχνητό Ισραήλ, χωρίς την υποστήριξη της Δύσης, από την οποία εξαρτάται εξ ολοκλήρου για τρεις γενιές, θα αναγκαστεί επιτέλους να συνάψει ειρήνη με τον αραβικό κόσμο.
Το μέλλον της Ευρώπης
Παραμένει η Ευρώπη, η ΕΕ-27, μικρότερη ως προς το έδαφος, και οι 18 χώρες εκτός ΕΕ, πολύ μεγαλύτερες ως προς το έδαφος: Ευρωπαϊκή Ρωσία, Νέα Ουκρανία, Λευκορωσία, Γεωργία, Μολδαβία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία , Ισλανδία, Ανδόρα, Μονακό, Άγιος Μαρίνος, Σερβία και Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Αλβανία, Μακεδονία (Βόρεια) και Μαυροβούνιο. Αυτές είναι οι 45 χώρες της πρώην Καθολικής και πρώην Προτεσταντικής Δυτικής Ευρώπης και σε μεγάλο βαθμό της Ορθόδοξης Ανατολικής Ευρώπης και των Καθολικών και Μουσουλμανικών μειονοτήτων της.
Πιστεύουμε ότι μόλις ολοκληρωθεί η διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου, με την επανεμφάνιση της καταπιεσμένης Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ουαλίας, την πολυαναμενόμενη επανένωση της Βόρειας Ιρλανδίας με την Ιρλανδία μετά την αφύσικη διαίρεση της και την επανεμφάνιση της Καταλονίας καταπιεσμένης από καιρό από τη συνδικαλιστική Ισπανία, αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να γίνουν οι 48 ευρωπαϊκές χώρες. Με το τέλος του καταστροφικού συγκεντρωτικού συνδικαλισμού της ΕΕ, του Ηνωμένου Βασιλείου και χωρών όπως η Ισπανία και η Γαλλία, και η αυτόνομη περιφερειοποίηση περιοχών όπως η Χώρα των Βάσκων, η Βρετάνη και η Κορσική, ο δρόμος θα είναι ξεκάθαρος προς την επανεξουσία, αλλά και την συνομοσπονδία της Ευρώπης.
Δύο ευρωπαϊκές συνομοσπονδίες
Αυτή η Ευρώπη των 48 θα είχε πολλά κοινά πράγματα. Προφανώς, όχι αρκετά για να είναι μια Ένωση, όπως δείχνει η καταστροφή της ΕΕ, αλλά σίγουρα αρκετά για να σχηματιστούν δύο Συνομοσπονδίες. Η πρώτη θα μπορούσε να είναι αυτή της πρώην Καθολικής/Προτεσταντικής Δυτικής Ευρώπης των 33: Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Πολωνία, Ισπανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Σουηδία, Τσεχία, Πορτογαλία, Αυστρία, Ελβετία, Καταλονία, Ιρλανδία, Δανία, Σλοβακία, Φινλανδία, Νορβηγία, Σκωτία, Κροατία, Ουαλία, Λιθουανία, Σλοβενία, Λετονία, Εσθονία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Ισλανδία, Ανδόρα, Λιχτενστάιν, Μονακό και Άγιος Μαρίνος.
Η δεύτερη Συνομοσπονδία θα ήταν αυτή της Ανατολικής Ευρώπης με 15, κυρίως Ορθόδοξους Χριστιανούς: Ρουμανία, Ουγγαρία, Ελλάδα, Σερβία και Κοσσυφοπέδιο, Βουλγαρία, Γεωργία, Μολδαβία, Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Μακεδονία, Κύπρος, Μαυροβούνιο, Ρωσία, με τους μεγάλους μουσουλμάνους μειονότητα, τη Νέα Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Ο προσανατολισμός αυτής της ομάδας, με επικεφαλής Ρώσους από την Ευρώπη και την Ασία, θα ήταν ευρασιατικός, προς το παγκόσμιο κέντρο παραγωγής της Κίνας, που συνδέεται με την Ευρώπη μέσω του νέου Δρόμου του Μεταξιού. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η Ανατολικοευρωπαϊκή Συνομοσπονδία θα είναι το κλειδί για τις διαδρομές προς την Ασία για τη Δυτικοευρωπαϊκή Συνομοσπονδία. Η Δυτική Ευρώπη, που θα καταλήγει στον Ατλαντικό, θα στραφεί προς την Ανατολική Ευρώπη και θα περάσει από αυτήν.
Συμπέρασμα: Κόκκινη Πλατεία, Μόσχα, 9 Μαΐου 2045
Μερικοί Σοβιετικοί στρατιώτες έγιναν μάρτυρες της ταπεινωτικής εισβολής των Ναζί στην ΕΣΣΔ το 1941. Δεν περίμεναν να δουν τη νίκη στο Βερολίνο το 1945. Υπήρχαν Αμερικανοί στρατιώτες που μπήκαν θριαμβευτικά στο Αφγανιστάν το 2001. Δεν περίμεναν ότι θα κατατροπώνονταν το 2021. Τον Δεκέμβριο του 2021 , κανείς δεν περίμενε να δει τη Ρωσική Ομοσπονδία, ταπεινωμένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες για τριάντα χρόνια από τον Δεκέμβριο του 1991 («ένα βενζινάδικο με πυρηνικές βόμβες»), να γίνεται η μόνη χώρα στον κόσμο που θα σταθεί επιτέλους απέναντι στον Αμερικανό νταή και θα ξεκινήσει απελευθέρωση από την Ουκρανία δύο μήνες αργότερα. Να είστε πάντα προετοιμασμένοι για το απροσδόκητο. Τότε θα δούμε τι ακολουθεί; Ξεκινήστε την προετοιμασία για το απροσδόκητο:
Η Συναυλία της Εκατονταετηρίδας Νίκης της Συνομοσπονδίας Χωρών της Δυτικής Ευρώπης, Κόκκινη Πλατεία, Μόσχα, 9 Μαΐου 2045, διοργανώθηκε ενώπιον του Τσάρου Νικολάου Γ', διαδόχου του αείμνηστου Προέδρου Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν. Ξεκινά με τη Χορωδία του Ρωσικού Στρατού του Τσάρου να τραγουδά το "Katyusha", ακολουθούμενο από τους Σκωτσέζους γκάιντες να παίζουν "Scotland the Brave", τη Βασιλική Νορβηγική Ορχήστρα να παίζει το "Solveig's Song" του Grieg, τις γκάιντες και τους χορευτές του Bagad από τη Βρετάνη, το Emperor's Waltz παίζεται από την Ορχήστρα της Βιέννης, "Nessun Dorma" που τραγουδά η Όπερα του Μιλάνου, "Fado Portugues" που παίζει η Ορχήστρα της Λισαβόνας, "La Mer από τον Trenet που παίζει η Orchester de Paris, το πρότυπο του Saint-Georges d'Alford που παίζει ο Royal Marines, Σονάτα του σεληνόφωτος του Μπετόβεν που παίζεται από την Ορχήστρα του Βερολίνου,
πηγή: Global South
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου