Στην αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, μάλωνα με έναν από τους καλούς μου φίλους στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τη σημασία της υποστήριξης του Κινέζου Προέδρου Xi προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν για δράση. σημερινός στρατός, όταν συναντήθηκαν στο Πεκίνο κατά τη διάρκεια τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο καλός μου φίλος πίστευε ότι το «πράσινο φως» του Σι είχε κάνει την όλη προσπάθεια δυνατή.
Ήμουν δύσπιστος για την καθοριστική του επιρροή. Ο Πούτιν είναι ρεαλιστής όταν πρόκειται για διεθνείς υποθέσεις. Και η σχολή του ρεαλισμού διδάσκει ότι τα έθνη έχουν συμφέροντα, δεν έχουν φίλους. Μου φάνηκε απίστευτο ότι ο Πούτιν θα έθετε σε κίνδυνο τη μοίρα του έθνους του με ένα κλείσιμο του ματιού και ένα νεύμα από τον μεγάλο γείτονα της Κίνας στα ανατολικά. Θεώρησα ότι οι αποφασιστικοί παράγοντες στην απόφαση του Πούτιν να πάει στον πόλεμο έγκειται στην απλή ανάλυση των ευκαιριών και των απειλών μιας Ρωσίας να το κάνει μόνη της.
Τίποτα δεν ήταν πιο σημαντικό στο μυαλό του από το παράθυρο ευκαιρίας που προσφέρει το τρέχον τεχνολογικό πλεονέκτημα της Ρωσίας έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών και του υπόλοιπου κόσμου στα στρατηγικά και τακτικά όπλα τελευταίας γενιάς, ιδιαίτερα στον υπερηχητικό πύραυλο Kinjal και άλλους ασταμάτητους πυραύλους που αναπτύσσονται στο ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα Ο Πούτιν δήλωσε ανοιχτά ότι ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της που η Ρωσία ήταν μια γενιά μπροστά από τον υπόλοιπο κόσμο σε θέματα εξοπλισμού, ότι δεν υστερεί και ότι δεν προσπαθούσε προλαβαίνω. Η κατοχή τέτοιων όπλων διασφαλίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση στη στρατιωτική τους απάντηση στην επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Στη συνέχεια, υπήρχε η πτυχή των «απειλών» στην εξίσωση. Η Ουκρανία δυνάμωνε μέρα με τη μέρα, οπλισμένη και προετοιμασμένη με επιθετικά οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ που την έκαναν de facto, αν όχι de jure, μέλος της συμμαχίας. Αυτά είναι ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της επίλυσης του ουκρανικού προβλήματος μια για πάντα και τώρα.
Το γεγονός ότι αυτές οι βασικές σκέψεις οδήγησαν σε στρατιωτικό χτύπημα ακριβώς την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου 2022 εξηγείται από ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι ο ουκρανικός στρατός ετοίμαζε μια μαζική επίθεση στο Ντονμπάς. Ήδη από την άνοιξη του 2022, αυτή η απειλή είχε οδηγήσει τη Ρωσία να συγκεντρώσει μια δύναμη ενόπλων του ίδιου μεγέθους στα σύνορα με την Ουκρανία, προκειμένου να στείλει ένα σαφές μήνυμα στο Κίεβο και την Ουάσιγκτον ότι η Μόσχα δεν θα ανεχόταν τη σφαγή του πληθυσμός.Ρωσόφωνο Ντονμπάς. Η επιτακτική άρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, τον Δεκέμβριο 2021-Ιανουάριο του 2022, να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για αναθεώρηση και αναθεώρηση της συνολικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην Ευρώπη, δηλαδή επιστροφή του ΝΑΤΟ στα προ του 1997 σύνορά του, ήταν ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει σε αυτό το πολύπλοκο δίκτυο αιτιότητας.
Έχοντας εκθέσει όλους τους λόγους για τους οποίους αυτό που μπορεί να είπε ο Κινέζος ηγέτης στον Πούτιν τον Φεβρουάριο του 2022 δεν ήταν υψίστης σημασίας, είμαι τώρα έτοιμος να αναγνωρίσω ότι τα λόγια του Σι μπορεί να είχαν μεγαλύτερη βαρύτητα από ό,τι δεν τους το δίνω. Το ερώτημα είναι τι είδους εγγυήσεις θα μπορούσε να είχε δώσει ο Σι στον Πούτιν; Ποια κοινά σενάρια δράσης θα μπορούσαν να έχουν συζητήσει;
Ομολογουμένως, η βοήθεια που παρείχε η Κίνα στη Ρωσία από την αρχή αυτής της επιχείρησης ήταν πολύ μέτρια. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Κίνα έχει προμηθεύσει στρατιωτικό εξοπλισμό στη Ρωσία. Μπορεί να έχει στείλει μικροτσίπ διπλής χρήσης, αλλά αυτό είναι ασαφές. Αυτό που μπορούμε να δούμε είναι ότι έχει αυξήσει σημαντικά τις αγορές ρωσικού πετρελαίου. Αλλά πήραν τις απότομες εκπτώσεις που η Ρωσία αναγκάστηκε να δώσει σε όλους τους αγοραστές μετά την επιβολή των δυτικών κυρώσεων στους υδρογονάνθρακές της. Επομένως, το ερώτημα ποιος έκανε χάρη σε ποιον σε αυτόν τον τομέα παραμένει ανοιχτό.
Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η πραγματική δοκιμασία της προθυμίας της Κίνας να βοηθήσει τη Ρωσία σε έναν πόλεμο εναντίον όλου του ΝΑΤΟ θα έρθει τις επόμενες περίπου δύο εβδομάδες.
Σε ένα αρκετά ανησυχητικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 21 Μαΐου, ο John Helmer, ειδικός στη Ρωσία και blogger που ζει στη Μόσχα για δεκαετίες, μας λέει ότι οι ασκήσεις Air Defender 23 που ξεκινούν στις 12 Ιουνίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ για να καλύψουν και να προστατεύσει αυτό που θα ονομαστεί επιδρομές F16 με πιλότο της Ουκρανίας στο Donbass και πιθανώς περαιτέρω στην ίδια τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτή η τολμηρή και πιθανώς πολύ βίαιη «άσκηση» θα ήταν πρόκληση για τη Ρωσία να αντεπιτεθεί στις βάσεις στη Γερμανία και αλλού στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ από τα οποία απογειώθηκαν τα επιτιθέμενα αεροσκάφη. Και εδώ είναι το casus belli για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ποια είναι η θέση της Κίνας σε αυτό το σενάριο; Για αυτό, πρέπει να δούμε τι συνέβη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας την περασμένη εβδομάδα στην ετήσια σύνοδο κορυφής για την άμυνα Shangri-la Dialogue στη Σιγκαπούρη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα για τους «ανεύθυνους» ελιγμούς κινεζικών πλοίων που παραλίγο να συγκρουστούν με πλοίο του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Οι Κινέζοι απάντησαν με θυμό καταγγέλλοντας τη «ναυτική ηγεμονία» που οι Ηνωμένες Πολιτείες ισχυρίζονται ότι ασκούν σε αυτό που η Κίνα θεωρεί τις δικές της θάλασσες.
Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν οι Κινέζοι που ξεκίνησαν αυτή την αντιπαράθεση. Νομίζω ότι είναι απολύτως κατανοητό ότι εάν οι ΗΠΑ προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν τα γεγονότα του Air Defender για να καλύψουν μια επίθεση στη Ρωσία, θα υπάρξει δράση για να τραβήξει την προσοχή των Κινέζων στον τομέα δραστηριότητάς τους. Θα βυθίσουν ένα ή δύο πλοία;
Γεγονός είναι ότι η επιθετικότητα των ΗΠΑ δεν βασίζεται στην επαρκή εκτίμηση των αντιπάλων τους και των πιθανών συμφωνιών αμοιβαίας άμυνας τους. Θυμηθείτε ότι η σχέση μεταξύ Κίνας και Ρωσίας είναι «πιο ισχυρή από μια συμμαχία».
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: Gilbert Doctorow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου