Είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε τη σταθερότητα στο λάθος στους Zétasuniens: όταν ένα κόλπο αποτυγχάνει, είναι απολύτως απαραίτητο να το διατηρήσουμε και σίγουρα να μην ξέρουμε γιατί δεν λειτούργησε.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Εξηγήσεις: κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, οι Αμερικανοί πέρασαν στην επίθεση, «καθάρισαν» μια περιοχή, αλλά, κακή τύχη, μόλις τελείωσε, οι Βιετκόνγκ ξανακατέλαβαν τη γη. Κατέφυγαν στα υπόγεια περάσματα όπου περίμεναν το τέλος της επίθεσης.
Σε αυτό, το hype του κομματιού ho-chi-minh, το οποίο αναρωτηθήκαμε ποιο ήταν το νόημα. Ο Βορράς έστελνε περίπου δέκα φορτηγά την εβδομάδα, μόνο ένα έφτασε, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των προμηθειών των Βιετκόνγκ δεν προερχόταν από εκεί. Οι λιμενεργάτες έκλεψαν το 10-15% των αμερικανικών προμηθειών, γεγονός που έκανε τον αμερικανικό στρατό να προμηθεύει φυσικά τους Βιετκόνγκ. Αυτοί ασκούσαν επίσης την απαγωγή πλούσιων Νοτιοβιετναμέζων και την πρακτική των λύτρων, ακόμη και των «επαναστατικών φόρων», για όσους προτιμούσαν να αποφύγουν αυτές τις ταλαιπωρίες. Η δαντική διαφθορά που κυριαρχούσε στον στρατό του Νοτίου Βιετνάμ, αφού ξεπεράστηκε από αυτόν του ουκρανικού στρατού, τροφοδότησε επίσης τους Βιετκόνγκ. Οι τοπικές εκεχειρίες ήταν επίσης πολλές. Οι τοπικοί διοικητές προτιμούσαν πολύ να αποφύγουν προβλήματα και αποτυχίες με τους κομμουνιστές. Εξοπλισμός,
Εν ολίγοις, να αναρωτηθούμε αν η κυβέρνηση του Βορείου Βιετνάμ δεν τροφοδοτούσε το μονοπάτι Χο-Τσι-Μινχ, απλώς για να αιμορραγήσει τον αμερικανικό στρατό, που αναγκάστηκε να πετάξει μια σειρά από βόμβες χωρίς καμία πραγματική χρήση. Η εναέρια «Dien-Bien-Phu» σε όλο της το μεγαλείο. Ο στόχος του παιχνιδιού, για το Βόρειο Βιετνάμ ήταν να δημιουργήσει ένα απόστημα καθήλωσης του οποίου η αντίληψη από τους Αμερικανούς στρατιώτες ήταν πάντα και εντελώς ελλιπής.
Έτσι, ο αμερικανικός στρατός έπεσε στο σιμιγδάλι στο νότο και δέχτηκε μια κατά μέτωπο επίθεση για να τους μάθει πώς να λένε ότι κέρδιζαν τον πόλεμο. Οι σφαγές που διέπραξαν οι Βιετκόνγκ, από την άλλη, αποξένωσαν τον πληθυσμό του νότου από αυτόν, το κίνημα των Βιετκόνγκ κατέρρευσε και αντικαταστάθηκε από Βορειοβιετναμέζους στρατεύσιμους.
Ωστόσο, επομένως, το 1969, η αμερικανική στρατιωτική αποτυχία οδήγησε σε μια λαμπρή και ατυχή ιδέα. Παρέμβαση στη γειτονική Καμπότζη, όπου τα κομμουνιστικά στρατεύματα υποχωρούσαν.
Η φαεινή ιδέα, λοιπόν, έσυρε την Καμπότζη σε αναταραχή και ο στρατός της ήταν μικρός, κακώς εκπαιδευμένος και κυριολεκτικά κατέρρευσε κάτω από το βάρος των στρατευσίμων της. Η επέμβαση της Αμερικής και του Νοτίου Βιετνάμ αποδείχθηκε καταστροφική, ο Norodom Sihanouk είχε περισσότερη εμπιστοσύνη στην Κίνα για να συγκρατήσει τους μικροσκοπικούς κομμουνιστές αντάρτες (4000 άνδρες), παρά στις ΗΠΑ. Επιπλέον, η Κίνα τους κράτησε στην πραγματικότητα με λουρί. Η χρήση ενός τοπικού πράκτορα, του Lon Nol, ήταν ως συνήθως παράταιρη.
Το 1971, ο στρατός του Νοτίου Βιετνάμ, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, επιχείρησε μια επέμβαση στο Λάος, η οποία ήταν επίσης καταστροφική.
Έτσι, για την Ουκρανία, αυτή είναι η «στιγμή της Καμπότζης». Εισβολές στην ίδια τη Ρωσία, στη συνοριακή ζώνη. Χωρίς αμφιβολία, μόνο και μόνο για να ωθήσει το Κρεμλίνο να επεκτείνει τους πολεμικούς του στόχους, ακόμη και τη στράτευση του, και η ζημιά είναι ελαφριά, ακόμα κι αν ο τοπικός πληθυσμός τραπεί σε φυγή.
Η πολυαναμενόμενη ουκρανική επίθεση παραπαίει. Το πολύ πολύ να είναι «αναγνωρίσεις σε ισχύ», που χάνουν μόνο ανθρώπους και υλικό, « BFM-TV » επιθέσεις χωρίς κανέναν άλλο στόχο πέραν της τηλεόρασης, εκτός από το ότι αντιστοιχεί στη μήτρα της αμερικανικής σκέψης. Οι Αμερικανοί «σύμβουλοι» είχαν ωθήσει και τους Κινέζους εθνικιστές να πάρουν την επίθεση στη Μαντζουρία. Αυτή η λαμπρή ιδέα οδήγησε στην καταστροφή των κινεζικών ελίτ μονάδων. Και δεν είχαν πολλά.
Η επίθεση στην Καμπότζη, πράγματι, ενθάρρυνε προσωρινά τον στρατό του Νοτίου Βιετνάμ, αλλά κατέληξε να αποθαρρύνει τον αμερικανικό στρατό, και από αυτή την περίοδο χρονολογείται η μελέτη του για το «fragging», ακόμα μυστική καθώς τα αποτελέσματά της ήταν καταστροφικά. Αν, από την αρχή του χρόνου, οι διοικητές είχαν εκτελέσει «αποτυχόντες στρατιώτες», ισχύει και το αντίστροφο, ειδικά από την ύπαρξη πυροβόλων όπλων. Οι στρατιώτες σκοτώνουν τους αξιωματικούς τους. Είναι όμως μια κρυφή αλήθεια.
Οι Ουκρανοί, λοιπόν, εφάρμοσαν την αμερικανική μήτρα. Ανίκανοι να φρουρήσουν τη γραμμή του μετώπου προς τα νότια, ανίκανοι να πάρουν την επίθεση εκτός από την μαρτυρία ή την «αναγνώριση σε ισχύ», επεκτείνουν ένα μέτωπο που δεν μπορούν να κρατήσουν, ωθώντας τον εχθρό να αυξήσει τις απαιτήσεις του και τις δυνατότητές του. Ήδη στην επιχείρηση έχουν ενταχθεί τοπικές μονάδες.
Ο Prigojine και ο Kadyrov θα χαρούν να πάνε στο Belgorod για να καμαρώσουν. Προς το παρόν, ένιωθαν λίγο σαν να βρίσκονταν στο «Ivanemploi», μια τοπική παραλλαγή του «paulemploi». Και μετά, είναι ξεκάθαρο ότι έχουν κάποιο γούστο για «χαρούμενα τσακώνονται», ειδικά ανάμεσα σε δύο φωτογραφήσεις.
Οι νέες μονάδες που στάλθηκαν στο νότο έρχονται αντιμέτωπες με προσεκτικά προετοιμασμένες άμυνες και μόνο η ρωσική ανησυχία να σώσει τις ζωές των στρατιωτών της μπορεί να κάνει τους ηλίθιους δημοσιογράφους να λένε ότι ο ρωσικός στρατός βρίσκεται στο τέλος του σχοινιού του. Η άμυνα στο νότο είναι κλιμακωτή όπως στο Κουρσκ, με τρεις γραμμές άμυνας. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο με το Κουρσκ, ειδικά δεδομένης της έλλειψης ουκρανικών πυρομαχικών.
Προφανώς, ο στρατός των ΗΠΑ κατάφερε να νικήσει μόνο ενάντια σε αναιμικές καθυστερημένες φυλές και κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ειρηνικού. Πρέπει να ειπωθεί ότι η καταστροφή – κοπιαστικά – απομονωμένων φρουρών σε νησιά δεν είναι μεγάλο κατόρθωμα… Το ίδιο και για το πραξικόπημα της Γρενάδας. Το να κατακτήσεις ακόμη πιο κοπιαστικά ένα νησί που υπερασπίζεται μια μικροσκοπική και γελοία φρουρά είναι ακόμη λιγότερο κατόρθωμα...
Φτωχή Ουκρανία, όμηρος και θύμα της δυτικής προπαγάνδας...
πηγή: The Fall
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Η άγνωστη ναζιστική ομάδα ΜΕGA και η σχέση της με την Ουκρανία.
Πολλοί Ουκρανοί στρατιώτες φέρουν ναζιστικά σύμβολα, κάτι που αναστατώνει τους υποστηρικτές του Κιέβου, αναφέρει η The New York Times . Η τύφλωση των ουκρανικών αρχών για το θέμα θα μπορούσε να τους κοστίσει ακριβά, υπογραμμίζει η αμερικανική εφημερίδα.
Η νεοναζιστική ιδεολογία παραμένει πολύ παρούσα στις ουκρανικές δυνάμεις. Ο στρατός του Κιέβου συνεχίζει να έχει μια «περίπλοκη σχέση με τις ναζιστικές εικόνες», με πολλά διακριτικά και μπαλώματα επιχρισμένα στις στολές, αναφέρει η The New York Times .
Καταχρήσεις στις οποίες οι αρχές κλείνουν τα μάτια, αλλά που αρχίζουν να κουράζουν την πλευρά των δυτικών συμμάχων. Είναι δύσκολο για τους Ευρωπαίους να δουν τους Ουκρανούς να ανασταίνουν σύμβολα που η ήπειρος έχει περάσει μισό αιώνα προσπαθώντας να εξαλείψει.
« Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι οι άνθρωποι σε ηγετικές θέσεις στο Κίεβο δεν αναγνωρίζουν ή δεν θέλουν να αναγνωρίσουν πώς γίνονται αντιληπτά αυτά τα σύμβολα εκτός Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτές οι εικόνες υπονομεύουν την υποστήριξη για τη χώρα », εξηγεί στους New York Times ο Michael Colborne, ερευνητής της ομάδας Bellingcat που μελετά τη διεθνή ακροδεξιά .
Αλλά αντί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα κατάματα, η ουκρανική κυβέρνηση προτιμά να κρύβει τη σκόνη κάτω από το χαλί. Το Κίεβο και οι σύμμαχοί του στο ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, διέγραψαν αθόρυβα αρκετές φωτογραφίες από τη ροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίες έδειχναν στρατιώτες να φορούν ναζιστικά σύμβολα στις στολές τους.
Η Δύση ανάμεσα σε δύο καρέκλες
Η παρουσία νεοναζί στις τάξεις της Ουκρανίας βάζει σε λεπτότητα και τις δυτικές δυνάμεις, επιβεβαιώνει η αμερικανική εφημερίδα. Αν τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί σχολιάσουν την παρουσία ναζιστικών συμβόλων, θα παραδεχτούν ότι η Ρωσία είχε δίκιο που ξεκίνησε την ειδική της επιχείρηση και ότι η συζήτηση για αποναζισμό της Ουκρανίας είναι δικαιολογημένη. Αλλά αν δεν σχολιάσουν, τότε θα αφήσουν αυτές τις επικίνδυνες ιδέες να διαδοθούν.
Ακόμη και οι εβραϊκές ενώσεις και οι οργανώσεις κατά του μίσους παραμένουν « σε μεγάλο βαθμό σιωπηλές », παραδέχονται οι New York Times . Ιδιωτικά, πολλοί φοβούνται ότι θα θεωρηθούν ότι έχουν την άποψη της Μόσχας.
Η Ρωσία έχει επανειλημμένα επικρίνει τη διάδοση των νεοναζιστικών ιδεών στον στρατό του Κιέβου. Αλλά ο σχετικισμός παρεμβαίνει και σε άλλους τομείς της ουκρανικής κοινωνίας, που μερικές φορές δυσκολεύεται να συμβιβαστεί με το παρελθόν της. Στα τέλη του 2022, αρκετές ουκρανικές προσωπικότητες είχαν ζητήσει έτσι να μην παιχτεί ένα έργο στη Λιθουανία , επειδή επέστρεφε στην ουκρανική συνεργασία και στο Ολοκαύτωμα. Η Μόσχα είχε επικρίνει μια σοβαρή μετατόπιση.
πηγή: Sputnik Αφρική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου