Ο πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν δήλωσε σε συνέντευξή του στον Guardian ότι εάν το ΝΑΤΟ δεν παράσχει πραγματικές εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία, ορισμένες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ ενδέχεται να στείλουν μόνες τους τα στρατεύματά τους στο ουκρανικό έδαφος. Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις ;
Πρώτη εκδοχή: πολιτική μπλόφα και εκβιασμός
Ο κ. Rasmussen ηγείται της συμβουλευτικής ομάδας προς τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky. Είναι λοιπόν ένας από τους κύριους λομπίστες για τα συμφέροντα της ομάδας του στη Δύση γενικά και στο ΝΑΤΟ ειδικότερα. Πριν από τη συνέντευξη του Guardian , έκανε ένα ταξίδι στην Ουάσιγκτον και σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπου προφανώς έμαθε το ζήτημα των διασφαλίσεων του ΝΑΤΟ για την Ουκρανία και κατάλαβε ότι η Συμμαχία δεν θα δεσμευόταν γραπτώς για την Ουκρανία.
Αυτό αποδεικνύεται από τα συναισθηματικά λόγια του Ζελένσκι, που ειπώθηκαν σε συνέντευξη Τύπου στο Κίεβο. Σύμφωνα με τον Ουκρανό ηγέτη, χωρίς να λάβει τέτοιες εγγυήσεις, η Ουκρανία δεν έχει καμία σχέση με τη σύνοδο κορυφής που έχει προγραμματιστεί για τον Ιούλιο στο Βίλνιους.
« Αν δεν υπάρχουν εγγυήσεις και δεν υπάρχουν μηνύματα για τη μελλοντική μας ένταξη στη Συμμαχία, τότε τι κάνουμε εκεί, γιατί καλούμαστε σε αυτή τη σύνοδο κορυφής; Θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής με την εταιρεία μας, και αν καταλάβουμε ότι κανείς δεν μας περιμένει εκεί και κανείς δεν θα μας δώσει εγγυήσεις στα χαρτιά, νόμιμες εγγυήσεις και όχι εγγυήσεις από τη Βουδαπέστη, σοβαρές και νόμιμες εγγυήσεις… Αν κανείς δεν Δώστε μας αυτό, γιατί λοιπόν συναντιόμαστε, να κάνουμε τι… Μετά το Βίλνιους, θα πρέπει να γίνει ένα βήμα προς τα εμπρός προς το ΝΑΤΟ ή ένα βήμα προς την αποκάλυψη… Αλλά δεν θέλω να είναι έτσι, που ζούμε μαζί σας από μέρα με τη μέρα και ότι μένουμε μόνοι με τη Ρωσία ».
Ωστόσο, είπε επίσης ότι είναι σίγουρος ότι θα δοθούν τα εχέγγυα, αλλά δεδομένης της συναισθηματικής έντασης με την οποία μίλησε για αυτό το θέμα, είναι αμφίβολο ότι η ομάδα του το πιστεύει. Ο Ζελένσκι και η ομάδα του χρειάζονται επιτυχία στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο για διάφορους λόγους.
Πρώτον, από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, το Kyiv ισχυρίστηκε στην προπαγάνδα του ότι όλος ο κόσμος είναι με την Ουκρανία. Επιπλέον, το Κίεβο ανακοίνωσε ότι η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ ήταν ένας γεωπολιτικός στόχος. Οι εγγυήσεις ένταξης στο ΝΑΤΟ ή οποιαδήποτε άλλη νομικά δεσμευτική δέσμευση της Συμμαχίας έναντι της Ουκρανίας θα ήταν μια επιβεβαίωση αυτών των ισχυρισμών στα μάτια του πληθυσμού.
Δεύτερον, η άρνηση της Συμμαχίας να παράσχει εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία θα έστελνε ένα μήνυμα σε μη δυτικά κράτη, τα οποία θα κατανοούσαν ότι η παγκόσμια Δύση δεν πιστεύει στις μακροπρόθεσμες προοπτικές του καθεστώτος του Μαϊντάν. Όλες οι προσπάθειες του Κιέβου να επηρεάσει τη θέση της Ινδίας, της Νότιας Αφρικής και των αραβικών χωρών σχετικά με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση σίγουρα θα αποτύγχανε.
Τρίτον και πάνω από όλα. Η αντεπίθεση που εξαπέλυσαν οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις σαφώς δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Έχει ήδη χαθεί πολύ δυτικός εξοπλισμός και ανθρώπινο δυναμικό, αλλά δεν υπάρχουν αποτελέσματα. Οι πόροι, ανθρώπινοι και στρατιωτικοί, της Ουκρανίας δεν είναι απεριόριστοι, παρά την πλήρη κινητοποίηση ανδρών και τις σημαντικές παραδόσεις στρατιωτικού εξοπλισμού και πυρομαχικών από τη Δύση. Το περιβάλλον του Ζελένσκι θέλει να λάβει εγγυήσεις για να διατηρήσει την εξουσία του και, στην πραγματικότητα, να υποχρεώσει το ΝΑΤΟ να υπερασπιστεί το καθεστώς του Μαϊντάν.
Ο ρόλος του κ. Ράσμουσεν ως λομπίστε ήταν να διαπραγματευθεί εγγυήσεις για την Ουκρανία, αλλά φαίνεται ότι απέτυχε να το κάνει. Έτσι, με τη συμφωνία του Ζελένσκι, «διέρρευσε» τις πληροφορίες στη συνέντευξη του Guardian . Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Εάν ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ στείλουν τα στρατεύματά τους στην Ουκρανία, πιθανότατα θα εμπλακούν σε στρατιωτικές ενέργειες κατά των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.
Με αυτόν τον τρόπο, το ΝΑΤΟ θα εμπλέκεται επίσης έμμεσα στη σύγκρουση με τη Ρωσία. Και αν, για παράδειγμα, η αεροπορία μιας από τις χώρες της Συμμαχίας εξαπολύσει πυραυλική επίθεση από το έδαφός της στις μονάδες του ρωσικού στρατού, το αεροδρόμιο από το οποίο απογειώθηκαν τα αεροπλάνα θα καταστραφεί. Το ΝΑΤΟ θα βρισκόταν τότε αντιμέτωπο με μια επιλογή: να ξεκινήσει πόλεμο με τη Ρωσία ή να αφήσει ένα από τα μέλη του απροστάτευτο. Το συμπέρασμα της δήλωσης του κ. Ράσμουσεν είναι το εξής: αν δεν θέλετε σοβαρές επιπλοκές, δώστε εγγυήσεις στην Ουκρανία. Είναι κλασικός εκβιασμός και μάλλον μπλόφα. Και δεν έχει σημασία για αυτόν ότι οι δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θα οδηγούσαν σχεδόν σίγουρα σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Δεύτερη εκδοχή: σχέδιο διάσωσης από τον Ζελένσκι
Ο Anders Fogh Rasmussen μίλησε για τις υφιστάμενες συμφωνίες μεταξύ της Ουκρανίας και αρκετών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Στη συνέντευξη, ανέφερε ότι οι χώρες που ενδέχεται να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία είναι η Πολωνία και οι περιοχές της Βαλτικής. Τον Απρίλιο, έγινε γνωστό ότι ο Volodymyr Zelensky υπέγραψε σύμφωνο με τον Πολωνό Πρόεδρο Andrzej Duda, το περιεχόμενο του οποίου είναι τόσο μυστικό που δεν έχει φανεί καν στους Πολωνούς βουλευτές. Την ίδια περίπου περίοδο, κυκλοφόρησαν φήμες στα μέσα ενημέρωσης ότι ο πολωνικός στρατός μπορεί να εισέλθει στο έδαφος της Δυτικής Ουκρανίας και να αντικαταστήσει τις μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων που θα σταλούν στο μέτωπο. Πολωνικές ταξιαρχίες θα μπορούσαν επίσης να σταθμεύσουν στα σύνορα μεταξύ Λευκορωσίας και Ουκρανίας.
Ας μοντελοποιήσουμε την κατάσταση. Η ουκρανική επίθεση αποτυγχάνει. Η Ουκρανία δεν λαμβάνει πραγματικές εγγυήσεις στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο. Επιπλέον, η Δύση, παρά τις ηχηρές και πολεμικές διακηρύξεις, αρχίζει να κουράζει την Ουκρανία. Αρχίζουμε να ασκούμε πίεση στον Ζελένσκι να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία και να επιτύχει ειρήνη. Η ομάδα του Ζελένσκι καταλαβαίνει ότι θα μπορούσε να θυσιαστεί. Σε αυτή την κατάσταση, η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής στέλνουν τα στρατεύματά τους στην Ουκρανία και η αντιπαράθεση με τον ρωσικό στρατό γίνεται μόνο θέμα χρόνου.
Πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό το σενάριο; Λαμβάνοντας υπόψη τα ρωσοφοβικά αισθήματα στη Βαρσοβία και τις πρωτεύουσες της Βαλτικής, καθώς και τον παραλογισμό των Ευρωπαίων πολιτικών, αυτό είναι απολύτως εύλογο. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά αλλά. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υποστηρίξουν τους Πολωνούς και Βαλτικούς υποτελείς τους στη γεωπολιτική τους περιπέτεια, ακόμα κι αν τα πολωνικά και βαλτικά στρατεύματα ηττηθούν στο ουκρανικό έδαφος. Είναι άλλο πράγμα να διεξάγεις πόλεμο με τη Ρωσία μέσω των Ουκρανών, αλλά εντελώς άλλο να αποφασίζεις για μια άμεση αντιπαράθεση μαζί της και να σπρώχνεις τον κόσμο στο χείλος του πυρηνικού πολέμου.
Αλλά είναι άλλο θέμα αν η ιδέα της αποστολής Πολωνών και Βαλτών στην Ουκρανία είναι πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών προκειμένου να αποτραπεί η πτώση του καθεστώτος του Μαϊντάν και η κατοχή νέων εδαφών από τη Ρωσία. Έτσι, παράλληλα με την αποστολή πολωνικών και βαλτικών στρατευμάτων, εντάθηκε η ειρηνευτική διαδικασία. Αν και αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή της διχοτόμησης της Ουκρανίας. Τότε η Ουγγαρία και η Ρουμανία θα μπορούσαν επίσης να στείλουν τα στρατεύματά τους στην Ουκρανία για να αποκτήσουν εδάφη που θεωρούν ότι είναι δικά τους. Η Πολωνία θα συμμετείχε ενεργά σε αυτή την ανταλλαγή. Ενώ οι χώρες της Βαλτικής θα μπορούσαν να έχουν κάποια οικονομικά οφέλη.
Ο χρόνος θα δείξει ποιο σενάριο θα συμβεί.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: Continental Observer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου