Η επανέναρξη της συμμετοχής της Συρίας στις συνεδριάσεις του Αραβικού Συνδέσμου, που ανακοινώθηκε από τους υπουργούς Εξωτερικών την Κυριακή 7 Απριλίου, έχει προκαλέσει μεγάλο αριθμό λιγότερο ή περισσότερο βίαιων αντιδράσεων και έχει απασχολήσει πολλούς αναλυτές και σχολιαστές τοπικών και διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Οι αντιδράσεις του συριακού λαού είναι το πρώτο που αφορά αυτή η απόφαση, καθιστούν δυνατή την διάκριση τριών πολύ διακριτών ομάδων:
• Οι «έξαλλοι» που εντοπίζονται κυρίως ανάμεσα σε αντιφρονούντες, ιδιαίτερα σε αυτούς που έχουν διασκορπιστεί στο εξωτερικό. Επιμένουν να διαδίδουν μίσος, διχόνοια και ψέματα. Δεν δείχνουν αποφασισμένοι να αποδεχτούν μια πολιτική λύση όσο δεν έχει πετύχει η «αλλαγή καθεστώτος» που επιθυμούν οι εχθροί της Συρίας. Δεν έχουν, δηλαδή, αποδεχτεί ακόμη την ήττα τους ή, ακριβέστερα, την ήττα των θετών νονών τους, των οποίων τα καταστροφικά εργαλεία παραμένουν.
Οι «αισιόδοξοι» που βρίσκονται ανάμεσα και στους πατριώτες εντός και εκτός. Θεωρούν την απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου ως νίκη ενάντια στους εχθρούς της χώρας τους, τον στρατό τους και τον αρχιστράτηγο του. Και παρόλο που δεν ξεχνούν την προδοσία των αδελφών χωρών, πιστεύουν ότι αυτή η απόφαση θα έχει σύντομα θετικό αντίκτυπο στη συριακή οικονομία και την καθημερινή ζωή των Σύριων στο εσωτερικό των οποίων οι δυσκολίες έχουν γίνει ανυπόφορες και, για πολλούς από αυτούς, ανυπέρβλητες.
Οι «απαισιόδοξοι» που βρίσκονται επίσης μεταξύ των πατριωτών και των οποίων οι συγκεκριμένες αντιδράσεις θα μπορούσαν να ενώσουν τη σκέψη του Αντόνιο Γκράμσι: « Πρέπει να συνδυάσουμε την απαισιοδοξία της λογικής με την αισιοδοξία της θέλησης ».
Σε αντίθεση με την προηγούμενη, δεν πιστεύουν ότι η απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου θα έχει τις επιθυμητές θετικές επιπτώσεις. Ορισμένοι φτάνουν στο σημείο να πιστεύουν ότι αυτή η απόφαση ελήφθη σε συνεννόηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλοι δεν ξεχνούν τον ρόλο που έπαιξαν τα αραβικά κράτη στον καταστροφικό πόλεμο της χώρας τους και θεωρούν ότι αυτά τα κράτη παραμένουν συνδεδεμένα με τις δυτικές ηγεμονικές δυνάμεις και, ως εκ τούτου, ότι δεν θα μπορέσουν ή δεν θα αρνηθούν να μαχαιρώσουν ξανά τη Συρία αν ζητήσουν για αυτό πάλι.
Τρεις ομάδες των οποίων οι συλλογισμοί δεν παραμελούνται από τον συγγραφέα αυτού του άρθρου. Το ακολουθούμε με τις δηλώσεις του πρώην υπουργού του Κατάρ για να στηρίξουμε τις δηλώσεις του. [NdT]
Επί έντεκα χρόνια, οι Σύροι έχουν υπομείνει τις πιο αποτρόπαιες αδικίες και τις χειρότερες συκοφαντίες που συνοδεύονται από χείμαρρο ψεμάτων, διαστρεβλώσεις γεγονότων, παραπληροφόρηση των μέσων ενημέρωσης και εγκαθίδρυση διεθνούς τρομοκρατίας στην επικράτειά τους σε συνδυασμό με όλους τους δαίμονες της γης που διέπρεψαν. στην τέχνη των δολοφονιών και των σφαγών αφήνοντας χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια εκτοπισμένους, με στόχο την υλοποίηση μιας αμερικανοαραβο-δυτικής απόφασης με στόχο την ανατροπή του τελευταίου αραβικού οχυρού: της Συρίας. Και η πλοκή δεν τελείωσε εκεί.
Υπό την αμερικανική ηγεσία οι συνωμότες έφτασαν στο σημείο να απομονώσουν την Συρία από τους Άραβες αδελφούς της και να τους εμποδίσουν κάθε βοήθειά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ανασταλεί η συμμετοχή της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο κατά παράβαση του καταστατικού του, το κλείσιμο των πρεσβειών και την απόσυρση των πρεσβευτών από τα περισσότερα Αραβικά κράτη.
Έντεκα χρόνια αδικίας και ταλαιπωρίας που αντιμετώπισε η Συρία με εξαιρετικό θάρρος, ιστορική αντίσταση και τρομερή ικανότητα αντοχής και υπομονής στη διπλωματία της. όλα με τίμημα τεράστιων θυσιών σε όλα τα επίπεδα. Τα παραπάνω δεν συνίστανται στην επανάληψη απλών ισχυρισμών ή κατασκευών μέσων ενημέρωσης και στις ομολογίες που διαδόθηκαν από τον υποστηρικτή για την εκτέλεση της συνωμοσίας που σχεδιάστηκε κατά της Συρίας: ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών του Κατάρ, Hamad bin Jassem bin Jaber Al Thani, ή [HBJ ]. [Πράγματι, η HBJ μίλησε για το θέμα το 2016, το 2017 και το 2022, διαδοχικά μέσω των Financial Times, της επίσημης τηλεόρασης του Κατάρ Al-massrh TV και της τηλεόρασης του Κουβέιτ Al-Qabs.
Αυτή η τελευταία σειρά εκπομπών έχει λογοκριθεί σε μεγάλο βαθμό λόγω της κατακραυγής που προκάλεσε στους Σαουδάραβες, κρίνοντας ότι περιείχε ιστορικά λάθη που ο δημοσιογράφος έπρεπε να είχε διαψεύσει. NdT].1
Η HBJ αποκάλυψε τι συνέβαινε στα σκοτεινά κελιά από ορισμένους Άραβες που προσπάθησαν να πιλοτάρουν το σχέδιο με στόχο ακριβώς την επίθεση στη Συρία, για την ανατροπή του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ σύμφωνα με μια αμερικανοαραβο-δυτική απόφαση, ενώ περισσότεροι από 80 χώρες με επικεφαλής το Κατάρ και την Τουρκία του Ερντογάν είχαν δεσμευτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες να εφαρμόσουν την απόφασή τους και να ξοδέψουν δισεκατομμύρια δολάρια για να αρχίσουν να «κυνηγούν τη συριακή λεία» και να καταστρέφουν την αραβική ταυτότητά τους. αλλά ότι οι διαφωνίες μεταξύ των συνωμότων για τον αρχηγό και τα μερίδια των λαφύρων έκαναν το θήραμα να πετάξει μακριά...2 ,3
Και τώρα μετά από τόσα αδικήματα το Υπουργικό Συμβούλιο του Αραβικού Συνδέσμου πήρε ομόφωνα την ιστορική απόφαση να διορθώσει το σοβαρό λάθος που διαπράχθηκε κατά της Συρίας, ενός ιδρυτικού μέλους, καλώντας την επίσημα να συμμετάσχει στις εργασίες του Συνδέσμου [σε επίπεδο όλους τους συνδεδεμένους οργανισμούς και φορείς από τις 7 Μαΐου 20234. Σημειώστε ότι αυτή η απόφαση ανακοινώθηκε από την ίδια πρωτεύουσα όπου ελήφθη η απόφαση για αναστολή της ιδιότητας μέλους της Συρίας το 2012 [Κάιρο. NdT].
Ωστόσο, ενώ υποστηρίζουμε και συγχαίρουμε την ηγεσία και τον λαό της Συρίας και τους θεσμούς τους, αυτό το σημαντικό βήμα δεν μπορεί να πετύχει χωρίς κοινή αραβική δράση για την άρση του οικονομικού αποκλεισμού που επιβλήθηκε άδικα στην Συρία και τον λαό της, την έναρξη της διαδικασίας ανοικοδόμησης και την επιστροφή της εκτοπισθέντων στην πατρίδα τους. Αυτή η ενέργεια είναι επείγουσα και περισσότερο από απαραίτητη, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η πραγματική επιστροφή των Αράβων στην «καρδιά του αραβισμού που χτυπά» [ Επιβεβαίωση από τον αείμνηστο Αιγύπτιο Πρόεδρο Gamal Abdel Nasser. NdT ]. Σε αυτό το στάδιο πρέπει να παραμείνουμε ρεαλιστές σε έναν μακρύ δρόμο γεμάτο αμερικανικές νάρκες.
Αλλά είναι ένα σημαντικό βήμα που θα πρέπει να ξεπεραστεί και να μετατραπεί επί τόπου σε αποτελεσματική δράση από τα αραβικά κράτη με στόχο την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που εμφυτεύεται στην Συρία και την εξάλειψη όλων των αιτιών και όλων των εργαλείων της πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής συνωμοσίας. προκειμένου να διατηρηθεί η ενότητα της Συρίας, του λαού και της κοινωνίας της, μην αρκεστούμε στην επιστροφή των αραβικών πρεσβειών και πρεσβευτών στη Δαμασκό.
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η επιστροφή των Αράβων στην καρδιά του αραβισμού δεν σημαίνει ότι ο παγκόσμιος πόλεμος κατά της Συρίας έχει τελειώσει, ούτε ότι τα δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την έναρξη της διαδικασίας ανοικοδόμησης θα φτάσουν σε λίγες εβδομάδες στον προορισμό τους. ούτε ότι η Συρία θα βγει από τις οικονομικές της δυσκολίες αύριο.
Αντίθετα, πρέπει να προετοιμαστούμε για το στάδιο της απελευθέρωσης των πόρων πετρελαίου, νερού και τροφίμων της Συρίας, μέσω της συνεχούς αντίστασης στις κατοχές των ΗΠΑ και της Τουρκίας στις ανατολικές και βορειοδυτικές περιοχές της χώρας αντίστοιχα, καθώς και για την απελευθέρωση του συριακού Γκολάν από τη σιωνιστική κατοχή. .
Τι σημαίνει λοιπόν η επιστροφή των Αράβων στην καρδιά της αραβοκρατίας; Πρώτον:
Η επίσημη αναγνώριση της ήττας του αμερικανικού-αραβο-δυτικού σχεδίου και η ένταξη της Συρίας στο στάδιο της πολιτικής νίκης, χάρη στο στρατηγικό όραμα και τις σταθερές θέσεις των Σύριων ηγετών που εκπροσωπούνται από τον Προέδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, ο οποίος επέδειξε σπάνιο θάρρος και ιστορική ανθεκτικότητα που τροφοδοτείται από μια σταθερή πίστη στη νίκη της Συρίας, χωρίς ποτέ να απομακρυνθεί από αυτήν. Δεύτερον: Η επιβεβαίωση ότι η ανθεκτικότητα του συριακού λαού, οι τεράστιες θυσίες και η αντίστασή του παρά τους κάθε είδους περιορισμούς, αδικίες, βασανιστήρια και περιπλανήσεις δεν ήταν μάταιες, γιατί οδήγησαν στην αραβική αναγνώριση της νίκης της Συρίας και κατά συνέπεια είναι το μόνο κόμμα που είναι εξουσιοδοτημένο να ανιχνεύει το μέλλον της χώρας του.
Τρίτον: Η πρόσκληση του Αραβικού Συνδέσμου που απευθύνθηκε στη Συρία να επιστρέψει για να καταλάβει την έδρα του εντός της έφτασε για να διορθώσει ένα μοιραίο λάθος που διαπράχθηκε εναντίον της Συρίας και του λαού της, για να ξεπεράσει ένα οδυνηρό στάδιο και να ανοίξει μια νέα σελίδα «διμερών σχέσεων» μεταξύ Συρία και τους Άραβες αδελφούς της, ιδίως με την επίδοση των διαπιστευτηρίων των πρεσβευτών των αραβικών χωρών στον Πρόεδρο Αλ Άσαντ αυτοπροσώπως. [Αυτό το τελευταίο σημείο πρέπει να υπογραμμιστεί δεδομένου ότι ο Πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ δήλωσε, μετά την τελευταία του επίσκεψη στη Μόσχα, ότι η ενίσχυση και ανάπτυξη των διμερών σχέσεων μεταξύ των αραβικών χωρών είναι πιο σημαντική από την αναστολή ή την αποκατάσταση της έδρας της Συρίας στην τον Αραβικό Σύνδεσμο, επειδή αποτελούν τη βάση για πιο αποτελεσματική και αποτελεσματική αραβική δράση. NdT] Τέταρτον: Η επιστροφή των Αράβων στην καρδιά του αραβισμού είναι η αρχή και όχι το τέλος του πολέμου στη Συρία. Ωστόσο, εκτός από το αποτέλεσμα της ανθεκτικότητας και της σταθερότητας της συριακής πολιτικής, διπλωματικής και στρατιωτικής ηγεσίας, είναι επίσης αποτέλεσμα της απόλυτης πεποίθησης του συριακού λαού ότι η Συρία δεν θα ηττηθεί όποιες κι αν είναι οι θυσίες. Πέμπτον: Οι μάσκες των ύπουλων που έπεσαν, τόσο στη χώρα όσο και στην περιοχή και στο εξωτερικό, δεν οφείλονται στην απόφαση της Λέγκας, αυτή καθεαυτή, αλλά στις διπλωματικές και πολιτικές συνέπειες της, αφού ήρθε να αποδείξει την ορθότητα του συριακού στρατηγικού οράματος και ότι τελικά θα επικρατήσει ο νόμος. Έκτον:
Ο ισχυρισμός ορισμένων για τους όρους που επιβλήθηκαν στη Συρία για την επιστροφή της στον Αραβικό Σύνδεσμο έχει φθαρεί και η ισχύς του έχει λήξει. Χρησιμοποιήθηκε για να συγκαλύψει την αποτυχία, να παραδεχτεί το λάθος και να υποτιμήσει τη σημασία της συριακής νίκης.
Στην πραγματικότητα, ο νικητής είναι αυτός που θέτει τους όρους του και όχι το αντίστροφο. Επιπλέον, δεν αποκαλύπτουμε μυστικό αφήνοντας να γίνει γνωστό ότι η Συρία ήταν αυτή που έθεσε την ομόφωνη ψήφο ως όρο για την επιστροφή της στη Λίγκα. Σήμερα, μπορούμε να πούμε: επέστρεψαν στην ίδια την καρδιά του αραβισμού και, επίσης, ότι η αιώνια σιωπή των μαρτύρων του συριακού αραβικού στρατού, της Χεζμπολάχ, του Ιράν και της Ρωσίας θα παραμείνει ριζωμένη στο συριακό έδαφος. Στα μάτια μας, είναι οι ήρωες που ήχησαν την κατηγορία για τη νίκη που αρμόζει στη Συρία και την αραβικότητά της.
Όσο για αυτούς που στέκονταν στην όχθη του ποταμού περιμένοντας να περάσει το πτώμα, λέμε· ακόμα κι αν κόντεψε να πνιγεί, το ποτάμι του αληθινού αραβισμού κύλησε από τη Συρία και αρκεί τώρα να τους σαρώσει...
πηγή: Al Watan
• Οι επιχειρησιακές μονάδες που είναι υπεύθυνες για την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ: https://www.youtube.com/watch?v=ZfqgYo6R8WA Σύνοψη του δημοσιογράφου για τον οπλισμό των «ανταρτών» στη Συρία: Η διαφωνία μεταξύ των Κατάρ και των Σαουδάραβων ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2013.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, με την υποστήριξη του Κατάρ και της Τουρκίας, ήθελε να επιβλέπει την παράδοση των όπλων στους αντάρτες προκειμένου να ενισχύσουν την κυριαρχία τους στο έδαφος, γεγονός που εξόργισε τους Σαουδάραβες και οδήγησε στη διάσπαση των μαχητών.
Άρα οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι που υποστηρίζονται από το Κατάρ πολέμησαν από τη μία πλευρά και οι υποστηριζόμενοι από τη Σαουδική Αραβία Σαλαφιστές πολέμησαν από την άλλη; Απάντηση από την HBJ: Μόλις ξεκίνησε η (συριακή) κρίση και άρχισε να εξελίσσεται, ο συντονισμός Σαουδικής Αραβίας-Κατάρ ήταν απόλυτος.
Ο Σεΐχης Χαμάντ (μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι) με έστειλε στον βασιλιά Αμπντάλα (μπιν Αμπντελαζίζ Αλ Σαούντ). Του μίλησα γι' αυτό. Εδώ θα πω κάτι νέο ο βασιλιάς Αμπντάλα ήταν δυσαρεστημένος και είπε ότι ο Μπασάρ είχε αίμα στα χέρια του κ.λπ.
Και πρόσθεσε : «Μου έστειλε τις υπηρεσίες πληροφοριών του για να μου εξηγήσουν τα πράγματα, αλλά στεκόμαστε στο πλευρό του συριακού λαού και μετά την αραβική άνοιξη και όλα όσα συνέβησαν στον αραβικό κόσμο, δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε κάποιον έτσι, γιατί θα μας αντανακλούσε αρνητικά. Θα σταθούμε δίπλα στον κόσμο. Συμφωνούμε μαζί σας. Δείτε τι χρειάζεται και ενημερώστε μας», με άλλα λόγια, μείνετε στο πίσω κάθισμα.
Του είπα ότι έπρεπε να συντονιστούμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιορδανία και το Κατάρ». Έτσι ξεκινήσαμε να το συζητάμε μαζί τους. Έχουν δημιουργηθεί δύο επιχειρησιακές μονάδες, η μία στην Ιορδανία και η άλλη στην Τουρκία. Στόχος μας ήταν να υποστηρίξουμε την αντίσταση [στη συριακή κυβέρνηση. NdT].
Τότε είχε ξεκινήσει η ροή των προσφύγων και οι Τούρκοι μας έλεγαν: «αν ο αριθμός τους ξεπεράσει κάποιο όριο, θα μπούμε στη Συρία και θα φέρουμε τους μισούς από αυτούς πίσω στο τμήμα (του εδάφους) που θα καταλάβουμε». που σημαίνει διχασμένη Συρία.
Και αυτό, γιατί εκτός από το κουρδικό θέμα οι Τούρκοι έχουν άλλους υπολογισμούς. Δημιουργήθηκαν λοιπόν οι πυρήνες επιχειρήσεων στις οποίες υπήρχαν εκπρόσωποι της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Τουρκίας, της Ιορδανίας και της Αμερικής. Όλα περνούσαν από αυτήν την επιτροπή για το ένα ή το άλλο. https://www.youtube.com/watch?v=sgKFADSCKZc&t=90s Ο Μπαντάρ (που έγινε επικεφαλής) της Σαουδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ανέλαβε τον (συριακό) φάκελο και άρχισε να σχεδιάζει να τελειώσει την υπόθεση Μπασάρ Ασσάντ με στόχο να αλλάξει τις αρχές στη Συρία. Αυτό θέλαμε όλοι όχι μόνο η Σαουδική Αραβία. Αυτός ήταν ο στόχος αφού υπήρξε μια επανάσταση που απαιτούσε την απομάκρυνση του Μπασάρ Ασσάντ. Είχατε δύο λειτουργικά κελιά. Γιατί νομίζεις ότι ήταν εκεί; Για τον σκοπό προφανώς!
Στην συνέχεια, ο Bandar ζήτησε κολοσσιαία χρηματοδότηση περίπου 2000 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είχαμε πρωτοκαθεδρία σε αυτό το θέμα μόνο τους πρώτους μήνες. Όταν έφτασε ο Μπαντάρ, υπήρχε διαφωνία μεταξύ μας για το πώς να τον χειριστούμε.
Ο Μπαντάρ ζήτησε την συμμετοχή άλλων κρατών, αλλά τότε το Κατάρ δεν συμμετείχε. Στην συνέχεια υπήρξε μια συνάντηση στο Ριάντ των υπουργών Εξωτερικών, Πληροφοριών και Άμυνας του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και πιστεύω, της Τουρκίας. Αν δεν κάνω λάθος ήταν παρούσες όλες οι χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου.
Στην συνέχεια ο Μπαντάρ μας εξήγησε πώς σκόπευε να πολιορκήσει την Δαμασκό από 4 ή 5 ομάδες για να δημιουργήσει χάος και να πάει στο παλάτι της δημοκρατίας και να σκοτώσει τον Μπασάρ. Περίπου πενήντα άτομα ήταν παρόντα (στη συνάντηση) και μπορούσαν να καταθέσουν.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου