Η Ουκρανία έχει γίνει ένα πεδίο δοκιμής για τα δυτικά όπλα και ένα πραγματικό εργαστήριο καινοτομίας στο πεδίο της μάχης.
Δοκιμές όπλων σε πραγματικές μάχες. Το CNN υποστηρίζει σε ένα άρθρο ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία πρόσφερε επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους μια σπάνια ευκαιρία να μελετήσουν πώς αποδίδουν τα δικά τους οπλικά συστήματα υπό συνθήκες έντονης χρήσης σε αυτή τη νέα σύγχρονη σύγκρουση. " Η Ουκρανία είναι από κάθε άποψη ένα εργαστήριο όπλων επειδή αυτός ο εξοπλισμός δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε σύγκρουση μεταξύ δύο βιομηχανικά προηγμένων εθνών " και ότι " για τον αμερικανικό στρατό, η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει γίνει μια απίστευτη πηγή δεδομένων για τη χρήση του δικά τους συστήματα ». "Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης μελετήσει προσεκτικά τη σύγκρουση για να πάρουν μαθήματα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει ένας πόλεμος μεταξύ δύο σύγχρονων εθνών στον 21ο αιώνα », λένε τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης που σφυρίζουν: « Αυτές είναι δοκιμές μάχης στον κόσμο ».
Το CNN αναφέρει ότι « ορισμένα συστήματα μεγάλης κλίμακας που δόθηκαν σε Ουκρανούς - όπως το drone Switchblade 300 και ένας πύραυλος που έχει σχεδιαστεί για να στοχεύει εχθρικά συστήματα ραντάρ - έχουν αποδειχθεί λιγότερο αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης από ό,τι αναμενόταν, σύμφωνα με έναν αξιωματικό στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ. γνωρίζοντας το πεδίο της μάχης , καθώς και πρόσφατη μελέτη βρετανικής δεξαμενής σκέψης. Αντίθετα, ο αμερικανικής κατασκευής ελαφρύς εκτοξευτής πολλαπλών πυραύλων M142, ή Himars, ήταν κρίσιμος για την επιτυχία της Ουκρανίας ». « Οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ πήραν πολύτιμα μαθήματα σχετικά με τη συχνότητα επισκευής και συντήρησης που απαιτούνται αυτά τα συστήματα υπό τόσο βαριά χρήση.«Προσθέτει τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
« Ο τρόπος με τον οποίο η Ουκρανία χρησιμοποίησε την περιορισμένη προμήθεια πυραύλων HIMARS για να προκαλέσει τον όλεθρο στη ρωσική διοίκηση και τον έλεγχο, χτυπώντας θέσεις διοίκησης, αρχηγεία και αποθήκες ανεφοδιασμού, ήταν εντυπωσιακός», δήλωσε αξιωματούχος της άμυνας, προσθέτοντας ότι οι στρατιωτικοί ηγέτες [των ΗΠΑ] θα μελετήσουν αυτό εδώ και χρόνια », αναφέρει το CNN . Μια άλλη κρίσιμη πληροφορία σχετικά με το όπλο M777 θα μπορούσε να δοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ισχυρό πυροβολικό ήταν ένα ουσιαστικό μέρος της ουκρανικής ισχύος στο πεδίο της μάχης », σύμφωνα με το CNN , το οποίο αναφέρει, επικαλούμενο έναν αξιωματούχο άμυνας των ΗΠΑ, ότι «Οι κάννες των οβίδων χάνουν την όψη τους εάν εκτοξευθούν πάρα πολλές οβίδες σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθιστώντας το πυροβολικό λιγότερο ακριβές και λιγότερο αποτελεσματικό ».
Είναι σαφές ότι για τους Αμερικανούς αξιωματούχους, η Ουκρανία είναι, ανοιχτά, πάνω από όλα ένας χώρος αποδείξεων όπου μπορούν να δοκιμάσουν τα όπλα τους σε πραγματικές συνθήκες μάχης. Τα σύγχρονα οπλικά συστήματα, ειδικότερα, παραδόθηκαν στην Ουκρανία μόνο σε μικρό αριθμό. Δεν έχει νόημα από στρατιωτική άποψη, αλλά είναι πολύ λογικό αν θέλεις να δοκιμάσεις ένα (νέο) όπλο σε συνθήκες μάχης.
Η δυτική βιομηχανία όπλων τρίβει τα χέρια της χρησιμοποιώντας Ουκρανούς στρατιώτες ως φτηνή τροφή για κανόνια.
πηγή: Continental Observer
« Εδώ είναι κάτι που πρέπει να καταλάβετε. Δεν είχαμε καμία ευκαιρία να κάνουμε διαφορετικά . " (Βλαντιμίρ Πουτίν)
Το σχέδιο στρατιωτικής εμπλοκής της Ρωσίας είναι μια σιωπηρή παραδοχή ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν πλέον να διατηρήσουν την παγκόσμια κυριαρχία τους μόνο με οικονομικά ή πολιτικά μέσα. Μετά από εξαντλητική ανάλυση και συζήτηση, οι δυτικές ελίτ κατέληξαν σε μια πορεία δράσης για να χωρίσουν τον κόσμο σε αντιμαχόμενα μπλοκ για να συνεχίσουν τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας. Ο απώτερος στρατηγικός στόχος της τρέχουσας πολιτικής είναι να σφίξει τη λαβή των δυτικών ελίτ στους μοχλούς της παγκόσμιας ισχύος και να αποτρέψει τη διάλυση της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες». Αλλά μετά από 11 μήνες συνεχούς πολέμου στην Ουκρανία, ο δυτικός συνασπισμός που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ βρίσκεται σε χειρότερη θέση από ό,τι όταν ξεκίνησε. Εκτός από το γεγονός ότι οι οικονομικές κυρώσεις έχουν επηρεάσει σοβαρά τους στενότερους ευρωπαίους συμμάχους της Ουάσιγκτον, ο δυτικός έλεγχος της Ουκρανίας έχει βυθίσει την οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση, κατέστρεψε μεγάλο μέρος της κρίσιμης υποδομής της χώρας και εξάλειψε σημαντικό μέρος του ουκρανικού στρατού. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ουκρανικές δυνάμεις υφίστανται τώρα μη βιώσιμες απώλειες στο πεδίο της μάχης, θέτοντας το υπόβαθρο για την αναπόφευκτη διάλυση του κράτους. Όποια και αν είναι η έκβαση της σύγκρουσης, ένα είναι σίγουρο: η Ουκρανία δεν θα υπάρχει πλέον ως βιώσιμο, ανεξάρτητο και συνεχόμενο κράτος. κατέστρεψε μεγάλο μέρος της κρίσιμης υποδομής της χώρας και εξολόθρευσε σημαντικό τμήμα του ουκρανικού στρατού. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ουκρανικές δυνάμεις υφίστανται τώρα μη βιώσιμες απώλειες στο πεδίο της μάχης, θέτοντας το υπόβαθρο για την αναπόφευκτη διάλυση του κράτους. Όποια και αν είναι η έκβαση της σύγκρουσης, ένα είναι σίγουρο: η Ουκρανία δεν θα υπάρχει πλέον ως βιώσιμο, ανεξάρτητο και συνεχόμενο κράτος. κατέστρεψε μεγάλο μέρος της κρίσιμης υποδομής της χώρας και εξολόθρευσε σημαντικό τμήμα του ουκρανικού στρατού. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ουκρανικές δυνάμεις υφίστανται τώρα μη βιώσιμες απώλειες στο πεδίο της μάχης, θέτοντας το υπόβαθρο για την αναπόφευκτη διάλυση του κράτους. Όποια και αν είναι η έκβαση της σύγκρουσης, ένα είναι σίγουρο: η Ουκρανία δεν θα υπάρχει πλέον ως βιώσιμο, ανεξάρτητο και συνεχόμενο κράτος.
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του τρέχοντος πολέμου είναι απλώς η έλλειψη προετοιμασίας από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα υπέθετε κανείς ότι αν τα μανταρίνια της εξωτερικής πολιτικής αποφάσιζαν να «κλειδώσουν τα κέρατα» με τη μεγαλύτερη πυρηνική υπερδύναμη του κόσμου, θα είχαν κάνει τον απαραίτητο σχεδιασμό και προετοιμασία για να εξασφαλίσουν την επιτυχία. Προφανώς, δεν ήταν έτσι. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ φαίνονται έκπληκτοι που οι οικονομικές κυρώσεις απέτυχαν και στην πραγματικότητα ενίσχυσαν την οικονομική κατάσταση της Ρωσίας.
Βλέπουμε την ίδια ανικανότητα στην προμήθεια φονικών όπλων στην Ουκρανία. Πώς να εξηγήσετε ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ έξυσαν μανιωδώς το κάτω μέρος των συρταριών για να βρουν όπλα για την Ουκρανία; Άρχισαν πραγματικά οι ηγέτες μας έναν πόλεμο με τη Ρωσία χωρίς να γνωρίζουν αν είχαν αρκετά όπλα και πυρομαχικά για να πολεμήσουν τον εχθρό; Αυτό φαίνεται να ισχύει.
Και ήταν τόσο σίγουροι οι ηγέτες μας ότι η σύγκρουση θα ήταν μια εξέγερση χαμηλής έντασης που ποτέ δεν σχεδίασαν έναν πλήρη χερσαίο πόλεμο, με συνδυασμένα όπλα; Για άλλη μια φορά, αυτό φαίνεται να ισχύει.
Δεν είναι ασήμαντα λάθη. Το επίπεδο ανικανότητας στο σχεδιασμό αυτού του πολέμου ξεπερνά οτιδήποτε έχουμε δει στο παρελθόν. Φαίνεται ότι όλη η προετοιμασία επικεντρώθηκε στην πρόκληση μιας ρωσικής εισβολής και όχι στα γεγονότα που θα συνέβαιναν αμέσως μετά. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι το Πεντάγωνο δεν έχει «ποντάρει» ποτέ στον ίδιο τον πόλεμο ή στη σύγκρουση όπως αυτή εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή. Διαφορετικά, πώς να εξηγήσετε αυτά τα κραυγαλέα λάθη κρίσης:
- Ποτέ δεν πίστευαν ότι οι κυρώσεις θα είχαν μπούμερανγκ.
- Ποτέ δεν πίστευαν ότι θα ξεμείνουν από όπλα και πυρομαχικά.
- Ποτέ δεν πίστευαν ότι τα έσοδα της Ρωσίας από το πετρέλαιο θα εκτοξευόντουσαν στα ύψη.
- Ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι η πλειονότητα των χωρών θα διατηρούσε κανονικές σχέσεις με τη Ρωσία.
- Ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι θα χρειαζόταν μια συνεκτική στρατιωτική στρατηγική για να διεξαγάγουν έναν χερσαίο πόλεμο στην Ανατολική Ευρώπη.
Υπάρχει κάτι που έκαναν καλά;
Όχι ότι μπορούμε να δούμε.
Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το απόσπασμα από μια συνέντευξη με τον πρώην ταξίαρχο Έριχ Βαντ, ο οποίος ήταν πολιτικός σύμβουλος της Άνγκελα Μέρκελ από το 2006 έως το 2013:
Ερώτηση : Και εσείς έχετε δεχθεί επίθεση επειδή ζητήσατε διαπραγματεύσεις.
Ταξίαρχος Erich Vad: Ναι, όπως και ο Γενικός Επιθεωρητής των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατηγός Eberhard Zorn, ο οποίος, όπως και εγώ, προειδοποίησε να μην υπερεκτιμηθούν οι περιορισμένες περιφερειακές επιθέσεις των Ουκρανών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες - που γνωρίζουν τι συμβαίνει στις μυστικές υπηρεσίες, τι συμβαίνει στο έδαφος και τι σημαίνει πραγματικά πόλεμος - μένουν σε μεγάλο βαθμό εκτός συζήτησης. Δεν ταιριάζουν στη διαμόρφωση της γνώμης των ΜΜΕ. Βιώνουμε σε μεγάλο βαθμό έναν συγχρονισμό μέσων που δεν έχω βιώσει ποτέ στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. (…)
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις πρέπει πάντα να συνδυάζονται με προσπάθειες εξεύρεσης πολιτικών λύσεων. Η μονοδιάσταση της τρέχουσας εξωτερικής πολιτικής είναι δύσκολο να υπομείνει. Είναι πολύ επικεντρωμένο στα όπλα. Το κύριο καθήκον της εξωτερικής πολιτικής είναι και παραμένει η διπλωματία, η συμφιλίωση συμφερόντων, η κατανόηση και η διαχείριση των συγκρούσεων. Μου λείπει εδώ. Είμαι χαρούμενος που επιτέλους έχουμε έναν υπουργό Εξωτερικών στη Γερμανία, αλλά δεν αρκεί να χρησιμοποιούμε πολεμική ρητορική και να περπατάμε γύρω από το Κίεβο ή το Ντονμπάς με κράνος και αλεξίσφαιρο γιλέκο. Δεν είναι αρκετό. (…)
Στη συνέχεια, τίθεται ξανά το ερώτημα τι πρέπει να γίνει με τις παραδόσεις δεξαμενών. Για να ξαναπάρουμε την Κριμαία ή το Ντονμπάς, δεν αρκούν τα κουνάβια και οι λεοπαρδάλεις. Στην ανατολική Ουκρανία, στην περιοχή Μπαχμούτ, οι Ρώσοι σημειώνουν σαφή πρόοδο. Πιθανότατα θα έχουν κατακτήσει πλήρως το Donbass σύντομα. Απλά σκεφτείτε την αριθμητική υπεροχή των Ρώσων έναντι της Ουκρανίας. Η Ρωσία μπορεί να κινητοποιήσει έως και δύο εκατομμύρια εφέδρους. Η Δύση μπορεί να στείλει εκεί 100 κουνάβια και 100 λεοπαρδάλεις, δεν αλλάζουν τη συνολική στρατιωτική κατάσταση. Και το κυρίαρχο ερώτημα είναι πώς να τερματιστεί μια τέτοια σύγκρουση με μια πολεμική πυρηνική δύναμη - προσέξτε, η ισχυρότερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο! – που θέλει να επιβιώσει χωρίς να μπει σε τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. (…)
Μπορείτε να συνεχίσετε να εξουθενώνετε τους Ρώσους, που σημαίνει εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, αλλά και από τις δύο πλευρές. Και αυτό σημαίνει μεγαλύτερη καταστροφή της Ουκρανίας. Τι μένει από αυτή τη χώρα; Θα ξυριστεί. Τελικά, αυτό δεν είναι πλέον επιλογή ούτε για την Ουκρανία. Το κλειδί για την επίλυση της σύγκρουσης δεν βρίσκεται στο Κίεβο, ούτε στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες ή το Παρίσι, είναι στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα. (…) Ένα ευρύτερο μέτωπο για την ειρήνη πρέπει να οικοδομηθεί στην Ουάσιγκτον. (…) Διαφορετικά, θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα βρεθούμε στη μέση του τρίτου παγκοσμίου πολέμου ».1 .
Ας συνοψίσουμε:
• Τα μέσα ενημέρωσης «υπερεκτιμούν (την επίδραση) των περιφερειακά περιορισμένων ουκρανικών επιθέσεων». Με λίγα λόγια, οι Ουκρανοί χάνουν τον πόλεμο.
• Οι Ρώσοι κερδίζουν τον πόλεμο. ("Οι Ρώσοι προχωρούν ξεκάθαρα. Πιθανότατα θα έχουν κατακτήσει πλήρως το Donbass σύντομα").
• Τα όπλα από μόνα τους δεν θα αλλάξουν την έκβαση του πολέμου. ("Οι Martens και οι λεοπαρδάλεις δεν αρκούν.")
• Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η Δύση έχει σαφώς καθορισμένους στρατηγικούς στόχους. "Θέλετε να αποκτήσετε προθυμία να διαπραγματευτείτε τις παραδόσεις τανκ; Θέλετε να ανακαταλάβετε το Ντονμπάς ή την Κριμαία; Ή θέλετε να νικήσετε εντελώς τη Ρωσία; Δεν υπάρχει ρεαλιστικός ορισμός του τελικού κράτους. Και χωρίς μια συνολική πολιτική και στρατηγική αντίληψη , οι παραδόσεις όπλων είναι καθαρός μιλιταρισμός… Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις πρέπει πάντα να συνδυάζονται με προσπάθειες για την εξεύρεση πολιτικών λύσεων»)
Αυτό δεν είναι μόνο ένα κατηγορητήριο για τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο πόλεμος, αλλά και για τους στρατηγικούς στόχους που παραμένουν σκοτεινοί και ακαθόριστοι. Το ΝΑΤΟ καθοδηγείται από τη μύτη από την Ουάσιγκτον, αλλά η Ουάσιγκτον δεν έχει ιδέα τι θέλει να πετύχει. «Η αποδυνάμωση της Ρωσίας» δεν είναι μια συνεκτική στρατιωτική στρατηγική. Στην πραγματικότητα είναι μια φαντασίωση που τρέφεται από πολεμοχαρείς νεοσυντηρητικούς που παίζουν στρατηγούς πολυθρόνας. Αλλά αυτός είναι ο λόγος που βρισκόμαστε στη δύσκολη θέση που βρισκόμαστε σήμερα, γιατί αυτή η πολιτική βρίσκεται στα χέρια των διαταραγμένων φαντασιωτών. Πιστεύει κανείς σοβαρά ότι ο ουκρανικός στρατός θα ανακτήσει τα εδάφη στην ανατολική Ουκρανία που προσαρτήθηκαν από τη Ρωσία;
Όχι, κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν το πιστεύει. Και όμως, η ψευδαίσθηση ότι οι «γενναίοι Ουκρανοί κερδίζουν» επιμένει, παρόλο που οι απώλειες αυξάνονται, η σφαγή αυξάνεται και εκατομμύρια Ουκρανοί εγκαταλείπουν τη χώρα. Είναι απίστευτο.
" Πρέπει επομένως να υποψιαστούμε ότι η πραγματική πρόθεση ενός μικρού αριθμού χωρών που διαφημίζουν τα πλεονεκτήματα μιας διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες είναι να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση στο υπάρχον σύστημα διεθνούς δικαίου, να επιβάλουν τα δικά τους πρότυπα και τη δική τους βούληση σε άλλους θέτοντας τα στενά τους συμφέροντα στο κέντρο του σύμπαντος και ανοίγοντας την πίσω πόρτα στα διπλά μέτρα και την εξαιρετικότητα. Η δήλωση που έκανε ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ νωρίτερα σήμερα μόνο μας πείθει ότι οι υποψίες μας είναι απολύτως δικαιολογημένες. Εάν αφήσουμε αυτή την επικίνδυνη τάση να συνεχιστεί ανεξέλεγκτα, ο κόσμος μας θα οπισθοχωρήσει σε μια εποχή που κυριαρχούσε ο νόμος της ζούγκλας και η πολιτική εξουσίας. Όλοι οι ειρηνόφιλοι άνθρωποι του κόσμου θα πρέπει να είναι προσεκτικοί με αυτό. Ελπίζουμε ότι αυτή η συνάντηση θα είναι μια ευκαιρία για όλες τις χώρες να επιβεβαιώσουν απερίφραστα ότι υπάρχει μόνο ένα σύστημα στον κόσμο, δηλαδή το διεθνές σύστημα με τα Ηνωμένα Έθνη στο επίκεντρό του. ότι υπάρχει μόνο μία τάξη, δηλαδή η διεθνής τάξη που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. και ότι υπάρχει μόνο ένα σύνολο κανόνων, δηλαδή οι θεμελιώδεις κανόνες που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις που έχουν τις ρίζες τους στους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών »2 .
Θυμάστε το Δόγμα Πάουελ; Το Δόγμα Πάουελ δηλώνει ότι ένας κατάλογος ερωτήσεων πρέπει να απαντηθεί θετικά πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες αναλάβουν στρατιωτική δράση:
- Απειλείται ένα ζωτικό συμφέρον εθνικής ασφάλειας;
- Έχουμε ξεκάθαρο και εφικτό στόχο;
- Έχουν αναλυθεί πλήρως και ειλικρινά οι κίνδυνοι και το κόστος;
- Έχουν εξαντληθεί πλήρως όλα τα άλλα μη βίαια πολιτικά μέσα;
- Υπάρχει μια εύλογη στρατηγική εξόδου για να αποφευχθεί η ατελείωτη διαπλοκή;
- Έχουν ληφθεί πλήρως υπόψη οι συνέπειες της πράξης μας;
- Η δράση υποστηρίζεται από τον αμερικανικό λαό;
- Έχουμε ευρεία και γνήσια διεθνή υποστήριξη;
Ο πρώην υπουργός Άμυνας Κόλιν Πάουελ ανέπτυξε το Δόγμα του για την Αποφυγή Οποιουδήποτε Μελλοντικού Βιετνάμ. Και αν η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει ακόμη δεσμεύσει μαχητικά στρατεύματα των ΗΠΑ στην Ουκρανία, πιστεύουμε ότι είναι μόνο θέμα χρόνου. Άλλωστε, τα μέσα ενημέρωσης χτυπούν ήδη τα τύμπανα του πολέμου ενώ δαιμονοποιούν οτιδήποτε σχετίζεται με τη Ρωσία. Έτσι προετοιμάζουν παραδοσιακά το κοινό για πόλεμο. (« Ρωσοφοβία… συνίσταται στην απανθρωποποίηση των αντιπάλων του για να γίνει ο φόνος πιο αποδεκτός (και στην καταστροφή) όλων των ψυχικών περιορισμών που εμποδίζουν τους ανθρώπους να πέσουν στη βαρβαρότητα .» Gilbert Doctorow)
Εν τω μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να γεμίζουν με όπλα την Ουκρανία, ενώ το Πεντάγωνο έχει αρχίσει να εκπαιδεύει ουκρανικό στρατιωτικό προσωπικό στη Γερμανία και την Οκλαχόμα. Φαίνεται ότι έχει ήδη ληφθεί η απόφαση να παρασυρθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε μια άλλη σύγκρουση στην οποία δεν υπάρχει ζωτικό συμφέρον εθνικής ασφάλειας ή σαφής πορεία προς τη νίκη. Με άλλα λόγια, το Δόγμα Πάουελ απορρίφθηκε και αντικαταστάθηκε με ένα άλλο τρελό σχέδιο νεοσυντηρητικών για να παρασύρει τη Ρωσία σε ένα ματωμένο τέλμα τύπου «Αφγανιστάν» που θα εξαντλήσει τους πόρους της και θα την αποτρέψει από το να σταματήσει την επέκταση των ΗΠΑ στην Ασία.
Και πώς λειτουργεί το σχέδιο των νεοσυντηρητικών μέχρι στιγμής;
Δείτε τι είπε ο συνταγματάρχης Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ σε πρόσφατη συνέντευξη:
« Υπάρχουν τώρα 540.000 Ρώσοι στρατιώτες σταθμευμένοι στα περίχωρα της Ουκρανίας που προετοιμάζονται να ξεκινήσουν μια μεγάλη επίθεση που πιστεύω ότι πιθανότατα θα τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. 540.000 Ρώσοι στρατιώτες, 1000 πυραυλικά συστήματα πυροβολικού, 5000 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 1000 τανκς, εκατοντάδες και εκατοντάδες τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι. Η Ουκρανία θα δει τώρα έναν πόλεμο σε κλίμακα που δεν έχουμε δει από το 1945 ».
Και σαν να μην ήταν αρκετά σκοτεινό, εδώ είναι μερικές ακόμη πληροφορίες από ένα πρόσφατο βίντεο με τον Αλέξανδρο Μερκούρη και τον Άλεξ Χριστοφόρου:
« Άλεξ Χριστοφόρου: Υπάρχει απλώς ένας γενικός πανικός που κυριεύει τον ουκρανικό στρατό, το ΝΑΤΟ και τη Δύση. (…) Οι Ρώσοι είναι μάστορες στην τέχνη της απόκρυψης των μαχόμενων δυνάμεών τους (…) Άρα έχετε 500.000 στρατιωτικούς (στρατιώτες μάχης) που περιμένουν στα φτερά, κάτι που κάνει την Ουκρανία να αναρωτιέται: «Τι κάνουμε; Έχουμε βαλτώσει σε αυτήν την περιοχή του Bakhmout-Soledar όταν αυτοί οι 500.000 Ρώσοι στρατιώτες θα μπορούσαν να σχεδιάζουν να μας χτυπήσουν από οποιαδήποτε κατεύθυνση και δεν έχουμε ιδέα από πού θα προέλθει η επίθεση;
Αλέξανδρος Μερκούρης: Έχεις απόλυτο δίκιο. Οι Ρώσοι έχουν αναλάβει πλήρως τη στρατηγική πρωτοβουλία. Αφήνουν τους πάντες σε αβεβαιότητα και για να αυξήσουν περαιτέρω το αίσθημα πανικού στο Κίεβο, ένας Ρώσος στρατηγός, ο Σουλούκοφ, μόλις επισκέφτηκε τη ρωσική ομάδα στη Λευκορωσία, η οποία αυξάνεται συνεχώς σε μέγεθος (…) Αυτό σημαίνει - Είναι οι Ρώσοι σχεδιάζετε να προχωρήσετε νότια από τη Λευκορωσία; Δεν ξέρουμε πραγματικά. (…) Αλλά υπάρχει αυτή η τεράστια ενίσχυση σε όλα τα μέτωπα, μια τάξη μεγέθους μεγαλύτερη από οτιδήποτε έχουμε δει πριν. Δεν είναι μόνο εκατοντάδες χιλιάδες στρατεύματα που έχουν αναπτυχθεί, αλλά εκατοντάδες τανκς...οχήματα μάχης πεζικού, πυρομαχικά, τεμαχίων πυροβολικού… και όλα αυτά συσσωρεύονται σε τεράστια κλίμακα (…) και οι μάχες στο Donbass τις τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν έργο δύο οντοτήτων που δεν αποτελούν μέρος του τακτικού ρωσικού στρατού (η ομάδα Wagner και η πολιτοφυλακή Donbass). Οπότε πιστεύω ότι όλοι περιμένουν να συμβεί ένα πλήγμα. Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πού θα συμβεί αυτό. Δεν ξέρω (αλλά) οι Ρώσοι κατάφεραν να τα κρατήσουν όλα εξαιρετικά μυστικά. (…) Κανείς δεν ξέρει τι θα κάνουν, αλλά αυτό που μπορούμε να δούμε είναι αυτός ο μεγάλος αριθμός δυνάμεων που συγκεντρώνεται γύρω από την Ουκρανία, όπου οι Ουκρανοί είναι προφανώς πανικόβλητοι (επειδή φαίνεται ότι κάτι θα χτυπήσει σε μεγάλη κλίμακα (αλλά) δεν ξέρω από πού θα έρθει »3 .
Συμπέρασμα: Εάν η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ δεν έχουν μια συνεκτική στρατηγική για να κερδίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι σαφές ότι οι Ρώσοι έχουν. Στους τέσσερις μήνες από τη διαταγή μερικής κινητοποίησης του Πούτιν, επιπλέον 300.000 έφεδροι έχουν ενταχθεί στις μονάδες τους στο πεδίο της μάχης ή κατά μήκος της βόρειας περιμέτρου της Ουκρανίας. Το στάδιο είναι τώρα έτοιμο για έναν συμβατικό χερσαίο πόλεμο όπως κανείς στην Ουάσιγκτον δεν περίμενε ποτέ. Πιστεύουμε ότι η έκβαση αυτής της σύγκρουσης θα αναδιαμορφώσει την ξεπερασμένη αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης και θα αναγκάσει μια επανευθυγράμμιση που θα σηματοδοτήσει το τέλος της μονοπολικής εποχής.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: The Unz Review
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου