Οι ελίτ των δισεκατομμυριούχων χρησιμοποιούν την εξουσία τους στα μέσα ενημέρωσης, τους πολιτικούς και την κοινή γνώμη για να εξαναγκάσουν τον Τζο Μπάιντεν να στείλει στρατεύματα των ΗΠΑ στην Ουκρανία για να αποτρέψουν μια ρωσική νίκη.
Οι χαζοί συντηρητικοί πιστεύουν ότι τα μέσα ενημέρωσης κάνουν τη δουλειά τους για να αναφέρουν με ακρίβεια τις υποτιθέμενες παραβάσεις του Μπάιντεν. Όμως, στην πραγματικότητα, τα μέσα ενημέρωσης απλώς δείχνουν ότι μπορούν να αλλάξουν πλευρά ανά πάσα στιγμή για να ακολουθήσουν την ελιτίστικη ατζέντα.
Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται που το «πρόβλημα των διαβαθμισμένων εγγράφων» του Τζο Μπάιντεν εμφανίστηκε τη στιγμή που μια πόλη-κλειδί στην Ουκρανία (Soledar) απελευθερώθηκε από τα ρωσικά στρατεύματα. Όλες οι πρόσφατες αναφορές από την πρώτη γραμμή δείχνουν ότι ο ρωσικός στρατός συνεχίζει να καταλαμβάνει νέα εδάφη στα ανατολικά της χώρας, προκαλώντας παράλληλα σοβαρές απώλειες στις απαξιωμένες ουκρανικές δυνάμεις. Εν ολίγοις, ο ουκρανικός στρατός χτυπιέται σοβαρά, αναγκάζοντας τους Αμερικανούς σχεδιαστές πολέμου να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να κερδίσουν τον πόλεμο αντιπροσώπων τους με τη Ρωσία είναι να ζητήσουν την υποστήριξη ενός συνασπισμού εθνών (ΗΠΑ, Πολωνία, Ρουμανία και Ηνωμένο Βασίλειο) που είναι έτοιμοι να δεσμεύσουν στρατεύματα στη σύγκρουση, Εννοείται ότι το ΝΑΤΟ δεν θα συμμετάσχει άμεσα σε χερσαίο πόλεμο με τη Ρωσία. Ο Μπάιντεν απέρριψε προηγουμένως την ιδέα αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία, αναγνωρίζοντας ότι θα ισοδυναμούσε με την έναρξη ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά καθώς το σκάνδαλο με τα «απόρρητα έγγραφα» κλιμακώνεται, ο εύπλαστος πρόεδρος είναι πιθανό να παραταχθεί και να κάνει ό,τι του ζητήσει το γερακινό κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής. Εν ολίγοις, η υπόθεση των εγγράφων χρησιμοποιείται από παρασκηνιακούς μεσίτες εξουσίας που εκβιάζουν τον πρόεδρο για να επιδιώξουν τα δικά τους στενά συμφέροντα. Κρατάνε τον Μπράντον από τα αβλαβή. αναγνωρίζοντας ότι αυτό θα ισοδυναμούσε με την έναρξη ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Αλλά καθώς το σκάνδαλο με τα «απόρρητα έγγραφα» κλιμακώνεται, ο εύπλαστος πρόεδρος είναι πιθανό να παραταχθεί και να κάνει ό,τι του ζητήσει το γερακινό κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής. Εν ολίγοις, η υπόθεση των εγγράφων χρησιμοποιείται από παρασκηνιακούς μεσίτες εξουσίας που εκβιάζουν τον πρόεδρο για να επιδιώξουν τα δικά τους στενά συμφέροντα. Κρατάνε τον Μπράντον από τα αβλαβή. αναγνωρίζοντας ότι αυτό θα ισοδυναμούσε με την έναρξη ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Αλλά καθώς το σκάνδαλο με τα «απόρρητα έγγραφα» κλιμακώνεται, ο εύπλαστος πρόεδρος είναι πιθανό να παραταχθεί και να κάνει ό,τι του ζητήσει το γερακινό κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής. Εν ολίγοις, η υπόθεση των εγγράφων χρησιμοποιείται από παρασκηνιακούς μεσίτες εξουσίας που εκβιάζουν τον πρόεδρο για να επιδιώξουν τα δικά τους στενά συμφέροντα. Κρατάνε τον Μπράντον από τα αβλαβή. Η υπόθεση των εγγράφων χρησιμοποιείται από παρασκηνιακούς μεσίτες εξουσίας που εκβιάζουν τον πρόεδρο για να επιδιώξουν τα δικά τους στενά συμφέροντα. Κρατάνε τον Μπράντον από τα αβλαβή. Η υπόθεση των εγγράφων χρησιμοποιείται από παρασκηνιακούς μεσίτες εξουσίας που εκβιάζουν τον πρόεδρο για να επιδιώξουν τα δικά τους στενά συμφέροντα. Κρατάνε τον Μπράντον από τα αβλαβή.
Οι περισσότεροι αναγνώστες θα θυμούνται ότι ο φορητός υπολογιστής του Χάντερ Μπάιντεν περιέχει μια πληθώρα πληροφοριών που σχετίζονται με την τεράστια επιχείρηση επιρροής της οικογένειας Μπάιντεν. Όλες αυτές οι πληροφορίες αποσιωπήθηκαν σκόπιμα στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης για να ανοίξει ο δρόμος στον Μπάιντεν να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2020. Γιατί λοιπόν – αναρωτιέται κανείς – έχει γίνει πρωτοσέλιδο αυτό το νέο σκάνδαλο; εφημερίδες όταν η ιστορία του φορητού υπολογιστή έχει θαφτεί εντελώς; Και γιατί οι πιο πολεμοχαρείς νεοσυντηρητικοί στη Γερουσία, όπως η Λίντσεϊ Γκράχαμ, ζητούν έναν «ειδικό συνήγορο», όταν δεν έχουν κάνει καμία προσπάθεια να αποκαλύψουν τις άθλιες λεπτομέρειες του φορητού υπολογιστή; Αυτό είναι από ένα άρθρο Zero Hedge :
Ο γερουσιαστής Lindsey Graham (RS.C.), ανώτερο μέλος της Επιτροπής Δικαιοσύνης της Γερουσίας, ζήτησε την Τετάρτη από τον Γενικό Εισαγγελέα Merrick Garland να διορίσει έναν ειδικό σύμβουλο για τη διερεύνηση της χειραγώγησης απόρρητων εγγράφων από τον Πρόεδρο Μπάιντεν, όταν ήταν αντιπρόεδρος. (…)
«Πιστεύω ότι εάν πιστεύετε ότι χρειάζεται ένας ειδικός συνήγορος για να καθησυχάσει το κοινό σχετικά με τον χειρισμό απόρρητων εγγράφων από τον Ντόναλντ Τραμπ, θα πρέπει να εφαρμόσετε έναν ειδικό συνήγορο για τον λάθος χειρισμό απόρρητων εγγράφων από τον Πρόεδρο Μπάιντεν όταν ήταν αντιπρόεδρος», είπε ο Γκράχαμ κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο Η Martha MacCallum στο Fox News. (…)
«Γκάρλαντ, αν ακούς, αν πιστεύεις ότι είναι απαραίτητο να διορίσεις έναν ειδικό σύμβουλο για τον Πρόεδρο Τραμπ, τότε πρέπει να κάνεις ακριβώς το ίδιο και με τον Πρόεδρο Μπάιντεν όσον αφορά την αντιμετώπιση απόρρητων πληροφοριών», είπε ο Γκράχαμ .1 .
Τώρα λοιπόν η Lindsey Graham είναι υπέρμαχος της αλήθειας και της διαφάνειας;
Μη με κάνεις να γελάω.
Σας διαβεβαιώνω ότι εάν ο Μπάιντεν ανακοίνωνε την ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων μάχης στην Ουκρανία αύριο, ο Γκράχαμ θα αποσύρει αμέσως το αίτημά του για ειδικό σύμβουλο. Πρόκειται για την Ουκρανία, όχι απόρρητα έγγραφα ή δυνητικά παράνομη προεδρική συμπεριφορά. Και, ό,τι κι αν σκέφτεστε για τον Μπάιντεν, δεν θέλει να είναι ο πρόεδρος που ξεκινά τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δυστυχώς, οι ελίτ που ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης, οι πολιτικοί και το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου του έθνους είναι αποφασισμένες να διευρύνουν τη σύγκρουση, γι' αυτό και η αφήγηση των μέσων ενημέρωσης άλλαξε δραματικά την περασμένη εβδομάδα. Δείτε αυτό το σύντομο απόσπασμα από άρθρο του CNN που μέχρι στιγμής προωθεί το μιμίδιο "Η Ουκρανία κερδίζει" τους τελευταίους 11 μήνες.
« Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Δύσκολος. Κρατάμε μέχρι το τέλος», είπε ο στρατιώτης.
Ο στρατιώτης είναι μέλος της 46ης Αεροπορικής Ταξιαρχίας, η οποία ηγείται του αγώνα της Ουκρανίας για να κρατήσει το Soledar ενόψει μιας μαζικής επίθεσης από τα ρωσικά στρατεύματα και τους μισθοφόρους του Βάγκνερ. (…) Ο στρατιώτης είπε ότι πίστευε ότι οι Ουκρανοί στρατιωτικοί ηγέτες θα εγκατέλειπαν τελικά τον αγώνα για το Soledar και αναρωτήθηκε γιατί δεν το είχαν κάνει ακόμη.
«Όλοι καταλαβαίνουν ότι η πόλη θα εγκαταλειφθεί. Όλοι το καταλαβαίνουν αυτό», είπε. «Θέλω απλώς να καταλάβω ποιο είναι το νόημα [να τσακώνεσαι σπίτι με σπίτι]. Γιατί να πεθάνεις, αν ούτως ή άλλως θα την αφήσουμε σήμερα ή αύριο; »… « Κανείς δεν θα σας πει πόσοι είναι οι νεκροί και οι τραυματίες. Γιατί κανείς δεν ξέρει με σιγουριά. Ούτε ένα άτομο», είπε. «Ούτε στα κεντρικά γραφεία ούτε οπουδήποτε αλλού. Οι θέσεις λαμβάνονται και συνεχίζονται συνεχώς. Αυτό που ήταν το σπίτι μας σήμερα γίνεται του Βάγκνερ την επόμενη μέρα».
«Στο Soledar κανείς δεν μετράει τους νεκρούς», πρόσθεσε. "" Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Δύσκολος. Κρατάμε μέχρι το τέλος», είπε ο στρατιώτης.2 .
Μπορείτε να δείτε τη διαφορά στην κάλυψη των μέσων ενημέρωσης; Περισσότερες ιστορίες για «γενναίους» Ουκρανούς που ξυλοκοπούν φρικιαστικά Ρωσικά Ορκ. Οχι. Αντίθετα, είναι η ψυχρή, πικρή αλήθεια: η Ουκρανία χάνει και χάνει σκληρά. Πώς όμως εξηγείται αυτή η ξαφνική «αφηγηματική αλλαγή»; Και γιατί η Washington Post έδωσε μια πλατφόρμα σε δύο πολεμοκάπηλους της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους να ζητήσουν με πάθος επείγουσα στρατιωτική υποστήριξη για να αποκρούσει τη χειμερινή επίθεση της Ρωσίας; Εδώ είναι η πρώην υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις και ο πρώην υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς που κάνουν μια απελπισμένη και τελευταία έκκληση για άμεση βοήθεια για να αποτραπεί η κατάρρευση των ουκρανικών δυνάμεων στο Ντονμπάς:
« Αν και η απάντηση της Ουκρανίας στην εισβολή ήταν ηρωική και ο στρατός της απέδωσε έξοχα, η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε ερείπια, εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει, οι υποδομές της έχουν καταστραφεί και μεγάλο μέρος του ορυκτού πλούτου, της βιομηχανικής της ικανότητας και της σημαντικής γεωργικής γης βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο.
Η στρατιωτική ικανότητα και η οικονομία της Ουκρανίας εξαρτώνται πλέον σχεδόν εξ ολοκλήρου από τις γραμμές ζωής της Δύσης – κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών. (…) Υπό τις παρούσες συνθήκες, οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός κατόπιν διαπραγματεύσεων θα άφηνε τις ρωσικές δυνάμεις σε ισχυρή θέση για να επαναλάβουν την εισβολή τους μόλις είναι έτοιμες. Αυτό είναι απαράδεκτο.
Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί ένα τέτοιο σενάριο είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους να παράσχουν επειγόντως στην Ουκρανία μια δραματική αύξηση των στρατιωτικών προμηθειών και δυνατοτήτων – αρκετή για να αποτρέψει μια νέα ρωσική επίθεση και να επιτρέψει στην Ουκρανία να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις στα ανατολικά και νότια. (…)
Τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να παρέχουν στους Ουκρανούς πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς, προηγμένα drones, μεγάλα αποθέματα πυρομαχικών (συμπεριλαμβανομένων βλημάτων πυροβολικού), περισσότερα μέσα αναγνώρισης και επιτήρησης, καθώς και άλλο εξοπλισμό. Αυτές οι δυνατότητες χρειάζονται σε εβδομάδες, όχι σε μήνες. (…) Ο τρόπος για να αποφευχθεί μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία στο μέλλον είναι να βοηθήσουμε την Ουκρανία να αποκρούσει τον εισβολέα τώρα ».3 .
Κανονικά, τα μεγαλύτερα μέλη του πολιτικού κατεστημένου δείχνουν μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση στις δηλώσεις τους, αλλά όχι εδώ. Είναι καθαρή και απλή απόγνωση. Ο Ράις και ο Γκέιτς δηλώνουν ευθαρσώς ότι η Ουκρανία βρίσκεται σε δεινή κατάσταση, η οικονομία και οι υποδομές της είναι σε άθλια κατάσταση, εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και ότι το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού πλούτου της χώρας βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Ρωσίας. Είναι μια καταστροφή και είναι μια καταστροφή που ο Γκέιτς και ο Ράις θέλουν να επανορθώσουν εισάγοντας περισσότερα όπλα σε μια αποτυχημένη πολιτεία που δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει τον πόλεμο. Έχει νόημα αυτό;
Αυτή τη στιγμή, η ουκρανική πρώτη γραμμή καταρρέει, όπως και η ψευδαίσθηση ότι οι πόλεμοι καθορίζονται από την ικανότητα των υπηρεσιών προπαγάνδας. Αυτό που απομένει είναι η διαφαινόμενη προοπτική ότι οι Ρώσοι είναι ουσιαστικά έτοιμοι να επικρατήσουν στην πιο αιματηρή και συνεπακόλουθη πυρκαγιά αυτού του πολέμου, το Μπαχμούτ, τον ανατολικό συγκοινωνιακό κόμβο που πιθανότατα θα είναι το σημείο καμπής της γενικής εκστρατείας. Όταν πέσει ο Μπαχμούτ, οι Ουκρανοί θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν στην τρίτη και τέταρτη γραμμή άμυνας, κάτι που θα φέρει τον πόλεμο όλο και πιο κοντά στον Δνείπερο και μετά στο Κίεβο. Η καρό σημαία φαίνεται σταδιακά. Αλλά μην παίρνετε τα λόγια μου για αυτό. Εδώ είναι ένα απόσπασμα από μια συνέντευξη με τον στρατηγό Valery Zaluzhny,
« Η ρωσική κινητοποίηση λειτούργησε», λέει ο στρατηγός Zaluzhny. (…) «Δεν πρέπει να παραμελούμε τον εχθρό. Δεν είναι αδύναμοι…και έχουν μεγάλες δυνατότητες σε αριθμούς». (…) Η κινητοποίηση επέτρεψε επίσης στη Ρωσία να εναλλάσσει τις δυνάμεις της μέσα και έξω από το μέτωπο πιο συχνά, λέει, επιτρέποντάς της να ξεκουραστούν και να αναρρώσουν. «Από αυτή την άποψη, έχουν ένα πλεονέκτημα».
«Έτσι, όλα εξαρτώνται πραγματικά από την ποσότητα των προμηθειών, και αυτό καθορίζει την επιτυχία της μάχης σε πολλές περιπτώσεις». Ο στρατηγός Zaluzhny, ο οποίος βρίσκεται στη διαδικασία δημιουργίας ενός νέου σώματος στρατού, ανοίγει μια λίστα επιθυμιών. «Ξέρω ότι μπορώ να νικήσω αυτόν τον εχθρό», είπε. «Αλλά χρειάζομαι πόρους. Χρειάζομαι 300 τανκς, 600-700 IFV [οχήματα μάχης πεζικού], 500 Howitzer». Το προοδευτικό οπλοστάσιο που αναζητά είναι μεγαλύτερο από το σύνολο των τεθωρακισμένων δυνάμεων των περισσότερων ευρωπαϊκών στρατών. (…)
Ιδιωτικά, ωστόσο, Ουκρανοί και δυτικοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλοι τρόποι διέξοδος. «Μπορούμε και πρέπει να πάρουμε πολύ περισσότερα εδάφη», επιμένει ο στρατηγός Zaluzhny. Αλλά αναγνωρίζει έμμεσα ότι οι ρωσικές προόδους θα μπορούσαν να αποδειχθούν μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες και οι ουκρανικές προόδους ασθενέστερες. (…)
«Μου φαίνεται ότι είμαστε στην κόψη του ξυραφιού», προειδοποιεί ο στρατηγός Ζαλούζνι... «Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα επιτεθούν ξανά στο Κίεβο (…) Τα παιδιά έχουν αρχίσει να παγώνουν», είπε. «Σε ποια ψυχική κατάσταση θα είναι οι μαχητές; Χωρίς νερό, φως και θερμότητα, μπορούμε να μιλήσουμε για προετοιμασία αποθεμάτων για να συνεχίσουμε να πολεμάμε; »4 .
Ακούγεται αυτό σαν ένας στρατηγός βέβαιος για τις πιθανότητες επιτυχίας του ή ένας στρατιωτικός ηγέτης που μοιραία παραιτήθηκε για την ήττα;
Αυτό που λέει ο Zaluzhny είναι ότι χρειάζεται έναν εντελώς νέο στρατό για να μπορέσει να ανταγωνιστεί τους Ρώσους. (" Χρειάζομαι πόρους. Χρειάζομαι 300 τανκς, 600-700 IFVs, 500 Howitzer ") Και, ακόμα κι αν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, ο ουκρανικός λαός θα μείνει " παγωμένος " στο σκοτάδι, " χωρίς νερό, χωρίς φως και χωρίς θερμότητα . Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), 8 εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν ήδη καταφύγει στην Ευρώπη και 3 εκατομμύρια στη Ρωσία. ( Tass )
Ο πόλεμος της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας έχει μετατρέψει τη χώρα σε μια ακατοίκητη έρημο που υποστηρίζεται εξ ολοκλήρου από ξένες φιλανθρωπίες σε αντάλλαγμα για μια αποφασιστική δέσμευση στην παγκοσμιοποίηση της ατζέντας. Στην πραγματικότητα, «Στέκομαι με την Ουκρανία» σημαίνει «υποστηρίζω τη συνοπτική εξόντωση ενός ακμάζοντος πολιτισμού, ώστε η Ουάσιγκτον να μπορέσει να επιτύχει τις ολέθριες φιλοδοξίες της». Αυτό πραγματικά σημαίνει.
«Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής αναγνωρίζονται γενικά ως αρκετά σημαντικοί ώστε να επιτρέπουν σε ένα κράτος να ανταποκρίνεται στις επικοινωνιακές, μεταφορικές και βιομηχανικές του ανάγκες σε καιρό πολέμου, επομένως θεωρούνται γενικά στρατιωτικοί στόχοι κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. οπλισμένοι». – Εγχειρίδιο Υπουργείου Άμυνας των Η.Π.Α., Law of War
Δεν κατακρίνουμε τον Ζαλούζνι που απλώς κάνει τη δουλειά του. Επικρίνουμε τα γεράκια του πολέμου και τους νεοσυντηρητικούς της Αμερικής που προκάλεσαν αυτόν τον πόλεμο, αλλά δεν περίμεναν ποτέ την καταστροφή που δημιουργούσαν. Δεν περίμεναν ποτέ ότι μια μέρα ο υψηλόβαθμος αξιωματικός της Ουκρανίας θα απαιτούσε έναν εντελώς νέο στρατό για να νικήσει τους Ρώσους. Ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι οι πιο ολοκληρωμένες οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν ποτέ σε οποιαδήποτε χώρα θα απέδιδαν και θα έβλαπταν μόνο τους στενότερους συμμάχους μας στην Ευρώπη. Ποτέ δεν περίμεναν ότι αυτές οι ίδιες κυρώσεις θα χρησιμοποιηθούν για να εμπλουτίσουν τη Ρωσία και να ενισχύσουν τους δεσμούς της με χώρες που είναι στρατηγικοί αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών. Ποτέ δεν περίμεναν ότι η Κίνα και η Ινδία θα αποδοκιμάσουν τις κυρώσεις των ΗΠΑ και θα εκμεταλλευθούν πλήρως το φθηνό φυσικό αέριο και το πετρέλαιο της Ρωσίας για να αναπτύξουν τις οικονομίες τους, αφήνοντας την Ευρώπη να μαραζώνει σε μια μόνιμη ύφεση που προκαλείται από την παράλογη προσκόλλησή τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν περίμεναν τίποτα από όλα αυτά, κάτι που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ελιγμός της Ουκρανίας είναι ίσως ο πιο κακοσχεδιασμένος χαμός στην εξωτερική πολιτική όλων των εποχών, που οδήγησε στη μεγαλύτερη στρατηγική καταστροφή στην αμερικανική ιστορία.
Για τους ανθρώπους που έχουν παρακολουθήσει στενά τα γεγονότα στην Ουκρανία, τα περισσότερα από αυτά που λέω θα φαίνονται προφανή. Για όσους πιστεύουν τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης, πιστεύουμε ότι θα εκπλαγούν πολύ από τα επερχόμενα γεγονότα. Το αποτέλεσμα των συνδυασμένων χερσαίων πολέμων όπλων δεν αποφασίζεται από τους συγγραφείς μυθοπλασίας των New York Times. Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει υπέρ της πιο ισχυρής πλευράς, αυτό είναι σίγουρο. Ρίξτε μια ματιά σε αυτή τη σύντομη περίληψη που γράφτηκε από τον βετεράνο Αντισυνταγματάρχη των ΗΠΑ Alex Vershinin, ο οποίος εργάστηκε ως Αξιωματικός Μοντελοποίησης και Προσομοίωσης στο ΝΑΤΟ και την Ανάπτυξη και τον Πειραματισμό Έννοιας του Στρατού των ΗΠΑ:
" Οι πόλεμοι φθοράς κερδίζονται με την προσεκτική διαχείριση των δικών του πόρων ενώ καταστρέφονται εκείνοι του εχθρού. Η Ρωσία μπήκε στον πόλεμο με τεράστια υλική υπεροχή και μια μεγαλύτερη βιομηχανική βάση για να διατηρήσει και να αντικαταστήσει τις απώλειες. Διατήρησε προσεκτικά τους πόρους της, υποχωρώντας κάθε φορά που η τακτική κατάσταση στρεφόταν εναντίον της. Η Ουκρανία ξεκίνησε τον πόλεμο με μια μικρότερη δεξαμενή πόρων και βασίστηκε στον δυτικό συνασπισμό για να υποστηρίξει την πολεμική της προσπάθεια. Αυτή η εξάρτηση οδήγησε την Ουκρανία να ξεκινήσει μια σειρά τακτικά επιτυχημένων επιθέσεων, οι οποίες έχουν καταναλώσει στρατηγικούς πόρους που η Ουκρανία θα δυσκολευτεί να αντικαταστήσει πλήρως, κατά την άποψή μου. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει όλη την επικράτειά της,»5 .
Το ερώτημα εάν η Ρωσία έκανε λάθη στην αρχή της στρατιωτικής της επιχείρησης συμβάλλει στην κατανόηση του τι συμβαίνει τώρα. Σκέψου το. Ο Πούτιν κάλεσε 300.000 επιπλέον εφέδρους τον Σεπτέμβριο. Είναι μια παραδοχή ότι υπολόγισε λάθος τον αριθμό των μάχιμων στρατευμάτων που χρειαζόταν για να ολοκληρώσει την αποστολή. Τώρα όμως διόρθωσε αυτό το σφάλμα. Διαφορετικά, γιατί να καλέσει 300.000 έφεδρους και να βάλει τον πόλεμο σε αναμονή μέχρι να ενωθούν στις μονάδες τους και να είναι έτοιμοι για επιθετικές επιχειρήσεις;
Αυτό που προσπαθούμε να μεταφέρουμε είναι απλό: ο Πούτιν έχει πλέον συγκεντρώσει τον στρατό που χρειάζεται για να ολοκληρώσει τη δουλειά με στρατιωτική βία. Με απλά λόγια, είναι έτοιμος να δράσει. Μάλιστα, ο στρατός του έχει ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο στα ανατολικά της χώρας, όπου μια πόλη-κλειδί απελευθερώθηκε την Τρίτη (Soledar). Αναμένουμε ότι αυτές οι περιφερειακές νίκες θα συνεχιστούν τον χειμώνα και την άνοιξη. Δεν πιστεύουμε ότι η προμήθεια αρμάτων μάχης, τεθωρακισμένων οχημάτων, ακοντίων, Patriots ή άλλων οπλικών συστημάτων θα κάνει σημαντική διαφορά στην έκβαση του πολέμου. Ο μόνος τρόπος για την Ουάσιγκτον να αποφύγει μια ταπεινωτική ήττα στην Ουκρανία είναι να ηγηθεί ενός συνασπισμού χωρών που είναι έτοιμες να δεσμεύσουν μάχιμα στρατεύματα και αεροπορική δύναμη για να πολεμήσουν τον ρωσικό στρατό. Με άλλα λόγια,
Αυτός είναι ο πόλεμος που θέλουν οι φανατικοί νεοσυντηρητικοί και γι' αυτό χρησιμοποιούν τα «απόρρητα έγγραφα» για να κερδίσουν υποστήριξη από τον Μπάιντεν. Είναι εκβιασμός.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: The Unz Review
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου