Προβληματισμό προκάλεσαν οι αναφορές του Ρώσου επιστήμονα Βλαντίμιρ Μοζεγκόφ, ο οποίος περιγράφει το ιδεολογικό υπόβαθρο της σημερινής-στρατιωτικής αυτοκρατορίας των Ρώσων.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους προαναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
Το οξύμωρο της υποθέσεως μεταξύ άλλων είναι ότι κάνει αναφορές ενάντια στους κίναιδους ενώ παράλληλα δηλώνει όπως και άλλοι Ρώσοι ότι είναι συνεχιστές της Ρωμαϊκής Διονυσιακής αυτοκρατορίας με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη.
Η σύγχρονη Ρωσική αυτοκρατορία είναι σε αντίθεση με την μιλιταριστική-εμπορική Pax Americana των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Μοζεγκόφ κληρονόμος της Ρώμης και του "Βυζαντίου" είναι οι σύγχρονοι Ρώσοι. Κυριολεκτικά μείναμε άναυδοι καθώς ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας δήλωσε δημόσια ότι οι Ορθόδοξοι-Χριστιανοί Ρώσοι είναι συνεχιστές μιας Διονυσιακής Αυτοκρατορίας !!!
Είμαστε μια στρατιωτική αυτοκρατορία. Αυτό είμασταν πάντα και αυτό θα παραμείνουμε. Αυτό το γεγονός θα πρέπει απλώς να γίνει αποδεκτό ως δεδομένο, έχοντας πάψει να ντρεπόμαστε για αυτό, να το ισοπεδώνουμε, να αναζητούμε ευφημισμούς που αντικαθιστούν τις άβολες για κάποιο λόγο λέξεις, γράφει σε άρθρο του στη ρωσική ιστοσελίδα, ο πολιτικός επιστήμονας Βλαντίμιρ Μοζεγκόφ.
Μια στρατιωτική αυτοκρατορία απλώς αποδεχτείτε το. Και για να το πούμε σε όλο τον κόσμο: ναι, εμείς η Ρωσία είμαστε μια στρατιωτική αυτοκρατορία. Είμαστε ένας κόσμος με στρατιωτικά, πρώτα από όλα, νοήματα και αρετές. Έννοιες προστασίας και ανάπτυξης, στρατιωτικής ηθικής, πνευματικής ιεραρχίας. Η Ρωσία δημιουργήθηκε από πολεμιστές, δημιουργήθηκε από στρατιωτικές νίκες. Δημιουργήθηκε από στρατιωτική ανάπτυξη. Τι να ντρέπεσαι; Τι υπάρχει να κρύψεις;
Δεν πρέπει να είμαστε περήφανοι για όλα αυτά, να τα τονίζουμε με κάθε δυνατό τρόπο, να τα προωθούμε; Γιατί μόνο έτσι γεννιούνται, μεγαλώνουν, δυναμώνουν, μόνο έτσι υπάρχουν αληθινές αυτοκρατορίες. Για τις οποίες στην πρώτη θέση δεν είναι τα οικονομικά και η οικονομία, αλλά η αρχοντιά, η τιμή, η αξιοπρέπεια. Σε αυτές, ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας πολεμιστής και όχι ένας ολιγάρχης στο σκηνικό της «εξουσίας του λαού», όπως στις σύγχρονες λεγόμενες δημοκρατίες. Αλλά για κάποιο λόγο, θυμόμαστε ακόμα ότι είμαστε στρατιωτική αυτοκρατορία μόνο στις 9 Μαΐου.
Εμείς, η μεγάλη στρατιωτική αυτοκρατορία, έχουμε μόνο μια μέρα για στρατιωτική υπερηφάνεια, μια στρατιωτική παρέλαση, έναν πανηγυρικό θρίαμβο. «Πάνω από όλα πολιτισμικό νόημα» Ναι, μια θα ήταν καλά. Το κακό είναι ότι όλες τις άλλες μέρες γενικά το ξεχνάμε. Πρόκειται για το γεγονός ότι είμαστε, πρώτα απ’ όλα, μια στρατιωτική αυτοκρατορία.
Σε καμία περίπτωση μιλιταριστική ή εμπορική (όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία), αλλά στρατιωτική. Δηλαδή ένας κόσμος με πρωτίστως στρατιωτικό και πολιτιστικό νόημα. Διότι ακόμη και ο πόλεμος, κατά την κατανόησή μας – η κατανόηση μιας στρατιωτικής, και όχι μιας μιλιταριστικής και εμπορικής αυτοκρατορίας, δεν έχει επιθετική (ισχύ σε όλο τον κόσμο) ή οικονομικό (κέρδος), όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία, αλλά πάνω από όλα πολιτισμικό νόημα. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Βρετανία, που βασίζονται στην εξουσία της οικονομικής ολιγαρχίας, εμείς είμαστε οι κληρονόμοι της Ρώμης, οι κληρονόμοι του Βυζαντίου. Η Ρώμη είναι η ιδέα της δίκαιης εξουσίας σε όλο τον κόσμο. Η Ρώμη είχε τη δική της υψηλή ιδέα και τη δική της αποστολή: τη διάδοση του υψηλού ελληνικού πολιτισμού και την ιδέα της δικαιοσύνης σε όλο τον κόσμο. Αυτά είναι τα πράγματα που λαχταράει ο σύγχρονος κόσμος.
Είναι αυτά που του λείπουν αυτή την στιγμή. Και είναι αυτή ακριβώς η λαχτάρα του που έχει καεί με ένα πυρωμένο σίδερο για να τον κάνει ανίσχυρο, ανήμπορο, ανεκτικό (δηλαδή άψυχο, αδιάφορο στον αργό θάνατο), για να του τα αφαιρέσει στο τέλος όλα, την ελευθερία, να του στερήσει κάθε εναπομείναντα πολιτισμό, να τον οδηγήσει στο αιώνιο γκέτο – στο τελικό μαντρί-απομόνωσης της ολοκληρωτικής φιλελεύθερης δικτατορίας. Το δίλημμα του σύγχρονου κόσμου Αυτό είναι ακριβώς το δίλημμα του σύγχρονου κόσμου: ή η ιδεολογία ΛΟΑΤ+ και η πολιτιστική παρακμή (όχι μόνο οποιασδήποτε κοινότητας, αλλά κάθε ατόμου, με μοναδικό δικαίωμα την καταδίκη του), ή η παραδοσιακή αυτοκρατορία, η Ρώμη με την ιδέα της ευγένειας, της δικαιοσύνης και του πολιτισμού. Η Ρώμη ήταν ένα μικρό κράτος στις ακτές της Μεσογείου.
Στους αναπόφευκτους και επιτυχημένους πολέμους με την Καρχηδόνα, σε μεγάλο βαθμό απροσδόκητα, αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για ένα ισχυρό περιφερειακό κέντρο που έλεγχε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Και από εκεί η μοίρα του ακολούθησε την αντίστροφη πορεία, ξεκίνησε η ύπαρξή του ως παγκόσμια στρατιωτική αυτοκρατορία. Μια αυτοκρατορία με μια μεγάλη αποστολή – να φέρει ειρήνη, γαλήνη καλλιέργεια και πολιτισμό στον κόσμο. Ναι – μέσω πολέμου, στρατιωτικών εκστρατειών και κατακτήσεων. Είτε είναι κακό είτε καλό, ποτέ δεν ήταν και δεν θα είναι διαφορετικά στον κόσμο μας. Ο κόσμος δεν κατακτιέται μόνο με το κήρυγμα, ακόμα και ο πιο όμορφος.
Ο κόσμος κερδίζεται με το κήρυγμα και με το σπαθί. Και το ευαγγέλιο δεν κηρύττει τη φιλειρηνικότητα. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν ζητά από τους ρωμαίους στρατιώτες που τον πλησιάζουν να ρίξουν τα όπλα τους, αλλά τους λέει: «Μην προσβάλλετε κανέναν, μη συκοφαντείτε και αρκεστείτε στον μισθό σας» (Λουκάς 3:14). Η αριστοκρατία της Ρώμης ήταν στρατιωτική. Και η ρωσική αριστοκρατία ήταν στρατιωτική. Και ο Πούσκιν, αν και φορούσε πολιτική στολή, συμμετείχε στις επιθέσεις του ιππικού και έγραψε ωδές για τα ρωσικά αυτοκρατορικά όπλα. Ετσι, η τιμή, ο πολιτισμός και η στρατιωτική δόξα κατέκτησαν τον κόσμο. Υπήρχε εναλλακτική σε έναν τέτοιο κόσμο; Ναι, η Καρχηδόνα θα μπορούσε να γίνει αυτή η εναλλακτική. Ο ζοφερός κόσμος της δύναμης της οικονομικής ολιγαρχίας και των τερατωδών λατρειών στις οποίες οι Καρχηδόνιοι θυσίαζαν τα πρωτότοκα παιδιά τους, καίγοντάς τα σε πράξεις θυσίας-ολοκαυτώματος (από τα ελληνικά, «ολοκαύτωμα»-προσφορά στον Θεό). Αυτό το τερατώδες έθιμο θα μπορούσε να γίνει το κεντρικό σενάριο για ολόκληρο τον κόσμο, εάν κέρδιζε η Καρχηδόνα. Αλλά κέρδισε η Ρώμη, η ρωμαϊκή στρατιωτική ανδρεία. Η στρατιωτική αυτοκρατορία κέρδισε, φέρνοντας την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στην κόψη ενός σπαθιού βαμμένου με αίμα.
Και η Καρχηδόνα είναι ένας κόσμος εμπόρων-τυράννων, που συγκεντρώνουν στους κάδους τους τον χρυσό και τον πλούτο όλων των γνήσιων λαών, μυρίζοντας την καμένη από τις θυσίες τους σάρκα και οδηγώντας τον κόσμο στην αρχαία σκλαβιά. Τι μας θυμίζει περισσότερο ο κόσμος μας σήμερα; Δεν μοιάζει μόνο σαν μια όψιμη εκδίκηση της Καρχηδόνας; Αφού σκόπιμα, βήμα προς βήμα, οι έννοιες της στρατιωτικής τιμής, της ευγένειας, του πολιτισμού, του Θεού καταστράφηκαν. Αφού το ολοκαύτωμα δύο παγκοσμίων πολέμων κατέστρεψε τα απομεινάρια των παραδοσιακών ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών, των παραδοσιακών χριστιανικών πολιτισμών, έλαβε χώρα η σημερινή παγκόσμια εκδίκηση της Καρχηδόνας. Είναι οι τσάντες με τα χρήματα που κυβερνούν την Αμερική σήμερα, καταλαμβάνουν την πρώην χριστιανική Ευρώπη, δένοντάς την με αλυσίδες εθνικού χρέους, ανεγείροντας καφκικά κάστρα κεντρικών τραπεζών στα σύνορα που ελέγχουν τις παγκόσμιες ροές χρήματος. Ενώ από τις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και των Βρετανικών Νήσων, αμερικανικά και βρετανικά ραντάρ επαγρυπνούν, παρακολουθώντας κάθε εκδήλωση ελεύθερης σκέψης στην ηττημένη Ευρώπη…Ολοι οι λαοί – και ιδιαίτερα οι λαοί της Ευρώπης – είναι σήμερα μπλεγμένοι στα σχοινιά μιας άνευ προηγουμένου τυραννίας, την οποία οι ιερείς τους σήμερα αποκαλούν με διαβολική κοροϊδία «ελεύθερη ειρήνη» και «δημοκρατία».
Για αυτό εκδηλώνεται πάντα και παντού η εξουσία της ολιγαρχίας. Και μόνο το πνεύμα της Ρώμης είναι ικανό να αντισταθεί στην παγκόσμια δύναμη. Αυτό φοβάται η νέα Καρχηδόνα! Γι’ αυτό τόσο πανικόβλητα καταστέλλει και καταπατά κάθε εκδήλωση του ελεύθερου πνεύματος. Φοβάται μόνο ένα πράγμα – την αποκατάσταση μιας νέας Ρώμης, μιας παραδοσιακής αυτοκρατορίας με υψηλές ιδέες και στρατιωτική δύναμη, που από μόνη της είναι ικανή να τη νικήσει.
Αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στη Ρωσία – η αναβίωση του στρατιωτικού πνεύματος της εθνικής αυτοκρατορίας. Σε αυτήν την περίπτωση αναπτύσσεται μια σοβαρή χρόνια επιχείρηση, κατά την οποία η 888 KAI 666 Ρωσία, αντιτιθέμενη σε ολόκληρο τον κόσμο, παραιτημένη από την τυραννία, οδυνηρά αναζητά για τις αιώνιες έννοιές της, οδυνηρά στέκεται στα πόδια της μετά από «τριάντα τρία χρόνια», ξερνώντας μόνη της από το συκώτι της τη δηλητηριώδη νάρκωση της Καρχηδόνας. Θυμάται οδυνηρά τον εαυτό της, τον πραγματικό – τη μεγάλη στρατιωτική αυτοκρατορία. Ο πνευματικός κόσμος, ο ιεραρχικός κόσμος, ο πολιτισμένος κόσμος.
Ένας κόσμος στον οποίο οι έννοιες της τιμής, της αξιοπρέπειας, του καθήκοντος, διαβρωμένες από ΛΟΑΤ+ οξέα, δεν έχουν ακόμη χάσει το νόημά τους. Ενας κόσμος που δεν βασίζεται στην «οικονομία και τα οικονομικά», αλλά στην υψηλή αποστολή της διατήρησης του μεγάλου ευρωπαϊκού πολιτισμού και του κηρύγματος του Χριστού «σε όλη την οικουμένη». Απελευθέρωση του κόσμου από την τυραννική δύναμη του «μεγάλου δράκου» της Καρχηδόνας.
O εκχριστιανισμός των Ρώσων έγινε από το μοναδικό φαινόμενο της Ελληνικής και της Παγκόσμιας ιστορίας. Ο Έλληνας που αναπαύεται στο Έβδομον άλλαξε δια παντός την ιστορία του Ρωσικού έθνους.
Βλέποντας την παγκόσμια πνευματική-πολιτιστική, πολιτική και την στρατιωτική ανωτερότητα των Ελλήνων του Ρωμαϊκού κράτους, οι Ρώσοι έθεσαν ως βασικότερο στόχο να γίνουν οι διοικητές-συνεχιστές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Ορθοδοξίας. ΟΙ Ρώσοι διεκδικούσαν από τους μεσαιωνικούς αιώνες ακόμη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Με την πτώση του Ρωμαϊκού κράτους το 1204 μ.Χ. συνεχιστές-διεκδικητές της Ελληνορθόδοξης αυτοκρατορίας με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, εμφανίζονται οι εκχριστιανισμένοι Ρώσοι. Η πριγκίπισσα Άννα που ήταν αδελφή του Βουλγαροκτόνου, παντρεύτηκε τον Ρώσο Βλαδίμηρο Συνεπώς δίκαια μπορούν να επικαλούνται συγγένεια εξ αίματος, με τους Έλληνες αυτοκράτορες, από την δυναστεία του Βουλγαροκτόνου.
Η αναβίωση του Ανατολικού Ρωμαϊκού imperium με βάσεις την Ορθοδοξία και τον Ελληνορωσικό πολιτισμό, πραγματοποιήθηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και νέος πλανητάρχης δικαιωματικά θεωρεί τον εαυτό του ως συνεχιστή των αειμνήστων Ελλήνων αυτοκρατόρων της Κωνσταντινουπόλεως, και την Ορθόδοξη Ρωσία ως την φυσική και νόμιμη κληρονόμο του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους.
Ο βασικότερος στόχος των Ρώσων σύμφωνα και με την διαθήκη του Μ.Πέτρου ήταν η ανασύσταση της "Βυζαντινής" αυτοκρατορίας, και η έξοδος στο Αιγαίο. Για αυτό και γίνονται επί αιώνες προσπάθειες για έξοδο των τσάρων και των μπολσεβίκων στο Αιγαίο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ως διάδοχος των Ελλήνων αυτοκρατόρων και η Ρωσία ως συνέχεια της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ακολουθούν την ίδια αυτοκρατορική εξωτερική πολιτική με το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος. Εν τούτοις πρσφάτως οι Ρώσοι άλλαξαν πολιτική και ισχυρίζονται ότι είναι συνεχιστές και του Ρωμαϊκού κράτους με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη !!! Αυτό είναι μια κίνηση γεωστρατηγικής για να υπογραμμίσουν την οικουμενικότητα της Ρωσικής αυτοκρατορίας, και γιατί σκοπεύουν να εξουσιάσουν και την Ευρώπη, όπως έκανε το αρχαίο imperium.
Ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ο νέος πλανητάρχης από το Κρεμλίνο συνεχίζει την εξωτερική αυτοκρατορική πολιτική των Ρομανόφ και των Κομμουνιστών της Σοβιετικής ένωσης. Οι Τσάροι, οι Μπολσεβίκοι και ο Πούτιν εκφράζουν απόλυτα τον Ρωσικό εθνικισμό και τα πατριωτικά ιδεώδη και ας προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς και πνευματικούς χώρους.
Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου και την πανάρχαια σύγκρουση Αριστόκλειου-Διονυσιακού πολιτισμού, ξένοι αναλυτές και καθηγητές έχουν μια αρνητική στάση προς την Ρωσική Ομοσπονδία.
Ως παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας τους ενοχλούν οι άρρηκτοι δεσμοί της Ορθόδοξης Eκκλησίας και του Ρωσικού κράτους. Όμως αυτό που τους τρομοκρατεί περισσότερο από όλα είναι ότι η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε κοσμοκρατορία-σύγχρονη αυτοκρατορία με θεμέλιο λίθο τον Αριστόκλειο πολιτισμό. Έντρομοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι προσπαθούν να διαλύσουν την σύγχρονη Ρωσική αυτοκρατορία.
Σύμφωνα με τους πιστούς των Διονυσιακών αξιωμάτων οι δύο θεσμοί κράτος-εκκλησία διέπονται από μια εθνικιστική ιδεολογία που ονομάζεται Русский мир- ο παγκόσμιος Ρωσικός κόσμος. Με βάση αυτό το αξίωμα ο εισέβαλε στην Ουκρανία ο 'δικτάτορας "Πούτιν". Η Ιδεολογία αυτή αποτελεί μια μορφή θρησκευτικού Χριστιανικού φονταμενταλισμού με επίκληση στην βία-αιματοχυσία, την κατάκτηση ξένων εθνών, την πίστη στην Ορθοδοξία-έθνος και την κοινή γλώσσα.
Ο Πούτιν ως "νεοναζί-δικτάτορας" βάζει στο στόχαστρο όσους αντιστέκονται. Ταυτόχρονα κατόπιν φοβερής προπαγάνδας του Κρεμλίνου, οι Ρώσοι είναι πεποισμένοι ότι η Δύση αποτελεί τον μεγάλο δαίμονα-εχθρό του Ρωσικού έθνους. Η ιδεολογία του σύγχρονου-Ορθόδοξου Ρωσικού κόσμου αποτελεί την πιο ακραία μορφή "ναζισμού" στην εποχή μας !!!
Στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 συναντάμε την δημιουργία του παγκόσμιου Ρωσικού κράτους. Εν τούτοις η ιδεολογία αυτή ενισχύθηκε με την ανάληψη της εξουσίας από τον Πούτιν. Στην διαμόρφωσή αυτής της "ναζιστικής" θεωρίας έχουν συμβάλλει καθοριστικά ένα σύνολο προσώπων, μεταξύ των οποίων ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, ο Αλεξάντερ Ντούγκιν και ο πρόεδρος Πούτιν !!!
Βασικός γεωστρατηγικός στόχος η κυριαρχία ενός υπερεθνικού Ρωσικού κόσμου, μιας Ρωσικής Χριστιανικής πολιτισμικής επιρροής στην οποία περιλαμβάνονται η Ρωσία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Μολδαβία και το Καζακστάν !!! Το "ναζιστικό" ιδεολόγημα αφορά και τους απόδημους Ρώσους.
Ο Ρωσικός κόσμος έχει ένα κοινό πολιτικό-θρησκευτικό κέντρο την Μόσχα, μια κοινή γλώσσα την Ρωσική, ένα κοινό πνευματικό κέντρο το Κίεβο, μια κοινή εκκλησία με έναν κοινό για όλους πατριάρχη τον Κύριλλο και το Ρωσικό Πατριαρχείο. Ο Ρώσος πατριάρχης βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τον τσάρο-πρόεδρο Πούτιν. Οι προαναφερόμενοι μοιράζονται κοινές ηθικές αξίες Ορθοδοξία-πολιτισμός. Βασικός στόχος κράτους-εκκλησίας είναι να υπάρξει ένα εναλλακτικό Ορθόδοξο οικονομικό σύστημα που θα αντανακλά την πνευματική ενότητα της Ρωσίας.
Συνεπώς δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος αρνείται στην Ουκρανία το δικαίωμα στην ύπαρξη. Για την θεμελίωση της Ρωσικής-"ναζιστικής" προπαγάνδας οι Ρώσοι "Γκαιμπελιστές" με επικεφαλής των Αλεξάντερ Ντούγκιν χρησιμοποιούν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Βοσπόρου και τον Χριστιανισμό.
Οι διάφορες εθνότητες του νέου Ρωσικού κόσμου αποτελούν κατά τον Πατριάρχη Κύριλλο, «ένα ενιαίο και ελέω Θεού πνευματικό-πολιτιστικό μόρφωμα, εντός του οποίου κυριαρχούν οι γνώσεις του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Χριστού. Ο Ρωσικός κόσμος στέκεται στον αντίποδα της διεφθαρμένης Δύσης η οποία έχει απωλέσει αξίες-ηθική και έχει καταστεί ανδράποδο των Αμερικανών.
Σύμφωνα με τους ξένους "ειδήμονες" τα Ρωσικά-"ναζιστικά" αξιώματα αποτελούν την πιο ακραία μορφή του Χριστιανικού-φονταμενταλισμού !!! Επίσης αυτό που ενοχλεί τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού είναι η ενσωμάτωση της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία. Η Κριμαία είναι περιοχή μεγίστης ιστορικής-ηθικής αξίας για το Ρωσικό έθνος. Στην περιοχή αυτή ο πρίγκιπας Βλαδίμηρος έλαβε το βάπτισμα του Χριστιανού με εντολή του κορυφαίου της παγκόσμιας ιστορίας (Μέγας Βουλγαροκτόνος).
Η αποδοχή του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Χριστιανισμού άλλαξε για πάντα τις τύχες του Ρωσικού έθνους. Οι Ρώσοι αποδεχόμενοι τον Χριστό και τον Μέγα Αριστοκλή, έγιναν δημιουργοί ενός μεγάλου και ισχυρού βασιλείου και μιας σύγχρονης παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Η δύναμη της Ορθοδοξιας και του Αριστόκλειου πολιτισμού είναι αδιαμφισβήτητες. Για αυτό έντρομοι μέσα από τις ενέργειες των ηγετικών στελεχών της Ρωσίας παρακολουθούν τις εξελίξεις. Ενδεικτική μεταξύ άλλων ήταν η ομιλία του Πατριάρχη Κυρίλλου στην συνέλευση τους Ιδρύματος Ρωσικός Κόσμος. ο Ρωσικός κόσμος σύμφωνα με τους δυτικούς είναι ένα "ναζιστικό" μόρφωμα που προωθεί την Ρωσική γλώσσα και τον πολιτισμό.
Ο Πατριάρχης Κύριλλος το 2009 κατά την τρίτη συνέλευση τους Ιδρύματος «Ρωσικός Κόσμος», ενός οργανισμού που ίδρυσε το Κρεμλίνο για να προωθήσει την Ρωσική γλώσσα, τον πολιτισμό και την εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου. Την ομιλία του Ρώσου Πατριάρχη την συγκρίνουν με τον Ιταλικό φασισμό-ναζισμό γιατί οι Ρώσοι κάνουν αναφορές στην Μεγάλη-Αγία Ρωσία. η οποία εκτείνεται εκτός των σημερινών συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι αναφορές στο κοινό αίμα, γλώσσα, πίστη αποτελούν την ναζιστική ιδεολογία της εποχής μας !!! Εν τούτοις εσκεμμένα ξεχνούν οι μέτοχοι της Διονυσιακής θρησκείας ότι οι Ρώσοι ασπάστηκαν στον Αριστόκλειο πολιτισμό-Ορθοδοξία. Για αυτό ακολουθούν τις διδαχές των ηρώων του 1821 και του πατέρα της παγκόσμιας ιστορίας. (1)
Σύμφωνα με τους Δυτικούς προπαγανδιστές επαφίεται στους σημερινούς Ορθοδόξους-Χριστιανούς να αντιταχθούν σθεναρά στις "ναζιστικές" πολιτικές του Πούτιν και να τον νικήσουν !!! Σύμφωνα με τους πιστούς τους Διονύσου οι Χριστιανοί πρέπει να αντισταθούν όπως ο Καρλ Μπαρτ στην Διακήρυξη του Μπάρμεν, σχετικά με την Γερμανική-Χριστιανική Κίνηση που υποστήριζε τον Χίτλερ !!! Το καθεστώς Πούτιν και Χριστιανισμού την σημερινή εποχή είναι ακριβώς το ίδιο !!!!
Δεν ανησυχούν αδίκως οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων. Γνωρίζουν την δύναμη του παγκόσμιου Αριστόκλειου πολιτισμού και της θρησκείας και ανησυχούν σε υπερθετικό βαθμό. Δίκαια είναι τρομοκρατημένοι με βάση τα επιτεύγματα των Ελλήνων του μεσαίωνα και των Ρώσων της σύγχρονης εποχής.
Το Imperium Romanum από αυτοκρατορία των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού και του θεού Savaziou έγινε το κράτος του Χριστού και των Ελλήνων με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.
Οι Έλληνες του μεσαίωνα έγιναν παγκόσμιοι ηγεμόνες. Για τους Σλάβους η Βασιλεύουσα ήταν το Τσάριγκραντ, η πόλη των αυτοκρατόρων. Οι Σκανδιναβοί ονόμαζαν την βασιλεύουσα Μίλγκαρθ, που σημαίνει η μεγάλη και η πιο σεβαστή πόλη από όλες στον κόσμο.
Οι Σκανδιναβοί και πολλοί άλλοι λαοί θεωρούσαν ως τον μεγαλύτερο τίτλο τιμής, να υπηρετήσουν στον Ελληνικό-Αυτοκρατορικό στρατό, δίπλα στους πιο γενναίους βασιλιάδες ,στρατηγούς, αξιωματικούς, και στρατιώτες του κόσμου, τους Έλληνες. Οι Ισλανδοί ονόμαζαν τον Βόσπορο Σγιαβινταρσούντ, τα στενά των ευσεβών και την Αγία Σοφία, την θεωρούσαν ως το πιο θαυμαστό μέρος της οικουμένης.
Πολλοί προσκυνητές με προορισμό τους Άγιους τόπους είχαν ως απαραίτητη στάση την Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη. Ως παγκόσμια πρωτεύουσα του μεσαίωνα στην Κωνσταντινούπολη, κατοικούσαν και αρκετές μειονότητες όπως Άραβες, Τούρκοι, Ιταλοί, Νορμανδοί, Φράγκοι, Γότθοι, Ούννοι κλπ. Η Αγία Σοφία ήταν η ωραιότερη Εκκλησία στον κόσμο και η Βασιλίδα των πόλεων γεμάτη με αλλοδαπούς προσκυνητές, πρεσβευτές ξένων χωρών, εμπόρους κλπ. Καμία άλλη πόλη σε ολόκληρο τον κόσμο δεν είχε τόσες Εκκλησίες-Μοναστήρια και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Όλα τα υπόλοιπα έθνη πλην του Ιmperium Romanum, του Βοσπόρου, ήταν σε μεγάλη ηθική-πνευματική εξαθλίωση. (2)
Η γεμάτη από Χριστιανική ζωή Κωνσταντινούπολη-Βασιλεύουσα, γίνεται η πόλη με τα περισσότερα φιλανθρωπικά ιδρύματα στον κόσμο, την εποχή του μεσαίωνα.
Καμία άλλη πόλη του κόσμου δεν είχε τόσα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο-αξίωμα που χαρακτηρίζει την αγάπη των Ορθοδόξων Ελλήνων προς τον Χριστό, και τους αδύναμους συνανθρώπους. Οι Έλληνες του μεσαίωνα γνωρίζουν καλά τι θα σημαίνει ελεημοσύνη –βοήθεια στον φτωχό, στον άστεγο, στον πεινασμένο, στον ανάπηρο. Για αυτό πάρα πολλοί Έλληνες εκείνες της εποχές, έκαναν πολλές ελεημοσύνες, από πραγματική Χριστιανική αγάπη.
Η πόλη των πόλεων η Κωνσταντινούπολη ήταν δίκαια ξακουστή ως η πόλη με τα περισσότερα νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, φτωχοκομεία. Όλα αυτά τα ιδρύματα λειτουργούσαν δωρεάν, για τους φτωχούς υπηκόους του κράτους που ήταν άστεγοι-πένητες. Βασικός χορηγός-δωρητής η Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία, ακολουθούσε η εκάστοτε αυτοκρατορική οικογένεια και οι ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Το Έργο της ιερής φιλανθρωπίας, αναλάμβαναν τα θηλυκά μέλη των αυτοκρατορικών οικογενειών, όσο και των εύπορων οικονομικά τάξεων, διότι οι άνδρες απουσίαζαν, σε καθημερινή βάση, όλους εκείνους τους αιώνες στα πεδία των μαχών.
Η μεγαλοπρέπεια και ο πλούτος της Βασιλεύουσας εξέπληξε όλους τους επισκέπτες. Σε όλες τις πλουσιότερες πόλεις του κόσμου, δεν υπήρχαν συγκεντρωμένα τόσα αγαθά όσο αυτά που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. έγραψε ο Robert de Clari, ένας από τους συμμετέχοντες στην τέταρτη Διονυσιακή-Εωσφορική σταυροφορία. Μέχρι την καταστροφή της Τέταρτης Σταυροφορίας, η Κωνσταντινούπολη ήταν το μεγαλύτερο εμπορικό σταυροδρόμι στον κόσμο, που συνέδεε την Κίνα, την Ινδία, την Αραβία, την Ευρώπη και την Αφρική. Όλα τα ευρωπαϊκά βλέμματα στράφηκαν προς το μέρος της.
Η αυτοκρατορική εξουσία βασίζεται στους εκπαιδευμένους αξιωματούχους στον Αριστόλειο πολιτισμό πολιτισμό. Μια σημαντική-θεμελιώδης διαφορά των Ελλήνων και του Ιmperium Romanum του Βοσπόρου με την "Αγία Γερμανική αυτοκρατορία" ήταν ότι η πολιτική φιλοσοφία που καθοδηγούσε την άρχουσα τάξη στηριζόταν στην Αριστόκλεια παιδεία. Στον Αντίποδα η δυτική πολιτική-θεολογία αντλήθηκε από την Παλαιά Διαθήκη και την Διονυσιακή Κουλτούρα.
Το Ελληνικό έθνος έγινε κληρονόμος μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας και επίκεντρο της Ορθοδοξίας για όλη την οικουμένη. Το δικαίωμα των Ελλήνων βασιλέων να θεωρούνται νόμιμοι διάδοχοι των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, δεν έχει αμφισβητηθεί σε όλη την διάρκεια ζωής της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μόνο η Γερμανική άρχουσα τάξη διεκδικούσε τους τίτλους και τα εδάφη του Imperium Romanum του Βοσπόρου. Ακόμη και σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Βρετανία, που δεν υπήρχε περίπτωση να ανακτηθούν ως αυτοκρατορικά εδάφη, θεωρούσαν τον εκάστοτε Έλληνα-βασιλιά Κωνσταντινουπόλεως, ως τον υπέρτατο άρχοντα της γης. Η κατάκτηση των εδαφών αυτών για τελευταία φορά από τον Ιουστινιανό, θεωρήθηκε ως νόμιμη επανάκτηση των αυτοκρατορικών δικαιωμάτων. Ο εκάστοτε πάπας χρονολογούσε τα εγγραφά του, με βάση το έτος βασιλείας του Έλληνα αυτοκράτορα. Ο κάθε νεοεκλεγμένος πάπας ζητούσε την επικύρωση του αξιώματος του, από τον Έλληνα μονάρχη Κωνσταντινουπόλεως, η από τον έξαρχο της Ραβέννας.
Τον τέταρτο αιώνα έχουμε την θεολογική εδραίωση του Χριστιανισμού και του Imperium Romanum. Kατά τις Αγίες Οικουμενικές Συνόδους που έλαβαν χώρα δια την αναίρεση των αιρετικών δοξασιών και την υποστήριξη Ορθόδοξου Δόγματος έχουμε την ένωση της χριστιανικής Χριστιανικής πίστεως με την φιλοσοφία και την δημιουργία της Ελληνοχριστιανικής Θεολογίας.
Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Τα δύο μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.
Ότι είμαστε ως έθνος το οφείλουμε στον Χριστό, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη, τον Μέγα Αριστοκλή, τον Ηρόδοτο και στους τρεις Ιεράρχες. Για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας, για όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αιτία είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Ελένη, οι τρεις ιεράρχες και ο Μέγας Αριστοκλής. Εκείνοι άλλαξαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν η αιτία για την δημιουργία της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας.
Ήταν οι δημιουργοί της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται ότι ήδη έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό.
Η μεταστροφή της Ορθοδόξου πίστεως από τον Διονυσιακό-Ιουδαϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και του Ελληνικού Imperium Romanum. Ο Μέγας Αριστοκλής μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα στους περισσότερους τομείς. Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας.
Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική κλπ, και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία. παράλληλα δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρείς ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Ήδη από την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό. Οι Έλληνες με το που αναλαμβάνουν την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, έχουν πλήρη συνείδηση της πολιτιστικής και θρησκευτικής ανωτερότητας τους.
Ο σκοπός των Τριών Ιεραρχών ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους μέσω της χριστιανικής πίστεως και της Ελληνικής παιδείας. Η Ορθοδοξία και ο Αριστόκλειος πολιτισμός ήταν τα βασικά στοιχεία συνοχής για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών. Οι Άγιοι πατέρες θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της χριστιανικής οικουμενικότητας, του Ελληνικού πολιτισμού και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων.
Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού, του Αγίου Κωνσταντίνου και των τριών Ιεραρχών. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου.
Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Αριστοκλής-Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας και του έθνους. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι πατέρες της Ορθοδοξίας, κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος.
Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός πολιτισμός βασίζεται σε μια πολυπολικότητα και σε ανταγωνιστικές αρχές με βασικούς πυλώνες τον Ιησού Χριστό και τον Μέγα Αριστοκλή. Είναι εμφανέστατη η δυναμική-καταλυτική συνύπαρξη ισορροπία μεταξύ του χριστιανικού πολιτισμού και του ελληνιστικού πολιτισμού.
Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρεις Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή από τους Αγίους Ιεράρχες, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθεϊστές και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το Φοινικικό δωδεκάθεο.
Μέσα από τα Πλατωνικά διδάγματα και τα ηθικά αξιώματα, ο Χριστιανισμός έγινε πολύ ευκολότερα αποδεκτός από τους Έλληνες, καθώς τους φάνηκε από την αρχή, ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι πολύ οικείο, προς εκείνους. Το αποτέλεσμα ήταν με την εισαγωγή των διδαχών του Πλάτωνα, στον Χριστιανισμό, να έχουμε πολύ μεγάλη εξάπλωση, της νέας και ανερχόμενης θρησκείας στην αυτοκρατορία. Μόνον όσοι ήταν αγράμματοι δεν έγιναν Χριστιανοί, διότι δεν επέτυχαν να διεισδύσουν στα ουσιώδη νοήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας. Η αλλαγή του Χριστιανισμού από τον Εβραϊκό, στον Ελληνικό πολιτισμό επέφερε την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Έξω από την Ελληνική Ορθοδοξία άφησαν οι άγιοι Ιεράρχες, μόνο το δωδεκάθεο, τον Φοινικικό παγανισμό ως ανάξιο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Πρόσθεσαν στον Χριστιανισμό μόνον ότι καλό είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός μέσα από τα φιλοσοφικά αξιώματα του Αριστοκλή.
Οι Τρεις Ιεράρχες διέσωσαν ότι πολύτιμο είχε δημιουργήσει η ανθρώπινη διάνοια των Ελλήνων σοφών, συνδυάζοντας το πνεύμα του αρχαίου φωτός, με την διδασκαλία του Χριστού. Η σκέψη των Χριστιανών φιλοσόφων του 4ου αιώνα με βασικούς εκφραστές τον Μ. Βασίλειο, τον Άγιο Γρηγόριο, (Ναζιανζηνό-Θεολόγο), τον Άγιο Ιωάννη-Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο (Επίσκοπος Νύσσης), αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάπτυξη της Ορθοδόξου πίστεως. Στις διδαχές και στα έργα τους είναι εμφανής η ιδεολογία του Αριστοκλή-Πλάτωνα. Οι Καππαδόκες νεοπλατωνικοί-φιλόσοφοι έρχονται στο πιο καθοριστικό χρονικό σημείο, να διαμορφώσουν και την Ορθόδοξη πίστη.
Το Imperium Romanum του Βοσπόρου είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Αντιθέτως η Διονυσιακές αυτοκρατορίες διαλύονται.Η πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία που δημιούργησαν οι Ιουδαίοι με στόχο την κατάκτηση του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου ήταν η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών.
Το μεγαλύτερο αριθμητικά και ισχυρότερο στράτευμα την αρχαία εποχή το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Τότε η Ιουδαϊκή αριστοκρατία αποφάσισε να δημιουργήσει την Ρωμαϊκή δημοκρατία-αυτοκρατορία. Ο βασικός γεωστρατηγικός στόχος για την ίδρυση της Ρωμαϊκής δημοκρατίας-αυτοκρατορίας ήταν η επανασύσταση του Περσικής αυτοκρατορίας με στόχο ο Ελληνισμός να είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα σε δύο παγκόσμιες αυτοκρατορίες.
Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο της Διονυσιακής κουλτούρας.
Ο παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν ο θεσμός της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Αυτός ο θεσμός εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων.
Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα.
Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική εξαθλίωση- σεξουαλική διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, ήταν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη-παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια. Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη-παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο ηθικός ξεπεσμός στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ήταν δίχως προηγούμενο. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά πόδας τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια τους, έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον μέσα στα παλάτια των αυτοκρατόρων, αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων.
Η έκφυλη-άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη, στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια. Εξαντλημένοι οι Ρωμαίοι μετά από τόση σήψη-παρακμή, έπεφταν σε βαριά κατάθλιψη και αδράνεια. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον άρρωστο-εωσφορικό τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ερείπια, και επιθυμούσαν μία καινούρια ζωή.
Ο ηθικός ξεπεσμός δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους, έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, όπως γίνεται και στην εποχή μας. Η πορνεία είχε λάβει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις.
Η ανηθικότητα και τα όργια έχουν και αυτά τα όριά τους. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί από αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία καλύτερη ζωή στον πραγματικό Σωτήρα – Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό.
Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού. Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες. Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας. Αντιθέτως το κράτος του Αλέξανδρου είχε διάρκεια ζωής μόνο μερικά χρόνια. Η Διονυσιακή αυτοκρατορία του Αλέξανδρου διαλύθηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Οι κατακτήσεις του κατέρρευσαν αμέσως μετά τον θάνατο του. Η βασική αιτία για την διάλυση ήταν ο Διονυσιακός πολιτισμός. Η "αυτοκρατορία" του Αλέξανδρου ήταν δομημένη με βάση την Διονυσιακή κουλτούρα για αυτό διαλύθηκε ταχύτατα. Αντιθέτως το Imperium Romanum του Βοσπόρου με θεμέλια τον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία υπήρξε η μακροβιότερη αυτοκρατορία όλων των εποχών.
Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κράτος των σιωνιστών και του Εωσφόρου, έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο του Εωσφορισμού. Οι Ιουδαίοι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα, ειρηνικά και βίαια, όπως πολέμους και την αποστολή δεκάδων εθνών ενάντια, στο Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, την δημιουργία εμφυλίων, καθώς και απάτες για να πάρουν πίσω, την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τους Έλληνες.
Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους ήταν παγανιστές και πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα
Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1) O Φρυγικός Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο "θεό" των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.
(1) Από παλιότερες ιστορικές μου εργασίες. Ποιους θεωρούσαν Έλληνες πολίτες οι πρώτες εθνοσυνελεύσεις ; Mε την κήρυξη του επαναστατικού αγώνα ήταν επιτακτική-εθνική ανάγκη, να καθοριστεί η ταυτότητα του επαναστατημένου γένους. Η απάντηση στο ζωτικής σημασίας ερώτημα, ποίοι είναι Έλληνες, δόθηκε μέσα από τις τρεις Εθνοσυνελεύσεις. Σύμφωνα με αυτές, τα κριτήρια για να έχει κάποιος την Ελληνική ιθαγένεια, θα έπρεπε να είναι κάτοικος της Ελλάδας, και να πιστεύει στον Χριστό.
Ο αποκλεισμός των υποστηρικτών του Διονυσιακού πολιτισμού συνδεόταν με την μεγαλύτερη-εθνική ανάγκη, που ήταν η εξασφάλιση της ιστορικής συνέχειας του έθνους. Ταυτόχρονα ήταν απαραίτητο για λόγους εθνικής επιβιώσεως να εφαρμοστεί το αξίωμα του Πατέρα της Ιστορίας, του Ηροδότου, με το όμαιμον, το ομόγλωσσον, και το ομόθρησκον. Για αυτό οι πρόγονοι μας ψήφισαν νόμους ότι όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικρατείας της Ελλάδος, πιστεύουσιν εις Χριστόν εισίν Ελληνες και απολαμβάνουσιν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων.
Ομοίως Έλληνες εισί, και των δικαιωμάτων απολαμβάνουν, όσοι έξωθεν ελθόντες και την Ελληνικήν φωνήν πάτριον έχοντες, και εις Χριστόν πιστεύοντες. Ζητήσωσιν παρρησιαζόμενοι εις τοπικήν Ελληνικής Επαρχίας αρχήν, να εγκαταριθμηθώσι δι΄ αυτής εις τους πολίτας Έλληνας. Αυτά ψήφισαν οι ήρωες, του 1821 στις εθνοσυνελεύσεις. Δυστυχώς από την κατάργηση του θρησκεύματος-Εθνικότητας από τις ταυτότητες βρισκόμαστε στην εποχή της κάρτας του πολίτη εν έτη 2024.
https://mytilenepress2.blogspot.com/2024/03/mytilenepress_44.html
(2) Από παλαιότερες ιστορικές μου εργασίες. Όταν παντρεύτηκε μια Ελληνίδα πριγκίπισσα Θεοφανώ τον Όθωνα Β, προσπάθησε να μάθει χωρίς επιτυχία τους Γερμανούς να κάνουν μπάνιο !!!
Τότε οι Γερμανοί εξαγριώθηκαν και μια καθολική μοναχή καταράστηκε την Ελληνίδα Θεοφανώ, να σαπίσει στην κόλαση γιατί τους ζητούσε να κάνουν μπάνιο για να έχουν άσχημες οσμές Τα πάντα στην Γερμανική αυλή διαμορφώθηκαν στα πρότυπα των Ελλήνων, ακόμη και ο τίτλος του kaiser δεν προερχόταν από το λατινικό caesar, αλλά από τον ελληνικό τύπο kaisar.
Την ίδια εποχή η εξαδέλφη της Θεοφανούς Μαρία Αργυρού στάθηκε πιο τυχερή όταν παντρεύτηκε τον δόγη της Βενετίας Ιωάννη Ορσεόλο, καθώς οι Ιταλοί εντυπωσιάστηκαν με την Ελληνίδα Μαρία Αργυρού, που έτρωγε με πιρούνι και όχι με τα χέρια, σαν εκείνους. Τότε για πρώτη φορά στην Ιταλική ιστορία οι έτρωγαν πλέον με πιρούνια. Εννιακόσια χρόνια μετά την γέννηση του Χριστού, έμαθαν οι Ιταλοί, τί ήταν το πιρούνι οι Ιταλοί.
222%20(3)%20(3).jpg)
%20(1).png)
.jpg)
0 comments: