Οι πύραυλοι υπερμεγάλου βεληνεκούς της Κίνας και οι δυνατότητες χτυπήματος ακριβείας εκθέτουν τα τρωτά σημεία των ΗΠΑ και το απαρχαιωμένο δόγμα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.
Ακόμα κι αν πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί με τον τρόπο με τον οποίο οι ειδικοί τείνουν επί του παρόντος να επιμένουν στην παντοδυναμία της Κίνας για να ενθαρρύνουν μια κούρσα εξοπλισμών, μπορούμε να χτυπηθούμε μόνο από την κινεζική ανδρεία που επιτεύχθηκε με απείρως μικρότερο κόστος από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών , με αναπτυξιακό πρόγραμμα υπέρ της οικολογίας και της ενέργειας για την κάλυψη των αστικών αναγκών.Οι αναδυόμενοι αντιαεροπορικοί πύραυλοι υπερμεγάλου βεληνεκούς και οι δυνατότητες κρούσης ακριβείας μεγάλης εμβέλειας είναι έτοιμες να επαναπροσδιορίσουν την αεροπορική υπεροχή, αναγκάζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους να επανεξετάσουν τις στρατηγικές τους ενάντια σε όλο και πιο εξελιγμένους αντιπάλους όπως η Κίνα.
Σε μια έκθεση του Δεκεμβρίου 2024 προς το Κογκρέσο των ΗΠΑ, το Υπουργείο Πολεμικής Αεροπορίας είπε ότι οι αντίπαλοι είναι έτοιμοι να αναπτύξουν αντιαεροπορικά όπλα καθοδηγούμενα από διαστημικούς αισθητήρες με βεληνεκές μεγαλύτερες από 1.000 μίλια (1.600 χιλιόμετρα), δημιουργώντας έτσι άνευ προηγουμένου απειλές για τις παραδοσιακές αεροπορικές επιχειρήσεις.
Η έκθεση υπογραμμίζει τις επενδύσεις της Κίνας σε συστήματα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας, συμπεριλαμβανομένων διηπειρωτικών υπερηχητικών οχημάτων και ποικίλων πυραύλων που εκτοξεύονται από αέρα, ξηρά και θάλασσα , που παραδοσιακά λειτουργούν ατιμώρητα.
Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει ότι έως το 2050, οι μπροστινές αεροπορικές βάσεις και οι σταθερές εγκαταστάσεις θα γίνονται όλο και πιο ευάλωτες σε συνεχιζόμενα χτυπήματα ακριβείας, απαιτώντας σημαντικές αλλαγές στις στρατηγικές της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Επισημαίνει ότι οι αντιαεροπορικές απειλές θα αποτρέψουν την ίδρυση καταφυγίων σε οποιοδήποτε εύρος, αναγκάζοντας την εξάρτηση από την επεισοδιακή αεροπορική υπεροχή και τις κατανεμημένες δυνατότητες.
Η έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη ενσωμάτωσης συστημάτων επιτήρησης και στόχευσης που βασίζονται στο διάστημα, ενώ αντιμετωπίζεται η πρόκληση των αντίπαλων διαστημικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων πιθανών υπερηχητικών οχημάτων ανεμόπτερου (HGV) ή συστημάτων με ικανότητα πυρηνικής ενέργειας.
Ισχυρίζεται ότι η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ πρέπει να εκσυγχρονίσει τις έννοιες, τις τεχνολογίες και τις δομές της για να παραμείνει αποτελεσματική και να αντιμετωπίσει αυτές τις εξελισσόμενες απειλές, οι οποίες θα βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην κυριαρχία του χώρου και των πληροφοριών.
Τον Μάρτιο του 2024, η South China Morning Post (SCMP) ανέφερε ότι Κινέζοι επιστήμονες είχαν σχεδιάσει έναν πύραυλο εδάφους-αέρος (SAM) με θανατηφόρο βεληνεκές άνω των 2.000 χιλιομέτρων, σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από ομοτίμους που δημοσιεύτηκε από το Journal of Γραφικά .
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Su Hua του North-West Polytechnic University, λέει ότι ο πύραυλος μπορεί να στοχεύσει αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και βομβαρδιστικά, τα οποία θα μπορούσαν να αλλάξουν τη δυναμική των περιφερειακών συγκρούσεων, σύμφωνα με την έκθεση της SCMP. Ο πύραυλος, διαστάσεων οκτώ μέτρων και βάρους 2,5 τόνων, χρησιμοποιεί έναν πυραυλικό κινητήρα στερεού προωθητικού για κάθετη εκτόξευση και έναν κινητήρα ramjet για πρόωση στην ανώτερη ατμόσφαιρα.
Η SCMP λέει ότι δεδομένα σε πραγματικό χρόνο από δορυφόρους αναγνώρισης θα καθοδηγήσουν τον πύραυλο, περνώντας στους αισθητήρες του για τελική στόχευση. Σημειώνει ότι αυτή η εξέλιξη αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής της Κίνας « κατά της πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD) », με στόχο την αντιμετώπιση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των ΗΠΑ σε hotspots όπως τα στενά της Ταϊβάν και η Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Η έκθεση πρόσθεσε ότι ο σχεδιασμός του πυραύλου δίνει έμφαση στο χαμηλό κόστος παραγωγής και στην επιχειρησιακή ευκολία, ευθυγραμμιζόμενο με τις απαιτήσεις του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA).
Αυτή η εξέλιξη, μαζί με άλλες νέες και αναδυόμενες τεχνολογίες, αμφισβητεί τις μακροχρόνιες έννοιες της υπεροχής του αέρα. Σε μια έκθεση της Finabel τον Οκτώβριο του 2024 , ο Marek Gallo αναφέρει ότι η ιδέα της αεροπορικής υπεροχής, που κάποτε ήταν κεντρική στο δυτικό στρατιωτικό δόγμα, έχει καταστεί παρωχημένη στον σύγχρονο πόλεμο, όπως προηγμένα συστήματα αεράμυνας, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) και ηλεκτρονικός πόλεμος (EW). αναδιαμορφώνουν πεδία μάχης.
Ο Gallo λέει ότι η παραδοσιακή υπεροχή του αέρα, που χαρακτηρίζεται από αδιαμφισβήτητο έλεγχο των ουρανών, είναι όλο και πιο αδύνατη σε συγκρούσεις που περιλαμβάνουν τεχνολογικά προηγμένους αντιπάλους. Είπε ότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία υπογραμμίζει αυτή τη μετατόπιση, όπου και οι δύο πλευρές κερδίζουν μόνο προσωρινά " παράθυρα ευκαιριών " αντί για μόνιμη κυριαρχία στον αεροπορικό τομέα.
Επισημαίνει επίσης ότι η εμφάνιση του « αέριου παράκτιου » - μιας αμφισβητούμενης ζώνης από το έδαφος έως τα 10.000 πόδια - έχει εντείνει την πρόκληση, με τα drones και τον ηλεκτρονικό πόλεμο να συμπιέζουν τον εναέριο χώρο σε έναν σκληρά ανταγωνιστικό υποτομέα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή η νέα πραγματικότητα υπογραμμίζει την ανάγκη ενσωμάτωσης αεροπορικών και χερσαίων επιχειρήσεων μέσω κεντρικών δομών διοίκησης και κοινών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε εκστρατείες για την καταστολή και την καταστροφή των εχθρικών αεράμυνων (SEAD/DEAD). Ο Gallo υποστηρίζει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία καταδεικνύει ότι η επίτευξη περιορισμένης και περιστασιακής αεροπορικής υπεροχής, αντί της απόλυτης κυριαρχίας, είναι το μέλλον της αεροπορικής ισχύος.
Σύμφωνα με αυτήν την ανάλυση, ο Peter Porkka και ο Vilho Rantanen υποστηρίζουν μια αεροπορική δύναμη ικανή να υποστηρίξει επιχειρήσεις σε αμφισβητούμενους εναέριους χώρους σε ένα άρθρο του War on the Rocks τον Σεπτέμβριο του 2024 .
Οι Porkka και Rantanen τονίζουν την ανάγκη για το ΝΑΤΟ να αναπτύξει ικανότητες για την αντιμετώπιση των στρατηγικών κατά της πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD) και την καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού. Αναφέρουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν η Ρωσία και η Ουκρανία, σημειώνοντας την αποτελεσματικότητα της επίγειας αεράμυνας και τα όρια της αεροπορικής υπεροχής στην επίλυση αδιεξόδων στο πεδίο της μάχης.
Προτείνουν μια στροφή προς τη βελτίωση της υποστήριξης της κοινής δύναμης σε αμφισβητούμενα περιβάλλοντα. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να δώσει προτεραιότητα στις επενδύσεις σε δυνατότητες όπως drones, δορυφόρους, πυρά ακριβείας μεγάλης εμβέλειας και ηλεκτρονικό πόλεμο, τα οποία προσφέρουν σημαντικά επιχειρησιακά πλεονεκτήματα, αντί να επιδιώκει την ανωτερότητα της παραδοσιακής εναέριας άποψης.
Υπογραμμίζοντας την ευπάθεια των προηγμένων αεροπορικών βάσεων της Αμερικής, οι Asia Times ανέφεραν πρόσφατα ότι τα αεροδρόμια των ΗΠΑ στον Ειρηνικό είναι εξαιρετικά ευάλωτα στις προηγμένες δυνατότητες αεροπορίας και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς της Κίνας, κινδυνεύοντας με καταστροφικές απώλειες ακόμη και πριν ξεκινήσει μια πιθανή σύγκρουση.
Το PLA έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις προσπάθειες των ΗΠΑ για ενίσχυση της υποδομής αεροδρομίων, διπλασιάζοντας τον αριθμό των σκληρυμένων αεροσκαφών του σε περισσότερα από 3.000 και προσθέτοντας εκτεταμένους διαδρόμους, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προσθέσει μόνο δύο από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 χτυπήματα πυραύλων ακριβείας, με τις περισσότερες απώλειες αεροσκαφών σε πιθανή σύγκρουση να αναμένεται να συμβεί στο έδαφος.
Οι προσπάθειες οχύρωσης της Κίνας έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν συνεχείς αεροπορικές επιχειρήσεις σε περίπτωση επίθεσης, παρέχοντας ένα πιθανό στρατηγικό πλεονέκτημα. Αντίθετα, η εξάρτηση των ΗΠΑ σε προσεγγίσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου και οι ελάχιστες επενδύσεις στην ανθεκτικότητα των αεροδρομίων αυξάνουν τους επιχειρησιακούς κινδύνους και δίνουν κίνητρα στην κινεζική επιθετικότητα.
Σε ένα άρθρο του Ιουλίου 2024 για το Mitchell Institute for Aerospace Studies, ο J. Michael Dahm αναφέρει ότι η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ πρέπει να προσαρμοστεί στη στρατηγική πρόκληση της εμπειρίας συνεχούς πυρός διατηρώντας παράλληλα την επιχειρησιακή ικανότητα.
Ο Dahm σημειώνει ότι το PLA έχει αναπτύξει προηγμένες ικανότητες αναγνώρισης και κρούσης ακριβείας μεγάλης εμβέλειας που στοχεύουν στην καταστροφή της αεροπορικής ισχύος των ΗΠΑ στοχεύοντας κρίσιμες υποδομές, διαδρόμους προσγείωσης και προσγειωμένα αεροσκάφη, απαιτώντας μια αλλαγή παραδείγματος στην άμυνα των αεροπορικών βάσεων.
Σύμφωνα με τον Dahm, για να διατηρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεσματική παραγωγή πολεμικών εξόδων, πρέπει να ακολουθήσουν μια πολυδιάστατη προσέγγιση, συνδυάζοντας την ενεργητική άμυνα, όπως τα πολυεπίπεδα κινητικά και τα μη κινητικά συστήματα, με ισχυρά παθητικά μέτρα, όπως τα αντιαεροπορικά συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης , ενίσχυση εγκαταστάσεων και ταχεία επισκευή διαδρόμων.
Επιπροσθέτως, υποστηρίζει ότι η υιοθέτηση της έννοιας της ευκίνητης μάχης απασχόλησης (ACE), η οποία διασκορπίζει αεροπορικά μέσα σε πολλαπλές βάσεις, θα μπορούσε να μειώσει τις ευπάθειες.
Ο Dahm τονίζει ότι η υποστήριξη από το Κογκρέσο των ΗΠΑ και το Υπουργείο Άμυνας (DOD) στη χρηματοδότηση και τη διευκρίνιση της πολιτικής είναι επιτακτική για την οικοδόμηση ανθεκτικότητας της αεροπορικής βάσης και τη διατήρηση της αποτροπής έναντι των αντιπάλων.
Χωρίς αυτές τις μεταρρυθμίσεις, προειδοποιεί ότι η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κινδυνεύει να ακρωτηριάσει τις επιχειρήσεις της, αφήνοντας τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ευάλωτα στην επιθετικότητα και θέτοντας σε κίνδυνο την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
πηγή: Asia Times
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: