Το έτος 2025 δεν είναι παλιό, αλλά ήδη δίνει υπόσχεση γρήγορων αλλαγών σε διάφορους τομείς, και όχι το λιγότερο.
Σε διάστημα λίγων ημερών, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης φαίνεται να είναι σε έναν χορό του Αγίου Βίτου, εναλλάσσοντας τα αγαπημένα τους θέματα που αντιμετωπίζονται με τη συνηθισμένη τους μετριότητα και την υποχρέωσή τους να ασχολούνται με ορισμένα νέα θέματα, αποφασιστικά έξω από το πεδίο της πολιτικής ορθότητας…Βεβαίως, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει δικαίως ότι αυτό το κίνημα δεν χρονολογείται από τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου: ορισμένοι θα σημειώσουν ότι η τάση γινόταν σαφής από την επίσημη εκλογή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο τον περασμένο Νοέμβριο. Ωστόσο, η επιτάχυνση στην κίνηση του παραθύρου του Overton φαίνεται ορατή σε έναν αυξανόμενο αριθμό παρατηρητών.
Υπενθυμίζουμε ότι το παράθυρο Overton είναι αυτή η έννοια που μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε τις ιδέες, τις απόψεις ή τις πρακτικές που θεωρούνται αποδεκτές από μια κοινωνία. Μια αλλαγή σε αυτό το παράθυρο ισοδυναμεί με το να πούμε ότι κάτι που προηγουμένως βρισκόταν στη σφαίρα του αδιανόητου μεταβαίνει αργά σε ριζοσπαστικό, μετά τελικά σε αποδεκτό, λογικό ή ακόμα και αρκετά δημοφιλές ώστε να εφαρμοστεί αποτελεσματικά.
Εξουσιοδοτώντας ή όχι ορισμένες απόψεις στη δημόσια σφαίρα, ανοίγοντας τη συζήτηση για ορισμένα θέματα, μπορούμε να καταφέρουμε να μετακινήσουμε αυτό το παράθυρο και αυτό για οποιοδήποτε θέμα, με την προϋπόθεση ότι δεν γίνονται βιαστικά βήματα και ότι η κοινή γνώμη «δουλεύεται» σωστά από τα γεγονότα. και τις διαθέσιμες πληροφορίες.
Αυτός ο μηχανισμός δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός από μόνος του, αλλά συμμετέχει στη διαμόρφωση των κοινωνικών τάσεων και, αφού γίνει κατανοητός, χρησιμοποιείται προφανώς από «διαμορφωτές γνώμης», επιρροές και άλλους πολιτικούς λίγο πολύ έμπειρους στις ομιλίες τους. Θεωρητικά, αν γίνει καλά, η μετακίνηση αυτού του παραθύρου του Overton θα καθιστούσε δυνατή, για παράδειγμα, την αποδοχή του κανιβαλισμού ...
Τις τελευταίες εβδομάδες, μπορέσαμε να παρατηρήσουμε μια ενδιαφέρουσα στροφή σε αυτό το παράθυρο (και όχι προς τον κανιβαλισμό, ε, ακολουθήστε!): η πολιτική ορθότητα δεν φαίνεται πλέον να ανταποκρίνεται στον ίδιο ορισμό στις αρχές του 2025 όπως ίσχυε μέχρι « τώρα.
Έτσι, φαίνεται ότι το να επαινείς το τεράστιο έργο των «ελεγκτών δεδομένων» και άλλων «αποκωδικοποιητών» πληροφοριών δεν είναι πλέον εντελώς της μόδας.
Πρέπει να ειπωθεί ότι καθώς οι συνωμοσίες και οι θεωρίες που χαρακτηρίστηκαν «ψευδείς» από τους τελευταίους αποδείχθηκαν σωστές, το μεγαλείο τους είχε χτυπήσει τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, με την πρόσφατη και επίσημη εγκατάλειψη του τελευταίου στα δίκτυα του Ζούκερμπεργκ (Meta, δηλαδή Facebook και Instagram κυρίως), ο πανικός είναι χειροπιαστός και ορατός στους «δολοφόνους της μέθης» μας. Η ουσιαστικότητά τους και η συνάφειά τους μειώνονται σαφώς στο μηδέν εδώ (θα αντικατασταθούν από κοινοτικές σημειώσεις και, πιθανότατα, από τη μία ή την άλλη μηχανή τεχνητής νοημοσύνης), εδώ είναι που ταράζονται πυρετωδώς στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σε μια προσπάθεια να εξηγήσουν πώς η εξαφάνισή τους σημαίνει ουσιαστικά μια νέα αποκάλυψη και το τέλος του πολιτισμού.
Η επίθεση του Ζούκερμπεργκ στην πολιτική ορθότητα δεν σταματά εκεί, η οποία δίνει μια καλή μέτρηση της κοινωνικής αλλαγής που συντελείται πέρα από τον Ατλαντικό με την επικείμενη άφιξη της δεύτερης κυβέρνησης Τραμπ: σε μια πρόσφατη ανακοίνωση, το αφεντικό de Méta εξήγησε έτσι ότι εγκατέλειπε το Κριτήρια «ΔΕΗ» (διαφορετικότητα, δικαιοσύνη και ένταξη) για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού στις εταιρείες της, προσχωρώντας σε πολλές άλλες εταιρείες –και αμερικανικές και ευρωπαϊκές μάλιστα– που το είχαν κάνει το κόστος αυτών των καταστροφικών μεθόδων διαχείρισης ανθρώπινων πόρων με ιδιαίτερα μια αρκετά δραματική πτώση του επιπέδου σε ορισμένους τομείς (η αεροναυπηγική είναι ένα ιδιαίτερα αιματηρό παράδειγμα).
![](https://i0.wp.com/reseauinternational.net/wp-content/uploads/2025/01/image-191.png?resize=649%2C376&quality=100&ssl=1)
Η μεταμόρφωση του Ζούκερμπεργκ, η οποία οφείλει πολύ περισσότερα σε μια ελάχιστη προσωπική αυτοσυντήρηση παρά σε μια θεμελιώδη αλλαγή στην κοσμοθεωρία, δεν σταματά εκεί αφού σε μια συνέντευξη που δόθηκε πριν από λίγες ημέρες στον Τζο Ρόγκαν, παραδέχτηκε ξεκάθαρα ότι αναγκάστηκε να υπονομεύσει την ελευθερία του έκφραση στο Facebook προς όφελος της κυβέρνησης Μπάιντεν, κατά πλήρη παραβίαση της Πρώτης Τροποποίησης του Αμερικανικού Συντάγματος, η οποία θα μπορούσε επίσης να του επιφέρει σκληρή δίωξη από την κυβέρνηση που ακολουθεί.
Ίσως η εξάσκησή του στο MMA να έχει προκαλέσει μια σωτήρια επιστροφή τεστοστερόνης στη ροή του αίματος του;
Σε κάθε περίπτωση, σηματοδοτεί εδώ μια ξαφνική κίνηση του παραθύρου του Overton αφού μας επιτρέπει να μετακινούμε ευνοϊκά τον κέρσορα στα θέματα ΔΕΗ, λογοκρισίας και ελευθερίας έκφρασης.
Ταυτόχρονα, στην Ευρώπη, οι πρόσφατες ανταλλαγές μεταξύ του Τιερί Μπρετόν (που δεν είναι πλέον απλώς ένας απλός πολίτης) και του Έλον Μασκ (ο οποίος σύντομα θα γίνει υπεύθυνος για ένα υπουργείο στην κυβέρνηση Τραμπ) καταδεικνύουν για άλλη μια φορά μια αισθητή μετατόπιση από το Όβερτον. παράθυρο στην ποσότητα των ψεμάτων που μπορούν να αποδεχθούν οι πολίτες: πράγματι φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο Μπρετόν υπερβαίνει σε μεγάλο βαθμό τις αποδόσεις του (δεν έχει πλέον) και τις απόψεις του, πολύ μακριά από Η ενίσχυση του κράτους δικαίου στην Ευρώπη, υπονομεύει μόνιμα την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών στην ικανότητα των θεσμικών οργάνων τους να παραμένουν ουδέτερα και να προσφέρουν έναν πραγματικά δημοκρατικό χώρο.
Για να πειστείτε για αυτό το τελευταίο σημείο, αρκεί να διαβάσετε τα σχόλια –τόσο κάτω από τα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τις εξόδους του Μπρετόν– όσο και στο δίκτυο του Μασκ για να καταλάβετε ότι ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος κάνει μια σειρά από βλακεία και λάθη. αν πριν από λίγους μήνες μπορούσαμε ακόμα αφελώς να πιστεύουμε στη σχετική ουδετερότητα των ευρωπαϊκών θεσμών σε θέματα εξωτερικής πολιτικής παρέμβασης, αυτό δεν ισχύει πλέον καθόλου τις τελευταίες ημέρες και αυτή η αλλαγή πρέπει να σε μεγάλο βαθμό στις βρετονικές προβλέψεις.
Αυτή η κίνηση του παραθύρου του Overton δεν περιορίζεται καν σε αυτούς τους χώρους συζήτησης και αυτά τα θέματα.
Πιο κοντά μας, στη Γαλλία, μπορούμε λοιπόν να δούμε ότι η συζήτηση για τον τρόπο διαχείρισης των συντάξεων, τα κονδύλια που τους διατίθενται, τα πιθανά προνόμια των συνταξιούχων, εν ολίγοις, αυτές οι διαφορετικές παράμετροι πέφτουν στην πραγματικότητα στη δημόσια σφαίρα όπου είχαν κρατήθηκε προσεκτικά μακριά.
Και εδώ, ένα μικρό παράδειγμα δείχνει ξεκάθαρα την τάση: η αμφισβήτηση της συνάφειας της μείωσης του φόρου κατά 10% από την οποία επωφελούνται οι συνταξιούχοι για τους φόρους τους λόγω «επαγγελματικών εξόδων» είναι πλέον δυνατή. Ο λόγος των μέσων ενημέρωσης δεν αρνείται πλέον να φανταστεί ότι η αμφισβήτηση αυτής της απελπισίας δεν είναι ακριβώς συνώνυμη με τον χειρότερο φασισμό: έχουμε γίνει από αδιανόητο, αν όχι αποδεκτό, τουλάχιστον ριζοσπαστικό.
Με τον ίδιο τρόπο, η πρόσφατη διπλωματική ισοπέδωση προς την Αλγερία (η οποία αρνείται να πάρει πίσω τους τοξικούς υπηκόους της και της οποίας η ομιλία προς τη Γαλλία αφήνει ελάχιστα περιθώρια ερμηνείας ως προς την ανεπιθύμητη πτυχή της) ήταν τόσο ταπεινωτική που κάποιοι συγκινήθηκαν αρκετά από αυτήν για μερικούς επιφανείς οι πολιτικοί να ασχοληθούν επιτέλους με το θέμα, ιδίως ο Attal και ο Retailleau . Προφανώς, δεδομένου του διαμετρήματος αυτών των γκάφες, μπορούμε πολύ εύλογα να αμφιβάλλουμε ότι αυτές οι χειρονομίες θα μεταφραστούν με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά εδώ πάλι, σημειώνουμε το πέρασμα ενός γενικού λόγου σταθερότητας από το αδιανόητο στο ριζοσπαστικό.
Όχι, πραγματικά, το παράθυρο του Overton κινείται αρκετά καθαρά και, μετά από ανάλυση, συνειδητοποιούμε ότι αυτή η κίνηση οφείλεται ουσιαστικά στην ταχεία εξαφάνιση των φραγμών λογοκρισίας (ή ακόμα και της αυτολογοκρισίας), στην πλήρη απώλεια αξιοπιστίας (και στη συνέχεια χρηματοδότησης) των γεγονότων -τα πούλια, η εμφανής πτώση κοινού και οι επισκέψεις στα παραδοσιακά μέσα και η αυξανόμενη δυνατότητα έκφρασης εναλλακτικών απόψεων στα κοινωνικά δίκτυα.
Από αυτά τα στοιχεία προκύπτει ότι στην πραγματικότητα, η ηγεμονία της αριστεράς στον δημόσιο λόγο οφειλόταν κυρίως στον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και των κοινωνικών δικτύων. Μόλις αυτό το κράτημα είναι ακόμη ελαφρώς λιγότερο ισχυρό, η τρέχουσα αριστερά εμφανίζεται όπως είναι: εντελώς αποσυνδεδεμένη και θεμελιωδώς μοχθηρή.
Το 2025 είναι νεανικό, αλλά αν συνεχίσει σε αυτή την τάση, υπόσχεται να είναι γόνιμο.
πηγή: Hashtable
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
0 comments: