Πίσω στη Βηρυτό, μερικές σκέψεις για τον αντίκτυπο των γεγονότων στη Μέση Ανατολή στη δυτική πολιτική.
Κανείς δεν τους εμπόδισε απολύτως, αλλά ούτε ένας εκπρόσωπος των κυρίαρχων δυτικών μέσων ενημέρωσης δεν επισκέφτηκε ποτέ τον τόπο βομβαρδισμού στον Λίβανο για να επαληθεύσει αν αληθεύουν οι ισραηλινοί ισχυρισμοί ότι επρόκειτο για βάση της Χεζμπολάχ ή για τοποθεσία εκτόξευσης πυραύλων. Επειδή ήξεραν ότι η απάντηση θα ήταν «όχι» , όπως έχω δει σε δεκάδες τοποθεσίες βομβών, και αυτή δεν είναι η ιστορία που πληρώνονται για να πουν.
Όταν όμως διέρρευσε η ιστορία που πληρώθηκαν για να πουν, συρρέουν στη Δαμασκό – από βομβαρδισμένα σπίτια αμάχων μέχρι κέντρα ασθενοφόρων μέχρι σχολεία στην κοιλάδα Bekaa του Λιβάνου – για να προωθήσουν τη νέα δημοκρατική κυβέρνηση της Συρίας, που οργανώθηκε από το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες και της Τουρκίας και αποτελείται από εντελώς « μετανοημένους » Ουαχαμπιστές του HTS.
Στο παρελθόν, είχα ατυχείς διαφωνίες με ανθρώπους που συμμερίζονται τις απόψεις μου για την πολιτική – μου έρχεται στο μυαλό η Vanessa Beeley – επειδή δεν υπήρξα ποτέ υποστηρικτής του καθεστώτος Άσαντ και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ωστόσο, εξακολουθούσα να προτιμώ τον Άσαντ από τους εξτρεμιστές Ουαχαμπί «επαναστάτες» που χρηματοδοτούνται από το ΝΑΤΟ, τον Κόλπο και το Ισραήλ – υποτίθεται ότι τους πολεμούσαν.
Μπορούμε όμως να αναγνωρίσουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Άσαντ χωρίς να ανταποκριθούμε στην τραγική προπαγάνδα των θηριωδιών που διαδίδονται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης - 150.000 κρατούμενοι σε μια φυλακή, 100.000 άνθρωποι σε έναν ομαδικό τάφο, η «πρέσσα πτωμάτων» » του οποίου οι επιφάνειες συμπίεσης κόντρα πλακέ ήταν εντελώς απαλλαγμένες από οποιαδήποτε λεκές, ο μαυρισμένος Αμερικανός κρατούμενος κλεισμένος σε ένα δωμάτιο για επτά μήνες, ο αντιφρονών κρατούμενος θαυμάσια ντυμένος» διασώθηκε από το CNN …
Η προπαγάνδα της θηριωδίας είναι τόσο παλιά όσο ο πόλεμος. Όπως τα «40 αποκεφαλισμένα μωρά» της 7ης Οκτωβρίου ή οι 100.000 που καταδικάστηκαν στον ομαδικό τάφο, αναμφίβολα θα επαναλαμβάνεται ατελείωτα, αν και παράλογο. Η ίδρυση του HTS από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και το Ισραήλ οδήγησε σε ένα προπαγανδιστικό όργιο «χαράς» και «απελευθέρωσης».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιοι ένιωσαν χαρά και απελευθέρωση. Αλλά τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν κολλήσει από τότε, για να αναφέρουν τα πολλά επακόλουθα περιστατικά κτηνωδίας και συνοπτικές εκτελέσεις μη Σουνιτών, για να πουν ότι η «δημοκρατική επανάσταση» θα εξετάσει το ενδεχόμενο διεξαγωγής εκλογών σε τέσσερα χρόνια, ότι όλες οι γυναίκες δικαστές έχουν απολυθεί. από τις θέσεις τους, ότι από χθες, επίσημες περιπολίες της Σαρία κυκλοφορούν στους δρόμους της Δαμασκού για να «συμβουλεύουν» τις γυναίκες να καλύψουν τα μαλλιά τους και ότι, για πρώτη φορά, επίσης από χθες, το χιτζάμπ είναι η υποχρεωτική επίσημη στολή στα περισσότερα κρατικά σχολεία της Συρίας.
Ακόμη λιγότερο έχουν επισημάνει ότι το HTS δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για να αντιταχθεί στην ισραηλινή εισβολή στη νότια Συρία, η οποία μέχρι σήμερα ελέγχει τα φράγματα που παρέχουν το 40% του πόσιμου και γεωργικού νερού της Συρίας. Το Ισραήλ κατασκευάζει 13 μόνιμες στρατιωτικές βάσεις στα πρόσφατα κατεχόμενα συριακά εδάφη, εγκαθιστά εκεί κατασκευές από σκυρόδεμα και κατασκευάζει ή βελτιώνει τους προστατευμένους δρόμους που τις συνδέουν. Το Ισραήλ, από την πλευρά του, στήνει ένοπλες θέσεις γύρω από τα φράγματα.
Χωρίς να αντιταχθεί στον Ισραηλινό εισβολέα, το HTS κατάφερε ωστόσο να πραγματοποιήσει αρκετές εισβολές στον Λίβανο, συμπεριλαμβανομένων άμεσων επιθέσεων κατά του λιβανικού στρατού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές οι επιθέσεις του HTS κατά του Λιβάνου πραγματοποιήθηκαν σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από τα παράνομα ισραηλινά φυλάκια που βρίσκονται στη Συρία, σαφή απόδειξη της επιλογής του HTS.
Η νέα κυβέρνηση του HTS έγινε φυσικά ευπρόσδεκτη από τους νεοφιλελεύθερους σε όλο τον κόσμο. Η ατζέντα των δυτικών υπηρεσιών ασφαλείας δεν ήταν ποτέ πιο ξεκάθαρη από τη σχέση μεταξύ του HTS και της ουκρανικής υπόθεσης, και η δεύτερη ξένη αντιπροσωπεία που έλαβε η νέα κυβέρνηση του HTS ήταν πράγματι από την Ουκρανία.
Οι Ουζμπέκοι μαχητές αποτελούσαν σημαντικό μέρος του στρατού Ουαχαμπί του HTS και δεν είναι τυχαίο ότι, την ίδια στιγμή, ήταν ένας Ουζμπέκος μαχητής που δολοφόνησε έναν κορυφαίο Ρώσο στρατηγό για λογαριασμό της ουκρανικής κυβέρνησης.
Την ουκρανική αντιπροσωπεία στην κυβέρνηση του HTS παρακολουθούσε στενά, φυσικά, η πανταχού παρούσα αρχηγός Annalena Baerbock, η πιο εύγλωττη και ένθερμη συνήγορος, εκτός του κράτους του Ισραήλ, της σφαγής των Παλαιστινίων.
Ως αντίβαρο στη δυτική υποστήριξη για την Al-Qaeda/Al Nusra/HTS στη Συρία, που το κοινό δικαιούται να βρίσκει κάπως μπερδεμένο, βλέπουμε την ιστορία της τρομοκρατικής επίθεσης «εμπνευσμένη από το Ισλαμικό Κράτος» στη Νέα Ορλεάνη, μόλις για να καθησυχάσει ότι οι μουσουλμάνοι εξακολουθούν να είναι ο επίσημος εχθρός.
Ορισμένα στοιχεία αυτής της ιστορίας είναι απλά πολύ μεγάλα για να με ευχαριστήσουν. Ο δολοφόνος, Shamsud-Din Jabbar, βοήθησε στην ταυτοποίηση κρατώντας μια σημαία του Ισλαμικού Κράτους, η οποία, αν και ήταν κρίσιμο στοιχείο σε μια έρευνα πολλαπλών φόνων, ήταν παράξενα αφύλακτη και διαθέσιμη στα μέσα ενημέρωσης για να τη φωτογραφίσουν, καλά ευθυγραμμισμένη με την πορεία του πλάκες και όχι όπως έπεσε. Και γιατί η κασέτα του τόπου του εγκλήματος ήταν σκορπισμένη έτσι;
Μια άλλη ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι γιατί η σημαία είναι τοποθετημένη ανάποδα στον αυτοσχέδιο στύλο. Αν κάποιος νοιάζεται αρκετά για την αιτία του να σκοτώσει και να πεθάνει γι' αυτό, προφανώς ξέρει από πού πρέπει να κυματίζει η σημαία. Σημειώστε ότι η επίσημη ιστορία είναι ότι ο Jabber «εμπνεύστηκε από το Ισλαμικό Κράτος», όχι ότι είχε στην πραγματικότητα οποιαδήποτε μορφή επαφής με ένα μέλος του Ισλαμικού Κράτους. Ίσως κανείς να μην του είπε πώς φαίνεται η σημαία. Αλλά αποδεικνύεται επίσης ότι είχε βιβλία στην αραβική γλώσσα, συμπεριλαμβανομένου του Κορανίου, στο σπίτι του, επομένως θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το κείμενο ήταν ανάποδα.
Το άρθρο της New York Post είναι εξίσου περίεργο: ο δημοσιογράφος προφανώς μπόρεσε να περιπλανηθεί στο ακάλυπτο διαμέρισμα του Τζαμπάρ και να ψαχουλέψει τα στοιχεία κατά βούληση. Και εδώ, όλα φαίνονται υπέροχα τέλεια: το Κοράνι ανοίγει σε μια σελίδα όπου μιλάμε για μάχες και δολοφονίες, η κάμερα παραμένει σε ένα προσεκτικά διατεταγμένο παλαιστινιακό keffiyeh, ενώ τα μέρη είναι γεμάτα χημικά και φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για την κατασκευή βομβών.
Δεν προσποιούμαι ότι υπερασπίζομαι καμία θεωρία για το τι συνέβη.
Απλώς λέω ότι το σύνολο των πληροφοριών που παρουσιάζονται είναι εκπληκτικά πλήρες και τακτοποιημένο.
Η βρετανική αστυνομία χρειάστηκε πέντε ημέρες έρευνας στο σπίτι του Charlie Rowley και της Dawn Sturgess πριν ανακαλύψει το μπουκάλι με το δηλητήριο «Novichok» σε κοινή θέα στον πάγκο της κουζίνας. Ωστόσο, μέσα σε 24 ώρες, το FBI είχε συγκεντρώσει τόσο αποτελεσματικά όλα τα στοιχεία που απαιτούνταν από το διαμέρισμα του Jabbar και προφανώς διεξήγαγε όλη την ιατροδικαστική έρευνα που χρειαζόταν για να βρει ίχνη πιθανών συνεργών, που κατάφερε να αφήσει έναν δημοσιογράφο και την ομάδα του να μολύνουν τη σκηνή. όσο χρειάζεται.
Δεν είναι λίγο περίεργο όλο αυτό;
Είμαι βέβαιος ότι μέχρι τώρα γνωρίζετε όλες τις συνδέσεις της καριέρας και της ενοικίασης αυτοκινήτου μεταξύ του Jabbar και του Matthew Livelsberger, που προκάλεσαν κάποιου είδους έκρηξη την ίδια μέρα κοντά σε ένα ξενοδοχείο Trump στο Λας Βέγκας. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό αποδεικνύει μια σχέση μεταξύ των δύο, εκτός από το να επαναλάβω ότι το να είσαι στον στρατό των ΗΠΑ είναι πιο πιθανό από οτιδήποτε άλλο να σε κάνει έναν πιθανό ψυχωτικό δολοφόνο.
Ωστόσο, μπορούμε να σημειώσουμε μερικά πολύ περίεργα στοιχεία στην υπόθεση Livelsberger. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Livelsberger δεν ήταν απλώς ένας μικρός στρατιώτης: ήταν ενεργό μέλος των ειδικών δυνάμεων, με μεγάλη εμπειρία μάχης. Σίγουρα θα μπορούσε να φτιάξει μια πιο αποτελεσματική βόμβα, όπως πρότεινε η οικογένειά του.
Το πιο σημαντικό, ο Livelsberger σίγουρα θα ήξερε ότι αυτό που υπήρχε στο φορτηγό δεν ήταν μια αποτελεσματική βόμβα.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αυτός ο Αμερικανός στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων υπηρετούσε επίσημα στην Ουκρανία , κάτι που απέχει πολύ από μια ασήμαντη παραδοχή.
Δεν υπάρχει προηγούμενο παράδειγμα βομβιστή αυτοκτονίας που σκόπιμα αυτοκτόνησε πριν αποδώσει καρπούς η επίθεσή του. Αν πρέπει να γίνει πιστευτή η επίσημη ιστορία, ήταν ένας πολύ ικανός βετεράνος που αυτοκτόνησε πριν πυροδοτηθεί ο μη λειτουργικός εκρηκτικός μηχανισμός του.
Μου φαίνεται επίσης πολύ περίεργη ιστορία. Θα πρόσθετα ότι, στη μεγάλη παράδοση των τρομοκρατικών επιθέσεων, ενώ το σώμα του Λίβελσμπεργκερ κάηκε αγνώριστο, το διαβατήριό του επέζησε στο ταξί, δίπλα του.
Βλέπουμε λοιπόν τις δυτικές δυνάμεις να εργάζονται για να εγκαταστήσουν τρομοκράτες στην εξουσία στη Δαμασκό και σχεδόν άμεσα δείγματα τρομοκρατικών αντιποίνων στις Ηνωμένες Πολιτείες από μέλη του αμερικανικού στρατού, και αυτό με ορισμένες λεπτομέρειες που είναι τουλάχιστον παράξενες.
Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν είναι πραγματικά πιο εκπληκτικό από την προθυμία της Δύσης να αγιάσει την κυβέρνηση του HTS στη Δαμασκό, ενώ η τελευταία παραμένει μια απαγορευμένη τρομοκρατική οργάνωση σχεδόν παντού, και σίγουρα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα «τρομοκρατικά» επεισόδια στις Ηνωμένες Πολιτείες –ιδιαίτερα το περιστατικό «Ισλαμικής τρομοκρατίας» στη Νέα Ορλεάνη– καθιστούν την ομαλοποίηση της τρομοκρατικής οργάνωσης HTS ακόμη πιο περίπλοκη.
Επιστρέφω στη Βηρυτό σε λίγες ώρες αφού πέρασα τις διακοπές του τέλους του έτους στη Σκωτία. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, περίμενα να με συλλάβουν κατά την άφιξή μου εδώ βάσει του νόμου περί τρομοκρατίας, όπως συνέβη σε εμένα στο παρελθόν και όπως συνέβη πρόσφατα σε τόσους πολλούς έντιμους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται μια θέση φιλοπαλαιστινιακή.
Μέχρι τώρα, το να λέμε απλώς την αλήθεια για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και τη δημιουργία του Μεγάλου Ισραήλ θεωρούνταν από τη βρετανική αντιτρομοκρατική αστυνομία ως έκφραση που θα μπορούσε να επηρεάσει άλλους να υποστηρίξουν τις απαγορευμένες οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ ως αιτία σύλληψης και κατάσχεσης περιουσίας.
Αλλά το HTS είναι επίσης ένας απαγορευμένος οργανισμός, και ολόκληρο το βρετανικό κατεστημένο έχει πολύ ανοιχτά « εξέφρασε μια άποψη που μπορεί να επηρεάσει άλλους να τον υποστηρίξουν ». Ο πρώην επικεφαλής της MI6, Sir John Sawers , είπε στην τηλεόραση ότι το HTS δεν πρέπει πλέον να απαγορευτεί, καθώς είναι αντίθετα ένας αξιότιμος οργανισμός. Ο Rory Stewart και ο Alastair Campbell το επαινούν ανοιχτά στο blog τους.
Το άρθρο 12 του νόμου περί τρομοκρατίας έχει τρεις εξαιρετικά δρακόντειες πτυχές:
- Μπορείτε να καταδικαστείτε σε 14 χρόνια φυλάκιση για απλώς «έκφραση γνώμης».
- Η πρόθεση δεν απαιτείται ρητά. Αν η γνώμη σας θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον άλλο να υποστηρίξει έναν απαγορευμένο οργανισμό, είτε το είχατε σκοπό είτε όχι, φταίτε για «ανευθυνότητα», δηλαδή δεν έχετε αποφύγει εν γνώσει σας να εκφράσετε μια τέτοια άποψη.
- Εναπόκειται αποκλειστικά στην κυβέρνηση να καθορίσει τι είναι ένας απαγορευμένος οργανισμός. Εάν διαφωνείτε με την απαγόρευση μιας οργάνωσης, η επιχειρηματολογία για αυτήν είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι έγκλημα. Εάν η κυβέρνηση αποφάσιζε να θέσει εκτός νόμου τους Girl Guides [Το κίνημα καθοδήγησης - girl guides - ιδρύθηκε από τους Robert και Agnès Baden-Powell το 1910, δύο χρόνια μετά από αυτό του προσκοπισμού - που προορίζεται για αγόρια] , θα ήταν –νόμιμα– τρομοκράτες οργάνωση.
Μπορείτε να παρατηρήσετε τους νομικούς παραλληλισμούς με την υπόθεση της Ρουάντα , όπου τα δικαστήρια αποφάνθηκαν ότι η Ρουάντα δεν θεωρείται ασφαλής χώρα για τους αιτούντες άσυλο μόνο και μόνο επειδή ένας υπουργός της κυβέρνησης είπε ότι ήταν. Από την άλλη πλευρά, δεν υπήρξε επιτυχής νομική αμφισβήτηση για το γεγονός ότι ένα κίνημα της Αντίστασης δεν γίνεται τρομοκρατική οργάνωση απλώς και μόνο επειδή το λέει μια κυβέρνηση.
Αλλά εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η νομική φαντασία ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να υπακούουν στους δικούς τους νόμους εξακολουθεί να ισχύει. Η απόφαση να κόψει το κεφάλι του Καρόλου Α' είχε σκοπό να αποδείξει ότι η εκτελεστική εξουσία δεν μπορούσε αυθαίρετα να παραβεί τον νόμο της χώρας, κάτι που φαινόταν να είναι μια ασταμάτητη λογική.
Έως ότου η κυβέρνηση, μέσω διατάγματος, καταργήσει ουσιαστικά την απαγόρευση του HTS ως τρομοκρατικής οργάνωσης, εξακολουθεί να είναι παράνομο να υποστηρίζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο – και είναι παράνομο να το υποστηρίζουν οι υπουργοί της κυβέρνησης, για να μην αναφέρουμε πρώην δημόσιους υπαλλήλους όπως ο John Sawers, Alastair Campbell και Rory Stewart.
Στην πράξη, τίποτα δεν εμποδίζει τη μαζική υποκρισία της αντιτρομοκρατικής αστυνομίας να παρενοχλήσει και το CPS να διώξει πολίτες για πολύ εφαπτομενική «υποστήριξη» προς τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, ενώ η πολύ πιο κραυγαλέα και ανοιχτή υποστήριξη του HTS παραμένει ατιμώρητη.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το λαμπερό σε αυτό, και οι ένορκοι είναι πιθανό να είναι δυσαρεστημένοι.
Επομένως, υποψιάζομαι ότι η απόφαση να μην μου ασκηθεί ξανά δίωξη βάσει του νόμου περί τρομοκρατίας μπορεί να οφείλεται στο ότι η ευρεία επίσημη υποστήριξη για τον απαγορευμένο οργανισμό HTS έχει φέρει τον νόμο σε ανυποληψία. Αυτό θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί η αστυνομία χρησιμοποίησε πρόσφατα τον Νόμο για τη Δημόσια Τάξη εναντίον ομιλητών κατά τη διάρκεια τακτικών διαδηλώσεων στην κατοικία του Ισραηλινού πρέσβη στο Λονδίνο, ενώ προηγουμένως ο νόμος περί δημόσιας τάξης τρομοκρατία (Terrorism Act) εφαρμοζόταν σε ίδιες συνθήκες.
Το φάσμα της νομοθεσίας κατά της ελευθερίας της έκφρασης που διαθέτουν σήμερα οι βρετανικές αρχές είναι πολύ εκτεταμένο και απολύτως συγκλονιστικό. Οι υποθέσεις εναντίον του Richard Barnard [έναν από τους ιδρυτές της Palestine Action] και του Tony Greenstein [ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Palestine Solidarity Campaign] , που κληρονομήθηκαν από τον νόμο περί τρομοκρατίας, συνεχίζουν να διερευνώνται. Αλλά το νομοσχέδιο 12 θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα παράδειγμα δρακόντειας νομοθεσίας που πεθαίνει από ντροπή.
Πολλές ανατροπές και ανατροπές μπορούν να αναμένονται καθώς ο επιζήμιος αντίκτυπος της ενεργού συμμετοχής των δυτικών κρατών στη γενοκτονία της Γάζας γίνεται εμφανής στις δυτικές κοινωνίες. Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από την αποσύνθεση των πολιτικών συστημάτων και την επιταχυνόμενη επιδείνωση της κοινωνικής συνοχής και τη συναίνεση των διοικούμενων, λόγω της μαζικής αύξησης των εισοδηματικών ανισοτήτων και του μπλοκαρίσματος της κοινωνικής κινητικότητας, τουλάχιστον προς τα πάνω.
Καθώς επιστρέφω στη Βηρυτό για να κάνω την ανεξάρτητη συνεισφορά μου στα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ελπίζω επίσης να αποκτήσω πρόσβαση στη Συρία – αν και αυτό προφανώς εγκυμονεί νέους κινδύνους από τις αρχές και τις πολιτοφυλακές αυτής της χώρας. Αυτή η ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφία είναι δυνατή μόνο με την οικονομική σας υποστήριξη.
Για να είμαι ειλικρινής, οι δύο μήνες που πέρασαν στον Λίβανο πριν από τα Χριστούγεννα είχαν ως αποτέλεσμα ένα μικρό οικονομικό έλλειμμα. Ήμουν πολύ χαρούμενος που έκανα τέσσερα μίνι ντοκιμαντέρ και πολυάριθμες σύντομες αναφορές βίντεο και άρθρα, μερικά από τα οποία έχουν δει εκατομμύρια άνθρωποι. Αλλά μέχρι σήμερα, το μοντέλο της αληθινής δημοσιογραφίας που χρηματοδοτείται από τους αναγνώστες στο εξωτερικό δεν έχει αποδειχθεί και παραμένει πολύ εύθραυστο.
Εάν δεν έχετε συνεισφέρει ακόμη οικονομικά, σας ευχαριστώ πολύ που το κάνατε. Εάν το έχετε ήδη κάνει αυτό, ίσως θα μπορούσατε να με βοηθήσετε περαιτέρω ενθαρρύνοντας άλλους να συμμετάσχουν. Όπως πάντα, θέλω να τονίσω ότι δεν ζητώ από κανέναν να συνεισφέρει εάν κάτι τέτοιο θα έχει την παραμικρή οικονομική δυσπραγία.
πηγή: Craig Murray
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: