Σύμφωνα με την καταμέτρηση του 85% των ψηφοδελτίων, ο φιλοευρωπαίος πρωθυπουργός Μαρσέλ Τσιολάκου βρίσκεται στα ίσια με τον φιλορώσο υποψήφιο στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Ρουμανία.
Αυτός είναι ο Καλίν Τζορτζέσκου, τον οποίο οι δημοσκοπήσεις έθεσαν λιγότερο από το 10%. των προθέσεων ψήφου, και ο οποίος συγκέντρωσε σχεδόν το 22% των ψήφων, έναντι 21,6% του αντιπάλου του, και ως εκ τούτου θα προκριθεί στον δεύτερο γύρο εάν αυτή η τάση συνεχιστεί.Ο υποψήφιος «ακροδεξιός Τραμπιστής», επίσης ενάντια στη στήριξη της Ουκρανίας που δόθηκε σε δεύτερη μοίρα, δεν πρέπει να είναι ο αμφισβητίας του απερχόμενου πρωθυπουργού, ενός σοσιαλδημοκράτη. Η θέση του προέδρου είναι τιμητική, αλλά χρησιμεύει ως δοκιμασία για μελλοντικές βουλευτικές εκλογές και οι ακροδεξιοί υποψήφιοι αντιπροσωπεύουν το 30% των ψήφων. Το πλαίσιο, αυτό του πληθωρισμού, της αποδοκιμασίας των σοσιαλδημοκρατών και του φόβου του πολέμου, δεδομένου ότι η Ρουμανία είναι, όπως η Πολωνία, ο τόπος όπου συγκεντρώνεται το οπλοστάσιο που χύνεται από το ΝΑΤΟ, από τη Γαλλία ειδικότερα, προς την ουκρανική σφαγή, την αχρηστία της οποίας αντιλαμβάνονται όλοι και φοβούνται ότι πρέπει να συρθεί μέσα της.
Όπως η Πολωνία, η Ρουμανία υποδέχτηκε έναν μέγιστο αριθμό προσφύγων και συνεχίζει να είναι η οδός της εγκατάλειψης όσων αρνούνται όλο και περισσότερο να συνεχίσουν έναν πόλεμο διαρκώς χαρακτηρισμένο από διαφθορά, αναγκαστική στρατολόγηση, εικονικούς στρατιώτες για τους οποίους οι στρατολόγοι λαμβάνουν το επίδομα, τα όπλα που δεν φτάνουν ποτέ στο μέτωπο και που δημιουργούν μια κερδοφόρα αγορά μαφίας που δημιουργεί ανασφάλεια. Αυτές είναι παρατηρήσεις των ίδιων των Ουκρανών. Όπως είναι προφανές ότι σήμερα η Ουάσιγκτον αναζητά αναμφίβολα διάδοχο του Ζελένσκι.
Η Ρουμανία, που μοιράζεται σύνορα 650 χιλιομέτρων με την Ουκρανία και συνορεύει με τη Μαύρη Θάλασσα, διαδραματίζει «ζωτικό» στρατηγικό ρόλο, υπενθυμίζει σε μελέτη το think tank New Strategy Center. Τόσο για το ΝΑΤΟ, από το οποίο στεγάζει περισσότερους από 5.000 στρατιώτες, όσο και για τη διέλευση ουκρανικών δημητριακών. Η Ρουμανία είναι το σημείο διέλευσης για την παραγωγή δημητριακών και γεωργικών προϊόντων της Ουκρανίας -μέσω του λιμανιού της Κοστάνζας και του Δούναβη- η παραγωγή που βρίσκεται εξ ολοκλήρου στα χέρια μεγάλων τραστ αγροδιατροφής, όπου μακριά από την αποστολή σε αναπτυσσόμενες χώρες, ανταγωνίζεται την ευρωπαϊκή αγροτική παραγωγή.
Ο παραπάνω χάρτης δείχνει την επικάλυψη, αλλά δεν περιγράφει τις εδαφικές ορέξεις που απελευθερώθηκαν σε ένα πλαίσιο που φαίνεται να είναι ο καρπός του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της αποσύνθεσης της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, η οποία από μόνη της εξηγεί το φιλοναζιστικό συμμαχίες: Η Ρουμανία ήταν ένα από τα πλάσματα του Τρίτου Ράιχ στην κατάκτηση των σοβιετικών εδαφών, της Μολδαβίας, πάνω από την οποία συνεχίζει να παρακολουθεί ένας σοβινιστικός και ληστρικός εθνικισμός η ΕΕ και το ΝΑΤΟ καθιστούν δυνατή την ικανοποίηση αυτών των ορέξεων, όπως η Ρουμανία ήταν ο δήμιος των βρώμικων έργων των ναζιστικών ορδών στην Ουκρανία. Οι κύριες γραμμές της ιστορίας του ιμπεριαλισμού έχουν βυθιστεί και αναζωογονηθεί από την ευρωπαϊκή οικοδόμηση και την πρόοδο του ΝΑΤΟ.
Στη Ρουμανία, η σοσιαλδημοκρατία τόσο φιλοευρωπαϊκή όσο αυτή της Πολωνίας ή της Μολδαβίας έχει γίνει αντιδημοφιλής πρώτα από όλα για την επιλογή μιας πολιτικής που θυσιάζει την τοπική παραγωγή, δημιουργεί πληθωρισμό και τοποθετεί τη χώρα στην πρώτη γραμμή της κλιμάκωσης του πολέμου. Μετά από δέκα χρόνια στην εξουσία του Klaus Iohannis, ένθερμου υποστηρικτή του Κιέβου, έγινε πολύ αντιδημοφιλής, ιδίως λόγω των ακριβών ταξιδιών του στο εξωτερικό που χρηματοδοτήθηκαν με δημόσιο χρήμα, οι ψηφοφόροι λοιπόν έβαλαν το βλέμμα τους σε τρεις αντισυστημικούς υποψηφίους, πίσω από τον Πρωθυπουργό.
Προβλέπαμε άνοδο της ακροδεξιάς, κοντινά σκορ. Ένας φιλορώσος υποψήφιος και όχι ο Τραμπιστής της ακροδεξιάς που δημιούργησε έκπληξη την Κυριακή στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών συγκεντρώνοντας τόσες ψήφους όσες ο φιλοευρωπαίος πρωθυπουργός Marcel Ciolacu, σύμφωνα με αποτελέσματα που καλύπτουν το 85% των μετρημένα ψηφοδέλτια.
Ο Καλίν Τζορτζέσκου, τον οποίο οι δημοσκοπήσεις έθεσαν λιγότερο από το 10% των προθέσεων ψήφου, συγκέντρωσε σχεδόν το 22% των ψήφων, έναντι 21,6% του αντιπάλου του, και ως εκ τούτου θα προκριθεί στον δεύτερο γύρο εάν επιβεβαιωθεί αυτή η τάση.
Αυτός ο 62χρονος φιλορώσος υποψήφιος δημιούργησε μια έκπληξη. Οφείλει τη βαθμολογία του σε μια καμπάνια TikTok που έγινε viral, επικεντρωμένη στην ανάγκη να σταματήσει η βοήθεια προς την Ουκρανία. « Απόψε, ο ρουμανικός λαός φώναξε για ειρήνη. Και φώναξε πολύ δυνατά, πολύ δυνατά », αντέδρασε.
Στην άκρα δεξιά, ο αρχηγός του κόμματος AUR (Συμμαχία για την Ενότητα των Ρουμάνων) George Simion, 38 ετών, ο οποίος προβλεπόταν ότι θα ήταν στη δεύτερη θέση, δεν αναμένεται να προκριθεί στον δεύτερο γύρο. Όμως δεν παραδέχτηκε την ήττα, περιμένοντας να καταμετρηθούν κι άλλα ψηφοδέλτια, υποσχόμενος «άλλες δύο μάχες», κατά τις βουλευτικές εκλογές της 1ης Δεκεμβρίου και μια εβδομάδα αργότερα για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Με τον παθιασμένο λόγο του με μυστικιστικές και συνωμοτικές προεκτάσεις, ο Τζορτζ Σιμιόν, θαυμαστής του Ντόναλντ Τραμπ, κεφαλαιοποίησε την αγωνία ενός μέρους του πληθυσμού που εξαθλιώνεται από τον υψηλό πληθωρισμό.
Η θέση του προέδρου έχει τιμητική διάσταση, αλλά η ψήφος έχει δοκιμαστική αξία για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές και εκεί, όπως στη γειτονική Μολδαβία, έχουμε μια κατάσταση που δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί στο σημερινό πλαίσιο, παρόλο που αυτή η χώρα θεωρούνταν ασφαλές προπύργιο. για τους ευρωπαϊκούς συνασπισμούς που στην πραγματικότητα συμφωνούν στην εφαρμογή της πολιτικής αλλά που επηρεάζονται όλο και περισσότερο από παράγοντες διχασμού υπό την πίεση του λαού.
Ακόμα κι αν η ακροδεξιά δεν προκριθεί στον δεύτερο γύρο, κάτι που θα πρέπει να μας δώσει μια παύση με την εμφάνιση μιας αριστερής εναλλακτικής στη Σλοβακία, στην πρώην ΛΔΓ, το γεγονός παραμένει ότι η επιρροή της είναι ισχυρή: μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο των ψήφων σε αυτή τη χώρα των 19 εκατομμυρίων κατοίκων.
Αυτό που δεν συζητήθηκε ποτέ και όμως είναι τόσο θεμελιώδες για τη Ρουμανία όσο για τη Μολδαβία –και τα Βαλκάνια– και με πιο περίπλοκο τρόπο για την Πολωνία, είναι αυτό που οι περισσότεροι από τους «ειδικούς» σε θέματα πολιτικής ανάλυσης, είναι πώς σε αυτή την άρνηση του Ο πόλεμος με τη Ρωσία παίζει επίσης ένα πολύ έντονο συναίσθημα και όχι μόνο μεταξύ των ηλικιωμένων, δηλαδή τη νοσταλγία για το σοσιαλισμό και τη συνείδηση ότι έχουν υποστεί μια αλλαγή καθεστώτος που κατασκευάστηκε από η δύση…
Το γεγονός ότι η σοσιαλδημοκρατία που παρουσιάστηκε ως διάδοχος της σοσιαλιστικής εξουσίας ήταν στην πραγματικότητα αυτή που πρόδωσε, ιδιωτικοποίησε, εφάρμοσε τις ευρωπαϊκές επιταγές και μετέτρεψε αυτές τις χώρες σε βάσεις του ΝΑΤΟ.
Είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια ανάλυση του τι διακυβεύεται σήμερα μέσω αυτής της άρνησης του πολέμου, αυτής της ψήφου διαμαρτυρίας, αλλά που μπορεί να οδηγήσει στη διαφθορά και το δράμα του φασισμού, σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο και βλέπουμε σε όλη τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ελλάδα πώς αυτή η επιλογή της ακροδεξιάς υπερβαίνει τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Μια πλήρης μελέτη της Ρουμανίας δεν θα έπρεπε μόνο να λάβει υπόψη τις περιοχές, αλλά και να δείξει τη ρήξη που είχε δημιουργηθεί στο εσωτερικό του σοσιαλισμού (σκεπτόμαστε ειδικότερα τις εξεγέρσεις στον τομέα της εξόρυξης) αφού ο ρουμανικός σοσιαλισμός είχε ενεργήσει όπως η Ουγγαρία, τα Βαλκάνια πράξη εξισορρόπησης μεταξύ δανείων ΕΣΣΔ και ΔΝΤ, ένα άνοιγμα προς τη Δύση. Η κατανόηση της επιλογής της ακροδεξιάς και της αποκήρυξης της αριστεράς παραμένει ένα καθήκον που πρέπει να πραγματοποιηθεί, προσφέροντας παράλληλα μια εναλλακτική λύση ειρήνης και σεβασμού για την εργασία, τις δημόσιες υπηρεσίες που καταπολεμούν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Για αυτό δεν χρειάζεται να παραμείνουμε στα στερεότυπα της προπαγάνδας που μας αποκόπτουν τόσο από την πραγματικότητα αυτού που αντιμετωπίζουμε όσο και από το πλαίσιο στο οποίο αναπτύχθηκε.
Σχετικά με αυτή τη θεσμική «μορφή» στην οποία οι σχέσεις παραγωγής και οι διεκδικήσεις για κυριαρχία προσπαθούν μάταια να ενσωματωθούν στο πλαίσιο μιας ΕΕ που ταυτίζεται όλο και περισσότερο με το ΝΑΤΟ, την υποτιθέμενη αιχμή του δόρατος των χρηματοπιστωτικών αγορών, οι έμποροι όπλων στη χρηματιστηριακή μορφή του ατλαντικού ηγεμονισμού, Θυμάμαι την περιγραφή που έκανε ο Robert Musil για την Cacania τις παραμονές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου: « Το Σύνταγμα ήταν φιλελεύθερο, αλλά το καθεστώς κληρικός. Το καθεστώς ήταν κληρικό, αλλά οι κάτοικοι ήταν ελεύθεροι στοχαστές. Όλοι οι αστοί ήταν ίσοι ενώπιον του νόμου, αλλά ακριβώς δεν ήταν όλοι αστοί »… αυτό το απροσδιόριστο αντικείμενο που μπορεί να είναι η Ευρώπη όπως ήταν η Αυστρία Ουγγαρία για τον Musil δεν αντιστοιχεί σε ένα έθνος-κράτος αλλά σε ένα μωσαϊκό διαφορετικών εθνών χωρίς πραγματικό κράτος σύστημα που πρέπει να αντιμετωπίσει τις εθνικές μειονότητες στο εσωτερικό τους. Το φιλελεύθερο καθεστώς αυξάνει το κοινωνικό χάσμα μεταξύ του λαού και της άρχουσας τάξης, που το υποβάλλει σε επαναστατικές παρορμήσεις – που προέρχονται από τη μακρινή γαλλική επανάσταση και αυτές που θα προκύψουν από τον μπολσεβικισμό – θα τροφοδοτηθεί τόσο από αυτές τις γαλλικές επαναστατικές φιλοδοξίες όσο και από την αντιπαράθεση με μια εθνικιστική κρατική αυτοκρατορία στη Γερμανία, το REICH πιο ασφαλές για το κεφάλαιο.
Υπάρχει σε αυτό το μυθιστόρημα, τις παραμονές της πρώτης ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης σε παγκόσμια κλίμακα στην οποία η Ευρώπη είναι το χωνευτήριο με τη διαίρεση του κόσμου να διακυβεύεται, η υπενθύμιση μιας κατάστασης που φαίνεται να επαναλαμβάνεται κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ακόμη και σήμερα. . Δύο χαρακτήρες από το μυθιστόρημα έρχονται αντιμέτωποι, ο Leinsdorf, ο ελίτ υποτιθέμενος ηγέτης και υποστηρικτής αυτής της ομάδας ετερογενών δραστηριοτήτων που αρνείται να ακούσει αυτό το κάλεσμα για αυτοδιάθεση των λαών και που αγνοεί τόσο τις εθνικές απαιτήσεις όσο και την εμφάνιση των ευρωπαϊκών εθνικών κρατών και των συναφών κοινωνικών -πολιτικές συνθήκες. Στη συνέχεια, το μυθιστόρημα περιγράφει, μέσα από την υποκειμενικότητα των ηρώων, την αδυναμία αυτού που πιστεύει ότι είναι αυτή η «συμβίωση» που φουσκώνει από ισότιμες απαιτήσεις και λαϊκή επιβίωση. Ως εκ τούτου, όπως έχουν σημειώσει οι περισσότεροι σχολιαστές του έργου, ο Leinsdorf, ο οποίος θέτει το ζήτημα της συμβίωσης στην Cacania όπως μερικοί ζητούν στην Ευρώπη σήμερα, είναι καταδικασμένος σε αποτυχία εκτός και αν υποκύψει στο Ράιχ, επειδή το έργο ξεκινά από μια πλήρη τύφλωση στην πραγματικότητα και την έκκληση σε ένα ξεπερασμένο κοινωνικό μοντέλο που προσπαθεί να διαιωνίσει το οποίο γίνεται «φαινομενικά να ζει».
Ο Leinsdorf προσλαμβάνει τον Ulrich, «τον άνθρωπο χωρίς ιδιότητες» με στόχο να εκπροσωπήσει τον «αυστροουγγρικό» λαό ως εκείνους που γνωρίζουν τι φιλοδοξούν οι πολίτες να βρουν μια κατανοητή γλώσσα μεταξύ τους. Αλλά καθώς ο Ulrich πριν από τον Leinsdorf δεν αμφισβητεί ποτέ τους στόχους της αναπαραστατικής δράσης που του απαιτούνται, είναι απολιθωμένος, καταδικασμένος να είναι αυτό που είναι, «ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες».
Η μόνη διαφορά μεταξύ της επανάληψης της Ευρώπης, έδρα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, ήταν η ανάδυση στα ερείπια της ναζιστικής Γερμανίας μιας άλλης αυτοκρατορίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και μιας επαναστατικής δύναμης που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για αποαποικιοποίηση, και σήμερα ένα ακόμη στάδιο στο οποίο η «κακανία» του δυτικού ηγεμονισμού καταρρέει, χωρίς κανένας να είναι διατεθειμένος να αναλάβει.
Με αυτούς τους όρους τίθεται πλέον η υπέρβαση του ανθρώπου χωρίς ποιότητα.
πηγή: Ιστορία και Κοινωνία
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: