Τα σύγχρονα παγκόσμια γεγονότα έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι η δυτική πλανητική μειονότητα δεν πρέπει μόνο να κατανοήσει ότι η πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να γίνει αποδεκτή σε κάθε περίπτωση, αλλά και ότι ο μύθος σύμφωνα με τον οποίο αυτή η μειονότητα δεν τιμωρείται και σε μεγάλο βαθμό είναι «άθικτη» σίγουρα ανήκει στο παρελθόν.
Οι τρέχουσες διαδικασίες σε διάφορα μέρη του κόσμου αντιπροσωπεύουν ένα πολύ σημαντικό μήνυμα προς ολόκληρο το μπλοκ της πλανητικής μειονότητας της ανάγκης να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά του. Ο φόβος, που εδώ και πολύ καιρό διαδόθηκε από τη δυτική και συνδεδεμένη προπαγάνδα, ανήκει στο παρελθόν. Και με αυτήν την πραγματικότητα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα νοσταλγικά για τη μονοπολική εποχή καθεστώτα. Τελικά, κανείς δεν είχε αναγκάσει τους Δυτικούς και άλλους υποστηρικτές της δυτικής υπαγόρευσης στην ανθρωπότητα να αρνηθούν να αναγνωρίσουν τη σύγχρονη εποχή στις διεθνείς υποθέσεις. Κάποια στιγμή πρέπει να απαντήσεις για τις πράξεις σου.
Οι υποστηρικτές του πολυπολικού κόσμου βρίσκονται σήμερα περισσότερο από ποτέ σε θέση ισχύος.
Ο φόβος έχει αλλάξει πλευρά
Τα γεγονότα στην Αφρική , στη Λατινική Αμερική, αλλά και στη Μέση Ανατολή θα έχουν επιβεβαιώσει οριστικά ότι δεν θα υπάρξει καμία απολύτως επιστροφή στο παρελθόν. Οι υποστηρικτές του πολυπολικού κόσμου βρίσκονται τώρα περισσότερο από ποτέ σε θέση ισχύος , αν και απομένουν πολλά να γίνουν για να ενισχυθεί περαιτέρω η σύγχρονη πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Επιπλέον, τα πολύ πρόσφατα αντίποινα που πραγματοποιήθηκαν από το Ιράν σε εδάφη που ελέγχονται από το ισραηλινό καθεστώς επιβεβαίωσαν επίσης αυτήν την πραγματικότητα.
Αυτά τα ιρανικά αντίποινα για όλα τα πρόσφατα εγκλήματα του Ισραήλ, στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο, την Υεμένη και ακόμη και το Ιράν, από τη μια πλευρά, ήταν πολύ ανθρωπιστικά, καθώς δεν υπήρχε σαφώς κανένας στόχος να χτυπήσει τον άμαχο πληθυσμό, σε αντίθεση με τους στρατιωτικούς στόχους του εχθρού, και αυτή τη φορά αποδείχθηκε εξαιρετικά αποτελεσματική στο πλαίσιο του στρατηγικού μηνύματος. Ένα μήνυμα τόσο για το ισραηλινό καθεστώς όσο και για τον κύριο σύμμαχό του, το καθεστώς της Ουάσιγκτον. Πρώτον, το Ιράν διαθέτει όπλα κρούσης υψηλής ποιότητας και δεύτερον, το πολυδιαφημισμένο ισραηλινό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας δεν είναι τίποτα άλλο από μια φαντασία που δημιουργήθηκε από την ισραηλινή και τη δυτική προπαγάνδα.
Σε αυτή τη σύγκρουση, και πέρα από τις υπάρχουσες συμμαχίες εντός των εμπλεκόμενων δυνάμεων, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το Ιράν και οι περιφερειακοί σύμμαχοί του στον Άξονα της Αντίστασης είναι ακριβώς υποστηρικτές της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης. Αυτό χωρίς να ξεχνάμε ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι μέλος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), των BRICS και διατηρεί άκρως στρατηγικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Όσο για το ισραηλινό καθεστώς, εκτός από το ότι είναι ο κύριος σύμμαχος της Ουάσιγκτον, όχι μόνο στη βασανισμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά γενικότερα de facto σε παγκόσμια κλίμακα, και μάλιστα από πολλές απόψεις ως προτεραιότητα στην εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ, είναι επίσης ένας ριζοσπαστικός εκπρόσωπος εκείνων που νοσταλγούν τη μονοπολική εποχή.
Και αυτός είναι ο λόγος που ο φόβος που νιώθετε στους δρόμους του Ισραήλ στο πλαίσιο του αποτελεσματικού, αλλά ανθρωπιστικού χτυπήματος του Ιράν εναντίον αμάχων είναι απολύτως συνεπής με την αίσθηση ότι οι κάτοικοι ολόκληρου του μικρού δυτικού κόσμου θα μπορούν να αισθάνονται, εάν οι ελίτ τους συνεχίσουν διαδρομή μέγιστης κλιμάκωσης.
Ένα μάθημα για τις δυτικές δίαιτες
Σε μια εποχή που στον μικρό ΝΑΤΟ-δυτικό κόσμο, οι εκκλήσεις ορισμένων άρρωστων εκπροσώπων του σχετικού κατεστημένου συνεχίζονται, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης να χτυπήσουμε τη χώρα μας σε βάθος με δυτικά όπλα, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να θυμούνται αυτόν τον φόβο και τον πανικό στο εγγύς μέλλον θα μπορούσε να γίνει κοινός τόπος στις κύριες πόλεις της δυτικής πλανητικής μειονότητας. Και επιπλέον, χωρίς καν να υπάρχει απαραίτητα ανάγκη προσφυγής στα μέσα πυρηνικής αποτροπής. Είναι δυνατόν να φανταστούμε πανικό στις κύριες πόλεις της ΕΕ ή των ΗΠΑ σε περίπτωση μαζικής αντίποινας με υπερηχητικά όπλα ή drones εναντίον στρατιωτικών ή/και πολιτικών στόχων του εχθρικού στρατοπέδου.
Έτσι, εάν τα καθεστώτα των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης, ή ακόμα και του Ισραήλ ή οποιασδήποτε Αυστραλίας, ήταν μέχρι πολύ πρόσφατα σίγουροι για την ατιμωρησία και το άθικτό τους, τότε σήμερα θα ήταν καιρός να καταλάβουμε ότι η παγκόσμια πλειοψηφία δεν αναγνωρίζει τον μύθο της υποτιθέμενης αποκλειστικότητάς τους. . Και περισσότερο από αυτό, αντιμέτωποι με την αλαζονεία, την υποκρισία και τον εξαιρετικά εγκληματικό χαρακτήρα των εκπροσώπων της πλανητικής μειονότητας, σήμερα και περισσότερο από ποτέ, οι υποστηρικτές του πολυπολικού κόσμου έχουν κάθε λόγο να θυμούνται ότι η πλανητική μειονότητα πρέπει να μάθει να γνωρίζει τον τόπο σου.
Ναι, θα υπάρξει μια νέα διαχωριστική γραμμή . Μεταξύ της Ρωσίας και του μικρού δυτικού κόσμου, και σε ακόμη πιο παγκόσμια κλίμακα, μεταξύ του σύγχρονου πολυπολικού κόσμου και της παγκόσμιας μειονότητας που εξακολουθεί να ζει με τη νοοτροπία των αποικιοκρατών και των σκλάβων. Στο πλαίσιο αυτής της γραμμής, είναι καταρχήν δυνατό να συνυπάρχει σχετικά. Άλλωστε, αν ο ψευτο-ανθισμένος κήπος είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά άρρωστος, δεν είναι στο χέρι μας να τον θεραπεύσουμε. Αφήστε τους να φροντίσουν μόνοι τους τον χώρο που σαπίζει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά αν η δυτική πλανητική μειοψηφία παρ' όλα αυτά επιλέξει τη μέγιστη κλιμάκωση, με την ελπίδα να προσπαθήσει να ανακτήσει την κυριαρχία της στον πλανήτη μέσα από το απόλυτο χάος, οι συνέπειες θα είναι εξαιρετικά καταστροφικές, πρώτα απ' όλα για αυτήν τη μειονότητα. Όντας ακριβώς μειοψηφία.
από τον Kevin Barrett
Η σιωνιστική εισβολή στον Λίβανο δεν αφορά μόνο τον Λίβανο. Δεν αφορά καν τον Λίβανο πρωτίστως. Μάλλον, είναι μια προσπάθεια πρόκλησης ενός περιφερειακού πολέμου πλήρους κλίμακας, υπό την κάλυψη του οποίου οι σιωνιστές μεσσιανιστές-χιλιετιστές φανατικοί ελπίζουν να δολοφονήσουν και να εκδιώξουν τους εναπομείναντες Παλαιστίνιους από την Παλαιστίνη. (Ναι, θέλουν να εξοντώσουν και τους Λιβανέζους.) Είτε χάσουν αυτόν τον πόλεμο, όπως φαίνεται πιθανό, είτε «κέρδισαν» μια Πύρρειο νίκη που θα έστρεφε αποφασιστικά τον κόσμο εναντίον τους, το έργο τους έχει ολοκληρωθεί.
Παρακάτω είναι το πλήρες άρθρο που έγραψα και υπέβαλα στην Crescent International πριν από δύο εβδομάδες σχετικά με το αργόστροφο ολοκαύτωμα στη Δυτική Όχθη.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις που διέπραξε η σιωνιστική οντότητα κατά του Λιβάνου στις 17, 18 και 23 Σεπτεμβρίου προκάλεσαν φρίκη στον κόσμο. Στην πρώτη επίθεση, δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες άλλοι τραυματίστηκαν, όταν τηλεειδοποιητές και ραδιόφωνα άρχισαν να εκρήγνυνται. Η σφαγή ήταν αδιάκριτη. Αμέτρητοι άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών γυναικών και παιδιών, σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν από τις εκρήξεις.
Στις 23 Σεπτεμβρίου, οι Σιωνιστές εξαπέλυσαν εκατοντάδες αεροπορικές επιδρομές στο νότιο Λίβανο, την κοιλάδα Μπεκάα και τη νότια Βηρυτό. Τουλάχιστον 569 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 1.850 τραυματίστηκαν. Αυτές οι επιθέσεις συνεχίστηκαν την επόμενη μέρα, εγείροντας φόβους ότι θα μπορούσαν να εκφυλιστούν σε έναν περιφερειακό πόλεμο με καταστροφικές συνέπειες.
Ας επιστρέψουμε στην επίθεση στην οποία ανατινάχτηκαν τηλεειδοποιητές και ραδιόφωνα. Ο Mohamad Hasan Sweidan τόνισε ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 17ης Σεπτεμβρίου έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο:
Αυτή η αλλαγή στους κανόνες εμπλοκής, που στοχεύει όχι μόνο τους αμάχους στο πεδίο της μάχης αλλά και στα σπίτια τους, απειλεί να βυθίσει τον κόσμο σε μια νέα εποχή ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Οι κυβερνήσεις και οι πολίτες πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουν την πιθανότητα η επόμενη συσκευή που θα αγοράσουν να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους, καθώς η ισραηλινή επιθετικότητα κινείται πέρα από τον παραδοσιακό πόλεμο στη σφαίρα της παγκόσμιας τρομοκρατίας.
Η τρομοκρατική επίθεση είναι, όπως και τόσες άλλες ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν από το Ισραήλ, κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Το άρθρο 7 παράγραφος 2 του Τροποποιημένου Πρωτοκόλλου ΙΙ της Σύμβασης για ορισμένα συμβατικά όπλα απαγορεύει τη χρήση παγιδευμένων συσκευών όπως τηλεειδοποιητές, τηλέφωνα και ραδιόφωνα. Το NPR ανέφερε:
Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα χαρακτήρισε τις ταυτόχρονες εκρήξεις « τρομακτικές » παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. « Καθώς ίσχυε το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο την εποχή των επιθέσεων, δεν υπήρχε τρόπος να γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει κάθε συσκευή και ποιος βρισκόταν κοντά », είπαν οι ειδικοί. « Ταυτόχρονες επιθέσεις από χιλιάδες συσκευές αναπόφευκτα θα παραβίαζαν το ανθρωπιστικό δίκαιο, αποτυγχάνοντας να επαληθεύσουμε κάθε στόχο και αποτυγχάνοντας να κάνουμε διάκριση μεταξύ προστατευόμενων αμάχων και εκείνων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να δεχθούν επίθεση για άμεση συμμετοχή σε εχθροπραξίες ».
Την τρομοκρατική επίθεση στον Λίβανο ακολούθησε μια μαζική εκστρατεία βομβαρδισμών. Ως συνήθως, οι Σιωνιστές κατάφεραν να σκοτώσουν μεγάλο αριθμό αμάχων. Είναι σαφές ότι κάνουν ό,τι μπορούν για να υποδαυλίσουν έναν περιφερειακό πόλεμο.
Γιατί το Ισραήλ θα ήθελε να προκαλέσει έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας που θα του προκαλούσε σημαντική ζημιά, αν όχι πλήρη καταστροφή; Η ηγεσία της Σιωνιστικής οντότητας κυριαρχείται από μεσσιανικούς millenarians, όχι από ορθολογικούς πολιτικούς. Αν και πολλοί είναι άθεοι, πιστεύουν ότι ο Θεός στον οποίο δεν πιστεύουν τους έδωσε όλη την Παλαιστίνη – και πιθανότατα τα πάντα, από τον Νείλο μέχρι τον Ευφράτη, ή ίσως ακόμη και ολόκληρο τον πλανήτη. Από την αρχή του Σιωνιστικού κινήματος, αυτό το μακροπρόθεσμο σχέδιο εθνοκάθαρσης και μόνιμης επέκτασης επιδιώκεται επιμελώς.
Οι Σιωνιστές σκοπεύουν επί του παρόντος να βάλουν ένα τέλος στη γενοκτονία των Παλαιστινίων ενώ καταλαμβάνουν μέρος του Λιβάνου. Καθώς συνεχίζουν τη θανατηφόρα επίθεσή τους στη Γάζα, η οποία έχει σκοτώσει περισσότερους από 41.000 ανθρώπους σε λιγότερο από ένα χρόνο, έχουν επιταχύνει τις επιθέσεις τους στη Δυτική Όχθη. Από τις 22 Σεπτεμβρίου, οι ισραηλινοί άποικοι και οι στρατιωτικοί τους σύμμαχοι έχουν σκοτώσει 716 Παλαιστίνιους και τραυμάτισαν περισσότερους από 5.700 .
Η άνοδος της σιωνιστικής βίας εναντίον αμάχων στη Δυτική Όχθη οδήγησε τον επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας του Ισραήλ Shin Bet, Ronen Bar, να απευθύνει αυστηρή προειδοποίηση στον Νετανιάχου. Η Haaretz ανέφερε:
Την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής της Shin Bet, Ρόνεν Μπαρ, προειδοποίησε σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και άλλους ότι η εβραϊκή τρομοκρατία έθετε σε κίνδυνο την ύπαρξη του Ισραήλ. Οι ηγέτες των Εβραίων τρομοκρατών « θέλουν να βγάλουν το σύστημα εκτός ελέγχου, προκαλώντας απερίγραπτη ζημιά στο Ισραήλ », έγραψε ο Μπαρ…
Η καταγγελία του Μπαρ κατά της εβραϊκής τρομοκρατίας επικυρώθηκε αργότερα από τις αμυντικές δυνάμεις του Ισραήλ. Όμως έπεσε στο κενό. Ο Νετανιάχου ηγείται ενός εξτρεμιστικού υπουργικού συμβουλίου γεμάτου μεσσιανικούς και χιλιετούς τρελούς όπως ο Μπέζαλελ Σμότριχ και ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβίρ. Αυτοί και οι υποστηρικτές τους πιστεύουν ότι ο Θεός θα τους βοηθήσει να σφαγιάσουν και να εκδιώξουν όλους τους Παλαιστίνιους από την Παλαιστίνη.
Ο Νετανιάχου, ο οποίος κληρονόμησε από τον πατέρα του, Μπένζιον Νετανιάχου, μια άθεη εκδοχή του μεσσιανικού-χιλιετούς εξτρεμισμού, δεν περιμένει από τον Θεό να τον βοηθήσει στη γενοκτονία του, αλλά σκοπεύει να το κάνει ακόμη και ο ίδιος. Μάλιστα, σε αυτό το έργο αφιέρωσε ολόκληρη την πολιτική του καριέρα.
Η συζήτηση μεταξύ του Νετανιάχου και άλλων Σιωνιστών δεν αφορά το αν οι Παλαιστίνιοι πρέπει να εξοντωθούν με γενοκτονία ή όχι – όλοι οι Ισραηλινοί ηγέτες συμφωνούν σε αυτό το θεμελιώδες σημείο – αλλά μόνο για το χρονοδιάγραμμα. Ο Νετανιάχου βιάζεται και είναι πρόθυμος να πάρει μεγάλα ρίσκα, ενώ οι πιο «μετρίως γενοκτονικοί» Σιωνιστές πιστεύουν ότι θα ήταν σοφότερο να προχωρήσουν σε σφαγές και απελάσεις βήμα προς βήμα. Όπως έγραψε πρόσφατα ο Hagai El-Ad στους New York Times :
Το 1975, ο υπουργός Άμυνας Σιμόν Πέρες, ο οποίος θα υπέγραφε την αρχική Συμφωνία του Όσλο, δήλωσε σχετικά με τα κατεχόμενα εδάφη: « Η τρέχουσα συζήτηση δεν αφορά την ίδια την αναγκαιότητα του αποικισμού, ούτε καν για τον χάρτη ή τις διαστάσεις του, αλλά για τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν. να το οργανώσει . Και πρόσθεσε: « Περισσότερο από μια συζήτηση για το όραμα, είναι μια συζήτηση για το ημερολόγιο ».
Le plan sioniste radical visant à accélérer le génocide palestinien prend de l'ampleur en Israël depuis des années. Même avant l'operation Tempête d'Aqsa du 7 Οκτωβρίου 2023, les principaux politiciens sionistes avaient commencé à appeler à une «deuxième Nakba» pour achever l'Holocauste palestinien .
Τον Ιούνιο του 2022, περισσότερο από ένα χρόνο πριν από την επιδρομή του περασμένου Οκτωβρίου, το ισραηλινό περιοδικό +972 δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο « Πώς οι απειλές μιας δεύτερης Νάκμπα έγιναν κοινές ». Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι " εξέχουσες δεξιές προσωπικότητες υποστηρίζουν τώρα ανοιχτά τη μαζική απέλαση για να διατηρηθεί η εβραϊκή υπεροχή... Προερχόμενοι από παραδοσιακούς δεξιούς ηγέτες όπως ο Katz, ο Galant και ο Dayan, σε αντίθεση με τους συνήθεις ύποπτους "εξτρεμιστικής" ρητορικής όπως Itamar Ben Gvir, η Nakba παρουσιάζεται ως μια νόμιμη πολιτική απόφαση παρόμοια με ένα εισιτήριο υπέρβασης της ταχύτητας ή ένα πρόστιμο για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου .
Ενώ η προσοχή του κόσμου είναι στραμμένη στη γενοκτονία στη Γάζα, οι Σιωνιστές εντείνουν την τρομοκρατία τους στη Δυτική Όχθη σε μια προσπάθεια να ανοίξουν το δρόμο για την αναγκαστική απέλαση Παλαιστινίων στην Ιορδανία. Ο ιστότοπος World Socialist αναφέρει: « Στις 27 Αυγούστου, ο ισραηλινός στρατός έστειλε εκατοντάδες χερσαία στρατεύματα, drones, πολεμικά αεροσκάφη και μπουλντόζες στις πόλεις Tulkarem και Jenin, καθώς και στον προσφυγικό καταυλισμό Al Fara κοντά στο Tubas, ως μέρος του μεγαλύτερου στρατιωτική επιχείρηση στη Δυτική Όχθη από το 2002 . Οι αχαλίνωτοι έποικοι εκμεταλλεύτηκαν την εισβολή για να εκδιώξουν 119 Παλαιστίνιους από τα σπίτια τους, να ανεγείρουν ένοπλα φυλάκια και να αφαιρέσουν την πρόσβαση των Παλαιστινίων στο νερό.
Les nettoyages ethniques à petite échelle qui s'accélèrent en Cisjordanie pourraient être les préludes d'un génocide à grande échelle. Les sionistes espèrent à terme tuer ou expulser les quelque trois εκατομμύρια de Palestiniens qui y vivent, et beaucoup craignent que cette tentative ne survienne συν tôt que prévu.
Les sionistes n’ont aucun scrupule à commettre de telles atrocités parce qu’ils considèrent que les Palestiniens, comme tous les non-juifs, ne sont que des animaux. L’ancien grand rabbin d’Israël, Ovadia Yosef, a comparé les non-juifs à des ânes et a expliqué que «les goyim [non-juifs] sont nés uniquement pour nous servir. Sans cela, ils n’ont pas leur place dans le monde – seulement pour servir le peuple d’Israël». De nombreux autres dirigeants sionistes ont fait écho aux mêmes sentiments, voire pire. L’actuel ministre de la Défense, Yoav Gallant, a qualifié les Palestiniens d’«animaux humains».
Si les sionistes essayaient de chasser trois millions de Palestiniens vers la Jordanie, cela serait une «déclaration de guerre» à la Jordanie, selon le ministre jordanien des Affaires étrangères Ayman Safadi – tout comme une tentative's smile serait une déclaration de guerre à ce πληρώνει. Des crimes génocidaires d'une telle ampleur seraient sans doute απαράδεκτοι pour les soutiens américains des gouvernements Jordan et égyptien, et pour la région dans son ensemble.
Τέτοια φρικτά εγκλήματα μπορούν να διαπραχθούν μόνο υπό την κάλυψη ενός ευρύτερου περιφερειακού πολέμου. Και αυτό προσπαθούν να υποκινήσουν οι Σιωνιστές μέσω της αδιάκοπης σειράς θηριωδιών και δολοφονιών τους.
Όμως η σιωνιστική στρατηγική αποτυγχάνει. Όλος ο κόσμος, με επικεφαλής χώρες του Νότου, είναι απογοητευμένος και αηδιασμένος από τη γενοκτονία. Το Ισραήλ χάνει γρήγορα τη νομιμότητά του. Η οικονομία της είναι σε ερείπια, εν μέρει λόγω του κλεισίματος της Υεμένης του Εϊλάτ, του λιμανιού της στην Ερυθρά Θάλασσα.
Οι άποικοι στο βορρά έχουν εγκαταλείψει τις ρουκέτες της Χεζμπολάχ, οι οποίες πέφτουν ως αντίποινα για τη γενοκτονία της Γάζας. Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο Ισραηλινοί έχουν εκκενώσει τον οικισμό τους. Μπροστά σε όλα αυτά, ο Άξονας της Αντίστασης ακολουθεί μια πολιτική στρατηγικής υπομονής, βασισμένη στο ρητό του Σουν Τζου: « Μην διακόπτεις ποτέ τον εχθρό σου ενώ κάνει λάθος ».
Μέχρι στιγμής, τα σχέδια των Σιωνιστών να ξεκινήσουν έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας έχουν αποτύχει. Μια απέλπιδα προσπάθεια των Σιωνιστών να εκδιώξουν γρήγορα εκατομμύρια Παλαιστίνιους πιθανότατα θα έβαζε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του Ισραήλ. Η τελευταία της κλιμάκωση κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο είναι μέρος της ίδιας αποτυχημένης πολιτικής που απλώς θα επιτάχυνε την κατάρρευση της παράνομης οντότητας.
πηγή: The Unz Review
από τον John Wight
« Quand je cherche l'homme dans la technology et dans le style européens, je vois une succession de négations de l'homme, une avalanche de meurtres ». – Φραντς Φανόν
Η εισβολή της Χαμάς ήταν λιγότερο μια ισραηλινή επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου παρά μια επίθεση των Παλαιστινίων Τετ. Καμία αποτρόπαια καταπίεση δεν προκάλεσε ποτέ συμπονετική αντίσταση.
L'assaut meurtrier d'Israël contre la πληθυσμού της Γάζας – durant l'année écoulée – avec le soutien matériel, diplomatique et politique de l'Occident collectif – équivaut à παρατηρητής un chien enragé arracher devoupce decroqueirs comme un monde dans lequel il vaut la peine de vivre. À ce stade, ce n'est plus le cas.
Οι μόνιμες και παράφορες σφαγές του Ισραήλ δεν έχουν καμία σχέση με την οργή που εξαπέλυσε ο δουλοπάροικος ως απάντηση στους αντάρτες που τόλμησαν να δραπετεύσουν από τη φυτεία. Και εδώ είναι που αντιλαμβανόμαστε το πραγματικό «έγκλημα» των Παλαιστινίων της Γάζας: την άρνησή τους να παραμείνουν στον τόπο που τους έχει ορίσει ο αποικιστής και ο καταπιεστής. Δηλαδή, μεταφορικά γονατιστοί, νικημένοι και συντετριμμένοι στην καρδιά, το σώμα και το πνεύμα.
Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της 7ης Οκτωβρίου 2023. Αυτή η ημέρα απέδειξε στους Ισραηλινούς και τους δυτικούς υποστηρικτές τους ότι παρά την κατάστασή τους ως λαός περιορισμένος σε μια σύγχρονη επιφύλαξη και τη ρατσιστική περιφρόνηση για την ανθρωπιά τους, οι Παλαιστίνιοι είναι πάντα αποφασισμένοι. Αποκάλυψε επίσης ένα επίπεδο σχεδιασμού και εφευρετικότητας που κανένας αποικισμένος λαός δεν αναμενόταν να επιτύχει ποτέ.
Personne n'a mieux compris ou articulé la psychologie des opprimés que le légendaire militant and penseur anti-αποικιοκράτης Frantz Fanon :
« Η βία », at-il écrit un jour, « libère l'indigène de sa condition d'esclave, de son complexe d'infériorité, de son désespoir et de son inertie ; elle lui donne du courage et lui rend sa dignité ».
Ο Fanon μπορεί να πέθανε το 1961, αλλά η ανάλυσή του για τη δυτική αποικιοκρατία, τη βαναυσότητά της και τον απανθρωπιστικό αντίκτυπο στα θύματά της – σφυρηλατώντας ψυχολογικές αλυσίδες καταπίεσης και μίσους για τον εαυτό τους που μπορούν να σπάσουν μόνο με έναν «θανατηφόρο και θανάσιμο αγώνα» ενάντια στον αποικιστή – παραμένει επίκαιρος περισσότερες από πέντε δεκαετίες μετά τη δημοσίευση του κλασικού του έργου, « Οι άθλιοι της γης ».
Ο Φανόν έγραψε αυτό το βιβλίο εν μέσω του επικού αγώνα για εθνική απελευθέρωση μεταξύ του αλγερινού λαού και των Γάλλων αποικιοκρατών αφεντικών του, φέρνοντας τη δύναμη μιας βιομηχανοποιημένης ευρωπαϊκής χώρας με μια κακώς οπλισμένη, αλλά λαϊκά υποστηριζόμενη, αντιαποικιακή εξέγερση. Ήταν μια πικρή και πικρή σύγκρουση που κράτησε οκτώ πολλά χρόνια, από το 1954 έως το 1962.
Τελικά, η αναζήτηση του αλγερινού λαού για εθνική απελευθέρωση αποδείχθηκε ισχυρότερη από την ικανότητα της Γαλλίας να διατηρήσει μια βορειοαφρικανική αποικία που είχε καταλάβει από τη δεκαετία του 1830. Στο τέλος της σύγκρουσης, που χαρακτηρίστηκε από τη δήλωση του Γάλλου Προέδρου Σαρλ ντε Γκωλ ότι ο αλγερινός λαός είχε δικαίωμα να καθορίσουν το μέλλον τους, 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν, η συντριπτική τους πλειονότητα Αλγερινοί.
Η 7η Οκτωβρίου ήταν λιγότερο η επίθεση του Ισραήλ της 11ης Σεπτεμβρίου και περισσότερο η επίθεση Τετ των Παλαιστινίων . Ήταν μια κραυγή από τα βάθη της δομικής καταπίεσης, μια επαναβεβαίωση της αξιοπρέπειας που αντιλήφθηκε ο Fanon στη βία ενός αποικισμένου και καταπιεσμένου λαού. Ήταν, εν ολίγοις, η δολοφονική οργή όσων αρνούνται να αποδεχτούν την ιδιότητα του μη λαού.
Στο πνεύμα των Geronimo, Sitting Bull και Crazy Horse. Στο πνεύμα του Μάου Μάου, το πνεύμα του Ιρλανδού επαναστάτη ηγέτη Τζέιμς Κόνολι, διάσημος για το Πάσχα του 1916 Στο πνεύμα του Μπόμπι Σαντς και άλλων Ιρλανδών απεργών πείνας που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία το 1981. Στο πνεύμα κάθε αντιπάλου. - αποικιακό κίνημα αντίστασης και αγώνα που υπήρξε ποτέ, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας τόλμησαν να πουν «Όχι!» στις 7 Οκτωβρίου 2023.
Παλαιστίνιοι διαδηλωτές στη Γάζα στις 17 Οκτωβρίου 2023.
Το κύμα απόλυτης βίας που έπληξε έκτοτε τον παλαιστινιακό λαό δεν είναι αποτέλεσμα δίκαιου σκοπού. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Όπως με τους Γάλλους στην Αλγερία, τους Αμερικανούς στο Βιετνάμ και τους Βρετανούς στην Ιρλανδία, αυτό το σχέδιο σιωνιστικής αποικιοκρατίας απέτυχε από τη φύση του. Μπορεί να επιμείνει μόνο με τίμημα απίστευτης βίας και σφαγών, καθώς η υπεροχή της αντίληψης είναι μη βιώσιμη.
Η βασική και χωρίς βερνίκι αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να κρατήσουμε 2,2 εκατομμύρια ανθρώπους περιορισμένους σε μια ινδική κράτηση για 17 χρόνια, να ελέγξουμε την πρόσβασή τους σε ηλεκτρισμό, πόσιμο νερό και όλα τα βασικά είδη ανάγκης, ενώ τους στερούμε την ελευθερία κινήσεων, την αξιοπρέπειά τους, τις ελπίδες τους και το μέλλον τους. Όχι, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό και να περιμένεις σχεδόν ανύπαρκτη αντίσταση.
Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να τοποθετήσουμε την επιχείρηση «Πλημμύρα Al-Aqsa», που ξεκίνησαν οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα πριν από ένα χρόνο σήμερα. Καμία αποτρόπαια καταπίεση δεν προκάλεσε ποτέ συμπονετική αντίσταση. Η ιστορία δεν αφήνει καμία αμφιβολία για αυτό.
Το πρόσχημα αυτής της τολμηρής παλαιστινιακής επιχείρησης είναι ο πολλαπλασιασμός των παραβιάσεων του τζαμιού Al-Aqsa στην Ιερουσαλήμ, του τρίτου ιερότερου τόπου του Ισλάμ, κατά το Ραμαζάνι του 2023. Βασίστηκε επίσης στην κατηγορηματική άρνηση αποδοχής της εξομάλυνσης των κατάσταση ως αποικισμένοι και στερημένοι άνθρωποι σε όλο τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.
Η Γάζα είναι πλέον ερειπωμένη. Περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής στο όργιο εκδίκησης του Ισραήλ. Ορισμένοι, όπως είναι κατανοητό, θα αμφιβάλλουν για τον λόγο της 7ης Οκτωβρίου, δεδομένης της έκτασης της ταλαιπωρίας που υπέστη ο πληθυσμός της Γάζας στον απόηχο εκείνης της ημέρας. Πρέπει όμως να διακρίνουμε ξεκάθαρα τον χρονολογικό χρόνο από τον ιστορικό χρόνο. Όσον αφορά το τελευταίο, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πούμε αν το παιχνίδι άξιζε τον κόπο.
Αλλά σκεπτόμενος αυτό το συγκεκριμένο ερώτημα σε πιο εις βάθος επίπεδο, θα ήταν ζήτημα να τοποθετηθούν τα πρότυπα των μη αποικισμένων σε αυτά των αποικισμένων. Πραγματικά, η μόνη ερώτηση που θα έπρεπε να κάνουμε στον εαυτό μας ένα χρόνο αργότερα είναι: τι επιλογή είχαν; Ανάμεσα στο να ζήσουν στα γόνατά τους και να πεθάνουν στα πόδια τους, είχαν πραγματικά μια επιλογή;
πηγή: Consortium News
από τον Phil Broq
του Πάτρικ Ρέιμοντ
Ο Nicolas Bonnal μας μετέφερε τα κείμενα του Duguine και του Korybko αλλά και του Paul Craig Roberts.
Για αυτούς, οι «εχθροί της Δύσης» είναι πολύ μαλακοί, και για τη Χεζμπολάχ, έχασαν την κατάλληλη στιγμή να προκαλέσουν μια θανάσιμη ήττα στο Ισραήλ.
Δεν έχω την ανάλυσή τους.
Για μένα, η μάχη είναι μια τελική μάχη, με ανατροπές και για τη Ρωσία (θεωρώ τις συγκρούσεις στην Παλαιστίνη ως ένα απλό παράρτημα αυτού του πολέμου, με τη Λωρίδα της Γάζας, τον Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη, με το κέφι του Ιράν) .
Ο στόχος του παιχνιδιού δεν είναι μια τοπική νίκη, είναι μια συνολική νίκη. Οι Ζούσα είναι συνηθισμένοι σε ταπεινωτικές ήττες και τις επιβιώνουν.
Là, l'enjeu, c'est un tapis, auquel répond pitoyablement Israël par exemple. L'assassinat, la decapitation des états-majors, ça importe peu.
Είναι μάλιστα ένα έντονο σημάδι αδυναμίας και ένδειξη ότι δεν υπάρχει στρατηγική. Κανένας. Διότι αντικειμενικά, σε πολλούς πολέμους, το αρχικό επιτελείο δεν είναι ποτέ το επιτελείο που φτάνει, έχει σκοτωθεί, αποδεκατιστεί, απολυθεί, «απολυθεί» και πολλές φορές η διοίκηση ξεπηδά από τη βάση.
Αυτό συνέβη το 1914 στη Γαλλία, όπου ένας συντριπτικός αριθμός στελεχών ήταν απλώς ηλίθιοι, μεταμφιεσμένοι σε πραγματικούς ηλίθιους. Μπροστά στο μακελειό εμφανίστηκε μια νέα γενιά στελεχών, ικανότατα, αν και με περιορισμένη μόρφωση. Πολλά επαγγέλματα που δεν ήταν καθόλου στρατιωτικά βρέθηκαν αξιωματικοί. Ο Πετέν, αν ήταν συνταγματάρχης, είχε πολύ κακή φήμη. Κρατούσε –ήδη– την επίθεση με ξιφολόγχη σε μια ανώνυμη κτηνοτροφία, μπροστά σε πολυβόλα. Όσοι πίστευαν το αντίθετο σκοτώθηκαν μπροστά στα εν λόγω πολυβόλα ή πυροβολήθηκαν στην πλάτη, άνθρωποι που εκτιμούσαν καλύτερα τους κινδύνους, αν και δεν είχαν επωμίδες.
Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, μεταξύ πολλών άλλων. «Οι στρατηγοί είναι εναλλάξιμοι», είπε ο Χίτλερ και ο σοβιετικός στρατός ανέδειξε τη μαχητική του διαχείριση.
Αυτό δεν αλλάζει τίποτα, εξάλλου, στην κατάσταση του Ισραήλ. Κράτος 10 εκατομμυρίων κατοίκων, που περιβάλλεται από 200 εκατομμύρια εχθρούς και το Ιράν έχει 90. Το Ιράν δεν είναι αδύναμο. Η απλή κρίσιμη μάζα του το κάνει ισχυρότερο από το Ισραήλ, παρά όλα όσα μπορεί να πει η LCI .
Το Ισραήλ εξαρτάται κυρίως από τις προμήθειες των ΗΠΑ που δεν μπορούν να τροφοδοτήσουν τις δύο συγκρούσεις. Και μιας εκλιπούσας ευρωπαϊκής βιομηχανίας, και ό,τι απομένει από αυτήν, της λιλιπούτειας τάξης.
Au vu des performances économiques de l'ensemble Europe et USA, voir Japon et annexes, on peut penser que la τεχνική stalinienne remise au goût du jour par Poutine de l'Anaconda, fonctionne.
Οι Αμερικανοί έπρεπε να το είχαν καταλάβει. Οι ίδιοι ανέπτυξαν ένα σχέδιο Anaconda το 1861-1865, το σχέδιο του Winfield Scott να διαλύσει τον Νότο.
Après, les tenants du pouvoir peuvent faire bien du mal, assassiner Trump, bourrer les urnes, nommer Barnier au pouvoir, ostraciser ou interdire AFD, BSW et RN, rien ne change dans la crise. La cocotte-minute est sur le point d'exploser, on ne sait comment cela se fera et quel sera le détonateur, mais cela se fera.
Στην πραγματικότητα, το σύστημα εκτοξεύει τα τελευταία του φυσίγγια. Δεν εξελέγη ο Τραμπ; Δεν είναι σημαντικό, η κίνηση εξάρθρωσης θα το αντικαταστήσει.
Barnier veut économiser 60 δισεκατομμυρίων ? Il va réduire le PIB de 150 et augmentera le déficit de 80. Pas sûr que ce soit un moyen d'être populaire.
AFD, BSW και RN απαγορεύονται; Αυτό δεν θα αλλάξει τη γνώμη των ανθρώπων. Μόνο η ολοένα και πιο ισχυρή δημόσια βία θα είναι η μόνη προσωρινή λύση για όσους βρίσκονται στην εξουσία.
Κυβερνήτες, εξάλλου, που εξαλείφονται εύκολα, εκτινάσσονται ή και θανατώνονται. Όλοι όσοι υποστήριζαν τη Μάγκι έσπευσαν να την απολύσουν. Σαν να απέλυσαν τον Μπάιντεν.
Συνοψίζοντας, είναι ξεκάθαρο ότι η χρήση βίας, από το Ισραήλ ειδικότερα, από τις ελίτ γενικά για τη διαχείριση του κόσμου είναι, πάνω απ' όλα, το τελικό στάδιο μιας ελίτ που δεν έχει πια τίποτα να πει και που «διαφωνούν περισσότερο. Η προπαγάνδα τους είναι εμετός και οι Barniers είναι οι Brunings του σήμερα. Θα φέρουν στην εξουσία αυτούς που υποτίθεται ότι θα πολεμήσουν.
Όπως οι Ναζί στην ΕΣΣΔ, κέρδισαν νίκες τακτικής . Όχι όμως στρατηγικό. Η επίθεση στον Λίβανο είναι μια επανάληψη της 22ας Ιουνίου 1941. Μη μπορώντας να κερδίσει στη Γάζα, παρά τη σφαγή (πιθανώς 200.000 νεκροί), το Ισραήλ διευρύνει τη σύγκρουση στη Δυτική Όχθη και τον Λίβανο.
πηγή: The Fall
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress.Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: