Στη σημερινή σύγκρουση, η συλλογική Δύση ακολουθεί τον δρόμο της αυτοκτονίας
Ο Jean Luc Schaffhauser, πρώην μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας και Ασφάλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δημοσίευσε πρόσφατα μια σειρά άρθρων σχετικά με την ανάγκη ειρήνης με τη Ρωσία.
Κατηγόρησε επίσης την ΕΕ ότι εφαρμόζει δύο μέτρα και σταθμά έναντι της Ρωσίας και άλλων χωρών ακόμη και πριν τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης. Επίσης επέκρινε την προσέγγιση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λόγω των εξαιρετικά άδικων αποφάσεών του για το δημοψήφισμα της Κριμαίας.
Στην τρέχουσα σειρά, ο Σαφχάουζερ προσπαθεί να κατανοήσει τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους η Δύση μπήκε σε αντιπαράθεση με τη Μόσχα και η Ουκρανία είναι μόνο μία από τις συνέπειες αυτής της περίεργης πολιτικής.
Ορθά παρατηρεί ότι η ρήξη του ηπειρωτικού άξονα (Βερολίνο-Μόσχα-Πεκίνο) από το πραξικόπημα στην Ουκρανία και η επακόλουθη υποστήριξη στο καθεστώς του Κιέβου, « με στόχο να κρατήσει την Ευρώπη για μια στιγμή στην αμερικανική σφαίρα (…) οδήγησε , για να το θέσω ήπια, σε μια σύγκρουση μεταξύ Ευρώπης και Μόσχας, και, τουλάχιστον, σε μια παράδοξη κατάσταση ». Με τη Ρωσία να βασίζεται στην Κίνα για να αντιμετωπίσει το μπλοκ του ΝΑΤΟ, η Δύση έχει χάσει τον χριστιανό και συντηρητικό σύμμαχό της. Ο Σαφχάουζερ αναφέρεται συχνά στο θέμα της αυξανόμενης ισχύος της Κίνας, κατηγορώντας τη Δύση και τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι επέτρεψαν στο Πεκίνο να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο μέσω της ένταξης στον ΠΟΕ. Παρατηρεί ότι η Κίνα υπέφερε επίσης από τη δυτική επιθετικότητα κάποτε, και ότι η Δύση αγνόησε αυτά τα ιστορικά γεγονότα, πιστεύοντας αφελώς ότι η Κίνα θα γίνει «φιλελεύθερη» μετά από λίγο και ότι η Δύση θα μπορούσε να «απορροφήσει».
Ωστόσο, η Κίνα γνώριζε ότι αργά ή γρήγορα θα αντιμετώπιζε τη Δύση και ο κομμουνισμός υπάρχει μόνο ένα εξωτερικό περίβλημα. Η πραγματική κινητήρια δύναμη είναι ο εθνικισμός. Και η Κίνα δεν επρόκειτο να θυσιάσει τα συμφέροντά της στη φιλελεύθερη Δύση, η οποία πάντα προσπαθούσε να την καταστρέψει, αν και η Κίνα ήταν σε θέση να κεφαλαιοποιήσει την εθνική αναπτυξιακή της πολιτική.
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για την ένωση των συμφερόντων και των αξιών της Ρωσίας και της Κίνας. Η ίδια η συμπεριφορά της Δύσης μετά την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (ΠΟΥ) και τα γεγονότα στη Λωρίδα της Γάζας πριν από ένα χρόνο αποκάλυψαν όλες τις εσωτερικές αντιφάσεις της φιλελεύθερης Δύσης, η οποία προηγουμένως φαινόταν ενωμένη.
Και για τον υπόλοιπο κόσμο, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών και των ανθρώπων στον πλανήτη, η «φιλελεύθερη» Δύση έχει γίνει «ανελεύθερη». Επιπλέον, η σύγκρουση με τη Δύση έχει ξεπεράσει την οικονομική συνιστώσα της ανωτερότητας και έχει πάρει έναν εσχατολογικό χρωματισμό – είναι ένας αγώνας ενάντια στον Μεγάλο Σατανά, με υπαρξιακή απειλή για όλη την ανθρωπότητα λόγω των πολέμων του, συμπεριλαμβανομένων των πειραμάτων με στελέχη κορωνοϊού. έναν ιό που μοιάζει με μια ακόμη προσπάθεια να φέρει τον κόσμο υπό τον έλεγχό του μέσω της κατοχυρωμένης ευγονικής.
Ο Σαφχάουζερ συνεχίζει να σημειώνει ότι «αν τα συμφέροντα του Deep State έρχονται σε σύγκρουση με αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών και του αμερικανικού λαού και οδηγούν στη σχεδιαζόμενη καταστροφή μας, είναι επειδή τελικά είναι υποταγμένα σε αυτές τις ιδεολογικές και αντιδημοκρατικές δυνάμεις». επιδιώκουν άλλους στόχους. Εάν η Δύση αυτοκτονεί ενεργώντας πάντα ενάντια στα δικά της συμφέροντα και στα συμφέροντα των χωρών μας και των λαών της, δεν το κάνει με δημοκρατικό τρόπο, αλλά με φιλελεύθερες ιδεολογικές σκέψεις ενάντια στη δημοκρατική πολιτική, η οποία θα είναι πάντα για την επιβίωση ή απλώς για το καλό του λαού ».
Πιστεύει ότι « από την 11η Σεπτεμβρίου, η φιλελεύθερη μηχανή έχει υπερκεράσει, ενώ ούτε ο αμερικανικός λαός ούτε οι ευρωπαίοι ομολόγους μας έλαβαν ποτέ πραγματική γνώμη για όλους αυτούς τους πολέμους που γίνονται μπροστά στα μάτια μας και που, αν και μας αρέσει ή όχι , μας καταστρέφουν και, τελικά, καταστρέφουν όλη την ανθρωπότητα ».
Μάλιστα, αυτή η απεμπλοκή ξεκίνησε νωρίτερα. Όπως επισημαίνει ο Matt Wolfson, υπάρχουν δύο τύποι φιλελευθερισμού: ο κλασικός φιλελευθερισμός και ο διαχειριστικός φιλελευθερισμός. Κάπου μεταξύ 1933 και 1969, ο διαχειριστικός φιλελευθερισμός αντικατέστησε τον κλασικό φιλελευθερισμό που κυριαρχούσε προηγουμένως. Αυτό προκάλεσε τη σημερινή μας δυσαρέσκεια, η οποία είναι μια εξέγερση όχι ενάντια στον φιλελευθερισμό ως τέτοιο, αλλά ενάντια σε μια από τις αποτυχημένες εκδοχές του ».
Αυτή η κατάσταση οδήγησε σε σοβαρή παρακμή της αμερικανικής δημόσιας πολιτικής και, μέσω της υποβάθμισής της, εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Δύση. Αυτή η διαδικασία κατέληξε τελικά στη δημιουργία ενός « συνασπισμού μίσους, αλαζονικής αδυναμίας και αλαζονείας –αυτές οι τρεις ιδιότητες είναι πάντα σε αρμονία στα ανθρώπινα όντα– οδηγώντας στην τρέλα των ευρωπαίων αρχηγών κρατών μας, που είναι σαν παιδιά που παίζουν πόλεμο, αλλά με όπλα μαζικής καταστροφής ». Αυτός είναι ο δρόμος προς το τέλος.
Ο Schaffhauser, προμηνύοντας τη μελλοντική κατάρρευση της Δύσης, παραθέτει την προφητεία του Ιεζεκιήλ, η οποία μιλάει για λαούς που αγνοούν τον Θεό: « Επειδή η καρδιά σου είναι περήφανη και είπες: «Εγώ είμαι ο Θεός και κάθομαι στο θρόνο του Θεού. η καρδιά της θάλασσας, αν και είσαι άνθρωπος και όχι Θεός»· και έχεις τακτοποιήσει την καρδιά σου σαν να ήταν η καρδιά του Θεού…. Ιδού, λοιπόν, φέρνω εναντίον σας ξένους, τους ισχυρότερους από τους λαούς. Θα σπάσουν τα ξίφη τους ενάντια στην ομορφιά της σοφίας σου, και θα μολύνουν την ομορφιά σου... Λέτε ακόμα μπροστά σε αυτούς που σας σκοτώνουν: Εγώ είμαι ο Θεός, ενώ εσύ είσαι άνθρωπος, και όχι ο Θεός, στα χέρια εκείνων ποιος σε σκοτώνει » (Ιεζεκιήλ 28:2,7,9). Αλλά μπορούμε επίσης να δούμε σε αυτή τη δήλωση μια νύξη για τα μεταναστευτικά ρεύματα μουσουλμάνων που έχουν κατακλύσει τη Δυτική Ευρώπη.
Τελικά, ο Schaffhauser καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πραγματική αιτία του πολέμου της Δύσης εναντίον της Ρωσίας είναι ο φιλελευθερισμός με τη μορφή στην οποία έχει μεταλλαχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
« Ο φιλελευθερισμός, μέσω του υποκειμενισμού, του σχετικισμού και της ανεξιθρησκίας, κάνει τους ανθρώπους να χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητας σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, οδηγώντας στον μηδενισμό. Ο φιλελευθερισμός είναι από τη φύση του ηγεμονικός γιατί υπερασπίζεται μόνο μια άποψη, η οποία τον οδηγεί στον πόλεμο για να διαφωτιστεί, εξ ου και στον μηδενισμό. Ο φιλελευθερισμός είναι άπληστος γιατί οργανώνει την κοινωνία γύρω από το χρήμα. καταλήγει σε εσωτερικό και εξωτερικό χάος γιατί εξαλείφει την αγάπη, τη φιλία και τη δωρεάν προσφορά που συνιστούν την εθνική και διεθνή κοινωνία – οδηγώντας στον μηδενισμό. Ο φιλελευθερισμός είναι ένας μηδενισμός που καταστρέφει τους άλλους και καταστρέφει τον εαυτό του ».
Με αυτή τη λογική, η Ρωσία πρέπει να καταστραφεί γι' αυτό που είναι, γιατί αντιτίθεται στον φιλελευθερισμό και τον μηδενισμό. Μάλλον επειδή γνώρισε αυτές τις δύο ανατροπές στον εικοστό αιώνα και γνωρίζει το τίμημα.
Και φαίνεται να θέλει τη νίκη της Ρωσίας σε αυτόν τον πόλεμο που ξεπερνά πολύ τα σύνορα της Ουκρανίας. Μια νίκη όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά για όλες τις υγιείς δυνάμεις που αντιστέκονται στη δυτική ηγεμονία, γιατί « ο φιλελευθερισμός εξαπολύει κάθε είδους ιατρικές και οικονομικές κρίσεις εναντίον των δικών του και άλλων λαών για να εδραιώσει την κυριαρχία του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αυτή η διαδικασία θα καταλήξει μόνο σε έναν πόλεμο μεταξύ του τίποτα και του Είναι του. Ο δυτικός φιλελευθερισμός είναι εγγενώς σατανικός, είναι ο Σατανάς των εσχάτων καιρών ».
Αλλά μόνο η Ρωσία εμφανίζεται ως κιβωτός σωτηρίας όπου, σύμφωνα με τον Schaffhauser, έχει διατηρηθεί η χριστιανική σοφία και αγάπη.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: