Ο καθηγητής Fabio Vighi του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ είναι συνηθισμένος να παραθέτει τον Jean Baudrillard και να αναλύει τις ίνες του Χόλιγουντ.
τουλάχιστον δεν έχει συμμετάσχει στη Δύση στον πόλεμο πληροφοριών εναντίον της υπόλοιπης ανθρωπότητας (όπως έκανε, για παράδειγμα, ο Σλοβένος «ποπ-φιλόσοφος» και εξαιρετικά -αριστερός Slavoj Žižek), αλλά προσεγγίζει τη σημερινή κρίση του καπιταλισμού από μια πιο (ντε)ρεαλιστική σκοπιά.Όπως είχαν ήδη προβλέψει οι καταθλιπτικές ταινίες του Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1970, στο τέλος « κανείς δεν κερδίζει, απλώς η μία πλευρά χάνει πιο αργά από την άλλη ». Η μεγάλη κρίση που διαμορφωνόταν ήδη εκείνη την εποχή ήταν, για τον Vighi, το σημάδι μιας « δομικής και σύντομα παγκόσμιας κοινωνικοοικονομικής, πολιτιστικής και ψυχολογικής καταστροφής, η οποία εισέρχεται τώρα σε μια φάση ταχείας κλιμάκωσης (αν και αυτή τη φορά το Χόλιγουντ είναι σε πλήρη άρνηση της κατάρρευσης) .
Ο Vighi, ο οποίος καταλαβαίνει επίσης τα οικονομικά, έχει πει επανειλημμένα ότι το κυνικό σύστημα στο οποίο ζούμε « επιβιώνει σήμερα μόνο με την αποτελεσματική εμπορευματοποίηση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης: πανδημίες, στρατιωτικές συγκρούσεις, εμπορικούς πολέμους και άλλες καταστροφές που περιμένουν υπομονετικά στην ουρά ».
Το χάος και η αστάθεια κάθε είδους εκμεταλλεύονται προς όφελος της χρηματικής ισχύος, επειδή « τα προβλήματα παγκόσμιας ανησυχίας είναι το μόνο εναπομείναν πλεονέκτημα ενός πολιτισμού που καταρρέει ». Ο καπιταλισμός έχει γίνει εξαρτημένος από μια « αδιάκοπη σειρά γεωπολιτικών κραδασμών » που χρησιμεύουν ως άλλοθι για να συνεχίσει να δημιουργεί «περιουσιακά στοιχεία» από το τίποτα και να τα «διοχετεύει» στο χρηματιστήριο.
Ένα οικονομικό σύστημα που βασίζεται στο χρέος είναι ένα « παιχνίδι προσποίησης που απαιτεί συνεχές τραύμα ». Το κεφάλαιο « κανιβαλίζει βίαια το μέλλον του σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρύψει την αφερεγγυότητά του – ένα τέχνασμα που θα λειτουργήσει μόνο όσο το νόμισμα fiat που αντιπροσωπεύουν τα ομόλογα δεν διεκδικείται ως τίτλος » (και ποιος θα το έκανε αυτό;).
Ο Vighi, επίσης ειδικός στον κινηματογράφο, πιστεύει ότι αυτό το εγκληματικό σόου του Τρούμαν από σάρκα και οστά " πλησιάζει το σημείο όπου το ιστιοφόρο χτυπά τον ορίζοντα από ψεύτικο χαρτόνι ". Πού όμως μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή τη βάναυση (τεχνητή) πραγματικότητα;
Το υποκείμενο πρόβλημα πρέπει να είναι προφανές: « οι πρωταθλητές της παγκοσμιοποίησης πνίγονται στο χρέος και την αντιπαραγωγική κατανάλωση ». Για τον Vighi, αυτό δεν είναι χωρίς ειρωνεία, καθώς « ο εκδότης του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος πεθαίνει από την ίδια την ασθένεια που προκαλεί σε άλλες χώρες εδώ και δεκαετίες, στεγνώνοντάς τις ».
Το πιο ισχυρό έθνος του κόσμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες, « εμπλέκεται σε έναν μάταιο και καταστροφικό αγώνα για να αποτρέψει την κατάρρευση της παγκόσμιας ηγεμονίας του, προσπαθώντας να κυκλοφορήσει το χρέος του Σισύφειου ». Η υπερδύναμη χρειάζεται τώρα « τη βοήθεια του πληθωρισμού για να κρύψει τις μη βιώσιμες ενέργειές της από το φως της δημοσιότητας » και « να αποτρέψει τον αυξανόμενο σωρό των ομολόγων από το να αποκαλύψει την άχρηστη φύση τους ».
Υπάρχει λοιπόν ένας « υπαρξιακός αγώνας στους οικονομικούς κύκλους, που απαιτεί ολοένα και πιο χειριστικά, παράλογα και καταστροφικά μέτρα ». Δεδομένου ότι μεγάλο μέρος του καπιταλιστικού κόσμου είναι εξασφαλισμένο από το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, θα φαινόταν θεμιτό να συμπεράνουμε, με την αμερικάνικη υποτίμηση, ότι «η σκατά έχει χτυπήσει τον παγκόσμιο θαυμαστή».
Η παρακμή της Δύσης έχει οδηγήσει πολλούς γεωπολιτικούς παράγοντες να αποσυρθούν ρεαλιστικά από το παιχνίδι που υπαγορεύει ο αφερέγγυος οικοδεσπότης. Η συνεχιζόμενη διαδικασία σηματοδοτεί το τέλος της κυριαρχίας του δολαρίου, αλλά ο αγώνας μέχρι θανάτου « προκάλεσε ενδοσυστημικές συγκρούσεις (στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή) που θα μπορούσαν εύκολα να κλιμακωθούν και να καταστρέψουν μεγάλο αριθμό ανθρώπινων ζωών στον πλανήτη ».
Η βασισμένη στα συμφέροντα καπιταλιστική κορπορατοκρατία που κυριαρχεί στη Δύση επιδιώκει να διατηρήσει την οικονομική της ηγεμονία χρηματοδοτώντας πολέμους, αντιπαραθέσεις και άλλες παγκόσμιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ο βασικός στόχος των οποίων είναι να δικαιολογήσει την αλόγιστη εκτύπωση περισσότερων «χρημάτων».
Είναι πιθανό όλες οι δυνάμεις, μεγάλες και μικρές, να ανησυχούν για την κατάσταση στα παρασκήνια, γιατί παρόλο που κινούμαστε προς έναν «πολυπολικό κόσμο», μια νέα οικονομική υποδομή βασισμένη σε ψηφιακά νομίσματα ήδη αναπτύσσεται, στην οποία «φίλοι και εχθροί», με την έννοια που ορίζει ο Carl Schmitt, παρά τις διαφωνίες τους, εμπλέκονται όλοι.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει ήδη προετοιμαστεί με επιτυχία για αστική δράση μέσω της έκτακτης ανάγκης του κορωνοϊού. Οι τεχνοκρατίες του εγγύς μέλλον θα είναι σε θέση να χειραγωγήσουν τις μάζες πιο αποτελεσματικά και ακόμη και να ομαλοποιήσουν την ακραία βία, που θα ακολουθείται σε πραγματικό χρόνο από μουδιασμένους πολίτες στις οθόνες των έξυπνων συσκευών, όπως στην περίπτωση της γενοκτονίας στη Γάζα.
Σύμφωνα με τον Vighi, οι άνθρωποι γίνονται όλο και περισσότερο σαν « ζόμπι που περπατούν προς το απαίσιο πεπρωμένο τους », με τα μάτια τους κολλημένα στα smartphone τους. Λόγω της τεχνολογικής εξάρτησης, τα πάντα μπορούν να συμβούν «εκεί»: τα μικρά παιδιά μπορούν να συντριβούν κάτω από δημοκρατικές βόμβες που παράγονται από κατασκευαστές ηθικών όπλων και εγκρίνονται από φιλελεύθερες κυβερνήσεις που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των «αξιοπρεπών πολιτών» .
Ο Vighi, αφού επαναλαμβάνει τα επιχειρήματά του, εξακολουθεί να προσπαθεί να προτείνει (ίσως λίγο αποθαρρυμένος;) ότι « πρέπει να βρούμε επειγόντως τρόπους για να αποπρογραμματίσουμε τα ανθρώπινα μυαλά », διαφορετικά « ακόμη και ο ήχος μιας πυρηνικής έκρηξης δεν θα αφήσει την εμβολιασμένη συγκατάθεσή τους .
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.
Ωστόσο, παρατήρησε επίσης ότι « από τη μεγάλη εμπειρία του κορωνοϊού, το παγκόσμιο χωριό κατοικείται ολοένα και περισσότερο από παράξενα πλάσματα προγραμματισμένα να συζητούν τις αντωνυμίες που θα αποδοθούν (στις νέες σεξουαλικές κατηγορίες) αντί να επικρίνουν τις καταστροφικές διαδικασίες της μηχανής δολοφονίας που είναι το κεφάλαιο .» Αλλά πώς μπορούν οι απλοί άνθρωποι να επηρεάσουν τους πολέμους των τραπεζιτών;
πηγή: Markku Siira
222%20(3)%20(3).jpg)
.png)
0 comments: