Τοπικές πηγές επιβεβαίωσαν ότι τα μαχητικά Rafale τέταρτης γενιάς που παραγγέλνονται επί του παρόντος για τη Σερβική Πολεμική Αεροπορία έχουν υποβαθμιστεί ως προς τις ικανότητές τους αέρος-αέρος, διασφαλίζοντας ότι θα είναι σε θέση να θέτουν περιορισμένη πρόκληση στην ισχύ της αεροπορίας του ΝΑΤΟ στην σε περίπτωση που οι πολιτικές του Βελιγραδίου απομακρυνθούν από τις προτιμήσεις του δυτικού μπλοκ.
Ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς επιβεβαίωσε για πρώτη φορά τη συμφωνία για την απόκτηση των μαχητικών στις 9 Απριλίου μετά από συζητήσεις με τον Γάλλο ομόλογό του Εμανουέλ Μακρόν. Το Rafale έχει ήδη σχετικά περιορισμένες επιδόσεις αέρος-αέρος σε σύγκριση με άλλα σύγχρονα δυτικά μαχητικά, οι κινητήρες του είναι μακράν οι πιο αδύναμοι από οποιοδήποτε μαχητικό σε παραγωγή παγκοσμίως, ενώ το μικρό του ραντάρ έχει πολύ περιορισμένη ισχύ σε σύγκριση με ανταγωνιστές όπως το F-15 AN/APG-82 και το AN/APG-81 του F-35. Το βεληνεκές και η ικανότητα μεταφοράς πυραύλων του είναι επίσης πολύ χαμηλά σε σύγκριση με εξαιρετικά ικανά ρωσικά, κινεζικά και αμερικανικά μαχητικά όπως τα Su-30, F-15 και J-16.
Ωστόσο, οι δυνατότητες αέρος-αέρος των Rafales σε υπηρεσία στη Σερβία θα μειωθούν περαιτέρω λόγω της απαγόρευσης της προμήθειας πυραύλων αέρος-αέρος Meteor – του κύριου οπλισμού αέρος-αέρος του μαχητικού. Απομένει να επιβεβαιωθούν περαιτέρω υποβαθμίσεις.
Γαλλικό μαχητικό Rafale
Ο πύραυλος Meteor σχεδιάστηκε με στόχο να ξεπεράσει τις επιδόσεις του αμερικανικού AIM-120, αν και θα είχε ωφεληθεί από βασικές μεταφορές τεχνολογίας στις ΗΠΑ. Ο πύραυλος απέκτησε αρχική επιχειρησιακή ικανότητα το 2016, διαθέτοντας μεγαλύτερη εμβέλεια και συνολική κινηματική απόδοση από το AIM-120, και διαθέτει μια σειρά από εξαιρετικά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος πρόωσης που μοιάζει περισσότερο με αυτό του AIM-120 ενός πυραύλου κρουαζιέρας αυτό των παραδοσιακών πυραύλων αέρος-αέρος λόγω της εξάρτησής του από πύραυλο μεταβλητής ροής (ramjet) αντί για κινητήρα πυραύλων. Αυτό επιτρέπει στους πυραύλους να επιβραδύνουν τους κινητήρες τους κατά την πτήση, αντί να δαπανούν την ενέργειά τους σε έναν μόνο μη διαμορφωμένο κύκλο καύσης. Αυτό του επιτρέπει να εξοικονομήσει περισσότερη ενέργεια για τη φάση της τελικής επίθεσης για να εκτελέσει ακραίους ελιγμούς και να αναρριχηθεί γρήγορα, καθιστώντας τον πιο δύσκολο να την αποφύγει. Η πρόσβαση στο Meteor είναι μία από τις λίγες πτυχές της απόδοσης του Rafale που δεν το τοποθετεί πολύ πίσω από τους μεγάλους Αμερικανούς και Κινέζους ανταγωνιστές, με την απόδοση του πυραύλου να θεωρείται συγκρίσιμη με αυτή του αμερικανικού πυραύλου AIM-260 και του κινέζικου PL-15 – όπως καθώς και το ρωσικό R-77M. Χωρίς πυραύλους Meteor, τα μαχητικά Rafale της Σερβίας δεν θα έχουν ικανότητα αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς , με το Rafale του να πρέπει να βασίζεται στον πύραυλο MICA μεσαίου βεληνεκούς ως τον κύριο οπλισμό του.
Η Σερβία επωφελείται από τη μεταχείριση του τύπου της Αιγύπτου με παροπλισμένα μαχητικά Rafale: όχι πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς για γαλλικά αεριωθούμενα (προκειμένου να διασφαλιστεί η απόλυτη αεροπορική υπεροχή του Ισραήλ).
Το μπλοκάρισμα των πωλήσεων του πυραύλου Meteor σε πελάτες δεν είναι καθόλου πρωτοφανές, με τα μαχητικά Rafale που προσφέρονται στην Αίγυπτο επίσης υπό περιορισμούς. Αυτό είναι μέρος μιας μακροχρόνιας δυτικής πολιτικής άρνησης της πρόσβασης στην Αίγυπτο σε εξαιρετικά ικανά αεροπορικά μέσα, με τα μαχητικά F-16 της χώρας να βασίζονται στον απαρχαιωμένο τότε πύραυλο AIM-7 του Ψυχρού Πολέμου, του οποίου οι επιδόσεις είναι ακόμη πιο περιορισμένες αυτά του MICA, ενώ τα Mirage 2000 που προμήθευσε η Γαλλία στην Αίγυπτο είναι ακόμη πιο περιορισμένα. Καθώς η Σερβία ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει τις πρώτες της αγορές δυτικών μαχητικών αεροσκαφών, αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα πρόκειται να υποβληθεί σε παρόμοιους περιορισμούς. Τα σερβικά μαχητικά Rafale θα είναι επομένως από τα λιγότερο αποτελεσματικά μαχητικά αεροσκάφη στην εναέρια μάχη στην Ανατολική Ευρώπη, επειδή οι χώρες της περιοχής αποκτούν το F-35, ενώ η Κροατία αποκτά το Rafales με Meteors και η Σλοβακία το F-16 Block 70 με σύγχρονες παραλλαγές του AIM-120.
Να σημειωθεί ότι τα σερβικά Rafales θα έχουν μικρότερο βεληνεκές εμπλοκής αέρος-αέρος από τα MiG-29 που ήδη χρησιμοποιούν, τα οποία χρησιμοποιούν πυραύλους R-77-1 με βεληνεκές 110 km, έναντι 80 km για το MICA. Το MiG-29 είναι ταχύτερο και έχει σημαντικά καλύτερες επιδόσεις πτήσης από το Rafale, αν και οι παραλλαγές που αναπτύσσονται επί του παρόντος από τη Σερβία βασίζονται σε απαρχαιωμένα αεροσκάφη. Η Σερβία εθεωρείτο προηγουμένως ως κύριος δυνητικός πελάτης για σύγχρονες παραλλαγές MiG-29 όπως το MiG-29M ή το παράγωγό του το MiG-35, πριν οι δυτικές χώρες γίνουν πιο ενεργητικές στα τέλη της δεκαετίας του 2010 στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε Ρώσους πελάτες όπλων . Τα μαχητικά MiG-29/35 εξοπλισμένα με σύγχρονα ραντάρ AESA θα επέτρεπαν στις σερβικές μονάδες μαχητικών να αναπτύξουν πυραύλους αέρος-αέρος R-77M σε μεγάλο βαθμό ισοδύναμους με τους Meteor και ίσως πυραύλους R-37M πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς. Η Σερβία επωφελείται από μεταχείριση όπως η Αίγυπτος με υποβαθμισμένα μαχητικά αεροσκάφη Rafale: όχι πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς για γαλλικά αεροπλάνα
Η απόκτηση μαχητικών αεροσκαφών Rafale από τη Σερβία υπήρξε ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη στο εσωτερικό, κυρίως λόγω των ιστορικών αναμνήσεων από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στην πολιτική υποδομή της χώρας τη δεκαετία του 1990, με τα αεροπλάνα που προμήθευσε η Δύση να θεωρούνται αναπόφευκτα ελάχιστα χρήσιμα σε περίπτωση επανέναρξης της εχθροπραξίες. Το Βελιγράδι έχει αποτραπεί από την απόκτηση ρωσικών συστημάτων αεράμυνας λόγω των απειλών για δυτικές κυρώσεις, αλλά έχει τεθεί η πιθανότητα ότι η χώρα θα μπορούσε να επιλέξει το κινεζικό μαχητικό J-10C αντί του Rafale – το οποίο θα ταίριαζε με την ουδέτερη στάση της χώρας στις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Η αντίληψη της σερβικής κυβέρνησης για την ανάγκη στενότερων δεσμών με την Ευρωπαϊκή Ένωση για οικονομικούς λόγους θεωρείται ως ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η χώρα έχει δείξει ενδιαφέρον για την απόκτηση δυτικών μαχητικών αεροσκαφών, παρά τις μη δυτικές πηγές που προσφέρουν αεροσκάφη χωρίς υποβάθμιση των επιδόσεων. Η Γαλλία θέτει ειδικότερα λιγότερους περιορισμούς στον τρόπο χρήσης των μαχητικών της από μη συμμαχικές χώρες από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που υπήρξε κεντρικός παράγοντας στην ικανότητα του Παρισιού να εμπορεύεται το Rafale σε χώρες όπως η Ινδία, η Ινδονησία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου οι ΗΠΑ μαχητικά με ανώτερες ικανότητες όπως τα F-15 και F-35 έρχονταν πάντα με πολιτικούς όρους.
*
Αυτή η πολιτική μας θυμίζει το προηγούμενο των πυραύλων Exocet που πουλήθηκαν στο Ιράκ: χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του Ιράν ή κατά τη διάρκεια του πολέμου των Φώκλαντ, οι γαλλικοί πύραυλοι Exocet ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικοί. Αλλά όταν το Ιράκ τους χρησιμοποίησε εναντίον του αμερικανικού ναυτικού, οι πύραυλοι Exocet συμπεριφέρθηκαν σαν υγρά κροτίδες: η Γαλλία τους υποβάθμισε από απόσταση.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι χώρες όπως η Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σερβία ή η Αίγυπτος εμπιστεύονται τον γαλλικό στρατιωτικό εξοπλισμό.
Είναι ή ηλίθιοι ή μαζοχιστές ή και τα δύο. Ή, υπάρχουν τόσες δωροδοκίες...που τα συμφέροντα της χώρας έρχονται σε δεύτερη μοίρα, οι τσέπες των υπευθύνων λήψης αποφάσεων.
Hannibal Genseric
πηγή: Military Watch
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου