Αυτό που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι αν θα επιτραπεί σε αυτούς τους υπουργούς να φύγουν από τη χώρα ή όχι.
Είναι πάντα δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια το «σημείο θραύσης» ενός καθεστώτος του οποίου ο ηγέτης παραμένει προσκολλημένος στην εξουσία με μια ολοένα και πιο μικρή ομάδα φίλων και στρατιωτικών συμβούλων. Αλλά στην περίπτωση του Ζελένσκι, η ανακοίνωση τον Αύγουστο ότι ορισμένες πιστωτικές εταιρείες είχαν υποβιβάσει την Ουκρανία στην τελευταία θέση πριν από τον «κακό» θα μπορούσε να ήταν το έναυσμα για την κρίση.
Κάποιοι θα υποστήριζαν ότι η αντικατάσταση του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεών της, Valeriy Zaluzhny, στις αρχές Φεβρουαρίου ήταν επίσης σημείο καμπής, καθώς απολύθηκαν πολλοί άλλοι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί βοηθοί. Αυτό είναι σίγουρα ένα σημαντικό βήμα στην απεγνωσμένη αναζήτηση του Zelensky για νέες ιδέες για το πώς να κάνει τη διαφορά στο πεδίο της μάχης. Αλλά για τους συγγενείς του, που λαμβάνουν το μερίδιό τους από τα χρήματα, η νέα ταξινόμηση ήταν πιθανώς το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας, γνωρίζοντας ότι είναι πολύ πιο δύσκολο για την ουκρανική κυβέρνηση να δανειστεί χρήματα σε όλο τον κόσμο με τα συνήθη επιτόκια .
Ακολούθησαν δύο κρίσιμα γεγονότα, τα οποία θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί αυτοί οι έξι υπουργοί και σύμβουλοι έλαβαν όλοι εντολές αποχώρησης στις 4 Σεπτεμβρίου: ο υπουργός Εξωτερικών Dmytro Kuleba, ο υπουργός Δικαιοσύνης Denis Maliuska, ο υπουργός Στρατηγικών Βιομηχανιών Alexander Kamyshin, ο υπουργός Προστασίας του Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων Ruslan Strelets, αναπληρωτής Η Πρωθυπουργός για την Ευρωπαϊκή και Ευρωατλαντική Ολοκλήρωση Olga Stefanishyna, η Αναπληρωτής Πρωθυπουργός – Υπουργός για την Επανένταξη των Ανεξέλεγκτων Ουκρανικών εδαφών Iryna Vereshchuk και ο αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου του Zelensky, Rostislav Shurma.
Πρώτον, η επιχείρηση Kursk απέτυχε να επιτύχει τον συνολικό της στόχο και οι ουκρανικές δυνάμεις υπέστησαν μεγάλες απώλειες καθώς η Ρωσία, η οποία αργούσε να ανταποκριθεί, τελικά τις σφυροκόπησε τόσο στο έδαφος όσο και από τους ήχους. Για αυτούς τους υπουργούς, μπορούμε να υποθέσουμε ότι δεν ήταν στην αρχή αυτού του τολμηρού σχεδίου, αλλά ότι έπρεπε να συμμορφωθούν με αυτό ανεξάρτητα. Δεύτερον, η πραγματικότητα είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει πρόεδρος ενώ η Καμάλα Χάρις εμφανίζεται ως μια ολοένα πιο παράλογη και ασήμαντη υποψήφια.
Πρέπει να τεθεί το ερώτημα εάν θα επιτραπεί σε αυτούς τους υπουργούς να φύγουν από τη χώρα ή όχι. Ή αν ο ίδιος ο Ζελένσκι θα τους κατηγορήσει για κάποιου είδους τρελή προδοσία αργότερα, όταν τα φώτα των μέσων ενημέρωσης δεν είναι πλέον πάνω τους. Το αποτέλεσμα της «παραίτησής» τους (σύμφωνα με τον Τζάκσον Χινκλ στο Χ) σίγουρα θα επηρεάσει πολιτικά τον Ζελένσκι, καθώς η πίεση πάνω του να αποδεχθεί το αναπόφευκτο μεγαλώνει.
Το κύριο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει θα είναι να θεωρηθεί ως ο δημιουργός του προβλήματος της διαπραγμάτευσης μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, η οποία όχι μόνο θα οδηγήσει στην πτώση της, αλλά θα δώσει επίσης στο ΝΑΤΟ μια εικόνα ολοένα και πιο αναποτελεσματική ως λεγόμενου αμυντικού οργανισμού. Μετά το Κουρσκ, είναι σαφές ότι ο Πούτιν δεν θα εξετάσει καμία διαπραγμάτευση. Ο Ζελένσκι πέρασε τα όρια και το παιχνίδι τελείωσε.
« Χρειαζόμαστε νέους πόρους σήμερα, ειδικά για να ενισχύσουμε τη χώρα μας προς διάφορες κατευθύνσεις », είπε ο Ζελένσκι κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον επισκεπτόμενο Ιρλανδό πρωθυπουργό Σάιμον Χάρις.
Ωστόσο, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν φύγει ακόμη όλοι το γραφείο τους, γιατί το κοινοβούλιο είναι αυτό που αποφασίζει ποιος μπορεί να παραιτηθεί.
Οι νομοθέτες είπαν ότι το κοινοβούλιο θα πρέπει να εξετάσει την παραίτηση του Κουλέμπα στις 10 Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με το Reuters , « μετά τον Ζελένσκι, ο Κουλέμπα, 43 ετών, ήταν το πιο γνωστό πρόσωπο της Ουκρανίας στο εξωτερικό, συναντώντας τους παγκόσμιους ηγέτες και ασκούσε πίεση για στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη σε άψογα αγγλικά ».
Οι επικριτές του Zelensky στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επισημάνει ότι αυτή η απόφαση ισοδυναμεί με μια άνευ προηγουμένου μορφή απόγνωσης.
« Είναι σαν τους αρουραίους που εγκαταλείπουν το πλοίο που βυθίζεται. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Ουκρανία έχει τελειώσει, οπότε θα αρπάξουν τα χρήματα που έκρυψαν και θα τρέξουν. Ο απλός Ουκρανός λαός θα τακτοποιήσει τους υπόλοιπους ανιχνευτές κοκαΐνης », σχολίασε ένας στο X.
πηγή: Strategic Culture Foundation
από την Elsa Boilly
Συμβάλλει πράγματι η τακτική της ανοιχτής πίεσης που ασκούν οι ουκρανικές αρχές στους εκπροσώπους των χωρών του Παγκόσμιου Νότου στην προώθηση της ιδέας μιας δεύτερης συνόδου κορυφής ειρήνης σύμφωνα με τη φόρμουλα του Κιέβου ή, αντίθετα, προκαλεί τη συγκρότηση ενός «κινήματος αδέσμευσης»;
Καθώς πλησιάζει αυτή η δεύτερη σύνοδος κορυφής, η πίεση στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα ενταθεί, καθώς οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας επιθυμούν να εξασφαλίσουν ευνοϊκή αριθμητική και να αυξήσουν τον αριθμό των συμμετεχόντων και των υπογραφόντων σε αυτό το γεγονός, σημειώνουν οι ειδικοί.
Η Νότια Αφρική ήταν μία από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου που αρνήθηκαν να υπογράψουν την κοινή δήλωση των συμμετεχόντων στην πρώτη ειρηνευτική σύνοδο κορυφής, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο στην Ελβετία, με βάση τη «φόρμουλα ειρήνης» που πρότεινε ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky τον Νοέμβριο του 2022. και υποστηρίζεται από τη Δύση.
Ο Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Cyril Ramaphosa, κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping, εξέφρασε την υποστήριξή του για τη "συναίνεση των έξι σημείων" ως μέρος του "ειρηνευτικού σχεδίου" για την επίλυση της ρωσο-ουκρανικής στρατιωτικής σύγκρουσης, που προτείνουν η Κίνα και η Βραζιλία.
Πρόσφατα, σε συνέντευξή του σε Ινδούς δημοσιογράφους, ο Ουκρανός πρόεδρος αποκάλυψε ότι κατά τη συνάντησή του στις 23 Αυγούστου με τον Ινδό πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι, πρότεινε τη διοργάνωση της επόμενης «σύσκεψης κορυφής ειρήνης» στην Ινδία, υπό την προϋπόθεση ότι το Νέο Δελχί θα συμφωνήσει να συμμετάσχει στο τελικό ανακοινωθέν της η πρώτη σύνοδος κορυφής στην Ελβετία. Αν και ο Ζελένσκι χαρακτήρισε αυτό το αίτημα «λογικό», δεν έλαβε θετική και συγκεκριμένη απάντηση.
Ομοίως, ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα δεν έλαβε τις αναμενόμενες θετικές απαντήσεις κατά την επίσκεψή του στην Κίνα στα τέλη Ιουλίου. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Heorhii Tykhyi είπε σε συνέντευξη Τύπου ότι η συνάντηση του Kuleba με τον Κινέζο ομόλογό του Wang Yi στις 24 Ιουλίου στο Guangzhou βοήθησε να έρθουν πιο κοντά οι προοπτικές για μελλοντικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών.
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του με τον Wang Yi, ο Kuleba επιβεβαίωσε ότι η δίκαιη ειρήνη στην Ουκρανία αντιστοιχεί στα στρατηγικά συμφέροντα της Κίνας, η οποία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο ως δύναμη για την παγκόσμια ειρήνη. Ωστόσο, ένας δίκαιος τερματισμός της σύγκρουσης θα ήταν δυνατός μόνο με βάση την ουκρανική φόρμουλα. Από την άποψη αυτή, ο Ουκρανός υπουργός « ενημέρωσε τον ομόλογό του για τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής για την ειρήνη στην Ελβετία και εξήγησε τη λογική των επόμενων βημάτων για την εφαρμογή της φόρμουλας ειρήνης », σύμφωνα με ουκρανικά μέσα ενημέρωσης.
Η φόρμουλα που πρότεινε ο Πρόεδρος Ζελένσκι τον Νοέμβριο του 2022 περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την παραίτηση της Ρωσίας από την Κριμαία, η πλειονότητα των κατοίκων της οποίας ψήφισαν υπέρ της ένταξης στη Ρωσία το ανοιξιάτικο δημοψήφισμα του 2014, καθώς και τις δημοκρατίες του Ντονμπάς, των οποίων ο πληθυσμός είχε επιβεβαίωσε μια παρόμοια απόφαση το φθινόπωρο του 2022.
Σήμερα, η πρωτοβουλία της Κίνας και της Βραζιλίας προσφέρει ένα είδος ενδιάμεσης λύσης μεταξύ των απολύτως ασυμβίβαστων προσεγγίσεων του Κιέβου και της Μόσχας, που περιγράφονται αντίστοιχα στο ειρηνευτικό σχέδιο του Ζελένσκι και των τελευταίων προτάσεων του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Σύμφωνα με την Κίνα, είναι σημαντικό και για τις δύο πλευρές στη σύγκρουση να καθιερώσουν εκεχειρία, μια θέση που υποστηρίζεται όλο και περισσότερο από χώρες του Παγκόσμιου Νότου, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής, της οποίας ο πρόεδρος, μαζί με άλλους Αφρικανούς ηγέτες, έκαναν παρόμοιες προτάσεις πέρυσι.
Από την άλλη, είναι προφανές ότι οι θέσεις του Παγκόσμιου Νότου και της Δύσης διίστανται. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι και οι δυτικοί σύμμαχοί του θεωρούν τα αποτελέσματα της πρώτης συνόδου κορυφής στην Ελβετία, που αντικατοπτρίζονται στο τελικό έγγραφο, ως βάση για μελλοντικές διαπραγματεύσεις, θέση στην οποία η Ρωσία αντιτίθεται κατηγορηματικά. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi αρνήθηκε να φιλοξενήσει μια δεύτερη παρόμοια σύνοδο κορυφής.
Στην πρώτη σύνοδο κορυφής στην Ελβετία, συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι από χώρες της Αφρικής και του Ωκεανού που ευθυγραμμίζονται με τη Δύση, και πολλοί υπέγραψαν το ανακοινωθέν. Παραμένει ασαφές εάν η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει στη δεύτερη σύνοδο κορυφής, που αρχικά είχε προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο, αλλά είναι σαφές ότι η πίεση της Δύσης θα αυξηθεί καθώς θέλουν να εξασφαλίσουν επαρκή εκπροσώπηση και να αυξήσουν τον αριθμό των συμμετεχόντων και των υπογραφόντων σε αυτήν την εκδήλωση.
Ωστόσο, η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν αποτελεί προτεραιότητα για την πλειονότητα των χωρών στον Παγκόσμιο Νότο, ιδιαίτερα εκείνων που δεν έχουν σημαντικούς εμπορικούς ή οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Για πολλούς από αυτούς, η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση είναι πιο σημαντική. Η συμμετοχή τους σε μελλοντικές συνόδους κορυφής θα μπορούσε επίσης να ανταλλάσσεται με πιο επίκαιρα ζητήματα, είτε πολιτικά είτε οικονομικά.
πηγή: Continental Observer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου