Η μεγάλη συνεισφορά της συζήτησης όπως παρουσιάζεται στη Ρωσία είναι ότι υπογραμμίζει τα οικονομικά ζητήματα που πολύ συχνά καλύπτονται με «δημοκρατικές» ή «ηθικοποιητικές» κουβέντες.
Κάτι που η μακρονική Γαλλία δεν μπορεί να ανεχθεί, αυτό των καπιταλιστικών συμφερόντων, το οποίο – όπως η Γερμανία που ασφυκτιά από τη ρήξη της με τη Ρωσία – είναι στην πραγματικότητα αποδυναμωμένη από την ιμπεριαλιστική στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών που της επιτίθενται στην προαποικιακή τους περίοδο και η οποία εξασφαλίζει τη νεοαποικιακή της παρακμή c Παραδόξως, αυτός είναι ο ρωσικός ανταγωνισμός. Ένα από τα αποτελέσματα των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία ήταν μια νέα άνοδος ταυτόχρονα με την απώλεια της γαλλικής αγοράς... Η ιμπεριαλιστική παρακμή της Γαλλίας είτε στην Αφρική, τον Ειρηνικό, τις Αντίλλες, τη Ρεϋνιόν ή τη Νέα Καληδονία δεν οφείλεται στον ρωσικό ανταγωνισμό , οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία είναι πολύ πιο καταστροφικές αλλά η Γαλλία ακολουθεί μια επιθετική πολιτική που στρέφεται εναντίον της. Όταν, όπως ο Νίγηρας, η ασάφεια παραμείνει, χώρες όπως η Ιταλία ή η Τουρκία θα επωφεληθούν από τη διαπραγμάτευση... Όλα αυτά, οι Ρώσοι σχολιαστές το γνωρίζουν πολύ καλά και απογοητευμένοι από τη γαλλική στάση που έρχεται σε ρήξη με τη σχετική διπλωματική ανεξαρτησία από τη Γαλλία στον Σαρκοζί λένε την πραγματικότητα της απληστίας αυτής της ηθικοποιητικής υποκρισίας (σημείωση της Danielle Bleitrach μετάφραση της Marianne Dunlop)
https://svpressa.ru/economy/article/426797/
Κείμενο: Λιουντμίλα Νικολάιεβα
Η νικηφόρα πορεία των εξαγωγών μας σε χώρες και ηπείρους απειλεί τη Δύση με αργή αλλά βέβαιη εξαθλίωση.
Ένας ήρεμος μετασχηματισμός της παγκόσμιας αγοράς δημητριακών έχει λάβει χώρα στη Βόρεια Αφρική. Οι χώρες αυτού του τμήματος της Μαύρης Ηπείρου, όπως αποκαλείται στον Παλαιό Κόσμο, προτίμησαν πρόσφατα να αγοράσουν ρωσικό σιτάρι παρά ευρωπαϊκό ή αμερικανικό σιτάρι, όπως έκαναν για πολλές δεκαετίες. Η Αλγερία ήταν η πρώτη που «τόλμησε» να το κάνει.
Εδώ και πολλά χρόνια, είναι τακτικός αγοραστής γαλλικού σιταριού. Κάτι που είναι, στην πραγματικότητα, κατανοητό, γιατί για περισσότερο από έναν αιώνα, μέχρι το 1962, η χώρα ήταν αποικία. Στη συνέχεια, εξαρτιόταν από το Παρίσι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την προμήθεια τροφίμων και, ειδικότερα, με σιτάρι. Στη δεκαετία του 2000, η Αλγερία έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς σιταριού στον κόσμο. Ώσπου, διασκεδάζοντας στο Παρίσι, στράφηκε ξαφνικά προς την Ανατολή. « Βρήκε αθόρυβα και ανεπαίσθητα έναν νέο προμηθευτή: τη Ρωσία», αναφέρει το γαλλόφωνο έντυπο Algerie Focus . Και για να διευκρινίσουμε: «Αυτό όχι μόνο δείχνει αλλαγές στην εμπορική σφαίρα, αλλά δείχνει επίσης την επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ της Γαλλίας και των πρώην αποικιών της στη Βόρεια Αφρική».
Και δεν είναι μόνο η Αλγερία, αλλά και το Μαρόκο και η Τυνησία. Οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ της πρώην μητρόπολης και αυτών των χωρών εξασθενούν. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το έτος 2023 σηματοδότησε μια καμπή, όταν η Αλγερία έγινε, ενάντια σε κάθε προσδοκία, ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού σιταριού.
Αυτό ήταν ένα σοκ για τους Γάλλους, καθώς οδήγησε σε απότομη μείωση του εισοδήματος των δικών τους αγροτών, οι οποίοι επωφελούνταν από τις παραδόσεις σιτηρών στην αφρικανική περιοχή για χρόνια. Ένα ασήμαντο: αντί για 1,05 εκατομμύρια τόνους το 2022, οι Αφρικανοί αγόρασαν μόνο 157.000 τόνους δημητριακών από βατράχους το 2023.
Η τάση συνεχίζεται. Η Γαλλία δεν είναι η μόνη που δεν είναι δημοφιλής. Οι προμήθειες σίτου στη Βόρεια Αφρική από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως από τη Γερμανία και τους «νάνους» της Βαλτικής, μειώθηκαν κατά 25% σε 7 μήνες της γεωργικής περιόδου 2023-2024. Πολύ απλά επειδή η Ρωσία αυξάνει το μερίδιό της σε αυτές τις αγορές. Αναλυτές από το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) κατέληξαν σε ένα τόσο δυσάρεστο συμπέρασμα για τους Δυτικούς. Οι προβλέψεις τους για τις εξαγωγές σιτηρών της ΕΕ αυτή τη σεζόν είναι επιπλέον μείον 2 εκατομμύρια τόνους.
Πώς κατάφερε η Μόσχα να καταλάβει τις ξένες αγορές παρά τις σκληρότερες κυρώσεις; Τι άλλο μπορούμε να «κλέψουμε» από τη Δύση, που εξαπολύεται στην οδυνηρή ρωσοφοβία της; Ο Αντρέι Μπούνιτς, οικονομολόγος και μακροχρόνιος ηγέτης της Ένωσης Επιχειρηματιών και Ενοικιαστών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, εξήγησε αυτό στο «SP».
– Τα τελευταία τρία έως πέντε χρόνια, η παγκόσμια αγορά αναμορφώθηκε. Εξ ου και νέες τάσεις, ενδιαφέρουσες από την άποψη των αμοιβαία επωφελών ανταλλαγών. Η Ρωσία διαδραματίζει ενεργό και όχι λιγότερο σημαντικό ρόλο. Τι κάνει τη χώρα μας πιο ελκυστική;
– Γιατί προσφέρει ευνοϊκές τιμές σε εισαγωγείς από όλες τις χώρες. Είτε είναι Αφρικανοί, είτε από την Κεντρική Ασία είτε από τη Λατινική Αμερική. Εκτός από τον παράγοντα τιμή, είναι σημαντικό ότι αυτές οι προμήθειες είναι ανεξάρτητες από τους κύριους εμπόρους, από τους οποίους υπάρχουν μόνο τέσσερις. Επιπλέον, τρεις από αυτούς είναι Αμερικανοί. Ως εκ τούτου, η παγκόσμια αγορά στρέφεται υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, των οποίων οι προμήθειες χρησιμοποιούνται συχνά για τα δικά τους συμφέροντα. Μπορούν, για παράδειγμα, να αυξήσουν ξαφνικά τις τιμές.
Αλλά η Ρωσία, ως ανεξάρτητο κράτος, βοηθά τους εισαγωγείς να μην εξαρτώνται πλήρως από τους Αμερικανούς. Πολλές χώρες βρίσκονται υπό την κυριαρχία τους εδώ και δεκαετίες. Σήμερα προσπαθούν επιτέλους να απελευθερωθούν. Γενικά, η αγορά είναι πολύ συνδεδεμένη με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Καθορίζουν από ποιον να αγοράσουν, σε ποιον να πουλήσουν και σε ποια τιμή. Ωστόσο, οι Αφρικανοί και οι Ασιάτες θέλουν να συνάψουν συμβάσεις απευθείας με τους παραγωγούς. Χωρίς ενδιάμεσο. Έτσι λειτουργεί η Ρωσική Ομοσπονδία, η οποία κατέχει μια μοναδική θέση στο παγκόσμιο εμπόριο.
«Σ.Π.: Αλλά πουλάμε, αν κατάλαβα καλά, σε τιμές που είναι υποτιμημένες σε σχέση με τις παγκόσμιες τιμές; Ποιο είναι λοιπόν το πλεονέκτημα – καθαρά πολιτικό;
– Δεν είναι ότι είναι φτηνό, όχι! Για να κατακτήσουμε την αγορά, ξεκινάμε πάντα με ελαφρώς χαμηλότερες τιμές. Σημαντικό είναι και το συμβόλαιο. Κάποιοι το ολοκληρώνουν για όγκους, άλλοι το συνδέουν με την τιμή του χρηματιστηρίου, η οποία μπορεί να αυξηθεί ξαφνικά. Οι προμήθειες μας συνδέονται λιγότερο με το χρηματιστήριο. Γι' αυτό πουλάνε σταθερά.
Είναι σημαντικό ότι η Ρωσία δεν συμμετέχει στα παιχνίδια που προσφέρουν οι Αμερικανοί στους αγοραστές. Όταν οι τρεις έμποροί τους συμφωνούν, δεν είναι ποτέ υπέρ των εισαγωγέων. Αλλά είναι δυνατή η διαπραγμάτευση με τη Ρωσία. Για τους αγοραστές, είμαστε αξιόπιστη ασφάλεια έναντι αμερικανικών και ευρωπαϊκών παιχνιδιών. Εάν κάποιος στον Λευκό Οίκο αποφασίσει, για παράδειγμα, να αυξήσει τις τιμές, οι εισαγωγείς απλώς θα τις εγκαταλείψουν για εμάς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εξαγωγές σιτηρών μας έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
«SP»: Προλαβαίνουμε την ΕΣΣΔ όσον αφορά τις προμήθειες δίσκων στον Τρίτο Κόσμο;
– Η Σοβιετική Ένωση είχε ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα. Άλλες θέσεις στο εξωτερικό εμπόριο. Η δομή της γεωργίας ήταν διαφορετική…
Τα τελευταία 20 χρόνια (μετά από μιάμιση δεκαετία καταστροφής από την περεστρόικα), ένα νέο, εντελώς διαφορετικό σύστημα παραγωγής και εξαγωγής έχει καθιερωθεί και προωθηθεί. Η κύρια τρέχουσα τάση είναι η συνεχής αύξηση των πωλήσεων σιτηρών στην Αφρική και την Ασία. Αν μπορούσαμε να αυξήσουμε τα δικά μας ζώα στο ίδιο επίπεδο με τα σιτηρά… Ελπίζω αυτό να είναι το επόμενο βήμα.
«SP»: Και οι δυτικοί περιορισμοί; Δεν επιβραδύνουν την ανάπτυξή μας σε «υπό κυρώσεις» περιοχές;
– Σε αυτήν την περίπτωση, αντίθετα, μας κάνουν τη χάρη βοηθώντας ορισμένες χώρες να αναπροσανατολιστούν προς τις ρωσικές προμήθειες. Είδαν ότι οι Yankees μπορούν ανά πάσα στιγμή να κλείσουν λογαριασμούς που δεν τους ανήκουν και να τους «αποσυνδέσουν» από το παγκόσμιο εμπόριο. Πολλά αρνητικά πράγματα! Είναι πραγματικά επικίνδυνο να συνεργάζεσαι μαζί τους. Και τα δημητριακά είναι τροφή, ζωή δηλαδή!
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές χώρες, είτε μεγάλες (όπως η Ινδία) είτε αναπτυσσόμενες, ανησυχούν για την εύρεση μιας αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης και έχουν εντείνει τις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, η οποία είναι ανεξάρτητη από τον «ηγεμόνα».
Σήμερα, η χώρα μας είναι σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια αγορά σιτηρών. Δεν είναι πλέον δυνατή η κατασκευή τιμολόγησης σε παγκόσμια κλίμακα, αγνοώντας τον ρωσικό παράγοντα.
«SP»: Όσον αφορά τα έσοδα από τις πωλήσεις, τα δημητριακά «πιάνουν» το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο;
– Όχι, φυσικά. Είμαστε ακόμα μακριά από αυτό. Όμως η θέση των δημητριακών στο εξωτερικό εμπόριο της Ρωσίας παραμένει σημαντική: δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια [ σε σύγκριση με εκατοντάδες δισεκατομμύρια για το πετρέλαιο – «SP»] .
«Σ.Π.: Τι να «κλέψουμε» από τους ρωσόφοβους, εκτός από την αγορά των σιτηρών;
– Το καθήκον μας δεν είναι να «κλέψουμε» από άλλους, αλλά να μειώσουμε τις εισαγωγές μας. Είναι ρεαλιστικό αν αναπτύξουμε την κτηνοτροφία και αυξήσουμε την παραγωγή χορτονομής. Δεν θα χρειαστεί να τα αγοράσουμε από το εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου