Η μονοπολική στιγμή που σταδιακά σβήνει σε όλη την Ευρασία συνεπάγεται μια ξέφρενη αντεπίδραση από την Αυτοκρατορία που πολλαπλασιάζει το μέτωπο των έγχρωμων επαναστάσεων. Ας επικεντρωθούμε στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία εδώ.
Την περασμένη εβδομάδα, ο κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi επισκέφθηκε τη Μιανμάρ και την Ταϊλάνδη σε δύο διαφορετικές αποστολές.
Στη Μιανμάρ, η αποστολή ήταν μια νέα προσπάθεια για τη μεσολάβηση της δυσεπίλυτης αντιπαράθεσης μεταξύ της κυβέρνησης της Βιρμανίας στην πλειοψηφία τους στο Naypyidaw και μιας άτυπης συμμαχίας δεκάδων ανταρτικών οργανώσεων εθνοτικών μειονοτήτων, που έχουν κάθε είδους παράπονα να πιέσουν. Η Κίνα διατηρεί σχέσεις με ορισμένους από αυτούς.
Στην Ταϊλάνδη, η αποστολή ήταν γεωοικονομική: συνάντηση με τα παρόχθια κράτη του Μεκόνγκ, προεδρία της 9ης συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της Συνεργασίας Lancang-Mekong (CLM) και συζητήσεις για τη γεωοικονομία με διπλωμάτες από το Λάος, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη, την Καμπότζη και το Βιετνάμ.
Το CLM είναι πολύ φιλόδοξο: είναι ένας μηχανισμός περιφερειακής συνεργασίας που ξεκίνησε το 2016, βάσει του οποίου η Κίνα προσπαθεί να συνδέσει την περιοχή Lancang-Mekong με αυτό που το Πεκίνο ορίζει ως « συνεργασία υψηλής ποιότητας στο πλαίσιο του Belt and Road . Οπότε πρόκειται πραγματικά για το BRI και τους νέους δρόμους του μεταξιού.
Ενώ ο Wang Yi βρισκόταν στη Νοτιοανατολική Ασία, η Ταϊλάνδη έζησε μια βόλτα με τρενάκι του λούνα παρκ, με έναν πρωθυπουργό να απομακρύνεται από το Συνταγματικό Δικαστήριο και να έρχεται ένας ολοκαίνουργιος: η Paetongtarn Shinawatra, η 37χρονη κόρη του αμφιλεγόμενου δισεκατομμυριούχου μεγιστάνα Thaksin Shinawatra. , που όχι μόνο επωφελήθηκε από μια βασιλική χάρη, αλλά επιστρέφει δυναμικά στην πολιτική σκηνή.
Ο Τακσίν είχε επιστρέψει στην Ταϊλάνδη για αρκετό καιρό, μετά από 15 χρόνια εξορίας, έχοντας εγκαταλείψει τη χώρα ισχυριζόμενος ότι δεν μπορούσε να τύχει δίκαιης δίκης για ένα τσουνάμι κατηγοριών με « πολιτικά κίνητρα ».
Η πολιτική της Ταϊλάνδης – ένας υπερβολικά μπερδεμένος χορός – κλίνει ξανά προς τον συντηρητισμό, με τον Τακσίν να ηγείται του κόμματός του στο Peu Thai ενάντια στη μετενσάρκωση του ονομαστικά προοδευτικού κόμματος Move Forward, το οποίο διαλύθηκε στις αρχές Αυγούστου.
Όλες αυτές οι ενέργειες, τουλάχιστον προς το παρόν, μπορούν να αποτρέψουν απόπειρες έγχρωμης επανάστασης. Όλα θα εξαρτηθούν από το τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές. Αυτό που οι συντηρητικοί και οι μοναρχικοί αποκαλούν «φιλελεύθερους» θα μπορούσε να καταλήξει να ελέγχουν το πολιτικό τοπίο, πλήρως ευθυγραμμισμένοι με την Ουάσιγκτον και πρόθυμοι να διαταράξουν τους στενούς γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς δεσμούς μεταξύ Κίνας και Ταϊλάνδης.
Αυτή η εύθραυστη κατάπαυση του πυρός στη Μιανμάρ
Στη γειτονική Μιανμάρ, η Κίνα κατάφερε να υποστηρίξει μια κατάπαυση του πυρός τον Ιούνιο. Όμως η εκεχειρία κατέρρευσε, με ανώτερους στρατιωτικούς διοικητές να « συνελήφθησαν από τρομοκράτες αντάρτες » (με την κυβερνητική ορολογία) στην κρίσιμη πολιτεία Σαν. Είναι η πρώτη φορά που οι αντάρτες καταφέρνουν να καταλάβουν ένα περιφερειακό κέντρο διοίκησης.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, ο στρατός σε αυτήν την αμφισβητούμενη περιοχή είναι οι Συμμαχικές Δυνάμεις Kokang, οι οποίες τυχαίνει να είναι οι ένοπλες δυνάμεις των Κινέζων Χαν στη Μιανμάρ. Η Κίνα είναι ένας από τους κύριους προμηθευτές όπλων στη στρατιωτική χούντα που κυβερνά τη Μιανμάρ.
Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτό το θέμα ήταν στο επίκεντρο των συζητήσεων στη συνεδρίαση του ASEAN τον περασμένο μήνα. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο λεπτή καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, που διανέμουν δωρεάν κιτ Starlink στους αντάρτες, κατηγορούν την ίδια στιγμή το Πεκίνο ότι τους υποστηρίζει.
Η ουσία είναι ότι ο στρατός του Naypyidaw απλά δεν μπορεί να ελέγξει τον κατακερματισμένο βορρά της χώρας. Η στρατηγική τους θα μπορούσε επομένως να είναι απλώς η ενίσχυση του αντικινεζικού αισθήματος. Η σχέση με την Κίνα είναι εξαιρετικά περίπλοκη: ένα μείγμα φόβου, καχυποψίας και ουσιαστικής βοήθειας για την οικονομική ανάπτυξη.
Φυσικά, το Πεκίνο είναι πολύ επιφυλακτικό όταν πρόκειται για τον κρίσιμο γεωστρατηγικά γείτονά του, σεβόμενο την αρχή της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις που θεωρεί πολύτιμη. Η Κίνα εξακολουθεί να βλέπει την ASEAN στο σύνολό της – και έχει ήδη γεμάτα τα χέρια της με μια σειρά προκλήσεων από τις Φιλιππίνες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Οι Κινέζοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες περιγράφουν χωρίς έκπληξη αυτές τις προκλήσεις ως « μια ασήμαντη προσπάθεια συνεχούς ενίσχυσης της αφήγησης των θυμάτων της Μανίλα » στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Περιττό να προσθέσουμε ότι η Ουάσιγκτον ενθαρρύνει πλήρως αυτή τη συζήτηση.
Η ASEAN θέλει BRICS
Η Κίνα –όπως και η Ρωσία– βλέπει επίσης την ASEAN από την οπτική γωνία του SCO, εστιάζοντας στη μακροπρόθεσμη εξελικτική διαδικασία μιας μήτρας πολυμερών οργανισμών που διαμορφώνουν την εμφάνιση ενός κόσμου πολλών κόμβων.
Και αυτό μας φέρνει στην κρίσιμη συνάντηση μεταξύ του Wang Yi και του Sergei Lavrov στη Σύνοδο Κορυφής της Ανατολικής Ασίας στο Λάος στα τέλη Ιουλίου – όπου επανέλαβαν σθεναρά την κοινή τους επιθυμία να εγκαθιδρύσουν ειρήνη και σταθερότητα σε ολόκληρη την Ανατολική Ασία.
Αυτή είναι η κοινή δήλωση των υπουργών Εξωτερικών του ASEAN και της Ρωσίας για τον εορτασμό της 20ής επετείου από την προσχώρηση της Ρωσίας στη Συνθήκη Φιλίας και Συνεργασίας στη Νοτιοανατολική Ασία (TAC).
Το TAC είναι πραγματικά σημαντικό γιατί αναγνωρίζει « τη σημασία της κεντρικότητας και της ενότητας του ASEAN στην εξελισσόμενη περιφερειακή αρχιτεκτονική Ασίας-Ειρηνικού, που βασίζεται σε μηχανισμούς υπό την ηγεσία του ASEAN, με «κινητήριο δύναμη τον ASEAN και βασίζεται στο διεθνές δίκαιο ».
Όλα αυτά περιλαμβάνουν στενότερη συνεργασία μεταξύ της ASEAN, της SCO και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EAEU). Η ASEAN έχει υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με την SCO και την EAEU.
Και αυτή η παρεμβολή των βασικών κόμβων στον πίνακα σύντηξης επεκτείνεται φυσικά και στο BRICS.
Η Ταϊλάνδη επιθυμεί να ενταχθεί στους BRICS. Διπλωματικοί κύκλοι επιβεβαίωσαν τον περασμένο μήνα ότι η «πρόταση» προήλθε απευθείας από τη μοναρχία της Ταϊλάνδης. Η Μαλαισία, από την πλευρά της, έχει ήδη υποβάλει επίσημη αίτηση για ένταξη στους BRICS. Η Ινδονησία και το Βιετνάμ βρίσκονται επίσης στη λίστα αναμονής.
Δεν είναι περίεργο που ο Λαβρόφ είπε στον Γουάνγκ Γι ότι η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας θα πρέπει να συνεργαστεί για « από κοινού να αντιμετωπίσει την παρέμβαση δυνάμεων εκτός αυτής της περιοχής στις υποθέσεις της Νοτιοανατολικής Ασίας ».
Ο Γουάνγκ Γι και ο Λαβρόφ συζήτησαν επίσης λεπτομερώς τη συνεργασία στο πλαίσιο του ASEAN , λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών, " ορισμένες χώρες έχουν γίνει ολοένα και πιο προορατικές στη δημιουργία στρατιωτικών και πολιτικών μηχανισμών που βασίζονται σε περιορισμένα μπλοκ που έχουν σχεδιαστεί για να υπονομεύσουν την ασφάλεια με επίκεντρο τον ASEAN και πλαίσιο σταθερότητας για την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ».
Εν ολίγοις, όπως τόνισε ο Wang Yi: Ρωσία-Κίνα και ASEAN συμμετέχουν πλήρως στον « συντονισμό για τη συνεργασία στην Ανατολική Ασία ». Είναι πάντα σημαντικό να θυμόμαστε ότι κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Μόσχα υποστήριξε ενεργά τα εθνικιστικά και αντιαποικιακά κινήματα στη Νοτιοανατολική Ασία, ιδίως στο Βιετνάμ και το Λάος.
Μπαγκλαντές στην τσάντα
Η Νοτιοανατολική Ασία θα συνεχίσει να είναι ο στόχος πολλών απόπειρων έγχρωμης επανάστασης και η εστία υποστήριξης για τις 5 στήλες, όπως στην περίπτωση των Φιλιππίνων. Στη Νότια Ασία, το σενάριο θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο οξύ – λαμβάνοντας υπόψη ότι μια έγχρωμη επανάσταση μόλις επιτεύχθηκε, με ελάχιστη προσπάθεια.
Αυτό που συνέβη στο Μπαγκλαντές συνδέεται άμεσα με την αποσταθεροποίηση της Νοτιοανατολικής Ασίας και την εμμονή της Αμερικής με τον Ινδο-Ειρηνικό (το αληθινό όνομα που αποδέχονται όλοι στην ήπειρο είναι Ασία-Ειρηνικός).
Και πάνω από όλα, είναι μια έγχρωμη επανάσταση που ξεκίνησε ταυτόχρονα ενάντια σε δύο BRICS: την Ινδία και την Κίνα.
Ο μηχανισμός είχε όλα τα συνηθισμένα παραπλανήματα: άμεση εμπλοκή του πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στο Μπαγκλαντές , Peter Haas. τεράστιες πιέσεις στην κυβέρνηση του Σεΐχη Χασίνα για τη διεξαγωγή εκλογών με ευνοϊκό αποτέλεσμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες· Αμερικανική κινητοποίηση πίσω από το Εθνικιστικό Κόμμα του Μπαγκλαντές (BNP). κεφάλαια και υλικοτεχνική υποστήριξη για τη στήριξη των «υπέρ της δημοκρατίας» φοιτητών διαδηλωτών.
Γεγονός είναι ότι το BNP και η Jamaat-e-Islami –που θεωρούνται τρομοκρατική οργάνωση από πολλές χώρες, κυρίως η Ρωσία– ήταν οι κύριοι αποσταθεροποιητικοί παράγοντες. Δεν είναι περίεργο που το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χαρακτήρισε προληπτικά το Jammat-e-Islami ως θύμα κυβερνητικής «κατάχρησης».
Κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί με τον τρομερό μηχανισμό ήπιας δύναμης της Αμερικής όταν πρόκειται για την οργάνωση «διαδηλώσεων» που αναμιγνύουν κρυπτοτρομοκρατικές ομάδες και αβλαβείς ομάδες της κοινωνίας των πολιτών. Στο Μπαγκλαντές, ήταν πολύ εύκολο να δημιουργηθεί μια «πρωτοπορία»: μια ομάδα φοιτητών από το τμήμα πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Ντάκα, ιδιαίτερα του Ναχίντ Ισλάμ.
Το τμήμα πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Ντάκα είναι γεμάτο με καθηγητές που χρηματοδοτούνται από τη σκιερή οργάνωση «Αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης στο Μπαγκλαντές» (CMIB). Δύο από αυτούς ηγήθηκαν του έργου, με πλούσιες επιχορηγήσεις από το NED.
Και είναι ακριβώς αυτοί οι διαδηλωτές των πολιτικών επιστημών/υποστηρικτών στο Πανεπιστήμιο της Ντάκα που «πρότειναν» τον Muhammad Yunus ως ανώτερο σύμβουλο στην επόμενη κυβέρνηση του Μπαγκλαντές.
Ο Γιουνούς τυχαίνει να είναι ένας Αμερικανός αγαπημένος: υπότροφος του Υπουργείου Εξωτερικών Fulbright, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης και « ο πρώτος Αμερικανός Μουσουλμάνος που έλαβε Χρυσό Μετάλλιο στο Κογκρέσο », σύμφωνα με την οργάνωσή του, το Yunus Center. Δεν είναι καν Αμερικανός πολίτης.
Το Μπαγκλαντές είναι ένα χρυσό τρόπαιο για τον ηγεμόνα. Η εσωτερική αποσταθεροποίηση συνδέεται άμεσα με τον ανατολικό γείτονα της Ντάκα τη Μιανμάρ και τη σταδιακά ευρύτερη ανατροπή ενός βασικού διαδρόμου BRI: του διαδρόμου Μπαγκλαντές-Κίνας-Ινδίας-Μυανμάρ (BCIM).
Την ίδια ώρα, η Ινδία θα αντιμετωπίσει νέους πονοκεφάλους στον Κόλπο της Βεγγάλης. Το γενικό σχέδιο των ΗΠΑ είναι να αναγκάσει την Ινδία, μέλος των BRICS να κάνει σοβαρές παραχωρήσεις στη συνολική της σχέση με τη Ρωσία στους τομείς της ενέργειας, του εμπορίου και του στρατού, και να επιβάλει μια στενότερη ενσωμάτωση της Ινδίας στο Qaud.
Και μετά, φυσικά, υπάρχει το Άγιο Δισκοπότηρο: η ίδρυση βάσης του ΝΑΤΟ στο νησί Saint Martin, στην οποία αντιτάχθηκε σφοδρά ο έκπτωτος Sheikh Hasina.
Κόψτε στο τρίγωνο Primakov
Η περίπτωση του Μπαγκλαντές αποκαλύπτει ότι η προοδευτική ενσωμάτωση της ASEAN – και της Νότιας Ασίας – στη μήτρα SCO/EAEU/BRICS/BRI είναι πιο επείγουσα από ποτέ. Ένα ευοίωνο σημάδι είναι ότι η ASEAN, σύμφωνα με τον Λαβρόφ, ήδη δίνει προσοχή στην επιθυμία του Πούτιν να οικοδομήσει ένα ενιαίο σύστημα ασφαλείας στην κλίμακα της Ευρασίας.
Στο τέλος της συνόδου ASEAN-Ρωσίας στη σύνοδο κορυφής της Ανατολικής Ασίας στο Λάος, ο Λαβρόφ είπε ότι η ASEAN « έδειξε ενδιαφέρον για την πρωτοβουλία του Προέδρου Πούτιν, την οποία ανέφερα ήδη, για τη διαμόρφωση ενός ευρασιατικού συστήματος ασφαλείας που θα είναι αδιαίρετο και ισότιμο ».
Ο Λαβρόφ πρόσθεσε ότι " οι εταίροι μας στο ASEAN κατανοούν πλήρως " πώς ο μοναδικός στόχος της Δύσης είναι να συγκρατήσει τη Ρωσία και την Κίνα. Αυτό έγινε στο Μπαγκλαντές και αυτό θα δοκιμαστεί στην Ταϊλάνδη και τη Μιανμάρ.
Το μονοπάτι θα είναι μακρύ και ακανθώδες. Αλλά εάν τα «RIC» των BRICS (Ρωσία-Ινδία-Κίνα) ενωθούν γεωπολιτικά και ανανεώσουν de facto το θρυλικό τρίγωνο Primakov , η πιθανότητα άλλες επιτυχημένες έγχρωμες επαναστάσεις να αποσταθεροποιήσουν αρκετούς κόμβους της Ανατολικής Ασίας «Ανατολή» θα εξαφανιστεί με την πάροδο του χρόνου.
πηγή: Sputnik Globe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου