Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.
Ωστόσο, μας υποσχέθηκαν ότι θα μείνει μακριά. «Θα είναι στη θέση του θεατή, του υποστηρικτή, ενός Γάλλου ανάμεσα στους Γάλλους», επαίνεσε η συνοδεία του πριν από την έναρξη των αγώνων, τολμώντας μάλιστα να προκαλέσει μια «ιμπρεσιονιστική παρουσία στις κερκίδες». Αντίθετα, είδαμε έναν εξπρεσιονιστή πρόεδρο, να τρέχει από εκδήλωση σε εκδήλωση, για να συγχαρεί τους αθλητές που κέρδισαν μετάλλιο.
Ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε ακόμη και έναν πραγματικό μαραθώνιο την Παρασκευή: τουλάχιστον έξι τοποθεσίες που επισκέφθηκαν σε μισή μέρα, με ένα παγκόσμιο ρεκόρ που καταρρίφθηκε: ένα ταξίδι λιγότερο από είκοσι λεπτά μεταξύ La Défense Arena και Nanterre (για να χαιρετήσει τον Léon Marchand ) και το Saint- Quentin-en-Yvelines για το γαλλικό τριπλό στο BMX. «Μετά από δύο διαδοχικές εκλογικές αποτυχίες, ο Εμανουέλ Μακρόν προσπαθεί να περιποιηθεί τον εαυτό του με μια θεραπεία δημοτικότητας κατά τη διάρκεια αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια απλή πολιτική ανάκαμψη που κανείς δεν φαίνεται να αγνοεί. Συμπεριλαμβανομένων των αθλητών…», κατήγγειλε η Hélène Laporte στο X.
…και απτική
Πέρα από τον ακτιβισμό του μπροστά στις κάμερες, είναι η πολύ απτική στάση του αρχηγού του κράτους που ενόχλησε ορισμένους αιρετούς. «Αυτές οι χειρονομίες του Μακρόν είναι ντροπιαστικές. Είναι ακατάλληλο», αντέδρασε η Sandrine Rousseau στο X την Παρασκευή. Ο περιβαλλοντολόγος βουλευτής προφανώς δεν εκτίμησε τις αγκαλιές του προέδρου με τον Τέντι Ράινερ, τον παίκτη του ράγκμπι Αντουάν Ντυπόν ή την προσπάθεια του αρχηγού του κράτους να στεγνώσει τα δάκρυα της τζουντόκα Ρομάν Ντίκκο, απαρηγόρητη μετά το χάλκινο μετάλλιό της.
«Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρόεδρος δέχεται κριτική για την απτική πλευρά του. Θυμόμαστε τις διαμάχες όταν προσπάθησε να διεκδικήσει τον εαυτό του να παρηγορήσει τον Μπαπέ μετά την ήττα στον τελικό από την Αργεντινή » , αναφέρει ο Alexandre Eyries, δάσκαλος-ερευνητής στις επιστήμες της πληροφορίας και της επικοινωνίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Δύσης, συγγραφέας του βιβλίου Political Communication 3.0 ?.
Δεν θα χρειάζεται πλέον καν να δικαιολογεί την επιλογή του για το Matignon, η υπεύθυνη κυβέρνηση έχει γίνει μια ομάδα τεχνικών που είναι υπεύθυνη για να μας κάνει να καταπιούμε οτιδήποτε παρόμοιο με το κατόρθωμα του αιώνα, συμπεριλαμβανομένων των γαλλικών ιδιοτροπιών που διακηρύσσουν οικουμενικές αξίες... Επειδή αυτό συμβάλλει στην ενίσχυση η ιδέα μιας απελευθερωτικής Δύσης που αντιτίθεται στην αντιδραστική βαρβαρότητα του υπόλοιπου κόσμου... Αντί να παλεύουν για τον διορισμό μιας κυβέρνησης, για την ειρήνη, για τον πόλεμο, οι Γάλλοι όλων των τάσεων προτίμησαν να διατηρήσουν μια ηλίθια πολεμική για την αναγκαιότητα της βλασφημίας ως χειραφετητικής μορφής πολιτισμού, χωρίς να αμφισβητείται ποτέ το νόημα που θα έπρεπε να έχει η φιλοξενία μιας διεθνούς διαδήλωσης. Είτε τους αρέσει είτε όχι, κάνοντάς το αυτό συνέβαλαν σε μια πρωτοκαθεδρία της Δύσης που δικαιολογούσε όλες τις νεοαποικιακές βαρβαρότητες... Επιπλέον, ο Μακρόν δεν αρκέστηκε στο να είναι παντού στους αγώνες, πήγε να κουβαλήσει τη διαμάχη μεταξύ Αλγερίας και Μαρόκου. ώστε ο τελευταίος να επιδείξει ουδετερότητα απέναντι στο τελευταίο αστείο του Νετανιάχου για την εκτέλεση του διαπραγματευτή στην Τεχεράνη...
Ως αποτέλεσμα, είναι με τον γαλλικό αντιφασισμό και τις περιεκτικές του αξίες όπως και με την κολυμβητότητα του Σηκουάνα: τρέχουμε πίσω του ενώ αρνούμαστε να δούμε τις τουαλέτες που ρέουν σε αυτόν... Και εδώ πάλι ο Μακρόν και η ομάδα του, ο υπουργός του αθλητισμού, είναι ακριβώς όπως αυτός ο αντιφασισμός… η ανεξιθρησκεία του…
Η αντιπολίτευση δεν τολμά να κατηγορήσει τον Εμανουέλ Μακρόν για τη διεθνή πολιτική του, όταν η μόνη καλή πτυχή των ευρωπαϊκών και βουλευτικών εκλογών ήταν να του απαγορεύσουν de facto να είναι ο κύριος εμπόλεμος στην Ουκρανία και παντού, η ολυμπιακή εκεχειρία του επέτρεψε να ανακτήσει ερείσματα ή προσπάθησε να ξαναβρεί ένα βήμα σε αυτόν τον τομέα μιας και έχει να κάνει με αυτή την αντιπολίτευση...
Έτσι, η αντιπολίτευση θέλει να φανταστεί ότι έβαλε την πολιτική ζωή σε αναμονή για να τραβήξει καλύτερα την επιλογή του μελλοντικού πρωθυπουργού. «Αναρρώνει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να κάνει τον κόσμο να ξεχάσει την πολιτική του ήττα. Η λογική θα υπαγόρευε να αλλάξει η κυβέρνηση πριν από την έναρξη των δοκιμών. Το να μην κάνει τίποτα, του επιτρέπει να χρησιμοποιήσει την εικόνα των Ολυμπιακών Αγώνων προς όφελος της ομάδας του», καταγγέλλει η Ερσίλια Σουδάη, η επαναστατημένη βουλευτής. Φυσικά αυτός ο κοινοβουλευτικός ριζοσπαστισμός δεν βλέπει ότι ο Μακρόν εκμεταλλεύτηκε αυτό που είναι η αντιπολίτευση, την αδυναμία του όσον αφορά τους δεσμούς με τον γαλλικό πληθυσμό, την έλλειψη οργάνωσης, εκπαίδευσης, τα δραματικά όριά του στον διεθνή τομέα, στην προσπάθεια να επιβληθεί τους την επιδίωξη μιας πολιτικής που αρνούνται τα δύο τρίτα των Γάλλων, μια πολεμική οικονομία που απαγορεύει όλες τις ψευδοαιτήσεις τους.
Παρά την ήττα στις βουλευτικές εκλογές, είναι ο Γκάμπριελ Ατάλ και η κυβέρνησή του (παραιτήθηκε) που παραμένουν επικεφαλής και μετρούν τα μετάλλια. Ούτε καν, είναι μόνο στην κυβέρνηση καθώς ο Μελανσόν προσποιείται ότι απαιτεί πρωθυπουργό: παίζουν ήδη τις προεδρικές εκλογές μέσω των τοπικών εκλογών και της Γερουσίας που τους χωρίζει σε ασυμβίβαστες έχθρες. Σε αυτόν τον καθρέφτη που αντέχει τις ορέξεις της, η κοινοβουλευτική «ριζοσπαστική» αριστερά προσποιείται την αγανάκτηση: «Έχουμε δει ξεκάθαρα ότι είναι μια Ολυμπιακή εκεχειρία που πηγαίνει μόνο προς μια κατεύθυνση. Δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτική, αλλά μπορεί να εκμεταλλευτεί κάθε επιτυχία», αναστενάζει η ευρωβουλευτής Manon Aubry.
... αλλά είναι εξαιρετικά παρών στα κοινωνικά δίκτυα, όπως όλες οι πολιτικές συζητήσεις που τώρα περιορίζονται σε αυτήν την έξοδο... Στην οποία είναι της μόδας να φωνάζει κανείς τον θαυμασμό του μπροστά σε αυτά τα υπέροχα παιχνίδια και τις γαλλικές παραστάσεις.
Ένα άλλο στοιχείο ενόχλησης, η αυτοϊκανοποίηση του αρχηγού κράτους στα κοινωνικά δίκτυα για την οργάνωση. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δοκίμασε και κάποια λογοπαίγνια στο Instagram του για να συγχαρεί τους πρωταθλητές Γαλλίας. «Ο έμπορος των ονείρων» ή «Ο μικρός πρίγκιπας είναι μεγάλος», έγραψε για το χρυσό νταμπλ του Γάλλου κολυμβητή την περασμένη Τετάρτη. «Μια φορά τον καιρό, Teddy Winner!» », για τον τίτλο του τζούντοκα.
Αλλά αυτό που λένε αυτοί οι αγώνες, όπως και πολλές άλλες διεθνείς «διαδηλώσεις», είναι ότι αφορούν τους αθλητές αλλά και τους «εκπροσώπους» του λαού, τις πολιτικο-μιντιακές ελίτ:
Οι χορηγοί κερδίζουν όλο και περισσότερα μετά από κάθε αγώνα των Ολυμπιακών Αγώνων, επιβεβαιώνοντας ότι είναι οι πραγματικοί «πρωταθλητές» πίσω από τις επιδόσεις και τα μετάλλια των αθλητών. Με την ευλογία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), τρεις από τους βασικούς χορηγούς, η «Moët Hennessy Louis Vuitton», κοινώς LVMH, «Coca-Cola» και «Samsung», εξασφάλισαν πρωτοφανή χορηγία των προϊόντων τους στο Παιχνίδια από το Παρίσι. Για παράδειγμα, ένα νέο «πρωτόκολλο», η επίσημη «selfie νίκης» κυκλοφόρησε στο Παρίσι. Τι είναι ακριβώς; Κάθε χάλκινος Ολυμπιονίκης, στο τέλος του εθνικού ύμνου του νικητή, λαμβάνει από τους διοργανωτές ένα χρυσό smartphone «Samsung» για να τραβήξει φωτογραφία τον ίδιο και τους άλλους δύο νικητές, το οποίο επιστρέφεται στη διοργάνωση. Τα μετάλλια μεταφέρονται σε δίσκους Louis Vuitton, ενώ κατά την τελετή έναρξης οι αθλητές ήπιαν νερό από χρυσά μπουκάλια «Coca-Cola».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου