Υπάρχει κάτι εκπληκτικό στον τρόπο με τον οποίο η προπαγάνδα με την οποία βομβαρδιζόμαστε μέρα με τη μέρα και που επί του παρόντος δεν έχει καμία αντίθεση εκτός από ιστότοπους όπως ο δικός μας, προσπαθεί να προσελκύσει την κοινή γνώμη στην αναγνώριση της ουκρανικής καταστροφής.
Υπάρχει ένα πράγμα που δεν λέγεται ποτέ και που είναι ωστόσο ουσιαστικό: παντού οι εκλογές αν δεν οδηγούν σε τίποτα, εκτός από το χάος και την αδυναμία με αυτό το μέσο στα υπάρχοντα θεσμικά συστήματα επίλυσης των προβλημάτων, όλα μαρτυρούν με τον δικό τους τρόπο μια βαθιά δυσαρέσκεια. του λαού και αίτημα για ειρήνη. Εδώ είναι η διορατικότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας για τις αντιφάσεις του καθεστώτος του Κιέβου, το οποίο αντιμετωπίζει πιθανή εγκατάλειψη από τους δωρητές του... όπως και οι συνεργάτες του Βιετνάμ, του Αφγανιστάν και τόσοι άλλοι... Δεν μένει πλέον προπαγάνδα που μας κάνει να κλαίμε για τους ανθρώπους του σκάφους, τους Glukscmann και άλλους BHL για να προετοιμαστούν για την επόμενη... γεννιούνται από αυτή τη μόνιμη χειραγώγηση και τους γκόγκους που τους ακολουθούν... (σημείωση Danielle Bleitrach, μετάφραση Marianne Dunlop για την Ιστορία και την Κοινωνία)
https://kprf.ru/party-live/cknews/227870.html
Ο Γιούρι Αφονίν, πρώτος αντιπρόεδρος της κεντρικής επιτροπής του KPRF, συμμετείχε στο πρόγραμμα 60 λεπτών του τηλεοπτικού καναλιού Rossiya-1.
Το στούντιο συζήτησε την πρόοδο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Σχολιάζοντας την ιστορία της προέλασης των στρατευμάτων μας, ο Yuri Afonin είπε: οι άνδρες στο μέτωπο πρέπει να εκτελέσουν δύσκολα καθήκοντα, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή, γιατί η επίλυση της σύγκρουσης εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τις προσπάθειες του στρατού μας και της χώρας μας. Το αντιλαμβάνεται και ο εχθρός, παρά τις επιτηδευμένες διακηρύξεις της άλλης πλευράς.
Όταν επέστρεψε από την Κίνα, ο υπουργός Εξωτερικών Κουλέμπα άρχισε ξαφνικά να πείθει τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ότι κανείς δεν θα μπορούσε να πιέσει το Κίεβο σε διαπραγματεύσεις - «μόνο εμείς μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση». Πριν από λίγες μέρες, στην Κίνα, είπε ακριβώς το αντίθετο, ότι ήταν έτοιμος να διαπραγματευτεί με τη Μόσχα, θυμήθηκε ο Γιούρι Βιατσεσλάβοβιτς. Και δεν έγινε λόγος για τα «σύνορα του 1991» και άλλες ανοησίες του σχεδίου Ζελένσκι. Και το ίδιο το γεγονός της επίσκεψης της Kuleba στην Κίνα λέει πολλά: από την αρχή του SVO, οι Ουκρανοί αντιμετωπίζουν την Κίνα ως σχεδόν σύμμαχο της Ρωσίας και τώρα αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιθανό να την καλέσουν.
Το γεγονός ότι το Κίεβο «θα πάρει τις αποφάσεις του» είναι πολύ διασκεδαστικό, είπε ο πρώτος αντιπρόεδρος της κεντρικής επιτροπής του KPRF. Το ουκρανικό καθεστώς εξαρτάται πλήρως από τη Δύση και κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν διαθέτει στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα ικανό να παράγει αρκετά όπλα για να αντιμετωπίσει τον στρατό μας. Η Ουκρανία είναι πλήρως οικονομικά αφερέγγυα. δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει κανένα από τα έξοδά της χωρίς δυτικές δόσεις. Τα χρέη που έχει ήδη αναλάβει το καθεστώς του Κιέβου θα αποπληρωθούν από πολλές γενιές Ουκρανών. Το Κίεβο δεν έχει στρατιωτική, πολιτική ή οικονομική ανεξαρτησία. Οι ηγέτες των Ναζί θα κάνουν ό,τι έχουν εντολή να κάνουν στην Ουάσιγκτον. Αν τους διατάξουν να κάνουν ειρήνη, θα το κάνουν.
Αλλά αυτή η διαταγή θα έρθει μόνο όταν ο στρατός μας δείξει την πλήρη άχρηστη συνέχιση του ένοπλου αγώνα κατά της Ρωσίας. Όταν τελικά καταλάβουν ότι βαδίζουμε με σιγουριά προς τη νίκη, ότι το ναζιστικό καθεστώς βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και ότι η παράταση της σύγκρουσης οδηγεί μόνο στην απώλεια του ελέγχου της Ουκρανίας σε έναν αυξανόμενο αριθμό εδαφών. Ωστόσο, η Δύση χρειάζεται τα ουκρανικά εδάφη ως φυλάκιο για την αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Ο Γιούρι Αφονίν ανέφερε μια ιστορική αναλογία: στις αρχές της δεκαετίας του 1920, η Δύση ήταν έτοιμη να συμφιλιωθεί με τη χώρα μας αφού ο Κόκκινος Στρατός νίκησε όλους τους Λευκούς Φρουρούς, που υποστηρίχθηκαν από τις δυτικές δυνάμεις, και όλους τους εθνικιστές, συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτών της Πετλιούρα στην Ουκρανία. Είπε ότι ο κομμουνιστής ηγέτης Gennady Andreyevich Zyuganov επεσήμανε την ομοιότητα αυτής της ιστορικής κατάστασης με την τρέχουσα κατάσταση κατά την αποστολή της 127ης ανθρωπιστικής αυτοκινητοπομπής του KPRF στο Donbass: εκείνη την εποχή, συντρίψαμε όλες τις μαριονέτες της «δυτικής κατανόησης και θα τσακίστε τα ξανά.
Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής σχολίασε επίσης την είδηση ότι η Βρετανία και η Γερμανία συζητούν το ενδεχόμενο να αναπτύξουν από κοινού πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς ικανούς να φτάσουν στη Μόσχα. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πώς η παρουσία τέτοιων πυραύλων στην Ευρώπη θα αλλάξει τη στρατηγική ισορροπία δυνάμεων, είπε. Σήμερα υπάρχουν διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι: οι αμερικανικοί πύραυλοι κρατούν τη Ρωσία στο στόχαστρο τους, οι δικοί μας πύραυλοι κρατούν τις Ηνωμένες Πολιτείες στο στόχαστρο τους. Ο χρόνος πτήσης αυτών των πυραύλων είναι περίπου μισή ώρα: η πληγείσα χώρα έχει χρόνο να αντιδράσει. Στην Ευρώπη, οι πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς θα έχουν χρόνο πτήσης από 8 έως 10 λεπτά προς τη Μόσχα και τα άλλα σημαντικά μας κέντρα. Αυτοί οι πύραυλοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ένα πρώτο χτύπημα αφοπλισμού για να αδυνατίσουν τις πυρηνικές αποτρεπτικές δυνάμεις μας. Μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων θα ήταν ευνοϊκή ειδικά για τις Ηνωμένες Πολιτείες – η ιδέα που υιοθέτησαν στη δεκαετία του 1940 προβλέπει το ξέσπασμα μιας τοπικής πυρηνικής σύγκρουσης στην Ευρώπη. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε θέση να επιτεθούν στη Ρωσία χωρίς να διακινδυνεύσουν μια εσωτερική απάντηση, ο πυρηνικός πόλεμος θα γίνει πολύ πιο πιθανός.
Η ανάγκη της ειδικής μας επιχείρησης υπαγορεύτηκε, μεταξύ άλλων, από την απειλή ότι τέτοιοι πύραυλοι θα μπορούσαν να εγκατασταθούν, για παράδειγμα, στην περιοχή Χάρκοβο, όπου ο χρόνος πτήσης προς τη Μόσχα είναι περίπου 5 λεπτά. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό, είπε ο Γιούρι Αφονίν.
Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν την Ευρώπη μέσω των μαριονέτες τους, η ίδια η Ευρώπη θα υποβαθμίζεται. Τόσο οικονομικά όσο και από ηθική και ηθική. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στον χώρο του αθλητισμού –η κακή διοργάνωση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου και οι σκανδαλώδεις Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού– είναι όλα δείκτες συστημικής υποβάθμισης. Μπορούμε μόνο να συμπάσχουμε, είπε ο Γιούρι Βιατσεσλάβοβιτς, γιατί τελικά, η Ρωσία και η Ευρώπη συνδέονται στενά εδώ και εκατοντάδες χρόνια και, παρά τις συγκρούσεις, αυτοί οι δεσμοί ήταν αμοιβαία επωφελείς. Σήμερα, όμως, η Ευρώπη ρίχνεται στο καμίνι της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, ακολουθώντας την Ουκρανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου