Ενώ το Ισραήλ απομονώνεται ολοένα και περισσότερο στη διεθνή σκηνή, το Ιράν, η Ρωσία και η Κίνα, οι χώρες BRICS, συντονίζουν την υποστήριξή τους προς την Παλαιστίνη τόσο διπλωματικά όσο και στρατιωτικά.
Η Παγκόσμια Πλειοψηφία έχει πλήρη επίγνωση ότι οι γενοκτονιστές στο Τελ Αβίβ προσπαθούν με κάθε μέσο να προκαλέσουν έναν αποκαλυπτικό πόλεμο – φυσικά με την πλήρη στρατιωτική υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αυτή η επιθετική νοοτροπία έρχεται σε αντίθεση με τα 2.500 χρόνια περσικής διπλωματίας. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αλί Μπαγκερί Κάνι, σημείωσε πρόσφατα ότι η Τεχεράνη εργάζεται σκληρά για να αποτρέψει « το «όνειρο» του ισραηλινού καθεστώτος να πυροδοτήσει έναν ολοκληρωτικό περιφερειακό πόλεμο » .
Αλλά δεν πρέπει ποτέ να βιαστείτε έναν εχθρό που βρίσκεται στη λαβή του πανικού. Ο Sun Tzu θα είχε εγκρίνει αυτό το αξίωμα. Το Ιράν σίγουρα δεν θα παρέμβει καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα μέλη της G7 πιέζουν να βρουν κάποια όψη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ για να αποφευχθούν σοβαρά αντίποινα στρατιωτικές δυνάμεις από το Ιράν και τον Άξονα της Αντίστασης.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, αυτή η προειδοποίηση απέδωσε καρπούς: ο εκπρόσωπος της Χαμάς στον Λίβανο, Αχμέντ Αμπντέλ Χάντι, δήλωσε χθες ότι η Χαμάς δεν θα εμφανιστεί στην απόπειρα διαπραγμάτευσης την Πέμπτη, δηλαδή σήμερα. Για τι;
« Το γενικό κλίμα είναι κλίμα ψεύδους και αναβλητικότητας από την πλευρά του Νετανιάχου, ο οποίος επιδιώκει να κερδίσει χρόνο ενώ ο Άξονας προετοιμάζει μια απάντηση στη δολοφονία των μαρτύρων [Ismail] Haniyeh, επικεφαλής του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς, και του [ Fuad] Shukr , στρατιωτικός διοικητής της Χεζμπολάχ…[Η Χαμάς] δεν θα συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις που καλύπτουν τον Νετανιάχου και την εξτρεμιστική κυβέρνησή του .
Έτσι, η περίοδος αναμονής, που στην πραγματικότητα είναι ένα master class στρατηγικής ασάφειας με στόχο να τραντάζει τα νεύρα του Ισραήλ, θα συνεχιστεί. Πέρα από όλο αυτό το φτηνό δράμα όπου η συλλογική Δύση εκλιπαρεί το Ιράν να μην απαντήσει, γίνεται αισθητό ένα κενό. Δεν προσφέρεται τίποτα ως αντάλλαγμα.
Ακόμα χειρότερα. Οι Ευρωπαίοι υποτελείς της Ουάσιγκτον – το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία – εξέδωσαν μια δήλωση απευθείας από τη στήλη της απόγνωσης, στην οποία « καλούν το Ιράν και τους συμμάχους του να απόσχουν από οποιεσδήποτε επιθέσεις που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις περιφερειακές εντάσεις και να θέσουν σε κίνδυνο την πιθανότητα κατάπαυσης του πυρός και την απελευθέρωση ομήρων. Θα φέρουν την ευθύνη για ενέργειες που υπονομεύουν αυτή την ευκαιρία για ειρήνη και σταθερότητα. Καμία χώρα ή έθνος δεν μπορεί να κερδίσει από περαιτέρω εντάσεις στη Μέση Ανατολή ».
Όπως ήταν αναμενόμενο, ούτε μια λέξη για το Ισραήλ. Σε αυτή τη νεο-οργουελική διατύπωση, είναι σαν να ξεκίνησε η ιστορία του πλανήτη όταν το Ιράν ανακοίνωσε ότι θα αντεπιτεθεί για τις δολοφονίες της Χανίγια στην Τεχεράνη.
Η ιρανική διπλωματία απάντησε γρήγορα στους υποτελείς, τονίζοντας το « νόμιμο δικαίωμά της » να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία και να δημιουργήσει ένα αποτρεπτικό μέσο ενάντια στο Ισραήλ, την πραγματική πηγή της τρομοκρατίας στη Δυτική Ασία. Και, το πιο σημαντικό, τόνισε ότι « δεν χρειάζεται την έγκριση κανενός » για να την ασκήσει.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η καρδιά του προβλήματος ξεφεύγει από τη δυτική λογική: αν η Ουάσιγκτον είχε επιβάλει εκεχειρία στη Γάζα πέρυσι, ο κίνδυνος ενός αποκαλυπτικού πολέμου στη Δυτική Ασία θα είχε αποφευχθεί.
Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ενέκριναν την Τετάρτη μια νέα παρτίδα όπλων αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Τελ Αβίβ, καταδεικνύοντας τον βαθμό της αμερικανικής δέσμευσης για μια μόνιμη κατάπαυση του πυρός.
Όταν η Παλαιστίνη συναντά τους BRICS
Οι ισραηλινές προκλήσεις, ιδιαίτερα η δολοφονία της Haniyeh, αποτέλεσαν ευθεία προσβολή για τα τρία κύρια μέλη των BRICS: Ιράν, Ρωσία και Κίνα.
Ως εκ τούτου, η απάντηση στο Ισραήλ περιλαμβάνει τον συντονισμό της τριάδας, σύμφωνα με τις αλληλοεξαρτώμενες ολοκληρωμένες στρατηγικές συνεργασίες της.
Νωρίτερα τη Δευτέρα, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi πραγματοποίησε αποφασιστική τηλεφωνική επικοινωνία με τον υπουργό Εξωτερικών του Ιράν, Ali Bagheri Kani, κατά την οποία παρείχε ακλόνητη υποστήριξη σε όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει η Τεχεράνη για να εγγυηθεί την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα.
Αυτή η δήλωση αντικατοπτρίζει επίσης την υποστήριξη της Κίνας για μια ιρανική αντίδραση έναντι του Ισραήλ. Ειδικά από τη στιγμή που η δολοφονία της Χανίγια θεωρήθηκε από το Πεκίνο ως μια ασυγχώρητη επίθεση στις σημαντικές διπλωματικές προσπάθειες της Κίνας, λίγες μέρες μετά την υπογραφή της Διακήρυξης του Πεκίνου από τον ηγέτη της Χαμάς και άλλους Παλαιστινίους πολιτικούς εκπροσώπους.
Την Τρίτη, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής (PA) Μαχμούντ Αμπάς συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στην κατοικία του στο Νόβο-Ογκάριοβο στη Μόσχα. Αυτό που είπε ο Πούτιν στον Αμπάς είναι ένα πραγματικό διαμάντι: « Όλοι γνωρίζουν ότι η Ρωσία δυστυχώς πρέπει να προστατεύει τα συμφέροντά της και τον λαό της με τα όπλα στο χέρι, αλλά αυτό που συμβαίνει στη Μέση Ανατολή [στη Δυτική Ασία], ιδιαίτερα στην Παλαιστίνη, σίγουρα δεν προκαλεί ανησυχία ».
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι σοβαρό. Ο Αμπάς, που υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, φαίνεται να είναι κακός σύμμαχος και απολαμβάνει μικρή αξιοπιστία στην Παλαιστίνη. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν ότι το 94% των κατοίκων της Δυτικής Όχθης και το 83% των κατοίκων της Γάζας ζητούν την παραίτησή του. Την ίδια στιγμή, λιγότερο από το 8% των Παλαιστινίων κατηγορεί τη Χαμάς για την τρέχουσα δεινή κατάστασή τους. Οι Παλαιστίνιοι εμπιστεύονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία τον νέο ηγέτη της Χαμάς, Γιαχία Σινγουάρ .
Η Μόσχα βρίσκεται σε μια περίπλοκη θέση: προσπαθεί να τονώσει μια νέα πολιτική διαδικασία στην Παλαιστίνη με τα μέσα που έχει στη διάθεσή της ως πολιτική δύναμη, με πολύ πιο ενεργητικό τρόπο από τους Κινέζους. Ωστόσο, ο Abbas αντιστέκεται.
Ωστόσο, ορισμένες πτυχές προοιωνίζονται καλά. Στη Μόσχα, ο Αμπάς είπε ότι συζήτησαν για το BRICS: « Καταλήξαμε σε προφορική συμφωνία ότι η Παλαιστίνη θα προσκληθεί ως παρατηρητής » και εξέφρασε την ελπίδα ότι « αυτό το έργο θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην πράξη στο πλαίσιο μιας συνάντησης BRICS ». :
« Θα μπορούσε να οργανωθεί μια συνάντηση ειδικού τύπου και θα ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στην Παλαιστίνη, έτσι ώστε όλες οι χώρες να μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους για τις τρέχουσες εξελίξεις... Θα είναι όσο το δυνατόν πιο σχετικό, λαμβάνοντας υπόψη τη συμπάθεια που έχουν οι χώρες αυτού του η συμμαχία [οι BRICS] αντέχει στην Παλαιστίνη ».
Από μόνη της, αυτή είναι μια σημαντική ρωσική διπλωματική νίκη. Η προοπτική μιας Παλαιστίνης ενσωματωμένης στο BRICS για εποικοδομητικές συζητήσεις θα έχει σημαντικό αντίκτυπο σε όλα τα μουσουλμανικά κράτη και την παγκόσμια πλειοψηφία.
Πώς να βαθμονομήσετε μια θανατηφόρα απόκριση;
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο –η απάντηση του Άξονα Αντίστασης στο Ισραήλ– εμπλέκεται βαθιά και η Ρωσία. Πρόσφατα, μια ροή ρωσικών αεροπλάνων προσγειώθηκε στο Ιράν, προφανώς μεταφέροντας επιθετικό και αμυντικό στρατιωτικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένου του επαναστατικού συστήματος Murmansk-BN, ικανό να παρεμποδίσει όλα τα είδη ραδιοφωνικών σημάτων, GPS, επικοινωνιών, δορυφόρων και ηλεκτρονικών συστημάτων σε απόσταση 5000 χιλιόμετρα.
Αυτός είναι ο απόλυτος εφιάλτης για το Ισραήλ και τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ. Εάν αναπτυχθεί από το Ιράν, το ηλεκτρονικό σύστημα μάχης Murmansk-BN μπορεί κυριολεκτικά να τροφοδοτήσει ολόκληρο το ισραηλινό δίκτυο, μόλις 2.000 χιλιόμετρα μακριά, στοχεύοντας στρατιωτικές βάσεις καθώς και το ηλεκτρικό δίκτυο.
Εάν η απάντηση του Ιράν σκοπεύει πραγματικά να σκεφτεί έξω από το κουτί - διδάσκοντας στο κράτος κατοχή ένα ιστορικό και αξέχαστο μάθημα - θα μπορούσε να συνδυάσει το Murmansk-BN και τους νέους υπερηχητικούς πυραύλους του Ιράν.
Και ίσως μερικές ακόμη ρωσικές υπερηχητικές εκπλήξεις. Άλλωστε, ο Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Σεργκέι Σόιγκου ταξίδεψε πρόσφατα στην Τεχεράνη για να συναντηθεί με τον Ιρανό Αρχηγό Επιτελείου, Υποστράτηγο Μπαγκέρι, ακριβώς για να καταγράψει τα λεπτότερα σημεία της στρατηγικής τους συνεργασίας παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένου του στρατιωτικού τομέα.
Ο υποστράτηγος Μπαγκερί ξεκαθάρισε μάλιστα το μήνυμα των BRICS, λέγοντας: « Θα καλωσορίσουμε την τριμερή συνεργασία Ιράν, Ρωσίας και Κίνας ». Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα πολιτισμένα κράτη συγκεντρώνονται συγκεκριμένα για να καταπολεμήσουν το ήθος του αιώνιου πολέμου που είναι ενσωματωμένο στη δυτική «δημοκρατική» πλουτοκρατία.
Αν και η Ρωσία και η Κίνα υποστηρίζουν την Παλαιστίνη και το Ιράν σε πολλά επίπεδα, το επίκεντρο των αέναων πολέμων είναι πλέον αναπόφευκτα σε αυτά. Η κλιμάκωση είναι ευρέως διαδεδομένη – στην Ουκρανία, το Ισραήλ, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη, καθώς και οι έγχρωμες επαναστάσεις από το Μπαγκλαντές (επιτυχείς) στη Νοτιοανατολική Ασία (αποτυχημένες).
Αυτό μας επαναφέρει στην κύρια πρόκληση της Τεχεράνης: πώς να βαθμονομήσουμε προσεκτικά μια απάντηση ικανή να προκαλέσει τις τύψεις του Ισραήλ, χωρίς να πυροδοτήσει κρίση μεταξύ του Ιράν, της Ρωσίας και της Κίνας.
Η παγκόσμια αντιπαράθεση – μεταξύ Ευρασίας και ΝΑΤΟ – είναι αναπόφευκτη. Ο ίδιος ο Πούτιν το αποκάλυψε χωρίς αβεβαιότητα όταν είπε: « Οποιεσδήποτε ειρηνευτικές συνομιλίες με την Ουκρανία είναι αδύνατες εφόσον πραγματοποιεί χτυπήματα σε άμαχους πληθυσμούς και απειλεί πυρηνικούς σταθμούς ».
Το ίδιο ισχύει και για το Ισραήλ στη Γάζα. Οι « ειρηνευτικές συνομιλίες » – ή οι διαπραγματεύσεις κατάπαυσης του πυρός – είναι αδύνατες όσο η Γάζα και κυρίαρχα έθνη όπως η Συρία , το Ιράκ και η Υεμένη βομβαρδίζονται συνεχώς.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το αντιμετωπίσεις: στρατιωτικά και έξυπνα.
Το Ιράν, σε συνεννόηση με τους Ρώσους και Κινέζους στρατηγικούς εταίρους του, θα μπορούσε να προσπαθήσει να βρει ένα τρίτο σενάριο. Το Ισραήλ ουσιαστικά ακρωτηριάζει τη δική του οικονομία για να προστατεύσει το κράτος κατοχής από μια καταστροφική απάντηση από το Ιράν και τον Άξονα της Αντίστασης.
Η Τεχεράνη μπορούσε επομένως να προωθήσει τις στρατηγικές του Σουν Τζου [Κινέζος στρατηγός του 6ου αιώνα π.Χ.] . π.Χ., διάσημος ως συγγραφέας του παλαιότερου γνωστού έργου στρατιωτικής στρατηγικής: The Art of War] στις τελικές περιχαρακώσεις του – στρατηγική αναμονής, ψυχολογικές επιχειρήσεις, αφόρητη στρατηγική ασάφεια – αναγκάζοντας τους αποίκους Ισραηλινούς να σιγοβράσουν στις υπόγειες αποθήκες τους έως ότου ολοκληρωθεί και τίθεται σε εφαρμογή συντονισμένη στρατηγική για να επιφέρει ένα θανατηφόρο πλήγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου