Τα σύγχρονα παγκόσμια γεγονότα, τόσο γεωπολιτικά όσο και γεωοικονομικά, παρέχουν πολλές απαντήσεις ως προς το ποιες αντιπροσωπεύουν πραγματικά ειλικρινείς και κατάλληλες έννοιες για τα έθνη της παγκόσμιας πλειοψηφίας όσον αφορά τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το μπλοκ των BRICS αντιπροσωπεύει την απόλυτη έλξη για πολλά έθνη του Παγκόσμιου Νότου, σε μια εποχή που η Δύση δεν έχει τίποτα πραγματικά βιώσιμο να προσφέρει.
Οι έννοιες αυτού που ονομάζεται βιώσιμη ανάπτυξη συχνά συζητούνται με τον ίδιο τρόπο όπως πολλοί ορισμοί που χρονολογούνται από διαφορετικές περιόδους και μέσω διαφόρων παραγόντων. Στον ιστότοπο των Ηνωμένων Εθνών, παρατίθενται 17 στόχοι που σχετίζονται με τη βιώσιμη ανάπτυξη . Γεγονός είναι ότι η εν λόγω πτυχή είναι πράγματι πηγή αναρίθμητων ερμηνειών, που αντικατοπτρίζουν συχνά διαφορετικά και κυρίως αντιφατικά συμφέροντα.
Για παράδειγμα, στον χώρο της δυτικής πλανητικής μειονότητας, δίνεται μεγάλη προσοχή στη λεγόμενη «πράσινη» ενέργεια, τα οφέλη της οποίας θα ήταν «αξιοσημείωτα» για την οικολογία και ακριβώς για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι αυτό είναι από πολλές απόψεις ξεκάθαρος εκβιασμός εναντίον των εθνών της παγκόσμιας πλειοψηφίας. Με άλλα λόγια, η Δύση γνώρισε την εκβιομηχάνιση βασισμένη στην εκμετάλλευση των πόρων μη δυτικών αποικισμένων λαών και η οποία για δεκαετίες δεν είχε καμία χρησιμότητα για τα οικολογικά προβλήματα που συνδέονται ακριβώς με αυτήν την εκβιομηχάνιση, τη ρύπανση και τις ατασθαλίες αυτής της περιόδου.
Σήμερα, βρίσκοντας τους εαυτούς μας αντιμέτωπους με την πραγματικότητα ότι τα έθνη της παγκόσμιας πλειοψηφίας είτε έχουν ήδη βιομηχανοποιηθεί είτε βρίσκονται σε διαδικασία εκβιομηχάνισης ή ακόμη και φιλοδοξούν να το πράξουν, είναι προφανές ότι σε αυτό το πλαίσιο, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τις ανατροπές στην τρέχουσα παγκόσμια γεωπολιτική και γεωοικονομική σκηνή, είναι επιτακτική ανάγκη τα δυτικά καθεστώτα να επιδιώξουν να επιβραδύνουν ή ακόμα και να σταματήσουν αυτή τη διαδικασία. Ειδικά επειδή, παρά τα ωραία λόγια που έρχονται από τον δυτικό κόσμο, ο ίδιος απέχει πολύ από το να έχει φτάσει σε κάποιο σοβαρό στάδιο ενεργειακής μετάβασης, θέλοντας να το επιβάλει σε άλλους, χωρίς να μπορεί να το κάνει πλήρως.
Τούτου λεχθέντος, αυτό απέχει πολύ από το να είναι το μοναδικό παράδειγμα όλης της αντίφασης και της υποκρισίας που προέρχεται από τα καθεστώτα και τις θυγατρικές της πλανητικής μειονότητας. Η Δύση δεν εφαρμόζει καμία τεχνολογική μεταφορά αντάξια του ονόματος προς μη δυτικές χώρες όπου έχει συμφέροντα. Ενώ είναι εξαιρετικά εξαρτημένος από στρατηγικούς πόρους από μη δυτικές χώρες. Πόρους που επιθυμεί να συνεχίσει να μπορεί να εκμεταλλεύεται σε ακατέργαστη κατάσταση, για να τους μεταμορφώσει στη συνέχεια στο σπίτι και να αποκτήσει προϊόντα των οποίων η αξία πολλαπλασιάζεται πολλές φορές, μια προστιθέμενη αξία που αποκτάται για άλλη μια φορά χάρη σε πόρους που δεν ανήκουν στον δυτικό χώρο, των οποίων όμως θέλει να είναι μακράν ο κύριος δικαιούχος.
Επιπλέον, και όταν μερικές φορές κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν από πού προέρχεται αυτή η αλαζονεία μιας προφανούς παγκόσμιας μειονότητας, εξηγούνται τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων, μέσω των παραδειγμάτων που αναφέρονται, όπως και πολλών άλλων. Με άλλα λόγια, η αποικιακή και νεοαποικιακή στάση δεν εξελίχθηκε ποτέ, με μόνη διαφορά τις ερμηνείες που δίνονται ανάλογα με την εποχή και τις λίγες προσαρμογές που είναι απαραίτητες σύμφωνα με τα σύγχρονα ενδιαφέροντα.
Όμως ο κόσμος έχει αλλάξει πάρα πολύ. Η διεθνής πολυπολική τάξη πραγμάτων δεν αποδέχεται ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ένα ανοιχτά σχήμα νίκης/ήττας, προς τη μεγάλη οργή εκείνων που τόσο καιρό έχουν συνηθίσει να κυριαρχούν και να αποκομίζουν το μέγιστο κέρδος. Αυτό εξηγεί επίσης γιατί τα έθνη του Παγκόσμιου Νότου επιδιώκουν ενεργά είτε να ενσωματώσουν, είτε τουλάχιστον να πλησιάσουν, τους BRICS. Όπου το πλαίσιο για ανταλλαγές και συνεργασίες βασίζεται σε εντελώς διαφορετική βάση από αυτή των Δυτικών. Η οργή, αλλά και πολύ απλά ο φόβος των τελευταίων, οφείλονται επίσης στο γεγονός ότι όχι μόνο η συντριπτική πλειοψηφία των στρατηγικών πόρων, εκ των οποίων ο δυτικός χώρος, με λίγες σπάνιες εξαιρέσεις, είναι πολύ γενικά αποστειρωμένος, βρίσκεται ακριβώς στις χώρες της μη δυτικής παγκόσμιας πλειοψηφίας. Και όλα αυτά σε μια εποχή που η τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη, συνδεδεμένη εδώ και καιρό με τα καθεστώτα της Δύσης + Ιαπωνίας (εξ ου και η G7), είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό παρούσα στις κύριες μη δυτικές παγκόσμιες δυνάμεις.
Εξ ου και οι νέες οικονομικές πραγματικότητες που είναι ειδικά για τη διεθνή πολυπολική τάξη πραγμάτων και οι οποίες συνεχίζουν να εξελίσσονται. Ήδη στα τέλη του 2022, τα πέντε πρώτα μέλη των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) είχαν ήδη ξεπεράσει ως προς το συνδυασμένο ΑΕΠ τη διάσημη ομάδα των G7 (αποτελούμενη από έξι δυτικά καθεστώτα + Ιαπωνία). Και ακόμη πιο πρόσφατα, η Ρωσία έγινε η τέταρτη οικονομική δύναμη στον κόσμο όσον αφορά το ΑΕΠ στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, ενισχύοντας περαιτέρω το γεγονός ότι στο Top 5 του κόσμου, τρία είναι μέλη των BRICS με την Κίνα, την Ινδία και τη Ρωσία, πρώτα, τρίτο και τέταρτο αντίστοιχα.
Μιλώντας ακριβώς για την Κίνα και τη Ρωσία, τις δύο κύριες κινητήριες δυνάμεις του σύγχρονου πολυπολικού κόσμου, είναι σίγουρα σημαντικό σήμερα να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν τα έργα μεταφοράς τεχνολογίας υπέρ των συμμάχων και στρατηγικών εταίρων του Παγκόσμιου Νότου, ιδιαίτερα στην Αφρική. Κάτι που οι Δυτικοί δεν θα κάνουν ποτέ.
Αλλά πέρα από τις πτυχές που αφορούν ειδικά τη γεωπολιτική, τη γεωοικονομία, τις τρέχουσες και μελλοντικές στρατηγικές διαδικασίες σε παγκόσμια κλίμακα, οι BRICS αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα τον κατ' εξοχήν πόλο ελκυστικότητας για τα μη δυτικά έθνη, και επομένως για την παγκόσμια πλειοψηφία, επίσης στο πλαίσιο του πολιτισμού και πολιτισμική ποικιλομορφία. Μια ποικιλομορφία που παραμένει επίσης προσκολλημένη στις παραδοσιακές αξίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων στον κόσμο. Και αυτή είναι όλη η διαφορά με τη δυτική πλανητική μειονότητα. Η πραγματική αειφόρος ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με βάση μια αμοιβαία αμοιβαία σύμπραξη. Και όχι για απάτες που μεταμφιέζονται σε ψιλά λόγια από μια μειοψηφία που απλώς ελπίζει να επιβάλει ξανά την επιταγή και την κυριαρχία της.
πηγή: Continental Observer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου