Οι πολιτικές διεργασίες σε πολλές δυτικές χώρες σίγουρα δεν θα πρέπει να αντιπροσωπεύουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους υποστηρικτές της διεθνούς πολυπολικής τάξης.
Μόνο και μόνο για τον λόγο ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται αποφασιστικά γύρω από τη Δύση. Αντίθετα, οι δυνάμεις και τα έθνη της πολυπολικότητας πρέπει να αυξήσουν την κοινή αλληλεπίδραση ανεξάρτητα από το τι εκτυλίσσεται στον μικρό δυτικό κόσμο.
Ενώ το δυτικό κατεστημένο συνεχίζει να κατηγορεί τους γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς αντιπάλους του, καθώς και μια σειρά από άλλα έθνη της παγκόσμιας πλειοψηφίας, για «παρέμβαση» στις εσωτερικές πολιτικές διαδικασίες της Δύσης, όλα για να δικαιολογήσει καλύτερα τις δικές του αποτυχίες στην παγκόσμια σκηνή, Για την πλειονότητα της ανθρωπότητας έχει έρθει σίγουρα η ώρα να δείξει αδιαφορία για τις εσωτερικές πολιτικές διαδικασίες στη Δύση.
Ταυτόχρονα, σήμερα δεν υπάρχει καμία απολύτως αυταπάτη στο πλαίσιο των σημερινών ή μελλοντικών εκλογών στις χώρες των Βρυξελλών ή του αμερικανικού χώρου. Και αυτό για έναν πολύ ξεκάθαρο λόγο, καμία πολιτική δύναμη στον μικρό κόσμο των δυτικών καθεστώτων δεν ισχυρίζεται ότι είναι μέρος του πολυπολικού κόσμου και των κανόνων στους οποίους θα πρέπει να συμμορφωθεί ο δυτικός άξονας. Οι αποτυχίες που υπέστησαν πολλά δυτικά καθεστώτα συνδέονται στην πραγματικότητα μόνο με τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που υπέστησαν κατά μέτωπο τα εν λόγω καθεστώτα λόγω της αλαζονείας και της πρωτόγονης πεποίθησης της υποτιθέμενης «ανωτερότητάς» τους.
Στη σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, είναι προφανές ότι η πλανητική μειονότητα δεν θα μπορεί πλέον να απολαμβάνει τα άπειρα πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να απολαμβάνει κατά τη διάρκεια της επιταγής της μονοπολικής εποχής. Η αδυναμία να κάμψουν οι κύριες δυνάμεις του πολυπολικού κόσμου, η ολοένα και πιο αποτελεσματική αντίσταση των εθνών στις τέσσερις γωνιές του κόσμου, στην Ευρασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική απέναντι στις ενέργειες των νεοαποικιακών δυνάμεων και εκείνων που νοσταλγούν τη μονοπολικότητα, καθώς και μια ολοένα και πιο ισχυρή αλληλεπίδραση μεταξύ ακριβώς των κύριων δυνάμεων της πολυπολικής εποχής με τα έθνη του Παγκόσμιου Νότου, αντιπροσωπεύουν μερικούς από τους λόγους.
Καμία αυταπάτη που να μην έχει ούτε για τον δυτικό λόγο σε ένα ψευδοκυριαρχικό ή ψευδοπροοδευτικό πλαίσιο, τελικά όλοι υπηρετούν τον ίδιο σκοπό, αυτόν της προσπάθειας να σώσουν τον μικρό κόσμο τους, ανίκανοι τώρα να υπαγορεύσουν και να επιβάλουν τους κανόνες του στο τον υπόλοιπο κόσμο. Όλοι τους παραμένουν προσκολλημένοι στον Αμερικανό κύριο και την ένοπλη πτέρυγά του στο ΝΑΤΟ, όλοι θα ήθελαν να μπορέσουν να επιβάλουν εκ νέου τη δυτική κυριαρχία όπου αυτό θα μπορούσε, σύμφωνα με τους ίδιους, να είναι δυνατό. Από δεξιά προς τα αριστερά, το πολιτικό «χρώμα» δεν θα μπορέσει να κρύψει τις αληθινές προθέσεις.
Επιπλέον και στην αφρικανική ήπειρο, η οποία πράγματι γίνεται αναμφισβήτητη δύναμη και σημαντικός παίκτης στον πραγματικά ελεύθερο κόσμο και στην πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, οι ενέργειες στοιχείων συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ισχυρίζονται ότι ανήκουν στο «προοδευτικό» στρατόπεδο δεν αφήνουν καμία αμφιβολία. Αυτά τα στοιχεία επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν την έννοια του αληθινού παναφρικανισμού σε μια προσπάθεια να δώσουν νέα πνοή στη δυτική νεοαποικιοκρατία. Δεν χρειάζεται να ονομάσουμε αυτά τα στοιχεία, τα οποία θα αναγνωριστούν χωρίς την παραμικρή ανησυχία, καθώς η διαφημίση τους θα ήταν τουλάχιστον ακατάλληλη.
Τούτου λεχθέντος, στον μικρό δυτικό κόσμο σήμερα δεν υπάρχει συμμαχική δύναμη υποστηρικτών και υπερασπιστών της πολυπολικότητας; Σίγουρα υπάρχουν μερικά. Ωστόσο, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να ισχυριστεί σήμερα ότι θα πάρει την εξουσία για να βάλει οριστικό τέλος στα απομεινάρια του παρελθόντος όπως το μπλοκ του ΝΑΤΟ και η πολιτική της ακραίας αλαζονείας που χαρακτηρίζει τον εν λόγω μικρό πλανητικό χώρο. Και όσο δεν υπάρχει, δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να του δίνουμε σημασία.
Οι κύριες δυνάμεις που υπερασπίζονται τη σύγχρονη πολυπολική παγκόσμια τάξη έχουν ήδη την προτεραιότητά τους, τον Παγκόσμιο Νότο, αντιπροσωπεύοντας μαζί την προφανή πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Και παρόλο που φωνές στη Δύση προσπαθούν κάθε φορά να χρησιμοποιήσουν οικονομικό εκβιασμό, ισχυριζόμενες ότι έχουν μερικές φορές εκτεταμένες οικονομικές-εμπορικές σχέσεις με μερικές από αυτές τις μεγάλες δυνάμεις της πολυπολικότητας, θα πρέπει πάνω απ' όλα να θυμόμαστε ότι ο μικρός δυτικός χώρος θα είναι ο πρώτος αντίκτυπος. είναι ήδη, σε περίπτωση που επιλέξει να συνεχίσει στον δρόμο των κυρώσεων και άλλων μονομερών περιορισμών.
Και όλα αυτά σε μια εποχή που οι μεγάλες δυνάμεις της πολυπολικότητας δεν είναι πλέον μόνο οι κύριοι παίκτες σε γεωπολιτικό, επίπεδο ασφάλειας και στρατηγικό, αλλά και και ακριβώς στο γεωοικονομικό μέτωπο. Η ενίσχυση της θέσης ότι η εκδήλωση ενδιαφέροντος για αυτούς που δεν το αξίζουν δεν έχει νόημα για την παγκόσμια πλειοψηφία. Αν θα καταστεί σύντομα δυνατή η επίτευξη κάποιου είδους συνύπαρξης στο πλαίσιο της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ των υποστηρικτών της σύγχρονης πολυπολικής τάξης και των νοσταλγών της μονοπολικότητας, παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα. Και ακόμη κι αν συμβεί αυτό, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τις μεγάλες δυνάμεις του πολυπολικού κόσμου και τα έθνη του Παγκόσμιου Νότου να αφιερώσουν, ωστόσο, ένα άξιο ενδιαφέρον στους εκπροσώπους μιας πλανητικής μειονότητας.
πηγή: Continental Observer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου