Στις 23 Ιουνίου, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Yoav Gallant ξεκίνησε μια τριήμερη επίσκεψη στην Ουάσιγκτον, DC, όπου συναντήθηκε με εξέχοντες αξιωματούχους των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Άμυνας Lloyd Austin και του υπουργού Εξωτερικών Anthony Blinken.
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.
Σύμφωνα με δηλώσεις από τα Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ, οι συζητήσεις του Gallant επικεντρώθηκαν σε τρία βασικά ζητήματα: κλιμάκωση των εντάσεων με τη Χεζμπολάχ στο βόρειο μέτωπο, την επόμενη φάση του πολέμου στη Γάζα και προσπάθειες να χαλαρώσει η τεταμένη σχέση μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου. και της κυβέρνησης Μπάιντεν, ιδιαίτερα για το προηγούμενο ζήτημα.
Μαθήματα από το Βιετνάμ
Οποιοδήποτε αποτελεσματικό μεταπολεμικό σχέδιο πρέπει να εξετάζει ρεαλιστικά τις συνθήκες και τη δυναμική εξουσίας που έχουν προκύψει από μια σύγκρουση. Η επιτυχία μιας στρατηγικής «επόμενης ημέρας» βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αναγνώριση και την προσαρμογή σε αυτές τις πραγματικότητες. Η αγνόησή τους οδηγεί σε μη πρακτικές και ανέφικτες στρατηγικές που θα χάσουν έναν πόλεμο – μέσω της πολιτικής ήττας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στρατηγική των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ, ιδιαίτερα η εφαρμογή του Στρατηγικού Προγράμματος Άμλετ στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αυτό το πρόγραμμα είχε ως στόχο τη δημιουργία «οχυρωμένων χωριών» για να μειώσει την επιρροή του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (NLF) που υποστηρίζεται από το Βόρειο Βιετνάμ στους χωρικούς της υπαίθρου.
Παρά τις προθέσεις του, το πρόγραμμα απέτυχε να εξηγήσει την περίπλοκη κοινωνική και πολιτιστική δυναμική της βιετναμέζικης αγροτικής ζωής. Οι αναγκαστικές μετεγκαταστάσεις διέκοψαν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής και τις γεωργικές πρακτικές, οδηγώντας σε εκτεταμένη δυσαρέσκεια, ενισχύοντας τελικά τη λαϊκή υποστήριξη προς το NLF ενώ ενίσχυαν την έννοια του λαϊκού πολέμου .
Επειδή οι σχεδιαστές των ΗΠΑ υποτίμησαν τη βαθιά ριζωμένη επιρροή και την υποστήριξη του NLF στις αγροτικές κοινότητες, το πρόγραμμα ώθησε άθελά τους περισσότερους χωρικούς να το υποστηρίξουν. Φυσικά, το NLF εκμεταλλεύτηκε τις αποτυχίες του προγράμματος ως προπαγάνδα, υπογραμμίζοντας την ανικανότητα της κυβέρνησης του Νοτίου Βιετνάμ που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ.
Για να αποδείξει ότι τα «οχυρωμένα χωριά» των ΗΠΑ δεν είχαν κατάλληλη προστασία και επαρκή ασφάλεια, το NLF διείσδυσε σε αυτούς τους οικισμούς, υπονομεύοντας τον επιδιωκόμενο σκοπό τους, εκθέτοντας τους χωρικούς σε περαιτέρω κίνδυνο και ενισχύοντας την πεποίθηση ότι η κυβέρνηση-μαριονέτα δεν ήταν σε θέση να προστατεύσει τον λαό της.
Η αποτυχία του Στρατηγικού Προγράμματος Άμλετ μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στην παραμέληση του πολιτιστικού και κοινωνικού υπόβαθρου του βιετναμέζικου λαού, που οδήγησε στην εγκατάλειψή του στα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Η επόμενη φάση του Ισραήλ στη Γάζα
Το Ισραήλ φαίνεται να έχει μάθει λίγα από αυτές τις προηγούμενες εμπειρίες. Παρά τις αμερικανικές προσπάθειες να μοιραστούν τα ιστορικά τους μαθήματα για να αποφύγουν την επανάληψη λαθών –όπως αυτά που έγιναν μετά την 11η Σεπτεμβρίου– τα σχέδια του Ισραήλ μετά τη σύγκρουση για τη Γάζα υποδηλώνουν μια αποφασιστικότητα να προχωρήσει προς τη στρατηγική αποτυχία.
Σύμφωνα με την Washington Post , «Το λιγότερο ορατό, αλλά ίσως το πιο σημαντικό, θέμα που συζήτησε ο Gallant κατά την επίσκεψή του ήταν ένα λεπτομερές σχέδιο για τη μεταπολεμική μετάβαση στη Γάζα». Το σχέδιο θα προχωρήσει ακόμη και αν η Χαμάς συνεχίσει να απορρίπτει τις ανέφικτες και δυσμενείς προτάσεις κατάπαυσης του πυρός και την απελευθέρωση των ισραηλινών αιχμαλώτων.
Το σχέδιο φέρεται να περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία: Η διαδικασία μετάβασης στη Γάζα θα επιβλέπεται από μια συντονιστική επιτροπή με επικεφαλής τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους Άραβες εταίρους. Μια διεθνής δύναμη, που ενδεχομένως θα περιλαμβάνει στρατεύματα από την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μαρόκο, θα επιβλέπει την ασφάλεια, με τις αμερικανικές δυνάμεις να παρέχουν διοίκηση, έλεγχο και υλικοτεχνική υποστήριξη εκτός της Γάζας, πιθανώς στην Αίγυπτο.
Θα συσταθεί επίσης μια συμμορφούμενη παλαιστινιακή δύναμη για να αναλάβει σταδιακά τις τοπικές ευθύνες ασφάλειας. Αυτή η παλαιστινιακή δύναμη ασφαλείας αναμένεται να εκπαιδευτεί στο πλαίσιο του υπάρχοντος προγράμματος βοήθειας ασφαλείας της συνεργαζόμενης Παλαιστινιακής Αρχής (PA), με επικεφαλής τον Αμερικανό στρατηγό Michael Wenzel, που σταθμεύει στην Ιερουσαλήμ ως συντονιστής ασφαλείας για το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή.
Το μεταβατικό σχέδιο θα εφαρμοστεί σε φάσεις, ξεκινώντας από τη βόρεια Γάζα και επεκτείνοντας νότια καθώς βελτιώνονται οι συνθήκες. Τέλος, οι « φούσκες » ασφαλείας θα επεκταθούν για να καλύπτουν τελικά 24 διοικητικές περιφέρειες στη Γάζα.
Σκάσιμο της φούσκας
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ένα άρθρο στους Financial Times άφησε να εννοηθεί ότι το Ισραήλ ετοιμάζεται να δοκιμάσει αυτές τις «φυσαλίδες» για τη διαχείριση της Γάζας στη μεταπολεμική φάση. Το πιλοτικό σχέδιο για αυτές τις φούσκες «χωρίς τη Χαμάς» θα ξεκινήσει σύντομα στις γειτονιές Al-Atatra, Beit Hanoun και Beit Lahia της βόρειας Γάζας. Σημειωτέον, τόσο το άρθρο όσο και πηγές που είναι εξοικειωμένες με το σχέδιο εκφράζουν σκεπτικισμό σχετικά με τη σκοπιμότητα αυτής της προσέγγισης, με ορισμένους να τη θεωρούν ακόμη και «φανταστικό έργο».
Η αρχική φάση περιλαμβάνει τις δυνάμεις κατοχής που κατευθύνουν βοήθεια από το κοντινό δυτικό πέρασμα του Ερέζ σε ελεγχόμενους ντόπιους Παλαιστίνιους. Αυτά τα άτομα θα είναι υπεύθυνα για τη διανομή βοήθειας και τον σταδιακό έλεγχο της πολιτικής διακυβέρνησης σε ό,τι έχει απομείνει από τη Γάζα.
Το Τελ Αβίβ ελπίζει ότι εάν αυτό το πείραμα αποδειχθεί επιτυχές, οι «φυσαλίδες» μπορούν να επεκταθούν νότια σε άλλα μέρη της Γάζας, αντικαθιστώντας έτσι την κυριαρχία της Χαμάς.
Σύμφωνα με το πλήρες σχέδιο, στελέχη της ΠΑ και άλλοι τοπικοί ηγέτες εντός της Γάζας θα διαχειρίζονταν το νέο σύστημα, οδηγώντας στον σχηματισμό μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης. Αυτή η τοπική κυβέρνηση θα περιλαμβάνει εκπροσώπους από τον διεθνή και αραβικό συνασπισμό, την Παλαιστινιακή Αρχή, εργολάβους του ιδιωτικού τομέα και επιχειρηματίες.
Με την υποστήριξη του ισραηλινού κατεστημένου ασφαλείας και του υπουργού Άμυνας Gallant, αυτή η στρατηγική προβλέπει τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου διεθνούς και αραβικού συνασπισμού για την παροχή της απαραίτητης υποστήριξης για ένα βιώσιμο μεταπολεμικό καθεστώς στη Γάζα.
Οι ρυθμίσεις ασφαλείας αποτελούν επίσης κρίσιμο στοιχείο του σχεδίου. Υπάρχουν σχέδια για την εκπαίδευση μιας τοπικής παλαιστινιακής δύναμης ασφαλείας από το εσωτερικό της Γάζας, αποτελούμενη από πρώην προσωπικό ασφαλείας της ΠΑ που εκπαιδεύτηκε στην Ιορδανία ή στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη υπό την επίβλεψη του στρατηγού Wenzel.
Ο Majid Faraj, επικεφαλής της Παλαιστινιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, φέρεται να έχει αρχίσει να ελέγχει υποψηφίους για αυτήν τη δύναμη ασφαλείας και εντόπισε αρκετές χιλιάδες άνδρες ως πιθανούς νεοσύλλεκτους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα του Λιβάνου Al-Akhbar , επικαλούμενη παλαιστινιακές πηγές στη Ραμάλα, το κράτος κατοχής συντονίζεται ανοιχτά με τις παλαιστινιακές υπηρεσίες ασφαλείας για να «δημιουργήσει έναν ευρύ κύκλο επικοινωνίας με συγκεκριμένες οικογένειες, επιχειρηματίες και τοπικές εταιρείες της Γάζας» και στόχος είναι να « αποτελούν τον πυρήνα μιας εναλλακτικής εξουσίας».
Κίνδυνος επανάληψης του ιστορικού
Εάν το Ισραήλ προσπαθήσει να εφαρμόσει το μοντέλο των αμερικανικών «οχυρωμένων χωριών» μέσω ισραηλινών «φυσαλίδων», πιθανότατα θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα με το Στρατηγικό Πρόγραμμα Άμλετ. Ένας σημαντικός λόγος για την πιθανή αποτυχία του είναι ότι οι παλαιστινιακές φατρίες αρνούνται να αφήσουν οποιαδήποτε διεθνή ή αραβική δύναμη να εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας, θεωρώντας αυτά τα στρατεύματα ως «απαράδεκτα και ισοδυναμούν με κατοχική δύναμη».
Η Επιτροπή Παρακολούθησης των Εθνικών και Ισλαμικών Δυνάμεων , η οποία περιλαμβάνει τις περισσότερες παλαιστινιακές φατρίες, εξέφρασε ξεκάθαρα αυτό το αίσθημα σε μια δήλωση του Μαρτίου. Το να αγνοήσουμε αυτήν την πραγματικότητα και να προωθήσουμε την ιδέα των «φυσαλίδων» θα ήταν σοβαρό λάθος. Επιπλέον, οποιαδήποτε μη αντιστασιακή παλαιστινιακή ηγεσία που θα προκύψει από το σχέδιο θα χαρακτηριζόταν πιθανότατα ως «συνεργάτες», μειώνοντας τυχόν προοπτικές υποστήριξης της εξουσίας των κατοίκων της Γάζας.
Παρά την υποστήριξη του υπουργού Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας Faisal bin Farhan για την ανάπτυξη διεθνούς δύναμης στη Γάζα μέσω απόφασης του ΟΗΕ να υποστηρίξει την Παλαιστινιακή Αρχή, οι παλαιστινιακές φατρίες αντίστασης απέρριψαν αυτήν την πρόταση.
Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, για παράδειγμα, επανέλαβε ότι «ο παλαιστινιακός λαός είναι το μόνο όργανο που είναι εξουσιοδοτημένο να καθορίσει το μέλλον και τη μορφή της κυρίαρχης αρχής στη Λωρίδα της Γάζας».
Δεδομένης της ακλόνητης αντίστασης των Παλαιστινίων στη Γάζα για σχεδόν εννέα μήνες συνεχούς βομβαρδισμού και την αποτυχία του Ισραήλ να επιτύχει τους στόχους του που έχει κηρυχτεί πολέμου, σε συνδυασμό με τη μη ρεαλιστική επιμονή του Νετανιάχου στην «απόλυτη νίκη», φαίνεται ότι η ισραηλινή κυβέρνηση οδεύει προς μια άλλη αποτυχία στην ημέρα της. -μετά από σχέδιο για τη Γάζα.
Μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα από το Παλαιστινιακό Κέντρο Πολιτικής και Έρευνας Έρευνας έδειξε ότι το 75 τοις εκατό του πληθυσμού της Γάζας αντιτίθεται στην ανάπτυξη μιας αραβικής δύναμης ασφαλείας και ότι η Χαμάς εξακολουθεί να συγκεντρώνει σημαντική δημοτικότητα στην περιοχή.
Επομένως, εάν το κράτος κατοχής συνεχίσει να αρνείται τις πραγματικότητες επί τόπου, πιθανότατα θα προσθέσει άλλη μια αποτυχία στη συλλογική ιστορία της Δύσης των συγκρούσεων με τους τοπικούς πληθυσμούς και των αγώνων ενάντια στους λαϊκούς πολέμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου