Τα ριμέικ και τα σίκουελ έχουν σχεδόν σκοτώσει τον κινηματογράφο του Χόλιγουντ, μετατρέποντας κάθε ταινία σε μια συλλογή μετα-αναφορών και δολωμάτων νοσταλγίας… « Γεια, θυμήσου πότε συνέβη αυτό σε εκείνη την άλλη ταινία!» Ήταν ωραίο, σωστά; »
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.
Τώρα φαίνεται ότι επιχειρούν την ίδια τακτική στην πολιτική. Αυτό έχουμε με την «απόπειρα δολοφονίας» του Τραμπ – ένα ριμέικ ενός παλιού κλασικού – της δολοφονίας του JFK – για ένα σύγχρονο κοινό.
Παιδιά θυμάστε το δεύτερο σουτέρ; Θυμάστε τον αποδιοπομπαίο τράγο; Θυμάστε όταν η Μυστική Υπηρεσία διατάχθηκε να αποχωρήσει;
Γεια, όλοι εσείς οι ελευθεριακοί και οι αναζητητές της αλήθειας εκεί έξω, δείτε, ο Ντόναλντ είναι ακριβώς όπως ο JFK, είναι στο πλευρό ΣΑΣ. Αντιτίθεται σε εκείνο το παλιό καλό Deep State που δεν σου αρέσει. Τίμια.
Το ριμέικ είναι φυσικά φθηνότερο, πιο εύθυμο και απευθύνεται σε μελανιασμένα και μπερδεμένα μικρά σύγχρονα μυαλά που δεν είναι πλέον σε θέση να θυμούνται πώς είναι η πραγματική πραγματικότητα και που δεν θα προσέξουν εύκολα ότι: α) Ο Τραμπ δεν ξέσπασε πραγματικά το κεφάλι του . β) κατά τα τέσσερα χρόνια της θητείας του, ποτέ δεν αντιτάχθηκε στο βαθύ κράτος. και γ) η Επιτροπή Warren δεν ήταν μια συλλογή σεναριακών ερωτήσεων που δημοσιεύτηκαν στο Twitter αποσπασματικά από ομάδες δημοσίων σχέσεων που προσπαθούσαν να κάνουν τους υποψηφίους τους να φαίνονται σκληροί.
Η ψευδορεπουμπλικανική οργή στράφηκε κατά της Κίμπερλι Τσιτλ, επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας - που σαφώς ορίστηκε ως ο κακός της υπόθεσης, και αναγκάστηκε να γίνει μάρτυρας μιας σειράς ολοένα και συχνότερων τελετουργιών ταπείνωσης, που είχαν ως αποτέλεσμα την χθεσινή του παραίτηση .
Το Twitter έχει πλημμυρίσει από αποσπάσματα από Ρεπουμπλικάνους που της κάνουν ερωτήσεις που αρνήθηκε να απαντήσει.
Αυτό μπορεί να ληφθεί ως πραγματικότητα μόνο από τα προαναφερθέντα βάναυσα και μπερδεμένα σύγχρονα μυαλά.
Ακριβώς όπως η εμφάνιση της κυρίας Τσιτλ στο πρόσφατο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών, όπου «γυρίστηκε κατά λάθος » καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές αντιμετώπισαν με οργή » την.
Έχουμε λοιπόν ένα ωραίο μικρό δυαδικό σύστημα με το δεξιό που θέλει να μάθει πώς θα μπορούσε να το επιτρέψει να συμβεί αυτό, και το αριστερό που είναι εξοργισμένο που ένας δημόσιος υπάλληλος (γυναίκα) αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο , Και φυσικά, κανείς δεν ρωτά το μόνο σχετική ερώτηση:
Γιατί ήταν εκεί;
Γιατί ο διευθυντής του USSS παρευρέθηκε στο CNR αμέσως μετά το πρακτορείο του που υποτίθεται ότι παραλίγο να σκοτώσει τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο; Για να γίνει η ταινία φυσικά. Έτσι, μπορούμε να πάρουμε κλιπ δράσης TikTok που η γενιά του χρυσόψαρου θα μοιραστεί και θα χειροκροτήσει.
Είναι μια παράσταση. Όλα είναι σέρβις. Ολη την ώρα.
Εν τω μεταξύ στην μπλε ομάδα,ο ανατριχιαστικός θείος Τζο αποχώρησε από τον αγώνα… μέσω tweet, για άγνωστο λόγο. Κανείς δεν τον είδε για λίγες μέρες, μέχρι αργά χθες, να κάνει τον κόσμο να εικάζει ότι πέθανε κάπου, οδηγώντας σε ακόμα πιο επινοημένο πολιτικό θέατρο, όταν η Kamala Harris φέρεται να έβαλε τον Joe στο μεγάφωνο κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου για να του δώσει απόδειξη ζωής.
Αυτό είναι τόσο λάθος που μου προκαλεί ρίγη. Ήταν όμως ανίκανο εξώφυλλο; Ή προσποιητή ανικανότητα για να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι υπάρχει κάτι να κρύψει και να παρατείνει το σασπένς του ριάλιτι;
Ποιος μπορεί ακόμα να το πει; Έχει καθόλου σημασία αυτό;
Είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι ότι πριν από τρεις μήνες, πολλοί ήταν απόλυτα πεπεισμένοι ότι η Kate Middleton ήταν νεκρή από τα Χριστούγεννα, πριν εμφανιστεί χαμογελαστή κάτω από ένα μεγάλο καπέλο και βάλει όλους αυτούς τους «συνωμοσιολόγους» για ηλίθιους.
Είναι απλώς άλλη μια στροφή της βίδας. Κάτι άλλο που κάνεις για το καλό σου ή για το καλό του παιχνιδιού.
Είναι ασφαλές να πούμε ότι είναι απλώς θόρυβος σε αυτό το σημείο. Λαμπερά φώτα και χρώματα για να μας κρατούν απασχολημένους, καθώς η Μεγάλη Επαναφορά μας κλειδώνει όλους.
Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, ο ανεμοστρόβιλος του τεχνητού θεάτρου γίνεται όλο και πιο υστερικός, με όλη τη σημασία της λέξης, με την επόμενη παράσταση κλόουν να είναι η επιλογή του αντικαταστάτη του Μπάιντεν στο δημοκρατικό εισιτήριο. Ο Χάρις είναι ο προφανής διάδοχος, αλλά γίνεται πολύς λόγος για τη Μισέλ Ομπάμα, τον Γκάβιν Νιούσομ ή ακόμα και την επιστροφή της Χίλαρι… άλλο ένα ριμέικ εν όψει;
Προσωπικά, ανυπομονώ να παρευρεθώ στο CND τον επόμενο μήνα. Αν είναι κάτι σαν αυτό που συνέβη τις τελευταίες δύο εβδομάδες, θα είναι διασκεδαστικό...
Ίσως θα υπάρξουν περισσότερες ανατροπές, ένα συναρπαστικό τέλος της σεζόν από μια ομάδα συγγραφέων που θέλουν τόσο απελπισμένα να αυξήσουν την τηλεθέαση που κάνουν ό,τι μπορούν για να το πετύχουν.
Η παράσταση και το θέατρο έχουν σχεδιαστεί για να μας κρατούν αμνησία για το γεγονός ότι, είτε κερδίζουν είτε χάνουν, οι καλοί και οι κακοί είναι απλώς ηθοποιοί που εργάζονται για τους ίδιους ανθρώπους και αμείβονται ανεξάρτητα από το αν επιβιώσει ο χαρακτήρας τους μέχρι το τέλος.
Δεν θέλουν να θυμόμαστε ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των υποψηφιοτήτων και των εκλογών που θα ακολουθήσουν, ο μελλοντικός πρόεδρος θα έχει επιλεγεί από τις ίδιες δυνάμεις που νόθευσαν τις εκλογές του 2020 στις ΗΠΑ και ότι η δουλειά του θα είναι να επιδιώξει το ίδιο αντι-ανθρώπινη ατζέντα που επιδιώκει σχεδόν κάθε εθνική κυβέρνηση σε όλο τον κόσμο.
Είναι το μόνο πράγμα που έχει πραγματικά σημασία.
Αλλά διάολε, αν θέλουν να συνεχίσουν να αναδίδουν όλο και πιο παράλογες πολιτικές αφηγήσεις γύρω από την ψεύτικη δημοκρατία τους, μπορεί κάλλιστα να ξεσπάσουμε το ποπ κορν και να διασκεδάσουμε.
Αρκεί να θυμόμαστε ότι το τέλος θα είναι πάντα το ίδιο.
πηγή: Off Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου