Το αποτέλεσμα της προεδρικής κούρσας δεν θα έχει καμία επίπτωση στη δολοφονία και την τυραννία της αυτοκρατορικής πολεμικής μηχανής στο εξωτερικό. Θα ήταν σοφότερο να εναντιωθείς στην ίδια την αυτοκρατορία.
Οι φιλελεύθεροι θα πουν συχνά ότι το να μην ενδιαφέρεσαι για το ποιος θα κερδίσει τις αμερικανικές εκλογές είναι συνώνυμο με το προνόμιο.
Στην πραγματικότητα, είναι προνόμιο να το νοιάζεσαι. Πιστεύετε ότι ο λαός της Γάζας ενδιαφέρεται αν ο Μπάιντεν ή ο Τραμπ τους σφαγιάσει; Πιστεύετε ότι η αμερικανική αυτοκρατορία θα είναι λιγότερο δολοφονική και τυραννική με ένα (D) ή ένα (R) στο κεφάλι της;
Το να λέμε ότι η δημοκρατία κινδυνεύει στην Αμερική είναι σαν να λέμε ότι κινδυνεύουν οι παραθαλάσσιες ιδιοκτησίες στο Ουαϊόμινγκ. Η χώρα σας διοικείται από μερικούς δισεκατομμυριούχους και κυβερνητικές υπηρεσίες. Δεν ψηφίζουμε πραγματικά, και ακόμα κι αν ψηφίσαμε, έτσι κι αλλιώς είμαστε θύματα χειραγώγησης. Δεν είναι πραγματικά αληθινό.
Στην πραγματικότητα, είναι πολύ οδυνηρό να ζεις στην καρδιά της αυτοκρατορίας και να αφιερώνεις το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής σου ενέργειας σε μια προεδρική κούρσα της οποίας το αποτέλεσμα δεν θα έχει καμία επίδραση στη δολοφονία και την τυραννία της μηχανής του αυτοκρατορικού πολέμου στο εξωτερικό. Το να εστιάσουμε στην αντίθεση με την ίδια την αυτοκρατορία θα ήταν σοφότερο.
Η «εξωτερική πολιτική» αντιμετωπίζεται ως ένα μόνο ζήτημα στην πολιτική της αυτοκρατορικής εξουσίας, αλλά στην πραγματικότητα περιλαμβάνει σχεδόν όλα τα ζητήματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των καταχρήσεων της αυτοκρατορίας συμβαίνουν εκτός των συνόρων των Ηνωμένων Πολιτειών και των λευκών συμμάχων τους.
Σημειώστε την ημερομηνία του tweet παρακάτω. Κανονικοί άνθρωποι μιλούσαν για αυτό το χάλι πριν από πέντε χρόνια.
Το Ισραήλ ενέκρινε τη μεγαλύτερη κατάσχεση γης στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη εδώ και περισσότερες από τρεις δεκαετίες, σύμφωνα με την ακτιβιστική οργάνωση Peace Now.
Η Daniella Weiss, μια από τις ηγέτες του ισραηλινού κινήματος εποικισμών, εξήγησε την προσπάθεια επέκτασης των οικισμών στη Δυτική Όχθη με αξιοσημείωτα άμεση γλώσσα σε μια συνέντευξη στο The New Yorker τον περασμένο Νοέμβριο:
« Στο Ισραήλ, υπάρχει μεγάλη υποστήριξη για τους εποικισμούς, κάτι που εξηγεί την παρουσία των δεξιών κυβερνήσεων για τόσα χρόνια. Ο κόσμος, ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες, πιστεύουν ότι το παλαιστινιακό κράτος είναι εφικτό και ότι εάν συνεχίσουμε να φυτεύουμε κοινότητες, εμποδίζουμε το παλαιστινιακό κράτος. Θέλουμε να κλείσουμε το ζήτημα του παλαιστινιακού κράτους και ο κόσμος επιδιώκει να διατηρήσει αυτή την επιλογή δυνατή. Είναι ακόμα εύκολο να το καταλάβεις ».
Αυτή η παράγραφος και μόνο σας λέει περισσότερα για την τρέχουσα πραγματικότητα του Ισραήλ και της Παλαιστίνης από ό,τι ένας ολόκληρος χρόνος παρακολουθώντας το CNN . Είναι φρικτό και είναι σοκαριστικό να ακούς με τόσο απρόσκοπτο τρόπο…αλλά είναι πραγματικότητα.
Η «λύση δύο κρατών» για την οποία συνεχίζουν να μιλούν οι δυτικοί φιλελεύθεροι είναι ένα πλήρες ψέμα. Δεν υπάρχει βιώσιμη λύση δύο κρατών, εφόσον η οντότητα που είναι γνωστή ως Ισραήλ συνεχίζει να υπάρχει με τον τρόπο που υφίσταται. Εφόσον δεν έχει γίνει μια πλήρης αναθεώρηση όλων όσων είναι και ήταν πάντα η Σιωνιστική οντότητα, το να λέμε ότι υποστηρίζουμε ένα παλαιστινιακό κράτος δεν είναι περισσότερο «λύση» από το να λέμε ότι οι Παλαιστίνιοι μπορούν να ανοίξουν φτερά και να πετάξουν στη Νάρνια.
Τα κύρια επιχειρήματα για την υποστήριξη των Δημοκρατικών αυτές τις μέρες είναι να ισχυρίζονται πραγματικά δυνατά ότι η οικοκτόνος πολεμοχαρής καπιταλιστική τυραννία του κυρίαρχου φιλελευθερισμού είναι σημαντικά διαφορετική από την οικοκτονική πολεμοχαρή καπιταλιστική τυραννία του Τραμπισμού.
Το να είσαι Δημοκρατικός το 2024 σημαίνει να αφιερώνεις τον μισό χρόνο σου προσευχόμενος να έρθει ο Νοέμβριος πριν το Ισραήλ ξεκινήσει ολοκληρωτικό πόλεμο με τον Λίβανο και τον άλλο μισό να προσεύχεσαι να φτάσει ο Νοέμβριος πριν αρχίσει να διαρρέει εμφανώς ο εγκέφαλος του προέδρου από τα αυτιά του.
Το βασικό πολιτικό επιχείρημα των λεγόμενων «μετριοπαθών» είναι ότι μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας συνεργαζόμενοι με τις πολυεθνικές, τις τράπεζες και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που είναι η ρίζα όλων των προβλημάτων μας.
Σκεφτείτε την φρενήρη και εμμονική συμπεριφορά δυτικών πολιτικών, ειδικών και διασημοτήτων που έχουν επικεντρωθεί στους υποτιθέμενους – αναπόδεικτους – βιασμούς της 7ης Οκτωβρίου και την πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος για όλες τις μαρτυρίες που δείχνουν την έκκληση στον βιασμό ως όργανο βασανιστηρίων από το Ισραήλ .
Γιατί αυτή η ασυμφωνία; Είναι απλώς πολιτική προκατάληψη ή κάτι ακόμα πιο σοβαρό; Ίσως οι απολογητές του Ισραήλ να εστιάζουν σε μια σειρά ισχυρισμών βιασμού τόσο έντονα, επειδή απηχούν γενιές προληπτικής παράνοιας στις λευκές κοινωνίες για μελαχρινούς άνδρες που είναι πρόθυμοι να βιάσουν λευκές γυναίκες; Αυτοί οι ισχυρισμοί αντανακλούν βαθιά ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες ξένοι μελαχρινός θα έρθουν στις πόλεις μας και θα αρχίσουν να βιάζουν τις γυναίκες μας αν δεν τις σταματήσουμε ή αν δεν τις εξοντώσουμε.
Η εκνευριστική και συγκλονιστική υστερία που έχουν επιδείξει οι απολογητές του Ισραήλ για τους ισχυρισμούς βιασμού, ενώ αγνοούν τους πολύ πιο τεκμηριωμένους ισχυρισμούς που διαπράττονται από το Ισραήλ υποδηλώνει ότι υπάρχει κάτι περισσότερο στο θέμα από μια πιο ευνοϊκή αφήγηση για το ένα στρατόπεδο. Αυτό υποδηλώνει κάτι βαθύτατα ανθυγιεινό, που κρύβεται ακριβώς κάτω από τον καπλαμά της κοινωνίας μας, του οποίου η διάδοση και η εκμετάλλευση από τους υποστηρικτές του Ισραήλ μαρτυρούν την ιλιγγιώδη εξαθλίωση τους.
πηγή: Caitlin Johnstone
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου