Είτε αρέσει είτε όχι στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, το Ιράν είναι ένας σημαντικός περιφερειακός πολιτικός παράγοντας.
 |
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Κοιτάζοντας πίσω σε αυτά που έγραψα το 2012, εν μέσω της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης και των συνεπειών της, είναι εντυπωσιακό πόσο έχει αλλάξει η περιοχή. Τώρα έχει αναπροσανατολιστεί σχεδόν 180°. Τότε είχα δηλώσει
Αυτό ήταν τότε. Το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό σήμερα: Η Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα «σπασμένο καλάμι». Η Σαουδική Αραβία έχει ουσιαστικά «σβήσει τα φώτα» στη Σαλαφική Τζιχάντ και εστιάζει περισσότερο στον τουρισμό, και το Βασίλειο έχει πλέον καταλήξει σε ειρηνευτική συμφωνία με το Ιράν (με τη μεσολάβηση της Κίνας).
« Η πολιτιστική στροφή προς τον επανασχεδιασμό μιας ευρύτερης μουσουλμανικής σουνιτικής πολιτικής », όπως έγραψα το 2012, ήταν πάντα ένα αμερικανικό όνειρο, που χρονολογείται από το έγγραφο πολιτικής « Clean Break » του Richard Perle το 1996 (έκθεση που είχε διαταχθεί από τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ , Νετανιάχου). Έχει τις ρίζες του στη μεταπολεμική βρετανική πολιτική, η οποία συνίστατο στη μεταφύτευση των ισχυρών αξιοσημείωτων οικογενειών της Οθωμανικής εποχής στον Κόλπο για να δημιουργηθεί ένα αγγλόφιλο κυρίαρχο στρώμα που εξυπηρετεί τα δυτικά πετρελαϊκά συμφέροντα.
Δείτε όμως τι έγινε...
Μια μίνι επανάσταση: Στο μεταξύ, το Ιράν «μπήκε από το κρύο» και εδραιώθηκε σταθερά ως «περιφερειακή δύναμη». Είναι πλέον ο στρατηγικός εταίρος της Ρωσίας και της Κίνας. Και τα κράτη του Κόλπου σήμερα ασχολούνται περισσότερο με τις «επιχειρήσεις» και την τεχνολογία παρά με την ισλαμική νομολογία. Η Συρία, στόχος της Δύσης και παρίας της περιοχής, έγινε δεκτή στην αραβική σφαίρα του Αραβικού Συνδέσμου με μεγάλη φανφάρα, και η Συρία βρίσκεται στο δρόμο για να ανακτήσει την προηγούμενη θέση της στη Μέση Ανατολή.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι ακόμη και τότε, υπαινιγμοί για την επερχόμενη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων ήταν εμφανείς. όπως έγραψα το 2012:
Τι ώθησε αυτή τη στροφή 180°; Ένας παράγοντας ήταν σίγουρα η περιορισμένη επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία για να αποτρέψει μια έξαρση των τζιχαντιστών. Ο δεύτερος παράγοντας ήταν η εμφάνιση της Κίνας στο προσκήνιο ως ένας πραγματικά γιγάντιος εμπορικός εταίρος –και υποτιθέμενος μεσολαβητής– ακριβώς τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αποσύρονται από την περιοχή (τουλάχιστον όσον αφορά την προσοχή που του δίνουν, αν αυτό δεν έχει (ακόμη) έχει ως αποτέλεσμα σημαντική φυσική απόκλιση).
Το τελευταίο σημείο –η στρατιωτική απόσυρση των ΗΠΑ ( Ιράκ και Συρία )– ωστόσο, φαίνεται να είναι περισσότερο ζήτημα «πότε» παρά «εάν». Όλοι το περιμένουν.
Σαφώς, βιώσαμε έναν «στυλό της ιστορίας» τύπου Mackinder: η Ρωσία και η Κίνα – καθώς και το Ιράν – παίρνουν σιγά σιγά τον έλεγχο της ασιατικής καρδιάς (τόσο θεσμικά όσο και οικονομικά), ενώ το εκκρεμές της Δύσης απομακρύνεται.
Ο σουνιτικός κόσμος, αναπόφευκτα και με καχυποψία, πλησιάζει τους BRICS. Πράγματι, ο Κόλπος βρέθηκε χτυπημένος από τις «Συμφωνίες του Αβραάμ» που τον συνέδεσαν με την ισραηλινή τεχνολογία (η οποία, με τη σειρά της, διοχέτευσε ένα σημαντικό ποσό δωρεάν χρημάτων από τη Wall Street σε αυτόν). Η «ύποπτη γενοκτονία» του Ισραήλ (γλώσσα του ICJ) στη Γάζα οδηγεί σιγά σιγά ένα διακύβευμα στην καρδιά του «επιχειρηματικού μοντέλου» του Κόλπου.
Αλλά ένας άλλος βασικός παράγοντας ήταν η έξυπνη διπλωματία του Ιράν. Είναι εύκολο για τους Δυτικούς Ιρανούς να κατακρίνουν τις πολιτικές και την επιρροή του Ιράν στην περιοχή – σε τελική ανάλυση, η Ισλαμική Δημοκρατία είναι αμετανόητη και «μη συμμορφούμενη» με τους στόχους των ΗΠΑ και τις φιλο-ισραηλινές φιλοδοξίες στην περιοχή. Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς, εκτός από μια απάντηση, όταν όλο το δυτικό «φωτιά» που περικυκλώνει ήταν επικεντρωμένο στην Ισλαμική Δημοκρατία;
Ωστόσο, το Ιράν ακολούθησε έναν έξυπνο δρόμο. ΔΕΝ έχει πολεμήσει εναντίον των σουνιτικών αραβικών κρατών στη Συρία, όπως είχε προβλεφθεί το 2012. Αντίθετα, έχει ακολουθήσει αθόρυβα μια στρατηγική κοινής διπλωματίας και ασφάλειας του Κόλπου και εμπορίου με τα κράτη του Κόλπου. Το Ιράν κατάφερε επίσης να απελευθερωθεί εν μέρει από τις επιπτώσεις των δυτικών κυρώσεων. Εντάχθηκε στους BRICS και στο SCO και απέκτησε νέο οικονομικό και πολιτικό «διαστημικό βάθος».
Είτε το αρέσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη είτε όχι, το Ιράν είναι ένας σημαντικός περιφερειακός πολιτικός παράγοντας και βρίσκεται στην κορυφή, μαζί με άλλους, του συνασπισμού των κινημάτων αντίστασης και των μετώπων που έχουν υφανθεί στην οξυδερκή διπλωματία για να συνεργαστούν στενά μεταξύ τους .
Αυτή η εξέλιξη έχει γίνει ένα ουσιαστικό στρατηγικό «έργο»: Σουνίτες (Χαμάς) και Σιίτες (Χεζμπολάχ) συνδέονται με άλλα «μέτωπα» σε έναν αντιαποικιακό αγώνα για απελευθέρωση κάτω από το μη θρησκευτικό σύμβολο του Αλ Άκσα (που δεν είναι ούτε σουνιτικό , ούτε Σιίτες, ούτε Μουσουλμανικοί Αδελφοί, ούτε Σαλαφιστές, ούτε Ουαχαμπίτες). Αντίθετα, αντιπροσωπεύει την ιστορία του ισλαμικού πολιτισμού. Ναι, όλα αυτά είναι, με τον τρόπο τους, εσχατολογικά.
Αυτό το τελευταίο επίτευγμα έχει προχωρήσει πολύ προς τον περιορισμό της απειλής ενός ολοκληρωτικού πολέμου στην περιοχή (σταυρωμένα δάχτυλα…). Το συμφέρον του ιρανικού άξονα και της Αντίστασης είναι διπλό: Πρώτον, να διατηρήσει τη δύναμη να βαθμονομεί προσεκτικά την ένταση της σύγκρουσης – αυξάνοντας ή μειώνοντάς την ανάλογα με τις ανάγκες. και δεύτερον να κρατήσουν την κυριαρχία της αναρρίχησης στα χέρια τους όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η δεύτερη πτυχή περιλαμβάνει τη στρατηγική υπομονή. Τα κινήματα αντίστασης κατανοούν καλά την ισραηλινή ψυχή – επομένως ΔΕΝ γίνεται αποδεκτό το αντανακλαστικό του Παβλόβιου στις ισραηλινές προκλήσεις. Αντίθετα, είναι θέμα αναμονής και μέτρησης στο Ισραήλ για να δώσει το πρόσχημα για οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση. Το Ισραήλ πρέπει να θεωρηθεί ως ο υποκινητής της κλιμάκωσης - και η αντίσταση ως ένας απλός ανταποκριτής. Το μάτι πρέπει να καρφωθεί στην πολιτική ψυχή της Ουάσιγκτον.
Τρίτον, το Ιράν αντλεί αυτοπεποίθηση για να συνεχίσει την «προέλασή» του από την καινοτομία μιας τεκτονικής αλλαγής στον ασύμμετρο πόλεμο και την αποτροπή εναντίον του Ισραήλ και της Δύσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί κάλλιστα να πάρουν μια ανάσα, αλλά το Ιράν είχε διαβεβαιωθεί σε όλη αυτή την περίοδο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πλήρη επίγνωση των κινδύνων που συνδέονται με την απόπειρα «ανατίναξης του σπιτιού».
Οι δυτικοί ρεαλιστές τείνουν να πιστεύουν ότι η «ισχύς» είναι μια απλή συνάρτηση του εθνικού μεγέθους πληθυσμού και του ΑΕΠ. Έτσι, δεδομένης της διαφοράς στην αεροδυναμική και τη δύναμη πυρός, η Χεζμπολάχ δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να περιμένει ότι θα «ξεπεράσει» το Ισραήλ, μια πολύ πιο πλούσια και πολυπληθέστερη οντότητα.
Αυτό το τυφλό σημείο είναι ο σιωπηλός «σύμμαχος» της Αντίστασης. Εμποδίζει τη Δύση (ως επί το πλείστον) να κατανοήσει αυτόν τον άξονα της στρατιωτικής σκέψης.
Το Ιράν και οι σύμμαχοί του έχουν διαφορετική άποψη: Θεωρούν ότι η δύναμη ενός κράτους βασίζεται σε άυλα στοιχεία και όχι σε απτά στοιχεία: στρατηγική υπομονή, ιδεολογία, πειθαρχία, καινοτομία και έννοια στρατιωτικής ηγεσίας που ορίζεται ως η ικανότητα να κάνει ένα «μαγικό» ξόρκι. πάνω από τους άνδρες, ώστε να ακολουθούν τον διοικητή τους, ακόμη και μέχρι θανάτου.
Η Δύση έχει (ή είχε) αεροπορική δύναμη και αδιαμφισβήτητη αεροπορική υπεροχή, αλλά τα μέτωπα της αντίστασης έχουν τη λύση τους σε δύο βήματα. Κατασκευάζουν τα δικά τους drones swarm με τη βοήθεια AI και έξυπνους πυραύλους που αγκαλιάζουν τη γη. Είναι η αεροπορία τους.
Το δεύτερο βήμα θα ήταν φυσικά η ανάπτυξη ενός συστήματος αεράμυνας πολλαπλών επιπέδων (ρωσικού τύπου). Το έχει η Αντίσταση; Όπως και ο Brer Rabbit, μένουν σιωπηλοί.
Η βασική στρατηγική της Αντίστασης είναι ξεκάθαρη: η Δύση έχει επενδύσει υπερβολικά στην αεροπορική κυριαρχία και τη συντριπτική της δύναμη πυρός. Ευνοεί τις γρήγορες επιθέσεις σοκ και δέους, αλλά γενικά εξαντλείται πολύ γρήγορα στην αρχή της αναμέτρησης. Σπάνια μπορούν να αντέξουν μια επίθεση τέτοιας έντασης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στον Λίβανο το 2006, η Χεζμπολάχ παρέμεινε θαμμένη βαθιά στο έδαφος, ενώ ισραηλινά αεροσκάφη πετούσαν από πάνω. Η φυσική ζημιά στην επιφάνεια ήταν σημαντική, αλλά οι δυνάμεις της Χεζμπολάχ δεν επηρεάστηκαν και εμφανίστηκαν μόνο μετά το γεγονός. Μετά ήρθαν οι 33 ημέρες του πυραυλικού μπαράζ της Χεζμπολάχ, μέχρι που το Ισραήλ ανακοίνωσε το τέλος της επιχείρησης. Αυτή η υπομονή αντιπροσωπεύει τον πρώτο πυλώνα της στρατηγικής.
Το δεύτερο, λοιπόν, είναι ότι ενώ η Δύση έχει βραχυπρόθεσμη αντοχή, η αντιπολίτευση είναι εκπαιδευμένη και προετοιμασμένη για μια μακροπρόθεσμη σύγκρουση φθοράς – ένα μπαράζ πυραύλων και ρουκετών σε σημείο που η κοινωνία των πολιτών δεν μπορεί πλέον να αντέξει τον αντίκτυπο. Ο στόχος του πολέμου δεν είναι απαραίτητα να σκοτωθούν οι στρατιώτες του εχθρού, αλλά μάλλον να τους φθείρουν και να ενσταλάξουν την αίσθηση της ήττας.
Τι γίνεται με το αντίθετο έργο;
Το 2012 έγραψα:
« Φαίνεται ότι το Ισραήλ και [ο ισλαμικός κόσμος] βαδίζουν προς [εσχατολογικές αφηγήσεις], κάτι που τους απομακρύνει από τις υποκείμενες, σε μεγάλο βαθμό κοσμικές έννοιες με τις οποίες παραδοσιακά εννοιόταν αυτή η σύγκρουση. Ποια θα είναι η συνέπεια όταν η σύγκρουση, με τη δική της λογική, γίνει σύγκρουση θρησκευτικών πόλων; » [Al-Aqsa ενάντια στο Όρος του Ναού].
Λοιπόν, η Δύση παραμένει κολλημένη προσπαθώντας να διαχειριστεί και να συγκρατήσει τη σύγκρουση, χρησιμοποιώντας ακριβώς αυτές τις «σε μεγάλο βαθμό κοσμικές έννοιες» με τις οποίες έχει εννοιολογηθεί και διαχειριστεί (ή δεν διαχειρίστηκε, θα έλεγα) αυτή η σύγκρουση. Κάνοντάς το αυτό, και μέσω της υποστήριξης της (κοσμικής) Δύσης σε ένα συγκεκριμένο εσχατολογικό όραμα (το οποίο τυχαίνει να επικαλύπτεται με το δικό του) αντί για ένα άλλο, τροφοδοτεί άθελά του τη σύγκρουση.
Είναι πολύ αργά για να επιστρέψουμε στις κοσμικές μεθόδους διαχείρισης. βγήκε το τζίνι.
Το Mytilenepress.είναι ένα εναλλακτικό ΜΜΕ και περιοδικό ειδικού σκοπού όπως αναφέρουν εδώ και χρόνια οι αναγνώστες του. Ενισχύστε την ελεύθερη ενημέρωση -συνέχεια του Mytilenepress.το οποίο έχει πολλές παγκόσμιες-πανελλήνιες πρωτιές στην Γεωστρατηγική-ιστορία και τον κλάδο του υβριδικού πολέμου (Εμπρησμοί-Καταστροφές και "ατυχήματα"). Γίνεται συνδρομητές-υποτστηρικτές μεέ να συμβολικό πόσο 2.99 Ευρώ τον μήνα €. Tο Mytilenepress δεν έχει σκοπό το κέρδος αλλά την επιβίωση του έθνους και της κοινωνίας καθώς ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στην κορύφωση του.
Εάν σας ενδιαφέρουν όλο τα προαναφερόμενα υποστηρίξτε το Mytilenepress με μια μικρή δωρεά. ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601).
"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του.
Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση.
Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία. Το Mytilenepress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία. Εκτός από τα άρθρα Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Θεολογίας, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του Mytileneprss είναι από μεταφράσεις που κάνει από τα κορυφαία ιστολόγια της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Αμερικής ο αρχισυντάκτης του Μpress Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.
Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού. Μεταξύ άλλων μην ξεχνάτε ότι προέβλεψε την καταστροφή στην Ρόδο τον Ιούλιο του 2023 με βάση τα σχετικά δημοσιεύματα από το 2009 και την καταστροφή στα Τέμπη με το πολύνεκρο ατύχημα. Η πρόβλεψη είχε γίνει στο Mytilenepress στις 18/2/2023.
Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-230 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός.
Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας.
Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές.
Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός.
https://mytilenepress.blogspot.com/2023/12/mytilenepress-mytilenepress_16.html
Οι απόψεις των αρθρογράφων και των αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepress
Alastair Crooke
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου