Η ιστορία του πολέμου διαμεσολαβητών της Ρωσίας εναντίον του ΝΑΤΟ -δηλαδή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία- θα σηματοδοτήσει τη στιγμή που θα έχουν ξεπεραστεί οι συμβατικές στρατιωτικές επιχειρήσεις που βασίζονται στο δόγμα που καθιερώθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Το ISR – Intelligence, Surveillance and Reconnaissance – είναι ένας πραγματικός παράγοντας που αλλάζει το παιχνίδι και η Ρωσία, όχι το ΝΑΤΟ ή η Ουκρανία, αναδεικνύεται ως ο στρατός που έχει αναγνωρίσει αυτή την πραγματικότητα και προσάρμοσε τις τακτικές του ανάλογα. Η Δύση, από την άλλη πλευρά, επαναπαύεται στις δάφνες της τα τελευταία είκοσι χρόνια επειδή χρησιμοποίησε το ISR της, ειδικά τα drones της, ενάντια σε εχθρούς που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη δυτική τεχνολογία ή να καταρρίψουν τα drones μας.
Είναι πλέον αδύνατο για τους συμβατικούς στρατούς να μετακινούν άνδρες και εξοπλισμό απαρατήρητα. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σοβιετικοί και οι Βρετανοί ήταν πολύ δημιουργικοί και αποτελεσματικοί σε επιχειρήσεις εξαπάτησης, όπως η δημιουργία πλασματικών στρατών, που ξεγέλασαν τους Γερμανούς να πιστέψουν ότι μια επίθεση ερχόταν από οποιαδήποτε κατεύθυνση. δυνάμεις. Ο εντοπισμός των εχθρικών δυνάμεων εν κινήσει ή που συγκεντρώθηκαν σε ισχύ βασιζόταν αποκλειστικά στην εναέρια επιτήρηση με σταθερή πτέρυγα, στην περιορισμένη παρακολούθηση κρυπτογραφημένων επικοινωνιών και σε ανθρώπινες πηγές (δηλαδή κατασκόπους).
Σήμερα, οι δυνατότητες ISR της Δύσης και της Ρωσίας είναι συγκρίσιμες με το μάτι του Sauron που βλέπει τα πάντα. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το σκοτάδι και η νεφοκάλυψη επέτρεψαν στους διοικητές να μετακινήσουν τις δυνάμεις τους με μικρό κίνδυνο εντοπισμού. Αυτό δεν ισχύει πλέον, ειδικά με τη δορυφορική κάλυψη αμφισβητούμενων περιοχών. Η οπτική των δορυφόρων και αυτών που βρίσκονται σε αεροσκάφη σταθερών πτερύγων –με ή χωρίς πιλότο– διαπερνούν τη νύχτα και τα σύννεφα.
Τι σημαίνει αυτό για τους στρατηγούς που είναι υπεύθυνοι για την προετοιμασία και την εκτέλεση σχεδίων μάχης; Θα πρέπει να υποθέσετε ότι σας παρακολουθεί η άλλη πλευρά και να λάβετε μέτρα για να μειώσετε την επιρροή των διαφόρων ματιών που παρακολουθούν τα στρατεύματά σας στο πεδίο της μάχης.
Αυτό με φέρνει στην ουκρανική αντεπίθεση και στους λόγους της αποτυχίας της. Η Ουκρανία, ακολουθώντας τις συμβουλές των σχεδιαστών του ΝΑΤΟ, στέλνει τις δυνάμεις της σε ανοιχτά, βαριά ναρκοθετημένα πεδία, χωρίς αεροπορική κάλυψη. Είναι το ισοδύναμο μιας επίθεσης μπανζάι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με επικεφαλής απελπισμένους Ιάπωνες στρατιώτες χωρίς πυρομαχικά. Τρέχουν προς τις εδραιωμένες αμερικανικές θέσεις ελπίζοντας ότι ο αριθμός τους θα κατακλύσει τους υπερασπιστές. Σπάνια τα κατάφεραν και υπέστησαν καταστροφικές απώλειες.
Σήμερα, η Ουκρανία εφαρμόζει παρόμοια τακτική. Ωστόσο, η Ουκρανία δεν στέλνει 200.000 στρατιώτες σε χιλιάδες τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, με την ελπίδα να καταστεί συντριπτική η ικανότητα της Ρωσίας να εκτοξεύσει αρκετό πυροβολικό, drones, πυραύλους και βόμβες για να σταματήσει την επίθεση. Αντίθετα, στέλνει μονάδες, ίσως της τάξης των 2.000 ανδρών, με λίγα τανκς και οχήματα, τα οποία σκορπίζονται μπροστά στη ρωσική καταιγίδα.
Αν θέλετε ένα σημείο σύγκρισης, σας προτείνω να διαβάσετε το τελευταίο άρθρο του Big Serge « Götterdämmerung à l'Est ». Το μέγεθος και η κλίμακα των σοβιετικών επιθέσεων το 1944 και το 1945 νάνουν οτιδήποτε συμβαίνει στην Ουκρανία σήμερα, αλλά απεικονίζουν τη δύναμη των μεγάλης κλίμακας κινήσεων στρατευμάτων που υποστηρίζονται από ισχυρό πυροβολικό, χιλιάδες τανκς και υπεροχή. Ούτε η Ουκρανία ούτε το ΝΑΤΟ είναι ικανά να κάνουν κάτι σε αυτή την κλίμακα.
Η Ρωσία είναι πολύ προσεκτική στο να αποκαλύψει δημόσια τη διάθεση των δυνάμεών της. Ωστόσο, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, μέσω των μέσων παρακολούθησης τους, δεν έχουν αρκετά καλή ιδέα για τον αριθμό των στρατευμάτων που αναπτύσσει η Ρωσία κατά μήκος της γραμμής της σύγκρουσης, η οποία εκτείνεται σε 900 μίλια. Οποιοδήποτε σχέδιο επίθεσης σε ένα ισχυρό σημείο είναι ένα απλό μαθηματικό πρόβλημα: πρέπει να έχεις αρκετούς άνδρες και αρκετή δύναμη πυρός για να συντρίψεις τους Ρώσους. Γνωρίζουμε την απάντηση σε αυτόν τον υπολογισμό: Η Ουκρανία στερείται ανδρών, αρμάτων μάχης, οχημάτων, πυροβολικού, κινητής αεράμυνας και πολεμικών αεροσκαφών. Δεν έχει τη δύναμη να διαπεράσει όλες τις ρωσικές άμυνες, πόσο μάλλον την πρώτη γραμμή άμυνας που έστησε ο στρατηγός Surovikin το περασμένο φθινόπωρο.
Ιδού, λοιπόν, το ερώτημα δισεκατομμυρίων δολαρίων: γιατί η Δύση δεν ενθάρρυνε, ούτε ζήτησε, να χρησιμοποιήσει η Ουκρανία πυραύλους HIMARS και Storm Shadow για να επιτεθεί σε αυτές τις γραμμές άμυνας ενώ βρίσκονταν σε πορεία κατασκευής; Νομίζω ότι η απάντηση είναι απλή: η Ουκρανία δεν διέθετε τα απαραίτητα επιθετικά εργαλεία για μια τέτοια αποστολή, και ακόμη κι αν αυτές οι προμήθειες ήταν διαθέσιμες, οι πιθανότητες είναι ότι η Ρωσία θα μπορούσε να είχε εμποδίσει αυτές τις προσπάθειες.
Είμαστε μάρτυρες δυτικών στρατιωτικών πρακτικών σε μαζική κλίμακα. Πίστεψαν πραγματικά οι σχεδιαστές του ΝΑΤΟ την ανόητη προπαγάνδα που παρουσίαζε τον ρωσικό στρατό ως ανίκανο, εξαθλιωμένο και γερασμένο; Αν ναι, η Δύση παίρνει ένα πολύ δύσκολο μάθημα και πρέπει τώρα να συνειδητοποιήσει ότι ο παραληρηματικός υπολογισμός του ΝΑΤΟ ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να συντρίψει τον ρωσικό στρατό είναι μια πλήρης αποτυχία.
Τα παρακάτω βίντεο απεικονίζουν την απελπιστική κατάσταση των ουκρανικών δυνάμεων: δείτε εδώ :
πηγή: A Son of The New American Revolution
Ο αμερικανικός στρατός συνεχίζει να επικρίνει τη στρατιωτική στρατηγική της Ουκρανίας.
Οι δυνάμεις και η ισχύς πυρός της Ουκρανίας δεν κατανεμήθηκαν σωστά, λένε Αμερικανοί αξιωματούχοι - NY Times
Ο κύριος στόχος της αντεπίθεσης είναι να αποκοπεί οι ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού στη νότια Ουκρανία κόβοντας τη χερσαία γέφυρα μεταξύ της Ρωσίας και της κατεχόμενης χερσονήσου της Κριμαίας. Αλλά αντί να επικεντρωθούν σε αυτόν τον στόχο, οι Ουκρανοί διοικητές μοίρασαν τα στρατεύματα και τη δύναμη πυρός περίπου ομοιόμορφα μεταξύ ανατολής και νότου, δήλωσαν αξιωματούχοι των ΗΠΑ.
Ως αποτέλεσμα, οι ουκρανικές δυνάμεις είναι πιο πολυάριθμες κοντά στο Μπαχμούτ και σε άλλες ανατολικές πόλεις παρά κοντά στη Μελιτόπολη και το Μπερντιάνσκ στο νότο, δύο πολύ πιο σημαντικά στρατηγικά μέτωπα, λένε αξιωματούχοι.
Οι αμερικανοί σχεδιαστές συμβούλεψαν την Ουκρανία να επικεντρωθεί στο μέτωπο που οδηγεί στη Μελιτόπολη, την κορυφαία προτεραιότητα του Κιέβου, και να σπάσει τα ναρκοπέδια και άλλες ρωσικές άμυνες, ακόμα κι αν οι Ουκρανοί χάσουν περισσότερα στρατεύματα και εξοπλισμό στη διαδικασία .
Η κριτική είναι δίκαιη. Η προσπάθεια ανακατάκτησης του Μπαχμούτ είναι λάθος. Αλλά το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτό, δηλαδή η ώθηση περισσότερων δυνάμεων προς τα νότια, είναι –κατά τη γνώμη μου– λάθος.
Ο χάρτης ανάπτυξης δείχνει ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες ουκρανικές μονάδες στα ανατολικά παρά στο νότο.
Η Ουκρανία έκανε λάθος που υπερασπίστηκε το Bakhmut, ένα χαμηλό οδικό και σιδηροδρομικό κέντρο που περιβάλλεται από λόφους. Μόλις οι λόφοι καταλήφθηκαν από τους μαχητές του Βάγκνερ, ο Μπαχμούτ έμελλε να πέσει στα χέρια τους. Για μήνες, η κυβέρνηση του Κιέβου πίεζε τον στρατό της να κρατήσει την πόλη. Κυκλοφόρησε μάλιστα και ένα ποπ τραγούδι που έλεγε «Ο Μπαχμούτ θα κρατήσει». Σύμφωνα με τον Βάγκνερ, οι Ουκρανοί έχασαν περίπου 70.000 άνδρες στην απελπισμένη άμυνα του Μπαχμούτ. Ο Βάγκνερ έχασε περίπου 40.000 άνδρες κατά την κατάληψη της πόλης. Μια υψηλή τιμή και για τα δύο μέρη. Αλλά η Ουκρανία θα μπορούσε να είχε αποφύγει να πληρώσει αυτό το τίμημα αν είχε υποχωρήσει λίγα χιλιόμετρα δυτικά, όπου μια σειρά από λόφους γύρω από το Chasiv Yar θα παρείχε μια πολύ πιο προνομιακή αμυντική θέση.
Ο συνδυασμός της πολυανακοινωμένης αντεπίθεσης προς τα νότια με μια νέα επίθεση για την ανακατάληψη του Μπαχμούτ ήταν ένα σοβαρό λάθος. Οι Ουκρανοί ηγέτες έχουν πέσει στην παγίδα του βυθισμένου κόστους :
« Η πλάνη του βυθισμένου κόστους είναι η τάση των ανθρώπων να επιδιώκουν μια επιχείρηση ή μια δράση όταν θα ήταν πιο ωφέλιμο να την εγκαταλείψουν. Επειδή επενδύσαμε τον χρόνο, την ενέργειά μας ή άλλους πόρους, πιστεύουμε ότι όλα θα ήταν μάταια αν είχαμε παραιτηθεί.
Ως αποτέλεσμα, παίρνουμε παράλογες ή μη βέλτιστες αποφάσεις. Η πλάνη του βυθισμένου κόστους μπορεί να φανεί σε ποικίλα πλαίσια, όπως οι επιχειρήσεις, οι σχέσεις και οι καθημερινές αποφάσεις .»
Ο πρόεδρος Ζελένσκι είχε υποσχεθεί ότι ο Μπαχμούτ δεν θα πέσει. Όταν έπεσε η πόλη, υποσχέθηκε να την πάρει πίσω. Όμως παρά τις μεγάλες δυνάμεις που χρησιμοποιήθηκαν και στις δύο προσπάθειες, δεν υπήρξε πρόοδος. Οι ρωσικές αμυντικές γραμμές παρέμειναν σταθερές. Σε 11 εβδομάδες μαχών, μόνο μια μικρή πόλη κοντά στο Bakhmout, η Klichivka, έχει ανακαταληφθεί από τα ουκρανικά στρατεύματα. Ο αμερικανικός στρατός θέλει η Ουκρανία να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της στο νότιο μέτωπο:
« Μόνο με μια αλλαγή στην τακτική και μια δραματική κίνηση μπορεί να αλλάξει ο ρυθμός της αντεπίθεσης», είπε ένας Αμερικανός αξιωματούχος που, όπως και οι μισοί άλλοι δυτικοί αξιωματούχοι που πήραν συνέντευξη για αυτό το άρθρο, είπε ότι μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για να μην αποκαλύψει εσωτερικές συζητήσεις.
Ένας άλλος Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οι Ουκρανοί ήταν πολύ απλωμένοι και έπρεπε να εδραιώσουν τη μαχητική τους ισχύ σε ένα μέρος.
Σχεδόν τρεις μήνες μετά την αντεπίθεση, οι Ουκρανοί μπορεί να λάβουν υπόψη τους αυτή τη συμβουλή, ειδικά καθώς οι απώλειες συνεχίζουν να αυξάνονται και η Ρωσία διατηρεί το πλεονέκτημα όσον αφορά τα στρατεύματα και τον εξοπλισμό.
Σε τηλεδιάσκεψη στις 10 Αυγούστου, ο στρατηγός Mark A. Milley, Πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου, ο Βρετανός ομόλογός του, ναύαρχος Sir Tony Radakin, και ο Στρατηγός Christopher Cavoli, Ανώτατος Διοικητής των Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη, προέτρεψε τον υψηλόβαθμο στρατιωτικό διοικητή της Ουκρανίας, στρατηγό Valery Zaluzhny, να επικεντρωθεί σε ένα κύριο μέτωπο. Σύμφωνα με δύο αξιωματούχους που ενημερώθηκαν για την κλήση, ο στρατηγός Zalouzhny δέχτηκε ».
Υποψιάζομαι ένα άλλο λάθος σχετικά με το βυθισμένο κόστος, αυτή τη φορά από τον αμερικανικό στρατό. Έχει επενδύσει στην έννοια των «συνδυασμένων όπλων» για περισσότερα από 30 χρόνια. Έσπρωξε την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αυτή τη μορφή μάχης στις προσπάθειές της προς το νότο. Αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν με μεγάλες απώλειες, επειδή η Ουκρανία δεν είχε αεροπορική υπεροχή και πολύ λίγα μέσα για να διαπεράσει τα τεράστια ρωσικά ναρκοπέδια. Ο αμερικανικός στρατός πιέζει τώρα για μια νέα προσπάθεια που θα εφαρμόσει εκ νέου την προηγούμενη αποτυχημένη στρατηγική, με περισσότερα στρατεύματα.
Οι ουκρανικές επιθέσεις γύρω από το Μπαχμούτ πρέπει να σταματήσουν. Η Ουκρανία πρέπει να επικεντρωθεί στην υπεράσπιση του Chasiv Yar και της σειράς των λόφων που την περιβάλλουν. Αυτό σίγουρα θα ανακουφίσει ορισμένα στρατεύματα που μπορούν να μετακινηθούν αλλού. Για παράδειγμα, υπάρχουν αυτή τη στιγμή τέσσερις ταξιαρχίες πυροβολικού κοντά στο Μπαχμούτ, αλλά μόνο δύο σε κάθε μία από τις δύο προσπάθειες προς το νότο. Η προσθήκη δύο ταξιαρχιών από το Bakhmout μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη.
Ωστόσο, η πρόοδος στις δύο προσπάθειες στο νότο είναι ασθενής. Το μήκος της πρώτης γραμμής που επιτρέπει την ανακάλυψη και όπου διεξάγονται μάχες είναι μόνο λίγα χιλιόμετρα. Υπάρχουν μόνο λίγες πόλεις στην περιοχή που μπορούν να φιλοξενήσουν και να κρύψουν αναπτυγμένες δυνάμεις. Η ώθηση περισσότερων δυνάμεων προς τα νότια θα δημιουργήσει επικίνδυνες συγκεντρώσεις που θα είναι εύκολο για τους Ρώσους να εντοπίσουν, να βομβαρδίσουν και να καταστρέψουν.
Έχω εξηγήσει προηγουμένως γιατί τα συνδυασμένα όπλα έχουν γίνει η προτιμώμενη τακτική της Αμερικής και γιατί λειτουργούν μόνο εναντίον δυνάμεων που δεν διαθέτουν αεράμυνα. Οι συνδυασμένες επιθέσεις απαιτούν αεροπορική υπεροχή. Η Ουκρανία δεν έχει τρόπο να το πετύχει αυτό.
Τα στρατεύματα που βρίσκονται αυτή τη στιγμή γύρω από το Bakhmout δεν είναι τα καλύτερα εξοπλισμένα στον ουκρανικό στρατό. Όλοι παλεύουν εδώ και μήνες και έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες. Η ώθηση αυτών των μονάδων, οι οποίες είναι υποοπλισμένες και ανεπάνδρωτες, σε μια συνδυασμένη επίθεση είναι μεγάλο λάθος.
Υπάρχουν στρατιωτικές εναλλακτικές για την επίθεση στις ρωσικές αμυντικές γραμμές.
Το καλύτερο είναι ότι η Ουκρανία είναι προσανατολισμένη στην άμυνα. Δημιουργήστε πολλές ισχυρές γραμμές άμυνας κατά μήκος σειρών λόφων και άλλων χαρακτηριστικών του τοπίου. Τοποθετήστε περιπλανώμενους καταδρομείς μπροστά από τις γραμμές για να παρενοχλήσετε τους επιτιθέμενους πριν φτάσουν στη γραμμή άμυνας. Τοποθετήστε τα υπόλοιπα στρατεύματα στη γραμμή άμυνας και σε εφεδρεία. Θα ήταν μια εικόνα καθρέφτη της τρέχουσας στρατηγικής της Ρωσίας, η οποία λειτούργησε τόσο καλά γι 'αυτήν.
Η Ρωσία θέλει να πάρει τον Ντόνετς. Η υπεράσπιση της είναι ο καλύτερος τρόπος για την Ουκρανία να το κάνει δαπανηρό. Το να εξαπολύεις επιθέσεις εναντίον καλά προετοιμασμένων ρωσικών αμυντικών γραμμών σημαίνει ότι εμπίπτεις σε μια στρατηγική ρωσικής φθοράς. Αυτό θα αποδεκατίσει μόνο τα ουκρανικά στρατεύματα και εξοπλισμό.
Υπάρχουν και άλλες ακόμα πιο αποτελεσματικές λύσεις.
Προσπαθήστε να επιτύχετε μια κατάπαυση του πυρός ή τουλάχιστον να ξεκινήσετε διαπραγματεύσεις για ειρήνη. Ο ατελείωτος πόλεμος μπορεί να είναι αυτό που θέλουν οι ΗΠΑ, αλλά αυτή είναι η χειρότερη κατάσταση στην οποία θα μπορούσε να βρεθεί η Ουκρανία:
« Ακόμη και αν το Κίεβο πραγματοποιήσει μια επιτυχημένη επιχείρηση κατά των ρωσικών δυνάμεων στο μέλλον, δεν είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στο τέλος του πολέμου. Από τη μία πλευρά, η Μόσχα θα μπορούσε να αποφασίσει να ξεκινήσει τη δική της αντεπίθεση προκειμένου να διαγράψει όλη την πρόοδο που έχουν σημειώσει οι ουκρανικές δυνάμεις, κάτι που ίσως θα πυροδοτούσε έναν ατελείωτο κύκλο στρατιωτικών μπρος-πίσω. Από την άλλη πλευρά, θα μπορούσαμε να δούμε μια επανάληψη του περασμένου φθινοπώρου, όταν το Κίεβο και οι υποστηρικτές του στο ΝΑΤΟ, ενθαρρυμένοι από σημαντικά κέρδη στην ουκρανική αντεπίθεση τον Σεπτέμβριο, απέρριψαν την ιδέα των συνομιλιών για την επιδίωξη της «ολικής νίκης», σε μια τελικά καταστροφική κόστος.
Ακόμη και σήμερα, οι Ουκρανοί ηγέτες και πολλοί από τους δυτικούς υποστηρικτές τους διατηρούν τον μαξιμαλιστικό στόχο της αποκατάστασης των συνόρων της χώρας πριν από το 2014, που περιλαμβάνει κυρίως την ανάκαμψη της Κριμαίας.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ένας παρατεταμένος πόλεμος είναι ακριβώς αυτό που ήλπιζαν τουλάχιστον ορισμένοι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ για να παγιδεύσουν τη Ρωσία στη δική της αφγανική γκάφα, με τους New York Times να αναφέρουν τον Μάρτιο του 2022 ότι η κυβέρνηση «επιδιώκει να βοηθήσει την Ουκρανία να εγκλωβίσει τη Ρωσία ένα τέλμα».
Αλλά ένας παρατεταμένος πόλεμος δεν θα είναι καλός για την Ουκρανία, η οποία έχει ήδη υποστεί ιλιγγιώδες ανθρώπινο και οικονομικό κόστος από έναν παρατεταμένο πόλεμο, και η οποία βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο χρέος κάθε μήνα. Δεν θα είναι καλό ούτε για τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς θα τροφοδοτήσει παγκόσμιες κρίσεις κόστους ζωής, αφήνοντας παράλληλα τον κίνδυνο, που έχει ήδη αποφευχθεί δύο φορές, ενός καταστροφικού πολέμου μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, ο οποίος θα μπορούσε να γίνει πυρηνικός .
Η αποστολή επιπλέον στρατευμάτων στις επιθέσεις από το νότο θα οδηγήσει, όπως παραδέχεται ο αμερικανικός στρατός, σε πολλές πρόσθετες απώλειες σε εξοπλισμό και άνδρες. Η Ουκρανία δεν μπορεί να αντέξει κανένα από τα δύο. Ενώ μια τέτοια επίθεση μπορεί να φέρει μικρά κέρδη, έχει λίγες πιθανότητες να διαπεράσει τις προετοιμασμένες ρωσικές αμυντικές γραμμές, τις οποίες δεν έχει ακόμη φτάσει.
Μια άλλη λύση είναι να αλλάξετε στρατηγική και να αναλάβετε αμυντική δράση.
Μια ακόμη καλύτερη λύση θα ήταν να ζητήσουμε ειρήνη.
Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα το επιτρέψουν. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει πέσει στην παγίδα του βυθισμένου κόστους. Έχει επενδύσει τόσα πολλά στον πόλεμο αντιπροσώπων της εναντίον της Ρωσίας, σε χρήματα, υλικά και ψυχολογικά, που θα συνεχίσει να επενδύει περισσότερα ακόμα κι αν είναι απίθανο να οδηγήσει σε καλύτερο αποτέλεσμα.
Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις είναι αναπόφευκτες. Η καθυστέρηση τους αυξάνει το κόστος της αναπόφευκτης ήττας.
πηγή: Moon of Alabama
Ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky θα πρέπει να θυμάται πώς τελείωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος για την Ιαπωνία, πιστεύει ο πρώην αξιωματικός των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ.
Η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας θα τελειώσει με την άνευ όρων παράδοση του Κιέβου, σύμφωνα με τον Σκοτ Ρίτερ, πρώην αξιωματικό των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών και επιθεωρητή όπλων του ΟΗΕ.
Την Τετάρτη, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky υποστήριξε σε ένα μήνυμα στο X (πρώην Twitter) ότι « η Ουκρανία δεν εμπορεύεται τα εδάφη της, γιατί δεν εμπορευόμαστε τον λαό μας ».
Η ανάρτηση ήταν αφιερωμένη στην Τρίτη Σύνοδο Κορυφής της Πλατφόρμας της Κριμαίας, όπου η Ουκρανία συζήτησε τρόπους για να « αποκαταλάβει » τη χερσόνησο, η οποία επανενώθηκε με τη Ρωσία το 2014 μετά από ένα δημοψήφισμα που προκλήθηκε από το πραξικόπημα. Το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ κράτος Μαϊντάν στο Κίεβο νωρίτερα εκείνο το έτος.
Σε απάντηση στην ανάρτηση του Ζελένσκι, ο Ρίτερ έγραψε ότι « το ΝΑΤΟ ήταν που πρότεινε μια διαπραγμάτευση. Η Ρωσία δεν διαπραγματεύεται απολύτως τίποτα ».
Ο πρώην αξιωματικός των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ αναφερόταν προφανώς σε δηλώσεις του επιτελάρχη του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, Στιαν Γιένσεν, ο οποίος είπε στα μέσα Αυγούστου ότι η Ουκρανία θα μπορούσε «να παραχωρήσει εδάφη [στη Ρωσία] και να λάβει ως αντάλλαγμα την ένταξη στο ΝΑΤΟ » . Σύμφωνα με τον Jenssen, αυτή η ιδέα συζητήθηκε ενεργά στο στρατιωτικό μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Ο Jenssen αργότερα ζήτησε συγγνώμη για τα σχόλιά του, λέγοντας ότι ήταν " λάθος ".
Η πρόταση προκάλεσε οργή στο Κίεβο, με τον προεδρικό σύμβουλο Μιχαήλ Ποντόλιακ να την αποκαλεί " γελοία ". Μια τέτοια κίνηση θα ισοδυναμούσε με « σκόπιμη επιλογή της ήττας της δημοκρατίας...και μετάδοση του πολέμου σε άλλες γενιές », είπε.
Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, Aleksey Danilov, επανέλαβε ότι το Κίεβο δεν θα διαπραγματευτεί ποτέ με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, επιμένοντας ότι «η Ρωσία πρέπει να καταστραφεί σαν μια σύγχρονη Καρχηδόνα ».
Ο Ρίτερ επέμεινε ότι η Μόσχα " αντιμετωπίζει την πραγματικότητα " όταν πρόκειται για τη σύγκρουση με το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένου του " που θα είναι οι ρωσικές μπότες όταν η Ουκρανία συνθηκολογήσει άνευ όρων ".
Σκεφτείτε το Tokyo Bay, 2 Σεπτεμβρίου 1945. Αυτό είναι το μέλλον σας. Απολαύστε το », έγραψε απευθυνόμενος στον Ζελένσκι.
Το ΝΑΤΟ ήταν που πρότεινε μια διαπραγμάτευση. Η Ρωσία δεν διαπραγματεύεται απολύτως τίποτα.
Αντιμετωπίζει την πραγματικότητα. Όπως εκεί που θα είναι οι ρωσικές μπότες όταν η Ουκρανία παραδοθεί άνευ όρων.
Σκεφτείτε το Tokyo Bay, 2 Σεπτεμβρίου 1945. Αυτό είναι το μέλλον σας.
Απόλαυσέ το.
Την ημερομηνία εκείνη, εκπρόσωποι της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας υπέγραψαν μια άνευ όρων παράδοση στους Συμμάχους στο USS Missouri, τερματίζοντας τη συμμετοχή της χώρας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με τη συμφωνία, η Ιαπωνία συμφώνησε στην απώλεια όλων των εδαφών της έξω από τα εσωτερικά της νησιά, τον πλήρη αφοπλισμό, την κατοχή της χώρας από τους Συμμάχους και τη σύσταση δικαστηρίων για την προσαγωγή των εγκληματιών πολέμου στη δικαιοσύνη.
Την Τετάρτη, ο Ζελένσκι παραδέχτηκε ότι η ουκρανική αντεπίθεση κατά των ρωσικών δυνάμεων, που ξεκίνησε στις αρχές Ιουνίου, αποδείχτηκε « πολύ δύσκολη ». Ωστόσο, είπε επίσης ότι η επιχείρηση προχωρούσε « αργά, αλλά προς τη σωστή κατεύθυνση ».
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η Washington Post ανέφερε ότι η ουκρανική εκστρατεία έδειχνε « σημάδια αδιεξόδου ». Η εφημερίδα προειδοποίησε ότι « η αποτυχία να επιδείξουν αποφασιστικές επιτυχίες στο πεδίο της μάχης [από τις δυνάμεις του Κιέβου] τροφοδοτεί φόβους ότι η σύγκρουση γίνεται αδιέξοδο και η διεθνής υποστήριξη διαβρώνεται ».
Ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε την Τετάρτη ότι είναι " έκπληκτο " το πόσο λίγο ενδιαφέρονται οι αρχές στο Κίεβο για τους Ουκρανούς στρατιώτες. « Τους ρίχνουν στα ναρκοπέδια μας, κάτω από τα πυρά του πυροβολικού μας, ενεργώντας σαν να μην είναι καθόλου δικοί τους πολίτες », είπε ο Ρώσος ηγέτης.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Μόσχας, η Ουκρανία δεν έχει σημειώσει σημαντικά κέρδη από την έναρξη της αντεπίθεσής της, αλλά έχει χάσει περισσότερους από 43.000 στρατιώτες και σχεδόν 5.000 τεμάχια βαρέως εξοπλισμού. Μέχρι στιγμής, το Κίεβο έχει διεκδικήσει αρκετά χωριά, αλλά αυτά φαίνεται να βρίσκονται σε κάποια απόσταση από τις κύριες αμυντικές γραμμές της Ρωσίας.
πηγή: Russia Today
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου