Το παιχνίδι ξεκίνησε, το πρώτο ημίχρονο τελειώνει με μια απογοητευτική εμφάνιση από τον επιθετικό που ευθύνεται για το γκολ. Ο DT (ο Míster σε ορισμένες χώρες) αποφασίζει ότι ο χρόνος του τελειώνει και ο αντικαταστάτης επιθετικός πρέπει να μπει στον αγωνιστικό χώρο.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι ο σκόρερ δεν παίζει πια, απλά η ομάδα του δεν λειτουργεί.
Η αποχώρηση στο ημίχρονο θα του δείξει ότι ευθύνεται για την ήττα όταν οι υπόλοιποι συμπαίκτες του, ξεκινώντας από τον ίδιο τον προπονητή, δεν έπραξαν σωστά.
Όχι, δεν κάνεις λάθος, αγαπητέ αναγνώστη, δεν διαβάζεις αθλητικά μέσα που σχολιάζουν αγώνα του Σαββατοκύριακου, διαβάζεις ένα γεωπολιτικό άρθρο με επίκεντρο τον πόλεμο στην Ευρώπη μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ.
Το πολύπλευρο WP δεν είναι παρά μια μεταφορά για ένα αγγλοσαξονικό μοντέλο που οδήγησε την Ουκρανία στην καταστροφή και σκοπεύει να παρασύρει την υπόλοιπη Ευρώπη μαζί του για να φθείρει τη Ρωσία.
Η μεγάλη ευρασιατική χώρα είναι πολύ ισχυρή, οι ένοπλες δυνάμεις της, σε αντίθεση με όσα μεταδίδουν ο Τύπος και τα δίκτυα, είναι εξαιρετικά ισχυρές και δεν χάνουν τον πόλεμο με την Ουκρανία.
Δεν το έχασε ποτέ, έγινε σύμφωνα με τα συμφέροντά του από την αρχή. Ο πόλεμος, όπως είναι ήδη προφανές, διεξάγεται εναντίον του ΝΑΤΟ, το έδαφος στο οποίο πολεμούν οι αντίπαλοι είναι η Ουκρανία και είναι σημαντικό να μην παραβλέπουμε αυτό το γεγονός.
Το ΝΑΤΟ είναι η ένοπλη πτέρυγα των κέντρων λήψης αποφάσεων της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, δύο πρωτεύουσες που βλέπουν τον κόσμο να κατοικείται από πολίτες διαφορετικών κατηγοριών. Οι πολίτες δεύτερης βαθμίδας είναι δικοί τους, γιατί οι πολίτες της πρώτης βαθμίδας είναι απλώς οι ελίτ. Πίσω τους βρίσκονται οι Δυτικοευρωπαίοι και στο κάτω μέρος της κλίμακας οι Ανατολικοευρωπαίοι.
Οι άλλοι λαοί του κόσμου δεν μπορούν καν να θεωρηθούν οτιδήποτε άλλο εκτός από εργαλεία και πόρους που πρέπει να χρησιμοποιηθούν όταν η κατάσταση το απαιτεί.
Η Ρωσία παρέμεινε επαναστατημένη και στη Δύση οι ελίτ της επιδιώκουν να χωρίσουν αυτή τη γιγάντια χώρα σε πολλές μικρότερες χώρες, ίσως 35, προκειμένου να ρευστοποιήσουν την ισχύ της και να καθορίσουν το τέλος αυτού του ενοχλητικού έθνους για τα συμφέροντά τους.
Η Ουκρανία είναι η αιχμή του δόρατος που επιλέχθηκε για να χτυπήσει τη Μόσχα με την αφοσιωμένη υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Γνωρίζοντας ότι το Κίεβο μπορεί μόνο να ελπίζει σε μια ήττα τόσο συντριπτική που πιθανότατα θα τερματίσει την ίδια την ύπαρξη του ουκρανικού κράτους, έχει άλλα χαρτιά να παίξει.
Η Πολωνία είναι ο παίκτης που κάνει ζέσταμα, που περιμένει να βγει στη σκηνή και να αντικαταστήσει τους κτυπημένους και εξουθενωμένους Ουκρανούς. Το ζέσταμα είναι ορατό και με δεδομένη την έντασή του διαπιστώνουμε ότι επίκειται η ώρα που θα γίνει στρατιωτικός.
Η πολωνική κυβέρνηση προετοιμάζεται για πόλεμο αγοράζοντας τεράστιες ποσότητες όπλων, αλλά σε αντίθεση με τον Ζελένσκι και τον λαό του, αυτή τη φορά θα είναι δυτικά όπλα. Τα όπλα που κληρονόμησαν από τους Σοβιετικούς καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της ουκρανικής στρατιωτικής εκστρατείας.
Την πολύ πρόσφατη Ημέρα του Πολωνικού Στρατού, οργάνωσε μια στρατιωτική έκθεση με 200 μονάδες πολωνικού και ξένου στρατιωτικού εξοπλισμού, 92 αεροσκάφη και 2000 στρατιωτικούς. Τι κλονίζει τον ρωσικό στρατό, σίγουρα, αλλά αυτά τα στοιχεία είναι προφανώς ασήμαντα για τη Μόσχα. Η Λευκορωσία είναι η άλλη χώρα στόχος, αλλά ο Λουκασένκο έλαβε πυρηνικά όπλα και το PMC Wagner.
Η παρουσία 10.000 στρατιωτών στα σύνορα της τοπικής συμμάχου Ρωσίας είναι ένδειξη των προθέσεων της Βαρσοβίας.
Η Πολωνία επανεξοπλίζεται με την αγορά 32 F35 για 4,2 δισεκατομμύρια δολάρια, 500 μονάδων HIMARS για 10 δισεκατομμύρια δολάρια και έχει ήδη λάβει 18 από αυτούς τους εκτοξευτές. 366 μονάδες αμερικανικών αρμάτων μάχης Abrams, 116 M1A1, επιπλέον των 250 M1A2 SEP v3 που έχουν ήδη παραγγελθεί.
Η Βαρσοβία παρήγγειλε 48 αυτοκινούμενα θωρακισμένα οβιδοβόλα K9 A1 με εκτιμώμενο κόστος 200 εκατομμυρίων ευρώ ανά μονάδα.
Αγόρασε επίσης 980 κορεατικά άρματα μάχης K2 Black Panther (φωτογραφία, παραπάνω) για αγοραία αξία περίπου 8 εκατομμυρίων ευρώ ανά δεξαμενή. Αγόρασε επίσης 48 μαχητικά αεροσκάφη FA-50 για 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ, συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων K239 Chunmo και 400 τεθωρακισμένα οχήματα ανίχνευσης KIA K-151 4×4.
Η Πολωνία σκοπεύει επίσης να προσθέσει στις δυνάμεις της 1400 τοπικά οχήματα μάχης πεζικού Borsuk, χωρητικότητας έξι ατόμων. Αυτή η εξαγορά προκάλεσε διαμάχες, με ορισμένους να τη θεωρούν απλώς αντίγραφο παρόμοιων δυτικών οχημάτων κατασκευασμένων από ξένα υλικά, αλλά παρουσιάζονται ως πολωνικό επίτευγμα. Το κόστος υπολογίζεται μεταξύ 6 και 10 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή πολύ περισσότερο από ό,τι θα άξιζε αν κατασκευαζόταν ανταγωνιστικά. Η Πολωνία έχει επενδύσει συγκεκριμένα 2,16 δισεκατομμύρια ευρώ σε πυραύλους από την ευρωπαϊκή εταιρεία MDBA, το Camm and the Launchers.
Αυτό το ποσό θα βαρύνει πολύ την πολωνική οικονομία, αλλά ο Andrzej Duda, ενθαρρυμένος, είπε ότι η Ρωσία πρέπει να σταματήσει πριν θυσιάσει τις ζωές Αμερικανών στρατιωτών. Ο κ. Ντούντα είπε ότι η Δύση πρέπει να σταματήσει τη Ρωσία τώρα, προτού « οι Αμερικανοί στρατιώτες πρέπει να χύσουν το αίμα τους και να χάσουν τη ζωή τους στην Ευρώπη για να φέρουν την ειρήνη και την ελευθερία στον κόσμο ».
Ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ υπερεκτιμά την απειλή που θέτει η Λευκορωσία και λέει ότι το κυβερνών κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη του κ. Ντούντα χρησιμοποιεί τακτικές εκφοβισμού για να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα στις βουλευτικές εκλογές.
Ανεξάρτητα από τις εσωτερικές διαμάχες, η Πολωνία κάνει το ίδιο λάθος με την Ουκρανία υποτιμώντας τις δυνατότητες της Ρωσίας ενώ υπερεκτιμά τις δικές της. Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, υπολογίζει στην υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών σε περίπτωση αντιπαράθεσης.
Οι Πολωνοί καλό θα ήταν να θυμούνται την ιστορία. Η τελευταία φορά που βασίστηκαν στη Δύση ήταν στο πλαίσιο της συμφωνίας με τον Χίτλερ, η οποία κατέληξε σε γερμανική εισβολή στη χώρα τους. Αν δούμε πώς ενήργησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Βιετνάμ ή στο Αφγανιστάν όταν η κατάσταση έγινε δυσμενής, ο κ. Ντούντα και οι φίλοι του θα πρέπει να είναι επιφυλακτικοί για έναν συμβιβασμό από την πλευρά των Αγγλοαμερικανών.
Εάν έχετε οποιεσδήποτε αμφιβολίες, μπορείτε να παρακολουθήσετε πώς η Ουκρανία ωθήθηκε σε πόλεμο από αυτές τις ίδιες χώρες, πώς της αρνήθηκαν επανειλημμένα την ευκαιρία μιας διευθέτησης και πώς προτείνουν τώρα ότι το Κίεβο πρέπει να διαπραγματευτεί και να εκχωρήσει εδάφη για ειρήνη.
Το παιχνίδι είναι μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, η Ουκρανία σήμερα και η Πολωνία αύριο είναι απλώς πιόνια που χρησιμεύουν ως τροφή πυροβόλων για να φθείρουν τη Ρωσία και να επιφέρουν μια αλλαγή κυβέρνησης στη Μόσχα. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και στην καταστροφή των υποδομών δεν υποστηρίζεται από τους φορείς λήψης αποφάσεων, αλλά από τις άθλιες χώρες που προσφέρονται σε αυτό το αυτοκτονικό παιχνίδι.
Η μοίρα των ανθρώπων και των εδαφών είναι ξένα για αυτούς τους λήπτες αποφάσεων. Μέχρι στιγμής, έχουν κάψει στη μάχη τον σοβιετικό εξοπλισμό που κληρονόμησαν και οι κατασκευαστές έχουν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να πουλήσουν δυτικό εξοπλισμό αντικατάστασης. Επιπλέον, δώρησαν τον δικό τους απαρχαιωμένο εξοπλισμό που σκουριάστηκε σε αποθήκες δεκαετιών και ήταν αναχρονιστικός για τον σύγχρονο πόλεμο.
Η είσοδος στη σκηνή του σύγχρονου εξοπλισμού όπως τα συστήματα Patriot και τα Leopard II A6, μεταξύ άλλων, ήταν μια από τις αρνητικές πτυχές της ουκρανικής περιπέτειας για τη Δύση, δεδομένης της απαξίωσης που έφερε. Αυτά τα συστήματα διαφημίζονταν ως τα καλύτερα και πιο αποτελεσματικά στον κόσμο, γεγονός που εξηγεί γιατί ήταν σημαντικά πιο ακριβά από αυτά των Ρώσων ή των Κινέζων, αλλά λόγω της πρόσφατης απόδοσής τους, αυτό αποδείχθηκε ψευδές.
Το άλλο αρνητικό σημείο είναι ότι τα προβλήματα εφοδιασμού της δυτικής παραγωγής έχουν γίνει ορατά. Τα οπλοστάσια του ΝΑΤΟ άδειασαν με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ό,τι θα έπρεπε, δεδομένης της στρατιωτικής παραγωγικής τους ικανότητας.
Η Πολωνία αρχίζει να προετοιμάζεται για μια αντιπαράθεση με τη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο. Μια δύναμη που διατηρεί μια μακροχρόνια αντιπαλότητα και που δεν θα έχει τις ίδιες επιφυλάξεις όσον αφορά την Πολωνία όπως με την Ουκρανία.
Το τελευταίο έθνος θεωρείται από τη Ρωσία ως μέρος του ίδιου λαού και πολλοί θεωρούν τον πόλεμο τραγωδία επειδή είναι ένας εσωτερικός πόλεμος. Με την Πολωνία, είναι μια διαφορετική ιστορία, καθώς οι παλιές μνησικακίες επιδεινώνονται από το αίσθημα της αχαριστίας της Βαρσοβίας όταν οι Ρώσοι τη έσωσαν από τη ναζιστική Γερμανία. Η Μόσχα κατανοεί ότι έδωσε το αίμα της για να υπερασπιστεί τους Πολωνούς εχθρούς της και, για άλλη μια φορά, αυτοί δεν ήταν ευγνώμονες.
Σήμερα, η Πολωνία επιδιώκει να διεκδικήσει εκ νέου ουκρανικά εδάφη που κάποτε επηρεάζονταν από την Πολωνία στα δυτικά του αντιμαχόμενου πλέον γείτονά της με τη Ρωσία, όπως η φιλοδοξία της μερικές φορές εκτείνεται μέχρι το κέντρο της χώρας.
Η Ρωσία, η οποία έχει ξεκινήσει μια αιματηρή αντιπαράθεση για να απωθήσει το ΝΑΤΟ μακριά από τα σύνορά της, δεν θα την αφήσει να φύγει και δεν θα έχει τους φιλικούς ενδοιασμούς που έχουν επιβραδύνει αρκετά τη στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία.
Αυτή τη φορά μπορούμε να περιμένουμε μια εξαιρετικά βίαιη ρωσική αντίδραση κατά της Πολωνίας. Ρώσοι αναλυτές πιστεύουν ότι το ΝΑΤΟ δεν θα παρέμβει σε άμεσο πόλεμο. Οι Αγγλοσάξονες δεν θέλουν την καταστροφή στο εσωτερικό τους και δεν θα πολεμήσουν για την Πολωνία.
Το ΝΑΤΟ στο σύνολό του θα μπορούσε να παρέμβει, αλλά η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ή όχι στη μέση του παιχνιδιού. Η Γερμανία φαίνεται ανήσυχη στην οικονομική της αυτοκτονία και, εάν η κατάσταση επεκταθεί στην Πολωνία, δεν θα είναι ευχαριστημένη με μια πόλεμο στα άμεσα σύνορά της.
Η Γαλλία έχει πάρα πολλά προβλήματα στην Αφρική και στο σπίτι για να αναζητήσει άλλους εχθρούς. Οι άλλες χώρες δεν έχουν σοβαρές δυνατότητες να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία.
Η προσέγγιση είναι επικίνδυνη, αλλά η κατάσταση αλλάζει. Η δεύτερη φάση του πολέμου πρόκειται να ξεκινήσει, καθώς η Ουκρανία αντιμετωπίζει με τις τελευταίες της εφεδρείες το ρωσικό αμυντικό τείχος, το οποίο με τη σειρά του προετοιμάζεται για μια επίθεση που θα είναι τουλάχιστον τρεις φορές ισχυρότερη από την πρώτη τον Φεβρουάριο του 2022.
Θα ήταν μια επίθεση εναντίον ενός φθαρμένου εχθρού. Οι πιθανότητες επιβίωσης της Ουκρανίας είναι πράγματι πολύ περιορισμένες.
Η Ρωσία μπορεί τώρα να δει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν να επιδιώκουν μια εκεχειρία και όταν δει ότι οι ενισχύσεις σταματούν να φτάνουν στην Ουκρανία, σίγουρα θα ξεκινήσει μια τελική επίθεση με μικρό κόστος.
Τελικά, με την υποχώρηση του ΝΑΤΟ, δεν έχει πλέον νόημα να αντισταθούμε στις ουκρανικές επιθέσεις. Σε αυτό το σημείο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα στείλουν τελικά την Πολωνία στη μάχη ή θα αποδεχτούν τις ρωσικές απαιτήσεις να αποσυρθούν στα σύνορα του 1997.
Οι αρχές στη Βαρσοβία θα αντιμετωπίσουν το ίδιο δίλημμα με τον Ζελένσκι, και όπως αυτός εφησυχάζουν και δεν μετρούν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν.
Η υπόλοιπη Ευρώπη πρέπει να το λάβει υπόψη της και να ενεργήσει ανάλογα, γιατί το ρολόι χτυπά και η κατάσταση είναι πιο τεταμένη από ποτέ. Θα είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν τον δρόμο της Ουκρανίας ή θα δεχτούν ότι ο κόσμος έχει αλλάξει και η ηγεμονία έχει τελειώσει;
Η ύπαρξή τους εξαρτάται από αυτό.
πηγή: Kontra Info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου